Leerzaam speelgoed
m
het Centraal Station te Amsterdam - Maatregelen
tot behoud van „Mooi Hoorn” - Graspoeder als veevoeder voor den a.s. winter
w
la
De Vuurtorenwachter
HAAGSCHE COURANT Vrijdag 13 Juni 1941 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
muur
F
WANNEER DE KINDERKAMER IN HET CENTRAAL STATION TE AMSTERDAM GEREED
ZAL ZIJN, wacht den kinderen een waar paradijs op spoorweggebied, want de enorme speel
tafels toonen een zuiver, in alle details volledig beeld van ons spoorwegwezen. (Polygoon)
DUITSCHE SOLDATEN BEZOEKEN IT ALIA AN SCHEN TORPEDOJAGER. De begroeting der
gasten op een Italiaanschen torpedojager in de haven van Split (Spalato)
wordt natuurlijk met een glas wijn gevierd. (Weltbild-Pólygoon)
Wat was haar plan? Traill had hem
een brief vol sympathie geschreven,
waarin hij er den nadruk op had ge
legd, dat mevrouw Vansittart aan zijn
herhaalden aandrang om zijn tweede
vrouw te worden, steeds weerstand
had geboden. Wat bedoelde hij met
dezen nadruk?
HET DUITSCHE ROODE KRUIS TIJDENS DEN OORLOGSTOESTAND.
HELPSTERS VAN HET DUITSCHE ROODE KRUIS VOORZIEN OP EEN STATION MANSCHAPPEN
VAN VOEDSEL UIT DEN KEUKENWAGEN. (Orbit-Holland)
bij
het
schappelijk te bespreken en terwille
van hun dochter tot een overeenkomst
te komen, die het mogelijk zou maken,
dat Dagmar haar moeder af en toe be-
zochtn
Er behoefde geen sprake te zijn van
tranen, van het halen van oude koeien
uit de sloot, geen wederzijdsche ver
wijten. De wanhoop van de langver-
vlogen jaren was dood. Hun geheim
was goed bewaard. Het was alleen be
kend aan enkelen, die zij konden ver
trouwen en zij konden in vriendschap
en vrede van elkaar gaan, terwijl Dag
mar het leed zou worden bespaard
voorgoed van haar moeder geschei
den te zjjn.
Dit alles stond netjes gerangschikt
in zün hersens, toen hij naar zijn
vrouw keek.
Ze zat vlak bij het venster, en
haar mooie oogen, nog net zoo schit
terend als vroeger, rustten op hem
met een uitdrukking van pijn. Er was
iets in van den blik van een gewond
en opgejaagd dier.
Hij ging op haar toe en stak zijn
hand uit. Door haar ziekte was ze
meer op Dagmar gaan lijken. Ze leek
jonger, zooals wel meer bij vrouwen
gebeurt na ernstige ziekte.
(Wordt vervolgd}
HET SUMMUM VAN GEZONDHEIDSZORG VOOR DE
HAAGSCHE SCHOOLJEUGD. Drinken van school-
melk tijdens het openluchtonderwijs op de dakschool
aan den Zuidwal. (Polygoon)
(Nadruk verboden.)
L.
e
DUITSCHE SLAGSCHEPEN NEMEN DE BEMANNINGEN VAN
TOT ZINKEN GEBRACHTE ENGELSCHE SCHEPEN AAN
BOORD. De kapitein van een Engelsche vrachtboot
betreedt het schip. (Atlantic-Holland)
Opeens schoof Olsen met een ruk
zijn stoel weg van het schrijfbureau,
waaraan hij zat. Hij begon iets te be
grijpen van den toeleg van zijn jon
gen vriend Charlie Payne! De brief,
het autotochtje, juffrouw Lundberg’s
afwezigheid, Hildur’s schichtig doen
bij de deur... het waren allemaal
onderdeden van een wel-overlegd
complot! Ongeduldig stond hij op en
begon de kamer op en neer te loopen.
Er was hem nu, om zoo te zeggen,
een beslissing afgeperst. Ze hadden
hem het mes op de keel gezet. Langer
uitstellen was onmogelijk.
Payne denkt, dat hij een beteren
kijk op de toekomst heeft, dan een
man, die tweemaal zoo oud is als hij.
Hildur is ook in het complot! En Dag
mar? Neen, Dagmar niet! Arme
schat! Ze is op van verdriet en toch
heeft ze geen woord tegen me gezegd
over haar moeder van het oogenblik vrouw te vragen de dingen vriend-
41)
Ze gaf hem de noodige aanwijzingen
en zei toen:
Het is verbazend aardig van u om
u zooveel moeite te getroosten voor
mij.
Hij zag haar aan en zag een lichten
blos op haar gezicht.
Hoe is het met uw moeder? vroeg
hij opeens.
Ze is veel beter.
