het hoofdkwartier van den Führer - Dierenrots
Artis
in
in
Assen
Bespreking
geopend -
o
Een vernielde Sovjet-torpedojager - Paardenkeuring in
ZILVER AAN DE
SANDAWAKU
nii
wS
f
I
i
HAAGSCHE COURANT Donderdag 24 Juli 1941’ TWEEDE BEAD
(Hoffmann
FEUILLETON
Eensklaps zit
raakt
(.Wordt venaiodi.
(Nadruk verboden.)
DE KLIMDIERENROTS IN DEN AMSTERDAMSCHEN DIEREN
TUIN „ARTIS” is officieel in gebruik genomen. Een der steen
bokken in zijn element (Polygoon)
drie
één
doel nastreven: alles bestrijden, wat
hen vijandig in den weg komt. Wat
deert het, dat nu de winter in aan
tocht is? Ze zullen zich wel door de
harde maanden heenslaan.
DE GEBEURTENIS OP HET GEBIED VAN PAARDENSPORT in het Noorden des lands is ongetwijfeld de
centrale tentoonstelling en keuring van stamboekpaarden uit de provincie Drente, welke telkenjare te Assen wordt
gehouden. Overzicht bij een der keuringsringen tijdens het monsteren. (Holland)
KAARTBESPREKING IN HET HOOFDKWARTIER VAN DEN FÜHRER.
Naast den Führer Rijksmaarschalk Göring en de chef van het Opper
bevel van de Weermacht, Generaal-Veldmaarschalk Keitel.
i (Hoffmann)
Niki! Hij kwam precies op het juiste
moment. Woest en zonder mededoo-
gen blies Niki’s storm tegen het
beeld van klatergoud en ziedaar: de
schilfers vlogen naar alle kanten!
Reeds het feit, dat Niki Gornenburg
spotlachend afstand had gedaan van
al zijn titels, bracht de menschen tot
ontzetting en wanhoop. Voor een der
gelijk iemand worden alle deuren en
vensters gesloten.
En Niki? Die lachte hen allen uit.
Nu is Harry Rouca Gura bijna vier
jaar in Siberië. Zal hij de waarheid
ontkennen? Zal hij beweren, dat het
hem altijd voor den wind is gegaan?
Wien zou hij met dien leugen mislei
den? Zichzelf? Nooit!
Neen, hij heeft geen overvloed of
rijkdom gekend. Integendeel, gedu
rende de vier jaar van zijn verblijf
in Siberië heeft hij meer dan eens
honger geleden. Doch Siberië heeft
hem iets geschonken, wat hij ner
gens ter wereld had kunnen vinden:
het fiere bewustzijn van een man,
die slechts God en zichzelf verant
woording schuldig is en overigens
niemand. Wie heeft er iets mee te
maken, dat hjj in die jaren dikwijls
honger heeft geleden? Wien
het. dat hij meer dan eens in lom
pen rondliep? Hijzelf lacht er om.
33)
Had hij met deze woorden te veel
gezegd? Want welk verschil bestond
er feitelijk tusschen hem en de vele
avonturiers, die rusteloos over de
wereld zwerven? Was het misschien
de innerlijke, natuurlijke drang om
in alle omstandigheden des levens
„neer” te blijven? Onzin! Ook deze
drang was een gevolg van zijn op
voeding, van atavisme, van kunst
matig gekweekte principes. Waarop
baseerde zich dit alles? Op een we
reld, welke reeds lang in puin lag.
Gelukkig dat Niki Gornenburg, de
„woeste Niki” bijtijds uit Siberië was
teruggekomen. Een woesten storm
van frisch, jong leven bracht hij
mee; een storm, welke tot ontzetting
Van al die oude aristocratische fa
milies in de verste uithoeken van
Weenen drong. Niki durfde dingen
doen en zeggen, die ieder met stom-
Trouwens, hij en Niki hebben reeds
drie, harde, barre winters in het dal
van Kan meegemaakt. Nu de zwak
ken verdwenen zijn, De Vegaz, de
kinderlijke Rus en de schuchtere
doctor Sillery, nu lokt voor de drie
sterke overlevenden de strijd om het
bestaan dubbel verlokkend.
Over tien, veertien dagen zullen ze
het kamp opbreken. Komt de winter?
Deert niet! Is eenmaal de sneeuw
gevallen, dan kunnen ze best in de
tenten wonen. De tenten worden me-
terdik met sneeuw bedekt en aldus
houdt men de koude op een afstand.
En dan komt de jacht; de heerlijke,
rijk loonende jacht: sabeldieren, vos
sen en alle andere bontdragers van
het Siberische woud. Met rijken buit
beladen keeren ze dan tegen het
voorjaar terug naar Wladiwostok.
Haaivischwillie zal minstens vijf jaar
stil kunnen leven. Maar Niki en hij?
Graaf Rouca Gura glimlacht. Niki
en hij blijven bij elkaar. Wat kan
hun dan nog verder gebeuren?
