Speculatie i MIENTJE VOOR DEH PUZZELAAR Mooie gaat Voorbij 'V'; A- O i s Annie v. d. Ruit) aanwezig waren, stemde i,' voor zich uit, de han- ACCOORD nu en dan hebben. En B en PROBAAT MIDDEL soort liefkoozing schapper, (Oplecsing in de courant van Maandag) (P. Siers) *<4»3 MM de dame. (Annie v. d. Ruit) ren, 33 Aanhanger v. d. leer van Arius, 35 Koraaleilandje, 36 Delfstof wn je even komen, Theodoor? De nieuwe meid wil je zien voordat zij beslist! (H. Bronsgeest Ir.) prunnentaart met specialiteiten, zei Anna vlug, alsof ze het menu al lang had sa mengesteld. Lieve help. Waar haal je dat alle maal vandaan? Maandag is het pas be taaldag. Ik verkoop mijn gouden speld. Voor je succes heb ik gaarne wat over. Is ons eetservies nog netjes genoeg? Natuurlijk niet. Ik laat er morgen een paar op zicht komen. Dan zeg ik den .volgenden dag dat er geen keus bij is en laat ze weer terughalen. Hmmm... Je kent mijn vriendin Olga toch wel. zetten. Wanneer hij* dan den volgenden Die heeft op haar verjaardag prachtig ta- dag bij dien kalen Ris te gast is, zal hem de keuze niet moeilijk vallen. Wat kunnen we hem aanbieden? vroeg Anton, nog twijfelend. Tomatensoep, OMSCHRIJVING Horizontaal: 3 Tij- 2E=, 5 Toevluchtsoord, 6 Buikig fleschje, 8 Japan- xj Anton Feder kwam, drie dagen nadat de kassier ontslagen was, in hoogst op- gewonden toestand thuis. Hij stormde de g kamer binnen, vergat zijn vrouw een kus 2 te geven en riep: Morgen komt de baas bij ons eteh. ft Anna Feder staarde hem sprakeloos X aan. A Kijk niet zoo als een domme gans g Doe liever wat. g Wat moet ik in hemelsnaam doen? gt zuchtte Anna. En waaraan hebben wc B die eer te danken? g Feder hief zijn armen, wanhopig over g zooveel domheid, naar het plafond. Be- grijp je dat dan niet? )Er moet natuurlijk een nieuwe kassier komen. Wie vallen in d termen om bevorderd te wosden? Ris en mijn pessoontje. En nu komt dé baas, vóór hij zijn beslissing neemt, ééns een kijkje bij ons nemen. Jij kassier... stamelde Anna verrukt Dan zul je ook eindelijk de loonsver hooging krijgen, waarom je al zoo dik wijls gevraagd hebt. Meneer Anton Feder, de kassier. Of Ris krijgt het baantje, merkte Anton bezwerend op. Die kale kerkrat met zijn uitgestreken gezicht zit mij altijd dwars. Er zal toch geen kassier aangesteld worden die krom gaat van de schulden? Terwijl Derks juist ontslagen werd omdat hij speculeerde. Neen, beste Anton, jij, die zoo degelijk leeft, bent geknipt voor die vertrouwenspositie. Weet de baas soms, dat de schuld- eischers bij Ris de deur platloopen? Neen toch! Hoe het ook zij, riep Anna energiek. deze kans mogen wij ons niet laten ont glippen Jij wordt kassier, daar zal ik voor zorgen. Morgen komt de patroon bij ons eten en ik zal mijn beste beentje voor- Vanavond is Ris aan de beurt Dit heef^ den heelen middag rondgelooper S met een gezicht van een oorwurm Hi.. vroeg mij notabene of ik hem ons servies, j en tafelzilver wilde leenen. Stel je vooi Hij was half ziek van wanhoop Hij begreep wel. dat hij geen kans heeft. Let maar eens op. morgen heb je je aanstelling Houdster van zomerpension: Ik heb met uw praatjes niets te maken. U gaat hier niet vandaan, voordat u de reke ning heeft betaald! Huurder: Ja daar leg ik me dan maar bij neer. Hoe is 't hier ’s win ters? (P. Siers) Mooier dan ooit, jongen, en blijf haar uit den weg, want... Willem Vank keek vreemd op. Eerlijk gezegd, heb ik het de votlge vacantie hier zoo lang volgehouden, om