ers
naar
VROUWENHOEKJE
Het tweede contingent vrijwillige
het Oostfront
Haagsche Courant van Vrijdag 8 Augustus 1941
r
RECHTZAKEN
STADSNIEUWS
GEMENGD NIEUWS
JONGEN IN ZEE VERDRONKEN
VEKEENIGINGEN
Vervolg van pag. 1.
DRANKDIEFST AL OPCEHELDERD
Op drie
geblokten
VIERDE BLAD, PAGINA 1.
HOUTEN FIETSBANDEN MET
RUBBERBEDEKKING
OP STEMPELTOCHT NAAR ZEE
EN RIVIER
MUSSERT SPREEKT TOT N. S. B.-
VRIJWILLIGERS
Bontmantel en kousen gestolen
Een nieuwe vinding te Breskens
mannen ep het gestolene de
hand gelegd
Overzicht tijdens liet vertrek van den trein
Luitenant-Generaal Seyffardt inspecteert de opgestelde troepen.
Op het station
Paard schrok van auto
Er zijn al meer dan 4000 deelnemers
Zelf ingemaakte groenten
f
k.
DISTRIBUTIEBONNEN VERVALSCHT
ge
ook
tot
familieleden
het steriliseeren ge-
i
gebruikt
grijs
en
populair is geworden, voor deze
werd geregeld. De Septembervei
zal weer betrekking hebben op de aquari-
umliefhebberij.
Een honderdjarige
Op 15 Augustus a s. zal de weduwe N.
SmedenBaas in het Rusthuis der Ned.
Hervormde gemeente te Leeuwarden haar
honderdsten verjaardag vieren. Zij geniet
nog een goede gezondheid.
be-
het
-. I
t te
Oost-
Door den stroom meegesleurd
Gistermiddag is omstreeks 4 uur de
15-jarige J. W., wonende in de Nicolaas
Tulpstraat, alhier, bij het baden in zee
aart het Stille Strand in een kuil terecht
gekomen. Hierdoor heeft' hij het even
wicht verloren, hij is door, den stroom
meegesleurd en afgedreven. Tot heden
is zijn lijk nog niet aangespoeld.
De politie heeft nog getracht met be
hulp van aanwezige burgers den jongen
op het droge te brengen, hetgeen door
de zeer woelige zee helaas niet gelukte.
den grooten Zwijger heeft geschraagd, ook
in de zwaarste omstandigheden. Trekt dan
nu heen, mijne kameraden, met moed en
vertrouwen naar het onbekende land. God
zegene u en en de uwen.
Leve het vaderland
VEREENIGING VAN AQUARIUM*
HOUDERS „SCALARE”
Bovengenoemde vereeniging, waarvan
het secretariaat gevestigd is Oranjelaan 30
te Rijswijk, Z.H., hield Zondag in haar
clublokaal haar maandelijksche bijeen
komst. Tot sluiting van het zomerseizoen
sprak de groote dierenvriend uit Wasse
naar, de heer Jan Luberti, voor een tot de
laatste plaats bezette zaal, over zijn bijen.
Weliswaar hield deze causerie geen ver
band met tropische visschen,- doch Sca-
lare biedt haar leden zoo nu en dan eens
een „menu”, dat uit andere „spijzen” is
saamgesteld omdat alle leden van Scalare
behalve aquariumliefhebbens vóór alles
natuur liefhebbers zijn.
Op de hem bekende vlotte, humoristi
sche wijze, heeft de heer Luberti aan de
hand van een prachtige Bijenfilm den le
den een kijxje gegund in een bijenstaat.
Evenals het leven der mieren is dat der
bijen het bestudeeren overwaard en het
bleek alras, dat er zich onder de Scalare-
leden ook enkele imkers bevonden. De korf
is het punt van uitgang. Daarin komt de
bijenzwerm, voorgegaan door haar konin
gin, haar tehuis vestigen en leven en wer
ken, vooral werken. De mannelijke bijen,
de darren, wonen er slechts korten tijd om
tenslotte, als luie nietsnutters, door de
wijfjes te worden gedood en uit den korf
te worden gesleept, maar de „bakers” de
werksters en de speurbijen zorgen voor
een feilloos functionneeren van den bijen
staat. Zeer uitvoerig stond spreker stil
bij de „organisatie” van zoo’n bijenkolonie.
Daarna besprak hij de bouw van de honig
raten en het vullen van dezelve. De nij
vere bijen peuren hun honing uit kool
zaad, accacia, heide, bloemen en bloesems.
Hierdoor krijgt men honing die van ver
schillende smaak is. De heidehonig bijv Is
zeer kruidig terwijl de accacia- en linde-
honing zeer mild van smaak zijn. Hoe
zorgvuldig worden door de werkbijen de
cellen gepoetst, de honing aangevoerd en
de cel weer met een wasdekseltje geslo
ten. Hoe teeder worden de jonge bijen, de
larven verzorgd vóór ze de eicel verlaten.
