Het bezoek
Mussolini
van
en
Hitler aan het Oostfront - Oude gebruiken
Ganzenveeren als bedden- en kussenvulling
en gewoonten in eere hersteld
w
44
i Huwelijk met
modern comfort
IwAgl
IJ
J
HAAGSCHE COURANT Donderdag 4 Sept. 1941— TWEEDE BLAD
FEUILLETON
FBto - J
RW
z Cjl
- ihi
i
■l
go!»
.^.<s
r
'ti
en heeft deze
EEN BOSCH WORDT VAN DEN VIJAND GEZUIVERD. Op ver
nis is verwijderd, de Duitsche opmarsch gaat verder.
op den
de practjjk dermate
(Wordt rervoiff&f
scheidene plaatsen stooten de zuiveringscommando’s op sterke ver
sperringen op de wegen. Dan stokt de actie voor korten tijd, maar
ook slechts voor korten tijd. Alle soldaten pakken aan en de hinder-
(Orbis-Holland)
HET BEZOEK VAN FÜHRER EN DUCE AAN HET OOSTFRONT. NAAST
MUSSOLINI GENERAAL-VELDMAARSCHALK KEITEL, NAAST DEN FÜH
RER GENERAAL-VELDMAARSCHALK VON KLUGE. (Hoffmann)
Die en die, wijst hij aan. O ja
en deze, dat heb ik u nog niet kun
nen vertellen, dat is een betalende.
Oliefabriek contra N.V. Helgo
land, leest mr. van Westhove hardop.
Is dat van je vroegere werkgeef
ster? Dat is aardig, zeg.
Ja, vindt u niet? Wacht, leest u
maar, wat ze geschreven hebben.
Frank doet zijn best, den brief,
waarop hij zoo jongensachtig trotsch
is, met een onverschillig gezicht over
te reiken.
Mr. van Westhove fronst al lezend
de wenkbrauwen.
Als ik het goed begrijp, heb je
de dagvaarding kant en klaar toege
stuurd gekregen?
Ja, natuurlijk, zegt Frank ver
wonderd. *t Is toch een procureurs-
zaak?
O ja? Van welk kantoor dan?
Van de oliefabrieken. Of van
confrère Riemstra, den chef van de
rechtsafdeeling, als u dat liever wilt.
Een jurist met een vast salaris,
in dienst van een naamlooze vennoot
schap, is voor mjj geen confrère.
Goeie genade, maar dat is ook
een opvatting uit het steenen tijdperk,
valt Frank uit.
De ander haalt de schouders op.
In die opvatting sta ik niet
alleen. Je weet best, dat verscheidene
gehad. En hij was al zes jaar bij
denzelfden baas. Nou kan hij een
maand gaan zitten en dan ad infini
tum gaan stempelen. Heeft een vrouw
en twee kleine kinderen.
Driftig, met groote stappen ijsbeert
Frank door het kantoor. De ander
kijkt hem met een begrijpend glim
lachje na.
Ja, ik voel, dat het speciaal voor
jou ook beroerd is, zegt hij. Geef
me het adres maar eens, dan zal ik
zien, of er voor dat gezin iets kan
gedaan worden.
Graag, zegt Frank dankbaar.
Wat vind u? Ik zal hem maar niet
aanraden in appèl te gaan, wel?
Nooit ofte nimmer, zegt mr. van
Westhove beslist. Het slachtoffer is
toch gestorven, niet? Daar stapt het
hof nooit overheen. Integendeel, je
hebt kans, dat ze er nog een schepje
opdoen.
In vredesnaam dan maar, zucht
Frank. Had u nog iets bijzonders?
Uitsluitend vulgaire nieuwsgie
righeid, lacht de ander. Ik heb een
paar nieuwe zaken ontdekt op de rol
van vorigen Vrijdag. Heb jij, terwijl
ik op reis was,
uitgebreid?
Met mijn
achtenzestigste
gelijk. Misschien ben ik inderdaad te
conservatief op sommige punten.
