1Ü1
Huwelijk met
modern comfort
STADSNIEUWS
HAAG’SCHE COURANT Zaferdag 18 Oct'. 1941' TWEEDE BLAD
De distributiebonnen
Mr. D. FOCK OVERLEDEN
FEUILLETON
Collecte Nederlandsche
Roode Kruis 25 October
VERLENGING VAN DE
KERSTVACANTIE
-I
DE STRAATCOLLECTE VAN
WINTERHULP NEDERLAND
AVObTTU'REM |J1 HET DONKER
CONCERT AAN DEN HOFWEG
4
I
i
1
1 k.g.
25» gram
500 gram
1
250
250
250
100
Boter
Boter m.red.
Oud-gouverneur-generaal van
Nederlandsch-Indië
WW. r??™
Het front voor Tobroek; in een Italiaansche
Het werk van de Duitsche artillerie. Hier werd een
en grondig vernield.
Br., gebak.
VI. VI.w.
128
'van de Kroon van België.
Kaas
100
gram
DETtKT ER. hard over eem 1BLAJJW LAMPJE TE KOOPEH.
(Nadruk verboden.)
de
Kerstmi»..
I
jaar
dan'toen*!
De Leidschevaart nabij Bennebroek wordt
uitgeb.aggerd, welk werk in werkverschaffing
wordt uitgevoerd.
(Polygoon-v. Bilsen)
dat er
ons.
MEMLER ^EUDENTHUyS DIE EEN BIERTJE IM ZU/N
STAMCAFÉ HEEFT GEDno'NKEM
40-4
40
40
40
40A
40B
121
122
123
124
Rijst
Havermout
Gort
Venn., Maiz.
belangrijke aardolie-opslagplaats onder vuur genomen
(Orbis-Hollcmd)
Suiker
Koffie-surr.
Jam
rantsoen. BI., Br. Geb.
gram
gram
gram
gram
Melk
Aardapp.
Aardapp.
rants.
rants,
rants,
rants.
11 liter
U k.g.
i k.g.
De collecte vah Winterhulp Neder
land. Dames, gekleed in pro-
vinciekleederdracht, collecteerden
per postwagen in Den Haageen
vroolijk groepje v^n de collectrices.
Polygoon~Meyer)
A (deelingen van het Duitsche lucht-
wapen hebben door de vernieling
van belangrijke spoorlijnen en vele
goederen- en munitietreinen den
vijand den „terugtocht onmogelijk
gemaakt. (WeltbilcLPolygoon)
3940 Boter
59—40 Vet
V
In Petroskoi, de hoofdstad van Oost-Kareliö, vond
voor een Finschen generaal een overwinningsparade
plaats. Boven de hoofdstad van Oost-Karelië waait
weer de Finsche vlag. (Telegrafisch overgebrachte
foto Hoffmann)
Velen verleenden hun medewerking
Vandaag was de eerste groote straat-
collecte van Winterhulp Nederland in dit
seizoenEenige honderden collectanten be.
gaven zich hedenmorgen reeds vroeg op
pad. Zij hebben loon naar werken gehad.
Verschillende collectanten dee*lden ons
namelijk mede, dat zij een behoorlijk aart-
tal speldjes óp de revers van de voorbij
gangers gespeld hadden, zoodat velen,
zij het dan op vreedzame wijze, bewapend
rondliepen. Zooals men weet dragen de
speldjes de wapens van de provincies.
De politie heeft zich geducht geweerd.
Vele agenten liepen in de binnenstad met
de bekende roode collectebussen. Zij ble
ken de kunst te verstaan in contact te ko
men met het publiek. Een tweetal post
koetsen met meisjes-collectanten in fleu
rige kleedij reed df café’s en restaurants
af, om in deze gelegenheden te eollectee-
ren. Het bleek een aardig idee te zijn, dat
heel wat geld in het laadje bracht. Wij
hebben gisteren reeds melding gemaakt
van de muzikale medewerking van een
viertal muziekcorpsen. Ook zij hebben hun
„nootje” tot het welslagen van deze col
lecte bijgedragen. Voorts waren er ver.
sohillende groote magazijnen, die een éta
lage of een gedeelte daarvan gewijd had
den aan de collecte van heden. Zoo hebben
er velen medegewerkt aan deze collecte,
uitde opbrengst waarvan de nood van
velen gelenigd kan worden.
