Het bezoek Mussolini van en Hitler aan het Oostfront - Oude gebruiken Ganzenveeren als bedden- en kussenvulling en gewoonten in eere hersteld w 44 i Huwelijk met modern comfort IwAgl IJ J HAAGSCHE COURANT Donderdag 4 Sept. 1941— TWEEDE BLAD FEUILLETON FBto - J RW z Cjl - ihi i ■l go!» .^.<s r 'ti en heeft deze EEN BOSCH WORDT VAN DEN VIJAND GEZUIVERD. Op ver nis is verwijderd, de Duitsche opmarsch gaat verder. op den de practjjk dermate (Wordt rervoiff&f scheidene plaatsen stooten de zuiveringscommando’s op sterke ver sperringen op de wegen. Dan stokt de actie voor korten tijd, maar ook slechts voor korten tijd. Alle soldaten pakken aan en de hinder- (Orbis-Holland) HET BEZOEK VAN FÜHRER EN DUCE AAN HET OOSTFRONT. NAAST MUSSOLINI GENERAAL-VELDMAARSCHALK KEITEL, NAAST DEN FÜH RER GENERAAL-VELDMAARSCHALK VON KLUGE. (Hoffmann) Die en die, wijst hij aan. O ja en deze, dat heb ik u nog niet kun nen vertellen, dat is een betalende. Oliefabriek contra N.V. Helgo land, leest mr. van Westhove hardop. Is dat van je vroegere werkgeef ster? Dat is aardig, zeg. Ja, vindt u niet? Wacht, leest u maar, wat ze geschreven hebben. Frank doet zijn best, den brief, waarop hij zoo jongensachtig trotsch is, met een onverschillig gezicht over te reiken. Mr. van Westhove fronst al lezend de wenkbrauwen. Als ik het goed begrijp, heb je de dagvaarding kant en klaar toege stuurd gekregen? Ja, natuurlijk, zegt Frank ver wonderd. *t Is toch een procureurs- zaak? O ja? Van welk kantoor dan? Van de oliefabrieken. Of van confrère Riemstra, den chef van de rechtsafdeeling, als u dat liever wilt. Een jurist met een vast salaris, in dienst van een naamlooze vennoot schap, is voor mjj geen confrère. Goeie genade, maar dat is ook een opvatting uit het steenen tijdperk, valt Frank uit. De ander haalt de schouders op. In die opvatting sta ik niet alleen. Je weet best, dat verscheidene gehad. En hij was al zes jaar bij denzelfden baas. Nou kan hij een maand gaan zitten en dan ad infini tum gaan stempelen. Heeft een vrouw en twee kleine kinderen. Driftig, met groote stappen ijsbeert Frank door het kantoor. De ander kijkt hem met een begrijpend glim lachje na. Ja, ik voel, dat het speciaal voor jou ook beroerd is, zegt hij. Geef me het adres maar eens, dan zal ik zien, of er voor dat gezin iets kan gedaan worden. Graag, zegt Frank dankbaar. Wat vind u? Ik zal hem maar niet aanraden in appèl te gaan, wel? Nooit ofte nimmer, zegt mr. van Westhove beslist. Het slachtoffer is toch gestorven, niet? Daar stapt het hof nooit overheen. Integendeel, je hebt kans, dat ze er nog een schepje opdoen. In vredesnaam dan maar, zucht Frank. Had u nog iets bijzonders? Uitsluitend vulgaire nieuwsgie righeid, lacht de ander. Ik heb een paar nieuwe zaken ontdekt op de rol van vorigen Vrijdag. Heb jij, terwijl ik op reis was, uitgebreid? Met mijn achtenzestigste gelijk. Misschien ben ik inderdaad te conservatief op sommige punten. Maar wat die quaestie van de olie fabrieken aangaat, tja... daar kan ik me met den besten wil van de wereld niet mee vereenigen. Al weet ik heel goed, dat verscheidene confrères, en lang niet de minsten, jouw standpunt zullen deelen. En al heb ik het risico, dat je er op een