HAAGSCHE COURANT HITLER S REDE HUISVLIJTACTIE 1942 Hoofd, pijn^ 'AKKERTJE Dist ribu tieproblem en Een steek laten vallen! Zaterdag 31 Januari 1942 BUITENLAND PM I DERDE BLAD alles Neem'n Rapport Het buitenlandsche politieke Ve f kaarten Het thuisfront Het duikbootwapen Een nieuw jaar van en KIMMEL TER DOOD VEROORDEELD? programma Het geheim van Pearl Harbour Duitschland voor bewapend Bolsjewisme zal niet over Duitschland komen De strjjd in het Oosten De moeilijkheden na September 1930 Het verstrekkend Besluit Een strijd tegen de geheele wereld De jeugd aan den arbeid Duitschland, Italië en Japan Bondgenootschap Engeland, Sovjet-Unie en Iran Noorsche schepen tot zinken gebracht overwinningen De oorlog over de Amerikaansche vlootcatastrofe De rol van het jodendom „Het zwaarste ligt thans achter ons” j F 1 My I (Vervolg van frontpagina) No. 18095 van Ik over- L'eekenmg A, Schilling-N.V.V.) voor om te zorgen voor het geluk van an dere volken, maar ik voel mij alleen ver antwoordelijk voor mijn eigen volk. gebrachte goede slechts was. één welke oor- strijden sedert 22 Juni onze strijd, die leven houdt, eens toch in de groote wer ken des vredes bestaan, die ik nog denk te scheppen), maar omdat ik geloof, dat wanneer de Voorzienigheid het dan al zoo beschikte, dat deze strijd volgens den onnaspeurlijken wil dezer Voorzienigheid, moest worden uitgevochten, dat dan inder daad ik de Voorzienigheid slechts kan bid den mij den last van dezen strijd toe te vertrouwen. Nogmaals gaf de Führer een uiteenzet ting van het buitenlandsche politieke pro gram, dat hij na het overnemen van de macht trachtte in te voeren: het voorne men om met drie lahden, met Engeland, Italië en Japan, een nauwe verhouding aan te gaan. Iedere poging, zoo verzekerde hij, om met Engeland tot een overeenstemming te komen, was volkomen doelloos. Zij za gen in Duitschland een vijand. Dat niet Duitschland in laatste instantie hun impe rium bedreigde, maar dat dit imperium slechts in stand gehouden kon worden, wanneer Engeland 't verband met Europa vond, werd hun niet bewust. Zij streden tegen Europa bij iedere gelegenheid en het was vooral de man, dien ik reeds verschei dene malen genoemd heb: Churchill. Iedere poging dezen man te benaderen, strandde op zijn hardnekkigheid: ik wil een oorlog heb ben. Om hem heen stond een clique. Wan neer men hun namen noemt, zijn dat lou ter nullen. Wanneer een man binnenkomt, zooals Wavell, dan wordt hij er terstond weer uitgeworpen. en voor terug- En nu strijden wij ook op dezelfde oorlogstooneelen. Duitschers in Afri ka, Italianen op het Oostelijk oorlogs- tooneel, wij strijden gemeenschappe lijk en men moet zich niet vergissen: deze strijd wordt tot de gemeenschap pelijke overwinning gevoerd. En nu is ook de derde staat aan onze zijde getreden, waarmede ik steeds goede betrekkingen wilde sedert vele jaren: Japan. Daarmede zijn nu de drie groote Habenichtsen vereenigd en wij willen thans zien wie in dezen strijd de sterksten zijn: zij, die niets te verliezen en alles te winnen hebbten, of zij, die alles te verliezen en niets te winnen hebben. Vóór alles echter Wij hebben thans bondgenooten. Wij leven ook thans niet meer in den tijd van den wereldoorlog. Wat Japan alleen in het Oosten presteert, is in het geheel niet te schatten. Ons blijft geen andere weg dan de weg van den strijd en de weg van het succes. Hij kan moeilijk of gemakkelijk zijn, hij is nooit moeilijker dan de gevechten van onze voorouders. Het gebed van den aartsbisschop, die wenscht, dat Europa door het bolsjewisme gestraft wordt, zal niet in vervulling gaan. Doch het volgende gebed zal in ver vulling gaanGod geef ons de kracht, opdat wij voor ons volk, onze kinderen en kindskinderen de vrijheid behouden en niet alleen voor ons Duitsche volk, doch voor de andere volken van Europa. Want het is een oorlog voor geheel Europa