ZOH ROGGEBROOD
VOOR DEN PUZZELAAR
VOOR DE JEUGD
UK!
EDELBLAD THEE-SURROGAAT
Ka
KUNST EN LETTEREN
het Gemeentemuseum
Dick Ket
FILM en bioscoop
Per pakje 28 ct. Fahr. C. SMITS, Harderwijk - Tel. 125
85
KURZAALBER1CHTEN
in
M. W. VAN DER VALK
HET HAAGSCHE STADSBEELD
ONDERWIJS EN KERK
\2
4
6
5
3
7
9
/O
12
13
15
h
17
!8
19
20
2!
22
2
24
25
26
27
23
'9
30
\3T
I3J
35
37
39
43
45
46
47
48
50
52
53
54
55
59
57
5>
O
62
61
64
5
68
7
70
71
73
75
76
77
79
78
81
82
Het
en roept
binnen
De vulpen voor Uw leven
Een belangrijke
tentoonstelling
De hartelijke groeten van jullie aller
TANTE ETTY.
OPLOSSINGEN DER RAADSELS
CORRESPONDENTIE
NIEUWE RAADSELS
Gebr. ten hoeve
DEN HAAG ROTTERDAM
TELEF. 33329S TELEF. 3S427
DE DOOD VAN RABINDRANATH
TAGORE
HAAGSCHE COURANT Zaterdag 9 Aug. 1941 3e bl. pag. 2
het schilderachtige van een gewasschen
teekening.
Tenslotte kon de reeks der linoleum
sneden zeer uitgebreid worden en daar
bij is gebleken, dat hij ook in deze tech
niek, welke hij slechts in enkele jaren
<192719301 schijnt toegepast te hebben,
een belangrijk kunstenaar geweest is.
Aan den catalogus is een aanvulling
toegevoegd, waarin al deze werken wor
den behandeld.”
Zoo is dus de groote Dick Ket-tentoon-
stelling een kunstgebeurtenis van impor
tantie geworden. Zij, die belangstelling
hebben in onze Nederlandsche schilder
kunst met haar groote traditie, mogen
beslist niet verzuimen de expositie te be-
I zoekenB. van Eysselsteijn.
Expositie kunstzaal Plaats
RECLAMES.
verbluf-
den
bloemen
de
lacht
en
wordt
de
Dat zijn prettige
anderen dag.
naar
Fijn,
Raadselvriendjes
uitdrukkelijk
enveloppe te vermelden
te
Kinderrubriek
En dan begint Lottie’s heerlijke
vacantie!
Augustus
de
en
de
le-
Dick
van
GEEN TABLETJES. DOCH ECHT BLAD; WORDT ALS GEWONE THEE GEZET
1.
2
3.
prachtig!
.de kraampjes lachen
maar Opa merkt het wel.
Waarom lachen jullie zoo’ vraagt hij.
Och. het is zulk lekker weertje, me
neer, zegt een oud vrouwtje.
Nu, dat vindt opa ook.
Lottie trekt grimassen achter opa’s rug.
Ze heeft schik en tóch is ze een beetje
bang, dat opa straks boos zal zijn als hij
het merkt van het lintje.
Eindelijk beginnen ze wat moe te wor
den. opa en Lottie
Kom, zegt Opa, we, gaan maar naar
huis.
Dick Ket„Portret van mijn vader”.
Polygoon)
Ans. Lans.
Ze hebben beiden een top
Acht kaarsen blijven er over en de
vier andere branden op.
Prijzen vielen ten deel„Tropenfee”;
„Rozenknopje”; „Hamsterbloempje”.
Prijzen afhalen aan het Bureau Haag-
sche Courant op Woensdagmiddag. Daar
bij uitsluitend je ware namen opgeven.
kunstenaar
bij zijn
kunste-
men in
terdege
Het is
voorgeko-
DE LEIDSCHE VERTALING VAN DEN
BIJBEL OPNIEUW IN DRUK
Aangezien de z.g. Leidsche vertaling van
den Bijbel is uitverkocht, heeft het hoofd
bestuur van den Ned. Prot. Bond een com
missie benoemd onder presidium van ds.
F. W. Drijver, Evang. Luth. predikant te
’s-Gravenhage, die de vraag had te onder
zoeken of er een al dan niet herziene druk
of in het geheel geen herdruk van deze
vertaling komen zou. De commissie-Drij-
ver hield terzake een enquête onder de
vrijzinnige predikanten en verzocht aan
deskundigen op het gebied zoowel van het
Oude als van het Nieuwe Testament om
advies. Het resultaat was moeilijk te ver
wezenlijken. Wel achtte men een herdruk
gewenscht, doch dan liefst een herziene
van het Oude en een algeheele bewerking
van het Nieuwe Testament. Een en ander
zou echter jaren vergen. Op grond van dit
rapport besloot het hoofdoestuur nu, dat
de Leidsche vertaling ongewijzigd zal wor
den herdrukt in een oplage van 10.000 ex.