Omzendbrief van prof. dr. J. van Dam
De secretaris-generaal van het departe
ment van Opvoeding, Wetenschap en CuL
tuurbescherming, professor dr. J. van Dam
heeft aan de directeuren van de Rijks
H.B.S.-en een omzendbrief gezonden,
waarin hij er op wijst, dat in verband met
de kolenpositie de herfstvacantie komt te
vervallen. De kerstvacantie zal beginnen
op Zaterdag 20 December 1941, na afloop
van den schooltijd en eindigen op den
avond van 12 Januari 1942. Met ingang van
1 November en zoolang zulks in verband
met den brandstoffenvoorraad noodig zal
zijn zullen voorts zoo noodig de. lessen van
.Zaterdag kunnen worden gesteld op de
vrije middagen der overige weekdagen.
Een afschrift van dezen omzendbrief is
eveneens toegezonden aan de besturen van
de gemeenten, die gymnasia lycea en boo-
gere burgerscholen, middelbare scholen
voor meisjes, handelsdagscholen in stand
houden en aan de besturen van bijzon
dere gymnasia, lycea, enz. met hét ver
zoek voor hun scholen eenzelfde regeling
in te voeren, indien de ko’lenpositie tot
het nemen van maatregelen dwingt.
In het Chr. Rusthuis aan den
Loosduinscheweg 47 alhier werd Donder
dagavond voor verpleegden en personeel
een zanguitvoering gegeven door Schip-
per’s Vocaal-Ensemble, waaraan voorts
nog medewerking verleenden mevr.
Schipper-Verhaar (harmonium), alsmede
de heeren Jan Bourquin (bas-bariton) en
Nico Wesstein (bariton). Het geheel stond
onder leiding van den dirigent, den heer
Arie Schipper. f
De kerkeraad der Geref. Kerk
van ’s-Gravenhage-Oost heeft op medisch
advies aan ds. J. Attema een maand ver
lof verleend, aangezien zijn gezondheids
toestand te wenschen overlaat
zich kan verschuilen. Ohidat ze bang is.
Maar* Nick.
Frank is getroffen door haar resolute
eerlijkheid.
Kom, je mag toch wel eens wat af-
Victor.
En je vond het zoo afgrijselijk tagi,
lacht Frank. Nee jonge dame, pro
beer nu maar met me voor den gek te,
houden.
door zijn kennis vah Indische aangelegen
heden, een groot gezag te verwerven. Zoo
groot was dit gezag, dat hem in 1905. in
het kabinet-de Meester, de post werd toe
vertrouwd vah minister van Koloniën.
Als minister van Koloniën onderscheid
de hij zich in het bijzonder ten aanzien
van het onderwijs. Onder zijn bewind
werden ambachtsscholen opgericht te Ba
tavia, Semarang en Soerabaja, terwijl
omstreeks duizend gouvernementsscholen
tot stand kwamen.
In 1908, nadat het kabinet-de Meester
was afgetreden, werd mr. Fock op voor
dracht van het kabinet-Heemskerk, be
noemd tot gouverneur van Suriname.
Mr. Fock had in onze West een riloeilijke
taak. In dien tijd bestond daar namelijk
de Killinger-beweging, die zich tegen het
gezag keerde, en lang niet ongevaarlijk
was. Ook de stopzetting der bacovencul
tuur en geldgebrek brachten groote moei
lijkheden met zich, met het gevolg, dat
allerlei plannen niet konden worden uit-
gevóerd. Wel bracht mr. Fock verschillen
de belangrijke voorzieningen van admi-
nistratieven aard tot stand. Herinnerd zij
o.a. aan de verordening op den arbeid op
de delfstoffen-nijverheid en die in de ba
lata- en de hout-industrie. De heer Fock
was in Suriname de opvolger geweest van
gouverneur Idenburg. In 1911 ruimde hij
zijn zetel van landvoogd te Paramaribo
in voor gouverneur van Asbeck
De heer Fock is toen enkele jaren gaan
reizen om zijn kennis van vreemde kolo
niale toestanden te vermeerderen.
