TREINCONTROLE VOOR MN PUZZELAAR ^Gestolen goed gedijt niet I ié GLL'DZÜD over de sneeuw Ii S2S 2 5 2 36 37 35 De ski-godin II I! II li lÉ li li li ii it ii ii ii ii ii ii ii ii ii ii ii ii it ii ie ii n i i i ii ii ii ii ii H ii ii ii ii ii ii IE ii ii 1 i ii 11 II IE II II II li ii ii ii it ii ii ii ii 11 ii ii ii ii 11 ii ii ii ii IE li IE li 11 IE ii ii - II li ‘ii ii ii ii ii ii ii ii ii ié it ii 8 112 „GEACHTE BESTUUR EN LEDEN 7 ii li ii ii IÉ ZSO ;'A 7^ 4 ge- I vrije dagen in den straatdienst bij de po- over HET VIEL NIET MEE .a Zij waren naam, veltje van de hebzucht hem niet in zijn T per Wie heeft moet (P Siers) club, waarvan hij al jaren lang de secre- BIJ DEN OOGARTS 3 A 6 I 7 9 II 15 16 17 IA 13 19 had gedaan. 21 20 22 23 25 26 3Q (Alex) 32 36 A2 AO W3 AA II W5 dat bij aanraking van het kistje Opeenvolgende reeks, 23 (P Slers) !l IE II II II II Een praatje over de geschiedenis der snelle sneeuwlatten li lÉ HET SKI-LOOPEN REEDS IN HET BRONS-TIJDPERK BEKEND hout vervaardigd. voorhistorischen Vandaar een men en nog li H ii ii H II ii H li ii ii ii 27 Hetzelfde, 28 Sp uitgestrekte grasvlak ten met verspreide boomen en boomgroe 34 Koor van zangers, 36 Actieve zuurstof. II ie; ii be- hij Er komt een snoezig meisje met een wollen ijsmuts en groote wanten (Alex) Kees van Arkel had hem eens in ver trouwen medegedeeld, op welke manier Jl 1- .1 1— I..; -a Iwmm *1ZXM B steld en hoe moeilijk het voor oninge- wijden was. om het. kistje te stelen Maar „GEACHT BESTUUR EN LEDEN Met diep leedwezen moet ik u berich ten...” enz. Er klonken voetstappen op de trap, juist toen Jan den brief gereed had. Vlug plak te hij hem dicht en verborg hem in zijn zak -De voetstappen gingen voorbij. Het was blijkbaar zijn buurman van boven geweest en opgelucht haalde hij adem. Den brief zou hij posten in Boulogne vlak na de aankomst van de boot Nog een half uur bleef hij nadenkend voor zich uit zitten staren, toen kleedde hij zich aan en verliet met een klein koffertje, waarin hij het allernoodzakelijkste had gepakt voor de laatste maal de flatwoning, waarin hij ruim drie jaar had gewoond. Een briefje voor zijn hospita legde hij op tafel neer We zullen er eens even een oogje aan wagen, mevrouwtje. Als 't mijn oog dan maar niet is, dokter! II i: dat hij geen uitweg meer zag lij-J_ 1-1. 1_A1- 18 8» kens II IE j om strijd schuins naar het aardige toetje 9 bedoeld Jaap telt niet „Drifa de zonen ski-stok en schoen. De oudste ui. den Kaukasus; zij aartsengelen Gabriël de aarde neerdaalden, hem raad Het klonk hem als muziek in de ooren De kas van de vereeniging... de goed gevulde brandkast van de vereeniging. Het stuitte hem wel tegen de borst, om zich te verrijken met het geld van zijn -i." „i -- I taris was De club, die hij lief had gekre- H ii ii ii t ii ii ii ii ii 18 en de rokken van het meisje. Het meisje lacht tegen Joop Joop lacht We zullen wat dichter bij elkaar gaan zitten, zegt hij tegen Jaap onder de bank, dan heeft de conducteur je niet zoo gauw in de smiezen. gen bekend, waarin over zekeren god II Maar de 9 ii hoofd sloeg omdat bij in haast den 1E i -J..1-uaan reus hadden de naam, Vijftien duizend gulden was er op dit oogenblik in de kas van van Arkel en pas over drie dagen gaat het naar de bank, mompelde de Jong glunderend. Eiken dag tepeteerde hij zijn rol, als hij op het wan kele kantoorkrukje zat en als hij ‘s avonds alleen op zijn kamer was. dan oefende hij zich in de uitstekende vermomming, welke hij zich stukje voor stukje had aangeschaft. Er was maar één ding, dat hem pijn deed. Maar... het duiveltje suste die ge dachten in slaap. 