en
succes
Ervaringen van Duitsche
diplomaten in Engeland
Sebastopol en Kertsj met
gebombardeerd
No. 18029.
in
1941.
Dinsdag 11 November.
VERDUISTEREN
Met Duitschland
tegen het
Bolsjewisme
Spoorwegen der bolsje
wieken onder voortduren-
den Duitschen bommen-
hagel
Schandalige
behandeling
ENGELAND, AMERIKA
EN FINLAND
PRUS DEZER COURANT:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
De binnenscheepvaart
van
Rede van Churchill
Berlijn
De Britsche oorlogswinst
Moskou en Leningrad dagenlang
bestookt
Telefoon 116300 (zeven lijnen) - Giro No. 12500
DE VERDEDIGING VAN HET
PANAMAKANAAL
De strijd om Tisjwin
Politiek spel ten koste
kleine staten
Dakvensters en bovenlichten
vereischen bij de verduistering
bijzondere zorg.
Bij verordening geregeld
Toespraak van Mussolini
over de Amerikaansche vloot-
basis op IJsland
HAAGSCHE
COURANT
Berlijn
te
een
DE AANVAL OP HET
ITALIAANSCHE CONVOOI
over de „vor-
president der
een
ge-
ver-
York
dienst
(5263
tot
Van 15 regels 1.75. Iedere regel meer tot 10 regels 45 ct, daarna iedere regel
meer 50 et. Reclames 95 ct per regel. Bewijsnummers 5 ct fr. p. post 10 ct.
Incasso binnen de stad 5 cent buiten de stad volgens posttariet Bij
vooruitbetaling: Kleine Advertenties 95 ct; Dienstaanbiedingen 78 ct
Advertentiën waarin voorkomt „Brieven aan het bureau van dit blad” 10 ct meer.
Deze courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
BUREAUXWAGENSTRAAT 35—37
Bijkantoor: Scheveningen Keizerstr. 319, Tel. :>SO31O; Filialen: Rijswijk
Kantoorboekh. Leeuwendaal, Oranjelaan 3, Tel. 119461, voorburg, Boekhan.
del H. E. G. Ruys, Heerenstr. 124, Tel. T78038; N.V. Kantoorboekh. Th. J.
de Koning, Goudsbloemlaan 3, Tel. 330263; Boekh. J. B. v. Beters Jr., There-
slastr. 108a, Tel. 772444: Boekh. E. O. Couvée. van Hovtemastr. 66. Tel 721187
mmgen zelfs wanneer zij volledig door
Engelsch kapitaal worden gecontroleerd
doch in de Dominions en niet in Engeland
zelf zijn gevestigd, vrij gesteld van de hoo-
ge Engelsche oorlogswinstbelasting en zoo
doende in staat geweldige winsten te ma
ken Deafe komen volkomen ten bate van de
particuliere Britsche ondernemingen of
particuliere personen.
Engeliand’s plutocraten ontvangen dus,
hetzij reeds nu hetzij indirect na den oor.
log uit de Britsche Staatskas geweldige di
videnden en verrijken zich; anderzijds zijn
de arbeiders de dupe van de historie, im
mers loonsverhooging krijgen zij niet, ter
wijl de kosten van levensonderhoud, zoo
mede de belastingen enorm zijn gestegen.
In scheepvaartkringen te New
verluidt, dat het in Engelschen
varende Grieksche scship „Evros"
ton) op den Atlantischen Oceaan
zinken is gebracht. Het Grieksche vracht
schip „Maroeskus Pateras” (4259 ton) is
gekenterd aan de kust van Newfoundland.
Het wordt verloren geacht.
ENGELSCHE TORPEDOJAGER TOT
ZINKEN GEBRACHT
Volgens Reuter heeft de Britsche ad
miraliteit medegedeeld, dat de torpedo
jager „Cossack” tot zinken is gebracht.
De „Cossack” was een flottielje-leider
van 1870 t, met een vredesbemanning van
219 koppen. Hij werd in het jaar 1938 in
dienst gesteld
President Roosevelt heeft gisteren het
Congres nieuwe credieten ten bedrage
van 17 millioen dollar gevraagd. Hier
van zullen 104 millioen dollar gebruikt
worden voor het bouwen van nieuwe
sluizen in het Panamakanaal. Bijna het
geheele resteerende bedrag is bestemd
voor de uitbreiding van de verdediging
van het Panamakanaal.
In aanvulling op het weermachtbe-
richt van gisteren, wordt aan het
D.N.B. van militaire zijde het volgende
medegedeeld:
Terwijl de Duitsche en Roemeensche
troepen de verslagen bolsjewistische
troepen in de Krim steeds nauwer op
dringen naar het gebied van Sebastopol
en de bolsjewistische achterhoede terug
drijven in de richting van Kertsj, bom
bardeert de Duitsche luchtmacht de
eenige 2 toevluchtsgebieden der bolsje
wieken in de Krim, de stad en haven
van Sebastopol en het gebied van Kertsj
met effect. Groote branden woeden in
het Zuidelijke deel van Sebastopol, olie
tanks en pakhuizen kregen vele treffers.