punt als dit andere opvattingen op na zoudt houden, des tijds bij voorbaat aanvaard, toen ik je een plaats op ons kantoor aanbood, wetende dat je vijf jaar in de indus trie gezeten had. Enfin, ’t is tenslotte een zaak van jou, dus als je wilt, zullen we er het zwijgen maar toe doen. Maar voor het overige... jon gen, je hebt er zelf zoo juist je vader bijgehaald; denk je nu werkelijk, dat als die nog leefde, hij het prettig zou vinden, dat zijn zoon tot over zijn ooren in de echtscheidingsprocedures zit? En wèt voor soms! Frank kijkt even onzeker. Och, zegt hij dan, als de ouwe heer nog leefde, was hij nu mis schien ergens president. Had hij ’t waarschijnlijk nog veel drukker met echtscheidingen, dan ik het ooit zal krijgen. De handen tot vuisten gebald in zijn zakken, staat hij voor hem. U hebt me niets te verwijten, zegt hij heesch, want ik heb me zelf ook niets te verwijten. Dat ik het met uw opvattingen niet eens kan zijn, is mijn schuld niet. Maar u hoeft werkelijk niet bang te zijn, dat ik ooit zal vergeten, dat mijn vader èn mijn grootvader fatsoenlijke en behoorlijke juristen waren en dat ik me daar naar te gedragen heb. En daarom ben ik ook niet van plan om me nog langer zoo door u te laten behande len. Ik vertik het en daarmee uit. Als ‘t u niet bevalt, dan geeft u me mijn ontslag maar. Ook al goed. Voor mijn part... dan word ik weer chauf feur. Daar zou je met je dollen kop werkelijk toe in staat zijn. Mr'. van Westhove, die volmaakt kalm Frank’s woede over zich heeft laten heengaan, schudt bedachtzaam het hoofd. Wel ja, waarom niet? Ik verlang er soms hard genoeg naar terug met al dat gezanik hier... en overal... Frank laat zich in zijn bureaustoel vallen, staart somber voor zich uit. Luister eens, Frank, zegt mr. van Westhove en gaat tegenover hem zitten, ik zal je je uitval van daar even maar niet kwalijk nemen, want misschien had je niet heelemaal on- zevenenzestigste en gratiszaak, zegt Frank, terwijl hij de rol doorkijkt, welke de ander hem voorhoudt. (Nadruk verboden) 26) Van Dijk klopt, steekt een somber gezicht om den hoek van de deur. En? Een maand onvoorwaardelijk en ten jaar intrekking rijbewijs. Wel allemachtig, zegt Frank. Be arme kerel. Ja meneer, ’t is treurig, meneer, Zegt van Dijk. Heb je slecht nieuws? Mr. van Westhove staat drempel. Miserabel, zegt Frank hartgron dig. Ja, ik vind het echt ellendig, "illems, u weet wel, die chauffeur, ’lien ik van den Raad van Rechtsbij- ttand heb gekregen. Een maand on- voorwaardeljjk hebben ze hem gege- ven en een jaar intrekking. Zoo, zegt mr. van Westhove, is nogal bar. Had je voorwaar- ®elÜk gepleit? Allicht. De stumper had nog ^it ook maar de kleinste bekeuring ZEGEVIEREND STORMEN DE DUITSCHE DIVI SIES OOSTWAARTS. Niets kan den Duitschen opmarsch tegenhouden. Hier om Nowgorod wilde de tegenstander door het laten springen van een belangrijke brug de Duitsche troepen in hun op- tnarsch stuiten. Resoluut werd van de verward door elkaar liggende balken en planken een over- gang gemaakt en het ging verder. (Orbis-Holland) DOOR HET DEPARTEMENT VAN VOLKSVOORLICHTING EN KUN STEN en verder vele instanties op het gebied van oude volksgebruiken en gewoonten, wordt momenteel zeer veel