39 en Michael maar AGSBLAD beboerende bij de Haagsche Courant van 22 November 1941 No. 18039 stilte van zijn slaapkamer een afschelds- VOORZICHTIG brief schrijven aan de kameraden van zijn club... aan zijn pestuurscollega’s. In gloedvolle bewoordingen betuigde hij zijn leedwezen over zijn daad. Met kapitale letters teekende hij het hoofd van den brief: 27 Langzaam klauterde Jan de Jong twee dagen later tegen de uitgesleten treden van de flatwoning op Er scheen geen einde aan te komen Vijftien splinternieu we bankbiljetten van duizend gulden za ten zorgvuldig in een enveloppe in zijn binnenzak De passage op de boot naar Zuid-Amerika had hij tevoren al bespro ken onder een gefingeerden naam en heel vaag hoorde hij de negen slagen van een naburige kerkklok Nog een uur, dan zou hij op weg zijn naar Boulogne, maar eerst wilde hij in de dien avond in de eenzaamheid vah zijn hut de vijftien splinternieuwe bankbiljet ten van duizend dollars wilde natellen, ble ven zijn oogen met ontzetting gericht op de enveloppe „Den heer Kees van Arkel..t" enx enz Bruusk en met verwilderd gezicht Horizontaal* 2 Het vasteland, 7 Klein vaartuig, 8 Toegankelijk 9 Onechte edelsteen, 11 Klinknageltje, 13 Lyrisch ge dicht, 15 Verkorte meisjesnaam. 16 Uit geput, 18 Iets. 19 Reftel, 20 Kerkgebruik 22 Plaatselijk heersebende ziekte, 24 Pre- dicatie, 26 Overeenkomstig, 29 Plantenve- zelstof, 31 Onaantastbaar, 32 Telwoord. 34 Kleedingstuk 35 Kleefstof, 37 Behoeftig 38 Aaneenschakeling van korte oogenbiik- ken, 40 Paradijs. 41 Rustoord. 43.Zoetwa- tervischje, 44 Kort oogenblik, 45 Wachter Verticaal: 1 Muur, 2 Plaats in Bel gië, 3 Waardebepaling, 4 Pauselijke ver- nabij jager afgebeeld ook andere jacht- en waarop de skilatten niet zeldzaam. Zelfs oude prent van op ski’s voortbe Uag nieneci Jt uiuui, i» u in ae slad De vorige week zei u dat u een paar we ken op reis zou gaan Nee meneer, dat was niet noodfrg. Ik ben er met een flinke geldboete afge komen! (P. Siers) steeds dringender. Jan de Jong wist nauwkeurig de ge woonten van van Arkel, den penning meester Hij was dikwijks bij hem ge- Ze schuiven dichter naar elkaar toe Jaap ergert zich dood Dat Joop nu zoo Als Jan de Jong niet zoo diep in. de schulden had gezeten, dan zou het dui- T veltje van de hebzucht hem niet in zijn IE strikken gevangen hebben Jan was nooit Jgelukkig geweest en het was zeker niet misplaatst, dat zijn clubvrienden hemden 11 bijnaam van Jan Pech gegeven hadden. Loterijen en weddenschappen, altijd werd het een financieel fiasco Tenslotte waren zijn schulden zoodanig gestegen, J Het dui veltje van de hebzucht was gekomen, tel- --s opnigpw Ruw schudde JSn hem dan van zich af, maar het liet niet los Zoet gefluister van onmetelijke rijkdommen en Ivan een onafhankelijk en weelderig le- iÉ Maar ik weet zeker, dat jij ze moet hebben, houdt hij vol. Ik heb ze niet! Het meisje kijkt van den een naar den ander, maar zegt niets Wat moeten we nu beginnen? Tja, dat weet ik niet. Als ze aan stonds komen controleeren en ze snappen je, dan moet je een nieuw kaartje beta len en boete erbij. Zij zijn hier lang niet malsch! Jaap kijkt beteuterd. Radeloos. Dan moet ik mijn kaartje bij de y douane verloren hebben, zegt hij somber Weet je wat? raadt Joop gemoede lijk Kruip onder de bank, tot de con- Skade liep zelfs een sport doet denken) van die weg, om te en zitten knus