HAAGSCHE COURANT H DE RENAUTO KUNST EN LETTEREN BONENLAND STADSNIEUWS FILM EN BIOSCOOP GEMENGD NIEUWS Woensdag 3 Juni 1942. De distributiebonnen TWEEDE BLAD R In- en uitvoer van postzegels FEUILLETON WIE EN WAT WAREN ONZE VOOROUDERS? UITREIKING DISTRIBU1E- BESCHEIDEN VVT1KI ÓVOI POSTZEGELVEILING IN „RICHE” 125 gr. 400 gr. 50 gr. 100 gr. 250 gr. 250 gr. Waarom in het Nederlandsch Arbeidsfront? E ONTWIKKELING VAN DE ONDERZEEBOOT Wat is een rantsoen? „Ijzeren Gustaaf” en Er is vergunning voor noodig AFSCHEID S. VAN BERGEN een leven „Film 7) komen prettig (Wordt vervolgd) had gevonden. Want, afgezien van het No. 18196 6 Juni 6 Juni Bon 27A 27B 28A 28B In het Zwembad Zuiderpark werden gisteren 1211 baden genomen. van en aan Hans Thies’ roman Seehund” 288 27 4 Juni 6 Juni 6 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni Aantal H k g. 4 k.g. H k.g. i k.g. wij een- 2 L. 250 gr. 100 gr. 250 gr. 50 gr. Aan het bureau Laan Copes 37 bevinden zich onderdeden van een zwart gelakt heerenrijwiel en 2-wielig transportrijwiel, merk „Elegant”, vermoe delijk van diefstal uit de Boekhorststraat en Koningstraat afkomstig. Te bezichtigen 13 Juni 4 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 31 Aug. 20 stuks 6 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 13 Juni 6 Juni 4-19 299 303 27, 28 31, 32 serie 27 28 A 28B 26, 28 311 307 Kookdoeleind. 01 KF 1 Gen. Anthr. VI Gen. Turf VI J als achtte, doch dien zij nu tamelijk vervelend begon te vinden Mevrouw von Erdmannsdorf. Nu ja, goed! Zij zag ar niet altijd als een L o o s- (lokaal Alidastraat 1) zijn aan de beurt: Krul tot en met einde K en La tot en met Lorsheyd. t.m. 3 Juni 3 Juni 6 Juni 6 Juni (Nadruk verboden.) schoolmeisje uit, maar zij voelde zich vaak ook zoo. Juist brak de zon door de wolken en alle ramen van de kas sen flikkerden in het licht, toen naar huis liep, waar zij Heinrich, Op den Parallelweg is g i s- termiddag het U-jarig meisje F. v. d. E. uit de Drebbelstraat van een rijdenden aanhangwagen van lijn Ï0 gesprongen en gevallen Zij kreeg een hersenschudding en werd naar het R K. ziekenhuis aan het Westeinde gebracht. A. N. BERNARD In den ouderdom van 57 Jaar is over leden de heer A. N. Bernard, hoofdcom mies van •Gemeentewerken alhier. De begrafenis zal plaats hebben Vrijdag a.s. op Oud Eik en Duinen. Vertrek van het sterfhuis Valkenboschkade 440 te 2 uur. Gebühr vermelden weKristina Söder- bgum, Gustav Fröhlich, Hans Nielsen, HiTde Körber en Otto Wernicke Een volk van grijsaards is ten doodc ongeschreven. Teruggang van het kindertal beteekent. dat de levens wil uit een Volk is geweken. Alleen erfgezonde kinderen van goed bloed zijn in staat een Volk leugdiR en ge zond te houden. Strijdt daarom mede tegen de ver wording, voor een gezond Volk Treedt in de rllen der Nederland sche S.S. van het Nederlandsche Arbeidsfrontjiet behartigen van de belangen van alle wer kers in dienst van de volksgemeenschap. Deze taak nu houdt niet op, wanneer de arbeider voor korter of langer tijd is uitgeschakeld uit het arbeidsproces. Kon in het verleden een „werklooze” ar beider zich wellicht uitgestooten en over bodig voelen, thans is dit niet meer het geval. Het geheele gebied van den arbeid vormt thans en in de toekomst overal en tc allen tijde een onverbrekelijke een heid. Daar het Nederlandsche Arbeidsfront deze eenheid tot uitdrukking brengt, moet de taak van dit front ook zijn het