goed bij
er
De strijd in Noord-Afrika - Een door
- De bietenplanten staan
Een kinderspeelkamer op een station
de Duitschers gebouwde Donaubrug
o
De Vuurtorenwachter
I V- M
VCn.-
HAAGSCHE COURANT Woensdag 4 Juni 1941 TWEEDE BLAD
OP EEN NOORD-AFRIKAANSCH VLIEGVELD.
(Weltbild-Polygoon)
.(Orbis-Holland)
FEUILLETON
IWordt vervolgd);
(Nadruk verboden.)
NA DE LANDING OP KRETA
TERSTOND GAAN DE GELANDE BERGJAGERS OP MARSCH.
EEN WOONPLAATS VOOR DE MANNEN VAN EEN DUITSCHE GEVECHTS AFDEEL ING
(Orbis-Holland)
BESCHERMING VAN DE ZEEËN.
EEN DUITSCH SLAGSCHIP VOOR ANKER IN EEN NOORSCHE HAVEN.
OVER BERGEN EN DALEN DEN VUAND TEGEMOET.
Met donderende motoren suizen Duitsche gevechtsvliegtuigen
ovér het wisselende landschap naar Engeland. (Scherl)
ten passeeren. Hij keek niet meer
naar haar. Zijn dochter zag tot haar
verwondering groote droppels op zijn
voorhoofd.
Traill, niet minder verbaasd dan de
anderen, bood aan om mevrouw Van-
sittart naar haar kamer te brengen*
Neen, zei ze, ik ben liever
alleen. Ik ben er aan gewoon... na zoo
veel jaren.
Er was een klank van bitterheid in
haar stem, die niet naliet indruk te
maken.
Toen de deur achter haar was dicht
gevallen, scheen Olsen zijn zelfbeheer*
sching terug te krijgen.
Ik moet u excuus vragen, meneer
Traill, zei hij rustig. Ik veronder
stel, dat de dame, die juist heenging,
niet verwachtte, dat zij mij hier van
avond zou ontmoeten. Het is nutteloos
te ontkennen, dat deze ontmoeting ons
allebei een schok heeft gegeven. Ze
heeft pijnlijke herinneringen wakker
gemaakt.
Traill, die zoo van streek was, dat
hij ternauwernood wist, wat hij zei,
riep uit:
Mevrouw Vansittart zei, dat u een
oude bekende was. Het eigenaardige
is, dat u dat niet eerder hebt ontdekt*
De vuurtorenwachter keek de ka
mer rond. Hij zag verslagenheid in
de oogen van de meesten, maar in
die van Payne twinkelde iets van aan
moediging.
DE REGEN VAN DE LAATSTE MEIDAGEN HEEFT VEEL GOED GEDAAN AAN DE
AKKERS. Zoodra de bietenplantjes boven den grond komen, worden zij „doorgeslagen”,
d.w.z. op maat gemaakt (Polygoon)
DE OPENSTELLING VAN DE FREIHERR VON WEICHS-BRUG IN BELGRADO. Deze brug
werd in één week door Duitsche troepen gebouwd. Generaal Freiherr von Weichs, die de naar
hem genoemde brug openstelde, vaart met den commandant van het met den bouw belaste
bataljon pioniers in een motorboot langs de brut» (Orbis-Holland)
kreet Het beetje kleur, dat weer op
haar gezicht gekomen was, ver
dween en maakte plaats voor een doo
delijke bleekheid. Toevallig keken de
anderen in de richting van de deur
en namen geen notitie van haar.
Olsen trad binnen. Hij beantwoord
de Traill’s hartelijke begroeting en
verklaarde de oorzaak van zijn plot
selinge verschijning.
Mijn superieuren hebben mij na
drukkelijke orders gestuurd, dat ik
maar te verdwijnen had, vertelde hij,
en er bleef me niets anders over
dan te gehoorzamen. Ik heb Cronstedt
op behoorlijke kamers ondergebracht,
ben daarop naar huis gegaan en
merkte daar, dat mijn meisjes aan
het fuiven waren! Mijn huishoudster
stond er op, dat ik eerst wat zou eten
anders wilde ze niet gelooven, dat ik
nog leefde, maar ik ben toch zoo
gauw ik maar kon hier naar toe geko
men.
Op dat oogenblik bleven zijn oogen,
die van de een naar de ander waren
gegaan, rusten op mevrouw Vansit
tart.
Hij stond als versteend. De vrien
delijke woorden van zijn gastheer, de
blijde uitroepen van de meisjes bij
zijn komst, hij hoorde er niets meer
van. Zijn oogen, donker onder gefrons
te Wenkbrauwen, schenen te vragen
of hij misschien het slachtoffer was
van een hallucinatie, Ze waren strak
gespannen op mevrouw Vansittart ge
richt en zijn samengetrokken lippen
en in elkaar geklemde handen bewe
zen, dat hij het besef had, dat er
geen gezichtsbedrog in het spel was,
dat hij naar een levend wezen staar
de en niet naar het fantoom van een
koortsig brein.
Haar heftig-zwoegende borst be
wees, dat ook zjj ten prooi was aan
een hevige emotie. Ze slaagde er in
overeind te komen. Het bewustzijn,
dat Dagmar, Hildur en vooral me
vrouw Aagaard naar haar en Olsen
keken in angstige verbazing, hielp
haar zich eenigermate te beheerschen.
Meneer Olsen en ik... zijn oude
bekenden... stamelde ze. Het is
mogelijk... dat hij... mijn aanwezig
heid hier verkeerd uitlegt... Maar het
is werkelijk mijn schuld niet... ik kan
er niets aan doem.. Ik heb altijd...
alles willen uitleggen... maar het is...
niet gelukt.
