Per boeier
het
naar
schilderijen
de hoofdstad
van
in
ZILVER AAN DE
w
Kroatië treedt toe tot het Driemogendheden-Verdrag
stadhuis - Openluchttentoonstelling
f
ïl
h
SANDAWAKU
s’’
s
i
O
if
ff
J
ft/
HAAGSCHE COURANT Vrijdag 20 Juni 1941 TWEEDE BLAD
o
FEUILLETON
I'l
J
-v
7 W
7
X;;
-
i
i
M
I:
-
X>X
X*
-A tóÜh
(Polygoon)
UNIVERSITEIT TE UTRECHT ORGANISEERDE
(Nadruk verboden
HOOFDSTUK 3
(.Wordt vervolgd.)
1
'XvX'ÏSk';
K
I
IN HET FRIESCHE STADJE HINDELOOPEN werd de nieuwe motorstrandreddingboot „Johan de Witt” met een
proefvaart officieel in gebruik genomen. De belangstelling van de zijde der autoriteiten en bevolking was zeer groot.
De nieuwe boot keert met de genoodigden terug van den proeftocht. (Polygoon)
TER GE EGENHEID VAN HET 61STE LUbl’KUM VAN DE
HET STUDENTENCORPS EEN OPENLUCHT TURNDEMONSTRATIE IN HET UTRECHTSCHE STADION.
(Polygoon)
MET HET DOEL de jeugd de schoonheid van de na
tuur te doen zien, heeft de V.V.V. „De Bilt” wandel
tochten voor de leerlingen der lagere scholen
-.-.r.refonicppr'’ °^hl(100n
Rife;
•«t
Zoo, doctor, zullen we nu gaan
slapen? stelt de graaf voor. Van
middag wordt krijgsraad gehouden.
En daarbij moogt u in geen geval
ontbreken.
De graaf glimlacht en Sillery staat
op. Tevreden en dankbaar kruipt hij
weer naar de tent. De Vegaz snurkt.
Sillery strekt zich uit. Enkele minu
ten later is ook hij ingeslapen.
glimlacht minder vaak. Maar dat is
ook alles. Dr. Sillery heeft hem eens
gevraagd, wanneer hij eigenlijk sliep.
Waarop de graaf glimlachend ten ant
woord gaf, dat Niki Gomenburg zijn
slaapbediende was, die in plaats van
den patroon iederen dag een paar uur
extra moest slapen.
Inderdaad slaapt niemand zoo lang
en goed als Niki Gomenburg. Niki,
de beste vriend en metgezel van den
graaf, is vijf en veertig jaar en is in
geen drie jaar een dag van Rouca
Gura weggeweest. Hij zwoegt en ploe
tert even hard als de anderen, maar
nauwelijks is er middagpauze gebla
zen, of hij laat vallen wat hij in de
handen heeft, strekt zich uit waar hij
staat en snurkt bijna op hetzelfde
moment, onverschillig of zijn wangen
voorhoofd en handen bestookt worden
door één of door tien dozijn muskie
ten.
's Avonds, als de vrienden om het
vuur zitten en de soepketel hangt te
borrelen, dut Niki langzaam in en be
gint te snurken, tot hij met een luid
„hallo” wordt wakker geroepen om
zijn deel van het avondmaal te ont
vangen. Hij is dan onmiddelljjk
klaar wakker en zelfs in staat een
door j. m. VELTER
Wie omkeeren wil, kan het zon
der eenig bezwaar mijnerzijds doen.
Maar ik ga in ieder geval naar de
Sandawaku.
En jij, Haaivischwillie?
Ik volg De Vegaz.
Sillery droomde drie nachten achter
elkaar van niemand anders dan van
den Spanjaard. En in elk dezer droo-
men verscheen de man als een af
schuwelijk, grijnzend monster.
Het was een merkwaardige droom.
Want ondanks het feit, dat De Vegaz
een trouwe kameraad was en nooit
iemand liet voelen, dat hij geheel al
leen de expeditie bekostigde en zelfs
gelijk met Tschikoff en Haaivischwil
lie het grove werk deed, ondanks al
deze feiten kon Sillery hem niet uit
staan.
Nu ze den oever der Sandawaku
hebben bereikt, zwoegt De Vegaz als
een houthakkersknecht. Ze zijn name
lijk van plan minstens drie maanden
aan de rivier te blijven; minstens tot
October. Misschien wel tot November.
En voor dat oponthoud is het nood
zakelijk, dat ze een stevig huis, een
wel doortimmerde blokhut hebben.
De Rus is in het hutten bouwen de
meest bedrevene en dus geschiedt ook
Xx
-
hier alles onder zijn beproefde lei
ding.