dat dat lieve kind... Heb je haar gesproken? G mroken?... Weinig, heel weinig We hebben urenlang gewandeld, maar, eerlijk gezegd, niet veel gepraat. Wille ik vindt je een ellendeling Je weet, dat ik... Ik weet, dat jij ook een paar keer met haar gewandeld hebt en ik ben zeker, dat er nog meer jonge kerels zijn, die graag een wandelingetje... Willem, je had kunnen weten, dat ik diepere bedoelingen had... Dat heb je haar misschien laten mer ken, maar mij niet... Maar, je weet niet wat ik met dat kind voor heb. Jij mag je schamen. Dat noemt zich 3 vriend. Ik heb je gevraagd, om mee te gaan naar mijn ouderlijk huis..., vooral g om je haèr te laten zien... S Ik kwam, ik zag, ik overwon! Jij? Heb jij haar gevraagd? Q Zoover zijn we nog niet, maar... Ja. 2 kerel, viel hij opeens op heel anderen toon g uit, omdat hij zag, dat een grauw floers ft zich over het gezicht van zijn vriend spreidde... als ik geweten had. dat jij... g Het is een infame streek! X Hoho! Ga niet te ver. Hoe noem jij het dan, vadertje, als je je besten vriend meesleept naar dit ellendig boerennest om x zijn prachtige vacantie te bederven. Moest ik alleen zien, dat jij je verslingerde aan ft een molenaarsdochter... v Willem, pas op je woorden. Oh, ik ben nog heel voorzichtig. Ik ft z-’ je nóg eens Mooi Mientje is... r Laat mooi Mientje er buiten. Ik zat straks naar haar toe gaan cn zeggen, hóe jij over haar denkt Onnoodig, ik ga zelf. 2 Jij... gaat... zelf? Dan zul je zeker je ft koffer meteen meenemen. Je moet tegrij ft dat hier in huis geen plaats meer g voor je is ft Best, als je niet tegen je verlies ft kunt... Verlies? schreeuwde'Albert Bosgra x ve, verlies? Ik heb niets verloren en jij ft hebt niets gewonnen. Ik zal het je dan maar ineens zeggen: Mooi Mientje is van Jj. mij. En daar blijft verder iedereen af. Eb nu zal je weten, wat jou te doen staat ft Willem Vank stond op. Dat zal ik zeker. Ik ga naar haar toe en.ft Hij zweeg en zijn vriend zweeg. Beiden keken ze naar den mooien, ouden molen, w waarin de mooie, jonge Mientje juist te x felzilver cadeau gekregen. Dat wil ze mij voor een keertje zeker wel leenen. En onze schamele meubeltjes dan? Maak je daarover geen zorgen. De gebraden gans en buurman van tante Agnes heeft een eerste HET BESLISSENDE OOGENBLIK linnen doekje, 23 Droog oven, 24 Speciale bood- ,25 Gebed. 27 Voorzetsel, 28 Weekdier 31 Spaansche volksdans. 33 Aanvoerder van een kozakkenbende. 34 Bosch- god, 37 Broedplaats. 38 Oevergewas, 39 Groote slagader, 40 Papiermaat, 41 Paimmeel. Verticaal: 1 Stad in Polen, 2 Eiland in den At- lantischen oceaan (Deen- Sche bez.). ZONDAGSBLAD behoorende bij de Haagsche Courant van 24 December 1941. No. 18064 Anton Feder’s patroon at den volgenden dag Anna's specialiteiten van een kost baar porceleinen servies. Kostbaar zilvei lag fonkelend op tafel en de gastheer schonk heerlijk belegen wijn uit oude stof fige flesschen. Gemakkehjke gloednieuwe fauteuils noodden na den maaltijd tot een rustig zitje onder het genot van een geu rig kopje mocca. Kostbare tapijten hingen aan den wand en bedekten het ietwat verschoten behang. Vera’s rouwjapon met strikken stond Anna zo* bekoorlijk, dat Anton met recht trots op haar was. Het doktershuis in Waddorp was vol gerucht er hing een atmosfeer van over borrelende jeugdluim, gezonde levens vreugd. jool en grage lachlust. Albert, de eenige zoon van dr. Bosgrave, bracht zijn vacantie weer eens door in het kleine, maar