HAAGSCHE COURANT
HITLER S REDE
HUISVLIJTACTIE 1942
Hoofd,
pijn^
'AKKERTJE
Dist ribu tieproblem en
Een steek laten vallen!
Zaterdag 31 Januari 1942
BUITENLAND
PM
I
DERDE BLAD
alles
Neem'n
Rapport
Het buitenlandsche politieke
Ve f kaarten
Het thuisfront
Het duikbootwapen
Een
nieuw jaar van
en
KIMMEL TER DOOD
VEROORDEELD?
programma
Het geheim van
Pearl Harbour
Duitschland voor
bewapend
Bolsjewisme zal niet over
Duitschland komen
De strjjd in het Oosten
De moeilijkheden na
September 1930
Het verstrekkend Besluit
Een strijd tegen de geheele
wereld
De jeugd aan den arbeid
Duitschland, Italië en Japan
Bondgenootschap Engeland,
Sovjet-Unie en Iran
Noorsche schepen tot zinken
gebracht
overwinningen
De oorlog
over de Amerikaansche
vlootcatastrofe
De rol van het jodendom
„Het zwaarste ligt thans
achter ons”
j
F 1
My
I
(Vervolg van frontpagina)
No. 18095
van
Ik
over-
L'eekenmg A, Schilling-N.V.V.)
voor om te zorgen voor het geluk van an
dere volken, maar ik voel mij alleen ver
antwoordelijk voor mijn eigen volk.
gebrachte
goede
slechts
was.
één
welke
oor-
strijden sedert 22 Juni onze
strijd, die
leven houdt, eens toch in de groote wer
ken des vredes bestaan, die ik nog denk
te scheppen), maar omdat ik geloof, dat
wanneer de Voorzienigheid het dan al
zoo beschikte, dat deze strijd volgens den
onnaspeurlijken wil dezer Voorzienigheid,
moest worden uitgevochten, dat dan inder
daad ik de Voorzienigheid slechts kan bid
den mij den last van dezen strijd toe te
vertrouwen.
Nogmaals gaf de Führer een uiteenzet
ting van het buitenlandsche politieke pro
gram, dat hij na het overnemen van de
macht trachtte in te voeren: het voorne
men om met drie lahden, met Engeland,
Italië en Japan, een nauwe verhouding aan
te gaan. Iedere poging, zoo verzekerde hij,
om met Engeland tot een overeenstemming
te komen, was volkomen doelloos. Zij za
gen in Duitschland een vijand. Dat niet
Duitschland in laatste instantie hun impe
rium bedreigde, maar dat dit imperium
slechts in stand gehouden kon worden,
wanneer Engeland 't verband met Europa
vond, werd hun niet bewust. Zij streden
tegen Europa bij iedere gelegenheid en het
was vooral de man, dien ik reeds verschei
dene malen genoemd heb: Churchill. Iedere
poging dezen man te benaderen, strandde op
zijn hardnekkigheid: ik wil een oorlog heb
ben. Om hem heen stond een clique. Wan
neer men hun namen noemt, zijn dat lou
ter nullen. Wanneer een man binnenkomt,
zooals Wavell, dan wordt hij er terstond
weer uitgeworpen.
en voor
terug-
En nu strijden wij ook op dezelfde
oorlogstooneelen. Duitschers in Afri
ka, Italianen op het Oostelijk oorlogs-
tooneel, wij strijden gemeenschappe
lijk en men moet zich niet vergissen:
deze strijd wordt tot de gemeenschap
pelijke overwinning gevoerd.
En nu is ook de derde staat aan onze
zijde getreden, waarmede ik steeds
goede betrekkingen wilde sedert vele
jaren: Japan. Daarmede zijn nu de
drie groote Habenichtsen vereenigd en
wij willen thans zien wie in dezen
strijd de sterksten zijn: zij, die niets
te verliezen en alles te winnen hebbten,
of zij, die alles te verliezen en niets
te winnen hebben.
Vóór alles echter Wij hebben thans
bondgenooten. Wij leven ook thans niet
meer in den tijd van den wereldoorlog.
Wat Japan alleen in het Oosten presteert,
is in het geheel niet te schatten. Ons
blijft geen andere weg dan de weg van
den strijd en de weg van het succes. Hij
kan moeilijk of gemakkelijk zijn, hij is
nooit moeilijker dan de gevechten van
onze voorouders. Het gebed van den
aartsbisschop, die wenscht, dat Europa
door het bolsjewisme gestraft wordt, zal
niet in vervulling gaan.
