HET GROOTE AVONTUUR
WW AAR
„Kruisverhoor met mr. Roosevelt”
W’:. r '^1
HAAGSCHE COURANT Maandag 1 Dec. 1941
TWEEDE BLAD
De distributiebonnen
van
De Fransch-Duitscbe
verzoening
FEUILLETON
JAARBOEK 1942
Een artikel
dr. Göbbels
e
Zuiveringsactie tegen communisten in
Servië voltooid
4
i
i
1
1 rantsoen BL, Br. Geb.
250 gram
250 gram
250 gram
100 gram
i k.g.
zeer lagen prijs van 95 cent
Franco toezending per post volgt na ont
vangst van xien bon en van 1,20 per
postwissel or door overschrijving op onze
girorekening' 12500, waarbij dan 25 cent
voor verpakking en porto is inbegrepen.
Wie, Wat, Waar? moet in elk gezin voor
't grijpen liggen I
Vier Britsche vliegtuigen boven
Duitsch gebied neer
geschoten
Verklaringen van Abetz en de Brinon
Uitgave HAAGSCHE COURANT
Tojo over de nieuwe orde in
Oost-Azië
Oproep van' veldmaarschalk
Mannerheim
B
h -
F*»
1
(Polygoon-v. Bitsen)
(Orbu-HoUatOT
w
Br., gebak
in
blad van dit
161
100 gram
1”7
100 gram
125 gram
het bed en
en
schouder
las
Volendam doet SL Nicolaas-inkoopen.
i
Aan de Noord-Afrikaansche kust Een bij Bardia buitgemaakt
stuk 15,5 c.m. kustgeschut.
(P.K, Zwilling-Hoffmann)
Als ge zit te converseeren, doe
dan alleen een schemerlamp aan.
(Polygoon-Leemker)
Zij zien haar bezittingen te gronde gaan. Vertwijfeld zien
deze dorpsbewoonsters haar huizen in vlammen opgaan. De
bolsjewisten hebben de woningen ter dekking van hun terug
tocht in brand gestoken. (P.K, Kratsch-Hoffmann)
VERLOVEN TE SINGAPORE
INGETROKKEN
wou
zijn
van
46-4
46
46
46
46-A
46-B
dikke
booid-
1 k.g.
50 gram
250 gram
500 gram
Rijst
Hav. at peobr
Gort
Verm„ Maiz.
Suiker
Cacao
Koffie-surz.
Jam
VI.. VLw.
Melk
Aardapp.
Aardapp.
(Nadruk verboden)
30 Nov. t.m. 6 Dec. 1941
Duitsche verkenners melden een vijandelijke
doorbraakpoging. Een warme ontvangst wordt den
bolsjewisten bereid. Onder gebruikmaking van de
gunstige terreinsomstandigheden hebben de schut-
ters en de mitrailleur.compagnie van de Waffen-S.S.
hun stellingen betrokken. (Orbit-HolIancD
In de bergen van de Krim.
(P.K. Kirtche-Hoffmann)
i
ROOSEVELT KEERT TERUG UIT
WARMSPRINGS
rants.
rants.
rants.
rantsoen
11 liter
If k.g.
30 Nov. t.m. 27 Dee. 1941
150 Algem.
2e per. cacao
155 Algem.
156 Algem.
151 tm. 154
Algem.
F en G Rijst
Algem.
162 Algem.
Algem.
en keek aandachtig alle documenten na.
[ste dreigbriefje in han-
'i even en stak
le foto van de
163
157 tan. 160
Algem.
Algem.
Brood
Brood
Vleesch
46 Vleeschw.
Melk I
Aard.
Aard.
Een markante figuur in de postwereld, de
heer A. P. F. Duynstee, hoofdinspecteur der
P.T.T., heeft als zoodanig afscheid genomen
in de Rolzaal van de Ridderzaal. Dr. ir. M. H.
