fifll Elsje grijpt in r 9 7 3 Ta »7 7 2 Snelheidsrecords in de natuur MAAK ZELF EEN FIETS. NEEM: d OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOOOOOOOO OOOO HjHtMe® DE BELOONING SUCCES VERWACHT (Bertram) 13 12 T 8 it 6 io 5 14 I Ï4 16 I 21 22 20 19 26 ■2? 23 24 127 29 130 i3> |38 39 5 6 32 >4 17 33 45 2 3 40 41 48 46 47 5c |54 49 155 52 53 15» 63 6i 56 57 59 6: I67 64 65 71 70 72 73 DROOM EN WERKELIJKHEID 8o 81 78 79 13 •A-» 85 86 T Vat; 30 Oplossing in de courant van Maandag. ZT-<1 Ale i Enkele stappen in de ziekenkamer heen en weer mocht doen. 19 20 (Alex) Loet in het wit en Tom in rokcostuum. Pappie, zegt U eens een leelijk woord, misschien draait dat akelige beest zich dan om, dan kan ik ten minste z’n gezicht eens zien. (Peter Siers) Als jij den eersten prijs op de tentoonstelling wint, Molly, zal ik je tater laten opzetten! De bloem daar op de binnenplaats die wij doodstil zien staan dat is, het is wel heel erg dwaas, de schil van een banaan Zuster Loes. ziek; (afk); 23 Bez. Toen Tom weer geheel hersteld was, is hij met zus ter Loes naar een bontmagazijn gestapt en als ik goed ben ingelicht, zijn zij enkele maanden later bij het stadhuis gezien door verschillende andere verpleeg sters. Loes was in het wit en Tom correct in costuum gekleed ZÖiNDAGSBLAD behoorende bij de Haagsche Courantvan 25 October 1941 No. 18015 leden (afk 62 Meening; 64 Bid (Lat 65 Vreese- lijk; 67 Oude vochtmaat; 68 Kloostervoogd; 70 Dras- kolk; 73 Duitsche munt (afk 74 Verlaagde toon; 76 Huid; 77 Courantenjongen, 79 Noorsche munt; 80 Opstootje; 82 Muzieknoot; 84 Muzieknoot wachtte. Na een kwartier stond hij on geduldig op en riep, met zijn hand aan zijn mond: Else... Alleen de echo uit het bosch gaf ant woord. Waar kon ze uithangen? Hij keek op zijn horloge en nam zich voor nog een half uur te wachten; dan zou hij J toch nog moeten racen om op tijd in de stad te zijn Eindelijk kroop hij geërgerd in- zijn wagen en sloeg met een harden klap het portier achter zich dicht. Een verloren, s middag. Drukte met zijn voet op den t starter. Drukte nóg eens en zei een heel onbehoorlijk woord. Krabbelde rnoppe rend naar buiten en opende de motor kap, juist toen de eerste regendruppels 5 op de bladeren kletterden. Hij staarde wezenloos naar zijn motor Twee bougies ontbraken Het was niet voor elf uur in den avond dat een verregende, modderige, vuile J hongerige en heel kwade Joe de deur g van zijn woning in de stad opende. Er- gens ver weg in het donkere bosch stond zijn verlaten auto in den plensenden S regen Toen Joe, op jacht naar fruit en cake, s uit het gezicht verdwenen was, had Else haastig de motorkap van de auto opge- licht en daarbinnen wat gemorreld 1 Daarna was er iets door de lucht gevlo- gen en met een plof in de aarde achter j het struikgewas terecht gekomen. Een uur later bereikte Else, na een stevige wandeling, een café aan den straatweg. Ze belde hier de stad op. Toen ze verbinding gekregen had zei z ze: Ben jij het. Peter? Else hier Ga Winnie vanavond af halen; ze rekent et op dat je met haar naar den schouwburg J gaat Is ze kwaad op je? Des te beter dan krijg je een mooie gelegenheid om het weer goed te maken. Vergeet niet een zak kersenbonbons voor haar mee te nemen, daar is ze dol op Dag jongen Uef. Na een tijdje kw?,n een vrachtauto voorbij die haar een eind meenam Toen pakte ze ergens ee 1 bus en was om een uur of negen we.'r thuis. Haar eer- 1 ste gang was naar de kleerkast in haar slaapkamer De blauwe avondjurk was weg... Moe maar tevreden wilde ze meteen naar bed. Toen ze de deken opsloeg vond ze op haar hoofdkussen drie ker senbonbons. Else lachte zachtjes toen er een in haar mond stopte 40 Als 9 vert; 42 Lyrisch gedicht: 43 