Terreinmoeilijkheden voor de Duitsche troepen - Vlastrekkers aan het werk -
Generaal Antonescu in gesprek met een 54-jarigen Roemeensche vrijwilliger
o
ZILVER AAN DE
SANDAWAKU
c
i
fe'l
dl
m
"ft
H
I Jrft
is
TWEEDE BLAD
HAAGSCHE COURANT Donderdag 31 Juli 1941
FEU1LLE1UM
Ml
- I
JB
1
Wk
N.AJJ.-ERS UIT HET KAMP HOOGHALEN HELPEN DE BOEREN BIJ HET HOOI INHALEN.
.(Foto N.A.D.-Polygoon)
HOOFDSTUK XVII
paarden
(Wordt vervolgd.)
DE STRIJD TEGEN DE MODDER. De groote voor eiken dag vastgestelde
doelen en het onbegaanbare moeilijke terrein stellen de hoogste eischen
aan de Duitsche troepen. (Hoffmann)
TE DE RIJP werd de 16de Westfriezendag gehouden. Na een ontvangst
op het raadhuis werden voor de gasten West-Friesche dansen uitgevoerd in
West-Friesche kleederdracht. Overzicht tijdens de dansen. Op den achter
grond het 17de eeuwsche raadhuis van De Rijp. (Polygoon-v. Bitsen)
het
trekt
manen,
39)
Nu, in het reeds donker wordende
woud, wordt het levendig. Hier en
daar en ginds en overal klinken doffe
geluiden, doch van beweging is niets
te zien. Wat moeten ze beginnen als de
sluipende tijger hen onverwacht be
springt Eer ze hun buks in den aan
slag hebben gebracht, is het reeds te
laat.
Luid lachend en pratend gaan ze den
weg terug dien ze enkele uren tevoren
gekomen zijn. Niki praat aan één stuk
en weet zelf niet, wat hij zegt. Het
spijt hem geweldig, dat ze de lan-
laarn niet hebben meegenomen, maar
hij durft het niet tegen Harry zeggen.
Eerst als ze in de verte den schijn
van het kampvuur zien flikkeren,
worden ze stil.
De donkere gestalten der paarden
zijn duidelijk zichtbaar. Waar zit Haai-
vischwillie?
üiet bij het vuur. Onwillekeurig be-
(Nadruk verboden
Eindelijk geeft Rouca Gura bevel
om de tent op te slaan. Binnen het half
uur is alles gereed en brandt een be
hoorlijk vuur van de droge blokken,
die de aan alles denkende graaf heeft
ingepakt. De vrienden rukken zich de
druipnatte kleeren van het lichaam
en wikkelen zich in dekens. Rouca Gu
ra kijkt naar Haaivischwillie en wijst
op een kist.
Ga zitten.
Als een gevelde boom valt hij neer
schreiend van uitputting.
De theeketel hangt boven het vuur«
Een paar scheuten rum zijn nog in de
flesch. Niki Gornenburg opent de pak
ken. Zijn gelaat is vaalgrijs; smelten
de sneeuw glijdt langs zijn wangen.
Het onweer is voorbij gedreven. Nog
af en toe flitst in de verte een blauw
achtige schijn. Slechts de natte
sneeuw blijft vallen; gestaag en zon
der ophouden.
De thee is gezet en wordt met het
laatste restje rum gebruikt. Hè, dat
doet goed. Ze drinken zwijgend en een
uur later zijn ze eenigszins hersteld.
Graaf Rouca Gura kijkt glinlachend
naar den gewezen matroos.
Hallo, Haaivischwillie, dat heb
ben we fijn gedaan, hè?
DE VLAS-OOGST IN FRIESLAND. Op zeer veel plaatsen in Friesland is men thans bezig met den vlas-oogst, hetgeen aan vele vlastrekkers
handen vol werk verschaft. Het werk wordt in Friesland zeer veel in koppelverband uitgevöerd, onder leiding van een koppelbaas.
(Pol ygoon^Hartog}
ginnen de jagers sneller te loopen. Zou
Haaivischwillie in de tent zitten?
Neen; ze kunnen onmogelijk aanne
men, dat hij de paarden juist in het
donker alleen laat. Wat is er nu weer
gebeurd? Een nieuw ongeluk?
Hun koude, klamme handen grij
pen de buksen steviger vast. En nu,
nauwelijks vijf meter van de tent,
hooren ze eensklaps de rustige stem
van Haaivischwillie:
Alles in orde.
Eerst nu zien ze hem. Hij staat mid
den tusschen de paarden.
Het water komt den dieren tot aan
de borst. Wild schuimend en borre
lend stroomt de rivier verder. Mannen
en dieren hijgen van inspanning.
Eindelijk is de tegenoverliggende
oever bereikt. Maar nog mogen ze niet
aan rust denken. Geen minuut en geen
seconde. Voorwaarts, met razende
snelheid!
Ze hebben het oerwoud weer bereikt
en bevinden zich nu op een zacht
glooiende helling. Het gevaar om in
het snel wassende water te verdrinken
zijn ze thans ontkomen. Hetgeen hen
nu in ademlooze vlucht voorwaarts
drijft is de vrees voor de koude. En
die kan in Siberië verraderlijker zijn
dan de vloed.