Bij de verkiezingen in 1913 werd mr.
Fock andermaal naar de Tweede Kamer
afgevaardigd, thans door het district
Haarlem. In 1917 koos de Tweede Kamer
hem tot haar voorzitter, als opvolger van
Goeman Borgesius. In die functie bleef
hij gehandhaafd toen in 1918 het kabinet-
Cort van der Linden voor een rechtsch
kabinet (eerste ministerie-Ruys defBee-
renbrouck) plaats maakte.
Als Kamervoorzitter hield mr. Fock
voortdurend het oog op Indië gevestigd.
„MOTTIGE JANUS”
Een uitstekend groepje artisten voert
dit bekende zeemansstuk in Corso-theater,
weder ten tooneele. Door* de zuivere uit
beelding dér verschillende figuren werd
overdrijving voorkomen, waardoor de hu
mor en ernst hun juiste plaats kregen.
Jopie Koopman wós Leentje, ontroerend
en gevoelig in haar spel. Jacques van Bij-
levelt als „de mottige” en Oct van Aer-
schot als „de Rooie’' zorgden voor tal van
geestige momenten.
Het spel der overige spelers was be-
heerscht en droeg niet weinig tot succes
van deze opvoering bij. Een voldaan pu
bliek gaf dan ook blijk van zijh waardee-
ring.
Op 83-jarigen leeftijd is gisteren hier
ter stede overleden mr. D. Fock, minister
van Staat en oud-gouverneur-generaal
van Nederlandseh Indië.
De teraardebestelling van het stoffelijke
overschot zal plaats hebben op Dinsdag
21 October, om 1 uur, op de begraafplaats
Nieuw Eik'en Duinen.
Aan den levensloop van mr. D. Fock
wordt het volgende ontleend
Mr. Fock is 19 Juni 1858 geboren te
Wijk bij Duurstede. Hij genoot zijn oplei
ding aan de Leidsche universiteit, waar
na hij in 1880 promoveerde in de rechten
(op stellingen) en in de staatswetenschap
pen op een dissertatie over een water
staatkundig onderwerp. Kort na zijn pro
motie vestigde hij zich in Ned.-Indië, waar
hij in Semarang en Batavia de advocatuur
uitoefende. Tijdens een bijna twintigjarig
verblijf in Indië legde hij de grondslagen
van zijn veelzijdige kennis van Ned.-In
dië. Hij was daar ook redacteur van het
Indisch Weekblad van het Recht.
In 1898 kwam mr. Fock naar Nederland
terug. Hij ging toen den weg der politiek
op, zich vestigende te Rotterdam waar
de toenmalige Liberale Unie beslag op
hem legde. Rotterdam koos hem in 1900
tót lid van de Provinciale Staten. Reeds
het jaar daarna werd hij Gedeputeerde en
betrad hij de vergaderzaal, waar zijn va
der, die als Commissaris der Koningin
bet jaar tevoren was afgetreden, vele ja
ren het presidium had bekleed. In het
zelfde jaar werd mr. Fock door Rotter
dam afgevaardigd naar de Tweede Ka
mer. Hier wist hij zich al spoedig, vooral
„De levenskracht, van het lichaam even
zeer als van dèn geest, van een land even
zeer als van een mensch, blijkt niet uit het
ontbreken van wonden, doch uit het ver
mogen om de wonden die geslagen worden
te genezen”.
Deze woorden van Bourget heeft het
Herstellingsoord van het Nederlandsche
Roode Kruis (Kareol te Aerdenhout) in
zijn blazoen geschreven.
