van is gang weer aan SAND AWAKU Verpleging De Kaagweek ZILVER AAN DE gevangen genomen Bolsjewisten in Libau - Over de Beresina den gang: - Een vernielde pantsertrein l| L Hl |H «ft i HAAGSCHE COURANT ZaferJag 19 Juli 1941 TWEEDE BEAD FEUILLETON o VLUCHTELINGEN KEEREN TERUG. NADAT ZIJ DOOR DE BOLSJEWISTISCHE MACHT HEBBERS VAN HUIS EN HOF VERDREVEN WAREN. (Hoffmann) DOOR EEN BOSCH. OVERTOCHT OVER DE BERESINA. GEVANGEN GENOMEN BOLSJEWISTEN WORDEN IN EEN ZIEKENHUIS (Hoffmann) (Weltbild-Polygoon) IN LIBAU VERPLEEGD. VAN HET GEBRUIK VAN DEZEN PANTSERTREIN STELDE EEN SOVJET-COMMANDO ZICH VEEL VOOR. Hij was echter na het ingrijpen van Duitsche tanks na korten tijd bijna geheel vernield. (Atlantic-Holland). '(.Wordt vervolgd); KAAGWEEK 1941. Nationale zeilwedstrijden en on derlinge zeilwedstrijden op de Kaag. Tijdens de Regen- boogklasse éénmanswedstrijd. „Pipa”, stuurman W. H. Warring, in actie. (Polygoon) (Nadruk verboden.) HET OUDE SLUISJE AAN DEN OVERTOOM TE AMSTERDAM biedt in zijn laatste levensdagen nog vaak uitkomst aan haastige menschen. Vooral wanneer tegen etenstijd de brug open is, trekken de schooljongens er met hun fietsen overheen. (Polygoon) om komt de echo hoonend en spottend terug. Ruim een half uur zoeken de beide vrienden in alle richtingen, doch hun moeiten zijn vergeefsch: van Sillery valt geen spoor te bekennen. Nog verder de wildernis ingaan? Dat zou onzinnig zijn. Doctor Sillery zou het nooit gewaagd hebben, zich meer dan tweehonderd meter van de hut te verwijderen. En bij het vallen van den avond zeer zeker niet. Want te oordeelen naar het vuur in den haard, moet de botanist zich bij het vallen van den avond verwijderd heb ben. Zwijgend keeren de vrienden terug naar de blokhut. Wat kunnen ze nu nog doen? Een promyschlennik? Zou de door Haaivischwillie neergelegde bandiet vrienden hebben achtergelaten? Ón mogelijk is het niet. Doch even gauw als de vrienden aan deze mogelijk heid denken, wordt ze verworpen. Neen, de doctor kan niet door bandie ten overvallen zijn. Want in de hut is niets aangeroerd; alles staat op zijn plaats; overal heerscht orde. Een ijselijke gedachte heeft zich van hem meester gemaakt. Zou de geleer de niet weggesleept kunnen zijn door den beer, waarop zij ’s morgens ge loerd hebben? Of misschien door een tijger? Neen, niet mogelyk; de paar den staan nog rustig bij de hut, sla pend, met hangende koppen. Radeloos keert hij weer terug. Niki, begrijp jij er iets van? Gornenburg is juist bezig, een paar droge, snel brandende berkenblok ken op het nog smeulende vuur te wer pen; de blokken werden indertijd door Wassil Michailowitsch gehakt. Niki haalt de schouders op en staart naar het vuur. Een paar kleine vlam men beginnen aan de blokken te likken en weldra zal het vuur weer vroolijk knapperen. Harry, we zullen beginnen, een kaars aan te steken. Misschien heeft hij hier een briefje achtergelaten met de boodschap, waar hij is heengegaan. De kaars wordt ontstoken en bij den dansenden schijn stellen ze vast, dat de tafel leeg is. Doch het bed is besla pen. Doctor Sillery heeft dus in den loop van den dag een dutje gedaan, of, wat even goed mogelijk is, hij heeft ’s morgens zijn bed niet opge maakt. bruikt en de battery zal stellig nog een paar uur branden. Zwijgend gaan Gornenburg en Rou- ca Gura naar buiten. Gitzwart staat de nacht boven de taiga; geen geluid is te hooren. Slechts af en toe slaan de golven tegen den oever der rivier. Sillery! Rouca Gura schreeuwt het in den zwijgenden nacht. Het klinkt zoo door dringend, zoo angstig, dat Niki onwil lekeurig