Het is een wonder der natuur, om nooit
genoeg van te krijgen. Aan het slot van
zijn lezing werd de heer Luberti met een
daverend applaus beloond. Daarna vond de
vischverloting plaats, terwijl ook weer
het maandelijksche huisbezoek, dat zeer
e .„maand
rgadering
Cacao met saiker
In den afgeloopen nacht zijn ongenoo-;
de gasten een magazijn, behoorende bij
een cacaofabriek aan de Weesperzijde
te Amsterdam binnengedrongen. Zij
maakten er 100 k.g. cacaopoeder buit.
Of het dezelfde dieven waren, die uit een
kelder van een perceel in de van Wou-
straat twee balen suiker, elk van 50
k.g., ontvreemdden, is niet bekend,
maar de combinatie zou in elk geval
uitstekend zijn.
Op een ander terrein bewoog zich ech
ter de dief, die uit een winkel aan het
Sarphatipark twee zilvervossen stal. De
waarde van deze pelzen wordt op 375
getaxeerd.
De persdienst van de N. S. B. meldt:
In verband met het vertrek'van 431 vrij
willigers met het Nederlandsche legioen,
heeft de leider der N.S.B. in de rotonde
van den Dierentuin afscheid genomen van
342 leden der N.S.B., die als legio-nairen
“rtrokken
In het gezelschap van den leider kwa
men mede de heeren C. van Geelkerken,
de gemachtigde voor Zuid-Holland, J. W.
baron van Haersolte van Haerst, de dis-
trictsleider M. J. van lersel. de heerban-
leiders J. E. Feenstra, W. Meulenberg en
H. W. Muller Lehning en de adjudant van
den leider, G. van den Arend
Er zijn hier 342 man, aldus ving de lei
der aan, die op het punt staan, het vader
land te verlaten om op eenige duizenden
kilometers afstand hdn volk te gaan die
nen. Ik kan u niet laten gaan zonder u
iets te zeggen. Wij leven als Nederlanders
in Europa op het oogenblik in een moei
lijken tijd. Er wordt een strijd gevoerd
op leven en dood, twee werelden botsen.
Aan den eenen kant de wereld van het
kapitalisme en communisme en aan de
andere zijdê de wereld van het nationaal-
socialisme en fascisme. De leider herin
nerde vervolgens aan den landdag van
1935, waarbij hij reeds had gezegd, dat er
een nieuw Europa zou komen, een Europa
van het nationaal-socialisme. Toen heeft
de N.S.B. zich solidair verklaard met dat
nieuwe Europa, doch men maakte ons be
spottelijk. men hoonde ons en schold ons
uit voor landverraders, omdat wij niet
stonden aan den kant van de heeren in
Londen. Gij staat als zonen van den
krachtigen Nederlandschen stam. Het was
noch de schuld van den Duitschen, noch
van den Nederlandschen soldaat, dat in
Mei 1940 de oorlog kwam.
Hadden wij in 1937 de verkiezingen ge
wonnen, dan zouden in 1940 geen Neder
landsche soldaten op Duitsche soldaten ge
schoten hebben. Hij'staat nu aan den goe-
dan kant, zij aan zij met de Duitsche sol
daten. Wanneer gij thans uitgaat, gaat gij
om een roeping te vervullen. Gij wilt zelf
uw aandeel hebben en u inzetten in den
strijd.
Wij zullen hier doen, wat wij kunnen,
zoo vervolgde de leider, Wij beloven u,
dat, wanneer gij teruggekomen zijt, gij
niet met schele oogen zult worden aange
zien, maar dat er een Nederlandsch nat.-
socialistisch volk is, dat op u wacht.
Toont u wakkere zonen van Neerlands
stam. Moeilijkheden zult gij dragen als
mannen. De band, die tusschen u en mij
is gelegd, zal door mij nooit verbroken
worden. Daarop zegde de leider aan de
achterblijvenden allen steun toe. Zij zul
len merken, dat zij lid der N.S.B. zijn.
Denkt ook aan de kameraden in Indlë,
riep Mussert. Indien gij in Rusland helpt
winnen, helpt gij ook hen bevrijden. Hel
pen het bolsjewistische beest buiten
Europa te houden, is de mooiste taak, die
men in deze dagen aan jonge kerels kan
opdragen, zoo besloot de leider zijn rede.
Tot weerziens kameraden en hou-zee.
Mussert verzocht tenslotte gezamenlijk
te zingen het zesde vers van het Wilhel
mus. Bij zijn vertrek werd den leider
geestdriftig toegezongen: „Wij zijn de
zwarte soldaten”.
