Keizer Wilhelm II
Duitschland
den
van
van
en
De bijzetting van den vroegeren
Pruimen- en perzikenpluk in Noord-Holland-Oud kasteel voor sloop bewaard
o
o
De Vuurtorenwachter
ILl
iü,’
JOU
ix i
A
r
HAAGSCHE COURANT Woensdag 11 Juni 1941 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
i
WA’
- 4?
<-
- 4-Sï
DE BIJZETTING VAN DEN VROEGEREN KEIZER WILHELM n VAN DUITSCHLAND IN DOORN
Rijkscommissaris Rijke-
Mackenzen,
OP 9 JUNI 1941. V.r.n.l.: Generaal-Veldmaarschalk
von
IN DE WARENHUIZEN IN NOORD-HOLLAND is men
waar de bijzetting plaats vond.
druk bezig met den pluk van pruimen en perziken. Een
RUST VAN DUTTSCHE VALSCHERMJAGERS BU EEN BRON OP KRETA. Onder de gloeiende
voerden de Duitsche valschermjagers
zon
verfrissching bij een koele bron
I
(Polygoon)
WAAR DE IN SCHEVEN1NGEN AANGEVOERDE VISCH WORDT VERKOCHT.
(Nadruk verboden.)
LWordt vervolgd,}
I
kijkje in een der warenhuizen te Zwaag, tijdens
het plukken dér pruimen. (Polygoon)
minister Dr. Seyss-Inquart, Kroonprins Wilhelm en leden van het Huis Hohenzollem voor de Kapel,
(Foto P. K. Fritz-Schimmelpenningh)
eiland Kreta door. Elke gelegenheid van een gevechtspauze werd met vreugde benut voor
(Scherl)
HET OUDE, FRAAIE KASTEEL „DE BRUYNE HORST",
gelegen in het buurtschap Ederveen, waarvan nage
noeg vaststond, dat het onder sloopershanden zou vallen,
is door den Staat aangekocht ten behoeve van den Neder-
landschen Arbeidsdienst, zoodat het historische kasteel
gespaard zal blijven. (Polygoon)
naar het hotel, begeleidde haar naar
boven, gooide de deur van zijn oom’s
zitkamer open en riep vroolijk:
Oom, daar is iemand om u te
sprekenI
Daarop snelde hij de trappen weer
af en hervatte zijn onderbroken wan
deling.
Hildur en haar vader stonden een
oogenblik oog in oog in zwijgende ont
roering.
Daarop stond Traill op en kwam op
het meisje toe. Ze wist niet, wat ze
doen of zeggen moest. Deze rijzige
man moest haar dierbaarder zijn dan
iets of iemand anders in de wereld.
Zij was zijn dochter en toch... op dat
oogenblik waren zij twee vreemden
voor elkaar.
Ik... ik...
Maar ze kwam niet verder. Wat be-
teekenden conventioneele woorden op
zoo’n oogenblik? Haar lippen trilden
en tranen kwamen in haar oogen.
Toen zag hij het.
De kanten kraag om haar hals was
bevestigd met een gouden, met sma
ragden bezette speld, in den vorm van
een klaverblad-van-vier. Hij keek naar
haar met innige bewondering en zacht
Ik zou graag één van de heeren
als vertegenwoordiger van u allen een
oogenblik alleen spreken, kondigde'hij
aan.
Toen hij met den persman alleen
was, zei hij:
Over een uur zal ik u allemaal
te woord staan. Dan kunt u me inter
viewen, uitteekenen, fotografeeren,
net zoo hard als n wilt. U kunt haar
lokken van mij krijgen, autografen,
mijn meening over de aanstaande
presidentsverkiezing en wat u maar
verlangt als u zich tot één ding
wilt verbinden.
En dat is?
i— Onder de geredde passagiers van
de „Dovhefjeld” bevindt zich een ze
kere mevrouw Vansittart. Ze is ern
stig ziek en wordt verpleegd door de
dochters van meneer Olsen in diens
villa. Maak geen bijzondere melding
van haar; niets anders dan de publi
catie van haar naam in de lijst van de
geredden. Beloof me dat en ik zal een
heele pagina volpraten.
Ik weet zeker, dat ik dat kan
beloven zonder mijn collega’s te raad
plegen, antwoordde de verslaggever
lachend.
Payne ging de straat op, maar hij
huis van den vuurtorenwachter, sprak
ze heelemaal niet en ze vervulde haar
bezoeksters met intense spanning, als
ze onbegrijpelijke toespelingen maak
te over wonderlijke dingen, die er met
Dagmar en Hildur stonden te gebeu
ren.