Damme (links) neemt afscheid van den heer
Duynstee. (Polygoon-Meyer)
Het D.N.B. meldt: In den afgeloopen
nacht zijh Britsche bommenwerpers de
Duitsche Bocht ingevlogen, benevens
het Noordduitsche kustgebied, bommen,
welke neergeworpen werden op woon
wijken, veroorzaakten militaire noch
economisch-militaire schade, daaren
tegen wel beséhadigingen aan huizen en
verliezen aan dooden en gewonden on
der de burgerbevolking Volgens tot
dusver ontvangen berichten, werden 4
Britsche toestellen neergeschoten.
2 van het 2de
afgedrukt de BON, tegen af.
gifte waarvan onze abonné’s van DINS
DAG 2 DECEMBER 10 UUR V.M. af aan
onze bureaux Wagenstraat 37, zoolang de
voorraad .steekt, een exemplaar kunnen
verkrijgen van het Haagsche Courant-
jaarboek „Wie, Wat, Waar tegen den
voor een in linnen prachtband gebonden
boekwerk wel
Het boekje komt NIET IN DEN HANDEL
en ,'s uitsluitend verkrijgbaar voor
onze abonné’s
Verzoeke vrendelijk met gepast geld
te betalen.
Te Delft werd de belangrijke
wedstrijd D.H.C.H.B.S. gespeeld.
D.H.C. won met 32. De H.B.S—
doelman slaat een D.H.C.-aanval af.
(Polygoon-Meyer)
i
1917 is er thans, afgezien van Roosevelt
en z(jn aanhang, geen oorlogszuchtige
geest onder dè Amerikanen en het Huis
van afgevaardigden is slechts na veel
aarzeling en met een uiterst kleine meer
derheid onder sterke pressie van het
Witte Huis, overgegaan tot het bewape
nen van de handelsschepen en het zen
den van eigen schepen naar het oorlogs-
tooneel. Het persoonlijke ingrijpen van
Roosevelt en al deze maatregelen bleken
duidelijk.
Zooals uit dr. Göbbel’s artikel waar
van wij bovenstaand uittreksel geven
blijkt, schroomt de president niet de zon
derlingste „bewijzen” aan te voeren, ten
einde de Amerikanen tegen Duitschland
op te hitsen. Roosevelt weigert echter zijn
„bewijzen” openlijk op tafel te leggen,
onder weinig steekhoudende motieven.
Zijn verder diep stilzwijgen over de door
hem op sensationeele wijze gedane ont
hullingen, over de beruchte landkaart en
de Duitsche plannen ten aanzien van den
godsdienst, versterkt den indruk, dat hij
uit troebele bron heeft geput. Minister
Hull, die tot de „ingewijden” van Roose
velt behoort, weigerde, toen hem in een
persconferentie ernaar gevraagd werd, de
mededeelingen van den president toe te
lichten. Zelfs verklaarde Huil, dat hij
met de kaartenkwestie niets te maken
wilde hebben”, welke verklaring een slag
in het gezicht van Roosevelt was.
Notre Combat”, een tweewekeljjksch
tijdschrift, publiceert voor December
een speciaal nummer, dat geopend
wordt met twee verklaringen, een van
ambassadeur Abetz en een van ambas
sadeur de Brinon.
Ambassadeur Abetz verklaart o.m.,
dat de Duitsch-Fransche verzoening
niet slechts een politiek program tus-
schen twee nabuurlanden, maar tevens
een ideaal vormt. De dadenloosheid
heeft de Franschen den oorlog ingedre
ven en eenzelfde houding stelt hen bloot
aan het gevaar, den vrede te verliezen.
De ambassadeur juicht het voortdurend
toenemend aantal Franschen toe, die
zich bewust zijn van de mogelijkheden,
welke zich voordoen voor allen, die zich
aansluiten bij een verjongd, sociaal
Europa.