Een vlucht van de bosij ewieken van de
Krim is nog slechts in geringe maté en
met hulp van het toeval uitvoerbaar.
Ook in andere sectoren van het Oos
telijke front wordt door de Duitsche
luchtmacht den verslagen bolsjewieken
ontkoming of aanvoeren van reserves,
vervangende troepen en ravitailleerings-
afdeelingen onmogelijk gemaakt. De
spoorwegen tusschen Donetz en Wolga
en in het gebied rond Moskou, staan
dag en nacht bloot aan den Duitschen
bommenhagel. Ook Moskou en Lenin
grad worden dag en nacht gebom
bardeerd.
De bolsjewieken wisten, waarom zij
bij Tisjwin zoo hevigen tegenstand bo
den aan den Duitschen aanval. Deze
plaats is een belangrijk verkeersknoop
punt. Daar kwamen de eenige nog
bruikbare groote wegen van het Lado-
gameer naar het Oosten samen. Thans
blijft den bolsjewieken tusschen de
Duitsche stellingen bij Tisjwin en de
Finsche stellingen en bruggehoofden
aan de Swir, nog slechts een smal ge
bied zonder wegen over, dat door zijn
moerassigheid moeilijk toegankelijk is
en leidt naar het Ladogameer. Het
vormt daardoor dan ook een zoo goed
als onbruikbare verbinding met het in
gesloten Leningrad.
Tijdens de gevechten om Tisjwin heb
ben Duitsche infanteristen den 9en No
vember 4 batterij-stellingen bestormd
en de rest van de artillerie-afdeeling,
welke sedert dagen sterk in het nauw
was gebracht, gevangen genomen. Het
viel den infanteristen op, dat de bolsje
wieken slechts met zwak afweervuur
van geweren en pistolen antwoordden
op den Duitschen aanval. De gevangen
genomen batterij-commandant deelde de
oorzaak daarvan mede.
„Sedert langen tijd hebben wij sterk
gebrek aan munitie gehad”, zoo zei hij.
„Eergisteren beschikte ik voor elk stuk
nog over 19 schoten. Daarom werd er
zoo weinig gevuurd. Het munitiegebrek
is een gevolg van de moeilijkheden bij
den aanvoer. Toen wij bij den divisie-
staf munitie aanvroegen werd ons me
degedeeld, dat een transport per spoor
onderweg was. Maar de trein is nooit
in Tisjwin aangekomen, daar de Duit
sche bommenwerpers de spoorbanen
over afstanden van kilometers hebben
vernield en talrijke transporttreinen
hebben vernietigd. Een colonne vracht
auto’s, welke werd uitgezonden, is even
eens niet meer teruggekeerd”.
De actie van de Duitsche
luchtmacht
Aan het geheele Oostelijke front
wordt de vernieling van spoorlijnen var^
de bolsjewieken door de Duitsche lucht
macht systematisch voortgezet. Veer
tien goederentreinen en een pantsertrein
werden geheel en al vernield, 3 beladen
goederentreinen en 2 pantsertreinen lie
pen zware schade op, ontspoorden ten
deele en brandden uit.
Volgens de tot dusver ontvangen be
richten, verloren de bolsjewieken Zon
dag in totaal 95 vliegtuigen.
i.
Het Angelsaksische optreden tegen kleine
staten is door het „ultimatum aan Fin
land” wel scherp belicht. Washington heeft
aan de regeering te Helsinki onlangs een
nota gericht, waarin geëischt werd, dat de
Finnen den strijd tegen Sovjet-Rusland
zouden stopzetten. Ook Londen heeft pres
sie in deze richting op Finland pogen uit
te oefenen en er was zelfs sprake van,
dat Engeland op uitnoodiging van Mos
kou den oorlog zou verklaren aan Fin
land, Hongarije en Roemenië. Op die wijze
trachten Engeland en Amerika den in het
nauw gebrachten sovjets te hulp te komen.
De bolsjewieken hebben den Moermansk-
^aoorweg noodig voor de Engelsche-Ame-
rikaansche transporten en zouden hun
troepen willen terugtrekken van het uit
gestrekte Finsche front. Amerika is er in
deze kwestie slechts op uit het belang van
Moskou te behartigen. Het Finsche blad
„Helsingin Sanomat” acht het ongelooflijk,
dat de Finsche maatregelen aan de Ooste
lijke grens in strijd met de belangen van
dé Vereenigde Staten zouden kunnen zijn,
want de V. S. blijven een neutraal land,
dat formeel ook niet met Duitschland in
oorlog is. Wanneer door den Finschen ver
dedigingsstrijd de toevoermogelijkheden
door de bolsjewisten belemmerd worden,
dan is het toch kinderachtig te beweren,
dat hierdoor de veiligheid van Amerika
verzwakt of aangetast wordt.