Ze eindigde met een snik en wan
kelde. Ze zou gevallen zijn, éls Payne
haar niet had ondersteund.
Maar ze was wanhopig besloten niet
flauw te vallen... niet hier! Ze wilde
zich niet laten gaan onder de oogen
van de menschen van haar „kring”!
Vaag keek ze het gezelschap rond,
van het gezicht van den man bij de
deur naar de gezichten van de ande
ren. Dagmar was op haar toegesneld
om haar te helpen en het besef daar
van hield haar overeind. Ze vermande
zich en greep den rug van een stoel.
U moet het me niet kwalijk ne
men, maar ik moet heengaan, sta
melde ze weer. Ik ben zoo moe...
zoo vreeselijk moe!
Resoluut stapte ze naar de deur.
Axel Olsen ging opzij om haar te la-
Nee, Etta, je mag ons vanavond
niet in den steek laten. Het is een te
bijzondere gelegenheid, dat we alle
maal onder deze omstandigheden kun
nen samenzijn. IK vind het alleen jam
mer, dat Olsen niet van de partij
kan zijn; ik vind, dat ze hem wel
van den verderen dienst op den toren
hadden kunnen vrijstellen, na alles
wat hij de laatste dagen heeft door
gemaakt.
Ze hebben aangeboden hem af te
lossen, maar hij heeft ervoor bedankt,
vertelde Payne.
Twee uur later wachtten oom en
neef hun gasten in den gereserveer-
den salon, waar ijverige kelners be
zig waren de tafel voor het diner in
gereedheid te brengen.
Een auto reed voor.
Daar zijn Aagaard en zijn moe
der, kondigde Payne aan, en Traill
haastte zich de kamer uit om zijn
eerste gasten te ontvangen.
Mevrouw Aagaard was een goed-
geconserveerde dame met aristocra
tische manieren. Maar toch miste zij
op dit oogenblik iets van haar gewone
zekerheid. Ofschoon het heele land
weerklonk van de glorie van haar
zoon en haar moederhart zwol van
trots, had zij toch smartelijke uren
doorgemaakt voor ze afstand had ge
daan van haar lieflijk ideaal van een
rijk huwelijk voor haar zoon.
Toen de beide meisjes kwamen,
trad zij ze heel statig en met vertoon
van al haar waardigheid tegemoet;
maar Hildur slaagde erin de onmis
kenbare reserve, waarmee Björp’s
EX-KEIZER WILHELM, die
hedenmorgen te Doorn is
overleden. (Scherl)
moeder haar begroette, te doen ver
dwijnen.
U wist het, zei ze zacht. Wij
niet. Ze wilden het ons niet vertellen.
Wat moet u een angst hebben uitge
staan, tot u wist, dat hij in veiligheid
was.
Mevrouw Aagaard was ontwapend.
Ze trok het verlegen meisje naar zich
toe en kuste haar.
Lief kind, fluisterde ze, ik
begin nU te begrijpen, waarom Björn
zooveel van je houdt. Hij is mijn
eenige zoon, maar jij bent hem waard.
Tijdens het diner was er heel wat
te vertellen en te luisteren. Alleen me
vrouw Vansittart sprak weinijg. Ze
haastten zich niet met den maaltijd.
Ze waren op mevrouw Vansittart na,
allemaal bijzonder opgewekt en de
misère van de dagen op de rots kon
een booze droom zijn geweest, als
het uiterlijk van vier leden van het
gezelschap niet de duidelijke sporen
van vermoeienis en ontbering had ge
dragen.
Toen de vroolijke conversatie haar
hoogtepunt had bereikt, kwam een
kelner het gezelschap storen. Hij
boog zich over naar Traill en deed
hem een mededeeling.
Dat doet me buitengewoon veel
genoegen, riep de Amerikaan uit.
Laat meneer direct hier binnert.
Het zal u allen genoegen doen
te hooren, vervolgde Traill, dat
meneer Olsen aan land is en hierheen
is gekomen om zich bij ons gezel
schap te voegen.
Mevrouw Vansittart onderdrukte een
HET CENTRAAL STATION TE AMSTERDAM zal als
eerste in Nederland verrijkt worden met een kinderspeelkamer.
De bekende kunstenaar Joop Geesink bezig aan de maquette
van de speelkamer. (Polygoon)
33)
Waarom ben je al dien tijd bene
den gebleven? vroeg hij. Het was
héérlijk aan dek en het was de moeite
waard te zien hoe de menschen hier
verwelkomd zijn. Zie je die menigte
nog op de kade?
Ik ben volkomen uitgeput, ant
woordde ze. Breng me naar het
hotel. Je hebt toch zeker kamers be
sproken, nietwaar?
Natuurlijk.
Wanneer ben je van plan uit
Christiansand weg te gaan?
Wel... dat is een deel van de
verrassing, waar ik in mijn brief op
heb gezinspeeld.
Daar kunnen we beter in. het
hotel over praten. Heb je een auto
hier?
Ja.
Op hetzelfde oogenblik kwam Char
lie Payne uit de loods te voorschijn
en hij nam met zijn oom en mevrouw
Vansittart in de auto plaats.
Ik neb Aagaard en zijn moeder
gevraagd om vanmiddag bij ons in
het hotel te komen eten. En de twee
dochters van Olsen ook, deelde Traill
onderweg mee.
Oh, zei mevrouw Vansittart met
een lichten kreet, je moet mij ex-
cuseeren. Ik...
-
i
-*-**>■• WJl
I W v* 7?
-■'■Ki
