in
pe hevige strijd bij Rogatschew - Oude buurten in Nijmegen vallen onder
sloopers-handen - Nederlandsche inzending op de Leipziger Messe
II
I fl
Kt I
rasta
Huwelijk met
modern comfort
i
I
1
IJ
'41.
--I I
TWEEDE BLAD
FEUILLETON
«HAAGSCHE COURANT Dinsdag 2 Sepl. T94I
DE OEFENWEDSTRIJD A.D.O.—H.B.S. (6—1). DE GASTHEEREN DOEN EEN
Polygoon-M eyer)
AANVAL OP HET DOEL VAN H.B.S.
(Nadruk verboden)
{Wordt vervolgd)
DE OPMARSCH NAAR ROGATSCHEW. De veldversterkingen voor Rogatschew
werden ondanks taaie verdediging na hevigen strijd genomen. Onder de bescher
ming van het artillerie-vuur is de infanterie tot het door den vijand bezette dorp
doorgedrongen. (Hoffmann)
DE MAAND SEPTEMBER IS,
WAT HET WEER AANGAAT,
GOED INGEZET, -r- NA EEN
RUSTPOOS VAN BIJNA VIJF
WEKEN WAS SCHEVENIN-
GEN WEER ALS HERBOREN.
GENIETEND VAN DE SEP-
TEMBERZON.
Polygoon-Meijer)
DE OPBOUW VAN DE DOOR DE BOLSJEWISTEN VERNIELDE BRUG
OVER DE NARWA WORDT DIRECT TER HAND GENOMEN.
(Weltbild-Polygoon)
PRODUCTIESLAG 1941. De boonen- en erw-
tenoogst is binnengehaald en wordt na het
droogproces machinaal gedorscht. Het keurings-
oog van den meester. (Polygoon-Sagers)
OVER EEN DRIJVENDE BRUG. - Colonnes van de Duitsche Weermacht moeten over een
rivier heen. Pioniers hebben uit een grooten voorraad gevelde boomen in allerijl een drij
vende brug gemaakt, waarover de soldaten en voertuigen snel en zonder gevaar den anderen
oever bereiken. (Hoffmann)
zalig zeg. O Boy, ik ben je zoo dank
baar.
Hoeft niet. Doe maar liever je
jas uit en ga zitten, dan laat ik thee
aanrukken.
Ja, maar al^ ik nu meteen ga,
kan ik den trein van vier vijftien nog
halen.
Verbazend hartelijk ben je. Heb
ik me daarvoor nu zoo uitgesloofd?
Kun je nu niet eens een kwartiertje
gezellig zijn?
Nick kijkt hem een seconde aan,
trekt dan resoluut haar mantel uit en
gooit haar hoedje op een stoel.
Je hebt gelijk, zegt ze. Ik ben
een onhartelijk schepsel. Maar ik zal
me alsnog beteren. Laat die thee nog
maar even wachten, zeg...
Een trouwe vriend als Boy, die je
zóómaar in een handomdraaien aan
een baantje helpt... een kwartiertje
gezellig zijn, ’t is niet te veel ge
vraagd...
Zeg, als je nu in Amsterdam zit,
dan kom ik je eens gauw opzoeken,
zegt Boy, als Nick aanstalten maakt
om te vertrekken. Dan bel ik je
op kantoor op en dan gaan we ge
noeglijk samen dineeren.
Welja, zegt Nick met een hard
lachje, dat opbellen lijkt me vooral
erg geslaagd. Dan ben ik daar op
kantoor meteen als jouw vriendinne
tje gedoodverfd.
Mag ik je er attent op maken,
zegt Boy hoog, dat ik dit onder
houd begonnen ben met een zoo offi
cieel en correct mogelijk huwelijks
keu. Een hóóge uitzondering, had hi.
er met een beminnelijk glimlachje
bjjgevoegd. Alleen wenschen we
een proeftijd van drie maanden te
bedingen, dat is ons goed recht, “niet
waar? Want, gesteld eens, dat u een
totaal onvoldoende kracht zoudt blij
ken...