en zoodoende werkelijk voor de geheele menschheid. Het begon reeds in 1935, toen plotse ling Engeland zich tegen Italië keerde, zonder eenige aanleiding. Italië heeft En geland in het geheel niets ontnomen. Engeland handelde alleen op grond van de overweging, dat het niet wilde, dat Ita lië zijn levensvrijheid zou krijgen. Duitschland en Italië staan thans tegen over denzelfden vijand, om volkomen dezelfde redenen. Zij zijn gedwongen sa men denzelfden strijd te voeren, op leven en dood met elkander verbonden te zijn. Ik heb de laatste weken gedurende de enkele vrije uren, die ik had. zeer veel over de Italiaansche fascistische revolutie gelezen. Het was, alsof ik de geschiedenis van mijn eigen partij voor mij zag Vraag: Ik heb een gezin van vier personen en ben. vanwege mijn in komen, in het bezit van boterkaar- ten. Mijn beide kinderen (dochters) zijn meerderjarig, doch één harer zonder inkomsten, terwijl de an dere op een damesmodezaak werkt en een weekloon geniet van negen gulden. Beiden wonen bij mij in en haar levensonderhoud komt te mijnen laste, zulks uit een oogpunt van menschelijk gevoel. Zijn deze kinderen nu door den Gem. Distri- butiedienst met boterkaarten juist gerantsoeneerd of hebben zij aan spraak op vetkaarten? Antw.: De verstrekking van vetkaar ten aan een gezinshoofd geschiedt uitsluitend aan de hand van de op gave van de grootte van zijn in komen, waarbij de inkomsten van de andere gezinsleden worden opge teld. Daar in uw geval uw eigen inkomsten reeds zoodanig zijn, dat u voor boterkaarten in aanmerking komt, heeft het geen zin de inkom sten van de andere gezinsleden in aanmerking te nemen. Uw dochters zouden, indien zij geheel z elfstandig woonden, op grond van haar inkomen wel in aan merking kunnen komen voor vet kaarten. Het laatste antwoord in deze ru briek had beter kunnen luiden „Reeds begin December van het vorig jaar is bekend gemaakt, dat men voor het betrekken van turf niet meer aan zijn vasten leveran cier is gebonden. Overigens is geen officieel bericht omtrent bon 08 H.K. meer te verwachten na het bericht, dat op genoemden bon geen andere brandstoffen dan turf zullen worden beschikbaar gesteld Dit be richt werd 21 December 1.1. in alle bladen gepubliceerd” Want het ie vanzelfsprekend: gemakke lijk was het ©vergaan van een bewe gingsoorlog naar een verdediging in het Oosten niet. De verdediging heeft ons niet de rust opgedrongen. Na gewezen te hebben op de moeilijkheden, die een vorst tot 45 graden voor de gevechten der troepen van Duitschland en de bondge- i met zich mede zal, wanneer de Voorzienigheid mij in het bracht, verklaarde de Führer: Want wat wil Engeland, wat wil Ame rika winnen? Zij hebben zooveel, dat zij met hetgeen, dat; zij bezitten, niets weten te beginnen. Zij hebben al de zorgen niet, die wij hebben en zij slagen er niet in met hun problemen een verstandige oplos sing te vinden. In dit verband noemde Hitler het door Roosevelt aangekondigde wereldprogram, dat den menschen vrijheid en recht op ar beid moet geven, een grap. Wat hij aan- kondigt, zijn dingen, die hij aan het natio- naal-socialistische program heeft ontleend. Om hun eigen volkeren te lokken, moeten deze kapitalistische hyena’s in ons partij program kruipen en er enkele zinnen uit opvisschen, die stumperds. Daarbij doen ze nog alles onvolmaakt Hitler beschreef, hoe na September 1930 toen de partij met 107 mandaten haar In dien tijd ben ik in het politieke strijdperk getreden met het besluit, dit Duitschland weer op te richten. Het was een zoo dwaas besluit in de oogen van vele anderen, dat mij mijn naaste vrien den niet begrepen. Ik heb de kracht *ot dit besluit slechts verkregen uit kennis van het volk. Het moesten wel grenzen- looze idealisten zijn, dóe toen tot mij kwamen, want zij hadden heelemaal niets te winnen, maar steeds alleen te verlie zen en op te offeren. Ik