dicht bij elkaar Hebben haar man Njord (ook aan kunnen ski-loopen in koudere streken; de Wielandsage ondernemen Svip- j en Uil „vrijgezellentochten” per ski door Jotumheim en roofden op die vrouwen; de held van de bij de Finnen verrichtte Hercules-arbeid op sneeuwschoe- en het was Palnatoke, die het bestond -op deze En zitten knus dicht bij elkaar. (Alex) weest zijn veengrond uit het brons-tijdperk, d.w.z. ongeveer dus van bekende ski-sage stamt vertelt hoe de op - - - -- hoe die den Vandaar de naam, die wij hu 11 aarde nog zeer week was, zoodat zij nog kennen; de „Reuzen-toren". planken onder de voeten bonden om Thans bevindt het gebeente, dat het zich met behulp daarvan De journalist: U is dus honderd Jaar geworden, meneer de Jong, een kolossale leeftijd U is zeker wel de oudste in den om trek? 't Oude mannetje: Stil meneer, iaat z.e ’t niet hooren, m’n vrouw is drie maan den ouder dan ik, maar ze wil het niet weten! II IE II II 11 en met verwilderd gezicht scheurde hij de enveloppe open... toen IE verdween de grond onder zijn voeten Het schip stampte en schudde en met verwe zen trekken staarde hij op de kapitale let- ters van den brief: Met diep leedwezen moet ik u berich ten..." enz. Maar op het postkantoor in Boulogne lag een onbestelbare brief, zonder naam of adres en zonder afzender 1.2 postbeambte kon ook niet weten, dat de afzender zich in volslagen razernij tegen het 1 brief met vijftien duizend gulden den man op de kade gegeven had, die voor zijn honderd francs trouw zijn plicht De schilder (op z’n schilderij wijzend): IE U moet bedenken bij ’t koopen van een schilderij, dat wij kunstenaars bij onze medemenschen den tijd steeds ver IE vooruit zijn. De huisbaas (juist arriveerend): Excu- 1 seer meneer, ik wil niet storen, maar wat u zegt is niq< juist Bij mij bent u nog steeds zes maanden achter! 11 IE 11 ducteur geweest is jJaap denkt er ernstig over na Er zit niet veel anders op Hij kruipt mopperend E onder de bank, achter de beenen van Joop IE j terug Waagt een knipoogje. li H li ven, zonder zorg, klonken onophoudelijk in het oor van Jan Pech en tenslotte moes) hij bezwijken. Het was gekomen met een onweerstaan- IE baren aandrang en dagenlang peinsde hij j erover, welke middelen hij kon aanwen- den, om dien begeerlijken rijkdom mach- !E tig te worden. En weer gaf het duiveltje H ii li Toen hij op straat liep, voelde hij zich in den beginne wat onwennig in zijn ver momming. maar toen hij had vastgesteld dat niemand zich om hem bekommerde, of wantrouwen scheen te koesteren, werd hij vrijer en wandeldevergenoegd naar het station De reis duurde ontzettend lang en hij haalde verlicht adem, toen eindelijk Bou logne in het gezicht kwam. Hij had nog juist tijd genoeg, om behoorlijk in een eenvoudig restaurant iets te gebruiken en kwam precies op tijd aan de haven. De gioote Oceaanstoomer lag tot vertrek gereed Op het midden van de loopplank bleef hij staan De brief... de afscheidsbrief aan de club. Bijna zou hij hem vergeten hebben. Opschieten, mijnheer! klonk de stem van een matroos We vertrekken! Een oogenblik! riep Jan. Hij snelde de loopplank weer af en klampte een man aan. Hier heb je honderd francs, man, hijgde hij. Doe dezen brief voor mij in de bus! Nog juist op tijd kon hij het schip reiken en twee minuten later keek U wilde een boek van hooger niveau? weemoedig naar de kade, welke langzaam Neemt u dit eens: „De bestijging van den maar zeker scheen achteruit te wijken, top der Mount Everest” Hij