Een ander Finsch blad „Uusi Suomi”
schrijft, dat „Finland in den winteroorlog
(van 1939), toen het in een zwakkere posi
tie tegenover den grooten aanvaller stond,
de sympathie van de wereld wakker riep.
Thans echter nu het onder gunstiger voor-
teekenen vecht, is het tegendeel ontstaan.
Het Finsche volk is echter overtuigd van
de juistheid van den opgeganen weg en
zal derhalve daarop ook voortgaan”. Het
blad legt hier den vinger op de raadsel
achtige politiek van Angelsaksers. Ruim 20
jaar geleden, in den wereldoorlog, stonden
Amerika en Engeland achter Finland, dat
toen ook reeds onder leiding van den na-
tionalen held Mannerheim, tegen het roode
leger vocht. Ook bij den bolsjewistischen
overval op Finland in 1939 hebben deze
staten zich voor Finland ingezet. Toen het
op daadwerkelijken steun aankwam, kon
Engeland het echter niet verder brengen,
dan de levering van een beperkte hoeveel
heid verouderd wapentuig. Hulp en sym
pathie voor Finland zijn echter nu plots
aan kant gezet. Erger nog men wil
Finland dwingen tegen zijn belangen in
vrede te sluiten met de bolsjewieken. Be
loften, welke Engeland en Amerika, daar
aan voor de Finnen vastknoopen, berusten
natuurlijk op geen reëelen grondslag. De
inmenging van Roosevelt breidt zich
steeds meer uit en voortdurend ziet een
aantal staten zich onder pressie van het
Witte Huis gesteld. Portugal en Spanje
zijn genoopt steeds meer troepencontin
genten naar hun koloniën aan den Atlan
tischen Oceaan te zenden. Frankrijk ver
sterkt Dakar en andere steunpunten in
West-Afrika. Ook Ierland staat onder
druk van Washington, maar Dublin toont
ruggegraat en wijst alle aanvallen op zijn
neutraliteit af. Washington gaat zoover,
dat het den bolsjewieken bepaalde landen
in handen wil spelen. Bij de bezetting van
Iran werd een deel des lands aan de bols-
jewiseering prijsgegeven. Met Finland
tracht Roosevelt een dergelijk spel te spe
len. Den Finnen, die een zwaren strijd om
het bestaan voeren, tracht men de handen
te binden en hen te dwingen de wapens
neer te leggen om een afzonderlijken
vrede tusschen Finland en de Sovjet-Ünie
te verkrijgen. De regeering te Helsinki
wordt voor het geval zij weigert, er mede
gedreigd, dat zij niet langer als vertegen
woordigster van het Finsche volk zal wor
den erkend. Amerika dreigt Finland in
een gevaarlijke situatie te brengen, ten
bate van de sovjets. Het politieke spel
van groote mogendheden tegen kleine sta
ten wordt steeds doorzichtiger.
oorlogvoerende laten vallen, noch heeft
het zijn blokkade om Engeland opge
heven.
Het wenscht zich alleen niet te laten
provoceeren, gelijk het nationaal.socia-
lisme zich in den binnenlandschen strijd
ook nooit heeft laten provoceeren, zoo
werd verklaard. Doch evenals in dien
strijd zoo zal het ook in den huldigen
kamp voor Europa onverbiddelijk weten
toe te slaan. „Wie naar Engeland vaart,
vaart in den dood.”
v. 5.S5 uur nam. tot 8.55 uur v.m. S
i
M a a n: 11 Nov. onder 2.24 uur nam.
12 Nov. op 12.19 uur v.m. onder
2.55 uur nam.
Nachtdienst DOKTERS: Tusschen
10 u. n.m. en 7 u. v.m.: No. 394920.
Z tekenfondsleden de Volharding: j
No. 116364; zg. Stadspatiënten No.49
■■■■■■■■■•■■■•■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■f
ENGELSCHE PLUTOCRATEN VER
DIENEN AAN DEN OORLOG
De „Deutsche Zeitimg in den Niederlan-
den” schrijft o.a.: In de krrrogen van de
Engelsche arbeiders heerscht een toene
mende ontstemming over het feit, dat niet
tegenstaande alle beloften van de re
geering om hiertegen op te treden de par.
ticuliere Britsche bewapeningsindustrie
zeer goede winsten opstrijkt. Wel heefteen
oorlogswinstbelasting van ongeveer 100
pCt. bewerkstelligd, dat de nettowinst der
meeste ondernemingen niet verder is ge
stegen en ook de dividenden gelijk zijn ge.