behartigen van de belangen der werkers ook door middel van de werkloosheids verzekering. Wordt düs lid van het N.A.F. Gij ver sterkt hierdoor niet alleen de eenheid van alle werkers, maar bovendien schept gij, omdat gij overeenmkomstig artikel 9 van het huishoudelijk reglement van het Nederlandsche Arbeidsfront een beroep kunt doen op de werkloozenkas overeen komstig de wettelijke bepalingen, hier* mee voor u en uw gezin het recht op uitkeeringen in tijden van werkloosheid. men vergelijke daarmede de drie impo sante doeken aan den hoofdwandknap, belangrijk werk uit die ..periode-zonder- naam” En dan Dan keert Munnik tot andere kleuren. Zijn palet wordt weer blonder, lichter. En toch is dit géén De Goudsche politie heeft de hand gelegd op 4400 sigaren, 19.000 sigaretten en 26 pakjes shag, die tegen hooge prijzen clandestien verkocht wer den. Bij dezen tusschenhandel zijn 12 per- sonen betrokken uit Gouda, Rotterdam, aan te doen. Als tegenspelers van Otto Waddinxveen, Schiedam, Scheveningen en - - - Rijswijktegen allen ir proces-verbaal opgemaakt. dags, was het druk en bedrijvig en de kleine bootjes voeren dan als een lange ketting heen en weer. Door de week was het hier aan den rechterarm van de rivier meestal stil. Nu en dan zat er een paartje aan het Leinpfad of aan de Grave bij den'oever van het eiland onder de hooge boomen en soms ging er een boot zacht door het water of een eenzame wandelaar haastte zich voort. Het dorp Floridsdorf was oorspronke lijk gec bouwAï hand ni pijnlijke netheid, in groote tegenstelling met dat van Heinrich. Maar dit deed niet in het minst afbreuk aan zijn ver schijning. Hij was op en top een man, groot, zwaar en breed, met een vier kant hoofd, grijzend naar en een door zorgen gerimpeld voorhoofd. Zijn oogen keken Elin met een zonderlingen, ver- drietigen blik aan; Elin begreep niet waarom. Het zorgelijke, vaderlijke erin hinderde haar. En er lag een angstige vraag in, welke echter dadelijk ver dween. Het leek bijna, alsof voor dezen Ponsiek alles van Elin afhing en toch had zij hem nog nooit gezien. Heinrich stond zwijgend naast hen. Hij zei geen woord, ook hij keek verwonderd naar Ponsiek. Nog nooit was hem het gebie dende in dezen bijna bankroeten fabri kant opgevallen. Hij moest met geweld Iets wegdrukken, toen hij de bijna tra gische waardigheid van den ander voor het eerst opmerkte. Daar komt Anackfer, zei hU ver- licht, toen de twee andere heeren de groep naderden. U kent mijnheer Anacker, niet, juffrouw Hallermann? JAN VAN RIEL EN RIEN VAN ORIEL Twee, vermoedelijk nog zeer jonge kunstschilders uit het Zuiden, komen voor den eersten keer in onze stad exposeeren; het zijn Jan van Riel en Rien van Driel en hun werk vindt men tot 20 Juni ten toongesteld in de kunstzaal Scherft. Laan van Meerdervoort 88 alhier. Tot dusver haar men mij mededeelde, lieten zij hun werk alleen in het Zuiden rondgaan, in Limburg, Brabant en Vlaanderen. Dat legt het tweetal een groote verplichting op, want voor de schilderkunst uit het Zuiden van ons Nederlandsche taal- en kunstgebied heb ik de grootste bewonde ring. Wij weten nu wel zoo’n beetje, dat de Limburgers en de Brabanders een warme, eigene en vitale kunst bezitten en dat de Vlamingen schilders tellen, die „meesters” zijn, waarvan ook wij in het Noodden leeren kunnen. Van Jan van Riel en Rien van Driel kan ik dat nog niet zeggen. Hun werk is eigenlijk nog te jong, te