Doch het volgende gebed zal in ver
vulling gaanGod geef ons de kracht,
opdat wij voor ons volk, onze kinderen
en kindskinderen de vrijheid behouden en
niet alleen voor ons Duitsche volk, doch
voor de andere volken van Europa. Want
het is een oorlog voor geheel Europa en
zoodoende werkelijk voor de geheele
menschheid.
Het begon reeds in 1935, toen plotse
ling Engeland zich tegen Italië keerde,
zonder eenige aanleiding. Italië heeft En
geland in het geheel niets ontnomen.
Engeland handelde alleen op grond van
de overweging, dat het niet wilde, dat Ita
lië zijn levensvrijheid zou krijgen.
Duitschland en Italië staan thans tegen
over denzelfden vijand, om volkomen
dezelfde redenen. Zij zijn gedwongen sa
men denzelfden strijd te voeren, op leven
en dood met elkander verbonden te zijn.
Ik heb de laatste weken gedurende de
enkele vrije uren, die ik had. zeer veel
over de Italiaansche fascistische revolutie
gelezen. Het was, alsof ik de geschiedenis
van mijn eigen partij voor mij zag
Vraag: Ik heb een gezin van vier
personen en ben. vanwege mijn in
komen, in het bezit van boterkaar-
ten. Mijn beide kinderen (dochters)
zijn meerderjarig, doch één harer
zonder inkomsten, terwijl de an
dere op een damesmodezaak werkt
en een weekloon geniet van negen
gulden. Beiden wonen bij mij in en
haar levensonderhoud komt te
mijnen laste, zulks uit een oogpunt
van menschelijk gevoel. Zijn deze
kinderen nu door den Gem. Distri-
butiedienst met boterkaarten juist
gerantsoeneerd of hebben zij aan
spraak op vetkaarten?
Antw.: De verstrekking van vetkaar
ten aan een gezinshoofd geschiedt
uitsluitend aan de hand van de op
gave van de grootte van zijn in
komen, waarbij de inkomsten van
de andere gezinsleden worden opge
teld. Daar in uw geval uw eigen
inkomsten reeds zoodanig zijn, dat
u voor boterkaarten in aanmerking
komt, heeft het geen zin de inkom
sten van de andere gezinsleden in
aanmerking te nemen. Uw dochters
zouden, indien zij geheel
z elfstandig woonden, op
grond van haar inkomen wel in aan
merking kunnen komen voor vet
kaarten.
Het laatste antwoord in deze ru
briek had beter kunnen luiden
„Reeds begin December van het
vorig jaar is bekend gemaakt, dat
men voor het betrekken van turf
niet meer aan zijn vasten leveran
cier is gebonden. Overigens is geen
officieel bericht omtrent bon 08
H.K. meer te verwachten na het
bericht, dat op genoemden bon geen
andere brandstoffen dan turf zullen
worden beschikbaar gesteld Dit be
richt werd 21 December 1.1. in alle
bladen gepubliceerd”
Want het ie vanzelfsprekend: gemakke
lijk was het ©vergaan van een bewe
gingsoorlog naar een verdediging in het
Oosten niet. De verdediging heeft ons
niet de rust opgedrongen. Na gewezen te
hebben op de moeilijkheden, die een
vorst tot 45 graden voor de gevechten der
troepen van Duitschland en de bondge-
i met zich mede
zal, wanneer de Voorzienigheid mij in het bracht, verklaarde de Führer:
Want wat wil Engeland, wat wil Ame
rika winnen? Zij hebben zooveel, dat zij
met hetgeen, dat; zij bezitten, niets weten
te beginnen. Zij hebben al de zorgen niet,
die wij hebben en zij slagen er niet in
met hun problemen een verstandige oplos
sing te vinden.
In dit verband noemde Hitler het door
Roosevelt aangekondigde wereldprogram,
dat den menschen vrijheid en recht op ar
beid moet geven, een grap. Wat hij aan-
kondigt, zijn dingen, die hij aan het natio-
naal-socialistische program heeft ontleend.
Om hun eigen volkeren te lokken, moeten
deze kapitalistische hyena’s in ons partij
program kruipen en er enkele zinnen uit
opvisschen, die stumperds. Daarbij doen
ze nog alles onvolmaakt
Hitler beschreef, hoe na September
1930 toen de partij met 107 mandaten haar
In dien tijd ben ik in het politieke
strijdperk getreden met het besluit, dit
Duitschland weer op te richten. Het was
een zoo dwaas besluit in de oogen van
vele anderen, dat mij mijn naaste vrien
den niet begrepen. Ik heb de kracht *ot
dit besluit slechts verkregen uit kennis
van het volk. Het moesten wel grenzen-
looze idealisten zijn, dóe toen tot mij
kwamen, want zij hadden heelemaal niets
te winnen, maar steeds alleen te verlie
zen en op te offeren.