Onbevoegden hebben zich door inklim-
ming toegang verschaft tot een bontatelier
op de Keizersgracht te Amsterdam. Er
werden 7 bontmantels ter gezamenlijke
waarde van ƒ700 ontvreemd. Door ver
breking van het slót van de buitendeur
zijn dieven een winkel ih de Kinker-
straat binnengekomen. Een partij kousen
wordt vermist
Veertiep dagen geleden stonden voor
de Haarlemsche rechtbank een 32-jarige
teekenaar en zijn 20-jarige geliefde te
recht wegens valschheid in geschrifte en
poging tot oplichting. De teekenaar, die
een betrekking had bij een fabriek, vond,
dat hij te weinig verdiende en probeerde
het daarom eens in den kettinghandeL
Om aan koffie te komen verval schte hij
distributiebonnen, doch de knoeierij werd
terstond ontdekt, toen zijn geliefde deze
bonnen in een winkel trachtte in te wis*
selen. De officier van justitie had tegen
den teekenaar tien maanden en tegen
het meisje acht maanden gevangenisstraf
geëischt. De rechtbank veroordeelde den
teekenaar tot zes maanden en het meisje,
dat Bovendien nog terecht stond wegens
diefstal van een fiets, tot acht maanden
gevangenisstraf.
MUSEUM VOOR HET ONDERWIJS
Morgenmiddag om hglf drie wordt in
het Museum voor het Onderwijs, Hem-
sterhuisstraat 2E, een algemeene rond
gang onder geleide door de afdeeling
Dierkunde gehouden. .Zondag 10 Augus
tus om half drie is er ’n algemeene rond
gang onder geleide door de afdeeling
Volkenkunde. Het Museum voor het On-
I derwijs is dagelijks geopend van 10 tot 4
uur.
JUBILEUM BIJ DE GEMEENTE
REINIGING
Met een toepasselijk woord werd gis
teren door den directeur van den Ge
meentelijken Reinigingsdienst namens
B. en W. aan den smid A. F. A.
Rijns, de gebruikelijke eervolle vermel
ding en gratificatie wegens 25-jarigen
diensttijd ter hand gesteld.
JUBILEUM BIJ HET G.E.B.
Gisteren herdacht de heer H. K. van
Poollen, administratief ambtenaar B in
dienst van het G.E.B., den dag, waarop
hij vóór 25 jaar in Gemeentedienst trad.
Hij werd door de directie ontvangen
die hem de door B. en W. geschonken
eervolle vermelding en een gratificatie
overhandigde.
Hoewel er in den lande op dit gebied
enkele vernuftige vindingen zijn gedaan,
werden tot dusverre geen vervangingsmid
delen voor fietsbanden op de markt ge
bracht, schrijft .de Tijd”. Wellicht lag dit
aan het feit, dat het gros der fietsers bij
het begin van de bandendistributie nog
wel een half jaar op hun trouwe velo’s
vooruit konden. Langzamerhand begint de
reserve echter op te geraken en menigeen
ziet al met leede oogen het einde van zijn
fietsgenoegens in zicht komen.
Misschien kan de heer Streefkerk uit
Breskens hen troosten. Deze ambtenaar
van den Rijkswaterstaat heeft namelijk
een constructie bedacht, waarmee het mo
gelijk is finaal versleten fietsbanden toch
nog eenigen tijd te gebruiken. Deze con
structie bestaat uit een houten ring, die
men rond het wiel sluit. In een groef van
dezen ring wordt een oude band geklemd,
zoodat men niet op het hout, doch op de
veerende rubberlaag rijdt. De heer Streef
kerk heeft in de omgeving van Breskens
al menig tochtje gemaakt op .zijn met de
nieuwe soort banden” uitgeruste fiets en
het succes is zoo groot, dat de uitvinder
reeds het plan heeft opgevat octrooi aan
te vragen. Dat men op den houten band
met rubberbedekking niet zoo zacht rijdt
als op een met lucht gevulden band,
spreekt vanzelf. Doch menigeen zal met
een minder zacht zitje tevreden zijn, wan
neet- hij maar weer vooruit kan op zijn
fiets.
VEREENIGING VAN OUD-LEERLINGEN
VAN AMBACHTSSCHOLEN
De Vereeniging van Oud-Leerlingen van
Ambachtsscholen V.O.L.A., secretariaat
Jan ten Brinkstraat 125. hield een dezer
dagen een geanimeerde ledenvergadering
in het gebouw Unitas, Prinsestraat. Na de
opening door den voorzitter den heer v. d.
Gugten, werden de punten van de agenda
vlot afgewerkt. Hoofdpunten waren de
punten 5 en 7, n.l. de wederaansluiting bij
den Bond van Oud-Leerlingen van Am
bachtsscholen en de oprichting van de
technische boekenafdeeling. Over punt 5
werd vooral beraadslaagd, daar een lande
lijke actie voor wederinvoering van den
3-jariger» cursus der ambachtsscholen meer
succes pou kunnen hebben, dan wanneer
afdeeling den Haag deze ondernam. Tot
wederaansluiting werd besloten. Punt 7
vond veel bijval, daar de leden nu op een
gemakkelijke en voordeelige wijze een
eigen bibliotheek van technische boeken
kunnen aanschaffen.
ouders en
mannen
van Nederland in u draagt.
Wanneer zoo dadelijk de tonen van ons
oude Wilhelmus u zullen tegenklinken,
denkt dan aan de woorden: „Mijn schild
ende betrouwen zijt Gij, O God, mijn
Heer”.