Aldaar wordt nog steeds een aantal her
stellende Nederlandsche militairen of ge
wezen militairen, officieren zoowel als
minderen, alsook burgers, die lijden aan
de gevolgen van de oorlogsactie verpleegd.
Opname en verblijf in dit herstellingsoord-
is voor de betrokkenen geheel kosteloos. c
Behalve de medische behandeling wordt ‘Frankrijk en het grootkruis in de orde
in dit herstellingsoord met groot succes
massage, sport- en arbeids-therapie toege
past. In een atmosfeer van dienende naas
tenliefde wordt den herstellenden de ge
legenheid gegeven weer geheel op ver
haal te komen om na verloop van tijd met
nieuw herwonnen levenskracht en moreel
gesterkt, hun plaats in de maatschappij te
hernemen.
Door uw gift in de collectebus op 25
October a.s. kunt ook u dit mooie werk
van het Nederlandsche Roode Kruis steu
nen.
Noord-Afrika. In de legerplaats van het vrijwilligers
corps „Giovani Fascisti”het etensuur.
(Luce-Holland)
De bloembollen, welke de bekende
„trektulpen” leveren, worden in kist
jes in den grond gezet tot eind No
vember en dan in de warme kas ge
plaatst. zoodat er met Kerstmis bloe
men zijn. (Polygpon-Kuiper)
Het kwam bij hem vrijwel nooit voor, dat
een voorzitter zijn plaats tijdelijk aan een
ander afstond om op het spreekgestoelte
het woord te gaan voeren. Op 3 April 1919
echter daalde voorzitter Fock van zijn
voorzitterszetel, om als gewoon Kamerlid
het woord te gaan .voeren over de Indi
sche begroeting.
- In 1921 werd mr. Fock geroepen tot het j
ambt van gouverneur-generaal van Ned.-
Indië.
In. 1926 uit Indië teruggekeerd, bleef
hij eénigen tijd ambteloos. In 1928 werd
mr. Fock benoemd tot minister van Staat
en in 1929 nam hij in de Eerste Kam,er
zitting Voor den Vrijheidsbond. In 1933,
toen hij 75 jaar werd, trad de heer Fock
af als voorzitter van den Vrijheidsbond.
Op 21 Mei 1940 vierde mr. Fock zijn
60-jarig promotie-jubileum. Mr Fock was
begiftigd met het grootkruis Ned. Leeuw,
het grootkruis Legioen van Eer van
leiding hebben, ais je zoo hard moet
werken. t
.Hij probeert het luchtig te zeggen,
maar hoort zelf, hoe onecht en weinig
overtuigend zijn woorden klinken. Wat
hoeft hij zichzelf en haar voor den gek
te houden?
Ik meen het, zegt Nick heftig.
Misschien begrijp je niet, wat ik bedoel,
maar ik heb het me nu eenmaal in mijn
hoofd gezet, iets te worden, iets te be
reiken en daar moet ik me aan vast
houden, anders heb ik heelemaal niets
meer. Weet je Frank, er is iemand, die
mA me trouwen wil, al vier jaar lang
en ik heb als maar nee gezegd, dmdat
ik mijn werk niet voor hem wil opoffe
ren...
Maar dat vraag ik toch niet van je?
zegt Frank.
Deed je het maar, den# Nick bit
ter. Nee... jij vraagt niets dan een
beetje vriendschap... voor een tijdje
misschien. En.„ ja, jjj kunt er niets aan
doen, maar zie je... op den duur /ou
ik... zou ik het daar zelf niet bij kunnen
laten. Jij bent te opwindend gezelschap
voor een moderne vrouw, die carrière
wil maken, eindigt ze met een lachje.
Lachen, natuurlijk lachen, anders ga
je huilen. En hem niet aankijken—
19 Oct. Lm. 25 Oct. 1941.
Brood
Brood
Vleesch
40 Vleeschw.
Melk I
Aard.
Aard.
5 Oct. Lm. 1 Nov. 1941.
Algem.
Algem.
Algem.
Lm. 127
Algem.
D en E Rijst
Algem.
