Het verhoor
De Sneekweek 1941 - Militaire
van een
Engelschen gevangene
wielrijders op het oorlogsterrein - Concours d’Elégance te Scheveningen
o
F
Li
Huwelijk met
modern comfort
I
18
.X
A
r t i w
Slil
- i
HAAGSCHE COURANT Maandag 18 Aug. 1941 TWEEDE BLAD
DE FÜHRER BEZOEKT DE LEGERGROEP ZUID.
DE FÜHRER BEGROET NA ZIJN AANKOMST GENERAAL-VELD-
MAARSCHALK VON RUNDSTEDT.
(Orbis-Holland).
HET CLANDESTIENE SLACHTEN.
DE WIELRIJDERS HEBBEN HET NIET ALTIJD GEMAKKELIJK. Buitengewoon moeilijk is het
FEUILLETON
'£Wordt vervolgd.}
HELPT DEN SLUIKHANDEL IN CLANDESTIEN GESLACHT VLEESCH
BESTRIJDEN(Profilti)
overwinnen van zulke hoogten op de wegen in het Sovjet-paradijs, welke als miserabel bekend zijn.
Atlantic-Holland)
(Nadruk verboden.)
DOOR BRANDSTICHTINGEN EN ANDERE HINDERNISSEN probeert
de vijand de Duitsche achtervolging te belemmeren. Maar de Duitsche
soldaten zoeken zich reeds een weg. Een sprong
en de sloot is genomen(Orbis-Holland)
-W
TE LEIDEN WERDEN ZONDAG NATIONALE ATHLETIEKWEDSTRIJ.
DEN GEHOUDEN. De finish van de 100 meter, gewonnen door Tinus
Osendarp. Van links naar rechtsT. Osendarp, Houtman,
Spree, Nota en Peters. Polygoon-Meijer)
DE SNEEKWEEK 1941. Zeilwedstrijden, georganiseerd door de Sneeker
Zeilclub op het Sneekermeer. De start der Olympia-jollen.
(Polygoon-v. Bilsen)
OP HET TERRAS van het Kurhaus te
Scheveningen werd Zaterdag het jaarlijk-
sche Concours d’Elégance gehouden. Meisjes
in kleederdracht tijdens het Concours de
Jeunesse Costumée. (Polygoon-Meijer)
zou haar gezichtje dan strak worden,
of zou de mededeeling kalm langs
haar heen glijden?
Ik heb nogal veel vrouwelijke
cliënten, zegt hij neutraal. Zooals
de meeste kantoren in de groots ste
den. Echtscheidingen natuurlijk.
Ja, daar is een hausse in tegen
woordig, zegt Nick met een beroeps
airtje. Zelfs in dit arrondissement.
Ofschoon ik er niet veel van merk.
Dat soort zaken krjjg ik nooit onder
oogen. Mag niet van oom Victor.
Heel verstandig van oom Victor,
zegt Frank vaderlijk. Kleine
meisjes hoeven niet alles te weten.
Kleine meisjes... zingt het in Nicks
oor en. O, die stem en die oogen... En
als hij lacht... o, het is...
Brrr, wat conservatief, lacht ze.
Misschien vindt u de advocatuur
ook wel überhaupt geen geschikt be
roep voor een meisje?
Tja, zegt Frank aarzelend,
daar heb ik eigenlijk nooit over na
gedacht. Maar als u *t me op den
man af vraagt eigenlijk vind ik
huisvrouw nog altijd het aangewezen
baantje.
Huisvrouw, snuift Nick minach
tend. Twee uur per dag dienst
meisjes achternarijden en de rest van
den tijd bridgen en kwaadspreken.
Dat is tenminste de dagindeeling van
de huisvrouwen, die ik ken. Dan
zwoeg ik nog maar liever op dagvaar
dingen en conclusies. Hoe laat is het?
schrikt ze op.
AFGESCHOTEN BOVEN HET STADSGEBIED VAN BERLUN. Een der
inzittenden van een Engelschen bommenwerper wordt verhoord.
(Orbis-Holland)
Half vijf, ontdekt Frank.
Goed, dat u het vraagt, om vier
veertig gaat mijn trein.
En ik had al minstens twee uur
op kantoor moeten zitten.
Ze springt overeind.
Ik vlieg meteen weg.
Frank staat op, helpt Nick in haar
mantel. Ze voelt, hoe even, onwille
keurig, zijn vingertoppen haar schou
ders raken even rilt ze.
Juffrouw Lenswaerdt, het was
mij een groot genoegen...
Ik vond het ook erg gezellig,
zegt ze vlot. Dag meneer Robberts.
Handje geven weg.
Kun je even komen, Nicoline?
vraagt enkele dagen later de herstel
de mr. van Eyckeveld om de deur
van het klerkenkantoor.
Nick zit achter de schrijfmachine;
en probeert zelf een dagvaarding te;
tikken. Vermolen heeft het voorbeeld
van zijn baas gevolgd en is al twee
dagen thuis.
Ja, oogenblikje, zegt ze. Zie
zoo, geen enkele fout. Kijkt u eens.
Triomfantelijk houdt ze het papier
omhoog.
Ja, prachtig, zegt mr. van
Eyckeveld afwezig. Kom je nu?
Wat een haast, zegt Nick, ter
wijl ze hem achterna loopt. Is het
een erg ingewikkeld probleem, waar
mee ik u moet helpen? Als het maar
geen erfenisgeschiedenis is, want
daar ken ik niets van, dat weet u.
Nee, heel iets anders. Ga zitten,
ten passeeren. Als het daarbij geble
ven was, zou vermoedelijk ook nie
mand iets gezegd hebben. Maar dat
je direct den volgenden dag je door
een totaal vreemde...