Zoolang de blokhut niet kant en
klaar is, blijven alle andere werk
zaamheden rusten. De zes kamera
den werken van vroeg in den ochtend
tot laat in den avond en beleven pret
tige dagen.
Sillery blijft bij de anderen niet
achter. Ook hij gaat mee het woud in,
helpt jonge boomstammen vellen en
ze naar de plaats sleepen, waar de
hut wordt gebouwd.
Slechts graaf Rouca Gura maakt
zich af en toe uit de voeten. Dan
zwerft hij soms dagenlang door het
woud. De anderen weten, dat de graaf
er niet slechts op uit trekt om grof
of klein wild te jagen en dat zij rustig
kunnen verder werken zoolang ze
door het dubbelloops jachtgeweer van
den graaf worden gedekt.
Merkwaardig hoe weinig de graaf
slaapt. Dikwijls zwerft hij overdag
urenlang door het woud, komt
’s avonds terug om wat te eten en
verdwijnt dan opnieuw om eerst tegen
het aanbreken van den dag zijn leger
stede op te zoeken. Daarbij schijnt
van moeheid bij hem geen sprake. Hij
rookt slechts meer dan gewoonlijk en
x
y.tx
AAN DE SCHINKELHAVEN TE AMSTERDAM
werd de openluchttentoonstelling van schilderijen
„Typisch Hollandsch” geopend. (Polvaom)
.w.
vraag te beantwoorden, die gesteld
werd op het moment, toen men zijn
snurken nog hoorde. Niki, die jaren
lang in ongeveer alle vijf werelddee-
len heeft gejaagd, bezit de bijzondere
eigenschap te kunnen slapen en ge
lijktijdig zijn gehoor wakker te hou
den.
Ja, voor de vrienden is het een
goede tijd. Het onmetelijke landschap
wordt gekoesterd door zomerwarmte,
In het bosch en op de bergen staat
alles in vollen bloei en dr. Sillery
verbeidt ongeduldig het moment,
waarop hij zijn botanische werkzaam
heden kan hervatten.
Welke schoone dingen heeft hij niet
reeds ontdekt! Bijvoorbeeld een heel
zeldzaam duivelshout, dat in de on
middellijke nabijheid van het kamp
groeit. Ook de meest merkwaardige
berken: zwarte, witte, goudkleurige
en dwergberken; zeldzame brandne
tels, rose korenbloemen, vuurkelken,
myrten, doomlooze rozen, kortom:
een overvloed van schatten, welker
aanblik den geleerden botanist over
gelukkig maakt.
4
HUWELIJK PER BOEIER. Te Aalsmeer stapte een bruidspaar letterlijk en figuurlijk in het „huwelijks
bootje” per boeier werd de tocht naar het stadhuis gemaakt.
aankomst bij het gemeentehuis
HET TOETREDEN VAN KROATIË TOT HET DRIE-MOGENDHEDENVERDRAG. In Venetië trad Kroatië
op 15 Juni j.l. tot het Drie-Mogendhedenverdrag toe. Onze telegrafisch overgebrachte foto toont van links
naar rechts den Krpatischen Staatschef dr. Pawelitsj, den Italiaanschen minister van Buitenlandsche Zaken
graaf Ciano en den Rijksminister van Buitenlandsche Zaken von Ribbentrop tijdens de onderteekening.
(Hoffmann)
Vier dagen later staan de tenten
der expeditie aan de oevers der San
dawaku.
De „krijgsraad” in het dal der
Fluisterende Bron heeft niet lang ge
duurd. De krijgsraad werd slechts
gehouden om één enkele vraag te be
antwoorden, namelijk of men na den
raadselachtigen moord op den Chinee-
schen gids zou omkeeren of verder
trekken. En daar men slechts enkele
mijlen van het doel der reis was ver
wijderd, was de vraag spoedig beant
woord.
De Vegaz, hoe denk jij erover?
vroeg de graaf.
De Spanjaard had zijn antwoord
gereed.
Rn
4)
Aan den hemel, ver weg boven het
zwart der bergen, zweeft een groene
schijn. Zou de nacht werkelijk ver
strijken? De nacht, die als een lood
zware last op zijn borst en hoofd
heeft gedrukt?
De dag breekt aan. In de verte
klinkt de eerste roep van een vogel.
Wassil Michailowitsch Tschikoff en
Haaivischwillie houden ergens in den
omtrek de wacht. Wat behoeft hij,
Sillery, nog te vreezen? Nu ja; de
gids was vermoord. Dat was heel erg
voor den braven kerel, doch zij, de
andere leden der expeditie, waren
gewaarschuwd en dus op him hoede.
DUITSCHE STUKA’S KEEREN VAN EEN VLUCHT
NAAR DEN VIJAND TERUG.
(Hoffmann)
tv'-:.
