van
is
gang
weer
aan
SAND AWAKU
Verpleging
De Kaagweek
ZILVER AAN DE
gevangen genomen Bolsjewisten in Libau - Over de Beresina
den gang: - Een vernielde pantsertrein
l|
L Hl
|H
«ft i
HAAGSCHE COURANT ZaferJag 19 Juli 1941 TWEEDE BEAD
FEUILLETON
o
VLUCHTELINGEN KEEREN TERUG.
NADAT ZIJ DOOR DE BOLSJEWISTISCHE MACHT
HEBBERS VAN HUIS EN HOF VERDREVEN WAREN.
(Hoffmann)
DOOR EEN BOSCH.
OVERTOCHT OVER DE BERESINA.
GEVANGEN GENOMEN BOLSJEWISTEN WORDEN IN EEN ZIEKENHUIS
(Hoffmann)
(Weltbild-Polygoon)
IN LIBAU VERPLEEGD.
VAN HET GEBRUIK VAN DEZEN PANTSERTREIN STELDE EEN SOVJET-COMMANDO ZICH VEEL VOOR.
Hij was echter na het ingrijpen van Duitsche tanks na korten tijd bijna geheel vernield.
(Atlantic-Holland).
'(.Wordt vervolgd);
KAAGWEEK 1941. Nationale zeilwedstrijden en on
derlinge zeilwedstrijden op de Kaag. Tijdens de Regen-
boogklasse éénmanswedstrijd. „Pipa”, stuurman
W. H. Warring, in actie. (Polygoon)
(Nadruk verboden.)
HET OUDE SLUISJE AAN DEN OVERTOOM TE AMSTERDAM biedt in zijn laatste levensdagen nog vaak
uitkomst aan haastige menschen. Vooral wanneer tegen etenstijd de brug open is, trekken de schooljongens er
met hun fietsen overheen. (Polygoon)
om komt de echo hoonend en spottend
terug.
Ruim een half uur zoeken de beide
vrienden in alle richtingen, doch hun
moeiten zijn vergeefsch: van Sillery
valt geen spoor te bekennen.
Nog verder de wildernis ingaan?
Dat zou onzinnig zijn. Doctor Sillery
zou het nooit gewaagd hebben, zich
meer dan tweehonderd meter van de
hut te verwijderen. En bij het vallen
van den avond zeer zeker niet. Want
te oordeelen naar het vuur in den
haard, moet de botanist zich bij het
vallen van den avond verwijderd heb
ben.
Zwijgend keeren de vrienden terug
naar de blokhut. Wat kunnen ze nu nog
doen?
Een promyschlennik? Zou de door
Haaivischwillie neergelegde bandiet
vrienden hebben achtergelaten? Ón
mogelijk is het niet. Doch even gauw
als de vrienden aan deze mogelijk
heid denken, wordt ze verworpen.
Neen, de doctor kan niet door bandie
ten overvallen zijn. Want in de hut
is niets aangeroerd; alles staat op
zijn plaats; overal heerscht orde.
Een ijselijke gedachte heeft zich van
hem meester gemaakt. Zou de geleer
de niet weggesleept kunnen zijn door
den beer, waarop zij ’s morgens ge
loerd hebben? Of misschien door een
tijger? Neen, niet mogelyk; de paar
den staan nog rustig bij de hut, sla
pend, met hangende koppen.
Radeloos keert hij weer terug.
Niki, begrijp jij er iets van?
Gornenburg is juist bezig, een paar
droge, snel brandende berkenblok
ken op het nog smeulende vuur te wer
pen; de blokken werden indertijd door
Wassil Michailowitsch gehakt.
Niki haalt de schouders op en staart
naar het vuur. Een paar kleine vlam
men beginnen aan de blokken te
likken en weldra zal het vuur weer
vroolijk knapperen.
Harry, we zullen beginnen, een
kaars aan te steken. Misschien heeft
hij hier een briefje achtergelaten met
de boodschap, waar hij is heengegaan.
De kaars wordt ontstoken en bij den
dansenden schijn stellen ze vast, dat
de tafel leeg is. Doch het bed is besla
pen. Doctor Sillery heeft dus in den
loop van den dag een dutje gedaan,
of, wat even goed mogelijk is, hij
heeft ’s morgens zijn bed niet opge
maakt.
bruikt en de battery zal stellig nog
een paar uur branden.
Zwijgend gaan Gornenburg en Rou-
ca Gura naar buiten. Gitzwart staat
de nacht boven de taiga; geen geluid
is te hooren. Slechts af en toe slaan
de golven tegen den oever der rivier.