Familielid: 45 Bovenste deel; 49 Boomvrucht; 51 Titel (afk 53 Ri vier in Italië; 55 Zonder doel of beteekenis; 58 Schouwburgplaats; 59 Onmeetbaar getal; 60 Laatst- Horizontaal: 1 Pot tenbakkerskunst; 7. Dek; 14 Forsch; 16 Werkelijk; 17 Achter; 18 Loot; 19 Glansloos; 21 Veerkracht; 22 Spil; 24 Verkoop; 27 Nachtvogel; 28 Gezag; 29 Titel (afk.); 31 Voeg woord; 32 Slede; 33 Kruik je; 35 Vischsoort; 37 Hout hakkersbijl; 39 Heden; 40 Titel (afk 41 Windrich ting (afk.); 43 Voorzet sel; 44 Bekende races; 46 Berggeit; 47 Mijmerij; 48 Spot; 50 Muzieknoot; 51 Lidwoord; 52 Waterstand (afk); 54 Voorzetsel; 56 Reeds; 57 Ned Sport school (afk.); 59 Bolster; 61 Familielid; 63 Mop; 65 Voedsel; 66 Maan stand (afk.); 69 Mongool; 71 Planeet; 72 Kleur; 75 Let wel (afk.); 76 Nage recht; 78 Wapen; 79 Ijzerhoudende aarde; 81 Rijksdienst (afk 82 Rij; 83 Angst; 85 Papiervouw; 86 Steigerwerk. Oscar, ik heb gedroomd, dat ik een pracht van een hoed van je mocht koopen. Zet hem dan op en laat mij sla pen!(De Coninck) Kort geleden werd gemeld, dat bij een wedstrijd over zestig meter een struisvogel met een voor sprong van meer dan veertig meter voor het snelste renpaard de finish bereikte. Daarbij is het renpaard de snelste viervoeter, welks record op 25 meter per se conde staat, een prestatie, die hoogstens een jachthond nog leveren kan. Ze wordt pas in een juist licht gesteld, als men be denkt, dat de snelheid van een normalen sneltrein 8 meter per seconde bedraagt. Over een korten afstand kan een paard dus bijna met een renpaard wedijveren, terwijl een struisvogel zelfs op afstanden tot 50 meter een belangrijken voorsprong zou verkrijgen. Laten wij eens de ver- schillende snelheidsgraden in de natuur beschouwen. 3 Een slak legt per seconde 0,05 meter af, een sneeuw- x vlok valt bij windstilte per seconde 0,2 meter. Een in- fanterist legt bij een korten marsch gemiddeld per 5 sec. 1,4 meter af en wordt daarbij door een vlieg overtroffen, die het bij een rustige vlucht tot 1,6 meter J brengt. De golfstroom verslaat op zijn beurt de vlieg, want hij stroomt in de Straat van Florida, zooals de jongste opmetingen uitgemaakt hebben, 2,9 meter per 1 seconde. Een gemiddelde prestatie van 2,1 meter per i sec. bereikt een paard in gewonen draf, terwijl een voetganger met snellen pas het op 2,4 meter per J seconde brengen kan. In gewonen galop brengt een paard het op 4,5 meter, wat natuurlijk niets met de topprestaties van een renpaard te maken heeft, ter- wijl een wielrijder op een goeden weg 5,4 meter, J een lange-afstandslooper 2,4 meter en een regendrup- pel 11 m. per seconde aflegt. De doorsnee-prestatie van een auto is 20 meter per seconde, deze wordt door den koning der vogels, den adelaar, nog met 3 meter overtroffen; de boerenzwa- luw kan met 30 meter per seconde bijna wedijveren met een modern verkeersvliegtuig, terwijl de huiszwa- luw deze prestatie met 60 meter nog ver overtreft. Bij de huiszwaluw heeft men zelfs een topsnelheid van 90 meter per seconde gemeten. Men moet haar wel als het snelste levende wezen beschouwen. Stellig zijn bij de snelheids- en langzaamheids- records in de natuur geen levende wezens meer te- j* genwoordig. De groeisnelheid van een haar bedraagt 4 0,000,000,03 meter per seconde, die van een bamboe- stengel 0.000,006 meter. De Montblanc-gletscher be- weegt zich met een snelheid van 0,000,006 meter per j seconde voorwaarts, terwijl het bloed in de haarvaten van de menschelijke huid 0,005 meter per seconde af- legt. Daartegenover staan fantastische snelheidscijfers J Zoo raast een orkaan met 30 meter per seconde voort, het geluid heeft een snelheid van 332,3 meter per seconde. Het veldartilleriegeschut legt 500 meter per seconde af en wordt