onevenwichtig, spreekt nog te wei nig van „kunnen” en is in ieder geval nog te „zoekend” om een zoo omvangrijke ex positie te wettigen. Het is meer „erg vlot" dan diep. En hier en daar vraag ik mij af of die vlotheid, getoetst aan technisch kunnen, niet een verlies is inplaats van een winst. Vlotheid kan wel eens een mantel zijn, die „iets” verbergen moet, dat eigenlijk „niets” is< Vooral Jan van Riel kan mij niet overtuigen. Zijn boerde rijen in Noord-Brabant en zijn molen te Spangen alsmede enkele vlotte etsen be- hooren tot zijn beste werk. Zijn houtsne den zijn hard, onbeholpen en quasi-arti- stiek misteekend. Rien van Driel toont in enkele stillevens zeker talent. Maar ook voor hem geldt, dat zijn werk blijft bij een „belofte”. En belofte maakt schuld. Na veel hard werken, na véél arbeid, zoe ken en veroveren kan die schuld worden ingelost. Tot dien tijd, is het beter, dat de critiek zwijgt en afwacht. Kunst is geen spelletje. -Dus eerst maar eens kijken, lee ren en werken. Er zijn daar in het Zui den genoeg groote leermeesters voor jonge gezellen! B. van Eysselsteijn EXAMENS TOONEELACADEMIE Gedurende den Zondagmiddag -avond, alsmede Dinsdagavond heeft men in Diligentia hier ter stede de prestaties kunnen volgen van enkele tooneelisten, die aan het einde van hun opleiding stonden. De directeur der Tooeelacademie, dr. Wij nand Frans, had enkelen spelers van het Rederijkerstooneel gevraagd, zijn pupillen tegenspel te geven in een der fragmenten, waarin de eind-examinandi hun beheer- sching van het vak mochten laten zien, Daar er onder hen een paar waren, die ook aan het Duitsche tooneel wenschten te solliciteeren, werden eenige fragmenten in het Duitsch gespeeld. Dr. Wijnand Frans had voor zijn „examenstof” voor namelijk klassieke werken gekozen. Za terdagavond zal de uitslag worderj bekend gemaakt. KUNSTZAAL ASTRID In de bovenzaal van den kunsthandel „Astrid”, Groot Hertoginnelaan 153. is een kleine collectie oude kunst bijeen, een David Teniers (1619—1690), een fraaL paneeltje met certificaat door H. P Bremmer, een kerkinterieur door Ema nuel de Witte, en een fluitspelende jon gen, volgens prof. W. Vogelenzang uit Utrecht een Frans Hals. Verder is er een fraafe Théophile de Bock en werk van den talentvollen die renschilder H. Verstijnen, van wien men. HOOFDSTUK V De kleine, groene tuinstad Florids dorf was met den anderen oever van het Eliza-eiland door een lange ketting brug verbonden. Hier suisden auto s van alle landen overheen, hier ratelden de trams, welke het verkeer tusschen Floridsdorf en de stad onderhielden en ook om het verder gelegen dorp Pon- neritz te bereiken. Hier stampten de zware D-treinlocomotieven, welke haar last van ver naar nog verder brachten. Er waren ook nog andere mogelijk heden om van Floridsdorf naar de stad te kofien: het groote schip, dat tus schen de beide oevers heen en weer Voer en de boerenkarren, welke groen ten en fruit naar de markt van de stad vervoerden. Men kon ook de kleine bootjes gebruiken, welke naar de stad voeren en daarmede naar de uitspan buigen op het eiland gaan. Op mooie zomerdagen, vooral Zon tijd, welke achtet hem ligt, iets mee neemt als een blijvend bezit en onver vreemdbare winst. Zijn wenk heeft aan belangrijkheid aan uiterlijk (en inner lijk kunnen gewonnen. De vaas met bloemen, links van de drie genoemde doeken, heeft een „geestelijken achter grond" Ook het doek op den schoor steen