gang
ZILVER AkN DE
SANDAWAKU
-1
Dg Duitschers rukken op tegen de Sovjets De aardbeienpluk is in vollen
Oude Zaansche molen wordt gesloopt - Paardenfokdag in Limburg
rwWM
3»;
---
Rw l
#1
ff;'" J
FEUILLETON
Dinsdag 1 Ju]i
|f
di
i
Ki
I
l f
HAAGSCHE COURANT
1941
TWEEDE BLAD
(HoffmanaB
(Hoffmann)
xsEN OVERZICHT VAN EEN VERWOEST SOVJET-DORP.
ÈWordÉ peroofodj
hooge kreupelhout, loopen ontelbare
schrammen en builen op, doch blijven
welgemoed en vol verwachting. Ginds
waar de natuur tientallen machti
ge rotsblokken op elkaar heeft gesta
peld, hebben ze een prachtigen uit
kijktoren, waarvan ze dankbaar ge
bruik maken.
Urenlang liggen ze op de loer. Niets
beweegt zich. Daar eindelijk! Op nau
welijks drie honderd meter afstand
gaat een prachtige ree. Niki kijkt den
graaf aan, doch deze schudt het hoofd.
Niet schieten, fluistert hij en laat
er even zacht op volgen: De hoofd
troep kan niet ver verwijderd zjjn.
Wat hebben we aan die ree? We moe
ten een kapitaal hert hebben. Wacht
maarzoodra de ree weg is, volgen we
het spoor en komen wel aan den hoofd
troep. Nog een paar minuten geduld.
De paar minuten worden een kwar
tier; een half uur. Doch eindelijk heb
ben de beide jagers succes; de ree be
weegt zich. Grazend gaat het dier door
de vlakte en wanneer de jagers zeker
zijn, dat het geen lucht meer van hen
krijgt, verlaten ze hun standplaats en
trekken er op uit.
Tien minuten later hebben ze het
spoor van de ree gevonden. Nu is de
grootste voorzichtigheid geboden; ze
13)
Twee dagen vergez^de
Gornenburg, die het sbor van
(Naèuk verboden
DE STRIJD TEGEN DE SOVJETS.
EEÏ INFANTERIE-REGIMENT TREKT OVER ZIJWEGEN VOORWAARTS.
zamelt planten en bloemen, noteert,
maakt vergelijkingen, doch dit alles
gebeurt slechts uit een innerlijk
plichtsbesef; zijn geestdrift blijft er
volkomen buiten. Het is alsof doctor
Sillery reeds heeft afgerekend met
het leven.
Vanzelfsprekend is zoo iemand niet
te gebruiken voor den nachtelijken
bewakingsdienst, waarvan men hem
dan ook ontslaat. Hij heeft het welis
waar nooit verzocht en verlangt even
min, dat een ander een paar uur
slaap opoffert om het werk te doen,
dat eigenlijk voor hem bestemd is,
doch graaf Rouca Gura heeft beslist,
dat hij, de geleerde, die overdag
voortdurend bezig is en ook ’s avonds
aan zjjn dagboek werkt, van den
nachtelijken bewakingsdienst moet
worden uitgesloten. Waarop Sillery
geen antwoord heeft gegeven en den
graaf slechts dankbaar heeft aange
keken.
Er is nog een andere reden, waar
om van de medewerking van doctor
Sillery wordt afgezien. Sedert den
moord op De Vegaz heeft men name
lijk ingezien, dat ‘s nachts slechts
één man buiten de wacht moet hou
den. Voorheen, toen Sillery in gezel
schap van een ander op wacht stond,
was hij op zijn manier nog dapper.
Doch wat zou er gebeuren, wanneer
hij nu alleen buiten moest waken?
Bij het geringste onbeduidende voor
val, wanneer een nieuwsgierig haasje
over het pad sprong, of een takje
door den nachtwind werd afgerukt,
zou hij verschrikt alarm blazen. On-
noodig alarm zou voor de hutbewo
ners de noodlottigste gevolgen kunnen
hebben. En om dit te voorkomen,
heeft men van de nuttelooze diensten
van doctor Sillery voor goed afgezien.
Bij de spanning, die een gevolg is
van het zenuwsloopende wachten op
een ontmoeting met den onzichtbaren
vijand, voegen zich begin September
andere onaangenaamheden: de nach
ten worden rumoerig.
Graaf Rouca Gura en Niki Gornen
burg zijn dag en nacht in touw: het
hoogfeest der jacht is aangebroken.
Niki Gornenburg heeft eens van een
Jakischen jager de kunst geleerd, om
uit een stuk berkenschors een soort
fluit te snijden, waarmee hij het lok
kende roepen der elanden en damher
ten meesterlijk weet na te bootsen. Ge
wapend met een dergelijk instrument
en vergezeld door den graaf, trekt hij
nu het oerwoud in.