ben dezen strijd begonnen tegen de domheid en traagheid van onze zoo genaamde hoogere kringen, tegen de lafheid, die zich overal verspreidde. Ik moest voorts strijden, toentertijd, tegen zoovele belangen van afle en kelingen. Daarbij kwam de traditie, waarin iedere enkeling opgegroeid wa;, waarvan hij geloofde zich niet te kunnen losmaken. Het was een strijd tegen bijna alle levensgewoonten en bovendien nog een strijd tegen de meest natuurlijke belangen. Het was toen heldendom de eerste nationaal.socialist in een of andere groep, in een of andere fabriek te zijn, maar ook in een of andere salon. Deze helden, die tot ons kwamen, heb ben in werkelijkheid den oorlog van 1914—1918 voortgezet. Men heeft het later ook zoo voorgesteld, alsof aan den eenen kant soldaten zouden staan en aan den anderen kant de partij. Neen, zij waren eens de soldaten ge. weest en wel de beste, n.l. de eeuwige soldaten, die de onderwerping niet wilden en niet konden verdragen. Ik wil dien last drdgen geen verantwoordelijkheid schrikken. Ik wil iedere verantwoor delijkheid dragen, zooals ik die tot dusverre gedragen heb Ik weet, dat dit volk mij vertrouwt. Het Duitsche volk mag ecnter ook van één ding overtuigd zijn een 1918 zal, zoolang ik leef, niet gebeuren Ik zal nooit deze vlag laten neergaan. Hitler ging verder, terwijl bij 't noe men van iederen bóndgenoot uiterst krachtig applaus klonk Ik verheug mij, dat bij onze soldaten thans zoo vele bondgenootin zijn gekomen. In het Zuiden Italië, heelemaal in het Noorden Finland en daar tusschenin al de andere naties, die eveneens hun zonen naar het Oosten zenden Hongaren, Slowaken, Kroaten, Span jaarden, Belgen, ja zelfs Franschen nemen deel aan dezen strijd en bo vendien de vrijwilligers der Ger- maansche staten uit het Noorden en uit het Westen. Het is reeds thans een oorlog van Europa en ten slotte in het Oosten als nieuwe bondgenoot, die een zeke ren heer zijn belachelijke phraées reeds heett afgeleerdJapan. Wij hebben een vijand voor ons, die misschien numeriek sterker kan zijn, doch wij zullen in bet voorjaar nume riek aan hem gelijk zijn. Wij zullen hem dan met de wapens weer verslaan. Dan komt weer onze tijd. Toen kwamen de georganiseerde tegen standers, in het eerst zoo ongeveer 46 par. tijen. Toen ik den strijd toentertijd begon, was ik mij er nauwkeurig van bewust, dat het een strijd tegen een heele wereld was en hoe moeilijk het was. In dien tijd moest ik de beweging op de proef stel len en natuurlijk ook mijzelf. Het beslis sende voor onze partij was daarbij mis schien de overweging: overwinningen be halen kan iedere zwakkeling, slagen van het noodlot doorstaan, kunnen alleen de sterken. Ik heb mij toen het woord van een groot Duitsch filosoof ter harte ge nomen: „Een stoot, die een sterken man omver werpt, versterkt hem nog slechts te méér”. En, aldus ging de Führer verder, hoe was toen de houding van het buitenland? Het nam van ons geen notitie. Want dit buitenland werd ingelicht door zijn diplo maten. En de diplomaten gingen om in kringen, waarin wij, nationaal-socialis- ten, niet konden verkeeren, niet wilden verkeeren en tenslotte ook niet mochten verkeeren. Deze diplomaten hebben prachtige rap porten aan hun regeeringen gezonden, waarin zij een uiteenzetting gaven van het geheele spel van krachten in Duitschland en de kracht over het hoofd zagen, die voorbestemd was zich eens met het geheele rijk te belasten. Ik heb er nooit prijs op gesteld te weten hoe het buitenland over mij oor deelt. Het is mij volkomen onverschillig. Wanneer mij mijn vijanden eens moch ten prijzen, dan kan het Duitsche volk mij naar den duivel jagen. De Führer herinnerde er nogmaals aan, hoe echter ook tezelfdertijd de democraten in Duitschland door het buitenland wer. den behandeld. Zij zijn zoo zeide Hit ler werkelijk als Habenichtsen behan deld maar zij hadden