De strijd in het Oosten - Tentoonstelling in openluchtschool te Amsterdam
Rennen
en
op
SANDAWAKU
Zeilen op de Westeinderplassen
o
ZILVER AAN DE
draverijen
Duindifft
il
Al
fis
sl
31 pï
Ijl a
iu
i
ita
■r
il
7*3
=UAAGSCHE COURANT MaanHag 30 Juni 1941 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
O
J?*!
l
7'
MpsC*
H WAR
I SI
EEN DER EERSTE FOTO’S UIT HET OOSTEN. HET PASSEEREN VAN DE GRENS DOOR DE DUITSCHE
TROEPEN IN DEN MORGEN VAN 22 JUNI JJL.
(Orbis-Holland)
te
na
op
(Wordt vervolgd.}
NATIONALE- EN GROEPWEDSTRUDEN
OP DE WESTEINDERPLASSEN TE AALS
MEER, georganiseerd door de drie water-
sportvereenigingen „Amsterdam", „De
Schinkel” en „De Koenen". Start
van de Regenboog-klasse.
(Polygoon./
(Nadruk verboden.)
MEER DAN 50 SOVJET-TANKS MOESTEN ER BU
DIT LENIN-GEDENKTEEKEN AAN GELOOVEN.
(TelefotoHoffmann-Stapf)
12)
Wat heeft de graaf gezegd? Met
een paar dagen kan de moordenaar
onschadelijk zijn gemaakt? Volkomen
juist! En dus zou het waanzin zijn,
nu de rimboe in te trekken; de rim
boe, waar achter iederen boom of
struik de laffe sluipmoordenaar op
hen kan loeren. Want de kerel heeft
volop tijd. Indien hij iederen dag
slechts één lid van de expeditie neer
legt, heeft hij binnen een week zijn
doel bereikt.
Een langdurige stilte volgt.
Plotseling staat Haaivischwillie
en wendt zich tot Rouca Gura.
Graaf, mag ik het geweer van
De Vegaz hebben. En ook zijn pa-
troontasch?
Niemand heeft bezwaar. Men be
schouwt hem trouwens als den eeni-
t*n erfgenaam van den Spanjaard.
Ga je gang maar, Haaivischwil-
COURSES OP DUINDIGT. Ren op de vlakke baan over 1400 m„ om den Tetratemaprijs. Van
links naar rechts Gatinaise van Stal Gruno (2de), Looc Mó van Dr. H. L. M. van Schaick (3de)
en Sarata van D. Siem (winnaar). (Polygoon)
eens
nagedacht... want dan is er
geen gevaar meer... ik zou dan nog
eens kunnen probeeren...
Hij zwijgt en wordt vuurrood.
Wil je nog eens je kans waarne
men? vraagt Rouca Gura. Heb je
het zoeken naar die goudschatten nog
niet opgegeven?
HOOIBOUW IN DE „LOSLAND-GEBIEDEN” BIJ HENS BROEK. DE POLDERS WAAR ALLE VERKEER OVER
HET WATER PLAATS VINDT. EEN GROOTE PRAAM MET HOOI WORDT HUISWAARTS GEBRACHT.
(Polygoon),
twaalf uur terug komen, treedt Haai
vischwillie op hen toe.
Graaf, de zaak is gezond.
Twaalf schoten; de laatste zeven za
ten midden in de roos.
Dat is geweldig! roept Rouca
Gura. En wat ben je nu van plan?
Dat weet u wel, graaf. Hij of ik!
antwoordt Haaivischwillie en een
diepe rimpel plooit zijn voorhoofd.
Haaivischwillie, wees voorzich
tig. Geruischloos door de taiga slui
pen, valt heusch niet mee. Het knak
ken van een twijgje jaagt dikwijls het
wild op en het wild, dat jij zoekt,
denkt niet aan vluchten.
Des te beter, graaf.
Rouca Gura haalt de schouders op.
Hij weet, dat het doelloos, ja, ge
vaarlijk zou zijn, Haaivischwillie van
het roekelooze plan af te brengen.
Haaivischwillie bevindt zich in een
toestand, welke zelfs de gewoonlijk
meest bezadigde menschen tot waan
zinnige handelingen drijft.
Kan men hem dwingen in de hut
te blijven? Ónmogelijk! De arme
kerel is door den plotselingen dood
van De Vegaz, die naast hem werd
vermoord, zoodanig uit het evenwicht
gebracht, dat slechts beweging in de
open lucht zijn geschokte zenuwen
kan herstellen.
Ik geloof, dat er veel kans is,
merkt Haaivischwillie aarzelend op.
Goed; ga je gang maar.
Dank u wel, graaf. Natuurlijk
zullen we alles eerlijk deelen.
Kletskoek, merkt Rouca Gura
bits op. Je kunt Wassil Michailo-
witsch meenemen, om den schat te
zoeken. En wil je met alle geweld
deelen, doe het dan met hem, Haai
vischwillie.