bleven, maar het is een publiek geheim, dat
bij bewapeningsopdrachten aan particu
liere ondernemingen een zekere winst
marge is toegestaan, die op de kosten mag
worden gezet, waardoor talrijke mogelijk
heden worden geopend om gecamoufleer
de winsten te maken bij de opgave van het
bedrag der productiekosten. Buitendien
worden door te hooge afschrijvingen steeds
grootere reserves gemaakt om deze na af
loop van den oorlog uit te keeren. Onder
de arbeiders worden deze verborgen win.
sten sterk becritiseerd, te meer waar maat
regelen zijn genomen de loonen te stabi-
liseeren, niettegenstaande het feit, dat de
kosten van levensonderhoud in Engeland
ongeveer 40 pCt. zijn gestegen. Deskundi
gen zijn tot de conclusie gekomen, dat het
werkelijke loon minsten 20 pCt., in som
mige gevallen 33 pCt. minder bedraagt dan
de werkelijke koopkracht van het loon in
vredestijd.
Buitendien zijn alle Britsche onderne-
Voor de Duitsche en buitenlandsche
pers te Berlijn hebben de gewezen Duit
sche gezant te Teheran, Ettel, en de ge
wezen Duitsche consul-generaal te Reyk
javik, professor Gerlach, rapport uitge
bracht over het optreden van de Britten
en Sovjets tegenover diplomatieke ver.
tegenwoordigers van Duitschland en de
Duitsche kolonie in Iran.
Het rapport van Ettel was een lange
aanklacht tegen de Britsche regeering,
die schuld draagt aan het lot van Duit
sche mannen en vrouwen, wier loyale
houding jegens het gastland door de
Iraansche regeering meer dan eens uit
drukkelijk voorbeeldig - is genoemd. Bij
deze maatregelen tegen de Duitsche ko
lonie, aldus de gezant, was de Britsche
regeering de drijvende kracht en de
Sovjet-ambassadeur steeds een gewillige
dienaar, die op den voorgrond trad, als
bedoelde maatregelen de „goede repu
tatie” van Engeland zouden kunnen scha
den. Het voornaamste deel van Ettels
rapport is, naar men zich zal herinneren,
vroeger al gepubliceerd.
Gerlach deelde mee, dat hij 10 Mei
1940 uit zijn consulaat gezet en met de
andere Duitschers op Ijsland aan boord
van den Engelschen kruiser „Glasgow”
werd gebracht. In tegenstelling tot de
Engelsche belofte werd hij niet naar
Duitschland gebracht, doch eerst te Li
verpool en later te Londen in een sme
rige gevangenis opgesloten. Later werd
hij naar den Tower overgebracht. Pro
testen mochten niet baten en de behan
deling was uiterst streng. Na twee en een
halve maand werd Gerlach, lichamelijk
volkomen geknakt, naaf het eiland Man
overgebracht en kort daarop zag hij ein
delijk zijn gezin terug.
Aan het slot van zijn uiteenzetting
meldde Gerlach, dat hij was uitgewisseld
tegen den Britschen ambassadeur Oli
phant, die in Duitschland op heel wat
behoorlijker wijze is behandeld. In een
brief hierover geeft deze uiting aan de
„erkentelijkheid van het geheele reisge
zelschap voor de bewonderenswuardige
organisatie van de reis” en het slot luidt
woordelijk„Door al hetgeen n zoo
vriendelijk voor ons hebt gedaan, zal
deze reis in aangename herinnering blij
ven.”
In aansluiting op dit bericht kan nog
het volgende worden gemeld
Nadat Gerlach op 10 Mei aan boord van
den Engelschen kruiser „Glasgow” was
overgebracht, werd hij op 12 Mei van zijn
gezin gescheiden. Den volgenden dag
werd hij met een arrestantenauto naar
de gevangenis van Liverpool overge
bracht, waar hij in een donkere cel werd
opgesloten.
Nadat hem alle identiteitspapieren met
inbegrip van zijn diplomatenpas waren
afgenomen, werd zijn verzoek om onmid
dellijk bezoek te mogen ontvangen van
den vertegenwoordiger, die de Duitsche
belangen» in Engeland behartigt, afgewe
zen. Zoo smerig de gevangeniscellen, de
stroozakken en dekens waren, zoo smerig
waren het waschvertrek, dat tevens voor
de andere arrestanten diende en den'
handdoek. Scheergerei, kam, borstel, zeep
en tandenborstel werden den consul-
generaal geweigerd. Op 15 Mei werd
Gerlach naar Londen en wel voortoopig
voor 14 dagen in een school, die als in-
terneeringsgebouw was ingericht en later
naar den Tower overgebracht.