bloemen met oud boek. Zoo is er veel te vaardeeren en het is een vreugde, daarvan te kunnen getuigen. Men lette eens op een eenvoudig motiefde pot en de riviervischhoe voortreffelijk ge- De uitreiking van bonkaarten voor 4 voedingsmiddelen voor de 7e periode (14 Juni11 Juli 1942) en aardappelkaarten, geldig van 28 Juni8 Aug ’942 welke geschiedt in den Dierentuin heeft mor gen als volgt plaatsvan 912 uur Koph t.m. ter Kuilevan 12—14 uur Kuilenberg t.m. einde K en La t.m Lam merts v Bueren van 14—17 uur: Lam- mertsma t.m Lieverink. In de voormalige gemeente duinen (lokaal Alidastraat morgen schilderd zijn die brasem-achtige. schub bige visschen met hun bloedig rood hoe geslaagd van compositie en kleur, maar ook hoe suggestief in weergave der ma- terie. Dit is een belangrijke expositie in ..Astrid" Behalve Arend Hendik en Henk Munnik vindt men er plastieken door B. Reut, een jong, beginnend beeld houwer, leerling van den kundigen Ter- mote. Een kunstenaar, die niet alleen onder de. voor jongeren bijna gevaar lijke, bekoring van den meester bleef, maar zeker zijn eigen weg vindt en in zijn werk een belofte geeft welke reeds ten deele werd ingelost, B. van Eyssel steijn, :en 'echt dorp, maar een wijn- ‘idrijf, waaromheen langzamer- -mizen en villa's waren gekomen. Er werd daar al lang geen wijn meer verbouwd; toen Hallermann het goed kocht, waren de druiven verdwenen. Alleen de groene heuvels herinnerden nog t aan wijngaarden, maar Haller mann, die veel van bloemen hield, had ze met zeldzame gewassen laten be planten. Floridsdorf lag tegen een heu vel. niet ver Wan de groote kettingbrug verwijderd, maar de groote autoweg ging niet langs het goed, doch enkele honderden meters links er voorbij. Van het huis af kon men den weg niet zien. Gedempt door de hooge, dichte boomen, klonk het onophoudelijk ratelen der mo toren en af en toe hef geloei van een claxon. Het heerenhuis was een langgerekt gebouw van twee verdiepingen, geel Toen Elin nog een kind was, placht zij met haar vriendinnetjes in deze schuur te spelen, doch nu stond ze bijna leeg. Slechts nu en dan verzocht een vriend van Hallermann er zijn wa gen te mogen opbergen en zoo was het ook gekomen, dat de kostbare, witte renwagen van Heinrich da*r een plaats meisje kon nu den grooten, zwaren man zien. Hij was niet deftig gekleed. Zijn donker costuum was, ondanks de feit, dat von Erdmannsdorf geen plaats voor den wagen had de beide goede ren Grossgrabe en Bulleritz waren ver pacht en alleen het kleine jachthuis in Bulleritz wsj tot zijn beschikking ^bovenal scheen de verkoop van den wagen in de stad, zoowel als in Florids dorf onmogelijk te zijn. Na de eerste was het weer koel geworden. Elin Hal- 2?ITL;aê lermann stond in een lichtgroene jurkblindde op het pad en keek tusschen de olean ders naar een groepje heeren, dat zoo- even in een te blauwen wagen het goed was komen oprijden. Zij waren nu bezig, met moeite uit een hoop dekens en voetenzakken los te komen. Ook Elin had het koud; zij wikkelde zich in het korte, donkergroene jakje, dat haar nog heel jong en schoolmeisjesachtig stond. Elin had het om nog een andere reden koud, want daar stapte, achter de andere heeren. Heinrich uit den blauwen wagen. Heinrich, wiens sjan- zoek een dezer dagen zou komen, ’zoo warm ondersteund door haar vader. Het was een onprettige kwestie met dezen von Erdmannsdorf, dien zij cavalier zeer hoog 2L nu tamelijk