Gewoonlijk trekken ze er vroeg in
den ochtend op uit. Zwijgend banen ze
zich een weg door het soms meter-
riviertje stroomt. En it
Gornenburg aanleiding
zoek te brengen aan he graf van De
Vegaz. Doch nauwelijls hadden ze
den woudzoom bereikt,of Sillery be
gon te beven en verschot van kleur.
Gornenburg, smette hjj, doe
het niet. Geef je nietbloot. In het
dal, zonder dekking, kjn je van alle
kanten door „hem” geien worden!
Gornenburg stoorde zich niet aan
de waarschuwing. Ifes het geen
dwaasheid, te geloovej, dat de pro-
myschlennik nog stee<$ in het dal
loerde? De kerel wistj immers, dat
het zoeken naar de goudschatten
reeds lang gestaakt wis!
hjj Niki
een
eland had gevonden. (Jigemerkt na
derden ze het dal, wa^in het Goud-
was voor
om een be-
IN DE BOOMGAARD® IS DE RATEL ALS VOGELVERSCHRIKKER IN EERE HERSTELD, nu men ui.<.
aard geen gebruik mes kan maken van geweren. Reeds tot ver in den omtrek kan men het geluid van den ratel
in de boomgaardenstreek hooren. (Polygoon)
DE HOUTZAAGMOLEN „HET JONGE SCHAAP” te
Zaandam zal gesloopt worden, daar de molen te bouw
vallig wordt In het rieten lijf van den typischen Zaanschen
zeskanter bevinden zich vele gaten. (Polygoon)
ONDER BEWAKING. len opname van den Noord-Limburgschen fok-
dag voor paarden, welke bnder groote belangstelling te Horst bij Venlo
'•’^houden w—1’
Hij ging naar het graf van De Ve
gaz en keerde eenige minuten later
terug naar de plek, waar hij den
Franschman had achtergelaten. Sil
lery leunde tegen een boom en tra
nen stroomden hem langs de wangen.
Waarom?
Waarom weende Sillery? Om den
treurigen dood van De Vegaz? Dat
was nauwelijks aan te nemen. De
Vegaz was immers de eenige ge
dweest, wien Sillery slechts koele hof
felijkheid had betoond; in tegenstel
ling tot de andere leden der expedi
tie, die zich steeds hadden mogen
verheugen in de hartelijke vriend
schap van den geleerde.
En nu weende hij aan het graf van
den Spanjaard.
Wat was de reden?
Neen; Sillery weende niet om De
Vegaz. Hij treurde slechts om zjjn
eigen lot. Want rotsvast was hij er
van overtuigd, dat de moordende wil
dernis van Sichota Alin hem nooit
meer zou vrijlaten.
Dezen indruk krijgt Niki Gornen
burg. En gelijktijdig doet hjj een
veelzeggende ontdekking; het enthou
siasme, waarmede de geleerde bota
nist tot nu toe heeft gewerkt, is ver
dwenen. Weliswaar vergezelt hjj nog
de anderen op hun jachttochten, ver
moeten den hoofdtroep ongemerkt na
deren.
Behoedzaam sluipen ze verder en
hun bewegingen zjjn niet luider dan
het geritsel der bladeren in de ahorn-
boomen. De tocht duurt ruim een half
uur en eensklaps blijven ze staan; op
nauwelijks honderd meter afstand,
aan den rand van een diep gelegen
poel, graast de gezochte kudde.
De beide jagers strekken zich uit in
het meterhooge gras. Onhoorbaar.
Graaf Rouca Gura brengt zijn geweer
in den aanslag en richt het op een
prachtig dier, dat niet anders dan de
leider van de grazende kudde kan
zijn. Hij mikt en...
Iets onverwachts, onbegrijpelijks
gebeurd; knakken, kraken, woeste,
angstige kreten en nauwelijks twee
seconden later is de kudde aan 't ren
nen. In razende vlucht schiet ze tus-
schen de boomen en is even later ver
dwenen.
Niki kijkt verbaasd de- vluchtende
dieren na en ziet dan zijn makker
aan. Rouca Gura zegt geen woord en
wijst slechts naar den donkeren ach
tergrond van het oerwoud. En eerst
nu begint Niki Gornenburg te begrij
pen.
IN DE BOMMELERWAAKD is thans de aardbeienpluk in vollen gang. Vele
menschen vinden hierbij werk. De geplukte vruchten worden in kistjes geschud
en gaan dan naar de veiling. Het nauwkeurig afwegen van de aardbeien. (Strrpf)
DIT BRANDENDE HUIS WAS DE INGANG VAN EEN SOVJET-KAZE-
MATSTELLING. Steeds weer werden voorbijkomende motorrijders
van hier uit beschoten. Twee vonden den heldendood. Duitsche tanks
braken hier den tegenstand. (Hoffmann)
s
lm
E
-
-
O
I
1 1 'J-'J -
1
'Si
i
s: 1
?s-
x -
x M -