Sillery!
Rouca Gura schreeuwt het in den
zwijgenden nacht. Het klinkt zoo door
dringend, zoo angstig, dat Niki onwil
lekeurig huivert.
Ze staan roerloos. Op Rouca Gura’s
roep volgt geen antwoord. Slechts een
angstwekkende echo. Achter de blok
hut wordt het levendig; de paarden
beginnen onrustig te trappelen.
Graaf Rouca Gura laat de lantaarn
branden; de felle electrische schijn
doorboort het duister van den nacht
over een afstand van ruim vijftig me
ter. Niets. Niets te zien.
Zwart en spookachtig staan de oer-
woufboomen in het donkere land. Ze
lijken dreigende reuzen, die in den
schijn der electrische lantaarn tot
nieuw, onheilbrengend leven komen.
Vogels vliegen verschrikt uit de tak
ken.
Sillery!
Wederom klinkt Ruca Gura’s stem
slaap te beginnen. Maar eerst moet
hij zich vol stoppen met een behoor
lijke reserve voedseL
De uren verstrijken, doch vriend
Teddy laat zich niet zien. Om twaalf
uur nuttigen Harry en Niki het mid
dagmaal een stuk gebraden her
tenbout en nemen dan weer stel
ling achter de struiken. Wanneer ech
ter teg^fi het vallen van den avond de
beer zich nog niet heeft laten zien,
keeren de beide jagers misnoegd huis
waarts.
Als ze bij de rivier komen, is het
stikdonker. In de blokhut brandt
geen licht. Zou doctor Sillery al naar
kooi zijn gegaan?
Doch als Niki en Harry de hut bin
nenkomen, moeten ze tot hun verba
zing zien, dat het vuur in den haard
bijna gedoofd is. Van doctor Sillery
is echter geen spoor te bekennen.
Wat beteekent dat? Niki kijkt Har
ry aan en Harry kijkt Niki aan en een
even onbegrijpelijke als onbeschrijf
lijke angst maakt zich van beiden
meester. Waarom is de doctor niet in
de hut? Wat is er gebeurd? Sillery’s
hoed en overjas liggen op den gewo
nen stoel bij het venster. En de eige
naar? Waar zit die?
Graaf Rouca vliegt naar buitep.
29)
Bovendien is hier nog wel een en an
der werk. Ik zal zorgen,' dat het
vuur blijft branden' ik zal af en toe
Haar de paarden zien en het avond
eten voor u klaar maken. Heusch, ik
Zal me niet vervelen.
Rouca Gurp en Niki dringen niet
langer aan en aangezien ze bij het aan
breken van den dag op pad willen, gaan
Ze vroeg ter ruste.
Den volgenden ochtend zijn ze voor
dag en dauw uit de kooien. Ze trek
ken naar het dal van het Goudriviertje,
Vinden weldra het spoor van den beer
en stellen zich op achter meterhoo-
ge struiken. Nu heet het oppassen.
Er bestaat veel kans, dat vriend Ted
dy op zijn dagelijksche rooftochten
bier passeert. De winter staat voor de
deur en weldra zal hij zijn hol opzoe
ken om zijn maandenlangen winter-
Doch met dit alles komen ze niet
verder. De vraag blijft open: waar
zit doctor Sillery? Niki Gornenburg’s
goedmoedig gelaat is wasbleek. Ra
deloos kijkt hij rond.
Niki, stelt Rouca Gura voor,
we zullen die zaak eens kalm onder
zoeken.
Doch ook de stem van den graaf sid
dert; hij is blijkbaar even zenuwach
tig als Niki.
We weten stellig, dat de doctor
nog laat in den middag hier is geweest.
Ware dit niet het geval, dan zou het
vuur geheel en al gedoofd zijn. Langer
dan twee, drie uur is hij dus niet weg.
En nu is de vraag: waarom heeft hij
de hut verlaten?
Niki zwijgt een poosje en antwoordt
dan aarzelend:
Misschien is hij weer... hij had den
laatsten tijd veel last van maagpijn...
misschien is hij onderweg niet goed
geworden.
Harry knikt.
Dan moet hij dicht in de buurt
zijn. Vooruit, Niki, we gaan hem zoe
ken!
Een der reispakken wordt geopend
en een groote lantaarn te voorschijn
gehaald. De lantaarn is nog weinig ge- door den zwijgenden nacht en weder-
EEN DUITSCHE STOOTTROEP RIJDT, DE WAPENS GEREED HOUDEND OM IE SCHIETEN,
(Weltbild-Polygoon)
j
y i i
r
FF
t; Vj
i