De V-actie
het Ijsselmeer
de kusten
m
aan
van
het Oosten
Restauratie oude vestingwerken
m
ZILVER AAN DE
SANDAWAKU
den Haag - Landwinning
De Duitsche opmarsch
w
i
IS
‘WÉ
KLJ
M j
iH
B
ft
HAAGSCHE COURANT Dinsdag 22 Juli 1941 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
VKTORIE WANT OUITKMLA’
s WINT VOOR EUROPA
OP ALLE FRONTEN
80
VAN HET STRIJDTOONEEL IN HET OOS-
TEN. Dadelijk, als de voorhoede een dorp
te maken.
TE ELBURG IS MEN BEZIG MET HET RESTAUREEREN VAN DE HISTORISCHE VESTINGWALLEN. EEN
{Polygoon).
(Nadruk verboden.)
31)
HOOFDSTUK XIII
'(Wordt vervolgd)
nieuw ongeluk? Heeft vriend Niki plot
seling het verstand verloren?
Doch aan den overkant der rivier
klinkt de jubelende roep:
Hallo, graaft Ik kom direct!
Rouca Gura springt op en wordt zoo
mogelijk nog bleeker dan Niki.
Haaivischwillie heft groetend den
arm omhoog en loopt reeds verder,
stroomafwaarts, in de richting van
de doorwaadbare plaats. Aan deze zij
de der rivier hollen Niki Gornenburg
en graaf Rouca Gura in dezelfde rich
ting. Van vreugde kunnen ze geen
woord spreken. Ze lachen slechts. Tra
nen loopen langs Niki’s wangen; hij
ziet de wereld door een sluier.
Eensklaps blijft hij staan.
Harry, jij gaat alleen verder.
Waarom?
Kijk maar naar Haaivischwillie:
de kerel is zoo zwak, dat hij zich am
per op de been kan houden. Jij gaat
naar de doorwaadbare plaats en helpt
hem hierheen. Ik keer terug naar de
hut om thee te zetten en een hap eten
voor den jongen klaar te maken. Na
tuurlijk is hij uitgehongerd.
Vooruit maar.
En de graaf gaat alleen verder.
Niki keert terug naar de hut. Bijna
tuimelend. Wat een geluk! Dat had hij
OOK DEZE VERNIELDE BRUG OP DEN OPMARSCHWEG BIJ LEPEL KON DE DUITSCHE
SOLDATEN NIET TEGENHOUDEN. SNEL WERD DOOR DE PIONIERS
EEN NOODBRUG GEBOUWD. (Weltbild-Polygoon)
1
GEDEELTE VAN DEN REEDS GERESTAUREERDEN VESTINGWAL.
of stad bereikt heeft, gaat de Duitsche pant-
serafweer in stelling om de plaats stormtij p
Orbis-Holland)
Het komt van den overkant; van den
tegenoverliggende oever.
Een gillende kreet.
Niki keert zich onverschillig om. Hij
weet het al: het is een zinsbegooche
ling. Hij is de laatste dagen een beet
je overspannen.
Wat? Wat is dat? Op den anderen
oever staat een mensch, een wenkende
roepende, lachende mensch. Een
mensch met stroogeel haar en een ge
stalte, die hjj, Niki, heel goed kent.
Zijn knieën knikken, hij wankelt
en wordt doodsbleek. Hij moet steun
zoeken tegen den deurpost, mompelt
onsamenhangende woorden en heeft
de blikken star gericht naar het on
waarschijnlijke, naar het spook aan
den overkant der rivier.
Doch het spook verdwijnt niet. Het
staat daar stevig, wenkt en maakt le
vendige gebaren. En eindelijk stoot
Niki Gornenburg een woesten, brul
lenden kreet uit.
Haaivischwillie! Haaivischwillie!
Meer kan hij niet uitbrengen. Zijn
stem slaat over van vreugde en ont
roering.
Graaf Rouca Gura stormt naar bui
ten en pakt Niki aan de schouders. In
vredesnaam: wat is er gebeurd? Een
Harry bewaard. En dat is de beste
oplossing. Ze zullen de voor de we
tenschap zoo belangrijke aanteeke-
ningen aan madame Susanne Sillery
te Rouen zenden en bovendien al het
geen de doctor heeft nagelaten. Dat
moge de weduwe tot kostbare herin
nering strekken. En de vrienden zul
len haar schrijven, dat haar man op
de jacht verongelukt is. Nooit, nooit
mogen haar de woorden onder oogen
komen, die helsche woorden, door een
waanzinnigen geest op papier gezet.
De herinnering aan haar man moet
schoon en ongerept blijven.
De avond is gevallen; plotseling en
onverwacht is het donker. Niki
maakt licht en rakelt het vuur op.