Ambassadeur de, Brinon schrijft, dat
hij met een aantal persoonlijkheden, die
door maarschalk Pétain op de leidende
posten van den staat geplaatst zijn,
sedert het einde van den wereldoorlog
gewerkt heeft voor een Duitsch-Fran
sche verzoening. Helaas zijn deze pogin
gen vergeefsch geweest. Maar stellig
was deze mislukking een noodzakelijk
heid, want, evenals de wederopbouw
van het nationaal-socialistische Duitsch
land te voorschijn is gekomen uit de
nederlaag en de ellende, moet ook de
wederopkomst van Frankrijk uit het on
geluk geschieden. De mogelijkheden van
Frankrijk liggen in de oprichting van
een nieuw Europa. Zij zijn dus in over
eenstemming met de doelstellingen van
het nationaal-socialistische Duitschland
en zijn bondgenooten.
at dat
>k heele-
Ik weet
1 woord
j ver
De Engelsche berichtendienst meldt, dat
alle troepen te Singapore bevel hebben
gekregen zich gereed te houden. Voor
alle leden van de Britsche luchUnacht in
het gebied van Malaya zijn de verloven
ingetrokken, naar Associated Press uit
Singapore meldt.
Roosevelt heelt op grond van een tele
foongesprek met Cordell Hull besloten
vandaag uit Warm spring* naar Washing
ton terug te keeren. Otficieeie kringen
weigeren een verklaring af te leggen.
Sedert Roosevelt de wijzigingen van de
neutraliteitswet wist door te drijven, zijn
de Vereenigde Staten in steeds sneller
tempo het hellende vlak afgehold op den
weg, welke naar actieve deelneming aan
den oorlog moet leiden. Stap voor stap
hoopt Roosevelt zijn doel, om Amerika
in den strijd te storten, te bereiken. Hij
stuit daarbij echter telkens op den tegen-
stand van het Amerikaansche volk, dat
niet alleen geen oorlog wil, maar speciaal
zich niet wil mengen in de Europeesche
aangelegenheden. In tegenstelling met
De laatste .communistische haarden
van onrust in Westelijk Servië zijn ge
zuiverd. De communistische benden zijn
uit de steden Cats jak en Oezitsje ver
dreven en konden tenslotte worden ver
nietigd. Dit bericht werd, meldt het
D.N.B., te Belgrado met groote voldoe
ning ontvangen, daar de communisten
juist de laatste dagen jn Catsjak nieuwe
daden van geweld gepleegd hadden. Na
dat de communisten die stad overval
len hadden, begonnen zij terstond er
mede, om met hun persoonlijke vijan
den af te rekenen, hetgeen beteekende,
dat zij iedereen vermoordden, die hun in
den weg kwam. Onder aanvoering van
den vroegeren communistischen afge
vaardigde Melentije Niksitsj en van
communistische agenten uit het buiten
land, de joden Norota, Titus en Linden-
mayer, roeiden zij systematisch alle na
tionale elementen uit, zooals zij dit
reeds in de plaatsen van Westelijk Ser
vië, Oezitsje en Pozega gedaan hadden.
De bevolking vluchtte in massa uit dit
communistische paradijs en verbeidde
met ongeduld het einde van haar lijden.
Te Stragare in Westelijk Servië, werden
na den aftocht der communisten, ver
schrikkelijke misdaden ontdekt. Zoo
werd een kindertehuis overvallen. Allé
kinderen werden de koude ingedreven
en het tehuis werd leeggeplunderd. Toen
de kinderen half bevroren in het hui^
waren teruggekeerd, wierpen de com
munisten er een bom in, waardoor 50
kinderen den dood vonden.
Kaas
Extra Kaas
21 Nov. t.m. 9 December 1941
I Boter
125 gram m
N.B. Zeep op bon 164 Algen van 1 tja.
31 December.
Spreekuur bij den Dultschen militairen arts. Een
kind wordt onderzocht
Op pagina
nummer is
10)
Toen hij de gang was ingegaan,
hij nog iets zeggen. Hij keerde op
stappen terug, kwam aan den hoek
de gelagzaal. Lebon zat met den rug
naar hem gekeerd. Hij wou spreken,
maar met zijn benevelde oogen zag hij,
hoe de planter met een vlugge, gluipe
rige beweging bezig was het glas, dat
hij leeg op de tafel had laten staan,
boordevol met onversneden whisky te
vullen.
Riefenberg trok zich voorzichtig terug
en gin. dan naar zijn kamer. Meteen
was de beneveling van den drank ge
weken. Allerlei gedachten bestormden
hem. Lebon wou hem dus heelemaal
dronken maken! Waa^m?
