Politie—défilé te Amsterdam
d
ZILVER AAN DE
SANDAWAKU
Openluchtzwembad te Bussum geopend
Een oude kerk wordt gerestaureerd - De oorlog tegen de Sovjet-Unie
o
,1
rws
I
HAAGSCHE COURANT Donderdag 3 Juli 1941 TWEEDE BLAD
w
FEUILLETON
y
MM
w
DE STRIJD TEGEN DE SOVJETS. EEN BRANDEND DORP.
(Hoffmann)
EEN DUITSCH VLIEGERCORPS IN HET OOSTEN. IN TENTEN EN WOONWAGENS WONEN DE VLIEGERS
VAN EEN STAF AAN HET OOSTFRONT.
(Holland)
(Nadruk verboden.)
15)
HOOFDSTUK VIII
'(Wordt vervolgd.)
dwongen werden, zijn overgelopen. Jubelend begroeten zij de opmarcheerende Duitscbe
van hun door de bolsjewisten onderdrukt vaderland.
EEN VERNIELDE SOVJET-TANK.
NOG VOOR ZIJ HAAR GEVECHTSKRACHT KON ONTPLOOIEN,
STELDE HET PANTSERAFWEERGESCHUT HAAR BUITEN GEVECHT.
We It b i ld-Polygoon
Niki Gornenburg trok als keizer
lijk en koninklijk Oostenrijksch rit
meester den vijand tegemoet. Bij de
bestorming van Prezmysl tweemaal
gewond, blijft hij op het slagveld ach
ter, snijdt het laken van zijn tuniek
aan reepen en weet zich zoodoende
voor doodbloeden te behoeden...
Het wordt donker... zoowel in de
natuur als in Niki Gornenburg’s
geest. Hij heeft wondkoorts en als hij
tot bezinning komt, ligt hij in een
Russisch veldlazaret.
Dan volgt een afschuwelijke tijd.
Nauwelijks hersteld en nog te zwak
om te loopen, wordt hij met nog een
paar honderd andere krjjgsgevange-
De herfst is in aantocht.
Hij komt, langzaam en ongemerkt
over de bergen der Sichota Alin.
De dagen worden korter. Nog slechts
zelden gebeurt het, dat de hemel
in Siberië beleefde avonturen en het I in den blauw-zijden glans der zomer-
GISTEREN WERD OP HET CORNELIS TROOSTPLEIN TE AMSTERDAM EEN DÉFILÉ GEHOUDEN TER GELEGENHEID VAN DE OPENING
VAN HET NIEUWE KAZERNEGEBOUW VAN HET POLITIE-BATALJON. Tijdens de inspectie van de opgestelde manschappen. Van rechts naar
links de Regeeringscommissaris-burgemeester van Amsterdam Mr. E. J. Voute en S.S.-Gruppen-Führer Rauter. (Polygoon)
Gura hem op zekeren dag vroeg, of hij
lust had, een jachtexpeditie naar
de Lena te maken. In de grafelijke
familie Rouca Gura had men toen
elkaar eens ongezouten de waarheid
verteld; de meemngen liepen name
lijk sterk uiteen over het begrip „stan
ding”. Harry verklaarde, dat hij
aan dien onzin niet meer meedeed en
er ook niets meer mee te maken wil
de hebben.
Ja; nu zit hij aan de Sandawaku en
vangt snoeken en zalmen. Aan pracht-
visschen is hier geen gebrek. En wan
neer Haaivischwillie en Rouca Gura
hem ’s avonds gaan zoeken - de harts
tochtelijke hengelaar heeft niet ge
merkt, dat de zon reeds schuil is ge
gaan achter de bergen in het westen -
hebben de drie mannen de handen vol
om Niki’s buit naar de blokhut te
brengen.
tig is het uitspansel en dikwijls hangt men zien, wat beneden, in de da-
de mist zoo laag, dat men nauwelijks len, nog verborgen blijft. Een vale,
de toppen der boomen kan onderschei-gele schijn, die over de vlakten 'ligt,
den.
De bloemen, die nog enkele weken
geleden in het oerwoud bloeiden, zijn
verwelkt. In de taiga is het stil gewor
den. Het schijnt, alsof de kille hand
van den naderenden winter reeds
drukt op al wat leeft. Reeds dwarrelt
een geel boomblad over het dak van
de blokhut, valt neer voor de deur,
wordt door den wind weer opgenomen
en ten slotte op den breeden water
spiegel der rivier gelegd. Nu drijft het
voort, naar onbekende verten.
In dalen en op de hellingen der taiga
schitteren ’s nachts meterhooge spin-
newebben; ja, dikwijls hebben de web
ben den omtrek van een groot karren-
wiel. Bijna alle hellingen zijn met het
ragfijne weefsel bedekt. In de webben
loeren groote, zwarte spinnen; baant
men zich een weg door het kreupel
hout, dan blijft het kleverige weefsel
aan handen en gelaat plakken. Plot
seling zijn de groote, zwarte spinnen
verdwenen. Ze hebben plaats gemaakt
voor kleinere, die een roode vlek op
het gele of groene lijf dragen.