Maar wat die quaestie van de olie
fabrieken aangaat, tja... daar kan ik
me met den besten wil van de wereld
niet mee vereenigen. Al weet ik heel
goed, dat verscheidene confrères, en
lang niet de minsten, jouw standpunt
zullen deelen. En al heb ik het risico,
dat je er op een punt als dit andere
opvattingen op na zoudt houden, des
tijds bij voorbaat aanvaard, toen ik
je een plaats op ons kantoor aanbood,
wetende dat je vijf jaar in de indus
trie gezeten had. Enfin, ’t is tenslotte
een zaak van jou, dus als je wilt,
zullen we er het zwijgen maar toe
doen. Maar voor het overige... jon
gen, je hebt er zelf zoo juist je vader
bijgehaald; denk je nu werkelijk, dat
als die nog leefde, hij het prettig zou
vinden, dat zijn zoon tot over zijn
ooren in de echtscheidingsprocedures
zit? En wèt voor soms!
Frank kijkt even onzeker.
Och, zegt hij dan, als de ouwe
heer nog leefde, was hij nu mis
schien ergens president. Had hij ’t
waarschijnlijk nog veel drukker met
echtscheidingen, dan ik het ooit zal
krijgen.
De handen tot vuisten gebald in
zijn zakken, staat hij voor hem.
U hebt me niets te verwijten,
zegt hij heesch, want ik heb me
zelf ook niets te verwijten. Dat ik het
met uw opvattingen niet eens kan
zijn, is mijn schuld niet. Maar u hoeft
werkelijk niet bang te zijn, dat ik ooit
zal vergeten, dat mijn vader èn mijn
grootvader fatsoenlijke en behoorlijke
juristen waren en dat ik me daar
naar te gedragen heb. En daarom
ben ik ook niet van plan om me nog
langer zoo door u te laten behande
len. Ik vertik het en daarmee uit.
Als ‘t u niet bevalt, dan geeft u me
mijn ontslag maar. Ook al goed. Voor
mijn part... dan word ik weer chauf
feur.
Daar zou je met je dollen kop
werkelijk toe in staat zijn.
Mr'. van Westhove, die volmaakt
kalm Frank’s woede over zich heeft
laten heengaan, schudt bedachtzaam
het hoofd.
Wel ja, waarom niet? Ik verlang
er soms hard genoeg naar terug met
al dat gezanik hier... en overal...
Frank laat zich in zijn bureaustoel
vallen, staart somber voor zich uit.
Luister eens, Frank, zegt mr.
van Westhove en gaat tegenover hem
zitten, ik zal je je uitval van daar
even maar niet kwalijk nemen, want
misschien had je niet heelemaal on-
zevenenzestigste en
gratiszaak, zegt
Frank, terwijl hij de rol doorkijkt,
welke de ander hem voorhoudt.
(Nadruk verboden)
26)
Van Dijk klopt, steekt een somber
gezicht om den hoek van de deur.
En?
Een maand onvoorwaardelijk en
ten jaar intrekking rijbewijs.
Wel allemachtig, zegt Frank.
Be arme kerel.
Ja meneer, ’t is treurig, meneer,
Zegt van Dijk.
Heb je slecht nieuws?
Mr. van Westhove staat
drempel.
Miserabel, zegt Frank hartgron
dig. Ja, ik vind het echt ellendig,
"illems, u weet wel, die chauffeur,
’lien ik van den Raad van Rechtsbij-
ttand heb gekregen. Een maand on-
voorwaardeljjk hebben ze hem gege-
ven en een jaar intrekking.
Zoo, zegt mr. van Westhove,
is nogal bar. Had je voorwaar-
®elÜk gepleit?
Allicht. De stumper had nog
^it ook maar de kleinste bekeuring
ZEGEVIEREND STORMEN DE DUITSCHE DIVI
SIES OOSTWAARTS. Niets kan den Duitschen
opmarsch tegenhouden. Hier om Nowgorod wilde
de tegenstander door het laten springen van een
belangrijke brug de Duitsche troepen in hun op-
tnarsch stuiten. Resoluut werd van de verward
door elkaar liggende balken en planken een over-
gang gemaakt en het ging verder. (Orbis-Holland)
DOOR HET DEPARTEMENT VAN VOLKSVOORLICHTING EN KUN
STEN en verder vele instanties op het gebied van oude volksgebruiken
en gewoonten, wordt momenteel zeer veel propaganda gemaakt om deze
oude gebruiken en gewoonten weer in eere te herstellen. Te Obdam wor
den ter gelegenheid van de tweedaagsche kermis, die aldaar gehouden
wordt, deze gebruiken van 25 en 50 jaar geleden weer eens vertoond.