De Journalist nam uit zijn valies een
fleschje met ether, goot enkele drup
pels op zijn zakdoek en wreef ermee
over zijn voorhoofd. Een oogenblik sloot
hij de oogen. Toen was zijn besluit ge
nomen. Hij haalde de foto van Ada Ji
jen te voorschijn en I
Gelagzaal.
5354 Boter
53—54 Vet
De Japansche premier, Tojo, heeft
een radiorede uitgesproken, waarin hij
verklaarde, dat Japan, China en Mand-
sjoekwo, volkomen eensgezind zijn in
hun streven, om een nieuwe orde
Oost-Azië öp te richten op den grond
slag van rechtvaardigheid en zedelijk
heid en een spil voor een duurzamen
vrede te vormen. Tojo zei: '„Om de ge
meenschappelijke doelstellingen van de
3 mogendheden ten uitvoer te leggen,
moet men de moeilijkheden voor oogen
houden, welke deze groote taak ont
moet”. Tojo herhaalde de drie beginse
len van de Japansche politiek, welke
bestaan in goede nabuurschap, gemeen
schappelijke verdediging tegen het com
munisme en economische samenwer
king. Tsjoengking voert echter nog een
misleide politiek en ia van derde mo
gendheden afhankelijk, in zijn strijd
tegen Japan.
In een boodschap, gericht tot de vol
ken van Japan, China ejj. Mandsjoekwo,
zegt generaal Tojo o.a.: Met behulp van
Tsjang kai sjek pogen Engeland en de
Vereenigde Staten, tot handhaving van
hun heerschappij, de Oostaziatische vol
ken tegen elkaar op te hitsen. Aan deze
methoden moet in Oost-Azië een eind
worden gemaakt, evenals aan de wreed
heden en verwoestingen van het com
munisme. Tevens zullen wij een streep
zetten onder de uitbuiting door Amerika
en andere Westersche naties, met' het’
doel de ketenen van onze voeten te ruk
ken, zoodat wij in een tijd van ontwa
ken kunnen leven in vtede en geluk.
Veldmaarschalk Mannerheim heeft een
oproep gericht tot de Finsche mannen en
vrouwen, die o.a. luidt:
Toen bet Finsche volk tot den huldigen
oorlog werd gedwongen, beseften wellicht
niet allen ten volle, dat ons land zich in
doodsgevaar bevond. Thans, nu de Fin
sche mannen met eigen oogen de ontzag
lijke voorbereidingen hebben gezien,
waarmee de bedrieglijke buurman was
begonnen, steunend op zijn reusachtige
overmacht, om ons te overvallen, twijfelt
wel niemand er meer aan, dat ons land
tot den ondergang veroordeeld zou zijn
geweest, als het zich niet vastberaden
had opgemaakt voor den strijd, waarbij
het laatste op het spel staat.
Ons volk kan op goede gronden trotsch
zijn op zijn leger. Het scheelt niet veel
meer, of wij hebben onze strategische
doeleinden bereikt, d.w.z. den vijand de
middelen om ons te vernietigen ontrukt
en een grëhs bereikt, die gemakkelijker
te verdedigen valt dan een der vroegere
grenzen van Finland.
De wereld en iéder volk, dat voor zijn
bestaan moet vechten, tullen ons begrij
pen Wij voeren geen imperialistischen
oorlog, doch wij strijden voor de toe
komst en de veiligheid van ons volk.
Heroverde gebieden met Finland
hereemgd
Het A N P. seint uit HelsinkiDe Fin
sche wetgevende commissie heeft dé 4
wetsontwerpen over de hereeniging met
de heroverde streken en de daarvoor
noodig geworden regeling onveranderd
goedgekeurd.
Onder den titel „Kruisverhoor met’mr.