Ik ben dezen strijd begonnen tegen de
domheid en traagheid van onze zoo
genaamde hoogere kringen, tegen de
lafheid, die zich overal verspreidde.
Ik moest voorts strijden, toentertijd,
tegen zoovele belangen van afle en
kelingen. Daarbij kwam de traditie,
waarin iedere enkeling opgegroeid
wa;, waarvan hij geloofde zich niet te
kunnen losmaken. Het was een strijd
tegen bijna alle levensgewoonten en
bovendien nog een strijd tegen de
meest natuurlijke belangen.
Het was toen heldendom de eerste
nationaal.socialist in een of andere
groep, in een of andere fabriek te zijn,
maar ook in een of andere salon.
Deze helden, die tot ons kwamen, heb
ben in werkelijkheid den oorlog van
1914—1918 voortgezet. Men heeft het
later ook zoo voorgesteld, alsof aan
den eenen kant soldaten zouden staan
en aan den anderen kant de partij.
Neen, zij waren eens de soldaten ge.
weest en wel de beste, n.l. de eeuwige
soldaten, die de onderwerping niet
wilden en niet konden verdragen.
Ik wil dien last drdgen
geen verantwoordelijkheid
schrikken. Ik wil iedere verantwoor
delijkheid dragen, zooals ik die tot
dusverre gedragen heb Ik weet, dat
dit volk mij vertrouwt. Het Duitsche
volk mag ecnter ook van één ding
overtuigd zijn een 1918 zal, zoolang
ik leef, niet gebeuren Ik zal nooit
deze vlag laten neergaan.
Hitler ging verder, terwijl bij 't noe
men van iederen bóndgenoot uiterst
krachtig applaus klonk Ik verheug
mij, dat bij onze soldaten thans zoo
vele bondgenootin zijn gekomen. In
het Zuiden Italië, heelemaal in het
Noorden Finland en daar tusschenin
al de andere naties, die eveneens
hun zonen naar het Oosten zenden
Hongaren, Slowaken, Kroaten, Span
jaarden, Belgen, ja zelfs Franschen
nemen deel aan dezen strijd en bo
vendien de vrijwilligers der Ger-
maansche staten uit het Noorden en
uit het Westen.
Het is reeds thans een oorlog van
Europa en ten slotte in het Oosten
als nieuwe bondgenoot, die een zeke
ren heer zijn belachelijke phraées
reeds heett afgeleerdJapan.
Wij hebben een vijand voor ons, die
misschien numeriek sterker kan zijn,
doch wij zullen in bet voorjaar nume
riek aan hem gelijk zijn. Wij zullen hem
dan met de wapens weer verslaan.
Dan komt weer onze tijd.
Toen kwamen de georganiseerde tegen
standers, in het eerst zoo ongeveer 46 par.
tijen. Toen ik den strijd toentertijd begon,
was ik mij er nauwkeurig van bewust,
dat het een strijd tegen een heele wereld
was en hoe moeilijk het was. In dien tijd
moest ik de beweging op de proef stel
len en natuurlijk ook mijzelf. Het beslis
sende voor onze partij was daarbij mis
schien de overweging: overwinningen be
halen kan iedere zwakkeling, slagen van
het noodlot doorstaan, kunnen alleen de
sterken. Ik heb mij toen het woord van
een groot Duitsch filosoof ter harte ge
nomen: „Een stoot, die een sterken man
omver werpt, versterkt hem nog slechts
te méér”.
En, aldus ging de Führer verder, hoe
was toen de houding van het buitenland?
Het nam van ons geen notitie. Want dit
buitenland werd ingelicht door zijn diplo
maten. En de diplomaten gingen om in
kringen, waarin wij, nationaal-socialis-
ten, niet konden verkeeren, niet wilden
verkeeren en tenslotte ook niet mochten
verkeeren.
Deze diplomaten hebben prachtige rap
porten aan hun regeeringen gezonden,
waarin zij een uiteenzetting gaven van het
geheele spel van krachten in Duitschland
en de kracht over het hoofd zagen, die
voorbestemd was zich eens met het geheele
rijk te belasten.
Ik heb er nooit prijs op gesteld te
weten hoe het buitenland over mij oor
deelt. Het is mij volkomen onverschillig.
Wanneer mij mijn vijanden eens moch
ten prijzen, dan kan het Duitsche volk
mij naar den duivel jagen.