Gornenburg is over dit antwoord
zoo ontroerd, dat hij niets weet
zeggen.
Rouca Gura is nog niet klaar.
Haaivischwillie, merkt hij
een kort zwijgen op, ik stel één
voorwaarde.
En die is? s
Dat het niet te lang duurt. We
hebben nu begin September. De win
ter komt hier snel en onverwacht.
En ik voel er weinig voor in de ijs-
wildernis van Sichota Alin te over
winteren.
Afgesproken, antwoordt Haai
vischwillie en verzinkt weer in som
ber gepeins.
Doctor Sillery schijnt veranderd.
Het begon onmerkbaar, doch allen
kunnen het nu zien. Hij is bleeker
geworden, spreekt heel weinig, heeft
blauwe kringen order de oogen en
maakt over het algemeen den indruk,
alsof hij heele nachten wakker ligt.
Hetgeen inderdaad het geval is.
’s Avonds - zit hij urenlang bij del
lamp en werkt aan zijn dagboek.
Daarnaast liggen de notities, welke
hij in den loop van den dag heeft ge-
maakt. Hij werkt hard en nauw»
keurig.
Voor den bewakingsdienst is hij
niet te gebruiken. Hij is namelijk
bang. Dat is geen schande; bang-zijn
is een natuurlijke gesteldheid, waar
voor iemand ven weinig verant
woordelijk is als bijvoorbeeld voor
het feit, dat hij bruine of blonde ha
ren, donkere of lichtblauwe oogen
heeft.
Bovendien is het allen duidelijk,
dat de opwinding en spanning der
laatste weken de zenuwen van den
geleerden botanist danig in de war
hebben gebracht. Dikwijls gebeurt
het, dat de nachtwind of een stuk
klein-wild een tak of twijg in den om
trek der blokhut doet kraken. Dan
springt dr. Sillery verschrikt uit bed,
staart met van angst wijd geopende
oogen naar de deur en kan den heelen
nacht niet meer slapen. Sillery ig
Werkelijk ,,over z’n zenuwen”.
DE SLAG OP DEN ATLANTISCHEN OCEAAN GAAT ONAFGE
BROKEN VERDER. Een Duitsche U-boot vernietigt een groote
Engelsche tankboot (Weltbild-Polygoon)
lie; je kunt het geweer en de tasch
nemen.
Haaivischwillie knikt voldaan.
Graaf, dan ga ik met uw goed
vinden buiten een beetje schieten.
Ik heb in lang niet geoefend.
Hij zegt het in allen ernst.
Men heeft Haaivischwillie nog nooit
zoo beleeft hooren spreken. Graaf Rou
ca Gura heeft nog een oogenblik be
zwaar; door de schieterij van Haai
vischwillie wordt misschien het wild
verjaagd. Maar hij haalt de schou
ders op; het woud is groot en men kan
overal een hert of eland vinden.
Ga je gang maar, Haaivischwil
lie.
Haaivischwillie gaat naar buiten,
bevestigd een stuk karton aan een
boomstam en even later klinkt het
eerste schot.
Haaivischwillie oefent zich in het
schieten. Hij mikt eerst op vijftien,
honderd en tenslotte op twee honderd.
Langzaam, bedaard en nauwkeurig
als een schoolmeester, die het werk
van zijn leerlingen naziet, aldus
schiet Haaivischwillie. Is een schot ge
vallen, dan gaat hij naar het stuk kar
ton om te controleeren.
De uren verstrijken.
Graaf Rouca Gura en Niki Gornen
burg gaan het bosch in. Als ze tegen
IN DE OPENLUCHTSCHOOL VOOR HET GEZONDE
KIND te Amsterdam is een tentoonstelling van
leerstof geopend, waaronder ook handenarbeid van de
leerlingen. De Zaanstreek met de pakhuizen. (Pol.)
Het beste is dus maar, dat hij
voorloopig meegaat op jacht. Daar
door leert hij de omgeving beter ken
nen. Blijft hij dan nog bij zijn plan
om de rimboe in te trekken en den
Spanjaard te wreken, welnu: dan kan
hij doen en laten wat hij wil. Trou
wens; wat zou men er tegen kunnen
doen?
Aldus wordt besloten en aldus ge
schiedt. Doch Haaivischwillie heeft
bij zijn eerste pogingen om op het
spoor van den sluipmoordenaar te
komen, even weinig succes als graaf
Rouca Gura en Niki Gornenburg.
Was hij vroeger weinig spraakzaam,
nu zegt hij bijna geen woord. Slechts
eens op ’n avond, ze zaten juist rond
het kampvuur, begint hij aarzelend:
Als ik... of de graaf of een an
der, wanneer we met den kerel heb
ben afgerekend... zouden we dan nog
een week kunnen blijven? Ik zou na
melijk graag... ik heb er nog
over
V
jMW
s.