Roosevelt” keert zich de rijkspropaganda-
minister, dr. Göbbels in ^as Reich” van
deze week tegen president Roosevelt
naar aanleiding van diens radiorede van
28 October j.l. In deze radiorede heeft
Roosevelt niet meer of minder beweerd,
dat hij de bewijzen in handen had, dat
de almogendheden van plan waren Mid
den- en Zuid-Amerika, te reorganiseeren
resp. te verdeelen door n.L uit de veer
tien bestaande staten er vijf te maken,
welke geheel onder haar controle zouden
komen. Het bewijs voor dit plan zou zijn
een door de rijksregeering gemaakte ge
heime kaart, welke zich in Roosevelt’s be
zit zou bevinden. Buitendien zou de Ame
rikaansche regeering over een document
beschikken, eveneens door de rijksregee
ring samengesteld, waarin het plan van
de rijksregeering werd ontvouwd, na de
door Duitschland bevochten zege, alle be
staande godsdiensten te doen verdwijnen,
om daarvoor in de plaats te steken een
internationale natiomaal-socia’^iSch*'
godsdienst, waarin het kruis door ha
kenkruis en God door den Führer zouden
■worden vervangen.
Toen aan Roosevelt de vraag werd ge
steld, waar hij de documenten vandaan
had, waar deze zich op dit oogenblik be
vonden en of hij bereid was deze te pu-
bliceeren, liet diens antwoord niet lang
op zich wachten: Roosevelt, president van
een volk van 130 millioen mensehen deel
de mede, dat aan de echtheid van de be
treffende stukken niet viel te twijfelen,
welke zich in zijn bezit bevonden. Publi
catie was echter onmogelijk; daar de do
cumenten geheim waren en degeen van
wien hij ze had ontvangen hierdoor in ge
vaar kon wötden gebracht. Buitendien
waren de kaarten van Middel- en Zuid-
Amerika met een aantal randbemerkingen
4n potlood voorzien.
Zoo’n president zouden we ook willen
•hebben, aldus vervolgt dr. Göbbels. Aan
den eenen kant is hij niet bang om hon
derdduizenden Amerikaansche soldaten
ten oorlog te laten trekken, om deze te
offeren voor zijn waanzinnige verove
ringsplannen. anderzijds wil hij den enke
ling, die hem deze documenten ter hand
stelde sparen. Waarom de kaarten niet
gepubliceerd zonder de randbemerkingen
en waarom niet de woordelijke tekst ge
geven inzake den nieuwen internationalen
nationaal-socialistischen godsdienst?
Maar Roosevelt blijft zwijgen. Slechts
de handelaar in blanke slavinnen Taborda
kreeg inzage van de documenten, en be
vestigde zulks, doch wat heeft de bewe
ring van een dergelijke duistere figuur
voor waarde?
De rijksregeering heeft op 1 November
j.l. Roosevelt met twee formeele de-
menties een fikschen oorvijg toegediend.
President Roosevelt werd voor de keus
gesteld of de documenten te publiceeren
dan wel als vervglscher en leugenaar
tegenover de gansche wereld te worden
gebrandmerkt. Doch Roosevelt blijft
zwijgen. Hij heeft hiermede bewezen niet
alleen, dat hij geenszins het slachtoffer
is geworden van een vervalsching, doch
dat hij bij dezen zwendel hetzij indirect,
hetzij direct betrokken is. Waar het hier
gaat om een aangelegenheid van oorlog
of vrede heeft het Amerikaansche volk
het volste recht zich de vraag te steUen
wat Roosevelt met deze documenten voor
heeft en waarom hij blijft zwijgen in
plaats van zich tegenover de geheele
wereld te rechtvaardigen.
Men heeft er altijd behoefte aan zich
de handen te wasschen als men zich
tegen zijn wil bezig houdt met de weer,
zinwekkende methoden van het Ameri
kaansche interventionisme. Dat een der
gelijk volk God en de geheele wereld als
getuigen oproept voor de reinheid van
zijn doen en laten en onschuldige men.
schen onder het gezang„Voorwaarts.
Christelijke soldaten” in het vuur zendt
voor zijn smerige geld belangen, moet
iedereen, die nog een primitief gevoel
voor reinheid heeft bewaard, met den
grootsten afschuw hervullen.