Het formaat zal echter anders worden,
terwijl letter, bladspiegel en omslag zeer
zullen worden gemoderniseerd en er een
indeeling in pencopen met opschriften ko
men zal.. Deze herdruk zal in 1942 het
licht zien. Op grond van de verkoopcijfers
der laatste jaren wordt aangenomen, dat
deze oplage in ongeveer 12 jaar zal uit
verkocht zijn. De eenige verandering in
den herdruk zal zijn ae vervanging van
het woordje „Jahwe” door „God”. Het
hoofdbestuur heeft voorts besloten aan de
commissie voor Bijbels en liederenbundels
op te dragen de voorbereiding van een
totale herziening van de Leidsche verta
ling, vooral van het Nieuwe, maar ook van
het Oude Ttestament. Dit werk zal in 10
a 12 jaar gereed moeten zijn, zoodat de
herdruk die thans zal plaats vinden, deze
periode zal overbruggen.
en met
verbeten
grootste rakker onder de Eskimo’s het
nooit zal wagen, er op eigen gelegenheid
aan te komen, de beentjes er uit te halen
om ermee te spelen, of wat toch ook
weleens erg verleidelijk zal zijn! er
een paar bij te doen om een beetje gauwer
groot te zijn.
ROBERT KOCHFILM IN HET KURHAUS
Dinsdagavond zal de film Robert Koch
worden vertoond in het Kurhaus, met
Emil Jannings en Werner Krauss in de
hoofdrollen.
ORGELCONCERT OUDE KERK DELFT
In de Oude Kerk te Delft zal op Don
derdag 14 Augustus a.s. te 8 uur door
Adriaan Engels een orgelconcert ge
geven worden. Het programma bevat
werken van J. S. Bach, H. Distler en Cae
sar Franck.
Tentoonstelling in het Gemeente-museum.
Maurits Willem van der Valk, geboren
1857 en overleden in 1935, is een dier kun
dige en knappe Nederlandsche schilders,
wier werk in kunstenaarskringen hoogelijk
gewaardeerd is, maar die nog te weinig
tot het groote publiek doordrong. Daarom
is het van de directie van het Gemeente
museum een zeer goede gedachte geweest
om het levenswerk van dezen fijnzinnigen
mensch en kunstenaar in een afzonderlijke
tentoonstelling nog eens onder de aan
dacht te brengen.
Er zijn enkele kleinere zaaltjes aan van
der Valk’s schilderijen, teekeningen, pas
tels enz. gewijd, terwijl zijn grafiek, waar,
mede hij snel naam maakte een grootere
zaal in beslag neemt. Het ia in alle op
zichten een gevoelig, fijn en uiterst con-
scentieus werk, met een sterk gevoel voor
verantwoordelijkheid tegenover zich zelf
vervaardigd. Hier en daar heeft hij een
dichterlijke, soms een romantische toets.
Zijn stillevens zijn van een goed verzorgde
stofuitdrukking. In het bijzonder vestigen
wij de aandacht op van der Valk’a laatste
teekening: een fijn en gevoelig boschge-
zicht.
De zaal met grafiek is ten volle de
moeite van een bezoek waard, men krijgt
een prachtig overzicht van zijn ontwikke
lingsgang en een sterken indruk van kun
dig, beheerscht en nobel vakwerk. B.
van Eysselsteijn.
née’s door Nederl. Indië. Op Vrijdag 13
Juni 1941 droeg Eduard Verkade weder
in de kleine zaal van het Concertgebouw
Macbeth voor de vijffhonderdste maal
voor!
Thans komt hij er den 14den Augustus
mede in de Kurzaal. De aandacht wordt
er op gevestigd, dat te kwart voor acht zal
worden begonnen.
Vrijdagavond 15 Augustus dirigeert Carl
Schuricht voor de laatste maal in dit sei
zoen Het programma voor dien avond be
vat slechts één werk, namelijk de Sym
phonic no. 7 in E. gr. t. van Bruckner.
Het orkest is het Residentie-orkest.
3.
Mijn eerste is de naam van een rivier,
die door vele landen stroomt.
Mijn tweede staan huizen op
Mijn geheel is een deel van een pro
vincie in Nederland.
Oplossingen en briefjes moeten uiterlijk
Woensdagmorgen aan het Bureau Haag-
sche Courant bezorgd zijn. Alles moet
onderteekend zijn met je ware namen vol
uit, schuilnaam, leeftijd en adres. Op het
couvert vermeldenAan Tante Etty.
TANTE ETTY.
EXAMENS
De Staatscrt. van Donderdag 7 Aug.
no. 152 bevat mededeelingen betreffende
de examens voor apothekers-assistent.
Aangifte moet geschieden vóór 4 Septem
ber a.s. Voorts zijn bijzonderheden ver
meld over het examen voor surnumerair
der registratie eh domeinen. Aangifte
vóór 20 Augustus a.s.