had Europa den rug toegekeerd. Gut. meneer is dat ook al een boek. Zijn vaderland verlaten... misschien voor Laat ik nou altijd gedacht hebben, dat eeuwig dat in werkelijkheid gebeurd was! Toen Jan de Jong, alias Jan Pech, alias (P. Siers) Jack Moberly, de ontrouwe secretaris. schop” de sneeuw van water, „sneeuwschip’ aan L, is meer. K Jaap en Joop gaan samen naar de wintersport. Twee jaar voor gespaard ISalaris en vrije dagen. Joop veertien vrije I dagen op de tram gestaan Jaap veertien vrije dagen in den straatdienst bij de po- IE Mtie Eindelijk zitten ze in den D-trein naa* Zwitserland Samen in een, overigen I leeg derde-klas compartiment Uitgelate X van pret In Nijmegen stopt de trein. Joop ga. voor het portier staan Misschien boude ze de ruimte... IE Er komt een snoezig meisje met ee wollen ijsmuts en groote wanten met twe- koffers aangesleept. Blijft voor de coup W staan Zet koffers neer en draait portie: kruk om. Joop helpt gedienstig mee Sjor koffers naar binnen Het meisje dank IE glimlachend en gaat op dezelfde bank ii T het andere hoekje zitten Een vriendelijk knikje naar beiden Jaap en Joop kijken Joop denkt: Dat knikje was voor mij 12 7 1 mee. Jaap denkt: Dat knikje was tegen mij Tegen Joop kan ze het niet hebben. Maar het meisje heeft het tegen allebei bedoeld En dat hindert hen beiden. Jaap voelt zich kribberig tegen Joop en Joop tegen Jaap X Emmerik en de douanen zijn gepas seerd De trein snelt voort. Het meisje doet steeds vriéndelijker Praat mee over wintersport, waar ze óók heengaat Jam- IJ mer genoeg niet naar dezelfde plaats Toch wel heel dicht bij elkaar in de buurt. Misschien ontmoeten ze elkander nog wel op tochten... Plotseling vraagt Joop: eigenlijk de kaartjes? Wel, jij immers, zegt Jaap Ik? Ja, mijn eigen kaartje. Maar het jouwe? Je hebt ze toch allebei? Ik heb ze niet allebei, protesteert Joop. Ik heb alleen het mijne. Jaap wordt zenuwachtig Zoekt In al zijn zakken. Zdfekt in zijn overjas In zijn rugzak In zijn koffer Tusschen het lint van zijn hoed zelfs... Vruchteloos! H IE In het hooge Noorden bestaat zelfs een heel volk, dat zijn dankt aan het veelvuldig gebruik van ski’s: de „skridfinnen”. Ook een stam der Kirgiezen draagt een merkwaar- digen naam: zij werden de „turken der houten paarden” genoemd, naar de „houten paarden”, die zij onder de voeten binden om zich over het ijs en Op vindt men een sneeuwlatten, en oorlogstafreelen voorkomen zijn bestaat er een Zeggen jullie eens, klinkt het na een kunnen ski-loopen in koudere streken; echtpaar, dat zich half uurtje onder de bank vandaan, is in de Wielandsage ondernemen Svip- weeS<-, terwijl de kinderen in manden - - -dag en Uil „vrijgezellentochten” per op hun rug ten doop worden gebracht {i ski door Jotumheim en roofden op die *n de Alpen zijn verschillende oorkon T wijze hun vrouwen; de held van de den uit de 17e eeuw bewaard geble- „Kalevala” bij de Finnen verrichtte ven en, l«ter gevonden, welke spreken een Hercules-arbeid op sneeuwschoe- van •>plan'ten onder de voeten nen; en het was Palnatoke, die het Volgens Guido von List is het woord Godsoordeel bestond -op deze houten „ski” van Noorschen sneeuwschoenen... komt het van „skiff", Tot zoover de sagen-literatuur, die ons woord wonderlijke dingen vertelt, waaruit al mers, bij al in ieder geval duidelijk blijkt, yorm- dat de ski, althans zekere vorm daar- ding een tijdje mijn plaats hiér in. Ik zal je van, in dien tijd bekend moet zijn taald, geweest. „ski” Toch schijnt