Roosevelt is Churchill’s medeplichtige
en eerstgenoemde rekent *waarschijnlijk
erop, dat ook en juist bij een Britsche
nederlaag er uit de Britsche erfenis nog
een flink stuk voor de Vereenigde Staten
Zal overblijven. Maar hoe het zij, ook hij
is niet meer in staat de balans ten gunste
van Engeland te laten doorslaan. En als
Roosevelt ons argument, dat een aanval
op het Amerikaansche continent prac-
tisch onuitvoerbaar is in den wind slaat,
laat hij dan zelf maar eens het omge
keerde probeeren.
En wat het Amerikaanscne oorlogsma
teriaal betreft, dit zal nooit het Europee
sche kunnen bereiken, laat staan over
treffen en in de tweede plaats moet het
Amerikaansche materieel over den ge
vaarlijken Atlantischen Oceaan worden
getransporteerd, terwijl wij het onze
voor zoover we dit niet zelf produceeren,
langs veilige spoorwegen uit alle Euro
peesche landen betrekken..
Doch wij weten bij de bedreigingen
van onzen tegenstander zeer goed een
onderscheid te maken tusschen feiten en
bluf. Wij onderschatten de Vereenigde
Staten niet, maar overschatten ze even
min. Als Roosevelt den oorlog zou in.
halen, zou hij niet meer achter den
oorlog aanloopen, doch de oorlog zou
hem achternaloopen, wat zonder twijfel
veel onaangenamer voor hem zal zijn.
Wij zien zijn drijven met stoicijnsche
kalmte tegemoet. Ook in dit geval wordt
de pap niet zoo heet gegeten als ze
wordt opgediend.
Die hitte stijgt naar het hoofd,
brabbelde hij.
De planter schoof het boordevol ge
vulde glas naar hem toe en bekeek on-
dertusschen het portret van de tooneel-
speelster.
Riefenberg nam het glas en ging ach
ter Lebon staan. Hij wees naar Ada
Iljen en vertelde dronkemanspraat, ter
wijl hy het gevaarlijke brouwsel voor
zichtig uitgoot in een van de bloempot
ten welke op een rek langs den muur
stonden. Vervolgens bracht hij het glas
aan de lippen en deed, alsof hij het in
één teug leegdronk. Met een woest ge
baar en een leeTijken grijns smeet hij
het daarna tegen den vloer aan scher
ven.
Even later gaf WJ voor stomdronken
te zijn en zich zelf» nlet mear U her-
inneren wie Ada Ilten wm.
*Xen ’kwam geleidelijkde waarach-
Tpbon te voorschijn. Van het
dwaasdoend plantertje bleef nietsmeer
Avor Tn ziin oogen herkende Riefen
berg den vorschenden, kouden blik,
welke hem den vorigen dag één oogen-
overwoo» u).
d-” v*n ^“D^kende. dat da
Vooruit, zei de eerste piloot, hoe
vlugger wij uit deze hel verlost worden,
hoe beter.
Zij liepen over het binnenplein, waar
op dit vroege morgenuur een tamme
struisvogel al naar lucht stond te hap
pen mei zijn lompen snavel.
De planter scheen zich zeer om het
uiterlijk van Riefenberg te bekommeren.
Gaat het niet, m'n vriend, vroeg
hij bezorgd.
Nee, klaagde deze, ik ben met
een ontzettende hoofdpijn opgestaan. Ik
geloof waarachtig, dat ik gisteravond
dronken was.
Lebon grinnikte en keek een anderen
kant uit
Dat ging nogal, antwoordde hit
Ik bevond mij trouwens in denzelfden
toestand.
De journalist bleef staan.
Al slaat u me dood, dan kan llr
niet begrijpen, hoe Ik in miin IcTL»
ben geraakt. Van het oogenbift -
wij alleen zijn gebleven, ben i‘
maai de kluts kwijt geraakt Ik
waarachtig geen gebenedijd u
meer van hetgeen ik allemaal heb
Terwijl hij dat zei, keek hjj tersluik»
naar zijn reisgezel en bemerkt SluJks
!ezicht opklaarde, terwijl hy an°^
Wij hebben dronkemanspraat ver-
Toen hij het jongi
den kreeg, glimlachte hi
het terug, samen met
tooneelspeelster.
Hij wierp nog een blik op
verwijderde zich dan op de teenen.
Riefenberg wachtte nog een tijdje
ging dan overeind zitten.