daarbij nog ver door het 5 infanteriegeschut overtroffen, dat het op 1000 meter per seconde brengt. De aarde legt haar baan om de zon af met een snelheid van 30700 meter in de se- conde en het licht beweegt zich, een absoluut snel- heidsrecord, over 300 000.000 meter per seconde, voor- waarts. Het ontbreekt er nog maar aan, dat je ook nog mijn blauwe avondjurk wilt leenen, baby, zei Else verbaasd Ze keek haar jongere zusje onderzoe kend aan. Winnie kleurde. Ze keerde zich om en ging voor het raam staan. Ik had je er juist om willen vra gen. Zeg-es, wat ben je eigenlijk van plan. Ga je uit? Ik dacht, dat Peter en jij gekibbeld hadden. Is het al weer bijgelegd? Het is Peter niet. Peter kan op vliegen Mmmmmm... zei Else langgerekt. Kinderen zijn jullie, allebei. En jij bent het domste gansje van de heele wereld. Om hem te plagen ga je met een ander uit. Wie is het? Die knappe jongen, die Zaterdag op het fuifje van Lucie naast mij zat Die... Stel je niet zoo aan. Else. Al ben je nu wat ouder dan ik, daarom be hoef je nog niet zoo superieur te doen. Ik kan best op mezelf passen. Luister-es, baby, zei Else ernstig. Ze was opgestaan en had Winnie bij de schouders gepakt. Doe het niet Ik ken hem wel; hij heeft een bar slechten naam. Maar dét begrijpt je nog niet Je hebt je laten imponeeren door zijn vlotte manieren, zijn auto, zijn... Maak het weer goed met dien armen Peter, voor je iets onherstelbaars ge daan hebt Nee, loop nu niet weg... Winnie... J.’ Verticaal: 1 Mid den; 2 Godsdienst (afk 3 Bier; 4 Omlijsting; 5 Weinig; 6 Maanstand (afk.); 8 Bijwoord; 9 Europeaan; 10 Deel v. h onderwijs; 11 Deel v. e schip; 12 Geographische term (afk.); 13 Deel van een meubelstuk: 15 Mu- Lengtemaat Voorzetsel; n. woord; 24 Boom; 25 Metaal; 26 Vat; 30 Deel v. e. zeil schip; 31 Lengtemaat; 33 Tobben; 34 De onbeken de (afk.); 36 Electrode; 37 Maanstand (afk.); 38 Damp; Hé, neem me niet kwalijk. Heb ik u bezeerd? De jongeman die haastig het trottoir overstak naar de glanzende auto, boog zich bezorgd over naar het meisje, dat met een lichten kreet van pijn haar enkel begon te wrijven. Wel, Else, ben jij het? riep hij toen verbaasd Allemachtig toeval lig. dat wij elkaar hier zoo hardhan dig in de armen moeten loopen. Gaat het al wat beter? Het moet maar, zei Else glim lachend Het was trouwens mijn eigen schuld, want ik keek niet uit Au... Laat ik je even naar huis bren gen. Hier, stap in. We hebben elkaar in lang niet gesproken Zaterdagavond scheen je mij niet te willen kennen. Je had het zoo druk met het schepseltje dat naast je zat. Hmm. Jaloersch? En ik dacht al, dat ik voor goed bij je afgedaan had. Laat het verleden rusten, zei Else vlug. Je hebt me nooit reden gege ven om er met veel genoegen aan te rug te denken. Nog steeds kwaad? Volstrekt niet We zijn allebei een jaartje ouder geworden. Ik ben geen kind meer. Prachtig, dat je het zoo opvat Joe keek haar van terzijde aan. Hij begon tusschen zijn tanden een liedje te fluiten. Toen zei hij opeens: Poëzie en Werkelijkheid soneel heel wat menschen ren, die wel wat Tom Ditters, de rijke en jonge vrijgezel, was weer in zooverre hersteld van een langdurige en gevaar lijke ziekte, dat hij, aan den arm van zijn verpleeg ster, enkele stappen in de ziekenkamer heen en weer mocht doen U begrijpt dat hij zich alweer boven Jan voelde en toen hij na ongeveer tien stappen op een stoel zat uit te rusten van de vermoeienis, vroeg hij aan den juist passeerenden behandelenden dokter, wanneer hij uit het ziekenhuis ontslagen zou worden. De dokter ech ter maande hem tot geduld, beloofde een heeleboel en toch weer niets en verdween weer haastig voordat Tom gelegenheid had een meer definitief antwoord te vragen. Wie hem