verveli von Erd- verrassende Junihitte I mannsdorf. zei zij ernstig en probeerde A.s. Zaterdag en Zondag zal de Ned. Ver. tot afschaffing van AlcohoL houdende dranken te Utrecht haar eeuw feest vieren. De feestelijkheden vangen a.s. Zaterdagmiddag om 3 uur aan met een receptie voor genoodigden. Om half zes zal in Tivoli een gemeenschappelijken maaltijd worden gehouden waarna om 7 uur in den Stadsschouwburg, waar het hoofdbestuur ook recipieeren zal. een feestelijke bijeenkomst aanvangt. Daarin zal de heer K. G. Knupker het hoofdbe stuur het feestgeschenk der vereeniging aanbieden. Zondagmorgen 7 Juni zal een herdenkingssamenkomst worden gehou den waarin dr. G. Horreus de Haas, Ned. Herv. predikant te Zwolle en lid van het hoofdbestuur, de gedachtenisrede uitspraken zal. ’s Middags zal de alge- meene vergadering gehouden worden. Dezer dagen had aan de Gemeentelijke School voor Slechthoorenden en Spraak- gebrekk^en alhier een eenvoudige plech tigheid plaats. De h^er S. D. van Ber gen, onderwijzer aan genoemde school, nam wegens het bereiken van den pen sioengerechtigden leeftijd afscheid van zijn leerlingen, oud-leerlingen en col lega’s. Gedurende 23 jaren .is hij bij dit speciale onderwijs werkzaam geweest. In een gevoelvolle rede memoreerde de heer Goedegebuure, hoofd dier school, het vele, dat de scheidende leerkracht voor zijn gebrekkige leerlingen heeft be- teekend en dankte hem voor de aange name en voor de leerlingen zoo nuttige samenwerking, die er steeds tusschen de heer v. Bergen en spreker had bestaan. Treffend was de dankbaarheid, die sprak uit de redevoeringen, die door een zestal oud-leerlingen tot hun vfoegeren onderwijzer en vriend werden gesproken. Tevens bleek hoeveel S.H en S.G. kinde ren, ondanks hun gebrek, een mooie plaats in de maatschappij^ hadden weten te veroveren, hetgeen ze erkenden voor een' groot deel aan hun oud-onderwijzer te danken te hebben. Als blijvend blijk van waardeering boden de leerlingen en oud-leerlingen den heer van Bergen een mooien vulpen houder met inscriptie aan, vergezeld van een album met de handteekeningen der aanbieders, gecalligrafeerd door den S.H. oud-Ieerling P. van Amerongen jr. Naméns de collega’s sprak de heer A. den Duik den scheidende tóe. wijzende op de goede verstandhouding, die eij steeds tusschen den heer v. Bergen en de andere collega’s had bestaap, bood hem namens hen als blijvende herinnering een fraai boeKwerk aan en wenschte hem een pre.t- tigen en rustigen levensavond toe. Ten slotte dankte de heer v. Bergen. 16 307 315 4-17, 4-18 U 1 07 Sinaasappelen 3-12, 4-12 Sinaasappelen Suiker Suiker Suikerwerk Tabaksk. Textielk. 3e Tentoonstelling in de Bijenkorf „Bent u Nederlander „Ja. „Nu dan zijn we hoogstwaarschijnlijk familie van elkaar.” De aangesprokene kijkt eenigszins ver baasd, zegt dan uit beleefdheid „aange naam” en loopt snel weer door, voor zichzelf mompelend: „Van je familie moet je het maar hebben." Toch had degeen, die hem aansprak, gelijk, hetgeen kunnen staven door Jjet volgende voudige rekensommetje. Hebben wij omstreeks 1850 4 groot ouders, in 1800-is dit reeds 16 geworden en in 1700 ruim 250. In 1600 bedroeg het getal der voorouders 4000, in 1500 reeds 64.000, in, 1400 is het al meer dan een millioen en tegen den tijd, waarin Karei de Groote leefde, bereikt het aantal der voorouders van een persoon uit de 20e eeuw reeds astronomische cijfers. Aan gezien ten tijde