Koopt geen clandestien geslacht vleesch - De Hongaarsche troepen in den strijd Fundamenten van oud kasteel blootgelegd - Beëediging van Spaansche vliegers o JU I Br rr* M i Huwelijk met modern comfort 7;| J 1 l HAAGSCHE COURANT Zaterdag 23 Aug. 1941 TWEEDE BLAD FEUILLETON W Wl z r As.. «z HET CLANDESTIENE SLACHTEN. MISSCHIEN IS DIT VLEESCH WEL TUBERCULEUS! WIE ZAL HET KEEREN DE GEVLUCHTE SOVJETBOEREN EN -BOERINNEN IN .(Profilti) (Hoffmann), ZEGGEN GEKEURD IS HET NIET HUN WOONPLAATSEN TERUG. DUITSCHE TROEPEN BIJ HUN ZEGEVIERENDEN OPMARSCH IN HET OOSTEN. Hier kwam men batterij door deze sloot. (Nadruk verboden.) '(.Wordt vervolgd.l DE BLIK NAAR HET OOSTEN GERICHT. Waffen S.S. in den strijd tegen het bolsjewisme. Harde strijd in een dorp. Vijandelijke tanks, welke over de velden komen aanrollen, worden onder vuur genomen. (Holland) NEDERLAND MAAKT. ZIJN VACANTIEUITSTAPJES.m en daarbij wordt een bezoek aan het pittoreske Volen dam niet vergeten. Zich laten fotografeeren in Volen- dammer kleederdracht is een der grootste attracties. (Polygoom-v. Bilsen), slechts met „acht paardekrachten” voorwaarts. Om in de nieuwe stelling te komen, moest de Duitsche (Orbis-Holland) IN DEN Z.G. SPAANSCHEN POLDER NABIJ DE DELFSHAVENSCHE SCHIE TE ROTTERDAM is de speciale opgravingsploeg van de Diwero begonnen met opgravingen naar het kasteel Spangen, dat in 1572 door de Spanjaarden werd verwoest De resultaten zijn, na eenige dagen graven, reeds aeer bemoedigend. Een groot gedeelte der fundamenten van het groote kasteel is reeds blootgelegd. (Polygoon-Hof) denkt ze zich, zal ik... kan ik hem daar iets voor geven, een douceurtje bedoel ik, voor die rekenary? Och, och, wat zit het geld je weer los in je zak, plaagt oom Vic tor. Hoeveel salaris heb je wel ge kregen in dat kolossale faillissement van je? Zestig piek, zegt ze trotsch. Enorm! En wat ga je er mee doen? Zomerjurken koopen. Of een nieuw racquet. Misschien wel allebei. Nou, dan zal ik maar gaan, hè? Daag. Weg is ze. Mr. van Eyckeveld glimlacht over zijn papieren. Zomerjurken en een tennisracquet... t is toch zonde van het kind, al die juristerij, heelemaal geen meisjeswerk immers. Nu denkt ze nog aan zomerjurken, maar op den duur worden die zoogenaamde wer kende vrouwen immers allemaal ón mogelijke en onvrouwelijke schepsels. Ze moest op de tennisbaan of ergens anders maar een goeien man zien op te duikelen... Nick fietst van haar kamers regel recht door naar de tennisbaan. Ze zal Carla maar niet gaan afhalen, 't Bo tert niet zoo bar tusschen Carla en haar. Ze staat eigenlijk heelemaal zoo’n beetje buiten het kringetje van Carla en haar vriendinnen, de uit gaande meisjes uit de stad. Dat had BEËEDIGING VAN SPAANSCHE VLIEGERS-VRIJWILLIGERS VOOR DEN STRIJD TEGEN DE SOVJETS. Vrijwillige Spaansche vliegers voor den strijd tegen de Sovjets werden op 16 Aug. j.l. op plechtige wijze beëedigd, welke plechtigheid o.a. door den Spaan- - schen gezant Exc. graaf Mayalde werd bijgewoond. Onze foto toont de beëediging. (Orbis-Holland) je je in Utrecht toch nooit kunnen voorstellen, dat er zelfs nu nog over al in Nederland milieux bestonden, waar een werkend meisje als iets lichtelijk raars wordt beschouwd^ Winkel-, kinder-, schooljuffrouw, alle maal prachtig voor een bepaald soort meisjes. Van de rest moeten ze af blijven, zeker zij, die het financieel niet noodig hebben. Studeeren is nog tot daaraan toe, maar, eenmaal af gestudeerd, gaan werken, geld ver dienen, zelfstandig worden, niet uit een of andere ideale roeping, maar zoo maar gewoon, omdat je er zin in hebt, dat is raar, excentriek, anders niet... En die er altijd het hevigst tegen gefulmineerd hebben, krijgen nu door de crisis weer gelijk, dat is 't ergste... Zoo, juffrouw Lenswaerdt, gaat u ook tennissen? hoort ze achter zich- Nick schrikt op uit haar gepeins, ziet meteen een andere fiets langszij komen. Nee, ik ga stekelbaarsjes van gen, snibt ze. De blonde jongen naast haar lacht, alsof ze een enorme geestigheid heeft gedebiteerd. Ja, ’n lichtelijk béte opmerking, hè, stemt hij toe. En dat nog wel tegen zoo’n scherpzinnige advocate. schen, die werk hebben. En er zijn toch in het heele land honderden kan toren, waar getypt en gesteno’d moet worden. Zou er dan achter al die honderden schrijfmachines nergens eens één plaatsje leegkomen, waar zij in kan glippen? Ja... als je maar relaties had... ...Hét studentenleven biedt, naast alle andere voorrechten, ook een uit muntende