Koopt geen clandestien geslacht vleesch - De Hongaarsche troepen in den strijd
Fundamenten van oud kasteel blootgelegd - Beëediging van Spaansche vliegers
o
JU
I
Br
rr*
M
i
Huwelijk met
modern comfort
7;|
J
1
l
HAAGSCHE COURANT Zaterdag 23 Aug. 1941 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
W
Wl
z
r
As..
«z
HET CLANDESTIENE SLACHTEN.
MISSCHIEN IS DIT VLEESCH WEL TUBERCULEUS! WIE ZAL HET
KEEREN DE GEVLUCHTE SOVJETBOEREN EN -BOERINNEN IN
.(Profilti)
(Hoffmann),
ZEGGEN GEKEURD IS HET NIET
HUN WOONPLAATSEN TERUG.
DUITSCHE TROEPEN BIJ HUN ZEGEVIERENDEN OPMARSCH IN HET OOSTEN. Hier kwam men
batterij door deze sloot.
(Nadruk verboden.)
'(.Wordt vervolgd.l
DE BLIK NAAR HET OOSTEN GERICHT. Waffen S.S. in den strijd
tegen het bolsjewisme. Harde strijd in een dorp. Vijandelijke tanks, welke
over de velden komen aanrollen, worden onder vuur genomen.
(Holland)
NEDERLAND MAAKT. ZIJN VACANTIEUITSTAPJES.m
en daarbij wordt een bezoek aan het pittoreske Volen
dam niet vergeten. Zich laten fotografeeren in Volen-
dammer kleederdracht is een der grootste attracties.
(Polygoom-v. Bilsen),
slechts met „acht paardekrachten” voorwaarts. Om in de nieuwe stelling te komen, moest de Duitsche
(Orbis-Holland)
IN DEN Z.G. SPAANSCHEN POLDER NABIJ DE DELFSHAVENSCHE
SCHIE TE ROTTERDAM is de speciale opgravingsploeg van de Diwero
begonnen met opgravingen naar het kasteel Spangen, dat in 1572 door de
Spanjaarden werd verwoest De resultaten zijn, na eenige dagen graven,
reeds aeer bemoedigend. Een groot gedeelte der fundamenten van het
groote kasteel is reeds blootgelegd. (Polygoon-Hof)
denkt ze zich, zal ik... kan ik hem
daar iets voor geven, een douceurtje
bedoel ik, voor die rekenary?
Och, och, wat zit het geld je
weer los in je zak, plaagt oom Vic
tor. Hoeveel salaris heb je wel ge
kregen in dat kolossale faillissement
van je?
Zestig piek, zegt ze trotsch.
Enorm! En wat ga je er mee
doen?
Zomerjurken koopen. Of een
nieuw racquet. Misschien wel allebei.
Nou, dan zal ik maar gaan, hè?
Daag.
Weg is ze.
Mr. van Eyckeveld glimlacht over
zijn papieren. Zomerjurken en een
tennisracquet... t is toch zonde van
het kind, al die juristerij, heelemaal
geen meisjeswerk immers. Nu denkt
ze nog aan zomerjurken, maar op den
duur worden die zoogenaamde wer
kende vrouwen immers allemaal ón
mogelijke en onvrouwelijke schepsels.
Ze moest op de tennisbaan of ergens
anders maar een goeien man zien op
te duikelen...
Nick fietst van haar kamers regel
recht door naar de tennisbaan. Ze zal
Carla maar niet gaan afhalen, 't Bo
tert niet zoo bar tusschen Carla en
haar. Ze staat eigenlijk heelemaal
zoo’n beetje buiten het kringetje van
Carla en haar vriendinnen, de uit
gaande meisjes uit de stad. Dat had
BEËEDIGING VAN SPAANSCHE VLIEGERS-VRIJWILLIGERS
VOOR DEN STRIJD TEGEN DE SOVJETS. Vrijwillige Spaansche
vliegers voor den strijd tegen de Sovjets werden op 16 Aug. j.l. op
plechtige wijze beëedigd, welke plechtigheid o.a. door den Spaan-
- schen gezant Exc. graaf Mayalde werd bijgewoond. Onze foto
toont de beëediging. (Orbis-Holland)
je je in Utrecht toch nooit kunnen
voorstellen, dat er zelfs nu nog over
al in Nederland milieux bestonden,
waar een werkend meisje als iets
lichtelijk raars wordt beschouwd^
Winkel-, kinder-, schooljuffrouw, alle
maal prachtig voor een bepaald soort
meisjes. Van de rest moeten ze af
blijven, zeker zij, die het financieel
niet noodig hebben. Studeeren is nog
tot daaraan toe, maar, eenmaal af
gestudeerd, gaan werken, geld ver
dienen, zelfstandig worden, niet uit
een of andere ideale roeping, maar
zoo maar gewoon, omdat je er zin in
hebt, dat is raar, excentriek, anders
niet... En die er altijd het hevigst
tegen gefulmineerd hebben, krijgen nu
door de crisis weer gelijk, dat is
't ergste...
Zoo, juffrouw Lenswaerdt, gaat
u ook tennissen? hoort ze achter zich-
Nick schrikt op uit haar gepeins,
ziet meteen een andere fiets langszij
komen.
Nee, ik ga stekelbaarsjes van
gen, snibt ze.
De blonde jongen naast haar lacht,
alsof ze een enorme geestigheid heeft
gedebiteerd.
Ja, ’n lichtelijk béte opmerking,
hè, stemt hij toe. En dat nog wel
tegen zoo’n scherpzinnige advocate.
schen, die werk hebben. En er zijn
toch in het heele land honderden kan
toren, waar getypt en gesteno’d moet
worden. Zou er dan achter al die
honderden schrijfmachines nergens
eens één plaatsje leegkomen, waar
zij in kan glippen? Ja... als je maar
relaties had...