daar had zien zitten, zou moeilijk het on vermoeibare fuifnummer van weleer herkend heb ben, zoo zeer had de ziekte hem aangegrepen.. Bleeke ingevallen wangen, de oogen diep in de kassen, brood magere armen en beenen... Maar, zei de verpleegster, zuster Loes, steeds weer tegen de ongeruste kennissen, als hij maar eerst eens buiten is geweest, flink gaat eten en kalmpjes aan doet in het begin, dan zal hij spoedig weer de oude zijn! En daar hield men het maar op Zooals reeds gezegd, was Tom een rijke jonge vrij gezel Hij lag in een aparte kamer en den geheelen dag was er een verpleegster tot zijn beschikking en de zustertjes, die afwisselend bij Tom dienst hadden, deden allen hun uiterste best om het hem naar den zin te maken... Per slot is een dergelijke patiënt altijd een kans voor een goed huwelijk. Hiermede willen we niet zeggen, dat een rijke pa tiënt in een ziekenhuis altijd een dankbaar slachtoffer is voor de huwbare verpleegsters. In geen geval. Maar u zult toch met mij eens zijn, dat een geval als dat van Tom niet dagelijks voorkomt in een ziekenhuis en dat verpleegsters niet altijd zuster kunnen blijven Kort en goed er bestond een zekere concurrentie tusschen de dames en het was een feit, dat dit niet ontgaan was aan Tom. Alleen zuster Loes hield zich bescheiden op den achtergrond, deed niet mee aan den algemeenen strijd tusschen haar collega's. Zij deed rustig haar werk, ging haar eigen weg en verzorgde haar patiënten zoo goed mogelijk Tom was neergestreken op een stoel bij het raam en keek uit op de binnenplaats van het ziekenhuis en ontdekte in een hoekje, waar op dat oogenblik juist een zonnestraaltje viel, een hel gele bloem, welke blijkbaar tusschen de voegen van de steenen wortel geschoten had, en nu probeerde in alle eenzaamheid wat meer fleur te geven aan de grijze steenmassa’s. Getroffen staarde Tom nog lang naar dezen zo- mergroet en zichtbaar opgemonterd, zei hij lachend tegen zuster Loes. die dien dag bij hem dienst had. Zuster Loes ziet u daar die gele bloem in dat hoekje? Wat zou u er van denken, als ik een wed strijd uitschreef voor de verpleegsters, wie *t kortste gedichtje maakt op dat bloempje, met de belooning voor de winnares een bontmantel? Direct waren alle dames enthousiast over dit idéé en al spoedig was een ieder druk bezig om een kort en aardig gedicht te maken In de zusterzaal werd het geval onderling bespro ken, kansen afgewogen, elk voor zich meende al zeker te zijn van den prijs en er ontstond waarlijk haast een flinke ruzie tusschen de bontmantel-begeerige colle ga’s. Slechts zuster Loes zei niets, ging als altijd rustig haar gang en deed haar plicht. Niemand dacht er dan ook aan om haar slechts een geringe kans te geven. Eindelijk dan was de dag aangebroken waarop door Tom uitgemaakt zou worden, wie het beste product in poëzie geleverd had. Tom had de dagelijkscbe loop-oefening al achter den rug en zat nu breed uit in een grooten leunstoel voor het raam, waar hij juist het gezicht had op het onderwerp van dezen wedstrijd Zonovergoten stond zij in haar be scheiden hoekje en de helgele kleur leek eens zoo fel te schit teren, als was het bloempje zich bewust van haar belangrijk heid. Eén voor één kwamen de zus tertjes binnen. Allen waren even ontsnapt uit de zaal of afdeeling, waar zij dienst had den. Als laatste kwam zuster Lena binnen en nu kon het ope nen en voorle zen van de ge dichtjes begin nen. Eerst werd alles verzameld in een mandje, door elkaar ge schud en dan nam Tom er stuk voor stuk de toegevouwen papiertjes uit en las ze voor. Heel mooie gedichten waren er bij. Het bleek dat onder bet ziekenhuisper- daar dan vanavond blijven eten. Dik wijls is het in zoo’n buitengelegenheid veel