Gedurende de eerste maanden was het
den vertegenwoordiger van het Duitsche
rijk niet geoorloofd dagbladen of berich.
ten te ontvangen. Ook mocht hij geen
brieven schrijven. Op herhaald nadrukke
lijk verzoek werd hem tenslotte toege
staan tusschen de muren, welke rondom
den Tower liegen, te wandelen, waarbij
hij echter steeds bewaakt en vergezeld
werd door een cipier met geweer aan den
schouder. Op 19 September werd Ger
lach na 2( maand zware, eenzame op
sluiting, lichamelijk en geestelijk geheel
gebroken, naar het eiland Man overge
bracht, op 7 October werd hij eindelijk
met zijn gezin vereenigd.
Mevrouw Gerlach vertelt
De echtgenoote van consul-generaal
Gerlach heeft haar ervaringen in Enge
land neergelegd in een rapport. Met haar
dochters van 19 en 11 jaar kwam zij te
Liverpool in een gevangenis terecht,
waar de behandeling ongelooflijk was
dunne stroomatrassen, gore dekens,‘slecht
of ongenietbaar voedsel, steeds koud en
onhygiënische toestanden, welke met elke
beschrijving spotten. Het jongste doch
tertje werd tenslotte ondergebracht m
LITWINOF EN STEINHARDT
NAAR WASHINGTON
De „New York Times” meldt uit
Koeibisjef, dat tezamen met den Ame-
rikaanschen ambassadeur Steinhardt,
ook Litwinof per vliegtuig via Teheran
naar Amerika is vertrokken. De voor
naamste taak van Litwinof is, aldus ge
noemd blad, te zorgen voor een versneL-
de levering van Amerikaansche oorlogs
materiaal naar de Sovjet-Unie. Litwinof
heeft aan alle conferenties te Moskou
deelgenomen en fungeerde als tolk tus
schen Beaverbrook, Harriman en Sta-
1 lin. Hij spreekt van Roosevelt als „mijn
ouden vriend, waarvoor ik groote
bewondering koester”. Behalve het pro
bleem der oorlogsleveranties, heeft Lit
winof tot taak onderhandelingen te voe
ren over den toestand in het Verre Oos
ten en over de mogelijkheid van een
afzonderlijken vrede tusschen Finland
en de Sovjet-Unie.
Minister Huil heeft bevestigd, dat
Steinhardt thans naar Washington te-
rugkeért „voor conferenties”. Hij wilde
echter niet antwoorden op de vraag, of
Steinhardt vervangen zal worden door
een prominent aanhanger van de New
Deal.
Voor 'c-Gravenhage bij vooruitbet per 3 mnd. met „Kikerikl”, „De Nieuwste Mode”.
„Koloniaal Bijblad” en „Letterkundig Bijblad” f 3.15. Franco per post met Mode
blad 4.20. zonder Modeblad f 3.95. Buitenland f 9.45. Landen waarop het
verlaagd Intern drukwerk-posttarief van toepassing is f 7.35 p. kw. Bij postkantoren
tegen de geldende goedgek. abonn.prijzen. Afz. nummers 5 ct, fr. p. post 10 ct
Het verordeningenblad bevat een besluit
van den secretaris-generaal van het
departement van Waterstaat betreffende
de uitoefening van de binnenscheepvaart
in Nederland (Binnenscheepvaartbesluit
1941).
Hierin wordt het volgende bepaald:
Het in een vaartuig inladen of in lading
nemen van goederen voor opslag, dan wel
voor vervoer van de eene binnen Neder
land gelegen plaats naar de andere, de
opslag en het vervoer van die goederen
in dat vaartuig, zoomede de lossing uit
dat vaartuig, is zonder een daartoe strek
kende vergunning verboden.
Een vergunning kan worden verleend
voor: 1) wilde vaart, al dan niet ver
bonden met opslag, of voor opslag alleen;
2) beurtvaart; 3) eigen vervoer; 4) bij
zonder vervoer.
Met ingang van een nader te bepalen
datum kan een vergunning voor wilde
vaart enz., eigen vervoer en bijzonder
vervoer slechts worden verleend aan een
houder van een binnenvaartuig, indien hij
lid is van een bij de Stichting Nederland-
sche Binnenvaart Centrale aangesloten
vereeniging of van de Vereeniging Cen
traal Bureau voor de Rijn- en Binnen
vaart. De secretaris-generaal van het
departement van Waterstaat kan dispen
satie verleenen van dit voorgeschreven
lidmaatschap. De vergunningen worden
door de bevrachtingscommissarissen, na
het hooren van een commissie van advies,
verleend
De secretaris-generaal van het departe
ment van Waterstaat benoemt de be
vrachtingscommissarissen en hun com
missies van advies voor de districten en
regelt hun bevoegdheden.
Het deelnemen aan de binnenlandsche
beurtvaart is slechts geoorloofd, indien de
houder van een vergunning voor beurt
vaart lid is van een, der bij het Nederland-
sche Binnenvaartbureau aangesloten ver-
eenigingen.