...Hét studentenleven biedt, naast
alle andere voorrechten, ook een uit
muntende gelegenheid voor het aan-
knoopen van connecties, welke later
in de 'maatschappij van groot nut
kunnen zijn...
Een zin uit een novitaats- of dies-
speech natuurlijk. Hoe komt ze daar
ineens aan? Een ingeving? Wie van
de menschen uit Utrecht...? ...wie van
de vrienden...? Pats! Van louter op
winding slaat Nick zes toetsen tege
lijk naar beneden. Boy! Natuurlijk
Boy! Die gekke avond, toen hij hen
allemaal bij elkaar had getrommeld
en ze op zijn kamer een regiment
flesschen panje vonden opgesteld.
Jullie moeten, me niet uitlachen,
zeg, had -Boy gezegd, maar ik ben
commissaris geworden.
Van politie? had er een snugger
gevraagd.
Erg goed hadden ze Boy’s verhaal
geen van allen begrepen. Maar het
kwam er zoo ongeveer op neer, dat
hij geërfd had van een oom, die
grootaandeelhouder en commissaris
was van' een familievennootschap, een
IN WEST-FRIESLAND - en vooral in de omgeving van
den Langedijk, is men momenteel druk bezig met het
snijden van de zgn. „vroege kool”. Koolsnijdefs in actie
op een koolveld. (Polygoon-Kuiper)
zeepfabriek, en dat Boy nu in diens
plaats tot commissaris was benoemd.
Ze hadden het allemaal vrij onwijs
gevonden, maar als aanleiding voor
een feest was ’t allicht goed genoeg
geweest.
En als jullie nu later een baan
tje willen hebben, kom je maar bij
mij, had Boy gebluft.
Hij krijgt nou al megalomanie,
dat was natuurlijk Han geweest.
En toen Boy weer:
Is dat ook zooiets als tantième
of dividend? Laat me nou niet te veel
moeilijke woorden ineens slikken, zeg.
Ik snap er sowieso toch al geen klap
van.
By Boy aankloppen om hulp voor
een baantje... ’t is eigenlijk te zot.
Thuis zouden ze woest zijn. En Han!
Nou ja, ’t heeft nog allen tijd. Eerst
maar zien die stomme diploma’s te
halen. En met nieuwen moed steekt
Nick een schoon vel papier in de
machine.
BIJ HET OPRUKKENDE HONVED-LEGER.
ZOOLANG DE BRUG NOG NIET KLAAR IS, GAAT DE HONGAARSCHE
INFANTERIE OVER EEN HULPOVERGANG VERDER.
(Weltbild-Polygoon)
Heb je geen trek om te gaan
tennissen, Nicolientje? vraagt oom
Victor op een zonnigen Meimiddag.
Trek wel. En óf! zegt Nick hart
grondig en ze zucht boven haar uit-
deelingslijst.
Drie komma zooveel maal zestien
komma zooveel, gedeeld door hon
derd... alweer iemand, die met een
girotje van een paar centen gelukkig
wordt gemaakt. Wat een gruwelijke
onzin toch. Maar ’t moet nu eenmaal
kloppen, je moet alles tot den laat-
sten cent uitdeelen. En zestig gulden
salaris voor de curatrice, dat is toch
wel eenig, daar kan ze een paar
leuke zomerjurken, voor koopen, of
een nieuw racquet.
Wel, hoe denk je er over? dringt
oom Victor aan. ’t Is veel te mooi
weer voor jou om binnen te zitten.
Ga er toch eens uit, kind. Je bent
maar eens jong.
Ik moet morgen die uitdeelings-
Ijjst deponeeren, zegt ze met een
zucht. En het zijn tweeënzestig
crediteuren en ze krijgen drie komma
zevenenvijftig procent.
O, dat rekent Vermelen wel even
voor je uit, die heeft zooiets in een
oogenblik klaar. Ga nu maar. Anders
geeft je moeder mij nog de schuld,
als je er met Pinksteren slecht uit
ziet.
Nick aarzelt nog even. Die nare
cijferrommel, die muffe papieren- en
boekenatmosfeer hier op kantoor. En
dat in Mei. Eigenlijk schandelijk, er
zoomaar tus^chènuit te knijpen en je
werk te laten liggen. Nou ja, iedereen
spijbelt wel eens. En ze werkt toch
hard genoeg tegenwoordig, met die
tik- en stenobeweging er bij.
Ja-a, zegt ze, op uw verant
woording dan. Maakt u het met Ver-
molen in orde? Zeg oom Victor, be-
16)
Maar een stenotypiste, die nebenbei
meester in de rechten is, misschien
heb je dan nog een kansje. Secreta
resse van de directie van een bank
bijvoorbeeld. Of van een fabriek. Ja,
als je maar connecties had. Maar
waar haal je die vandaan? Bij de
pipa aankloppen is uitgesloten... ze
kan ze thuis alleen te zijner tijd voor
een fait accompli stellen. Oom Victor
vragen... dat ook liever niet, als
’t eenigszins kan.
’s Avonds, achter haar tweede-
handsch schrijfmachientje, dat ze
van haar zakgeld gekocht heeft en
waarop ze na de les meteen weer is
aangevallen, peinst Nick weer bver
het probleem, het wanhopige pro
bleem, hoe in deze tijden een baantje
te vinden. In deze tijden... de meest
treiterende, de voor jonge menschen
meest verlammende en naar beneden
duwende woorden, welke er bestaan...
Maar er zyn toch nog overal men-
ONDER DE BESCHERMING VAN
DE DUITSCHE WEERMACHT
n
V M
BW* wWzw
k
fï?
‘fl®.
t
Kis»'”''
F’>i;
-sviiv
S, -