Hoogduitsche taal (L.O.):
Geslaagd de heeren: P. W. Lagas,
Amersfoort, J. H. Lagas, Maastricht, W.
H. Leenders, Bunde, J. H. Metzlar, Kat-
woude, J. S. N. Nijsten, Neerbeek, P. A.
Visser, Driebergen, J. Neijenhuis, En
schede, E. Poortman, Gorinchem, en de
dames; G. H. W. Pierik, de Steeg, C. M.
J. H. Receveur, Vaals, W. B. Förch, Ter-
neuzen. W. A. H. de Lijster, Strijen.
Hoogduitsche taal (M O.a):
Geslaagd voor de schoolakte: mej. J. P.
A. Koster, Amsterdam, mej. G. T. A. Men-
ko, Hengelo, en de heeren A. J. Dunk,
Oosterhout, en P. Valk Amsterdam.
Geëxamineerd voor de huisakte drie
candidaten, geslaagd geen.
H o o f d a k t e - x a m en s
Haag:
Geslaagd voor a: de heeren A. Mos en
A. de Jong, voor b: de heeren K. Weyland
W. A G Witmer, mej. C. van Scheven en
de heer A v. d. Plaat
„Spring in 't vel d”. Dat was een
verrassing hè’ Was het naar je zin? Vele
groetjes terug.
,,T o m p o e s”. Dat is fijn zeg. Zijn daar
ook kinderen?
„Hamsterbloempje”. Het zal
daar ook wel hard waaien. Moeilijke raad
sels moeten er ook eens zijn. Je wist er
ITALIAANSCHE OPERA
Zooals bekend, zullen in November
a.s. door de Italiaansche Opera O.m.
groote opera’s in ons land worden op
gevoerd, waarvoor een uitgebreid ballet
noodig is. Thans vernemen wij. dat aan
deze voorstellingen „Het Nederlandsch
Ballet” zal medewerken onder leiding
van een Italiaansche prima-ballerina.
het gebit 72. Vragend
voornaamwoord, 74.
Eng. aanspreking, 77.
Muzieknoot. 78. Klaar,
80. Italiaansche riviër.
toch twee van hè? Je cijfers waren wel
mooi. Houd je niet van handwerken? De
groeten van ons terug.
„D i k k i e B i c h m a n s”. Dat is fijn
hè? En een prettig begin. Zal je in ieder
briefje je leeftijd schrijven?
„D o k t e r" Je briefje kwam den vorigen
keer te laat. Maar je had de raadsels alle
maal goed Dat is een goede vangst ge
weest. Wat heb je gekozen? Mooie cijfers
zijn het hoor. Is je verkoudheid weer
over?
„Rozenknopj e”. Dat is fijn hoor. Je
schuilnaam is in het lootjesbusje. Was
het zoo mooi? De groeten van ons terug.
„Muisje”. Wat een mooi rapport was
dat. Nu is het net een echte school hè?
Neen, dat is niets erg. Vele groetjes terug.
„Jan de Lappe r”. Wat stond dat
mooi zeg. Ik wist niet wat ik zag. Het
was ook goed hè? En dat eene cijfertje is
den volgenden keer natuurlijk veel beter.
De groeten van Bep.
„Mei ke ve r t j e”. Dat zijn prettige
dingen hè? Dat weet ik nog niet. Vele
groetjes terug.
„Tropenfee”. Er is dan 14 dagen de
tijd om in te sturen. Dat is een heele rit
hoor. Ik' zou het je niet na doen. Dat was
een vergissing dan. Het derde had je fout
De groeten van Bep.
„M e i r e g e n” Fijn is dat zeg. Wat
laat. Had je den volgenden dag geen slaap.
Maar je kon nu uitslapen. Ja. dat hoop
ik ook. Dat zei moeder je om te plagen
hoor. En dat doe jij als gehoorzaam meisje
dadelijk hè?
„J o k e”. Ja dat zou ik erg graag wil
len. Heeft tante het gehaald? Vele groetjes
terug.
Rotter dammer t je”. Fijn, dat
vader het toen geschreven heeft hè? Neen
hoor, ik ben heelemaal niet boos. Ik hoop
maar dat het dan mooi weer is.
„Betty Boop” Was je het zoo ver
geten? Dat zal hij wel erg prettig vinden.
Als je hem eens.schrijft doe je hem dan
de groeten van mij? Vele groetjes terug.
„Toovenaar Bokkehaar”; „Prins Va
liant”; „Dollie Dot”: Allen hartelijk welkom
in de Raadselclub.
1.
Vijf gaten in één gat, wie raadt dat?
2.
Men viert mij bijna ieder jaar. Zet St
in mijn midden en men viert mij op een
Horizontaal:
1. Handigheid, 5. Di
rect, 12. Deel van een
schip, 14. Opening, 15.
