en succes Ervaringen van Duitsche diplomaten in Engeland Sebastopol en Kertsj met gebombardeerd No. 18029. in 1941. Dinsdag 11 November. VERDUISTEREN Met Duitschland tegen het Bolsjewisme Spoorwegen der bolsje wieken onder voortduren- den Duitschen bommen- hagel Schandalige behandeling ENGELAND, AMERIKA EN FINLAND PRUS DEZER COURANT: PRIJS DER ADVERTENTIËN: De binnenscheepvaart van Rede van Churchill Berlijn De Britsche oorlogswinst Moskou en Leningrad dagenlang bestookt Telefoon 116300 (zeven lijnen) - Giro No. 12500 DE VERDEDIGING VAN HET PANAMAKANAAL De strijd om Tisjwin Politiek spel ten koste kleine staten Dakvensters en bovenlichten vereischen bij de verduistering bijzondere zorg. Bij verordening geregeld Toespraak van Mussolini over de Amerikaansche vloot- basis op IJsland HAAGSCHE COURANT Berlijn te een DE AANVAL OP HET ITALIAANSCHE CONVOOI over de „vor- president der een ge- ver- York dienst (5263 tot Van 15 regels 1.75. Iedere regel meer tot 10 regels 45 ct, daarna iedere regel meer 50 et. Reclames 95 ct per regel. Bewijsnummers 5 ct fr. p. post 10 ct. Incasso binnen de stad 5 cent buiten de stad volgens posttariet Bij vooruitbetaling: Kleine Advertenties 95 ct; Dienstaanbiedingen 78 ct Advertentiën waarin voorkomt „Brieven aan het bureau van dit blad” 10 ct meer. Deze courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen BUREAUXWAGENSTRAAT 35—37 Bijkantoor: Scheveningen Keizerstr. 319, Tel. :>SO31O; Filialen: Rijswijk Kantoorboekh. Leeuwendaal, Oranjelaan 3, Tel. 119461, voorburg, Boekhan. del H. E. G. Ruys, Heerenstr. 124, Tel. T78038; N.V. Kantoorboekh. Th. J. de Koning, Goudsbloemlaan 3, Tel. 330263; Boekh. J. B. v. Beters Jr., There- slastr. 108a, Tel. 772444: Boekh. E. O. Couvée. van Hovtemastr. 66. Tel 721187 mmgen zelfs wanneer zij volledig door Engelsch kapitaal worden gecontroleerd doch in de Dominions en niet in Engeland zelf zijn gevestigd, vrij gesteld van de hoo- ge Engelsche oorlogswinstbelasting en zoo doende in staat geweldige winsten te ma ken Deafe komen volkomen ten bate van de particuliere Britsche ondernemingen of particuliere personen. Engeliand’s plutocraten ontvangen dus, hetzij reeds nu hetzij indirect na den oor. log uit de Britsche Staatskas geweldige di videnden en verrijken zich; anderzijds zijn de arbeiders de dupe van de historie, im mers loonsverhooging krijgen zij niet, ter wijl de kosten van levensonderhoud, zoo mede de belastingen enorm zijn gestegen. In scheepvaartkringen te New verluidt, dat het in Engelschen varende Grieksche scship „Evros" ton) op den Atlantischen Oceaan zinken is gebracht. Het Grieksche vracht schip „Maroeskus Pateras” (4259 ton) is gekenterd aan de kust van Newfoundland. Het wordt verloren geacht. ENGELSCHE TORPEDOJAGER TOT ZINKEN GEBRACHT Volgens Reuter heeft de Britsche ad miraliteit medegedeeld, dat de torpedo jager „Cossack” tot zinken is gebracht. De „Cossack” was een flottielje-leider van 1870 t, met een vredesbemanning van 219 koppen. Hij werd in het jaar 1938 in dienst gesteld President Roosevelt heeft gisteren het Congres nieuwe credieten ten bedrage van 17 millioen dollar gevraagd. Hier van zullen 104 millioen dollar gebruikt worden voor het bouwen van nieuwe sluizen in het Panamakanaal. Bijna het geheele resteerende bedrag is bestemd voor de uitbreiding van de verdediging van het Panamakanaal. In aanvulling op het weermachtbe- richt van gisteren, wordt aan het D.N.B. van militaire zijde het volgende medegedeeld: Terwijl de Duitsche en Roemeensche troepen de verslagen bolsjewistische troepen in de Krim steeds nauwer op dringen naar het gebied van Sebastopol en de bolsjewistische achterhoede terug drijven in de richting van Kertsj, bom bardeert de Duitsche luchtmacht de eenige 2 toevluchtsgebieden der bolsje wieken in de Krim, de stad en haven van Sebastopol en het gebied van Kertsj met effect. Groote branden woeden in het Zuidelijke deel van Sebastopol, olie tanks en pakhuizen kregen vele treffers. Een vlucht van de bosij ewieken van de Krim is nog slechts in geringe maté en met hulp van het toeval