Een oud gebruik was vroeger ringsteken met waterballet. Maar ook de
tegenwoordige jeugd weet hiervan te pröfiteeren. (Polygoon-Kuiper)
DE FÜHRER EN DE DUCE AAN HET OOSTFRONT. Tusschen den
Duce en den Führer, Generaal-Veldmaarschalk Keitel, rechts naast den
Duce de chef van den Staf van de Italiaansche Weermacht, Generaal
Cavallero en Generaal-Veldmaarschalk von Kluge. (Hoffmann)
NEDERLAND BEGRIJPT DE PRODUCTIESLAG. Onder den rook van
Amsterdam treft men groote gemechaniseerde boerenbedrijven aan, die mo
menteel druk bezig zijn met het binnenhalen van den boenen- en erwten-
oogst. En om geen voedsel verloren te doen gaan, heeft de boer toegestaan,
dat men, als de gedroogde boonengewassen worden opgeladen naar de
dorschplaats, de afgevallen vruchten op zijn land verzamelt en behoudt. Met
blikje en tasch gewapend, zoekt men den grond af. (Polygoon-Sagers)
AAN DE OEVERS VAN ONZE GROOTE RIVIEREN heeft zich een be
langrijke industrie ontwikkeld: de steenfabricage. De klei voor deze steen-
fabricage wordt in hoofdzaak gegraven uit de uiterwaarden. De steenen
worden opgeladen, om verscheept te worden. (Polygoon-Zeylemaker)
EEN BUNKER VALT. In koenen aanval is een stoottroep tot den bunker doorgedrongen
onschadelijk gemaakt Met opgeheven handen geeft de Sovjet-bezetting
zich over. (Hoffmann)
GANZENVEEREN worden veel gevraagd voor vulling van
bedden en kussens. Men betaalt dan ook een goeden prijs
voor deze veeren. Op een ganzenboerderij in Spanbroek is
men op het oogenblik bezig met het ganzenplukken. Dit
wordt gedaan wanneer de ganzen 13, 20 en 27 weken oud
zijn. Bij de twee laatste plukken laten de veeren vanzelf
los en hebben de dieren dus geen pijn. (Polygoon-Kuiper)
confrères van standing er precies
eender over denken.
Vlieg, op met je standing, denkt
Frank, maar hij zegt, met moeite
kalm blijvend: Er zijn minstens
evenveel confrères van standing, die
er anders over denken. Weet u, wie
tot dusverre, tien jaar lang hun pro
cureurs waren? Elders en van Vaart-
huyzen. Noemt u dat soms geen kan
toor van standing? En als de oudste
Elders niet gestorven was, had ik
nooit deze kans gehad. En .wat voor
een kans! Die relatie brengt mij
zeker een driehonderd gulden per
jaar op.
Natuurlijk, zegt mr. van West
hove minachtend. Daar draait het
tenslotte weer om. Dat is voor jullie
jongeren het eenig belangrijke van de
heele advocatie: geld verdienen. Jul
lie vraagt bij iedere zaak in de eerste
plaats: hoeveel verdien ik er aan?
En als de zaak er dan maar eventjes
mee door kan en je net niet in bot
sing hoeft te komen met de reglemen
ten of met den raad van toezicht,
dan vinden jullie het al lang prachtig.
Zoo, zegt Frank, wit van drift.
Denkt u tegenwoordig zóó over
mjj? Ik ben blij, dat u 't nu eens
ronduit zegt, want van die zijdeling-
sche hatelijkheden heb ik al lang ge
noeg. Maar accepteeren doe ik het
niet, als u dat maar weet.
hm.
X J
fe
4
W
Z 5. -
- A
AA*Aafeja&sa