Groente. 17. Lichaams
deel. 19. Thans, 20
Meisjesnaam, 22. On
gevuld, 24. Wijfjes-
schaap, 25. Keizer, 27.
Graan, 29. Duitsche
rivier, 31, Spijker, 33.
Teeken, 35. Kinder
fietsje, 37. Zangnoot.
39. Familielid, 41.
Aardig. 43. Vogel, 45.
Geur, 47. Meisjesnaam.
48, Toevluchtsoord, 50.
Knorrepot, 52. Laatst
leden. 53. Paardje. 55.
Vertaler. 57. Reukwa
ter. 59. Beendervul-
ling, 62. Maand, 64.
Lottie is nu al een avond en een nacht
bij oma en opa geweest. Oma heeft haar
’t heele huis laten zien met de booge
ouderwetsche kamers en de groote bed-
den met geblokte kuseensloopen: roze
met wit. Lottie mag ook op zoo’n prach
tig kussen slapen, en het ruikt o heer
lijk, naar. .JJevevrouwenbedstroo” zegt
Oma.
Dat is een moeilijk woord om te ont
houden. Lottie oefent er wel een uur op,
maar ’s avonds, als ze haar neusje in *t
kussen steekt en de geur ruikt, is ze ’t
toch nog vergeten!
Als Lottie den volgenden morgen wak
ker wordt, is haar eerste gedachte; er is
iets ontzaglijks heerlijks!
Dan opent ze nog half slapend de oogen
ruikt den geur van het kussen en denkt;
O, ik ben bij opa en oma!
En nauwelijks heeft ze “t gedacht of
daar staat opa al voor haar bed en roept:
Jongedame, zoudt u ook eens opstaan’
Op opa’s schouders rijdt Lottie
oma. die haar heel vlug aankleedt.
O, wat is alles toch heerlijk!
De zon schijnt en beneden begint de
ketel te fluiten voor de thee. Er is ge
roosterd brood met jam en dikke gele
pruimen.
Je mag me wel helpen, zegt Oma
En dan gaan ze samen de kamers schoon
maken.
Op den grond vindt Lottie een mooi
rood lintje.
Wat moet daarmee, oma?
O, jij mag het wel hebben.
Fijn zegt Lottie en ze steekt het
lintje in het zakje van haar schort.
Als alles klaar is mag Lottie opa gaan
roepen. Die zit in het zijkamertje de krant
te lezen.
Lottie danst naar
HOE OUD BEN JE?
Ver in het Noordoosten van Groenland,
waar de Eskimo’s wonen, houden de men-
schen er al een heel eigenaardige tijd
rekening op na Ze hebben geen geschre
ven taal en kunnen dus geen enkele be
langrijke gebeurtenis in hun leven optee_
kenen om die aan de vergetelheid te ont
rukken.
En over het algemeen kan hun dit ook
niet veel schelen. Alleen één ding moet
worden onthouden en dat is de leeftijd
van de menschen.
Weet je, hoe de Eskimo’s altijd kunnen
nagaan, hoe oud ze zijn? Wel, dat gaat
zoo. elk kind krijgt bij zijn geboorte een
leeren zakje, dat als zijn kostbaarste bezit
ting wordt bewaard Telkens wanneer na
den langen winter m de zon weer begint
te stijgen, wordt het zakje geopend en
een beentje erin gedaan Ieder beentje be-
teekent dus een jaar in het leven van het
kind. En zoo wordt er ieder jaar een
beentje bijgevoegd. Dit zakje wordt als
zooiets heiligs beschouwd, dat zelfs de
handwerkje Dat vindt Lottie vreeselijk
gewichtig want ’t is dit iaar voor het
eerst, weet je.
Lottie reist heelemaal alleen met de tram
naar opa en oma toe ’t Is niet zoo héél
ver hoor, maar een goed uurtje En vader
heeft tegen den conducteur gezegd dat hij
vooral erg goed op Lottie moet letten en
tegen Lottie, dat ze rustig op haar plaats
je moeten blijven zitten en het Koffertje
dichtlaten en haar mantel aanhouden en
haar taschje niet in de tram laten lig
gen En Lottie heeft 't allemaal oest be
grepen héét best hoor! Ze begriint niet,
waarom de tram nog niet vertrekt nu z ij
precies weet wat ze doen moet en de
conducteur ook!
Maar eindelijk ting, ting, tingeling! daar
gaat ie dan toch!