uitvoerbaar. Ook in andere sectoren van het Oos telijke front wordt door de Duitsche luchtmacht den verslagen bolsjewieken ontkoming of aanvoeren van reserves, vervangende troepen en ravitailleerings- afdeelingen onmogelijk gemaakt. De spoorwegen tusschen Donetz en Wolga en in het gebied rond Moskou, staan dag en nacht bloot aan den Duitschen bommenhagel. Ook Moskou en Lenin grad worden dag en nacht gebom bardeerd. De bolsjewieken wisten, waarom zij bij Tisjwin zoo hevigen tegenstand bo den aan den Duitschen aanval. Deze plaats is een belangrijk verkeersknoop punt. Daar kwamen de eenige nog bruikbare groote wegen van het Lado- gameer naar het Oosten samen. Thans blijft den bolsjewieken tusschen de Duitsche stellingen bij Tisjwin en de Finsche stellingen en bruggehoofden aan de Swir, nog slechts een smal ge bied zonder wegen over, dat door zijn moerassigheid moeilijk toegankelijk is en leidt naar het Ladogameer. Het vormt daardoor dan ook een zoo goed als onbruikbare verbinding met het in gesloten Leningrad. Tijdens de gevechten om Tisjwin heb ben Duitsche infanteristen den 9en No vember 4 batterij-stellingen bestormd en de rest van de artillerie-afdeeling, welke sedert dagen sterk in het nauw was gebracht, gevangen genomen. Het viel den infanteristen op, dat de bolsje wieken slechts met zwak afweervuur van geweren en pistolen antwoordden op den Duitschen aanval. De gevangen genomen batterij-commandant deelde de oorzaak daarvan mede. „Sedert langen tijd hebben wij sterk gebrek aan munitie gehad”, zoo zei hij. „Eergisteren beschikte ik voor elk stuk nog over 19 schoten. Daarom werd er zoo weinig gevuurd. Het munitiegebrek is een gevolg van de moeilijkheden bij den aanvoer. Toen wij bij den divisie- staf munitie aanvroegen werd ons me degedeeld, dat een transport per spoor onderweg was. Maar de trein is nooit in Tisjwin aangekomen, daar de Duit sche bommenwerpers de spoorbanen over afstanden van kilometers hebben vernield en talrijke transporttreinen hebben vernietigd. Een colonne vracht auto’s, welke werd uitgezonden, is even eens niet meer teruggekeerd”. De actie van de Duitsche luchtmacht Aan het geheele Oostelijke front wordt de vernieling van spoorlijnen var^ de bolsjewieken door de Duitsche lucht macht systematisch voortgezet. Veer tien goederentreinen en een pantsertrein werden geheel en al vernield, 3 beladen goederentreinen en 2 pantsertreinen lie pen zware schade op, ontspoorden ten deele en brandden uit. Volgens de tot dusver ontvangen be richten, verloren de bolsjewieken Zon dag in totaal 95 vliegtuigen. i. Het Angelsaksische optreden tegen kleine staten is door het „ultimatum aan Fin land” wel scherp belicht. Washington heeft aan de regeering te Helsinki onlangs een nota gericht, waarin geëischt werd, dat de Finnen den strijd tegen Sovjet-Rusland zouden stopzetten. Ook Londen heeft pres sie in deze richting op Finland pogen uit te oefenen en er was zelfs sprake van, dat Engeland op uitnoodiging van Mos kou den oorlog zou verklaren aan Fin land, Hongarije en Roemenië. Op die wijze trachten Engeland en Amerika den in het nauw gebrachten sovjets te hulp te komen. De bolsjewieken hebben den Moermansk- ^aoorweg noodig voor de Engelsche-Ame- rikaansche transporten en zouden hun troepen willen terugtrekken van het uit gestrekte Finsche front. Amerika is er in deze kwestie slechts op uit het belang van Moskou te behartigen. Het Finsche blad „Helsingin Sanomat” acht het ongelooflijk, dat de Finsche maatregelen aan de Ooste lijke grens in strijd met de belangen van dé Vereenigde Staten zouden kunnen zijn, want de V. S. blijven een neutraal land, dat formeel ook niet met Duitschland in oorlog is. Wanneer door den Finschen ver dedigingsstrijd de toevoermogelijkheden door de bolsjewisten belemmerd worden, dan is het toch kinderachtig te beweren, dat hierdoor de veiligheid van Amerika verzwakt of aangetast wordt. Een ander Finsch blad „Uusi Suomi” schrijft, dat „Finland in den winteroorlog (van 1939), toen het in een zwakkere posi tie tegenover den grooten aanvaller stond, de sympathie van de