schilderachtige Waddorp en had zijn vriend en studiegenoot Willem Vank mee gebracht, om den boel eens volkomen op den kop te zetten in *t anders zoo deftige r doktershuis. Het was nog vroeg in den avond en Albert zat voor het raam van de ruime kamer, welke nog altijd „zijn" kamer was Peinzend tuurde hij naar buiten, naar de vaart, de weiden, de boerderijen in de verte, de aardige ongeschonden dorps huisjes. Even zuchtte hij, toen hij naar den ouden korenmolen keek, welke nog steeds draaide. een paar eeuwen al. Ja. jongen, daar kan ik ook uren naar kijken. Albert keek op. Zijn moeder stond ach ter hem. had zacht een arm om zijn schou der gelegd en volgde zijn blikken. Inderdaad, zei Albert, diep onder voorschijn kwam. Ze wandelde langs het doktershuis en knikte de beide studenten met een stralend glimlachje toe Ze komt voor mij! juichte Willerr heesch Voor mij! jubelde Willem schor. Mooi Mientje ging voorbij, nadat ze een briefje in de bus had gestopt. Voor mij’ jubelde Willem schot. Voor mij, juichte Albert heesch. Mevrouw Bosgrave kwam de kamer unnen en bracht oudergewoonte een groot blad met glazen en karaffen mee Wat willen jullie drinken, jongens' Wil ik jullie wat aardigs vertellen?... Mooi Mientje is hier zooeven voorbij ge gaan en heeft een kaartje in de bus ge worpen Ze schrik niet jongens’ ze gaat, trouwen met den knecht van haar vader... Ik drink een likeurtje met jullie De meeste menschen bleven in den fami liekring. Maar toch viel het ’r nog mee "En vooral dat er van haar vaste klantjes u geworaen, jurtrouw! inderdaad, zei Albert, diep onder Verrast keek Truus op. Een sjieke dame den indruk van het welbekende en toch zoo mooie landschap, het is prachtig die oude molen... En leeft de oude molenaar nog. Natuurlijk, frisch en gezond. En zijn dochter Mientje? Vroolijk en braaf als altijd. En is ze nog zoo mooi? Mooier dan ooit, jongen, blijf haar uit den weg, want... Daar is Willem, zei ze haastig. Willen jullie iets drinken’ bi: Willem Vank staarde ook uit raam en verlustigde zich ook in het mooie pano rama. Mooi, zei hij peinzend rondkijkend Vooral zoo’n oude molen. En leeft de oude molenaar nog? Natuurlijk, frisch en gezond. En zijn dochter. Grietje? Je weet heel goed, dat ze Mientje mee op de gezondheid van het jonge jaar heet Gezondheid, Willem! En is ze nog zoo mooi? Prosit Albert! Meneer Feder, of u even bij den pa- ft troon wilt komen Anton begreep. Hij zou straks de heu- gelijke tijding aan Anna kunnen mede- ft deelen. Waarde Feder, zei de baas Ik moet eens ernstig met u spreken. Gaarne Je kent de reden waarom ik Derk» heb moete ontslaan? Zeker, meneer. Daarom, terwille van je lieve vrouw a die mij hoogst sympathiek was: schei uit met speculeeren Nü gaat het goed, mór J gen krijg je een klap. Kijk maar niet zoo verbaasd Ik ken mijn pappenheimers. Hoe kun je ander‘ l met een bescheiden salaris, waarover je I al dikwijls geklaagd hebt, op zoo’n groo 5 ten voet leven? Nee. doe maar geen moei te om je er uit te redden. Tot mijn spijt 1 heb ik Ris. den nieuwen kassier, die blijk- I baar de tering naar de nering weet te zetten, moeten opdragen, speciaal op je te letten Je kunt gaan, Arrton Feder. 12 Schitterend sterren beeld. 