De Führer herinnerde er nogmaals aan,
hoe echter ook tezelfdertijd de democraten
in Duitschland door het buitenland wer.
den behandeld. Zij zijn zoo zeide Hit
ler werkelijk als Habenichtsen behan
deld maar zij hadden tenminste de eer
in Genève te mogen zitten. Men heeft
hun alle menschenrechten geweigerd, maar
zij hadden de eer hier en daar deel te
mogen nemen aan een internationale con
ferentie of zelfs te mogen presideeren.
Men heeft het zelfbestemmingsrecht van
het Duitsche volk mishandeld, maar zij
mochten tenminste van het zelfbestem
mingsrecht in het Geneefsche volkenbonds.
paleis spreken ten aanzien van andere na
ties.
En dan, aldus Hitler verder, de ont.
zaggelijke werkloosheid, de economische
ellende. Waar is toen de economische hulp
der wereld gebleven? Wanner ik thans
lees, dat de heer Roosevelt verklaart,
dat Amerika de wereld een nieuw econo
misch systeem zal geven, welnu, mis
schien wel een nieuw, maar het zal een
miserabel systeem zijn, n.l. het systeem,
waardoor Roosevelt zelf reeds bankroet is
gegaan. En dat hij gelooft alleen door
een oorlog te kunnen redden van het ge
recht.
Het antwoord gegeven aan den
lezer, die vraagt of hij van kolen
handelaar mag veranderen, als zijn
tegenwoordige handelaar niet kan
leveren, moet zijn „Neen, doch u
kunt er bij uw handelaar op aan
dringen, dat hij zich wendt tot de
Plaatselijke Brandstoffencommissie
met het verzoek brandstoffen te
mogen betrekken van een anderen
brandstoffCnhandelaar. De Brand
stoffencommissie is gerechtigd zulks
in bepaald noodzakelijke gevallen
te regelen”.
,,Ook de beste breister laat wel
eens een steek vallen”. Deze zegs
wijze mogen wij, in alle beschei
denheid, aanvoeren bij de bekente
nis, dat een tweetal antwoorden,
welke voorkwamen in de rubriek
,,Distributieproblemen”. opgenomen
in ons blad van 28 dezer, niet ge
heel juist zijn.
En wanneer een Britsche vorst-aartsbis-
schop tot God bidt, dat hij het bolsje
wisme over Duitschland en over Europa
moge zenden als straf kan ik slechts zeg
gen over Duitschland komt het niet. Maar
of het niet over Engeland komt, dat is een
andere kwestie.
Nu moeten zij mij, zoo ging Hitler
voort, op grond van mijn heele geschiede,
nis, juist begrijpen: Ik heb eens een woord
gesproken, dat het buitenland heelemaal
niet begreep. Ik zeide: wanneer de oor.
log dan al onvermijdelijk is, dan wil ik
hem liever voeren, niet omdat ik naar
dezen roem verlang (ik doe hier gaarne
afstand van mijn roem, dat is in mijn
oogen heelemaal geen roem, mijn roem nooten in het Oosten
Jongens en meisjes! Het zinnetje, dat
boven dit artikel staat, hebben jullie in
de laatste weken stellig al meermalen ge
lezen en gehoord. Je weet waarschijnlijk
dus ook wel, wat de beteekenis er van
is. En toch willen wij het je hier nog
maals duidelijk zeggen.
Door de Werkgemeenschap „Vreugde
en Arbeid” van het N.V.V. worden in het
voorjaar in verschillende steden van ons
land óók in den Haag groote Huis-
vlijtteaitoonstellingen georganiseerd, hoofd
zakelijk voor jongens en meisjes tot en
met 17 jaar. Wij weten, dat reeds duizen
den kinderen aan het werk zijn om voor
deze tentoonstellingen één of meer voor
werpen te vervaardigen, natuurlijk in de
hoop om daarmee één van de vele prach
tige prijzen te winnen, die worden uit
geloofd. Maarjullie, jongens en
meisjes, die het lezen zijn jullie al aan
den arbeid, thuis of op school? Ja, ook
op school, want er zijn heel veel scho
len, die in haar geheel aan de tentoon
stellingen meedoen. Het is ons óók be
kend, dat velen wel zouden willen mee
doen, maar misschien nog niet goed we
ten, welk werkstukje ze nu eens zullen
vervaardigen Welnu, ook daarbij willen
we jullie zooveel mogelijk helpen. Hier
vind je een teekening van een aardig
voorwerp, dat je met wat, moeite en toe
wijding kunt maken. En als je precies
wilt weten, hoe je het voorwerp zou kun-
AMERIKAANSCH TANKSCHIP
VERLOREN GEGAAN
Het Amerikaansche ministerie van
t a,rine heeft, naar de Britsche berich
tendienst meldt, medegedeeld, dat het
tankschip „Rochester” (6836 brt.) door
een vjjandelijke duikboot voor de Atlan
tische kust is getorpedeerd en gezonken.