tenminste de eer in Genève te mogen zitten. Men heeft hun alle menschenrechten geweigerd, maar zij hadden de eer hier en daar deel te mogen nemen aan een internationale con ferentie of zelfs te mogen presideeren. Men heeft het zelfbestemmingsrecht van het Duitsche volk mishandeld, maar zij mochten tenminste van het zelfbestem mingsrecht in het Geneefsche volkenbonds. paleis spreken ten aanzien van andere na ties. En dan, aldus Hitler verder, de ont. zaggelijke werkloosheid, de economische ellende. Waar is toen de economische hulp der wereld gebleven? Wanner ik thans lees, dat de heer Roosevelt verklaart, dat Amerika de wereld een nieuw econo misch systeem zal geven, welnu, mis schien wel een nieuw, maar het zal een miserabel systeem zijn, n.l. het systeem, waardoor Roosevelt zelf reeds bankroet is gegaan. En dat hij gelooft alleen door een oorlog te kunnen redden van het ge recht. Het antwoord gegeven aan den lezer, die vraagt of hij van kolen handelaar mag veranderen, als zijn tegenwoordige handelaar niet kan leveren, moet zijn „Neen, doch u kunt er bij uw handelaar op aan dringen, dat hij zich wendt tot de Plaatselijke Brandstoffencommissie met het verzoek brandstoffen te mogen betrekken van een anderen brandstoffCnhandelaar. De Brand stoffencommissie is gerechtigd zulks in bepaald noodzakelijke gevallen te regelen”. ,,Ook de beste breister laat wel eens een steek vallen”. Deze zegs wijze mogen wij, in alle beschei denheid, aanvoeren bij de bekente nis, dat een tweetal antwoorden, welke voorkwamen in de rubriek ,,Distributieproblemen”. opgenomen in ons blad van 28 dezer, niet ge heel juist zijn. En wanneer een Britsche vorst-aartsbis- schop tot God bidt, dat hij het bolsje wisme over Duitschland en over Europa moge zenden als straf kan ik slechts zeg gen over Duitschland komt het niet. Maar of het niet over Engeland komt, dat is een andere kwestie. Nu moeten zij mij, zoo ging Hitler voort, op grond van mijn heele geschiede, nis, juist begrijpen: Ik heb eens een woord gesproken, dat het buitenland heelemaal niet begreep. Ik zeide: wanneer de oor. log dan al onvermijdelijk is, dan wil ik hem liever voeren, niet omdat ik naar dezen roem verlang (ik doe hier gaarne afstand van mijn roem, dat is in mijn oogen heelemaal geen roem, mijn roem nooten in het Oosten Jongens en meisjes! Het zinnetje, dat boven dit artikel staat, hebben jullie in de laatste weken stellig al meermalen ge lezen en gehoord. Je weet waarschijnlijk dus ook wel, wat de beteekenis er van is. En toch willen wij het je hier nog maals duidelijk zeggen. Door de Werkgemeenschap „Vreugde en Arbeid” van het N.V.V. worden in het voorjaar in verschillende steden van ons land óók in den Haag groote Huis- vlijtteaitoonstellingen georganiseerd, hoofd zakelijk voor jongens en meisjes tot en met 17 jaar. Wij weten, dat reeds duizen den kinderen aan het werk zijn om voor deze tentoonstellingen één of meer voor werpen te vervaardigen, natuurlijk in de hoop om daarmee één van de vele prach tige prijzen te winnen, die worden uit geloofd. Maarjullie, jongens en meisjes, die het lezen zijn jullie al aan den arbeid, thuis of op school? Ja, ook op school, want er zijn heel veel scho len, die in haar geheel aan de tentoon stellingen meedoen. Het is ons óók be kend, dat velen wel zouden willen mee doen, maar misschien nog niet goed we ten, welk werkstukje ze nu eens zullen vervaardigen Welnu, ook daarbij willen we jullie zooveel mogelijk helpen. Hier vind je een teekening van een aardig voorwerp, dat je met wat, moeite en toe wijding kunt maken. En als je precies wilt weten, hoe je het voorwerp zou kun- AMERIKAANSCH TANKSCHIP VERLOREN GEGAAN Het Amerikaansche ministerie van t a,rine heeft, naar de Britsche berich tendienst meldt, medegedeeld, dat het tankschip „Rochester” (6836 brt.) door een vjjandelijke duikboot voor de Atlan tische kust is