De secretaris-generaal van het departe
ment van Waterstaat kan aan den houder
van een vaartuig de verplichting doen
opleggen, zijn vaartuig voor door hem aan
te geven doeleinden te bezigen tegen een
vergoeding, door hem vastgesteld op grond
van richtlijnen, in overleg met den ge
machtigde voor de prijzen bepaald. Bij
weigering van den houder of de beman
ning om de hun opgelegde verplichtingen
terstond na te komen, kan de secretaris
generaal de bemanning en andere zich aan
boord bevindende personen van het schip
doen verwijderen, het vaartuig doen be
mannen en daarvan het bedoelde gebruik
doen maken, zonder dat de houder van dat
vaartuig deswege op eenige vergoeding
aanspraak kan maken. Bij toepassing van
deze maatregelen blijven de met betrek
king tot het schip en de lading gesloten
verzekeringen ook onder de gewijzigde
omstandigheden van kracht.
Tegen beslissingen der bevrachtings
commissarissen kan de belanghebbende
De Britsche ministerpresident heeft bij
de installatie van den nieuwen Londen-
schen lordmayor, sir John Laure, een
vrij lange rede gehouden, waarin hij in
het bijzonder sprak over de vraagstukken
betreffende het Verre Oosten. Churchill
sprak, meldt het D.N.B.van „pogingen
van de Vereenigde Staten om den vrede
in den Stillen Oceaan te bewaren”. Zou
den deze pogingen mislukken, zoo meen
de Churchill, dan maak ik van deze ge
legenheid gebruik om te verklaren, dat
voor het geval de Vereenigde Staten in
een oorlog met Japan gewikkeld zouden
raken, de Britsche oorlogsverklaring bin
nen een uur zal volgen. Spr. waarschuw,
de Japan voor het „zeer gewaagde avon
tuur” om zich nutteloos in een strijd tus
schen de werelden te storten. Alle voor
bereidingen voor de verdediging van de
Britsche belangen in het Verre Oosten,
zoo meende Churchill, zijn getroffen en
zullen in de toekomst getroffen worden.
Voorts besprak hij ook de Chineesche
kwestie. „Vol ontroering”, zoo zeide de
premier, „volgt Engeland de „indruk
wekkende verdediging van land, vrijheid
en onafhankelijkheid”, welke het Chi
neesche volk onder Tsjang kai sjek 5
lange jaren, geheel op zichzelf aange
wezen, heeft gevoerd. Het zou een ramp
zijn voor de beschaving, mdien de edele
tegenstand tegen invasie en uitbuiting
niet zou leiden tot bevrijding van hun
vaderlandschen grond.”
Daarna sprak Churchill
stelijke politiek van den
Vereenigde Staten". Engeland stond ver
leden jaar aan het eind van zijn finan.
cieele hulpbronnen. Het heeft slechts één
ding kunnen doen, n.l. in de Vereenigde
Staten orders te plaatsen, zonder een
uitweg te zien. Toen volgde de „vorste
lijke politiek van den president” en werd
geld ter beschikking gesteld. De leen- en
pachtwet noemde Churchill „de vlekke-
looste wet in de geheele wereldgeschie
denis”.
totaal 7 koopvaardijschepen tot zinken
gebracht. De verklaring van de Engel
sche admiraliteit, volgens welke 2 con-
vooien zouden zijn aangevallen en in
totaal 10 koopvaardijschepen tot zinken
gebracht zouden zijn, wordt door de
zelfde welingelichte zijde als onjuist
van de hand gewezen. Ook de bewering
van de Britsche admiraliteit, dat
Itaiiaansche kruiser tot zinken is
bracht, is, naar men te Rome
klaart, onjuist.
De Duce heeft op een receptie van
den gouwleider en de politieke leiders
van de partij te Napels in een toe
spraak vafklaard, dat hij er steeds van
overtuigd is geweest, dat het volk van
Zuid-Italië, dat bijzonder blootstaat aan
de gevolgen van den oorlog, zijn kalm
te en discipline bewaart en de hoop
van den vyand in rook doet vervliegen,
die met zijn aanvallen de strijdvaardig
heid en den strijdgeest van de bevol
king tracht te vernielen. Vervolgens
sprak de Duce zijn waardeering uit
voor de dappere houding der zwart-
hemden van Napels en verklaarde, dat
de offers, welke thans gebracht worden,
door de overwinning zullen worden be
kroond, waardoor de positie van Napels
als „koningin van de MiddeUandsche
Zee” en haar industrieele ontwikkeling
aanzienlijk verhoogd zal worden.
GRIEKSCHE SCHEPEN VERLOREN
GEGAAN
een soort tehuis voor vondelingen, moe
der en oudste dochter in een vrouwenge
vangenis tusschen misdadigsters. De di
recteur betichtte haar van spionnage en
de behandeling was dienovereenkomstig.