Het was in een kleine plaats als
Christiansand natuurlijk ohmogelyk te
voorkomen, dat zich een waas van
geheimzinnigheid en een krans van
legenden weefden om de figuur van
mevrouw Vansittart. Maar de dorps-
conversatie hield zich toch voorname
lijk bezig met Hildur. Het was dan
ook geen kleinigheid voor een meisje
„van haar positie” verloofd te zijn
met een officier van de marine. En
daar kwam nog bij, dat ze op een
allerintiemsten voet omging niet at
leen met den machtigen Traill, maar
ook met zijn knappen jeugdigen neef,
dien ze zelfs heel familiaar als
„Charlie” betitelde en dien zij behan
delde, alsof hij een naaste bloedver
want was, zonder dat mevrouw en
haar zoon daar ook maar het minsts
bezwaar tegen schenen te hebben.
legde hij zijn handen op haar schou
ders.
Lieveling, zei hij met tranen in
zijn stem, je lijkt ontzettend veel
op je moeder!
Daar ben ik erg blij om, ant
woordde ze zacht en gaf hem een kus.
HOOFDSTUK 19
Het huis gebouwd op een rots
39)
U bent toch een schitterende fe-
rel, oom! Maar mag ik niet de helft
betalen?
Schiet op, kwajongen! zei meneer
Traill kwasi-boos. Je had al terug
kunnen zijn!.
Het scheen, of de kracht van de
elementen volkomen was uitgewoed.
De zon scheen en men kon zich nau
welijks meer voorstellen, dat zee en
wind enkele dagen geleden nog zoo
vreeseltfk hadden huisgehouden.
Toen Payne opgewekt en met een
sigaret in den mond de hoteltrap af
daalde, werd hij opgewacht door een
half dozijn journalisten, die er niet in
geslaagd waren door het bewakings-
cordon, waarvoor de „ober” goed
had gezorgd, heen te breken. Maar
thans namen wij hun kans waar.
Payne was er op voorbereid. Hij
had een verdedigingsplan klaar.
was nog niet ver of hij zag Hildur
die haastig in de richting van het
hotel liep.
Na een vluchtige begroeting vertel
de ze, dat mevrouw Vansittart in bed
lag, in een toestand van volkomen uit
putting en tamelijk koortsig. De dok
ter was van oordeel, dat er wel eenig
levensgevaar was, maar dat er toch
ook groote kans op herstel bestond,
als ze met de uiterste zorg werd ver
pleegd en volkomen rust kreeg.
Is Dagmar bij haar? vroeg
Payne.
Ja.
En waar is meneer Olsen?
Die komt aanstonds in het hotel.
Hij vroeg mij om vast vooruit te gaan
en jou... en meneer Traill... te vertel
len, wat er is gebeurd.
Hildur deed deze eenvoudige mede-
deeling met vreemd-geëmotioneerde
stem.
Payne keek haar scherp aan.
Heeft meneer Olsen jq gevraagd
om mijn oom te gaan opzoeken? vroeg
hij diplomatiek.
Ja, zei ze heesch.
Heeft hij nog iets anders gezegd?
Ja... neef!
Hij liep met het meisje mee terug
Een week ging voorbij. In de vluch
tige belangstelling van de wereld was
het drama van de „Dovrefjeld” al
weer verdrongen door andere schok
kende gebeurtenissen en brandende
vraagstukken, die de kolommen der
bladen vulden. Maar de gemoederen
in het stille Christiansand waren nog
steeds ervan vervuld; vooral door het
mysterieuze naspel. Iedereen wist,
maar niemand wist eigenlijk iets pre
cies. Mevrouw Aagaard bewaarde op
verzoek van haar zoon een diep stil
zwijgen wat haar tamelijk moeilijk
viel en tantaliseerde haar vele
vriendinnen door raadselachtig te
glimlachen en ze met nietszeggende
antwoorden af te schepen, als ze haar
met vragen bestormden. Over de da
me, die verpleegd werd in het land-
DE STRIJD IN SYRIË- De schilderachtige haven van Beiroet, welke reeds,voor 2000 jaar een roj speelde in de
geschiedenis van het Oosten. Volgens de laatste geruchten zou deze stad het doel der Engelsche troepen zijn.
(Holland
en uit de lucht gelande troepen de bezetting van het
eèn
AANSCHOUWELIJK KUNST-ONDERRICHT OP SCHOOL. Te Bussum worden in de schoolvereniging „Gooiland”
voor de hoogste klassen door den teekenleeraar R. C. Renssen, schilderijen, welke werden geleend voor dit doel door
Gooische kunstenaars, bekeken en besproken, om de leerlingen in nauwer contact te brengen
met het werk van onze kunstenn»’"' 'PoVuqoon)
1
r
- OK>
v X2
Kt»
- i