het, dat de voorganger begrip van den sneeuwschoen de slede is ge- weest, want ofschoon niets met zeker- geschiedenis van de ski’s en het ski- heid te zeggen valt, staat toch wel loopen; en ook al behooren de spring vast, dat de jagers uit den ijstijd schans en het record-loopen en -sprin- dat was een slordige 12.000 tot 14.000 gen tot het heden, in principe wisten jaar geleden het neergelegde wild onze verre voorouders toch blijkbaar op boomtakken legden, en zoo naar veel af van ski-loopen. En wie weet, ri hun woonplaatsen sleepten. Zoo moet werd er misschien in die dagen van men dan ook op het denkbeeld zijn het grijze verleden ook wel eens een lp gekomen om de slede-onderstukken wedstrijd op ski’s gehouden, hetzij op onder de voeten te binden. ski’s van hout of van mammouthbeen- Maar ook beenderen van mam- deren. mouths zijn als sneeuwschoenen ge bruikt. Een voorbeeld daarvan heeft 11 men gevonden tijdens uitgravings- werk voor den bouw van den Ooste- lijken toren van de Stephanskerk in IE Weenen, en de goede Weeners ver- keerden in hun onschuld in de veron- 1 derstelling, dat ze beenderen van een voorhistorischen reus hadden gevon- J Degenen, die voor ongeveer 50 jaar de „geboorte” van de skisport beleef den, zullen beslist niet geweten heb ben, dat bet loopen op ski’s eigenlijk duizenden jaren oud is. De Noorsche mythen vertellen van Uil en Skade, die bekend stonden als „góden van de ski”, zij het dan in eenigszins andere bewoordingen. Een Finsche sage ver telt van Valandi, die bij een ouden man, „Snjar” (dit beteekent „sneeuw” woonde en die met diens dochter „Drifa” trouwde, (d.w.z.: ,,die op de sneeuwjacht ging”). Hun beider zonen waren „Isl’’, d.i. de .Oendur”, d.1. de sneeuw- gen. Maar het kwelduiveltje fluisterde door, steeds mooier, steeds verleidelijker. IE f meester Hij was dikwijks bij hem ge- I i weest. om de recettes van de groote wed- jstrijden te controleeren, alvorens het geld na r de bank gebracht werd. Daardoor IE wist Jan, dat van Arkel het geldkistje bewaarde op de onderste plank van zijn schrijfbureau, waarop het met twee ste- i vige bouten was vastgezet. Hij wist ook, t dat bij aanraking van het kistje een I alarmbel overging. iKees van Arkel had hem eens in ver- 'I t2___2 II deze bel buiten werking kon worden ge il 11 jan was geen oningewijde en na veertien idagen hadden zijn plannen zoodanige vaste vormen aangenomen, dat het oogen- I blik van den grooten slag niet ver meer verwijderd 'was Alle mogelijkheden had hij grondig be studeerd en als een volleerd misdadiger was hij er in geslaagd, een programma samen te stellen, dat een groote mate van onfeilbaarheid bezat oorsprong, dat weer verwant is. is eigenlijk zoodat de aandui- ^uwavuip letterlijk ver- beteekenis wint. Het woord II voor ons dus geen vreemd j j >ct;i ip meer. Ziehier enkele grepen uit de oudste IE het ski- j en aan H !m- een 1 zich in de Weensche univer- In Hongarije heeft men heele van dergelijke beensneeuw- gevonden, en vijftig jaar geleden waren er nog Salzburgers, die nog op zgn. „beender-sleden” over A litera- het ijs liepen... „Ja Saming, In het hooge Noorden bestaat er een heel volk, dat zijn naam I! ii de sneeuw voort te bewegen. I i Runensteen nabij Upsala |j °P!E I! een I i tegenwoordiger of gezant bij eenige re geering. 