Dat is schitterend, zei hij, op een
toon alsof hem een zware last van het
hart viel. En daarop stapte hij van dit
onderwerp af en begon haar te vertel
len van de schipbreukelingen die,
ziek of gewond, op het oogenblik nog
in Christiansand werden verpleegd of
die de laatste dagen vertrokken waren.
Dat, voor zoover zij dit noodig hadden,
hun passage en een behoorlijke uitrus
ting door Traill waren betaald, ver
telde hij er niet bij.
Verder liep hun conversatie over
af, dat ze haar hier het huis hebben
binnengedragen.
Hij liep de kamer op en neer, wor
stelend met zijn probleem. Een sam-
komst met zijn vrouw moest hij in
elk geval hebben, vóórdat zij uit
Christiansand wegging. Verdiende het
aanbeveling haar te overvallen
haar gezondheidstoestand van
oogenblik?
Payne scheen te meenen van wel.
En de dokter? Genadige hemel; was
de dokter misschien ook in het ge
heim?
Tenslotte drukte Axel Olsen op de
bel.
Signe, zei hij tegen het binnenko
mende dienstmeisje, vraag aan
mevrouw Vansittart of zij zich in staqt
voelt mij te ontvangen.
Na een minuut kwam het meisje te
rug.
De teerling was geworpen!
Mevrouw zegt, dat ze u heel graag
ontvangen zal.
Hij stapte met krachtigen pas naar
de deur, opende die en trad de kamer
binnen. Hij had bij zich zelf overlegd
wat hij zeggen zou en hoe hij het zou
zeggen. Het zou het beste zijn om zijn
koetjes en kalfjes. Het meisje begreep
al gauw, wat zijn bedoeling was. Zijn
eenig verlangen was om haar op haar
gemak te zetten, haar te doordringen
van zijn principe, dat alle wereldsche
lasten van den mensch afvallen, als
men de dingen van den zonnigen kant
beschouwt.
Zijn opgewekte stemming deelde
zich al spoedig aan haar mee en ge
durende twee gelukkige zorglooze
uren babbelde ze over de menschen,
die zij tegen kwamen en over de hui
zen en de dorpjes, die zij passeerden.
Hildur, de samenzweerster, wacht
te tot het paar in de auto uit het ge
zicht was verdwenen. Daarop ging zij
naar de kleine kamer aan de achter
zijde van het huis, waar Axel Olsen
druk bezig scheen te zijn met bere
keningen uit de gegevens, die hij over
zijn auriscoop op den toren had ge
noteerd.
Ik ga uit, vader, zei ze, pogend
heel onschuldig te kijken.
Uitstekend, zei hij, terwijl hij
zijn pijp neerlegde.
Ik zeg het u maar even, omdat
juffrouw Lundberg ook uit is.
O, zei hij, met iets scherps in
zijn stem, maar de meid is toch
thuis?
HET STADJE HOORN is bekend om zijn historische
gebouwen en fraaie gevels. Vele gevels moeten echter
gerestaureerd worden. Dit gebeurt in opdracht van
de vereeniging „Oud Hoorn”, met subsidie van Monu
mentenzorg. Een der oude mooie gevels
in de steigers. (Polygoon)
Ja. Maar ze is zoo’n stoethaspel
in sommige dingen. Als... onze gast
belt, hoort u het wel, niet waar?
Hebt u bezwaar om Signe te zeggen,
wat ze doen moet, als ze het niet
alleen af kan?
Hij keek naar haar. Ze besteedde
juist al haar aandacht aan het dicht
maken van haar handschoenen en hd
moeite met een weerspannigen knoop.
Als ik de bel hoor, zal ik vragen
wat er is, zei hij en Hildur ontsnapte
schielijk.
Toen zij weg was wendde hij zich
niet weer tot zijn werk. In de aan
grenzende kamer, slechts door een
dunnen steenen muur van hem ge
scheiden, was zijn vrouw! Een muur!
Had zij in al die jaren den muur zoo
hoog gemaakt, dat hij of zij zelf er
niet meer overheen konden? En hoe
zou het verder gaan, nu Dagmar in
dagelijksche aanraking was met haar
moeder? De dokter, in vriendelijke
onwetendheid, had hem gezegd, dat
mevrouw Vansittart herstellende was
en over een paar dagen zijn huis zou
kunnen verlaten. In antwoord op een
vraag van hèm, had de dokter ver
klaard, dat mevrouw zelf had ge
vraagd, wanneer ze vervoerd zou kun
nen worden.”
IN BERGAMBACHT IS DEZER DAGEN EEN GRASDROGERIJ IN WERKING GETREDEN, waarin het ge
droogde gras uiteindelijk tot poeder wordt vermalen, een voor ons land geheel nieuwe werkwijze. Het „graspoeder”
zal in den komenden winter het vee als krachtvoeder worden gegeven. (Polygoon)
***W':> -