Natuurlijk meneer.ik zal mijn
best doen, meneer, had ze onbeholpen
gestotterd.
Die Boy toch, wat slim om dat te
bedenken van een contract, daar zou
ze zelf nooit op gekomen zijn. Drie
maanden proeftijd en een contract
voor een jaar, het is toch eigenlijk
geweldig.
Mr. van Eyckeveld leest alles van
a tot z nauwkeurig door.
Wel, wel, zegt hij en vouwt het
papier dicht. En dat heb je zoo
maar op je eentje bekokstoofd? Je
bent een kraan van een meid, Nico-
lientje.
Nick kleurt bij de onverwachte en,
naar ze voelt, ook onverdiende lof
tuitingen.
Ik ben blij, dat u *t zoo opneemt,
zegt ze. Ik had gedacht, dat u er
kwaad om zoudt zijn. Ik wou, dat
het bij den pipa ook in goeie aarde
viel, maar dat zal wel niet, zucht ze.
Ik denk, dat je vader het ook
heel flink van je zal vinden. En blij
zal zijn bovendien.
Nick kijkt ongeloovig.
Vader blij? Dat meent u niet.
Ze vonden het immers zelfs maar
matig, dat ik hier bij u werkte. Nee,
24)
—•Je bent een schat, zegt Nick.
Maar hoor eens, ik wil er niet bij
zitten, terwijl jjj telefoneert, dat vind
ik veel te griezelig. Dan loop ik even
een straatje om en dan ben ik om
half vier bij je. En dank je vast wel
voor alles, hoor.
Boy zit met een overwinnaarsair in
zijn clubfauteuil, als Nick zijn kamer
binnenkomt.
O.K. hoor, zegt hjj. En ik heb
:me niet eens erg hoeven uit te.slo
ven. Er ging onverwachts een typiste
trouwen, zeiden ze. Ja... secretaresse
^ord je nog niet direct, vind je
't erg?
Heelemaal niet, zegt Nick en
thousiast) Ik vind het prachtig,
^at moet ik nu doen?
Je moet je morgenochtend ko-
Jhen presenteeren en proeve van be
kwaamheid afleggen, vertaalt Boy de
^oorden van den directeur, die
»stuur dat juffertje van je maar eens
op zicht” gezegd heeft. En dan
kün je volgende week direct beginnen.
Volgende week al? Wat gauw,
diploma’s niet heb meegebracht, zegt
Nick. Ze zijn zoo mooi, lila met
groen, veel mooier dan onze bulla’s.
En ik vrees, dat ik er in de toekomst
meer nut van zal hebben ook. Nou
zeg, ik zal mijn best doen, je niet te
schande te maken. Dag hoor.
Nick zit aan haar bureau, nerveus,
één oog op de klok. Als oom Victor
nu maar vroeg genoeg op kantoor
komt, zoodat ze hem het nieuws nog
kan vertellen, vóór ze naar de rol
zitting moet.
Kwart over negen komt hij binnen.
Zoo boemelstudent, uitgepiere
waaid? Je ziet er maar pips uit, jon
gedame. Toch niet dronken geweest?
Zeg, wat drinken jullie eigenlijk op
zoo’n geitenfuif?
Whisky pur, zegt Nick. Uit
melkglazen. Maar ik heb niet gefuifd,
oom Victor. Dat examenfeest was
maar een verzinsel. Hebt u vijf mi
nuten tijd voor me? Ik wilde u na
melijk vertellen, dat ik op een be
trekking ben uit geweest. En ik ben
geslaagd. Hier, leest u dit maar eens.
Triomfantelijk duwt ze hem het
contract onder den neus. Een echt
contract, tusschen de Naamlooze Ven
nootschap Noord-Nederlandsche Zeep
fabrieken, contractante ter eene zijde
enzoovoort.
Als regel worden lagere em
ployés niet op contract aangenomen,
had de directeur gezegd. Maar
aangezien jonkheer de Laet speciaal
daarop heeft aangedrongen, zullen
we in uw geval een uitzondering ma-
ik voorzie er thuis moord en dood
slag van.