van Karei de Groote het aantal inwoners van deze streken zeer gering was en Karei de Groote door zijn vele huwelijken een talrijk kroost had, is het wél zoo goed als zeker, dat bovengenoemde twee Nederlanders niet alleen aan elkaar, maar ook aan Karei de Groote geparenteerd waren. Men be hoeve zich dus in het vervolg niet meer te schamen over zijn nederige afkomst, want tenslotte weegtKarei de Groote op tegen heel wat lijfeigenen, die ieder van ons eveneens onder zijn voorouders heeft. Met deze en vele andere bijzonderheden over onze voorouders kan men kennis ma ken door een bezoek te brengen aan de tentoonstelling „Wie en wat waren onze voorouders”, welke wordt gehouden in de Bijenkorf. De tentoonstelling is ingericllt door het Nederlandsche Verbond van Sib- bekunde in samenwerking met de afdee- ling Reclame en Etalage van de Bijenkorf. De naam Verbond van Sibbekunde waar borgt, dat alles wat daar te zien en te lezen valt, den toets der wetenschappelijke critiek kan doorstaan, terwijl de afdeeling Reclame en Etalage borg staat voor een smaakvolle en gemakkelijk in het oog vallende uitstalling van de gegevens. Behalve uit een aantal vitrines, waarin allerlei belangwekkende boekwerken, do cumenten, familiestukken en curiositeiten, die betrekking hebben op het familie-on- derzoek en de wapenkunde geëxposeerd liggen, bestaat de tentoonstelling uit een aantal zeer fraai uitgevoerde stands, waar de avonturen zijn afgebeeld van een zeke ren Jan Olierook, het prototype van den gemiddelden Nederlander, bij het onder zoek naar zijn voorgeslacht. In andere stands wordt uitvoerig inge gaan op de verschillen tusschen kwartier staten en stamboomen, het ontstaan van familienamen, familiewapens en familie portretten, terwijl er verder nog een zeer fraai uitgewerkte kwartierstaat met foto’s te zien is van den bekenden bioloog, prof. Hugo de Vries. Voorts een zeer merkwaar dige familieverwikkeling op een oud schil derij uit het Gereformeerd Weeshuis in Schoonhoven en nog tal van andere dingen die een bezoek aan deze tentoonstelling zeer zeker de moeite waard doen zijn. Zij zal ongeveer een maand in 's-Gra- venhage geopend blijven en daarna wor den gehouden in de Bijenkorf-filialen te Rotterdam en Amsterdam. Ter gelegenheid van de opening heeft de heer ten Cate, directeur van den Cen- tralen Dienst voor Sibbekunde, voor ge noodigden in de lunchroom een beschou wing gehouden over Sibbekunde, vroeger veelal genealogie genoemd. Spr. wees er o.m. op, dat het onderzoek naar de voor ouders niet uit dezen tijd dateert. De Sibbekunde is een zeer oude wetenschap, waarvoor -de belangstelling in de vorige eeuw echter sterk achteruitgegaan is. Thans beleven wij echter weer een sterke opleving, aldus spr. De kennis van het leven van onze voorouders doet ons onszelf beter be grijpen en, wat nog belangrijken is. wij leeren er door zien hoe innig en veel vuldig wij door voorgeslacht en ver wanten vervlochten zijp met onze om geving. De centrale persdienst van het N.A.F. meldt „Het belang van mijn gezin gaat boven alles”, zegt Jansen, rrietaaldraaier, met een jarenlangen staat van dienst, „en daarom ben ik lid van het Nederlandsche Arbeidsfront.