gezelliger dan in de stad. Een houtvuurtje, kaarslicht en zand op den vloer, ik ken dat Je bent nog even romantisch als vroeger. Jammer genoeg... Wat, jammer genoeg. Een anderen keer graag, maar van avond moet ik in de stad terug zijn. Eh... ik... enfin, je blijkt ruimer van opvatting te ?tjn dan vroeger: ik heb een afspraakje. Met een onschuldig bloedje, da’s weer eens wat anders. Beklagenswaardig schepseltje, zei Else lachend. Ze stapten uit de auto en keken om zich heen. Als jij aan den weg wat cake en wat vruchten wilt gaan koopen, dan zoek Ik ondertusschen een geschikt plekje un te zitten Best, zei Joe. Tot straks. Hij stapte fluitend het boschpad at De naastbijzijnde winkel aan den straatweg lag verder dan hij vermoed had en ’t duurde dan ook bijna een uur voordat hij, beladen met pakjes, terug was. Geen Else te bekennen. Joe zette zich op een treeplank van de auto en wa- nog meer konden dan al leen verplegen. Ook ontbrak somtijds de ko mische noot niet kortom het werd een zeer geani meerde bijeen komst. Het bleek uiterst moeilijk om een keus uit de inzendingen te maken en hoe dichter Tom bij den bodem kwam, des te moeilijker werd het om een de finitieve win nares aan te wijzen. Maar daar het heel goed mogelijk was. dat er tóch nog een gedicht je bij was dat ver boven alle andere uitblonk, ging Tom man moedig voort met openen en voorlezen. Eindelijk dan was er nog slechts één papiertje in de mand Uit de voorgaande was reeds op enkele heel goede dichtsels een keus gevallen en deze waren ter nadere bestudeering, opzij gelegd. Nu dames, zei Tom, ik ben werkelijk benieuwd of dit laatste briefje nog verandering brengt in de toch al zoo moeilijke keuze Ik kan niet anders zeggen, dan dat het mij niet makkelijk wordt gemaakt. Hij vouwde het laatste papiertje open, las het even voor zich zelf en barstte toen, tot aller groote ver bazing, in een schaterlach uit. Doch de meisjes zouden nog meer verbaasd staan Met een zwaai van zijn arm veegde Tom alle gedich ten in de mand terug, ook degenen die oorspronkelijk voor een nadere beschouwing in aanmerking zouden komen, en riep uit: Dit gedicht is onbetwistbaar het beste en kortste van allemaal en ik kan niet anders zeggen dan dat de maakster ervan glansrijk uit den strijd komt als win nares, luistert u maar: Je bent een verduiveld knappe meid geworden. Waar woon je tegenwoor dig eigenlijk? Of heb je zin om van middag een tochtje te maken. Na vijf jaren van wreede scheiding zal je ge zelschap mij een dubbel genoegen zijn, voegde hij er met een onbe schaamd lachje aan toe Graag, zei Else opgeruimd. La ten we ergens gaan picniccen, een flink eind weg. Pracht idee. Ze reden de stad uit. Joe spande zich zichtbaar in om Else te behagen. Terwijl hij aan het stuur zat te vertellen, keek het meisje hem van terzijde peinzend aan. Op zijn knappe gezicht waren voor den op- merkzamen toeschouwer de sporen van een losbandig leven gemakkelijk te herkennen. Toen hij echter later, door het bosch rijdend, zijn hand ver trouwelijk op de hare legde, trok ze niet terug. Eindelijk hielden ze stil. Het begint te betrekken, zei Joe, met een spijtigen blik naar den hemel. Als het gaat regenen zoeken we een aardige gelegenheid aan den hoofdweg op. Misschien kunnen we 3e Het frame uitzetten 24 meter ijzerdraad 2 naaimachinewielen Of u er op wilt gaan rijden... moet U ZELF beslissen. (A T. Nolthenius) 3 stoelveeren, 2 plankjes 1 stuk hengel 7 afgedankte hockeysticks 74 oude tennisballen 2e Het zadel opbouwen 2 onbruikbare rackets OOOO» 4 hoepels en 2 klosjes 4e De ballen tusschen de hoepels le Het stuur zagen klemmen Wanneer u alles in elkaar zet hebt U een FIETS

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 9