propaganda gemaakt om deze oude gebruiken en gewoonten weer in eere te herstellen. Te Obdam wor den ter gelegenheid van de tweedaagsche kermis, die aldaar gehouden wordt, deze gebruiken van 25 en 50 jaar geleden weer eens vertoond. Een oud gebruik was vroeger ringsteken met waterballet. Maar ook de tegenwoordige jeugd weet hiervan te pröfiteeren. (Polygoon-Kuiper) DE FÜHRER EN DE DUCE AAN HET OOSTFRONT. Tusschen den Duce en den Führer, Generaal-Veldmaarschalk Keitel, rechts naast den Duce de chef van den Staf van de Italiaansche Weermacht, Generaal Cavallero en Generaal-Veldmaarschalk von Kluge. (Hoffmann) NEDERLAND BEGRIJPT DE PRODUCTIESLAG. Onder den rook van Amsterdam treft men groote gemechaniseerde boerenbedrijven aan, die mo menteel druk bezig zijn met het binnenhalen van den boenen- en erwten- oogst. En om geen voedsel verloren te doen gaan, heeft de boer toegestaan, dat men, als de gedroogde boonengewassen worden opgeladen naar de dorschplaats, de afgevallen vruchten op zijn land verzamelt en behoudt. Met blikje en tasch gewapend, zoekt men den grond af. (Polygoon-Sagers) AAN DE OEVERS VAN ONZE GROOTE RIVIEREN heeft zich een be langrijke industrie ontwikkeld: de steenfabricage. De klei voor deze steen- fabricage wordt in hoofdzaak gegraven uit de uiterwaarden. De steenen worden opgeladen, om verscheept te worden. (Polygoon-Zeylemaker) EEN BUNKER VALT. In koenen aanval is een stoottroep tot den bunker doorgedrongen onschadelijk gemaakt Met opgeheven handen geeft de Sovjet-bezetting zich over. (Hoffmann) GANZENVEEREN worden veel gevraagd voor vulling van bedden en kussens. Men betaalt dan ook een goeden prijs voor deze veeren. Op een ganzenboerderij in Spanbroek is men op het oogenblik bezig met het ganzenplukken. Dit wordt gedaan wanneer de ganzen 13, 20 en 27 weken oud zijn. Bij de twee laatste plukken laten de veeren vanzelf los en hebben de dieren dus geen pijn. (Polygoon-Kuiper) confrères van standing er precies eender over denken. Vlieg, op met je standing, denkt Frank, maar hij zegt, met moeite kalm blijvend: Er zijn minstens evenveel confrères van standing, die er anders over denken. Weet u, wie tot dusverre, tien jaar lang hun pro cureurs waren? Elders en van Vaart- huyzen. Noemt u dat soms geen kan toor van standing? En als de oudste Elders niet gestorven was, had ik nooit deze kans gehad. En .wat voor een kans! Die relatie brengt mij zeker een driehonderd gulden per jaar op. Natuurlijk, zegt mr. van West hove minachtend. Daar draait het tenslotte weer om. Dat is voor jullie jongeren het eenig belangrijke van de heele advocatie: geld verdienen. Jul lie vraagt bij iedere zaak in de eerste plaats: hoeveel verdien ik er aan? En als de zaak er dan maar eventjes mee door kan en je net niet in bot sing hoeft te komen met de reglemen ten of met den raad van toezicht, dan vinden jullie het al lang prachtig. Zoo, zegt Frank, wit van drift. Denkt u tegenwoordig zóó over mjj? Ik ben blij, dat u 't nu eens ronduit zegt, want van die zijdeling- sche hatelijkheden heb ik al lang ge noeg. Maar accepteeren doe ik het niet, als u dat maar weet. hm. X J fe 4 W Z 5. - - A AA*Aafeja&sa

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5