wereld wakker riep. Thans echter nu het onder gunstiger voor- teekenen vecht, is het tegendeel ontstaan. Het Finsche volk is echter overtuigd van de juistheid van den opgeganen weg en zal derhalve daarop ook voortgaan”. Het blad legt hier den vinger op de raadsel achtige politiek van Angelsaksers. Ruim 20 jaar geleden, in den wereldoorlog, stonden Amerika en Engeland achter Finland, dat toen ook reeds onder leiding van den na- tionalen held Mannerheim, tegen het roode leger vocht. Ook bij den bolsjewistischen overval op Finland in 1939 hebben deze staten zich voor Finland ingezet. Toen het op daadwerkelijken steun aankwam, kon Engeland het echter niet verder brengen, dan de levering van een beperkte hoeveel heid verouderd wapentuig. Hulp en sym pathie voor Finland zijn echter nu plots aan kant gezet. Erger nog men wil Finland dwingen tegen zijn belangen in vrede te sluiten met de bolsjewieken. Be loften, welke Engeland en Amerika, daar aan voor de Finnen vastknoopen, berusten natuurlijk op geen reëelen grondslag. De inmenging van Roosevelt breidt zich steeds meer uit en voortdurend ziet een aantal staten zich onder pressie van het Witte Huis gesteld. Portugal en Spanje zijn genoopt steeds meer troepencontin genten naar hun koloniën aan den Atlan tischen Oceaan te zenden. Frankrijk ver sterkt Dakar en andere steunpunten in West-Afrika. Ook Ierland staat onder druk van Washington, maar Dublin toont ruggegraat en wijst alle aanvallen op zijn neutraliteit af. Washington gaat zoover, dat het den bolsjewieken bepaalde landen in handen wil spelen. Bij de bezetting van Iran werd een deel des lands aan de bols- jewiseering prijsgegeven. Met Finland tracht Roosevelt een dergelijk spel te spe len. Den Finnen, die een zwaren strijd om het bestaan voeren, tracht men de handen te binden en hen te dwingen de wapens neer te leggen om een afzonderlijken vrede tusschen Finland en de Sovjet-Ünie te verkrijgen. De regeering te Helsinki wordt voor het geval zij weigert, er mede gedreigd, dat zij niet langer als vertegen woordigster van het Finsche volk zal wor den erkend. Amerika dreigt Finland in een gevaarlijke situatie te brengen, ten bate van de sovjets. Het politieke spel van groote mogendheden tegen kleine sta ten wordt steeds doorzichtiger. oorlogvoerende laten vallen, noch heeft het zijn blokkade om Engeland opge heven. Het wenscht zich alleen niet te laten provoceeren, gelijk het nationaal.socia- lisme zich in den binnenlandschen strijd ook nooit heeft laten provoceeren, zoo werd verklaard. Doch evenals in dien strijd zoo zal het ook in den huldigen kamp voor Europa onverbiddelijk weten toe te slaan. „Wie naar Engeland vaart, vaart in den dood.” v. 5.S5 uur nam. tot 8.55 uur v.m. S i M a a n: 11 Nov. onder 2.24 uur nam. 12 Nov. op 12.19 uur v.m. onder 2.55 uur nam. Nachtdienst DOKTERS: Tusschen 10 u. n.m. en 7 u. v.m.: No. 394920. Z tekenfondsleden de Volharding: j No. 116364; zg. Stadspatiënten No.49 ■■■■■■■■■•■■■•■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■f ENGELSCHE PLUTOCRATEN VER DIENEN AAN DEN OORLOG De „Deutsche Zeitimg in den Niederlan- den” schrijft o.a.: In de krrrogen van de Engelsche arbeiders heerscht een toene mende ontstemming over het feit, dat niet tegenstaande alle beloften van de re geering om hiertegen op te treden de par. ticuliere Britsche bewapeningsindustrie zeer goede winsten opstrijkt. Wel heefteen oorlogswinstbelasting van ongeveer 100 pCt. bewerkstelligd, dat de nettowinst der meeste ondernemingen niet verder is ge stegen en ook de dividenden gelijk zijn ge. bleven, maar het is een publiek geheim, dat bij bewapeningsopdrachten aan particu liere ondernemingen een zekere winst marge is toegestaan, die op de kosten mag worden gezet, waardoor talrijke mogelijk heden worden geopend om gecamoufleer de winsten te maken bij de opgave van het bedrag der productiekosten. Buitendien worden door te hooge afschrijvingen steeds grootere reserves gemaakt om deze na af loop van den oorlog uit te keeren. Onder de arbeiders worden deze verborgen win. sten sterk becritiseerd, te