Niki Gornenburg
rechtop in zijn kooi. Hij is klaar
wakker en richt den blik op Harry
Rouca Gura. Hij schudt het hoofd en
kijkt op zijn horloge: vier uur
’s morgens.
EEN 52-TONS TANK DER SOVJETS IS IN HET MOERAS
BLIJVEN STEKEN.
IN ALLE DEELEN VAN DEN HAAG zijn groote spandoeken, landkaarten
en affiche’s aangebracht met de V van Victorie, want Duitschland wint
voor Europa op alle fronten. Een der borden met een landkaart van
Duitschland en de spreuk. (Polygoon)
DUITSCHE SUCCESSEN IN HET OOSTEN. DE ZWAAR BESCHA-*“
DIGDE TORPEDOBOOT JAGER „LENIN” IN EEN
BALTISCHE HAVEN. (Holland)
gebeurt? Ze zouden waarschijnlijk
niets zeggen en slechts meewarig
het hoofd schudden. En van hun
standpunt zouden ze volkomen gelijk
hebben. Misschien... misschien zou
één hunner hem gelijk geven. Want
sinds eenigen tijd waait er een
nieuwe frissche wind over de we
reld; de grenzen van het oirbare en
niet-oirbare zijn ver achteruit ge
worpen. Tegenwoordig mogen vele
menschen dingen doen, welke men
vroeger met den naam van „waan
zin” had bestempeld.
Doch waartoe dienen al deze be
schouwingen? Haaivischwillie is te
rug en dat is de hoofdzaak. Want nu
staat vast, dat de dreigende wet der
vernietiging gebroken is; dat ze weer
vrij en diep kunnen ademhalen.
Ze zullen nog eenige dagen in de
blokhut blijven; desnoods een paar
weken. Ze zullen jagen en visschen
en niet meer aan de donkere dagen
van voorheen denken. Niki, Haai-
vischwillie en hij, ze zullen alle drie
jagers zijn; drie woudloopers;
trouwe kameraden, die slechts
RIJKSMAARSCHALK HERMANN GÖRING EERT DE KRETA-STRIJDERS. Ontvangst in het Hoofdkwartier.
Generaal-veldmaarschalk Milch begroet in het Hoofdkwartier van den Rijksmaarschalk den Generaal der Vliegers
Student, die den aanval van de parachutisten op Kreta leidde. (Weltbild-Polygoon)
heid sloegen. En het was in die da
gen, dat Harry Rouca Gura begon te
beseffen, dat er nog een andere vrij
heid bestond dan die, welke door
geld en deftigen naam verkregen
wordt. Een vrijheid, welke een man
zelf verovert; welke hij verovert in
een strijd vol ontberingen, zoowel
lichamelijke als geestelijke.
Alsof hjj een nieuw evangelie hoor
de, zoo luisterde hij naar Niki Gor-
nenburg’s verhalen over Siberië. Hij
kon het nauwelijks vatten. Bestond
er dan nog werkelijk een land, waar
in men als jager kon leven, zonder
voortdurend op de klippen eener
verouderde civilisatie te stooten?
Een land, waarin de natuur
alles schonk wat een vastberaden
man kan noodig hebben; eer. land,
waarin men niet dagelijks door al
lerlei beuzelarijen wordt geplaagd?
Zeg, Harry, comtesse Mizzerl is
Vrijdag jarig! Vergeet vooral niet,
bloemen te sturen.
Lieve deugd, hoe zou men het kun
nen vergeten? Je spaarde je heel
eenvoudig de sigaretten uit den mond
om die oude, onuitstaanbare com
tesse Mizzerl, die tandelooze, oude
vrijster, en tuiltje rozen te kunnen
sturen. Wat een waanzin!
O, Niki! Prachtkerel! Fijne Woeste
Niets te eten? Mooi zoo; morgen
schransen we dubbel en zullen we
onze schade inhalen.
Doch al hetgeen hij ginds, in de
wereld van klatergoud, had kunnen
krijgen: warme huisvesting, deftige
kleeren en overvloedige maaltijden,
al dit fraais geeft hij met genoegen
cadeau voor de schatten van het Si
berische oerwoud; een heerlijke, on
gerepte natuur, maagdelijke wouden,
vorstelijke bergen en rivieren, bloe
men, planten en het leven van den
vrijen man.
Wat deert het, dat hij een voort-
durenden, ononderbroken, verbitter
den strijd moet voeren om in het
leven te kunnen blijven? Want juist
die strijd staalt de krachten; hier is
men een man; een man in de®volste
beteekenis van het woord.
De berkenblokken knetteren in het
haardvuur. Haaivischwillie, nog
steeds in diepen slaap, legt zich op
de linkerzijde. Zijn ademhaling is
diep en rustig. En Niki? Als Niki
weet, dat een ander waakt, slaapt hij
desnoods vier en twintig uur aan één
stuk.
Harry Rouca Gura spint verder
aan zijn mijmeringen. Wat zouden de
anderen, familie en vrienden in Wee
nen zeggen als ze hoorden wat hier
A**
■w
hlif
S
o
dWvv
fa
-
BI W
8
S'