Laat die gedachte u schragen, zooals zij
I Reeds na enkele dagen is de Amster-
damsche politie er in geslaagd, den dief
stal van gedistilleerd uit een slijterij in
de Anialiastraat te Amsterdam tot volle
dige klaarheid te brengen. De partij ster
ke drank, ter waarde van ƒ2300. was zóó
omvangrijk, dat het vervoer niet onopge
merkt kon zijn geschied en bij het eerste
onderzoek bleek al spoedig, dat Maandag
morgen j.l. om ongeveer half zes een slee
perswagen voor het betrokken adres had
gestaan, waarop een partij gedistilleerd
was geladen en weggevoerd.
Dit was het aanknoopingspunt, waar
mede de twee rechercheurs, die met de
opsporing belast waren, het uitgebreide
onderzoek aanvingen en dat zooals
gezegd tot een gunstig resultaat leidde.
Het bleek, dat de eigenlijke dader een
knecht van de distilleerderij was. Verleid
door de schaarschte aan sterken drank,
heeft de man een afspraak gemaakt met
een .kennis”, wien hij tijdelijk een sleu
tel van de winkeldeur in handen speelde,
waarvan een duplicaat werd gemaakt.
Deze ..kennis”, een chauffeur, had op
zijn beurt relaties met een kelner en deze
wist wel een adres om een partijtje ster
ken drank af te zetten, waarvoor hij in
derdaad een afnemer vond in een wijn
handel aan de Weesperzijde.
Alles zoover geregeld zijnde, was alleen
het wachten op een gunstige gelegenheid,
welke zich voordeed, toen Zaterdag een
groote hoeveelheid gedistilleerd, in hoofd
zaak jenever, aan het filiaal in de Amalia-
straat bezorgd was.
Er werd een expeditiefirma opdracht
gegeven, Maandagochtend in de vroegte
een sleeperswagen te sturen naar de
Amaliastraat. Daar werd de winkeldeur
op volkomen normale wijze geopend en
onder „toezicht” van den knecht werden
de fusten, kratten en flesschen naar bui
ten gebracht, op den Wagen geladen en
naar den wijnhandel aan de Weesperzijde
gebracht. Was tot dusver alles van een
leien dakje gegaan, nu kwam de tegen
slag, want de wijnhandelaar, die naar
gebleken is volkomen te goeder trouw
de partij had gekocht voor een bedrag
van 3500, en een klein voorschot had
betaald, was hoogst verbaasd, de bestel
ling op een zoo vroeg uur te zien ver
schijnen. Zijn achterdocht groeide met de
minuut en overtuigd, dat het geen „zui
vere koffie”’ was, weigerde hij de goede
ren in ontvangst te nemen.
Daarop werd de wagen naar een loods
aan den Zeeburgerdijk gereden, en daar
werd de sterke drank voorloopig opgesla
gen, in afwachting van een nieuwen koo-
per. Voor het echter zoover was, kwam
de recherche, om alles in besla’g te ne
men. De drie betrokken manpen zijn ge
arresteerd.
Minderjarig meisje oermist
De commissaris van politie, chef van
het bureau Kinderpolitie te Amsterdam,
verzoekt namens de ouders opsporing
van de minderjarige Grietje Lieben, oud
15 jaar, die sedert 25 Juli j.l. wordt ver
mist. Zij is pl.m. 1.70 m. lang, heeft een
flink postuur, rond gevuld gezicht, fris-
sche gelaatskleur, vrij kort haar en
blauwe oo’gen. Zij draagt een rose trui
met blauwen rok, bruine kousen, lage
bruine schoenen
mantel.
Inbrekers en rijwieldieven gearresteerd
De Bussumsche politie heeft de laatste
dagen verschillende arrestaties verricht
inzake inbraken en rijwieldiefstallen.
Dezer dagen werd ingebroken in een
levensmiddelenbedrijf aan de Brinklaan.
Het spoor leidde naar een Bussummer, die
voorheen bij de firma had gewerkt.
De man, die een geldkistje met 35 gul
den, pakjes thee en busjes koek had ge
stolen, werd in zijn woning gearresteerd.
Een dag daarna kon de politie overgaan
tot de arrestatie van een 25-jarigen Bus-
summer, een bekende van de politie, die
een zomerhuisje had leeggeplunderd en
o.m. een radiotoestel tot goeden buit had
verklaard.
De inbraken hielden echter niet op. Na
de arrestatie van de twee bovenbedoelde
personen werd aan den Oude ’s-Grave-
landsche weg in een villa een brutale in
sluiping gepleegd.
Ook in een perceel aan de verbindings-
laan werd een insluiping ontdekt. Behalve
geld nam men hier distributiebescheiden
en een persoonsbewijs mede.
Gisteren kon de politie echter weer
overgaan tot de arrestatie van twee rij
wieldieven. Bij een winkel aan de Veer-
straat werden twee fietsen gestolen, doch
toevallig had de winkelier een persoon op
verdachte wijze voor zijn winkel zien
scharrelen. Dank zij een nauwkeurig sig--
nalement kon de dader en ook zijn mede
plichtige worden aangehouden.