Het stoffelijk overschot van den be
kenden Indischen schrijver en dichter
Rabindranath Tagore is, naar uit Calcut
ta gemeld wordt. Donderdagmiddag in
het bijzijn van duizenden menschen naar
Hindoe-ritus verascht aan de oevers van
de Hoogly. Te Calcutta waren alle re-
geeringsgebouwen gesloten terwijl het
Bengaalsche parlement zijn vergadering
verdaagde. Ook te Bombay, Madras
in talrijke andere steden waren
openbare gebouwen gesloten.
vriendinnetjes
verzocht op de
Voor
FLOR PEETERS
Vrijdag 15 Augustus, 8 uur, zal de be
kende Belgische organist Flor Peeters
een concert geven op het prachtige orgel
in de kerk Houtrustweg van de Veree-
niging van Vrijzinnig Hervormden. Het
programma vermeldt o.a. twee nieuwe
werken, en wel een symphonie van den
concertgever zelf en een symphonie van
Hendrik Andriessen. Flor Peeters, die als
solist een internationale vermaardheid
geniet, is ook bekend als leeraar aan het
Kon. Conservatorium te Gent en het
Lemmens Instituut te Mechelen. Zijn
orgelcomposities worden in ons land veel
gespeeld.
Maar óp den hoek van een straat blijft
opa nog even staan. Daar is een juffrouw
met rozen. Opa wil een mooi bosje mee
nemen voor oma. Hij staat een poos te
kijken en uit te zoeken, terwijl Lottie van
het eene been op het andere wipt uit
puur ongeduld
De juffrouw van
ook al.
Koopt u maar meneer, zegt ze, dan
zal ik u een geheim vertellen.
’n Geheim?
Ja, ja, zegt de juffrouw en opeens
haalt ze een spiegeltje uit haar zak en
houdt het opa voor.
Opa kijkt en O, jou rakker! roept
hij en grijpt naar Lottie. O, jou stoute
rakker! En opa trekt vlug het lintje uit
zijn haar.
Gelukkig! Aan opa’s oogen ziet Lottie
wel, dat hij niet écht boos is. Ze lacht op
gelucht en houdt netjes de rozen vast,
terwijl opa betaalt.
Heerlijk, denkt Lottie, heerlijk is het
hier!
En dit is nog maar de allereerste dag
van haar vacantie bij oma en opa.
R. DE RUYTER-v. d. FEER.
al tot uiting in zijn zelfportretten. Hoe
meedoogenloos scherp heeft de schilder
zichzelf geobserveerd. Hoe ziet men in
zijn gezicht, in zijn handen cn vingers
verschijnselen van den physieken strijd,
waarin hij volharden moest. Er is een
zelfportret van Dick Ket, met een even
ironisch glimlachen, dat men „het dap
pere portret” zou kunnen noemen. Breu-
gheliaansch van doorgevoerd realisme
zijn de portretten van den medicijn-
drinker enz. En telkens weer komen be
paalde motieven op zijn doeken voor,
als b.v. het gescheurde net, welke voor
den juisten verstaander haast een sym
bolische rol schijnen te spelen. Totdat
zijn werk afbreekt in het onvoltooide
doek, dat zijn genade-moment had kun
nen en moeten zijnhet stilleven met het
vogelnestje.
Dr. G. Knuttel Wzn., directeur van
het Gemeentemuseum, vertelde ons nog
het volgende over nieuwe aanwinsten op
deze tentoonstelling
„Het bleek mogelijk de tentoonstelling
nog uit te breiden met een aantal tee
keningen en linoleumsneden en ook en
kele schilderijen van groot belang, zoowel
om hun eigen beteekenis, als ter verdui
delijking van het beeld, dat men zich
van den kunstenaar Dick Ket vormt.
Het belang van deze aanvulling ligt in
de eerste plaats in de twee schilderijen,
de Zonnebloemen in den tuin en het
Stilleven met vogelnestje. Het eerste is
het sprekendste document op de geheele
tentoonstelling van de zeer breede en
forsche schilderwijze van Ket op het
einde van de 20er jaren, een manier van
werken, waar hij in later jaren naar kon
terugverlangen en welke hij beschouwde
als een voor hem verloren gegane moge
lijkheid en'ideaal. Het schijnt niet alleen
eigen nadrukkelijke verkiezing geweest
te zijn, welke hem gebracht heeft tot die
uiterst doorgewerkte, minutieus uitvoe
rende schilderwijze, waarvan het laatste
schilderij, onvoltooid op het atelier ach
tergebleven, beloofde een verwezenlijking
te worden, welke al het andere zou over
troffen hebben. Ook in dezen halfvol-
tooiden staat is dit schilderij, het Stil
leven met het vogelnestje, van een won
derlijk innigen toon en, in de voltooide
gedeelten, van een zuiverheid en gevoe
ligheid als hij slechts zelden bereikt
heeft.
De lange reeks der teekeningen beves
tigt den indruk, dat ook de periode vóór
1930 buitengewoon belangrijk is geweest.