getorpedeerd en gezonken. HET JONGSTE DUITSCHE DUIKBOOTSUCCES In een extra-bericht van het Duitsche ’opperbevel van gisteren, waarin melding werd gemaakt van het tot zinken bren gen van 3 schepen, moet in plaats van 3 schepen van 174.000 ton worden ge- Ik heb op 9 September in den Rijks dag reeds gezegd, en ik hoed mij voor overijlde voorspellingen dat deze oorlog niet zoo zal eindigen, als de joden het zich voorstellen. In Europa zullen niet de Arische volken worden uitgeroeid, maar deze oorlog zal de vernietiging van het jodendom zijn. Voor de eerste maal zullen niet andere volkeren doodbloeden, maar voor de eerste maal zal de echt oud- joodsche wet worden toegepast: oog om oog, tand om tand. En hoe verder deze gevechten zich uitbreiden, des te meer zal, dat mag het jodendom zich voor gezegd houden, het anti-semi- tisme zich uitbreiden. Het uur zal komen, waarop de slechtste wereldvijand van alle tijden weer ten minste wellicht voor dui zend jaar zijn rol uitgespeeld zal heb ben. Dit front staat en achter dit front staat thans een Duitsch vaderland, dat het waardig is. Ik heb onlangs, toen ik in zag, dat datgene, wat was voorbereid, om bescherming te bieden tegen de vorst, nog lang niet voldoende was, een appèl tot het Duitsche volk gericht. Dit appèl was een stemming. Wanneer de anderen van democratie praten hier is de ware democratie. Zij heeft zich getoond in deze dagen, toen een geheel volk vrijwillig gaf. Des te gelukkiger was ik, zoo ging Hitler verder, dat ik in plaats daar van, met den tweeden staat die ver houding tot stand kon brengen, die wij eens nastreelden. Dat is geen wonder, het zou bijna een wonder geweest zijn, wanneer het anders zou zijn geloopen, want het is geen toe val, wanneer een volk in den loop van nauwelijks honderd jaren bijna hetzelfde lot ondergaat als een ander. Naar de Briteche berichtendienst meldt, is het bondgenootschapsverdrag tusschen Engeland, de Sovjet-Unie en Iran Donderdag in Teheran onderteekend. In de preambule wordt vastgesteld, dat het verdrag zal berusten op de beginse len, vastgesteld in de „Atlantische oor konde”. In het verdrag wordt vast gelegd, dat de geallieerde mogendheden de onaantastbaarheid van het gebied, de soevereiniteit en de politieke on afhankelijkheid van Iran zullen res- pecteeren en dat de geallieerden Iran Zullen beschermen tegen iederen aanval. Artikel 4 geeft den geallieerden mogend heden het recht, op Iraansch gebied strijdkrachten te land, ter zee en in de lucht te onderhouden. Artikel 5 zegt, dat de troepen der geallieerde mogendheden zes maanden na het staken der vijande lijkheden van Iraansch gebied terug getrokken moeten worden. nen afwerken, kijk dan maar eens in de etalage van de N.V.V.-kiosk aan den Hof weg, waar je de werkstukjes, die hier worden beschreven, kant en klaar kan zien. Jongens en meisjes, je begrijpt nu wel goed onze bedoelingAllen aan den arbeid! Oudere jongens, die kunnen figuur zagen, maken een brievenstandaard, met visschenmotief. De visschen, waarvan het lichaam juist past in een cirkel (straal 4j en 3J c.m.) worden gezaagd uit 5 m.m. triplex en het bodemplankje wordt zoo mogelijk vervaardigd uit 1 c.m. multiplex. Bodemplankje 24 x 10 c.m.; achterzijde 11 x 20 c.m.; zijkant 11 x 9 c.m.; plat stukje op den bodem 18 x 3 c.m. Aan de onderzijde van de visschen moet een pen netje worden gezaagd, dat past in een overeenkomstig gat in het bodemplankje. Om het geheel te verstevigen kan achter de beide staande plankjes een latje (b.v. een vierkante liniaal) worden gelijmd o» den bodemplank, waartegen dan de an dere plankjes worden gelijmd. Door het bodemplankje heen kunnen ze bovendien nog worden bevestigd Na het zagen en glad schuren worden de verschillende dee- len gekleurd met plakkaatverf, olieverf of caseïneverfVisschenzwart-oranje- donkerbruin-grijs en wit. Achterplankje zeegroen. Van