HET JONGSTE DUITSCHE
DUIKBOOTSUCCES
In een extra-bericht van het Duitsche
’opperbevel van gisteren, waarin melding
werd gemaakt van het tot zinken bren
gen van 3 schepen, moet in plaats van
3 schepen van 174.000 ton worden ge-
Ik heb op 9 September in den Rijks
dag reeds gezegd, en ik hoed mij
voor overijlde voorspellingen dat
deze oorlog niet zoo zal eindigen, als
de joden het zich voorstellen. In
Europa zullen niet de Arische volken
worden uitgeroeid, maar deze oorlog
zal de vernietiging van het jodendom
zijn. Voor de eerste maal zullen niet
andere volkeren doodbloeden, maar
voor de eerste maal zal de echt oud-
joodsche wet worden toegepast: oog
om oog, tand om tand. En hoe verder
deze gevechten zich uitbreiden, des te
meer zal, dat mag het jodendom zich
voor gezegd houden, het anti-semi-
tisme zich uitbreiden.
Het uur zal komen, waarop de
slechtste wereldvijand van alle tijden
weer ten minste wellicht voor dui
zend jaar zijn rol uitgespeeld zal heb
ben.
Dit front staat en achter dit front staat
thans een Duitsch vaderland, dat het
waardig is. Ik heb onlangs, toen ik in
zag, dat datgene, wat was voorbereid,
om bescherming te bieden tegen de vorst,
nog lang niet voldoende was, een appèl
tot het Duitsche volk gericht. Dit appèl
was een stemming. Wanneer de anderen
van democratie praten hier is de ware
democratie. Zij heeft zich getoond in deze
dagen, toen een geheel volk vrijwillig
gaf.
Des te gelukkiger was ik, zoo ging
Hitler verder, dat ik in plaats daar
van, met den tweeden staat die ver
houding tot stand kon brengen, die
wij eens nastreelden. Dat is geen
wonder, het zou bijna een wonder
geweest zijn, wanneer het anders zou
zijn geloopen, want het is geen toe
val, wanneer een volk in den loop
van nauwelijks honderd jaren bijna
hetzelfde lot ondergaat als een ander.
Naar de Briteche berichtendienst
meldt, is het bondgenootschapsverdrag
tusschen Engeland, de Sovjet-Unie en
Iran Donderdag in Teheran onderteekend.
In de preambule wordt vastgesteld, dat
het verdrag zal berusten op de beginse
len, vastgesteld in de „Atlantische oor
konde”. In het verdrag wordt vast
gelegd, dat de geallieerde mogendheden
de onaantastbaarheid van het gebied,
de soevereiniteit en de politieke on
afhankelijkheid van Iran zullen res-
pecteeren en dat de geallieerden Iran
Zullen beschermen tegen iederen aanval.
Artikel 4 geeft den geallieerden mogend
heden het recht, op Iraansch gebied
strijdkrachten te land, ter zee en in de
lucht te onderhouden. Artikel 5 zegt, dat
de troepen der geallieerde mogendheden
zes maanden na het staken der vijande
lijkheden van Iraansch gebied terug
getrokken moeten worden.
nen afwerken, kijk dan maar eens in de
etalage van de N.V.V.-kiosk aan den Hof
weg, waar je de werkstukjes, die hier
worden beschreven, kant en klaar kan
zien. Jongens en meisjes, je begrijpt nu
wel goed onze bedoelingAllen aan den
arbeid!
Oudere jongens, die kunnen figuur
zagen, maken een brievenstandaard, met
visschenmotief. De visschen, waarvan het
lichaam juist past in een cirkel (straal
4j en 3J c.m.) worden gezaagd uit 5 m.m.
triplex en het bodemplankje wordt zoo
mogelijk vervaardigd uit 1 c.m. multiplex.
Bodemplankje 24 x 10 c.m.; achterzijde
11 x 20 c.m.; zijkant 11 x 9 c.m.; plat
stukje op den bodem 18 x 3 c.m. Aan de
onderzijde van de visschen moet een pen
netje worden gezaagd, dat past in een
overeenkomstig gat in het bodemplankje.