Nagi gaan wordt thans of zij ook schul
dig zijn aan de andere, den laatsten tijd
veelvuldig voorkomende rijwieldiefstallen.
(Polygoon-v. d. Werf})
(Polygoon-Meyer)
De boonen afhalen, wasschen en fijn
snipperen, en met het zout zoo lang kne
den tot pekel gevormd wordt. De boonen
overdoen in een goed schoon gemaakten
keulschen pot, stevig aandrukken en zoo
nu en dan een scheutje karnemelk toevoe
gen. Een. plankje en een steen op den
inmaak leggen, zoodat de boonen flink
onder het vocht komen te staan. Voor het
stof een doek, bord of deksel op dep pot
leggen.
Den pot op een koele plaets laten staan
en na 14 dagen de kaam-laag, die zich
op de pekel gevormd heeft, verwijderen.
Steen, plankje en doek schoon wasschen
en weer op de boonen leggen en deze be
werking herhalen wanneer het noodig is.
De aldus ingemaakte boonen behoeven
niet te worden afgekookt.
gaan met dat ongedierte
Neen, het is i
afschuwelijk.
Dit alles zeg ik natuurlijk niet om u
te ontmoedigen. Ik zeg het om ,u voor te
bereiden op hetgeen ge daar vinden zult,
om u te stalen in uw ijzeren moed, op
dat ge u zult harden en onverbiddelijk
hard tegenover hard zult stellep.
Ik wil ook tot uwe
.spreken.
Gij vrouwen en kinderen,
bloedverwanten, die deze flinke
wilt afstaan, tot u allen zeg ik, ook tot
de velen, die te ver afwonen om bij dit
afscheid tegenwoordig te zijp: Weest ge
dankt voor het offer, dat gij nu brengt.
Als eenmaal aan de vele afzijdigen van
nu de oogen zullen zijn opengegaan over
de werkelijkheid, welke zij nu nog niet
willen erkennen, zal in geheel Nederland
de eerepalm worden toegekend niet al
leen aan de mannen die zich nu inzetten
maar ook aan de gezinnen, die hun
dierbaren voor het grootsche doel hebben
afgestaan. Gij. mannen en vrouwen, hebt
getoond, dat de flinke Nederlandsche geest
onzer vaderen ook in u voortleeft.
Legioensoldaten, die hier staat aange
treden, twaalf dagen geleden reikte ik aan
uw kameraden de vlag over, die ook uw
vaandel zal zijn Dat symbool van trouw
aan uw vaderland eh uw volk zal u op
wachten. wanneer ge in Krakau zult aan
komen. Daar zal het u begroeten en gij
zult het voor u zien als het veldteeken,
dat u aan den vaderlandschen bodem
bindt. Ook gij neemt dan op u die vlag,
zoo noodig met uw leven, te zullen be
schermen en verdedigen. En g ij zult
dat doen.
Mannen van het legioen. Daar voor u
staan zes diepe trommen, trommen zooals
zij in onzen glorietijd de Hollandsche ven
dels voorafgingen in dagen van strijd.
Deze trommen zult gij medevoeren, haar
roffels zullen klinken daarginds in uwe
kampementen. Zij zullen met dreunenden
slag u voorafgaan, als gij na volbrachte
taak met wapperend vaandel zult terug-
keeren in de vaderlandsche landouwen.
Legioensoldaten, nog een ernstig woord
Als gij daarginds voor den krijg wordt op
geleid, betracht dan de uiterste onderwer
ping aan de krijgstucht, die onverbiddelijk
streng zal zijn. Weest hard vpor u zelf,
maar zijt een goed kameraad onder uwe
kameraden. Blijft- eerlijk en ridderlijk en
denkt bij alles wat gij doet, dat gij de eer
en
werd het Hollandsche
Spoorstation om even over half 7 bereikt.
Op het le perron stond de extratrein,
die het contingent naar Krakau zou bren
gen. Op de wagons waren groote witte
letters aangebracht, welke tezamen de
woorden „Vrijwilligerslegioen Nederland”
vormden, ook balken in de kleuren oranje
wit-blauw. De locomotief was omhangen
met guirlandes, terwijl voorop dé ma
chine een schild prijkte van levende bloe
men, in’ de kleuren oranje, wit, blauw.
Op het voorste gedeelte van het perron
stonden het muziekkorps dat zich in den
Dierentuin en tijdens den daarop gevolg-
den marsch had doen hooren, benevens
een eere-compagnie van de Waffen S.S.
ópgesteld.
Een ieder had spoedig een plaatsje in de
compartimenten gevonden.
Evenals de vorige maal werden de wa
gons aan den buitenkant met krijt van
allerhande opschriften voorzien, zooals:
„Wij gaan naar Moskou” en „Wij gaan
Stalin halen”.
Luitenant-generaal Seyffardt schreed
met de verschillende Duitsche autoritei
ten langs den trein en nam van vrijwel alle
vrijwilligers met een handdruk afscheid.
De hoofdcommissaris van politie, mr.