In verschillende technieken en in ver
schillende wijzen van werken verrast hij
telkens weer door een zeldzame zuiver
heid van effectberekening, een beheer-
sching van telkens andere uitdrukkings
wijzen. een sterk gevoel voor de decora
tieve waarde van de lijn, maar ook voor
Het Kurzaalprogramma van de komen
de week vermeldt de navolgende pro
gramma’s:
De matinee van morgen 10 Augustus,
waaraan het Rotterdamsch Philharmo-
nisch Orkest medewerkt, wordt geleid
door Otto Glastra van Loon. Solist is
Thomas Magyar met het vioolconcert in
d. kl.t. van Vieuxtemps. Het orkest zal
ten gehoore brengen de ouverture „Eary-
anthe” van Weber, de Onvoltooide sym
phonie van Schubert en de ouverture
„Tannhauser” van Wagner.
Des avonds concerteert het Residen
tie-orkest onder leiding van Carl Schu
richt. Prof. Josph Pembaur zal het piano
concert in Es gr t van Liszt ten gehoore
brengen. Het concert wordt begonnen met
het Voorspel „Meistersinger” van Wagner
na de pauze gaat de vijfde Symphonie
van Beethoven.
Maandagavond 11 .Augustus staat het
volksconcert, waaraan het Residentie-or
kest medewerkt, andermaal onder leiding
van Carl Schuricht. Solist is Zoltan
Szekely, die het vioolconcert van Dvorak
zal voordragen Aan orkestwerken ver
melden wij het Ait, uit de Suite in D gr.
t. van Bach en de tweede Symphonie van
Brahms.
Woensdagavond 13 Augustus treden
twee solisten op, namelijk de violiste
Guila Bustabo met het vioolconcert van
Brahms en de klarinettist Jaap van Op
stal met het Concertino voor klarinet en
orkest van Cor de Groot, welk werk onder
leiding van den componist ten gehoore zal
worden gebracht.
Onder leiding van Schuricht zal door
het Residentie Orkest worden uitgevoerd
Introduction, Passacaglia en Fuga van
Gunther en. de ouverture „De getemde
Feeks” van Johan Wagenaar.
Donderdagavond 14- Augustus zal
Eduard Verkade „Macbeth” voordragen,
treurspel van Shakespeare in de vertaling
van Jacobus van Looy.
Op 18 October 1904 gaf Verkade voor
genoodigden zijn eerste voordrachtavond
van Shakespeare’s Macbeth in de kleine
zaal van het Concertgebouw te Amster
dam. Het podium werd daarvoor van een
speciale gasverlichting voorzien, terwijl
donkere gordijnen het daarop tronende
groote beeld van Apollo voor de eerste
maal bedekten.
Sedert dien is deze voordracht steeds op
het repertoire gebleven, in alle steden van
Nederland heeft Verkade haar voorgedra
gen, eveneens tijdens een tweetal tour-
CULTUURFILMOCHTENDEN
STUDIO-THEATER
Dr. Schulz’ expeditiefilm „De groene
hel van Brazilië”, de suggestieve film
reportage van zijn ontdekkingstocht te
voet, per cano en per vliegtuig door en
over de onmetelijke en mysterieuze lan
den der Aparais, Oayanas en Oayois in
Braziliaansch Guyana, zal Zondagmor
gen om 12 uur precies, wegens de over-
groote belangstelling, haar 11e vertoo-
ning beleven.
EEN AVONTUURTJE VAN OPA EN
LOTTIE
’s Zomers als 't erg mooi weer is en de
kleuterschool vacantie heeft gaat Lottie
bij oma en opa logeeren.
Of Lottie dat fijn vindt? En óf!
Ze vindt het den heerlijksten tijd van
het heele jaar. In April begint ze er al
over te praten en in al die weken en
maanden van tevoren moet moeder lede
ren dag antwoord geven op wel honderd
vragen.
Moeder is blij, als eindelijk de groote
dag gekomen is. dat Lottie vertrekt. In
haar rieten koffertje zitten vier schoone
jurken en twee schortjes en wel zes paar
sokjes En verder natuurlijk een tanden
borstel. kam en schuier en ook een écht
Dat vindt Lottie vreeselijk
O Maar dan zwijgt ze opeens. Gunst,
hoe is het mogelfjk? Daar zit opa zoowaar
voorover over de krant gebogen te sla
pen. Lottie moet erom lachen.
Kijk, de krant trilt van opa’s ademha
ling, hij knikkebolt en een groote krul van
zijn grijs haar valt over z’n voorhoofd.
Even staat Lottie besluiteloos. Dan be
denkt ze iets prachtigs! Heel voorzichtig
haalt ze het roode lintje uit haar zakje
en bindt het netjes om opa’s krul, ’t Zit
keurighet staat opa echt lief, vindt
Lottie.
En als ze een poosje haar werk bekeken
heeft, roept ze heel hard Opa, gaat u
mee? Toe opa, gaan we naar de markt?
Hè o ja ja kindje, schrikt opa.
Hij is opeens klaar wakker, legt de krant
weg en pakt Lottie bij de hand.
Kom we gaan!
Dag oma, tot straks! roep Lottie naar
boven.