Om het geheel te verstevigen kan achter
de beide staande plankjes een latje (b.v.
een vierkante liniaal) worden gelijmd o»
den bodemplank, waartegen dan de an
dere plankjes worden gelijmd. Door het
bodemplankje heen kunnen ze bovendien
nog worden bevestigd Na het zagen en
glad schuren worden de verschillende dee-
len gekleurd met plakkaatverf, olieverf
of caseïneverfVisschenzwart-oranje-
donkerbruin-grijs en wit. Achterplankje
zeegroen. Van het grondplankje alleen de
zijkant zwart. Van het zijplankje alleen
de zijkant oranje. Als het voorwerp in
elkaar gezet is, wordt het met vernis bo*
streken.
.Haar N. T. B. uit Oslo meldt, hs de
106 ton metende kustboot „Vasland” uit
Iromsö door vijandelijke handelingen tot
zinken gebracht. Een lid der bemanning
kwam daarbij om het leven, terwijl een
ander, zwaar gewond werd.
Naar uit Hammerfest wordt gemeld,
18 het kleine Noorsche kustvaartuig
Ungoey” door de Engelschen tot zinken
gebracht. Zes leden van de bemanning
een postbeambte werden gered, terwijl
14 leden der bemanning en 2 passagiers
vermist worden.
kan op dozen 30sten Januari
slechts één ding verzekeren. Hoe dit
jaar zal afloopen, weet ik niet Of
dan de oorlog voorbij zal zijn, weet
ik niet doch één ding weet ikWaar
de vijand ook opduikt wij zullen hem
in dit jaar weer verslaan precies als
tot dusver. Het zal weer een jaar
van groote overwinningen zijn.
Wij mogen niet eens een vergelijking
maken met den tijd van Frederik de
Groote. Frederik de Groote moest tegen
een overmacht strijden, die welhaast ver
pletterend was. Wij hebben het sterkste
leger ter wereld en de sterkste luchtmacht
ter wereld.
intrede deed in den Rijksdag, de moeilijk
heden eerst toenamen. Hij herinnerde aan
de partij genooten, die toen ten offer vie
len aan sluipmoord, aan de ruim 40.000
nationaal-socialistische gewonden in die
jaren, aan de verschillende tegenslagen,
die de partij beleefde, tot eindelijk de
dag kwam, die thans herdacht wordt.
Uitvoerig besprak Hitler de erfenis,
die hij a an trof. Alles geruïneerd, het
bedrijfsleven vernietigd, vele millioenen
werkloos. Het aantal werkloozen toe
nemend van week tot week, 7 millioen
personen, die een verkorten werktijd had
den, bij rijks- en landsfinanciën een ont
zaggelijk tekort, het boerenvolk ineen
gestort. „Ik heb toen gewaagd, zeide
Hitler en wij hebben het gewonnen.”
Na een beschrijving van het geweldige
opbouwwerk in het binnenland, ging
Hitler o.m. voort: „In 1935 begon de
vrijheid naar buiten zich reeds te ver
wezenlijken. Toen de oorlog begon, had
ik een program van cultureel, economisch
en sociaal werk ter hand genomen, of
voor een deel ook reeds voltooid. Wan
neer deze oorlog niet zou zijn gekomen,
zou men van ons tijdperk, van ons allen
en ook van mij gesproken hebben als
scheppers .van de werken des vredes.
Wanneer echter deze oorlog niet zou zijn
gekomen, wie zou dan van een Churchill
spreken? Thans echter zal men van hem
spreken als van cjen verdediger van een
imperium, dat hij zelf verwoestte.”
Hitler karakteriseerde Churchill als „on
bekwaam om iets te scheppen, iets te pres-
teeren, een creatieve daad te volbrengen,
slechts in staat om te vernielen”. Zijn „lot
genoot in het Witte Huis” over wien hij
daarbij heelemaal niet zou willen spreken,
noemde Hitler een armzaligen dwaas.
Hoe meer wij werkten, hoe meer wij
in orde brachten, hoe meer de haat toe
nam, want nu kwam daarbij de bekrompen
haat van maatschappelijke lagen, die in
het buitenland geloofden, dat het sociale
Duitsche voorbeeld eventueel ook daar zou
kunnen worden toegepast.
Ik verlang niet, dat de nationaal-socia
listische gedachten in het buitenland wor-
- van m.vw lint wuxuni
*«zen; 1^ schepen van 74.000 tem in totaal, den verwezenlijkt. Want ik ben er niet
Over den oorlog zelf wil ik weinig
spreken. Hier spreekt reeds de geschie
denis 1939, de afrekening met Polen,
1940 Noorwegen en Frankrijk en Enge
land, Nederland en België, 1941 eerst de
Balkan er. toen eindelijk de staat, waar
van de heer Cripos nog slechts enkele
dagen geleden in zijn praatzucht verze
kerd heeft, dat hi. zich reeds jaren heeft
voorbereid op den strijd met Duitsch
land. Ik wist dat op het oogenblik, waar
op net mij duidelijk was, dat hier een
valsch spel gespeeld werd, toen ik ver
nam, dat Churchill reeds in zijn geheime
zittingen gewezen had op den nieuwen
bondgenoot op het oogenblik, waarop
hier in Berlijn Molotof afscheid nam on
der de auspiciën van zijn mislukte
eischen die ik niet kon inwilligen.