Zoo, dacht hij, zoo, nu weet ik
tenminste toch, met wien te beginnen.
Hij sloot met omzichtigheid de deur,
legde zijn revolver onder het hoofdkus
sen, en draaide het licht uit.
In den heeten nacht lag hij koorts
achtig plannen te smeden en luisterde
naar het droevige lied, dat de woestijn
wind aan venster- en deurspleten zong.
DE AANVANG VAN DE
VIJANDELIJKHEDEN
Inplaats van te Reggan een flink ont
bijt te gebruiken, stonden dien morgen
passagiers en piloten van het vliegtuig
nog vóór zonsopgang, tegen schenk-
bank "van het hotel geleend etf dronken
een laatste glas ijswater. Met uitzonde
ring van Lebon was niemand spraak
zaam. want de heete nacht had alles
behalve verkwikking gebracht. De
heimzinnige planter gekscheerde en
weerde te hebben geslapen als een roos.
Riefenberg stond daar strak en i
voor zich uit te staren.
teld en dat gaat niemand aan. Nie
mand heeft er trouwens daar geluisterd
dan de zwarte barman en die verstond
ons niet Basta dus. Wjj zijn
vrienden geworden en dat ia de
zaak.
Zonder te aarzelen drukte Riefenberg
het eeltige handje, dat hem ter bezege
ling van deze vriendschap, werd aang»-
boden. In het vliegtuig veranderde de
journalist evenwel van plaats m
ging in een zetel aan de znde van dm
planter plaats nemen.
Zoo hebben we aas weerszijden
uitzicht op de aarde, lichtte hij toe.
Dat was zoo maar bij wijze van spre-
”atUUrll<k.'1 111 den vreesde** htf
Lebon, en hij achtte net verstandig
geen oogenblik uit het oog te v«5
liezen. Daarenboven was nu een tenM.
;;g4.?ec T.„7Xïït,ns°.^5„ t, z
verschrikking; 1150 kfl^êter vtekkJ
lannddin7
rechte?’ altijd^en VeuwSTj'^
zonder ^ing «X .fll
ding was het vage snoor T j
metalen h«rkenninZ»2I ««"eurda,
tuigen en auto’s d». _Voor r11*
werd het toestel
trouwbare gids eenl«e
Gao. leidt/ elk* Uar het óo<
(Wordt vervolgd
waaruit duidelijk bleek, dat hij op de
hoogte was van de Ada Iljen-zaak en
herhaaldelijk drong hij aan, opdat Rie
fenberg znn plannen zou onthullen. Toen
deze het hoofd zwaar op de tafel liet
vallen als een dronkaard, die aanstal
ten maakt zijn roes uit te slapen, hoor
de hij zijn metgezel vloeken en voelde
zich even later ruw bij den schouder
gegrepen.
Vooruit, siste Lebon, naar bed.
Maar ja, wat wil men beginnen met
iemand, die niet meer op zijn beenen
kan staan! De planter was verplicht de
hulp van den negerbediende in te roe
pen, om zijn reismakker naar zijn
kamer te brengen.
Riefenberg maakte kabaal in de gang
en werd door Lebon op zulk een on
vriendelijke wijze in de lenden gepord,
dat hij lust had den kerel tegen den
grond te slaan. Hjj was evenwel ver
standiger en liet zich zwaar op bed
neervallen( waar hij dadelijk begon te
ronken en deed, of hij in diepen slaap
was gedompeld.
Het is goed, bromde Lebon tot den
bediende. u kunt gaan. 1
Hij sloot de deur, kwam bij het bed
«7züneb.Diluit’Z Lebon aiiep’"er ta." Denkende, dat de p^a/Ten ^onk^en^X^
L van Ada *11- journalist alle zelfcontrole had verloren, tusschen de oogspleten doorkeek.
H-n^rua naar de achtte hij het niet meer nopdzakelljk Ka enkele oogenblikken haalde Lebon
hep terug naar de acnueg ne bruiken en stelde vragen, Riefenberg’s portefeuille te voorschijn
>os. diens gi
suf woordd<
- I
v -.v-iijj’MW**y*l**>'
A
L
-/..i
-
'z