Staande op de toppen der bergen kan
door een anderen man, met wien ze
trouwde.
Wat nu? Hij zat rustig tegenover
zijn vrouw. Ze huilde en had oprecht
medelijden met hem.
Niki, *t is ontzettend moeilijk.
Maar ik heb hem, den anderen man,
werkelijk lief. Je begrijpt... men zei,
dat je dood was... en dan kon toch
niemand van me verlangen...
Niki knikt. Hij weet en voelt: hij
heeft niet meer het recht, zich bezig
te houden met deze vrouw, voor wie
hij een vreemde is geworden. Boven
dien blijkt, dat hij gedurende de krijgs
gevangenschap een beetje verwilderd
is. In de deftigste gezelschappen
tegen oude en jonge dames, zegt hij
dingen, die niet alleen een beetje ge
waagd, maar zelfs ongehoord zijn. En
het ergste is, dat hij het niet merkt.
Of wil hij het niet merken?
De jonge graaf Rouca Gura, met
wiens vader Gornenburg bevriend was
was de eenige, die met den snel be-
ruchten „wilden Niki” sympathiseer
de. De beide, in leeftijd zoo sterk ver
schillende mannen, sloten weldra
vriendschap.
Gornenburg sprak dikwijls over de
in Sïberië beleefde avonturen en het I
gevolg was, dat Harry graaf Rouca I maanden straalt. Grauw en nevelach-
heeft het zwellende groen der zomer
maanden verdreven. Het schijnt zelfs,
alsof de boomen zich in een winter-
kleur van somber zwart hebben gesto-
I ken.
Sinds den dood van De Vegaz zijn
nu drie weken verloopen. Als in een
droom is de tijd voorbij gesneld en
heeft bij geen der vrienden een indruk
achtergelaten. Zoo is het leven.
Graaf Rouca Gura zit op den top van
een der bergen en heeft een iprachtig
uitzicht op de vlakte, waarin hij zoo
veel prachtige herten heeft neergelegd
en waarin ook Niki de tijger heeft ge
schoten. Zijn blikken dwalen over het
in herfstsluiers gehulde landschap.
Hij denkt na. Binnen enkele weken
zal de winter in het land zijn; de barre
Siberische winter met zijn sneeuwla-
winen en zijn onbarmhartige koude.
Waarop wachten ze eigenlijk? Dwaas
heid! Ze mogen den terugtocht naar
Wladiwostok niet langer uitstellen;
geen week meer.
nen op transport gesteld. Ze worden
van den eenen wagon in den anderen
geladen, lijden honder, dorst en koude
en belanden eindelijk in een kamp, er
gens in het Oeral-gebergte. Doch ook
daar laat men hen niet met rust; een
paar weken later gaat het verder
Siberië in naar een kamp van krijgs
gevangenen.
Na twee vergeefsche pogingen om
te ontvluchten, heeft Niki Gornenburg
den derden keer succes. Met drie ka
meraden weet hij de Perzische grens
te bereiken en komt, bijna een
geraamte, in Teheran. Alvorens men
hen daar kan interneer en, is de oor
log afgeloopen.
Niki Gornenburg keert terug naar
Weenen, waar de burgeroorlog woedt.
Doch wat raakt hem de burgeroorlog?
hij heeft een ander doel; hij gaat
naar huis.
Naar huis? Zelfs dat niet. Want als
hjj twee uur binnen de poorten der
keizerstad is, weet hij, dat hij geen
tehuis meer heeft. Zes weken na de
storming van Prezmysl kreeg zijn
vrouw bericht, dat hjj op het veld van
eer was gesneuveld. Zijn vrouw treur
de een poosje. Maar ze was jong en
liet zich reeds een jaar later troosten
ALS BEVRIJDERS VAN HET SOVJET-JUK BEGROET. Litauers, die door de Sovjet-Unie tot dienstnemen ge-
J troepen als bevrijders
W eltbild-Polygoon
HET PRACHTIG GELEGEN JEUGDZWEMBAD OP DEN HUIZERWEG
TE BUSSUM is. vernieuwd en vergroot, opengesteld. Dat er groote
behoefte is aan een zwemgelegenheid, bewijst de groote drukte
op den openingsdag I Polygoon)
TE WAALWIJK wordt de groote of Sint Janskerk, welke
in laat Gothischen stijl is opgetrokken en dateert uit het
jaar 1470, onder leiding van Monumentenzorg en den archi
tect B. van Bilderbeek, volledig gerestaureerd. (Polygoon)
O
WH
CS' s/J
-
-
s
5 J