meer waar maat regelen zijn genomen de loonen te stabi- liseeren, niettegenstaande het feit, dat de kosten van levensonderhoud in Engeland ongeveer 40 pCt. zijn gestegen. Deskundi gen zijn tot de conclusie gekomen, dat het werkelijke loon minsten 20 pCt., in som mige gevallen 33 pCt. minder bedraagt dan de werkelijke koopkracht van het loon in vredestijd. Buitendien zijn alle Britsche onderne- Voor de Duitsche en buitenlandsche pers te Berlijn hebben de gewezen Duit sche gezant te Teheran, Ettel, en de ge wezen Duitsche consul-generaal te Reyk javik, professor Gerlach, rapport uitge bracht over het optreden van de Britten en Sovjets tegenover diplomatieke ver. tegenwoordigers van Duitschland en de Duitsche kolonie in Iran. Het rapport van Ettel was een lange aanklacht tegen de Britsche regeering, die schuld draagt aan het lot van Duit sche mannen en vrouwen, wier loyale houding jegens het gastland door de Iraansche regeering meer dan eens uit drukkelijk voorbeeldig - is genoemd. Bij deze maatregelen tegen de Duitsche ko lonie, aldus de gezant, was de Britsche regeering de drijvende kracht en de Sovjet-ambassadeur steeds een gewillige dienaar, die op den voorgrond trad, als bedoelde maatregelen de „goede repu tatie” van Engeland zouden kunnen scha den. Het voornaamste deel van Ettels rapport is, naar men zich zal herinneren, vroeger al gepubliceerd. Gerlach deelde mee, dat hij 10 Mei 1940 uit zijn consulaat gezet en met de andere Duitschers op Ijsland aan boord van den Engelschen kruiser „Glasgow” werd gebracht. In tegenstelling tot de Engelsche belofte werd hij niet naar Duitschland gebracht, doch eerst te Li verpool en later te Londen in een sme rige gevangenis opgesloten. Later werd hij naar den Tower overgebracht. Pro testen mochten niet baten en de behan deling was uiterst streng. Na twee en een halve maand werd Gerlach, lichamelijk volkomen geknakt, naaf het eiland Man overgebracht en kort daarop zag hij ein delijk zijn gezin terug. Aan het slot van zijn uiteenzetting meldde Gerlach, dat hij was uitgewisseld tegen den Britschen ambassadeur Oli phant, die in Duitschland op heel wat behoorlijker wijze is behandeld. In een brief hierover geeft deze uiting aan de „erkentelijkheid van het geheele reisge zelschap voor de bewonderenswuardige organisatie van de reis” en het slot luidt woordelijk„Door al hetgeen n zoo vriendelijk voor ons hebt gedaan, zal deze reis in aangename herinnering blij ven.” In aansluiting op dit bericht kan nog het volgende worden gemeld Nadat Gerlach op 10 Mei aan boord van den Engelschen kruiser „Glasgow” was overgebracht, werd hij op 12 Mei van zijn gezin gescheiden. Den volgenden dag werd hij met een arrestantenauto naar de gevangenis van Liverpool overge bracht, waar hij in een donkere cel werd opgesloten. Nadat hem alle identiteitspapieren met inbegrip van zijn diplomatenpas waren afgenomen, werd zijn verzoek om onmid dellijk bezoek te mogen ontvangen van den vertegenwoordiger, die de Duitsche belangen» in Engeland behartigt, afgewe zen. Zoo smerig de gevangeniscellen, de stroozakken en dekens waren, zoo smerig waren het waschvertrek, dat tevens voor de andere arrestanten diende en den' handdoek. Scheergerei, kam, borstel, zeep en tandenborstel werden den consul- generaal geweigerd. Op 15 Mei werd Gerlach naar Londen en wel voortoopig voor 14 dagen in een school, die als in- terneeringsgebouw was ingericht en later naar den Tower overgebracht. Gedurende de eerste maanden was het den vertegenwoordiger van het Duitsche rijk niet geoorloofd dagbladen of berich. ten te ontvangen. Ook mocht hij geen brieven schrijven. Op herhaald nadrukke lijk verzoek werd hem tenslotte toege staan tusschen de muren, welke rondom den Tower liegen, te wandelen, waarbij hij echter steeds bewaakt en vergezeld werd door een cipier met geweer aan den schouder. Op 19 September werd Ger lach na 2( maand zware, eenzame op sluiting, lichamelijk en geestelijk geheel gebroken, naar het eiland Man overge bracht, op 7 October werd hij eindelijk met zijn gezin vereenigd. Mevrouw Gerlach vertelt