Het theewater kookt al. Zoo; nu is
alles voor de goede ontvangst
gereed.
Het duurt echter nog ruim een uur,
eer buiten voetstappen klinken. Niki
springt op, trekt de deur open en
stormt naar buiten. Hij vliegt Haai
vischwillie om den hals, houdt hem
stevig vast en klopt hem uitgelaten
op den rug. De verloren en terugge
keerde zoon wordt in triomf de hut
binnengebracht.
De voorbereidingen voor den terug
tocht zijn getroffen. Ze hebben in
koortsachtige haast gewerkt. De dag
spoedt ten einde.
De pakken liggen klaar, de tenten
Zijn nagezien en in orde, zakken voed
sel en munitie hebben ze slechts voor
het opladen. Morgenochtend zullen
graaf Rouca Gura en Niki Gornenburg
den terugtocht aanvaarden.
Morgenochtend?
En het onverwachte?
Het wonder?
Niki Gornenburg heeft de paarden
geïnspecteerd en wil zich naar de hut
begeven, waar Rouca Gura de gewe
en naziet. En precies op dat moment
gebeurt het
dat zaakje komt morgen wel weer in
orde. Ha, eindelijk; de flesch rum!
Binnen een uur is alles weer aan kant.
Zoo, nu kunnen de vrienden komen!
Niki Gornenburg laat zich doodmoe
op de bank vallen. Wat een wonder!
Wat een onbegrijpelijk, heerlijk won
der! Ja, nu kan alles weer goed wor
den! Het noodlot, dat tot nu toe de
expeditie in zijn ban heeft gehouden,
is eindelijk geweken. Want de taiga
heeft een reeds lang dood gewaanden
kameraad teruggeschonken!
Ach, ach, waarom heeft doctor Sil
lery het niet mogen beleven? Dan
zou het stellig niet zoo ver met hem
gekomen zijn. Hij zou opnieuw moed
gevat hebben; hij zou kracht hebben
geput uit den terugkeer van Haai
vischwillie en tot het einde met de
andere kameraden stand hebben ge
houden. Nu ligt doctor Sillery reeds
langen tijd aan den voet van den
goudberk, waarvan zijn kranke geest
droomde; hij ligt daar op enkele me
ters afstand van Wassil Michailo-
witsch Tschikoff, het „Keteltje”, en
slaapt daar den eeuwigen slaap van
den vrede.
Het dagboek van doctor Sillery is
verbrand; slechts de wetenschappe
lijke aanteekeningen hebben Niki en
TUSSCHEN NUNSPEET EN ELBURG is de Nederlandsche Heide Maatschappij bezig met de landaanwinning langs de
kust van het Ussehneer. Een breede strook wordt opgeheogd en in cultuur gebracht, welk werk wordt uitgevoerd in
werkverruiming. Op de lage strook wordt ter ophooging grond gestort. (Polygoon)
IN ALLE DEELEN VAN DEN HAAG zijn groote spandoeken, land-
kaarten en affiche’s aangebracht met de V van Victorie, want Duitsch-
land wint voor Europa op alle fronten. (Polygoon)
DE DUITSCHE OPMARSCH IN HET OOSTEN. Ook door deze bolsjewistische modder komen de soldaten
Vooruit. In het Oosten hebben de Duitsche troepen kilometer na kilometer bedwongen, zonder zich
bij hun opmarsch te laten ophouden. (Orbis-Holland)
niet durven hopen! Haaivischwillie
terug! Ongelooflijk!
Hij zal de pakken openrukken en
het lekkerste eten voor den armen ke
rel klaar maken. Het beste dat ze be
zitten wordt voor Haaivischwillie ge
kookt en gebraden!
Haaivischwillie weer terug! Is dat
geen wonder? Is dat geen heerlijk
wonder?
Met sidderende handen rukt hij de
pakken open. Natuurlijk eerst ’t ver
keerde pak. Wat deert ’t? Wie denkt
er nog aan morgenochtend den terug
tocht te aanvaarden? Ze moeten nog
een paar dagen hier blijven, opdat
Haaivischwillie weer een beetje op
krachten kan komen. Die uitge
hongerde jongen heeft rust noodig; ze
zullen hem eens behoorlijk vetmes
ten.
Theewater hangt boven het vuur.
Een hertenbout, de laatste, dien ze nog
bezitten, ligt op tafel. Halt, waar is
de flesch rum? Ze moeten nog min
stens twee liter hebben. Sinds den dood
van De Vegaz heeft niemand een
druppel alcohol gedronken.
Wederom een pak opengesneden.
Zoo geleidelijk aan ligt de vloer vol
met al hetgeen ze den vorigen avond
keurig hebben ingepakt. Deert niet;
SM
1
I
p
I it
te:::: I
o
-
I® 1 JSÏ.
W
5
p'
'SS-
r