het grondplankje alleen de zijkant zwart. Van het zijplankje alleen de zijkant oranje. Als het voorwerp in elkaar gezet is, wordt het met vernis bo* streken. .Haar N. T. B. uit Oslo meldt, hs de 106 ton metende kustboot „Vasland” uit Iromsö door vijandelijke handelingen tot zinken gebracht. Een lid der bemanning kwam daarbij om het leven, terwijl een ander, zwaar gewond werd. Naar uit Hammerfest wordt gemeld, 18 het kleine Noorsche kustvaartuig Ungoey” door de Engelschen tot zinken gebracht. Zes leden van de bemanning een postbeambte werden gered, terwijl 14 leden der bemanning en 2 passagiers vermist worden. kan op dozen 30sten Januari slechts één ding verzekeren. Hoe dit jaar zal afloopen, weet ik niet Of dan de oorlog voorbij zal zijn, weet ik niet doch één ding weet ikWaar de vijand ook opduikt wij zullen hem in dit jaar weer verslaan precies als tot dusver. Het zal weer een jaar van groote overwinningen zijn. Wij mogen niet eens een vergelijking maken met den tijd van Frederik de Groote. Frederik de Groote moest tegen een overmacht strijden, die welhaast ver pletterend was. Wij hebben het sterkste leger ter wereld en de sterkste luchtmacht ter wereld. intrede deed in den Rijksdag, de moeilijk heden eerst toenamen. Hij herinnerde aan de partij genooten, die toen ten offer vie len aan sluipmoord, aan de ruim 40.000 nationaal-socialistische gewonden in die jaren, aan de verschillende tegenslagen, die de partij beleefde, tot eindelijk de dag kwam, die thans herdacht wordt. Uitvoerig besprak Hitler de erfenis, die hij a an trof. Alles geruïneerd, het bedrijfsleven vernietigd, vele millioenen werkloos. Het aantal werkloozen toe nemend van week tot week, 7 millioen personen, die een verkorten werktijd had den, bij rijks- en landsfinanciën een ont zaggelijk tekort, het boerenvolk ineen gestort. „Ik heb toen gewaagd, zeide Hitler en wij hebben het gewonnen.” Na een beschrijving van het geweldige opbouwwerk in het binnenland, ging Hitler o.m. voort: „In 1935 begon de vrijheid naar buiten zich reeds te ver wezenlijken. Toen de oorlog begon, had ik een program van cultureel, economisch en sociaal werk ter hand genomen, of voor een deel ook reeds voltooid. Wan neer deze oorlog niet zou zijn gekomen, zou men van ons tijdperk, van ons allen en ook van mij gesproken hebben als scheppers .van de werken des vredes. Wanneer echter deze oorlog niet zou zijn gekomen, wie zou dan van een Churchill spreken? Thans echter zal men van hem spreken als van cjen verdediger van een imperium, dat hij zelf verwoestte.” Hitler karakteriseerde Churchill als „on bekwaam om iets te scheppen, iets te pres- teeren, een creatieve daad te volbrengen, slechts in staat om te vernielen”. Zijn „lot genoot in het Witte Huis” over wien hij daarbij heelemaal niet zou willen spreken, noemde Hitler een armzaligen dwaas. Hoe meer wij werkten, hoe meer wij in orde brachten, hoe meer de haat toe nam, want nu kwam daarbij de bekrompen haat van maatschappelijke lagen, die in het buitenland geloofden, dat het sociale Duitsche voorbeeld eventueel ook daar zou kunnen worden toegepast. Ik verlang niet, dat de nationaal-socia listische gedachten in het buitenland wor- - van m.vw lint wuxuni *«zen; 1^ schepen van 74.000 tem in totaal, den verwezenlijkt. Want ik ben er niet Over den oorlog zelf wil ik weinig spreken. Hier spreekt reeds de geschie denis 1939, de afrekening met Polen, 1940 Noorwegen en Frankrijk en Enge land, Nederland en België, 1941 eerst de Balkan er. toen eindelijk de staat, waar van de heer Cripos nog slechts enkele dagen geleden in zijn praatzucht verze kerd heeft, dat hi. zich reeds jaren heeft voorbereid op den strijd met Duitsch land. Ik wist dat op het oogenblik, waar op net mij duidelijk was, dat hier een valsch spel gespeeld werd, toen ik ver nam, dat Churchill reeds in zijn geheime zittingen gewezen had op den