Hamer, onderhield zich lang unet de vier
Haagsche agenten, die naar het Oost
front gaan. Andere superieuren van het
politiecorps deden eveneens van hun be
langstelling blijken.
Het was reeds over half 8 geworden,
toen het sein van vertrek werd gegeven.
Vooral bij de vrouwen stroomden de
tranen rijkelijk over de wangen. Sommi
gen konden zich slechts moeilijk uit de
omhelzingen losmaken, terwijl de eere-
wacht de geweren presenteerde en het
muziekkorps het „Deutschlandlied” ge
volgd door het Horst Wessellied inzette,
stoomde de trein onder de overkapping
uit.
Uit de coupéraampjes, waaruit men let
terlijk over elkaar hing, klonken de kreten
„Houzee” en „Sieg Heil”, welke door ve
len op het perron op dezelfde wijze wer-
den beantwoord. Het meerendeel der ach
terblijvenden was evenwel zóó onder den
indruk, dat zij geen woord konden uit
brengen en alleen maar met zakdoeken
zwaaiden, totdat de trein met bestemming
Krakau, niet meer te zien was.
Woensdagmorgen om 9 uur schrok in de
gemeente Roden het voor een disselwagen
gespannen paard van den 30-jarigen voer
man P. Scheerhoorn, wonende te Boerak-
ker, gemeente Leek, van een voorbij
komende auto. Het dier maakte een plot
selinge beweging, tengevolge waarvan
Sch. van den wagen sloeg en tusschen
den wagen en het onderstel geraakte. De
man was op slag dood.
VROOLIJKE AVOND IN HET
MILITAIRE HOSPITAAL
Op initiatief van de bekende artisten
mr. Max en Arno Klein, werd Woensdag
j.l. een buitengewone avond aan de ver
pleegden in het Militaire Hospitaal alhier
aangeboden.
Allereerst verscheeen op het podium
het danspaar The Starley’s die een vlotte
step en bovendien een goeden acrobati-
schen dans lieten zien. Daarna was de
beurt aan Berny, die als Chinees een
prima equilibristisch nummer presen
teerde. Hadja Margaroff danste een tango
en ’n Chineeschen tempeldans, uitstekend
uitgebeeld en vooral in prachtige
costuums. The 6 Samoa Islanders zongen
in hun kleurige costuums Hawaiï-liedjes,
zichzelf op snaarinstrumenten begelei
dend. Uit Rotterdam was overgekomen
de goochelaar Crochet die al zingende op
ongelooflijk behendige wijze tooverde
bijgestaan door een charmante assistente
terwijl bovendien de populaire, accordeon-
nisten „de 2 Pico’s” aanwezig waren. Ook
zij moesten een daverend applaus incas-
seeren en kwamen niet zonder toegift van
het podium. Hierna leidde mr. Max, die
op geestige wijze confereerde Arno
Klein in. Met enorm succes zong deze zijn
liedjes en de lach was niet van de lucht.
De pianist Harold Meesters begeleidde
Arno Klein op uitstekende wijze. De
heeren Max Poons en Prins verzorgden
op prima wijze de entreact muziek. Het
personeel van restaurant Piccadilly had
gezorgd dat iedere verpleegde twee
pakjes sigaretten kreeg en had tevens
eenige manden met fruit gezonden. Deze
sympathieke geste werd zeer op prijs
gesteld. De medewerkenden kregen
bloemen. Aan het slot van den avond
werd namens de verpleegden een dank
woord gericht tot alle medewerkenden
en in het bijzonder tot de initiatief
nemers.
de brandstof voor
spaard wordt.
Tegenover het inmaken van groenten
met veel zout staat het inmaken met wei
nig zout. Volgens de wijze waarop, zuur
kool ingemaakt wordt. Deze laatste con-
serveeringsmethode is zeer aan te be
velen, daar de groente niet geleden heeft
en het vitaminengehalte van de groente
niet verloren gaat, terwijl de melkzuur-
gisting, die tijdens het conserveeren op
treedt, de groenten lichter verteerbaar
maakt.
Behalve voor de bereiding van zuur
kool wordt deze inmaakmethode nog niet
veel toegepast. Toch kan men snijboonen
en roode kool op dezelfde wijze inmaken.
De zure smaak lijkt in het begin mis
schien wat vreemd, maar als men be
denkt, dat aan den stamppot van%nijboo-
nen of roode kool dikwijls wat azijn toe
gevoegd wordt, dan mag dit geen bezwaar
zijn. Integendeel van de aldus ingemaakte
groenten zijn zeer smakelijke stamppotten
te bereiden.
De nadruk dient er nog eens op ge
legd te worden, dgt alleen de gave boo
nen voor den inmaak gebruikt mogen
worden. Enkele aangestokeh boonen kun
nen den geheelen inmaak bederven.
Zure snijboonen
1 k.g. snijboonen, 12 gr. zout (ruim
een afgestreken eetlepel), wat karnemelk
(pl.m. 1 eetlepel).