De echtgenoote van consul-generaal Gerlach heeft haar ervaringen in Enge land neergelegd in een rapport. Met haar dochters van 19 en 11 jaar kwam zij te Liverpool in een gevangenis terecht, waar de behandeling ongelooflijk was dunne stroomatrassen, gore dekens,‘slecht of ongenietbaar voedsel, steeds koud en onhygiënische toestanden, welke met elke beschrijving spotten. Het jongste doch tertje werd tenslotte ondergebracht m LITWINOF EN STEINHARDT NAAR WASHINGTON De „New York Times” meldt uit Koeibisjef, dat tezamen met den Ame- rikaanschen ambassadeur Steinhardt, ook Litwinof per vliegtuig via Teheran naar Amerika is vertrokken. De voor naamste taak van Litwinof is, aldus ge noemd blad, te zorgen voor een versneL- de levering van Amerikaansche oorlogs materiaal naar de Sovjet-Unie. Litwinof heeft aan alle conferenties te Moskou deelgenomen en fungeerde als tolk tus schen Beaverbrook, Harriman en Sta- 1 lin. Hij spreekt van Roosevelt als „mijn ouden vriend, waarvoor ik groote bewondering koester”. Behalve het pro bleem der oorlogsleveranties, heeft Lit winof tot taak onderhandelingen te voe ren over den toestand in het Verre Oos ten en over de mogelijkheid van een afzonderlijken vrede tusschen Finland en de Sovjet-Unie. Minister Huil heeft bevestigd, dat Steinhardt thans naar Washington te- rugkeért „voor conferenties”. Hij wilde echter niet antwoorden op de vraag, of Steinhardt vervangen zal worden door een prominent aanhanger van de New Deal. Voor 'c-Gravenhage bij vooruitbet per 3 mnd. met „Kikerikl”, „De Nieuwste Mode”. „Koloniaal Bijblad” en „Letterkundig Bijblad” f 3.15. Franco per post met Mode blad 4.20. zonder Modeblad f 3.95. Buitenland f 9.45. Landen waarop het verlaagd Intern drukwerk-posttarief van toepassing is f 7.35 p. kw. Bij postkantoren tegen de geldende goedgek. abonn.prijzen. Afz. nummers 5 ct, fr. p. post 10 ct Het verordeningenblad bevat een besluit van den secretaris-generaal van het departement van Waterstaat betreffende de uitoefening van de binnenscheepvaart in Nederland (Binnenscheepvaartbesluit 1941). Hierin wordt het volgende bepaald: Het in een vaartuig inladen of in lading nemen van goederen voor opslag, dan wel voor vervoer van de eene binnen Neder land gelegen plaats naar de andere, de opslag en het vervoer van die goederen in dat vaartuig, zoomede de lossing uit dat vaartuig, is zonder een daartoe strek kende vergunning verboden. Een vergunning kan worden verleend voor: 1) wilde vaart, al dan niet ver bonden met opslag, of voor opslag alleen; 2) beurtvaart; 3) eigen vervoer; 4) bij zonder vervoer. Met ingang van een nader te bepalen datum kan een vergunning voor wilde vaart enz., eigen vervoer en bijzonder vervoer slechts worden verleend aan een houder van een binnenvaartuig, indien hij lid is van een bij de Stichting Nederland- sche Binnenvaart Centrale aangesloten vereeniging of van de Vereeniging Cen traal Bureau voor de Rijn- en Binnen vaart. De secretaris-generaal van het departement van Waterstaat kan dispen satie verleenen van dit voorgeschreven lidmaatschap. De vergunningen worden door de bevrachtingscommissarissen, na het hooren van een commissie van advies, verleend De secretaris-generaal van het departe ment van Waterstaat benoemt de be vrachtingscommissarissen en hun com missies van advies voor de districten en regelt hun bevoegdheden. Het deelnemen aan de binnenlandsche beurtvaart is slechts geoorloofd, indien de houder van een vergunning voor beurt vaart lid is van een, der bij het Nederland- sche Binnenvaartbureau aangesloten ver- eenigingen. De secretaris-generaal van het departe ment van Waterstaat kan aan den houder van een vaartuig de verplichting doen opleggen, zijn vaartuig voor door hem aan te geven doeleinden te bezigen tegen een vergoeding, door hem vastgesteld op grond van richtlijnen, in overleg met den ge machtigde voor de prijzen bepaald. Bij weigering van den houder of de beman ning om de hun opgelegde verplichtingen terstond na te komen, kan de secretaris generaal de bemanning en andere zich aan boord bevindende personen van