nieuwen bondgenoot op het oogenblik, waarop hier in Berlijn Molotof afscheid nam on der de auspiciën van zijn mislukte eischen die ik niet kon inwilligen. En ook hier ben ik het lot dankbaar, dat het mij geplaatst heeft aan het hoofd van een Rijk en dat mij veertien dagen of drie weken eerder tijd vergund zijn geweest, om den eersten stoot toe te brengen. Wij hebben dat ook in Oost- Azië beleefd. Wij kunnen Japan slechts gelukwenschen, dat het in plaats van nog langer te marchandeeren met de leu genachtige subjecten kort en krachtig heeft toegeslagen. En nu soldaten in het Oosten een eenmaal in de geschiedenis opgeteekend zal worden als een heldenlied van ons volk Op dit oogenblik, waarop deze moei lijke overgang noodzakelijk was, heb ik het als mijn taak beschouwd de ver antwoordelijkheid hiervoor op mijn schouders te nemen. Ik wilde nog dich ter bij mijn soldaten staan en ik wil hun thans verzekeren: Ik week wat gij presteert, doch ik weet ook, dat het zwaarste achter ons ligt. De winter was de groote hoop van den vijand in het Oosten. De winter zal deze hoop niet in vervulling doen gaan. In 4 maanden waren wij bijna tot Moskou en Lenin grad opgerukt, 4 maanden van den winter zijn thans voorbij. De vijand is op enkele plaatsen enkele kilometers vooruit gekomen en heeft daar heca tomben bloed en menschenlevens ge offerd. Dat kan ons onverschillig laten, doch over enkele weken zal de winter in het Zuiden reeds ten einde zijn en daarna zal ook verder in het Noorden het voorjaar komen. Het uur zal komen, waarop de grond weer hard en stevig wordt en waarop wij den vijand zullen verslaan, want dat kan ik zeggen: De soldaat in de voorste linies heeft zijn torenhooge superioriteit tegenover de Russen. Hen met de Russen te verge lijken, zou een beleediging zijn. Het besli sende is alleen, dat de overgang van den aanval tot de ver dediging gelukt en ik mag zeggen, hij is gelukt. In een correspondentie uit Sjanghai meldt de „Deutsche Ztg. i. d. Niederl.”, dat volgens Japansche berichten admi- raai Kimmel, de voormalige opperbevel hebber der Amerikaansche vloot in Oost- Azië, door den krijgsraad ter dood zou I zijn veroordeeld. De door Roosevelt ingestelde commis sie, welker taak het is de oorzaken na te gaan van de catastrofe der Amerikaan sche strijdkrachten bij Pearl Harbour I (Hawaii) op 7 December 1.1., heeft vol gens het genoemde blad het eerste deel van haar conclusies ingediend. Hieruit blijkt o.a., dat het. gebeurde waarschijn lijk reeds van beslissende beteekenis is geweest voor den oorlog in den Pacific. In het rapport worden admiraal Kim- mei en luit.-gen. Short beschuldigd hun I plicht op grove wijze te hebben ver- I waarloood en de verantwoordelijkheid voor de nederlaag wordt op hun schou- i ders gelegd, doch tevens, aldus de D. Z., blijkt uit het rapport de algemeene on bekwaamheid van Washington over de geheele linie. Zoo is b.v. kort voor het begin van den aanval, welke tot het verlies van 4 slagschepen leidde, een duikbootnet voor Pearl Harbour verwijderd, om 2 Noord- i Amerikaansche mijnenvegers door te la ten, een maatregel, welke korten tijd daarna de Japansche duikbooten in staat heeft gesteld de haven binnen te dringen. Verder heeft de opperbevelhebber des morgens 7 uur bericht ontvangen van I een gevecht tusschen Amerikaansche tor pedojagers en Japansche duikbooten en nochtans verzuimd alarm te maken, zoo- dat de Amerikanen volkomen onvoor- I bereid waren, toen eenige minuten later de Japansche luchtaanval plaats had. Een Amerikaansche post had de Japan sche luchtvloot reeds om 7 uur op ca. 250 k.m. afstand van Pearl Harbour ontdekt, maar hij had 18 minuten noodig gehad om den dienstdoenden officier te berei- ken, wiens conclusie was, dat het vlieg tuigen der Ver. Staten waren. Naar aanleiding van het sensationeele I resultaat van de eerste onderzoekingen meldt de