Ik dank u voor uw dapper besluit en
ik bewonder u. Want ik weet, dat gij
vele bezwaren opzij hebt moeten zetten,
om vrijwillig heen te gaan van alles,
wat u hier aan den vaderlandschen bo
dem bindt. Ik bewonder u, omdat
zonder lang aarzelen hebt besloten de
moeilijkheden en gevaren tegemoet
treden, welke u daarginds in C
Europa wachten.
Ik zeide ‘het reeds tot uwe kameraden,
die op 26 Juli u zijn voorgegaanGij gaat
naar een land, waarvan ge u vermoede
lijk thans nog geen voorstelling kunt
maken. Gij gaat, als het ware, de be
schaafde wereld tijdelijk achter u laten.
Ge komt in een wildernis van verschrik
king en ellende, welke dat land te danken
heeft aan „de zegeningen van het bols
jewistische paradijs”.
Denkt niet, dat ik nu overdrijf. Mis
schien heeft men u dat wel willen wijs
maken, want duizenden menschen in ons
land, die tot voor korten tijd openlijk
verkondigden, dat het bolsjewisme de
afschuwelijkste geesel is, welke de
menschheid kan bedreigen, beweren
thans plotseling, dat het heusch zoo erg
niet kan zijn. Heeft niet de Christelijke
regeefing van Brittannia en heeft niet
onze gevluchte, zeer Christelijke, vroe
gere r.egeering besloten hand in hand te
igedierie
wel heel erg, het i s
Men schrijft ons van de zijde tier
V.V.V. het volgende:
Wilt u een rijksdaalder cadeau hebben?
Dat ligt er aan van wie, zeggen de
lezers die nog niet dadelijk „ja” hebben
geroepen, maar die resrve kunnen we
dadelijk wegnemen, door er ter verdui
delijking bij te voegen, dat de N.V.V.
,,’s-Gravenhage” dit gulle voorstel doet.
Begrijp het echter niet verkeerd: er staan
geen kisten met zilverbons achter de
balie in de Parkstraat en op den Boule
vard. teneinde aan den gaanden en ko
menden man te worden uitgedeeld, want
dat is de bedoeling niet. Wel is de direc
tie van V.V.V. op de aardige gedachte
gekomen, de groote belangstelling voor
den Stempeltocht (er zijn al meer dan
4000 boekjes uitgegeven!) nog te stimu-
leeren, door aan iedere(n) honderdste(n)
deelnemer (ster) een boekje te verstrek
ken, op vertoon waarvan alle 24 stem-
pelplaatsen zonder betaling van entree
geld kunnen worden bezocht. Dat betee-1
kent een voordeeltje van zoowat een
rijksdaalder.
Voelt u er wat voor?
Zoo ja ga dan eens, als ’t mooi
weer is, naar ons onvolprezen Scheve-
ningen en laat u inschrijven op het
V.V.V.-bureau aan den Boulevard. Zoo-
dra u een boekje hebt, kunt u aan den
gang gaan want een stempelplaats ligt
een paar passen verder. Het is namelijk
Bestude Pier of deftiger: het wandel-
hoofd. Bestudeer den zonnewijzer eens,
die er staat maar ga bovenal heelemaal
aan het einde, eens een poosje uitkijken
over de zee, voortklotsend in. „eindelooze
deining”. Voor u de golven, achter u de
badplaats met haar hotels, haar concert
zaal, bars, cabarets en eethuizen en bo
ven u de zon, die aan dit alles de lichte
tinten geeft, welke een verblijf op Sche-
veningen voor ieder mensch tot zulk een
onverdeeld genoegen maken. U kunt van i
acht uur tot zonsondergang op de Pier
terecht, maar een heelen dag zult u er
waarschijnlijk wel niet zoek brengen
Laat het bij een verblijf van een paar
uren en „stempel” dan verder.
Aan de Vliet is het ook prettig op een
mooien dag!.
Er is een tijd geweest, dat een Haag
sche koopman, die zijn schaapjes op het
droge had zich een buitenplaats liet
bouwen aan de Vliet, tusschen Rijswijk
en Leidschendam en daar zijn laatste
jaren rustig sleet. Die tijd ligt ver ach
ter ons, wel drie eeuwen. Die kooplieden
hadden een slechtere keus kunnen ma
ken! De boschrijke linkeroever van de
Vliet achter het huis, de wijde weilanden
aan den overkant er voor met een uit
zicht tot aan Rotterdam toe! Wanneer
men langs de Vliet wandelt, ziet men
nog heel wat van die oude buitenplaat
sen liggen.
Ook Constantijn Huygens, de groote
dichter-staatsman, heeft hier een buiten
verblijf laten zetten. Hij noemde het
Hofwijck, want hij kon er uitrusten van
zijn beslommeringen aan het hof.
Hofwijck is een
plaatsen, die men hier kan zien.
i Het voorlichtingsbureau van den voe
dingsraad schrijft
Vele huisvrouwen hebben de gewoonte
andijvie en snijboonen in. het zout in te
maken. Andere huisvrouwen steriliseeren
iederen zomer een flinken voorraad
groenten.