129 Algem.
130 Algem.
131 Lm. 134
Algem.
14 Oct. Lm. 1 Nov. 194L
250 gram
N.B. Zeep op bon 120 Algem. van 1 t.m.
31 Oct.
Een loonende bezigheid voor den vrijen Woensdagmiddag.
Nu het gewaaid heeft, liggen in de bosschen de eikels,
kastanjes en beukenootjes. De jeugd benut haar vrijen
Woensdagmiddag om ijverig te gaan zoeken en deze pro
ducten aan den Rijksinzamelaar te verkoopen.
(Schimmelpenningh)
Kijk nu recht voor je uit Nick, dat
je zjjn gezicht niet ziet... zijn oogen, zijn
mond. En vergeet nu, dat hij ook een
zaam is, dat je hem zou willen troos
ten, dat je medelijden met hem hebt.
Denk nu alleen aan je werk, je toe
komsteen gewaardeerde employée
met aangeboren beschaving en distinc
tie..."
Frank zwijgt. Natuurlijk heeft ze ge
lijk. Natuurlijk is het flink van haar, de
dingen zoo onder de oogen te zien. Maar
toch... Frank overwint zichzelf.
Je bent een verstandig klein
meisje, Nick. Maar het is beter» dat wij
elkaar niet meer zien. In het belang
van... jouw werk en het mijne, zullen
we maar zeggen.
De taxi stopt voor Nick’s huisdeur.
Wacht maar even, ik ga mee te
rug, zegt Frank tot den chauffeur.
Aohter Nick aan gaat Frank de vesti
bule binnen. Een handdruk.
Dag Nick.
Hou je taai, Frank.
Ze houdt met moeite haar tranen te
rug. Maar boven op haar kamer snikt
ze het uit. Omdat het allemaal zoo an
ders had kunnen zijn. Waarom heeft ze
dat gedaan? Er zelf een einde aan ge
maakt? Een heel leven verder zonder
artilleriestelling.
(Lnce-HolUsnd),
Zondagmiddag van 121 uur
Zondag 19 October geeft het Musikkorps
beim Wehrmachtsbefehlshaber in den Nie-
derlanden, onder leiding van Musikleiter
Hemp van 12t—1 uur een .concert op het
plein aan den Hofweg. Hét programma
luidt als volgt:
1. Anaximander Marsch. Storck, 2. Ouver
ture zur Oper „Wilhelm Tell”, Rossini, 3.
Legende, H. F. Husadel, 4. „Südlich der
Alpen” Suite in 4 Satzen, E. Fischer, 1.
Satz In einer Hafenstadt, 2. Satz Terrasse
am Meer, 3. Satz Blumencorso, 4. Satz
Tarantella, 5. Mit Eichenlaub und
Schwertern,’marsch, Fr. v. Blon.
momenteel gewerkt wordt bij
Toch wel prettig, hè? Rekordleis-
tungen noemt Wessels dat.
Prettig? Kind, ik vind het een ze
gen. Als ik mijn werk niet had...
Frank kijkt somber voor zich uit.
En jou, zegt hij er achteraan.
Nick, je weet niet half hoe lief ik je
vind. Jij bent de eenige op de heele
wereld, die nog iets om me geeft.
Houd op, zegt Nick, dat wensch
ik niet te hooren. En ’t is overdreven
ook. Je zult toch wel meer vrienden
hebben.
O ja... vrienden... Maar jij bent...
WU zijn vrienden, zegt ze vlug.
En mag ik je er nu vriendschappelijk
op attent maken, dat we morgen allebei
weer vroeg aan den slag moeten. Zou
den we met eens opstappen?