Een confrère en een relatie van
uw kantoor...
Hou je mond en val me niet in
de rede door een totaal vreemde,
zeg ik, dien je ternauwernood een
uur geleden voor het eerst hebt ont
moet, laat uitnoodigen, dat komt vol
strekt niet te pas.
Ik heb het van zuiver zakelijk
standpunt beschouwd, zegt Nick
hoog.
Inderdaad? En daarom heeft die
eetpartjj dan ook maar twee uur en
drie kwartier geduurd...
Och, nemen ze in „Royal” te
genwoordig tjjd op? Hoe doen ze dat?
Iedere ober een stopwatch zeker?
Nicoline, drijf me niet tot het
uiterste...
Dat hebt u mij al lang gedaan,
valt ze uit. Denkt u soms, dat u
er mij niet mee beleedigt, met die
malle lasterpraatjes van al die ouwe
sooskerels? Waar ziet u me eigenlijk
voor aan? Maar als u denkt, dat ik
me er iets van aantrek, dan hebt u
het mis. Ik zal uitgaan met wien ik
wil en ik zal de vrienden kiezen, die
ik wil. Ik heb in Utrecht vier jaar
lang op mezelf gepast en ik ben vol
komen capabel om het hier ook te
doen.
11)
Och kom, het is alleen maar
zijn eigen onzinnige verwaandheid,
welke hem bij dit meisje, bij dit
leuke, ongegeneerde kind nu ook
weer direct een soort adoratie doet
veronderstellen. Het soort adoratie,
waarmee hij den laatsten tijd door
zijn cliënten zoo verwend wordt...
Ingebeelde kwast, scheldt Frank
zichzelf. Ze is juist heelemaal niet
als die anderen, dat maakt haar eer
lijk gezegd zoo aantrekkelijk...
Wat voor een geweldig juridisch
probleem bent u wel aan het uitspin
nen? verbreekt Nick luchtig de stilte.
Ik dacht er over, bekent Frank,
dat ik het zoo leuk vind, dat u
geen geplukte wenkbrauwen hebt. En
zulk sluik pagehaar dat is heele-
Waal geen mode meer.
Nick schatert.
Nou, u spreekt met kennis van
zaken, hoor. Hebt u zooveel ervaring
inzake damesmode?
Een beetje wel, zegt Frank.
Als hij er nu op liet volgen: want
ik ben al bijna vijf jaar getrouwd
’t Was er telkens maar één te
gelijk, zegt Nick laconiek.
Nicoline, ik verzoek je nu voor
*t laatst...
Och oompje, maak er toch niet
zoo’n drama van. Wat hebt u zich
door die ouwe kletskousen laten op
stoken! U weet toch, dat ik verle
den Woensdag met myn vriend dok
ter Maeyhoek geluncht heb. Dat heb
ik u zelf hier nog te voren verteld.
En Donderdag ze stokt even,
slaagt er toch in met dezelfde luch
tigheid verder te gaan Donderdag
hadden we immers dat pleidooi in
zake Zeepfabrieken contra Müller.
Dat wist u toch, u hebt me zelf naar
den trein gestuurd. En na afloop heb
ik toen natuurlijk met meester Rob
berts geluncht. Ik moest toch de hon
neurs van het kantoor waarnemen.
Heb jij meester Robberts daar
voor uitgenoodigd?
Nee, hij mij. Maar dat kunt u
op den staat van kosten wel verre
kenen.
Je weet best, dat dat er niets
mee te maken heeft, brutaal nest,
dat je bent! De quaestie is alleen,
dat je je uitermate onbehoorlijk hebt
gedragen.
Volgens de opinie van uw klets-
tafel, valt Nick minachtend in.
Volgens de publieke opinie in de
stad. Waarmee jjj evengoed als ieder
ander rekening hebt te houden. Ten
slotte wil ik de lunch met dien
Utrechtschen vriend van je nog la-
BIJ DUITSCHLANDS HONGAARSCHE BONDGENOOTEN. Tijdens den op-
marsch van het Honved-leger door de Sovjet-Unie, bouwen Hongaarsche
pioniers een hulpbrug. (Koch-Hoffmann)
als je wilt. Ik ben gistermiddag op
de soos geweest, Nicoline.
Ja? Wat leuk, dat u zich al
weer zoo fit voelt. Ze waren zeker
blij, u weer te zien. Hoeveel rondjes
hebt u moeten geven?
Doordazen maar, denkt ze, alle
onzin bij elkaar halen, welke ze be
denken kan ze weet immers, wat
er nu komt.
Hoor eens, Nicoline, zegt mr.
van Eyckeveld, ik ben momenteel
niet in de stemming om grapjes met
je te maken. Wat denk je, dat ik,
zoodra ik op de soos was, van drie,
vier kanten te hooren kreeg?
Dat u er slecht uitzag, zegt ze
prompt. En dat New York vier
punten lager was of was het hoo-
ger?
Nu is het genoeg, barst oom
Victor uit. Ik verkies niet, dat jij
den gek steekt met iets, dat ik als
een hoogst ernstige aangelegenheid
beschouw.
...Hoelang zou het nog duren, voor
hij met de vuist op het bureau gaat
slaan? Pats!... daar heb je *t aL Wat
een mep, hij zal inwendig wel piepen.
Nu, krijg ik nog antwoord?
Waarop? U hebt me niets ge
vraagd.
Als je daarop staat, dan zal ik
het je met ronde woorden vragen. Is
het waar, dat jij, terwijl ik ziek was,
eiken dag in „Royal” hebt geluncht
met verschillende heeren?
bite
o
-
Slip
Uk
-
21 F
---
-
-O
I
p J
F
t P
r o