En nu de laatste jaren de groente ma
chinaal gedroogd wordt, vragen velen
zich af of zij dit ook zelf kunnen doen.
Vooral in de huidige tijdsomstandigheden
gaan velen over tot het inmaken van
groenten.
Het is echter de vraag of het nuttig is
de groenten zelf te zouten, te drogen of
te steriliseeren
Uit voedingsoogpunt bezien moet deze
vraag ontkennend beantwoord worden.
Met zuurkool als uitzondering bevatten
de zelf ingemaakte groenten weinig of
geen vitaminen.
Moet het inmaken van groenten dan
geheel worden afgeschaft?
Noodzakelijk is dit niet, want de groen
ten kunnen ’s winters een aangename af
wisseling zijn. Maar de huisvrouw moet
wel bedenken, dat de groenten in de eer
ste plaats ’s zomers zoowel als 's winters
versch gebruikt moeten worden. Alleen
wanneer zij over meer groenten beschikt
dan zij in verschen toestand kan gebrui
ken, zal zij dit teveel moeten inmaken.
Nu het steriliseeren teveel brandstof
vraagt zal de keuze juist op den inmaak
in het zout vallen. Al is dit een veilige
en gemakkelijke conserveeringsmethode,
het is toch een van de minst geschikte.
Het zout onttrekt niet alleen water aan
de groenten, maar ook de in het water
opgeloste mineralen en vitaminen. Het
geen er van deze voedingsbestanddeelen
nog is achtergebleven, verdwijnt boven
dien bij de eigenlijke bereiding geheel,
daar voor het ontzouten der groenten het
afkoken noodzakelijk is. Dit afkoken
vraagt weer brandstof, zelfs veel meer dan
voor de bereiding van versche groenten
noodig is.
Verstandiger is het in den zomer de
groenten veel rauw te gebruiken, zoodat
Dat
van de mooiste lust-
Een
forsch vierkant geobuw is het, aan alle
zijden door het water omringd, getooid
met een hoog dak waarop een mooie
schoorsteen. Pieter Post heeft het in de
jaren 16411643 gebouwd.
Men komt aan het gebouw door een
ruime boomgaard en een eenvoudigen
tuin. Een breed, statige opgang voert
over het water naar de oude, eiken deur.
Doe de klopper vallen op het hout, en
men zal u de deur openen. Daarbinnen
is n.l. een verzameling van voorwerpen
te bewonderen, welke betrekking heeft
op het gebouw en op het geslacht
Huygens. Mooiè, oude familieportretten
en gravures kan men er zien, solide
boeken, welke wiet hun zware perka
menten banden de eeuwen trotseerden,
en vele oude gebruiksvoorwerpen en
meubelen. Het interieur verdient ook een
aandachtige beschouwing, want het is
heel eenvoudig en koel, maar zeer voor
naam. Ja, onze voorvaderen wisten wel
wat mooi was! Laat u rondleiden door
den concierge, die heel wat van het
gebouw weet te vertellen en die gaarne
bereid is uw boekje te bewerken. lederen
dag kunt u hier van 13 tot 17 uur terecht,
dus er blijft tijd genoeg over voor een
wandeling door de Heerenstraat van
Voorburg, waar de mooie gevel van
Swaensteyn en de oude kerk te bewon
deren zijn.
Veel plezier.
En wat de rijksdaalder betreft: veel
geluk!
I J
Het muziekkorps speelde hierna het Wil
helmus. Vervolgens bood luitenant-gene-
'raal Seyffardt het vertrekkende contingent
namens bet legioen de in zijn toespraak
genoemde zes trommels aan, waarmede de
plechtigheid was afgeloopen.
Afscheid op het Malieveld
Na afloop van de plechtigheid in de
Dierentuinzaal, begaven de vrijwilligers
zich met hun familieleden naar buiten.
Een gedeelte van het Malieveld langs de
Boorlaan was door bereden politie afge
zet. Hier kon afscheid genomen worden
van verwanten eri kennissen.
De belangstelling was buitengewoon
groot. Te ongeveer 6 uur werd het bevel
„aantreden” gegeven. Vlot ging de op
stelling vap den troep in haar werk, zoo
dat om ongeveer 6 uur 10 afgemarcheerd
kon worden. Zoo ging het via de Ko-
ningskade, Korte Voorhout, Tournooiveld,
Lange Vijverberg, Vijverdani, en Hofweg
naar het Spui, waar een défilé plaats vond
op het kruispunt van het Spui en de
Groote Marktstraat. De vrijwilligers defi
leerden, terwijl het muziekkorps van de
Ordnungspolizei een marsch speelde, voor
generaal Seyffardt, die op een podium,
welke stemmig versierd was met oranje,
witte en blauwe doeken, en eikeblade-
ren, had plaats genomen.
Voorop marcheerde in paradepas een
eere-compagnie van de Waffen S.S Langs
het geheele Spui hadden honderden
langstellenden zich opgesteld om
voorbijtrekken gade te slaan.
Via het Zieken, Rijswijkscheplein
Stationsplein werd het
w»