het schip doen verwijderen, het vaartuig doen be mannen en daarvan het bedoelde gebruik doen maken, zonder dat de houder van dat vaartuig deswege op eenige vergoeding aanspraak kan maken. Bij toepassing van deze maatregelen blijven de met betrek king tot het schip en de lading gesloten verzekeringen ook onder de gewijzigde omstandigheden van kracht. Tegen beslissingen der bevrachtings commissarissen kan de belanghebbende De Britsche ministerpresident heeft bij de installatie van den nieuwen Londen- schen lordmayor, sir John Laure, een vrij lange rede gehouden, waarin hij in het bijzonder sprak over de vraagstukken betreffende het Verre Oosten. Churchill sprak, meldt het D.N.B.van „pogingen van de Vereenigde Staten om den vrede in den Stillen Oceaan te bewaren”. Zou den deze pogingen mislukken, zoo meen de Churchill, dan maak ik van deze ge legenheid gebruik om te verklaren, dat voor het geval de Vereenigde Staten in een oorlog met Japan gewikkeld zouden raken, de Britsche oorlogsverklaring bin nen een uur zal volgen. Spr. waarschuw, de Japan voor het „zeer gewaagde avon tuur” om zich nutteloos in een strijd tus schen de werelden te storten. Alle voor bereidingen voor de verdediging van de Britsche belangen in het Verre Oosten, zoo meende Churchill, zijn getroffen en zullen in de toekomst getroffen worden. Voorts besprak hij ook de Chineesche kwestie. „Vol ontroering”, zoo zeide de premier, „volgt Engeland de „indruk wekkende verdediging van land, vrijheid en onafhankelijkheid”, welke het Chi neesche volk onder Tsjang kai sjek 5 lange jaren, geheel op zichzelf aange wezen, heeft gevoerd. Het zou een ramp zijn voor de beschaving, mdien de edele tegenstand tegen invasie en uitbuiting niet zou leiden tot bevrijding van hun vaderlandschen grond.” Daarna sprak Churchill stelijke politiek van den Vereenigde Staten". Engeland stond ver leden jaar aan het eind van zijn finan. cieele hulpbronnen. Het heeft slechts één ding kunnen doen, n.l. in de Vereenigde Staten orders te plaatsen, zonder een uitweg te zien. Toen volgde de „vorste lijke politiek van den president” en werd geld ter beschikking gesteld. De leen- en pachtwet noemde Churchill „de vlekke- looste wet in de geheele wereldgeschie denis”. totaal 7 koopvaardijschepen tot zinken gebracht. De verklaring van de Engel sche admiraliteit, volgens welke 2 con- vooien zouden zijn aangevallen en in totaal 10 koopvaardijschepen tot zinken gebracht zouden zijn, wordt door de zelfde welingelichte zijde als onjuist van de hand gewezen. Ook de bewering van de Britsche admiraliteit, dat Itaiiaansche kruiser tot zinken is bracht, is, naar men te Rome klaart, onjuist. De Duce heeft op een receptie van den gouwleider en de politieke leiders van de partij te Napels in een toe spraak vafklaard, dat hij er steeds van overtuigd is geweest, dat het volk van Zuid-Italië, dat bijzonder blootstaat aan de gevolgen van den oorlog, zijn kalm te en discipline bewaart en de hoop van den vyand in rook doet vervliegen, die met zijn aanvallen de strijdvaardig heid en den strijdgeest van de bevol king tracht te vernielen. Vervolgens sprak de Duce zijn waardeering uit voor de dappere houding der zwart- hemden van Napels en verklaarde, dat de offers, welke thans gebracht worden, door de overwinning zullen worden be kroond, waardoor de positie van Napels als „koningin van de MiddeUandsche Zee” en haar industrieele ontwikkeling aanzienlijk verhoogd zal worden. GRIEKSCHE SCHEPEN VERLOREN GEGAAN een soort tehuis voor vondelingen, moe der en oudste dochter in een vrouwenge vangenis tusschen misdadigsters. De di recteur betichtte haar van spionnage en de behandeling was dienovereenkomstig. Tenslotte werden de dames in een pen sion ondergebracht, maar daar woonach tige officieren namen aanstoot aan haar en daarop werden zij naar een rendez vous huis gevoerd, waar den heelen nacht groote drukte heerschte. Via een vrouwenkamp op Man, waar voornamelijk Jodinnen waren, werd mevrouw Gerlach hereenigd met man en jongste dochter. Over de behandeling van mevrouw Gerlach in de Liverpool