14 Drost 17 Afzet, volledig bjj haar 20 Beun, 21 Gesteven wit haar hoede had, van den haak halen: haar eigen oud manteltje Maar wat zag ze? Vlak er naast hing nóg een mantel! Toch was er niemand meer in den schouwburg! Hoe kon dat? Ze liep er op af. bekeek, wat daar leek achtergebleven, nauwkeurig. Er was een briefje op gespeld. „Voor Truus”, ver meldde het couvert. Opnieuw, totaal van de wijs, maakte ze het open en las: „Beste Truus. het manteltje, waarin we je al jaren zien, wordt wol wat erg oud. Hier heb je een nieuw omhulsel van ons, hoor Daar zal je het warmer in hebben. Je trouwe vestiaire-klanten. Truus kreeg de tranen in haar oogen Wat was dat lief! Maar wanneer hadden ze dat mooie cadeau daar opgehangen? Zeker, toen ze, in haar droom, in dat prachtige bont heen en weer liep! Haha, vanavond ging zij ook behaaglijk warm de straat op. „Een prettig Oudejaar!” hoorde ze nog tegen zich zeggen. Nu, daar mankeerde het niet aan. En, op haar ma nier met de kachel aan, zalig wegge stopt, haar oudje onder den arm, verliet ze den schouwburg. Ie Kunstschilder: Ik zou iets eenvou digs willen schilderen, maar iets wat de menschen de tranen in de oogen zou brengen. Heb jij een idéé voor mij Z’n collega: Probeer 't eens met een paar uien! En ik ga eiken avond naar de come- die’ zei juffrouw Rimmels wel eens met - e i hoovaardig lachje en ze keek een beetje spottend om zich heen. Nu jokken deed ze daaanee niet. Ze was immers juf frouw van de vestiaire! Dat baantje nam ze al twintig jaar waar Ze mocht dus niet zeggen, dat ze in den schouwburg heelemaal een onbe kende figuur was. De vaste theater-klant- jes noemden haar zelfs bij d’r voornaam, Truus. Is dat niet vervelend,, eiken avond zoo hetzelfde? werd er soms gevraagd Maar eerlijk kon ze getuigen, dat ze er nóg niet genoeg van had Wat kon je als weduwe, die anders toch 's avonds alleen thuis zou zitten, beter verlangen? Vanavond bijvoorbeeld het was Oude jaar zou ze het, eenzaam op haar ka- mer. heelemaal niet gezellig hebben gehad overpeinsde Dan was ze maar aan het piekeren gegaan over haar benarde omstandigheden. Nu kon ze dat veel makkelijker van zich af- zetteh Alleen op Oudejaarsavond duurde de voorstelling erg kort. Om hajf tien was alles al geloopen. Affijn, een mensch kon het niet precies krijgen, zooals-ie wou. Vol was het vanavond natuurlijk niet den “in haa7 schoot R^t m^t^enme^ch liekring. Maar toch viel het ’r nog klas meubelzaak. Als we hem beloven dat hij over een paar weken onze villa in mag richten, dan helpt hij ons graag Gisteren zei je nog, dat je geen en kele behoorlijke japon had. Dat zal nu spoedig veranderen, An ton Morgen trek ik dan wel de rouw japon van Vera je weet wel, wier vader verle en week gestorven is aan. Met een kleurigen strik zal ze mij wel erg jeugdig staan. Hmmm Et moeten we hem soms op een droogje laten zitten? Ezel, waarom ben je eigenlijk be vriend met den wijnhandelaar, als hij je nooit een dienst kan bewijzen? Laat hii je een paar fijne flesschen leveren, die je hem de volgende week.betaalt Om wat te bereiken in de wereld mag je wel een enkelen keer van de prin cipes afwijken. z - t bij zichzelf, in dat oudje gaan? een *riensc^1 hersens raar toe- voeriniddel, 7 Langen tijd had ze echter niet om na te denken; het stuk was uit Dag. Truus! ’n Prettig Oudejaar? Dat Mosterdgas ts nares- zeiden haar de verschillende trouwe klant- kaartje, 16 Nederlandsche jes, precies als die dame, alsof het afge- r-’w Wflt u dat ding wel eens uitdoen? beval telflk’^ "aS St Waren aUernaal har’ £faIn<!’ 1® Mohammedaansche godsdienst - vciijn.. lets doodmoe ziirwie 22 In coede con- Nu was ze alleen. Kom-aan. Ze kon ditie. 