huivert. Ze staan roerloos. Op Rouca Gura’s roep volgt geen antwoord. Slechts een angstwekkende echo. Achter de blok hut wordt het levendig; de paarden beginnen onrustig te trappelen. Graaf Rouca Gura laat de lantaarn branden; de felle electrische schijn doorboort het duister van den nacht over een afstand van ruim vijftig me ter. Niets. Niets te zien. Zwart en spookachtig staan de oer- woufboomen in het donkere land. Ze lijken dreigende reuzen, die in den schijn der electrische lantaarn tot nieuw, onheilbrengend leven komen. Vogels vliegen verschrikt uit de tak ken. Sillery! Wederom klinkt Ruca Gura’s stem slaap te beginnen. Maar eerst moet hij zich vol stoppen met een behoor lijke reserve voedseL De uren verstrijken, doch vriend Teddy laat zich niet zien. Om twaalf uur nuttigen Harry en Niki het mid dagmaal een stuk gebraden her tenbout en nemen dan weer stel ling achter de struiken. Wanneer ech ter teg^fi het vallen van den avond de beer zich nog niet heeft laten zien, keeren de beide jagers misnoegd huis waarts. Als ze bij de rivier komen, is het stikdonker. In de blokhut brandt geen licht. Zou doctor Sillery al naar kooi zijn gegaan? Doch als Niki en Harry de hut bin nenkomen, moeten ze tot hun verba zing zien, dat het vuur in den haard bijna gedoofd is. Van doctor Sillery is echter geen spoor te bekennen. Wat beteekent dat? Niki kijkt Har ry aan en Harry kijkt Niki aan en een even onbegrijpelijke als onbeschrijf lijke angst maakt zich van beiden meester. Waarom is de doctor niet in de hut? Wat is er gebeurd? Sillery’s hoed en overjas liggen op den gewo nen stoel bij het venster. En de eige naar? Waar zit die? Graaf Rouca vliegt naar buitep. 29) Bovendien is hier nog wel een en an der werk. Ik zal zorgen,' dat het vuur blijft branden' ik zal af en toe Haar de paarden zien en het avond eten voor u klaar maken. Heusch, ik Zal me niet vervelen. Rouca Gurp en Niki dringen niet langer aan en aangezien ze bij het aan breken van den dag op pad willen, gaan Ze vroeg ter ruste. Den volgenden ochtend zijn ze voor dag en dauw uit de kooien. Ze trek ken naar het dal van het Goudriviertje, Vinden weldra het spoor van den beer en stellen zich op achter meterhoo- ge struiken. Nu heet het oppassen. Er bestaat veel kans, dat vriend Ted dy op zijn dagelijksche rooftochten bier passeert. De winter staat voor de deur en weldra zal hij zijn hol opzoe ken om zijn maandenlangen winter- Doch met dit alles komen ze niet verder. De vraag blijft open: waar zit doctor Sillery? Niki Gornenburg’s goedmoedig gelaat is wasbleek. Ra deloos kijkt hij rond. Niki, stelt Rouca Gura voor, we zullen die zaak eens kalm onder zoeken. Doch ook de stem van den graaf sid dert; hij is blijkbaar even zenuwach tig als Niki. We weten stellig, dat de doctor nog laat in den middag hier is geweest. Ware dit niet het geval, dan zou het vuur geheel en al gedoofd zijn. Langer dan twee, drie uur is hij dus niet weg. En nu is de vraag: waarom heeft hij de hut verlaten? Niki zwijgt een poosje en antwoordt dan aarzelend: Misschien is hij weer... hij had den laatsten tijd veel last van maagpijn... misschien is hij onderweg niet goed geworden. Harry knikt. Dan moet hij dicht in de buurt zijn. Vooruit, Niki, we gaan hem zoe ken! Een der reispakken wordt geopend en een groote lantaarn te voorschijn gehaald. De lantaarn is nog weinig ge- door den zwijgenden nacht en weder- EEN DUITSCHE STOOTTROEP RIJDT, DE WAPENS GEREED HOUDEND OM IE SCHIETEN, (Weltbild-Polygoon) j y i i r FF t; Vj i

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5