City Police-ge. vangenis nog het volgende Ondanks het protest van mevrouw Gerlach en ondanks haar verzoek op een haar waardige behandeling werd zij dagenlang in deze gevangenis vastgehou den. Tijdens haar verblijf viel haar de ongelooflijkste behandeling ten deel. Allereerst nam men alles van haar weg, wat zij en haar beide dochters bij zich hadden, met inbegrip van de diploma tieke passen, waarna zij gedrieën in een kleine donkere cel werden opgesloten. In de vrouwengevangenis in Manchester waren de cellen iets beter, doch de toe standen precies gelijk aan die van de andere gevangenis. Zoo werden zij des ochtends om 6 uur gewekt waarna zij gemeenschappelijk met de strafgevangenen, met in de eene hand een waschkom of eetgerei en in de andere hand den nachtspiegel naar de waschplaats moesten gaan, welke in een onbeschrijfelijken toestand verkeerde. Deze ruimte werd zoowel voor het schoonmaken van de nachtspiegels ge bruikt als voor het omspoelen van het eetgerij. Vervolgens werden zij weer op gesloten tot het ontbijt, dat koud en in onsmakelijken toestand werd verstrekt. Bijzonder stuitend noemde mevrouw Gerlach het optreden van den gevangenis directeur, die haar van spionnage pro beerde te beschuldigen. Bij de visitatie, welke volgde, werd haar ondergoed open getornd en de zolen van haar schoenen en de hakken beklopt. Tenslotte kregen zij de inbeslaggenomen eigendommen weer terug, met inbegrip van den diploma, tieken pas. Na, zooals reeds gemeld, eerst in een pension te zijn gebracht en vervolgens in een rendez-vous huis, werden zij ver voerd naar een vrouwenkamp in Port Erin op het eiland Man, waar voor het grootste deel de vrouwen Jodinnen waren. Dit was de laatste étappe. Einde lijk werd mevrouw Gerlach en haar dochter hereenigd met haar man en jong ste dochter. Het gezin werd tenslotte gehuisvest als men op grond van de sitie van prof. Gerlach mocht wachten. EEN PREEK VAN LA GUARDIA Door den burgemeester van New York, La Guardia, is aan alle geestelijken ih de Vereenigde Staten een preek gezonden, welke Zondag a.s. van alle kansels zou moeten worden voorgelezen. De „New York Times” publiceert den volledigen tekst van de preek, zooals La Guardia zich dien voorstelt. Volgens deze publicatie zijn de voornaamste pun ten de volgende „Uit een veelvoud van volken en rassen is de Amerikaansche eenheid ontstaan. Geleidelijk is de vrij heid van religie gevolgd. Religie is de bron der democratie. De „Joodsch-Chris- telijke openbaring” heeft in den loop van den tijd de politieke philosophic van de democratie doen ontstaan, in tegen stelling tot de oeroude denkbeelden van het goddelijke recht der koningen en aristocraten, benevens van de imperialis tische eerzucht. De democratie geeft de religie goede mogelijkheden. Democratie en religie kunnen dus samen den „goe den staat” opbouwen.” De preek vormt het onderwerp van zeer scherpe discussies, vooral in kringen der geestelijkheid. Men vreest, dat La Guardia en zijn vrienden plannen hebben om in de Vereenigde Staten een soort nationale kerk op te richten. De „Washington Daily News” noemt het verzenden van den door La Guardia voorgeschreven tekst voor een preek een „grove vergissing” en een predikant spreekt in de „Washington Times Herald" van een onaanvaardbaren eisch. „De uitnoodiging van den eersten bur gemeester van New York, La Guardia, aan de geestelijken om hun preek Zondag a.s. te houden volgens door hem ge leverd model, vormt een der grootste onbeschaamdheden, welke men zich op dit gebied heeft veroorloofd”, aldus se nator Clark. Senator Nye verklaarde, dat deze daad van La Guardia een nieu we stap op den dictatorialen weg der regeering van de Vereenigde Staten is. De, „New York Journal American” ver." klaart, dat men in Congreskringen het zoo| optreden van La Guardia beschouwt als po-1 een poging om de Amerikaansche kerken ver. I In te schakelen in de oorlogspolitiek van I Roosevelt. Bij den Engelschen aanval op Italiaansch convooi, waarvan melding is gemaakt in het Itaiiaansche Weer- machtbericht van gisteren, zijn, naar van welingelichte