En ook hier ben ik het lot dankbaar,
dat het mij geplaatst heeft aan het hoofd
van een Rijk en dat mij veertien dagen
of drie weken eerder tijd vergund zijn
geweest, om den eersten stoot toe te
brengen. Wij hebben dat ook in Oost-
Azië beleefd. Wij kunnen Japan slechts
gelukwenschen, dat het in plaats van
nog langer te marchandeeren met de leu
genachtige subjecten kort en krachtig
heeft toegeslagen.
En nu
soldaten in het Oosten een
eenmaal in de geschiedenis opgeteekend
zal worden als een heldenlied van ons
volk
Op dit oogenblik, waarop deze moei
lijke overgang noodzakelijk was, heb ik
het als mijn taak beschouwd de ver
antwoordelijkheid hiervoor op mijn
schouders te nemen. Ik wilde nog dich
ter bij mijn soldaten staan en ik wil
hun thans verzekeren: Ik week wat gij
presteert, doch ik weet ook, dat het
zwaarste achter ons ligt. De winter was
de groote hoop van den vijand in het
Oosten. De winter zal deze hoop niet
in vervulling doen gaan. In 4 maanden
waren wij bijna tot Moskou en Lenin
grad opgerukt, 4 maanden van den
winter zijn thans voorbij. De vijand
is op enkele plaatsen enkele kilometers
vooruit gekomen en heeft daar heca
tomben bloed en menschenlevens ge
offerd. Dat kan ons onverschillig laten,
doch over enkele weken zal de winter
in het Zuiden reeds ten einde zijn en
daarna zal ook verder in het Noorden
het voorjaar komen. Het uur zal komen,
waarop de grond weer hard en stevig
wordt en waarop wij den vijand zullen
verslaan, want dat kan ik zeggen: De
soldaat in de voorste linies heeft zijn
torenhooge superioriteit tegenover de
Russen. Hen met de Russen te verge
lijken, zou een beleediging zijn.
Het besli sende is alleen, dat de
overgang van den aanval tot de ver
dediging gelukt en ik mag zeggen, hij
is gelukt.
In een correspondentie uit Sjanghai
meldt de „Deutsche Ztg. i. d. Niederl.”,
dat volgens Japansche berichten admi-
raai Kimmel, de voormalige opperbevel
hebber der Amerikaansche vloot in Oost-
Azië, door den krijgsraad ter dood zou
I zijn veroordeeld.
De door Roosevelt ingestelde commis
sie, welker taak het is de oorzaken na te
gaan van de catastrofe der Amerikaan
sche strijdkrachten bij Pearl Harbour
I (Hawaii) op 7 December 1.1., heeft vol
gens het genoemde blad het eerste deel
van haar conclusies ingediend. Hieruit
blijkt o.a., dat het. gebeurde waarschijn
lijk reeds van beslissende beteekenis is
geweest voor den oorlog in den Pacific.
In het rapport worden admiraal Kim-
mei en luit.-gen. Short beschuldigd hun
I plicht op grove wijze te hebben ver-
I waarloood en de verantwoordelijkheid
voor de nederlaag wordt op hun schou-
i ders gelegd, doch tevens, aldus de D. Z.,
blijkt uit het rapport de algemeene on
bekwaamheid van Washington over de
geheele linie.
Zoo is b.v. kort voor het begin van
den aanval, welke tot het verlies van 4
slagschepen leidde, een duikbootnet voor
Pearl Harbour verwijderd, om 2 Noord-
i Amerikaansche mijnenvegers door te la
ten, een maatregel, welke korten tijd
daarna de Japansche duikbooten in staat
heeft gesteld de haven binnen te dringen.
Verder heeft de opperbevelhebber des
morgens 7 uur bericht ontvangen van
I een gevecht tusschen Amerikaansche tor
pedojagers en Japansche duikbooten en
nochtans verzuimd alarm te maken, zoo-
dat de Amerikanen volkomen onvoor-
I bereid waren, toen eenige minuten later
de Japansche luchtaanval plaats had.
Een Amerikaansche post had de Japan
sche luchtvloot reeds om 7 uur op ca. 250
k.m. afstand van Pearl Harbour ontdekt,
maar hij had 18 minuten noodig gehad
om den dienstdoenden officier te berei-
ken, wiens conclusie was, dat het vlieg
tuigen der Ver. Staten waren.