Dè&g! roept opa.
En dan staan ze samen op straat.
Vandaag is iedereen blij. Komt dat, om
dat het zulk prachtig weer is, of
De bakker, die juist met zijn fiets voor
het hekje rijdt, lacht en kijkt nogeens om
als opa en Lottie hem voorbij gaan, twee
jongens met zwemgoed onder den arm,
stooten elkaar aan en beginnen te proes
ten, zelfs een tuinman, die ergens in een
tuin staat te harken, trekt een breede
grijns.
Nu gaan opa en Lottie de markt op.
Lottie mag een kaart koopen voor vader
en moeder een mooi ringetje en een klein
grappig mutsje voor de zon.
Wat vindt ze alles
En de menschen bij
58. Gordel. 60. Glibbe
rig, 61. Rondborstig,
63. Snoer. 65. Goud-
boordsel. 67. God der
liefde. 69. Deel van
In de kunstzaal Plaats wordt een ten
toonstelling gehouden van moderne schil
derkunst en grafiek, onder den titel: Het
Haagsche stadsbeeld door Haagsche schil
ders. Waar hier een achttiental kunste
naars meestal met enkele doeken ver
tegenwoordigd zijn behoeft het niet te
verwonderen, dat het totaal niveau der
expositie niet zóó hoog staat als wij tot
dusver van deze kunstzaal, die zeer
selecte schilders met zeer representatief
werk pleegt te brengen, gewend zijn. Toch
is de idee om juist het Haagsche stads
beeld, door stadgenooten te doen belich
ten, aantrekkelijk genoeg om, afgezien
van minder sterke stukken, het geheel
boeiend te doen zijn. Beneden in de
vitrine vestigt een vlotte impressie van
de Suezkade, zwierig en vol kleur, door
Jos. v. d. Berg, de aandacht op hetgeen
er boven te zien is. Fred Brouwer is met
een tweetal zeer mooie werken aanwe
zig: een hofje Zuid-Oost Buitensingel, dat
naar het coloriet positieve kwaliteiten
heeft en een fantastisch belicht schil
derijtje: „illuminatieavond”, dat herinne
ringen opwekt. J. Chapchal is vertegen
woordigd met een vlot werk: „Achter
tuinen Bezuidenhoutscheweg” en een
„gezicht op het Smidswater”, een motief
waarop zich ook anderen inspireerden en
wel met een interessant verschil in visie
en weergave. Zoo heeft W. H. Gispen,
van een ander punt het Smidswater ge
geven, een doek dat hemelsbreed verschilt
van Chapchal. Weer totaal anders is het
meer ernstige, ietwat sombere, maar per
soonlijk geziene doek door Henk Munnik,
dat een prachtige reflex van licht in het
water bezit. Terwijl W. Minderman, die
met een drietal knappe, gedetailleerde
werken uitkomt, het Smidswater met
Nieuwe Uitleg weer op zijn manier her
geeft. J. C. W. Cossaar zond een tweetal
doeken „Binnenhof” en „Buitenhof” in,
naar zijn stijl en trant. Ook de „Laan van
Meerdervoort” en het decoratief mooie
„Vijverberg” van Claudine Doorman zijn
typeerend voor de werkwijze van deze
kunstenares. Van den Haagschen Rus,
of Russischen Hagenaar Leonid Sologoub
zijn twee fraaie schilderijen aanwezig,
alsmede een teekening „Loolaan”, welke
in haar kundige en knappe constructie-
weergave den geboren architect verraadt.
Gijs Voskuil blijkt zich ook hier weer
steeds sterker te ontwikkelen. Een talent
dat verrassende mogelijkheden in zich
houdt! Van Jos Seckel noemen wij een
knap geschilderd doek „Bezuidenhout
scheweg” en de „Juliana van Stolberg-
laan”. waarin een mooie evenwicht ver
kregen werd tusschen het rood der woon
huizen en dat van de bloeiende kastanje-
boomen. Kamerlingh Onnes exposeerde
hier nog maar kort geleden. Zijn werk
past naar aard en gegeven ten volle op
deze expositie. Van Joh. Kropff, trekt
vooral het voorname schilderij „Korte
Voorhout” door boeiende en uitmuntend
getroffen sfeer, de aandacht. Wibbo
Hartman, Paula van HeukelomMouthaan
Antoinette A. van Hoytema en Ida E.
Siewertsz van Reesema behooren tot de
overige exposanten. Er zijn twee buiten
gemeen interessante schilderijen van Jan
van Heel: „Vanouds 't Klaverbladhofje"
en „Straatje in het Westeinde”. B. Eys-
selstijn.
59.
62. Maand,
Lichaamsorgaan,
66. Spinneweefsel, 68.
Vaststaand iets, 70.
Kroeg, 71. Anno Mun
di, 73. Rivier, 75. Lid
woord. 76. Ketting
zonder eind. 79. Vogel,
81. Schaaldier, 82.
Hoestmiddel.