5 Voorzetsel, 6 Zilveren munt eenheid in Boelgarije; 10 Voordeel, 12 Lof 13 Kenner der beenderen, 14 Slot, 16 Ver- volgschool, 17 Ideaal, 20 Aangenaam voor A het oog, 21 Opeenvolgende reeks, 23 Plechtige belofte, 25 Rivier in Oostenrijk II 27 Hetzelfde, 28 Sp uitgestrekte grasvlak ten met verspreide boomen en boomgroe pen, 29 Vormelijk, 30 Vloeistof, 33 Woede, 34 Koor van zangers, 36 Actieve zuurstof, 39 Volhardend streven, 40 Naaldteekening, 42 Voorzetsel. 11 (Oplossing in de Courant van Maandag) - 11 om Thans bevindt het gebeente, dat het glijdend jaartal 1443 draagt (het jaar van de IE voort te bewegen... Voorts zijn er sa- vondst) zich in de Weensche univer- j wordt gesproken siteit. In MnnonrHa rr>»n 'F „Tunkbox”, die in voorraden den hemel op elanden zou jagen... op schoenen ski's; zijn baan was de Melkweg! In de Edda (twee verschillende werken van oud-IJslandsche tuur) heet het ergens: de jongen kan uitstekend ski-loopen” De Noren vertellen weer van Thor, den Germaanschen god, die de eerste zou zijn geweest, die hun voorvade ren het ski-loopen had geleerd. De oudst gevonden sneeuwschoenen dat zijn dus niet de eerste, die er ge- waren in Noorschen aangetroffen en stamden 2000 jaar voor onze tijdrekening, boft, terwijl zij eigenlijk niets van hem ca. 4000 jaar geleden, hebben moest! Toch schijnen ze het gezellig te vinden r- -m.-1- Ji-ux im _.t- ti-ti- pret en babbelen honderd uit. Zeggen jullie eens, klinkt het die conducteur nóg niet geweest? Nee, nog niet. Ik houd het hier niet langer uit. Dat snap ik, zegt Joop Maar hij kan ieder oogenblik komen. Het kan me geen snars meer schelen Ik word hier misselijk! Jaap kruipt onder de bank uit Zeg, Joop, ben je nou mijn vriend, of niet? vraagt hij vriendelijk. Ja. natuurlijk Nou, doe me dan bet plezier en neem 7’*- 1 j- heusch weer gauw aflossen Ben je nou heelemaal...? Geen den ken aan Ik stel me niet bespottelijk aan En ik dan? Nou ja jij! Maar ik heb hu eenmaal mijh kaartje Het meisje geeft heel ondeugend een duwtje tegen het schuifdeurtje der coupé. Meteen duikt Jaap weer onder de bank weg en houdt zich tien minuten muisstil. Joop geniet van «ijn prettige ge zelschap en schuift nog wat dichter naar haar toe Ze lacht guitig En Jaap krijgt het hoe langer hoe benauwder. Het is stoffig en heet onder de bank Maar hij kan zich de weelde van ee, tweede kaart je en boete niet veroorloven Dan kon hij net zoo goed meteen naar Amsterdam te rugreizen... En de conducteur is er nog steeds niet. Na een vol uur wurmt hij zich onder de bank uit Het kan me niet schelen, wat ervan komt! Ik ben het beu! bromt hij. Op dat oogenblik verschijnt de conduc teur Uw kaartjes, alstublieft. Jaap is snel weggekropen en drukt zich tegen de buizen der stoomverwarming aan. Brandt zijn vingers en zijn gezicht Uw kaartjes, mijnheer, zegt de con ducteur tegenJoop. O,... alstublieft! zegt Joop op beleef den toon en reikt hem twee kaartjes toe Waar hebt u die twee kaartje voor noodig, mijnheer? vraagt de conducteur verbaasd Wel, we zijn met z’n tweeën. En die dame heeft al... Die dame bedoel ik niet, zegt Joop grinnekend. ik ben met mijn vriend samen. Maar... waar is die vriend dan? O... die is onder de bank gekropen antwoordt Joop met een doodernstig ge zicht... Stikkend van benauwdheid en razend van woede krabbelt Jaap te voorschijn. De conducteur is al weg En Joop zit nog steeds dicht naast het schattige meisje! lil!! Z' IE IE IE IÉ IE IE ER SLECHT AAN TOE (Alex) Hoe gaat ’t met je vriend Jansen? Niet zoo best Hoezoo? Ik zag hem laatst met zoo’n aardig blondje dansen. Ja, z’n vrouw ook. a WERKELIJKHEID At 31 33 io

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 9