’t Zal je hard meevallen, zegt
mr. van Eyckeveld. Nee, dat zal
je wel meevallen, kindje.
Wat dan niet? vraagt Nick on
gerust. Is er iets thuis? Is Rob...
Je broer is weer gezakt, ja. Dat
hoorde ik gisteren op de soos. Maar
dat is helaas het ergste niet.
Wat dan? Wat doet u akelig ge
heimzinnig.
Ja, zegt oom Victor, het is,
geloof ik, maar beter, dat ik het je
ronduit vertel. Zie je, ik wist het eer
gisteren al, maar ik wilde je plezier
in dat uitstapje van je niet bederven.
Ik wist immers, dat het voorloopig
je laatste onbezorgde reisje wel zou
zijn. De kwestie is, dat Maandagmor
gen de Over-Betuwsche Bank in Arn
hem haar betalingen heeft gestaakt.
De bank van oom Eduard?
vraagt Nick ontzet.
Ja. En dat kost je vader vrijwel
zijn heele vermogen, kindje. Ik ben
Woensdag nog bij jullie thuis ge
weest.
O hemel, zegt Nick. En... hoe
is het... met het kantoor? Met vaders
cliënten?
Die komen er gelukkig allemaal
heelhuids af. Je vader is een voor
zichtig notaris, altijd geweest. Nie
mand komt er een cent aan te kort,
behalve hij zelf.
aanzoek? Ik verwijt je niet, dat je
me hebt afgewezen, maar ik vind ook
niet, dat je reden hebt om je belee-
digd te voelen.
Ik ben heelemaal niet beleedigd,
zegt Nick. Ik ben je alleen maar
dankbaar, dat heb ik je al gezegd.
Alleen... achteraf bekeken, vind ik
het allemaal een beetje gek. Ik be
doel, als ik nu een jongen was, een
vriend van je, dan zou iedereen die
introductie en protectie van jou als
iets doodgewoons accepteeren. Maar
nu ik een meisje ben...
Tja, zegt Boy, als je het zelf
nu prefereert om vrij en onafhanke
lijk en zelfstandig en hoe noemen
jullie meisjes dat allemaal nog meer,
te blijven, nou ja, dan moet je de
consequenties ook aandurven.
Óch ja, zegt ze, dat komt
allemaal door dat ellendige Doornen-
burgsche kletshol. Daar hebben ze
me in dat halve jaar, dat ik er ge
zeten heb, dermate aan mijn hoofd
gezanikt met wat wel en wat niet te
pas komt voor een jong meisje...
aboe, ik zal blij zijn als ik daar weg
ben. En ik zal het verschrikkelijk
leuk vinden, als je me komt opzoe
ken in Amsterdam, hoor, zegt ze har
telijk.
Laat eerst maar eens weten, of
je aangenomen bent, zegt Boy prac-
tisch. Ik heb nu wel veel te be
weren, maar een typiste, die niet kan
typen, die kan ik er zelfs niet in
werken.
Wat jammer dan, dat ik mijn
LEIPZIGER HERFST-MESSE 1941.DE STAND VAN NEDERLAND,
WAAR, NAAST ANDERE PRODUCTEN, KUNSTZIJDE EN STOFFEN
IZIJN TENTOONGESTELD. (Weltbild-Polygoon)
OP HET DAK VAN EEN HUIS is
een licht machinegeweer in stelling ge
bracht, om van hier uit den tegenstand
van den vijand te breken. (Hoffmann)
OUD.NIJMEGEN WORDT GESLOOPT. De oude vervallen buurt langs
de Waalkade, met haar vele schilderachtige plekjes, zal verdwijnen en
plaats moeten maken voor nieuwbouw. Hier is de verhoogde Vleesch-
houwerstraat geprojecteerd. (Polygoon-v. Bilsen)
ïix
fir - fS?
W 4
11 1
«Sa.
j MS Bï S»
j
i.
‘D
l
't
I