Verticaal:
2. Godsdienst. 3. Voor
zetsel, 4. Lijst, 6. On-
derwijs-instituut (afk.)
7. Klip, 8. Brabantsch
riviertje, 9. Bootje, 10.
Gril. 11. Bouwval, 13.
Oningewijde, 16. Plan,
18. Moderne verlich
ting, 21. Oorlogsgod,
23. Aardigheid, 24.
Laaghartig. 26. Voor-
teeken. 28. Stekeldier,
30. Opsmuk, 32. Op
passend. 34. Ontken
ning, 36. Hoofdhuid, t
38. Boom, 40. Vogel,
42. Nachtvogel, 44. Dag
vóór verkooping, 46.
Gebogen, 49. Uitgesla
pen, 51. Muizenval, 54.
Moed. 56. Soldatenbed.
Werk van een jong
Nederlandsch
Dick Ket was
leven reeds een
naar, met wien
schilderskringen
rekening hield,
rrfear zelden
men, dat een op zoo
jongen leeftijd overleden
schilder een zoo groote
vermaardheid genoot on
der zijn kunstbroeders en
zelfs op hun werk direct
invloed uitoefende. Want
de invloed van Ket op
zijn jongere tijdgenooten
is onmiskenbaar.
Dit is des te treffen
der, omdat hij zelf, door
zijn physieke gesteldheid,
aan het huis te Benne-
kom, eigenlijk zelfs aan
zijn atelier gebonden was
en hij dus alleen in en
door zijn werk de ande
ren bereiken kon.
Ziehier het korte
vensverhaal van
Keteen jongen,
uiterst wankele gezond
heid, wiens heele leven
onafgebroken voorzichtig
heid gebood, begint op
ongeveer 19-jarigen leef
tijd te teekenen, met
schijnbaar niet meer ta
lent dan een begaafd en
uitermate belangstellend
dilettant. Zijn eerste werken, o.a. de tee
kening van een huis, aanwezig op de
groote tentoonstelling in het Gemeente
museum, bezitten zelfs iets stunteligs en
iets totaal on-eigens. Niet langzaamaan,
maar bijna schoksgewijze ziet men daar
na, hoe het talent van Dick Ket door
breekt en hoe hij zelf daarbij een harden
strijd voert om zijn kunst. Een strijd,
meer direct op leven en dood, dan zijn
bewonderaars wellicht begrepen hebben.
Een strijd, welken hij dapper
taaiheid uitvocht, met schier
hardnekkigheid.
De tentoonstelling toont op
fende wijze aan hoe intens hard en met
welk een staag volgehouden toewijding
Ket gearbeid heeft. Drie groote museum
zalen getuigen van een kunstenaars
leven, dat in zijn kortheid, geheel ge
wijd is geweest aan de, ten deele uit
zichzelf komende, ten deele door zich
zelf opgelegde taak. En met bewonde
ring kan men constateeren hoe Ket, ge
concentreerd op zijn werk, tenslotte zich
zelf vond en den weg, welken hij gaan
moest.
Men zou de drie zalen kunnen noe
men de zaal van het zoeken, de zaal
van het benaderen en de zaal van het
bereikenwaarbij (dubbele tragedie in
dit korte, benarde leven 1) het wéérlijk
bereiken plaats vond vlèk voor het. altijd
reeds angstig vermoede, en toch nog zoo
onverwacht gekomen einde.
In de zaal van het zoeken ziet men
hoe Dick Ket zich snel ontwikkelde en
hoe hij velerlei invloeden op zich heeft
laten inwerken. Voor den groei en het
juiste begrip van Ket’s oeuvre is dit
werk zeer zeker interessant.
In de zaal van het benaderen breekt
zijn talent op verrassende wijze door.
Meer en meer gebonden aan plaats en
motief, herhaalt hij zich tallooze malen,
telkens varieerend. in bepaalde onder
werpen. Zijn vader, zich-zelf, zekere
voorwerpen uit zijn omgeving keeren bij
voortduring op zijn doeken en teeke
ningen terug. Van „herhaling” in den
gewonen zin is echter geen sprake. Want
lederen keer dringt Dick Ket dichter tot
zijn onderwerp en tot zijn bedoeling
door. Er komt een steeds grooter innig
heid. naarmate hij technisch meer be
reikt. Op hoe grootsche wijze ziet hij
kleine dingeneen ei, een lepel, een
glas stuk krantenpapier, medicijnfleschje
of een vlooi. Hoe belangrijk 'jn de on
gelooflijk knappe portretten van zijn
vader. (Een van de allermooiste vader -
portretten bevindt zich thans op de ex
positie van moderne Nederlandsche
kunst te Hagen). Evenals bij den overi
gens totaal anders geaarden Vincent
van Gogh is ook het menschelijk element
in Ket’s werk interessant Dit komt voor-