Naar aanleiding van het sensationeele
I resultaat van de eerste onderzoekingen
meldt de berichtgever van het Spaansche
I agentschap Efe uit New York: Gebleken
I is, dat de generale staf van Hawaii op
16 October door Washington op het
I groote gevaar voor een Japanschen aan
val is attent gemaakt. In weerwil daar
van konden ->e Japanners de Amerikaan
sche vloot verrassen. De commissie
1 heeft geconstateerd, dat op 7 December
des morgens 88 pCt. van alle strijdkrach
ten op Hawaii in dienst was. De oorzaak
van het feit, dat een plotselinge aanval
niet kon worden afgeslagen, moet worden
gezocht in de omstandigheid, dat het
systeem van Washington met zijn voort
durende mutaties in de leiding geen
straffe coördinatie der eenheden moge
lijk maakt, zoodat men dag en nacht op
ieder gevaar is voorbereid. Bovendien is
de geheele weermacht der Ver. Staten
als met een net van bureaucratie
dekt, dat het snel uitvoeren van besluiten
tegenhoudt.
Tegenover deze gebreken stond, dat er
in de Japansche marine
commandeerende instantie
door één enkel woord de geheele
logsmachine in beweging zette.
Teekenend voor het slecht functionnee-
ren van den Noord-Amerikaanschen be
richtendienst is o.a., dat een telegrafische
waarschuwing, door de regeering te
Washington verzonden, pas de plaats van
bestemming bereikte, toen de catastrofe
reeds was gebeurd.
Overigens kan ook nu nog geen Ame
rikaan zich voorstellen, dat het lot der
machtige Amerikaansche vloot afhanke
lijk kan zijn van de snelheid der ver
zending van een telegram.
Van de joden wil ik hierbij niet spreken,
zij zijn in ieder geval onze oude tegen
standers En wij zijn er ons van bewust,
dat de oorlog er slechts mee kan eindigen,
dat of wel de Germaansche volkeren wor
den uitgeroeid of dat het jodendom uit
Europa verdwijnt.
Integendeel, dit is ontzaggelijk toege
nomen. Gij zult begrijpen, zoo zeide
Hitler, verwijzende naar deze verkla- i
ringen van Roosevelt, dat het voor mij I
steeds een overwinning was, af te wegen,
of ik nu aan deze leugen en dit bedrog
een einde moest maken, dan wel, om der
wille van den lieven vrede, mij een
nieuwe beperking moest laten opleggen
Het optreden van Japan heeft ons
van deze zorg bevrijd. Thans zullen
zij convooien noodig hebben op alle
Oceanen der wereld en nu zullen zij
zien hoe onze duikbooten werken.
Welke plannen zij ook mogen heb
ben, wij zijn voor alles bewapend
van het Noorden tot het Zuiden, van
de kust tot aan het Oosten. Wij staan
pal. En waar wij staan, zullen wij
geen duim breed van den bodem zon
der strijd prijs geven. En wanneer
wij een duimbreedte opgeven, wordt
onmiddellijk opnieuw aangevallen.
Ter zee zullen onze duikbooten
datgene te schande maken, wat Roo
sevelt in zijn voornemen had. Hij
had het voornemen door steeds
nieuwe verklaringen betreffende
Amerikaansche souvereine gebieden
het Duitsche duikbootwapen gelei
delijk van den Oceaan te verdringen
en op een heel kleine ruimte te hou
den, die door de Britsche zeestrijd-
krachten beschermd had kunnen wor
den. En dat was ook de reden van
het achteruitgaan der cijfers van tot
zinken gebrachte schepen, niet de
minder goede kwaliteit of het af
nemende aantal duikbooten.
Wij zijn gelukkig, sinds gisteren te
weten, dat Generaloberst Rommel met
zijn dappere Italiaansche en Duitsche
pantsersoldaten op het oogenblik, waar
in zij geloofden hem te hebben ver
slagen, onmiddellijk rechtsomkeert maak
ten en hen terugsloeg.
Zij zullen dat zoolang beleven, tot
dat deze oorlog met onze overwinning
geëindigd zal zijn.
Hierbij komt onze luchtmacht, haar
roem is onvergankelijk. Wat zij gepres
teerd heeft, is een heldendom, dat men
door onderscheidingen niet genoeg kan
waardeeren. En achter onze wapens
waarvan de Führer in het bijzonder weer
de infanterie roemde staat een reus
achtige verkeersorganisatie. Zij allen
werpen zich in den strijd en zullen ook de
zwaarste opgaven oplossen.
Xj