Tenslotte werden de dames in een pen
sion ondergebracht, maar daar woonach
tige officieren namen aanstoot aan haar
en daarop werden zij naar een rendez
vous huis gevoerd, waar den heelen
nacht groote drukte heerschte. Via een
vrouwenkamp op Man, waar voornamelijk
Jodinnen waren, werd mevrouw Gerlach
hereenigd met man en jongste dochter.
Over de behandeling van mevrouw
Gerlach in de Liverpool City Police-ge.
vangenis nog het volgende
Ondanks het protest van mevrouw
Gerlach en ondanks haar verzoek op een
haar waardige behandeling werd zij
dagenlang in deze gevangenis vastgehou
den. Tijdens haar verblijf viel haar de
ongelooflijkste behandeling ten deel.
Allereerst nam men alles van haar weg,
wat zij en haar beide dochters bij zich
hadden, met inbegrip van de diploma
tieke passen, waarna zij gedrieën in een
kleine donkere cel werden opgesloten. In
de vrouwengevangenis in Manchester
waren de cellen iets beter, doch de toe
standen precies gelijk aan die van de
andere gevangenis.
Zoo werden zij des ochtends om 6 uur
gewekt waarna zij gemeenschappelijk
met de strafgevangenen, met in de eene
hand een waschkom of eetgerei en in de
andere hand den nachtspiegel naar de
waschplaats moesten gaan, welke in een
onbeschrijfelijken toestand verkeerde.
Deze ruimte werd zoowel voor het
schoonmaken van de nachtspiegels ge
bruikt als voor het omspoelen van het
eetgerij. Vervolgens werden zij weer op
gesloten tot het ontbijt, dat koud en in
onsmakelijken toestand werd verstrekt.
Bijzonder stuitend noemde mevrouw
Gerlach het optreden van den gevangenis
directeur, die haar van spionnage pro
beerde te beschuldigen. Bij de visitatie,
welke volgde, werd haar ondergoed open
getornd en de zolen van haar schoenen
en de hakken beklopt. Tenslotte kregen
zij de inbeslaggenomen eigendommen weer
terug, met inbegrip van den diploma,
tieken pas.
Na, zooals reeds gemeld, eerst in een
pension te zijn gebracht en vervolgens in
een rendez-vous huis, werden zij ver
voerd naar een vrouwenkamp in Port
Erin op het eiland Man, waar voor het
grootste deel de vrouwen Jodinnen
waren. Dit was de laatste étappe. Einde
lijk werd mevrouw Gerlach en haar
dochter hereenigd met haar man en jong
ste dochter. Het gezin werd tenslotte
gehuisvest als men op grond van de
sitie van prof. Gerlach mocht
wachten.
EEN PREEK VAN LA GUARDIA
Door den burgemeester van New York,
La Guardia, is aan alle geestelijken ih de
Vereenigde Staten een preek gezonden,
welke Zondag a.s. van alle kansels zou
moeten worden voorgelezen.
De „New York Times” publiceert den
volledigen tekst van de preek, zooals La
Guardia zich dien voorstelt. Volgens
deze publicatie zijn de voornaamste pun
ten de volgende „Uit een veelvoud van
volken en rassen is de Amerikaansche
eenheid ontstaan. Geleidelijk is de vrij
heid van religie gevolgd. Religie is de
bron der democratie. De „Joodsch-Chris-
telijke openbaring” heeft in den loop
van den tijd de politieke philosophic van
de democratie doen ontstaan, in tegen
stelling tot de oeroude denkbeelden van
het goddelijke recht der koningen en
aristocraten, benevens van de imperialis
tische eerzucht. De democratie geeft de
religie goede mogelijkheden. Democratie
en religie kunnen dus samen den „goe
den staat” opbouwen.”
De preek vormt het onderwerp van
zeer scherpe discussies, vooral in kringen
der geestelijkheid. Men vreest, dat La
Guardia en zijn vrienden plannen hebben
om in de Vereenigde Staten een soort
nationale kerk op te richten.
De „Washington Daily News” noemt
het verzenden van den door La Guardia
voorgeschreven tekst voor een preek een
„grove vergissing” en een predikant
spreekt in de „Washington Times Herald"
van een onaanvaardbaren eisch.
„De uitnoodiging van den eersten bur
gemeester van New York, La Guardia,
aan de geestelijken om hun preek Zondag
a.s. te houden volgens door hem ge
leverd model, vormt een der grootste
onbeschaamdheden, welke men zich op
dit gebied heeft veroorloofd”, aldus se
nator Clark. Senator Nye verklaarde,
dat deze daad van La Guardia een nieu
we stap op den dictatorialen weg der
regeering van de Vereenigde Staten is.
De, „New York Journal American” ver."
klaart, dat men in Congreskringen het
zoo| optreden van La Guardia beschouwt als
po-1 een poging om de Amerikaansche kerken
ver. I In te schakelen in de oorlogspolitiek van
I Roosevelt.