De helling rijst steiler. Door den
storm heen en weer geslagen takken
zwiepen de mannen in het gelaat. Ze
hijgen, zwoegen en komen toch slechts
langzaam vooruit. Voortdurend wordt
het voorwaarts trekken belemmerd
door onvoorziene hindernissen.
Eindelijk, na een laatste, geweldi
ge krachtsinspanning, is de top be-
reikt. Ze bevinden zich nu op een soort
hoogvlakte, begroeid met dwergeiken.
Haaivischwillie, volkomen uitgeput,
is krijtwit. Zweet stroomt hem langs
gelaat en rug. Doch hij bijt de tanden
op elkaar en laat geen klacht hooren.
Haïti
Tegen middernacht slaat het weer
om. Een wonderlijk zoele wind strijkt
door het dal. De sneeuw glijdt van de
takken en boomen. Overal begint
het te kraken en te breken. De Toe-
doewakoe stroomt geruischloos oost
waarts. De vrienden besluiten het
kamp zoo spoedig mogelyk op te bre
ken. Wachten ze te lang, dan is 'de
rivier zoo sterk gezwollen, dat ze niet
meer den anderen oever kunnen berei
ken.
Tegen het aanbreken van den dag is
de hemel blauwzwart betrokken. Wel
dra flitst de eerste bliksemstraal langs
het donkere uitspansel, onmiddellijk
gevolgd door een krakenden donder-
lijk naar de rivier. Wellicht is ze bin
nen het uur ondoorwaadbaar.
Er dreigt nog ander gevaar. De ri
vier kan zoo snel wassen, dat het gan-
sche dal binnen enkele uren over
stroomd is. En dus hebben de vrien
den slechts eén gedachte: vluchten
voor het verraderlijke, moordende,
wassende water.
De sneeuw smelt ongelooflijk snel;
in stortvloeden daalt de massa van de
berghellingen, vormt beken, rivieren,
vereenigt zich met de Toedoewakoe
en weldra staat het dal blank.
Rouca Gura is heesch van
schreeuwen. Haaivischwillie
woedend de paarden bij de
doch de beesten weigeren een poot in
de reeds sterk gezwollen rivier te zet
ten. Haaivischwillie raast en tiert van
woede. Met zijn geweldige vuisten be
werkt hij de flanken der doodsbange
dieren, doch niets helpt.
Ze moeten heel eenvoudig afzien
van het plan om met de paarden den
tegenoverliggenden oever te bereiken.
Niki springt in het water.
Hier, Kanda! brult hij. Eerst nu
volgt de hengst.
voor de paarden blijven!
schreeuwt Rouca Gura. Nu Gornen
burg met Kanda in de rivier is, volgen
ook de andere paarden. Rouca Gura
sluit den stoet.
DUITSCHE LUCHTWAPEN SLAAT TOE. Massa-arbeid
van Duitsche gevechtsvliegtuigen op het station Radviliskis,
Hier komt geen Sovjet-spoorwegtransport
meer door. (Hoffmann)
GENERAAL ANTONESCU BU ZIJN SOLDATEN IN
BESSARABIË. Generaal Antonescu begroet een 54-
jarigen vrijwilliger van een in Bessarabië ingezette
Roemeensche divisie. (Orbis-Holland)
BESTORMING VAN HOOGTEN IN HET OOSTEN. Duitsche Infanterie bestormt een sterk bezette hoogte.
De voorste heeft bij den stormloop op het dorp een verwonding aan den pols gekregen en verbindt zich zelf.
We lt bild-Po lygoon
slag. En nu begint het weer te sneeu
wen. In dichte, zware vlokken-
massa’s valt de sneeuw neer. Het vuur
gaat sissend uit; de bliksem is niet
van de lucht.
Het smalle gelaat van graaf Rouca
Gura wordt hard als marmer. Nog
even staart hij naar het door vuurslan-
gen verscheurde firmament en
schreeuwt dan zijn vrienden toe:
Pakken! Tent afbreken!
Bliksem. Vier, vijf seconden lang
staat de kampplaats in laaienden
gloed. Krakend, dreunend volgt de don
der. In het dal giert een oorverdoovend
concert van niet te onderscheiden ge
luiden. In zware, natte klompen valt
de sneeuw.
Pakken! Vooruit, vooruit!
Harry’s stem klinkt hard en beve
lend. In vliegende haast slaat hij zelf
de handen aan het werk.
Haaivischwillie, voorzichtig met
de geweren. De loopen omlaag houden.
Komt er natte sneeuw in, dan zijn we
verloren.
Niki Gornenburg is reeds bij de
paarden, die amper te houden zijn. Bij
iederen bliksemstraal beginnen ze te
steigeren; parelend schuim staat hen
op den bek.
Bij het fantastische licht der flit
sende bliksemstralen worden de paar
den gepakt. Ze moeten zoo snel moge-
J
F J-i
-
WW
1 I
I
|S