Hè» vertel nog eens wat van je
praktijk, vraagt ze, als ze in de taxi
zitten. Ik vind het nog altijd zoo leuk,
daar iets van te hooren. Het was toch
werk, vroeger bij oom
WAARSCHUWING
De commissaris van den Justitieelen
dienst B I maakt bekend, dat het ge-
wenscht is, groote voorzichtigheid te
betrachten bij het aangaan van zaken of
financieele relaties met Jan Eskelhoff
Carsjen Oravemeijer, geboren te Oosthem
(Fr.) op 27 Juni 1881, zonder beroep en
zijn gescheiden echtgenoote Hendrika
Catharina van der Heide, - geboren te
’s-Gravenhage op 20 November 1901. Zij
woonden tot voor kort als man en vrouw
te ’s-Gravenhage en Amsterdam.
De kerkeraad v'an de Geref.
kerk van Scheveningen heeft besloten, in
verband met de vroeger invallende duis
ternis, met ingang van Zondag. 26 Oct.
a.s. de middaggodsdienstoefeningen een
uur te vervroegen en om 4 uur te doen
aanvangen.
Frank... Zouden die weken, die maanden
van geluk, welke ze had kunnen hebben,
het niet waard geweest zijn?
Néé. Niet ‘Voor meester Nicotine Lei^-
waerdt, een juriste met een toekomst.
Niet voor Nicolientje van den dorpsno
taris, al haar geweldig moderne ideeën
en vrijgevochten begrippen ten spijt. Zij
kan alleen kiezen: alles of niets. En nu
is het niets... niets... niets.
„Ik kan je niet zeggen, hoe bly jk was
met jouw pakje...” Nick iaat Han’s
brief uit haar handen vallen. Dat ook
nog. Waarom heeft ze dat nu ook ge
daan? Gemeen is het geweest, Han op
nieuw höop te geven. Ze heeft nu toch
zelf voldoende ondervonden, wat het is,
als je niet met rust wordt gelaten, als
de wond geen tijd krijgt om te genezen.
Ze had het niet zoo bedoeld. „Oude
vriendschap..." is het haar schuld, dat
Han er meer achter zoekt, dat hij haar
gewoon-vriendschappelijke attentie ver
kiest te beschouwen ajs „een teeke^
dat ze alles wil overstappen en dat 41
komen rhag met Kerstmis". Kerstmi».-
Nick zucht. Daar had ze niet eens mrit
aan gedacht. Wat nu? De Kerstdag»
hier blijven? Nee, dat kan ze niet, ze
verlangt zelf veel te hard naar huis.
(Wordt vervolgd/
Hij neemt haar hand in de zijne.
Ik zal je heel iets anders vertellen,
lieve kleine Nick.
We hadden toch af gesproken...,
stribbelt Nick zwakjes tegen, maar ze
trekt haar hand niet terug.
Zoo gelukkig is ze nog nooit geweest,
denkt Nick. Maar dit lijkt niet veel op
„gewone vriendschap". Dit wordt... dit
is een begin... het begin van iets an
ders...
En dan vraagt Frank juist daL wat
hij zich vast had voorgenomen, niet te
zullen vragen:
Wanneer kom je weer theedrinken,
Nick?
- Voorloopig niet. Ik heb het te druk,
ontwijkt ze.
Maar je hoeft 's avonds toch niet
te werken?
Als ik ’s avonds bij jou kom thee
drinken, kan ik overdag mijn hersens
niet bij mijn werk houden.
Nick heeft het gevoel, alsof ze haar
werk tusschen hen beiden in moet
schuiven, als een muur; waarachter ze
Ja, en op kantoor hebben we ook
een hausse in de processen. Rense-
er’ de associé, is verleden week hals
haur k°P teruggekomen. Die heeft een
Vra »aar 8ekuurd en als je *t mij
dan t11' is hij er nog beroerder aan toe,
zee wegging. Maar een werker
ouwe0^ 18 nog een van 8°ele
pleite, moest je eens hooren
zakör •llemaal van die hnposante
8en^ onteigeningen en procedures van
wil in nten tegen den Staat en zoo. Hjj wel gezellig
«tan<j ^en znaand den heelen achter-
>n een dat halve jaar inbalen, zoo
Weidooi»!?1*0 van tien conclusies en drie
•eêr week. En dan in Januari
t Zuiden. Dus ja begrijpt
i