berichtgever van het Spaansche I agentschap Efe uit New York: Gebleken I is, dat de generale staf van Hawaii op 16 October door Washington op het I groote gevaar voor een Japanschen aan val is attent gemaakt. In weerwil daar van konden ->e Japanners de Amerikaan sche vloot verrassen. De commissie 1 heeft geconstateerd, dat op 7 December des morgens 88 pCt. van alle strijdkrach ten op Hawaii in dienst was. De oorzaak van het feit, dat een plotselinge aanval niet kon worden afgeslagen, moet worden gezocht in de omstandigheid, dat het systeem van Washington met zijn voort durende mutaties in de leiding geen straffe coördinatie der eenheden moge lijk maakt, zoodat men dag en nacht op ieder gevaar is voorbereid. Bovendien is de geheele weermacht der Ver. Staten als met een net van bureaucratie dekt, dat het snel uitvoeren van besluiten tegenhoudt. Tegenover deze gebreken stond, dat er in de Japansche marine commandeerende instantie door één enkel woord de geheele logsmachine in beweging zette. Teekenend voor het slecht functionnee- ren van den Noord-Amerikaanschen be richtendienst is o.a., dat een telegrafische waarschuwing, door de regeering te Washington verzonden, pas de plaats van bestemming bereikte, toen de catastrofe reeds was gebeurd. Overigens kan ook nu nog geen Ame rikaan zich voorstellen, dat het lot der machtige Amerikaansche vloot afhanke lijk kan zijn van de snelheid der ver zending van een telegram. Van de joden wil ik hierbij niet spreken, zij zijn in ieder geval onze oude tegen standers En wij zijn er ons van bewust, dat de oorlog er slechts mee kan eindigen, dat of wel de Germaansche volkeren wor den uitgeroeid of dat het jodendom uit Europa verdwijnt. Integendeel, dit is ontzaggelijk toege nomen. Gij zult begrijpen, zoo zeide Hitler, verwijzende naar deze verkla- i ringen van Roosevelt, dat het voor mij I steeds een overwinning was, af te wegen, of ik nu aan deze leugen en dit bedrog een einde moest maken, dan wel, om der wille van den lieven vrede, mij een nieuwe beperking moest laten opleggen Het optreden van Japan heeft ons van deze zorg bevrijd. Thans zullen zij convooien noodig hebben op alle Oceanen der wereld en nu zullen zij zien hoe onze duikbooten werken. Welke plannen zij ook mogen heb ben, wij zijn voor alles bewapend van het Noorden tot het Zuiden, van de kust tot aan het Oosten. Wij staan pal. En waar wij staan, zullen wij geen duim breed van den bodem zon der strijd prijs geven. En wanneer wij een duimbreedte opgeven, wordt onmiddellijk opnieuw aangevallen. Ter zee zullen onze duikbooten datgene te schande maken, wat Roo sevelt in zijn voornemen had. Hij had het voornemen door steeds nieuwe verklaringen betreffende Amerikaansche souvereine gebieden het Duitsche duikbootwapen gelei delijk van den Oceaan te verdringen en op een heel kleine ruimte te hou den, die door de Britsche zeestrijd- krachten beschermd had kunnen wor den. En dat was ook de reden van het achteruitgaan der cijfers van tot zinken gebrachte schepen, niet de minder goede kwaliteit of het af nemende aantal duikbooten. Wij zijn gelukkig, sinds gisteren te weten, dat Generaloberst Rommel met zijn dappere Italiaansche en Duitsche pantsersoldaten op het oogenblik, waar in zij geloofden hem te hebben ver slagen, onmiddellijk rechtsomkeert maak ten en hen terugsloeg. Zij zullen dat zoolang beleven, tot dat deze oorlog met onze overwinning geëindigd zal zijn. Hierbij komt onze luchtmacht, haar roem is onvergankelijk. Wat zij gepres teerd heeft, is een heldendom, dat men door onderscheidingen niet genoeg kan waardeeren. En achter onze wapens waarvan de Führer in het bijzonder weer de infanterie roemde staat een reus achtige verkeersorganisatie. Zij allen werpen zich in den strijd en zullen ook de zwaarste opgaven oplossen. Xj

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1942 | | pagina 9