gelegenheid voor het aan- knoopen van connecties, welke later in de 'maatschappij van groot nut kunnen zijn... Een zin uit een novitaats- of dies- speech natuurlijk. Hoe komt ze daar ineens aan? Een ingeving? Wie van de menschen uit Utrecht...? ...wie van de vrienden...? Pats! Van louter op winding slaat Nick zes toetsen tege lijk naar beneden. Boy! Natuurlijk Boy! Die gekke avond, toen hij hen allemaal bij elkaar had getrommeld en ze op zijn kamer een regiment flesschen panje vonden opgesteld. Jullie moeten, me niet uitlachen, zeg, had -Boy gezegd, maar ik ben commissaris geworden. Van politie? had er een snugger gevraagd. Erg goed hadden ze Boy’s verhaal geen van allen begrepen. Maar het kwam er zoo ongeveer op neer, dat hij geërfd had van een oom, die grootaandeelhouder en commissaris was van' een familievennootschap, een IN WEST-FRIESLAND - en vooral in de omgeving van den Langedijk, is men momenteel druk bezig met het snijden van de zgn. „vroege kool”. Koolsnijdefs in actie op een koolveld. (Polygoon-Kuiper) zeepfabriek, en dat Boy nu in diens plaats tot commissaris was benoemd. Ze hadden het allemaal vrij onwijs gevonden, maar als aanleiding voor een feest was ’t allicht goed genoeg geweest. En als jullie nu later een baan tje willen hebben, kom je maar bij mij, had Boy gebluft. Hij krijgt nou al megalomanie, dat was natuurlijk Han geweest. En toen Boy weer: Is dat ook zooiets als tantième of dividend? Laat me nou niet te veel moeilijke woorden ineens slikken, zeg. Ik snap er sowieso toch al geen klap van. By Boy aankloppen om hulp voor een baantje... ’t is eigenlijk te zot. Thuis zouden ze woest zijn. En Han! Nou ja, ’t heeft nog allen tijd. Eerst maar zien die stomme diploma’s te halen. En met nieuwen moed steekt Nick een schoon vel papier in de machine. BIJ HET OPRUKKENDE HONVED-LEGER. ZOOLANG DE BRUG NOG NIET KLAAR IS, GAAT DE HONGAARSCHE INFANTERIE OVER EEN HULPOVERGANG VERDER. (Weltbild-Polygoon) Heb je geen trek om te gaan tennissen, Nicolientje? vraagt oom Victor op een zonnigen Meimiddag. Trek wel. En óf! zegt Nick hart grondig en ze zucht boven haar uit- deelingslijst. Drie komma zooveel maal zestien komma zooveel, gedeeld door hon derd... alweer iemand, die met een girotje van een paar centen gelukkig wordt gemaakt. Wat een gruwelijke onzin toch. Maar ’t moet nu eenmaal kloppen, je moet alles tot den laat- sten cent uitdeelen. En zestig gulden salaris voor de curatrice, dat is toch wel eenig, daar kan ze een paar leuke zomerjurken, voor koopen, of een nieuw racquet. Wel, hoe denk je er over? dringt oom Victor aan. ’t Is veel te mooi weer voor jou om binnen te zitten. Ga er toch eens uit, kind. Je bent maar eens jong. Ik moet morgen die uitdeelings- Ijjst deponeeren, zegt ze met een zucht. En het zijn tweeënzestig crediteuren en ze krijgen drie komma zevenenvijftig procent. O, dat rekent Vermelen wel even voor je uit, die heeft zooiets in een oogenblik klaar. Ga nu maar. Anders geeft je moeder mij nog de schuld, als je er met Pinksteren slecht uit ziet. Nick aarzelt nog even. Die nare cijferrommel, die muffe papieren- en boekenatmosfeer hier op kantoor. En dat in Mei. Eigenlijk schandelijk, er zoomaar tus^chènuit te knijpen en je werk te laten liggen. Nou ja, iedereen spijbelt wel eens. En ze werkt toch hard genoeg tegenwoordig, met die tik- en stenobeweging er bij. Ja-a, zegt ze, op uw verant woording dan. Maakt u het met Ver- molen in orde? Zeg oom Victor, be- 16) Maar een stenotypiste, die nebenbei meester in de rechten is, misschien heb je dan nog een kansje. Secreta resse van de directie van een bank bijvoorbeeld. Of van een fabriek. Ja, als je maar connecties had. Maar waar haal je die vandaan? Bij de pipa aankloppen is uitgesloten... ze kan ze thuis alleen te zijner tijd voor een fait accompli stellen. Oom Victor vragen... dat ook liever niet, als ’t eenigszins kan. ’s Avonds, achter haar tweede- handsch schrijfmachientje, dat ze van haar zakgeld gekocht heeft en waarop ze na de les meteen weer is aangevallen, peinst Nick weer bver het probleem, het wanhopige pro bleem, hoe in deze tijden een baantje te vinden. In deze tijden... de meest treiterende, de voor jonge menschen meest verlammende en naar beneden duwende woorden, welke er bestaan... Maar er zyn toch nog overal men- ONDER DE BESCHERMING VAN DE DUITSCHE WEERMACHT n V M BW* wWzw k fï? ‘fl®. t Kis»'”'' F’>i; -sviiv S, -

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5