Bij den Engelschen aanval op
Italiaansch convooi, waarvan melding
is gemaakt in het Itaiiaansche Weer-
machtbericht van gisteren, zijn, naar
van welingelichte Itaiiaansche zijde
verluidt, meldt het D.N.B. uit Rome, in
De A.N.P..correspondent
meldt
Naar uit New York wordt medege
deeld, is op Ijsland een Amerikaansche
marinebasis gevestigd. In Londen heeft
dit bericht de volgende commentaar uit
gelokt Tot dusver stonden de Ameri
kanen op IJsland slechts ter verdediging,
thans is dat eiland een uitgangspunt voor
operaties geworden. De Amerikaansche
marine heeft thans de gelegenheid Roo.
sevelt’s bevel om het eerst te schieten
ten uitvoer te leggen. De Vereenigde
Staten zijn hiermede 2000 mijl dichter bij
den oorlog gekomen.
In bevoegde kringen te Berlijn wijst
men in dit verband op de passage in
Hitler’s rede in den Löwenbraukeller te
München, waarin gezegd wordt, dat de
Führer juist bevolen heeft om niet te
schieten. Hoewel deze rede gehouden
werd voor de vestiging van de Ameri
kaansche marinebasis op Ijsland bekend
werd, zoo beschouwt men de geciteerde
woorden toch als het beste en eenige
antwoord op deze nieuwe 2000-mijlschrede
naar den oorlog. Dat het Newyorksche
bericht een antwoord op Hitler’s verkla
ring zou zijn, kan men te Berlijn moei
lijk aannemen. Al is het dus voor de
gansche wereld duidelijk, niet alleen
door de incidenten met de „Greer",
Kearney” en „Reuben James”, doch ook
door Roosevelt’s schietbevel, dat Amerika
de aanvaller is, zoo heeft de Duitsche lei
ding daartegenover toch niet eenzelfde
schietbevel willen geven, wijl uit de er
varing maar al te goed bekend is, hoe
men aan den overkant van den Oceaan
erop uit is, Duitschland tot aanvaller te
bestempelen. Natuurlijk zal elke Duit
sche commandant hebben terug te schie
ten, gelijk Hitler uitdrukkelijk in zijn
rede verklaart. Ook make men uit de
rede van den Führer niet op, als zouden
de Amerikaansche wapenleveranties nu
maar ongestoord kunnen plaats hebben.
Volgens het oorlogsrecht kan alle con
trabande in beslag genomen en zoonoodig
vernietigd worden. Bij twijfel is een on
derzoek gewettigd, waaraan de schepen
zich moeten onderwerpen. Duitschland
heeft allerminst een zijner rechten als
voor zoover deze niet betrekking hebben
op een reis of op opslag, binnen twee
weken bij den raad van beroep voor be-
vrachtingszaken in beroep komen. De
secretaris-generaal van het departement
van Waterstaat benoemt de leden van den
raad van beroep voor bevrachtingszaken
en regelt hun bevoegdheden. Het instellen
van. een beroep heeft geen opschortende
werking, tenzij de secretaris-generaal
anders bepaalt. Ten einde bindende kracht
te verkrijgen, behoeven de uitspraken van
den raad van beroep voor bevrachtings-
zalten de goedkeuring van den secretaris
generaal.
De secretaris-generaal van het departe
ment van Waterstaat stelt nadere voor
schriften vast betreffende de uitoefening
van de binnenscheepvaart in Nederland.
De ten gevolge van dit besluit te geven
voorschriften dienen in overeenstemming
te zijn met de voorschriften van het be
sluit betreffende den opbouw van een
zelfstandige organisatie ter ontwikkeling
van het bedrijfsleven, alsmede met de
in aansluiting daarop reeds uitgevaar
digde of nog uit te vaardigen uitvoerings-
voorschriften.
Dit besluit treedt een week na heden
in werking. Tegelijkertijd treden buiten
werking1) het besluit van den Opper
bevelhebber van Land- en Zeemacht van
19 Mei 1940 ten aanzien van de bevrach-
tingscommissies 2) het besluit van den
Opperbevelhebber van Land- en Zee
macht van 23 Mei 1940 ten aanzien van
de binnenlandsche beurtvaart3) de wet
van 5 Mei 1933, houdende tijdelijke
maatregelen ter bevordering van een
zooveel mogelijk evenredige vrachtver-
deeling in de .binnenscheepvaart4) Ar
tikel 4 van het besluit no. 176/1940 tot
verhooging van de vervoerscapaciteit
der binnenvloot.
Geldige bevrachtingsboekjes, onthef
fingen, goedkeuringen of verklaringen
krachtens de wet van 5 Mei 1933 gelden,
tot opzeggens toe, als een vergunning.
Voor zoover door den secretaris-gene
raal van het departement van Water
staat niet anders wordt bepaald, blijft
de indeeling in districten van kracht,
zooals deze laatstelijk gold.