Itaiiaansche zijde verluidt, meldt het D.N.B. uit Rome, in De A.N.P..correspondent meldt Naar uit New York wordt medege deeld, is op Ijsland een Amerikaansche marinebasis gevestigd. In Londen heeft dit bericht de volgende commentaar uit gelokt Tot dusver stonden de Ameri kanen op IJsland slechts ter verdediging, thans is dat eiland een uitgangspunt voor operaties geworden. De Amerikaansche marine heeft thans de gelegenheid Roo. sevelt’s bevel om het eerst te schieten ten uitvoer te leggen. De Vereenigde Staten zijn hiermede 2000 mijl dichter bij den oorlog gekomen. In bevoegde kringen te Berlijn wijst men in dit verband op de passage in Hitler’s rede in den Löwenbraukeller te München, waarin gezegd wordt, dat de Führer juist bevolen heeft om niet te schieten. Hoewel deze rede gehouden werd voor de vestiging van de Ameri kaansche marinebasis op Ijsland bekend werd, zoo beschouwt men de geciteerde woorden toch als het beste en eenige antwoord op deze nieuwe 2000-mijlschrede naar den oorlog. Dat het Newyorksche bericht een antwoord op Hitler’s verkla ring zou zijn, kan men te Berlijn moei lijk aannemen. Al is het dus voor de gansche wereld duidelijk, niet alleen door de incidenten met de „Greer", Kearney” en „Reuben James”, doch ook door Roosevelt’s schietbevel, dat Amerika de aanvaller is, zoo heeft de Duitsche lei ding daartegenover toch niet eenzelfde schietbevel willen geven, wijl uit de er varing maar al te goed bekend is, hoe men aan den overkant van den Oceaan erop uit is, Duitschland tot aanvaller te bestempelen. Natuurlijk zal elke Duit sche commandant hebben terug te schie ten, gelijk Hitler uitdrukkelijk in zijn rede verklaart. Ook make men uit de rede van den Führer niet op, als zouden de Amerikaansche wapenleveranties nu maar ongestoord kunnen plaats hebben. Volgens het oorlogsrecht kan alle con trabande in beslag genomen en zoonoodig vernietigd worden. Bij twijfel is een on derzoek gewettigd, waaraan de schepen zich moeten onderwerpen. Duitschland heeft allerminst een zijner rechten als voor zoover deze niet betrekking hebben op een reis of op opslag, binnen twee weken bij den raad van beroep voor be- vrachtingszaken in beroep komen. De secretaris-generaal van het departement van Waterstaat benoemt de leden van den raad van beroep voor bevrachtingszaken en regelt hun bevoegdheden. Het instellen van. een beroep heeft geen opschortende werking, tenzij de secretaris-generaal anders bepaalt. Ten einde bindende kracht te verkrijgen, behoeven de uitspraken van den raad van beroep voor bevrachtings- zalten de goedkeuring van den secretaris generaal. De secretaris-generaal van het departe ment van Waterstaat stelt nadere voor schriften vast betreffende de uitoefening van de binnenscheepvaart in Nederland. De ten gevolge van dit besluit te geven voorschriften dienen in overeenstemming te zijn met de voorschriften van het be sluit betreffende den opbouw van een zelfstandige organisatie ter ontwikkeling van het bedrijfsleven, alsmede met de in aansluiting daarop reeds uitgevaar digde of nog uit te vaardigen uitvoerings- voorschriften. Dit besluit treedt een week na heden in werking. Tegelijkertijd treden buiten werking1) het besluit van den Opper bevelhebber van Land- en Zeemacht van 19 Mei 1940 ten aanzien van de bevrach- tingscommissies 2) het besluit van den Opperbevelhebber van Land- en Zee macht van 23 Mei 1940 ten aanzien van de binnenlandsche beurtvaart3) de wet van 5 Mei 1933, houdende tijdelijke maatregelen ter bevordering van een zooveel mogelijk evenredige vrachtver- deeling in de .binnenscheepvaart4) Ar tikel 4 van het besluit no. 176/1940 tot verhooging van de vervoerscapaciteit der binnenvloot. Geldige bevrachtingsboekjes, onthef fingen, goedkeuringen of verklaringen krachtens de wet van 5 Mei 1933 gelden, tot opzeggens toe, als een vergunning. Voor zoover door den secretaris-gene raal van het departement van Water staat niet anders wordt bepaald, blijft de indeeling in districten van kracht, zooals deze laatstelijk gold.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 1