25 Metalen «<Aroef 26 EuroLaïïl het laatste kleedingstuk, dat ze onder ',o --schroef, 26 Eur peaa verschilende i haar behaaglijk Dag, Truus, dag juffrouw Truus. Hoe gaat het wel. ’t Is koud buiten, hè Met zulke gezegden vertrouwde men haar het eene kleedingstuk na het andere toe Vriendelijk knikkend repte ze zich wat ze kon Want vlug wou ze blijven voor haar jaren! Zie zoo, de drukte was voorbij. Ze kon rustig gaan zitten. Ze voelde zich moe. Dat was de oude dag. Hoe lang zou ze dit baantje nog kunnen volhouden? Maar niet over denken! Ze breide aan een wollen vest Dat kon ze in deze koude dagen goed gebruiken Haar manteltje was niet te warm en erg oud Eigenlijk kon het niet meer mee Maar kleeren waren duur. En dat met al dat moois om me heen! ze- Kijk die bontmantel eens! Wat zal zoo’n ding heerlijk zitten! Of je met de kachel op straat loopt! Ze lei haar breiwerk even neer. Ze was vanavond zóó lui! De naalden vielen, om zoo te zeggen, uit haar hand. Dan maar een oogenblik niets doen. Dat was ook goed op z’n tijd Strak staarde ze O, ja! Gaat u nu al weg. slot kan ik me wel indenken. En we ver langen naar huis. Truus, eindelijk weer positieven, deed haar plicht, haalde de kleedingstukken van meneer en mevrouw van den haak. Met een kwam ze nog e/en aan dien zaligen bont mantel. O. o. mevrouw moest eens weten! Truus. zei de dame en er was iets in haar toon, alsof ze daar een bij zondere bedoeling mee had Een prettig Oudejaar, hoor! Dank u mevrouw, zef Truus. En dank u wel. herhaalde ze tegen meneer, die een kwartje fooi gaf! Truus zette zich neer, tuurde voor zich ,"aar gaat m’n warme jas. sprak ze Zoo «teen kruip ik weer ache bez.), 4 Turksche vair me. Aeh. ach. wat kan landvoogd (Titel) 5 Ver- U-- -7 ^ffen g Japanscb extract v. soja- bonnen, 10 Verfbuisje, 11 roofdier. 13 15 Adres- - «’v-mvi isuiuavuj eilandbewoners, 18 Voor- zijnde, 22 In goede con- „n Tz’ u .Metalen schroef, 26 Europeaan, 29 Vracht, 36 Omslag, 32 van de beende- Is u stapelgek geworden, juffrouw! X/AWOcf Izoolr ’T’v'iiiie- j stond voor haar O, nu was ze leelijk ge snapt: ze had dien mooien bontmantel van haar aangetrokken! Wilt u dat ding wel eens uitdoen! beval de dame op hoogen toon. Hoe haalt u het in uw hoofd! Truus kreeg het een oogenblik heel erg benauwd. Maar dat kwam misschien ook wel. omdat ze het zoo zalig warm in dien mantel had! Dan echter, tot haar eigen groote verbazing, zei ge brutaal: Hoe vindt, u, dat die me staat? Fijn, hè? Ja ik wil ook wel eens ies warms aan heb ben En nu kan u zeggen, wat u wilt maar zooals u me hier ziet, ga ik straks naar buiten Wat zullen ze kijken op straat! Truus in het bont! Ha-ha-ha! Ze lachte, dat het schalde in de vestiai re. En parmantig liep ze rond, of ze een koningin was! De da .ie stond een oogenblik perplex. Daarop greep ze haar beet. Hé, juffrouw Truus, geeft u mijn mantel eens aan! Is u in slaap gevallen? Opeens schoot ze wakker. Wéér stond dame voor haar nu met haar man. Suffend stond Truus op Hoe kon ze zoó van de wereld raken! Het gebeurde wel meer, dat» ze half indoezelde; maar ditmaal had ze echt getukt. Uw mantel? vroeg ze. nog heelemaal ding. in de war O, ja’ Gaat u nu al weg. -- Ja zei de dame vriendelijk. Het Eche rijstewijn, 9 Gevoel, l i DE MACHT DER GEWOONTE De huurkoetsier neemt een stortbad (Alex) De dirigent luistert thuis naar de radio De hoefsmid verzoolt de schoenen van zijn vrouw 12. 19 16 ^7

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 6