*Ik heb dan ook geen dag gewacht met het invullen van mijn vra genlijst, maar deze onverwijld ingezon den”. Jansen heeft gelijk. Wie het belang van zijn gezin inziet en welke werker doet dat niet zorgt lid te zijn van het Nëderlandsche Arbeidsfront, ook omdat hij daardoor in tijden van werkloosheid verzekerd zal zijn, dat het inkomen voor hem en voor zijn gezin niet ophoudt. Het Nederlandsche Arbeidsfront toch zal de werkloosheidsuitkeeringen en ook de steunuitkeeringen gaan verzorgen. Dit zal niet alleen zoo zijn cm redenen van ^tgebrande “kVóttên '^'de ^Sovjet^ practischen aard. Deze uitkeeringen te paleizen van den arbeider waar- veNrorgen, behbort principieel tot de taak De Staatscourant bevat een bekend making van het deviezen-instituut, waar bij met inganf van gisteren is bepaald, dat de invoer uit het buitenland en de uitvoer naar het buitenland van gang bare, gestempelde of ongestempelde post zegels waaronder begrepen frankeer-, port, en dienstzegels slechts met ver gunning geoorloofd zijn, voor zoover de zegels niet dienen ter frankeering van een poststuk overeenkomstig het geldend tarief. De je vergunningen worden in het algemeen slechts verleend voor den invoer en den uitvoer van ongestempelde zegels in geheele vellen of in gedeelten van vellen en slechts aan ingezetenen, die reeds tevoren regelmatig en in om vangrijke mate zoodanigen in- en uitvoer, hebben bedreven. De in- en uitvoer van postzegels anders dan per post is ver boden. Voorts is bepaald, dat het aan inge zetenen zonder vergunning geoorloofd is internationale antwoordcoupons tegen betaling in binnenlandsche geldsoort te verkrijgen, zoomede deze, voor zoover zij strekken tot vergoeding van frankeer- kosten aan den geadresseerde, per post naar het buitenland uit te voeren. De invoer f uit het buitenland van interna tionale, antwoordcoupons is, tenzij zij strekken tot vergoeding van frankeer- kosten aan den geadresseérde en de in voer per post geschiedt, slechts met vergunning geoorloofd. Het is verboden internationale antwoordcoupons voor be taling uit anderen hoofde te bezigen. Het is ons, die de onderzeebooten in al hun perfectie sinds jaren kennen en ons daarom niet meer over dit wonder van vernuft verbazen, bijna ónmogelijk, ons in te denken, dat men destijds den uitvinder om zijn plannen hartelijk heeft uitgelachen en hem voor een dwaas hield, inplaats van onmiddellijk de groo te beteekenis aan te voelen, die de on derzeeboot als oorlogswapen zou kunnen krijgen. Dit interessante onderwerp, de uit vinding en eerste ontwikkeling der on derzeeboot wordt op boeiende wijze behandelt in de Bavaria-film „Gqheim- acte W.B.I.”. die onder regie van Her bert Selpin tot stand kwam en binnen kort in de Nederlandsche bioscopen zal vertoond worden. De hoofdrol, die van den uitvinder Wilhelm Bauer, wordt door Alexander Golling vertolkt, terwijl ver der meespelenRichard Haeuszler, Eva Immerman, Guenther Lueders e.v.a. De gegevens voor deze film werden ontlëgnd ..Der Eiserne ma op welken Nederland handeld. Werd de philatelie vroeger veelal als „Spielerei” beschouwd, tegenwoordig is het als ernstige en nuttige bezigheid in het volledig bezit van burgerrecht ge komen. Dit blijkt dan ook duidelijk uit de zeer hooge prijzen, welke men thans voor postzegels. welke eenige zeld zaamheid bezitten moet betalen. De grootste waardeering voor de simpele zegeltjes is echter, dat men hen als geld belegging beschouwt. Voor diegenen, die iets van de Neder landsche postzegels weten, vermelden we hier eenige der belangrijkste resultaten van den eersten veilingdag 1852, 15 ct. op brief 115; 1896 5 ongebr. 75; 1905 10 ongebr. 135 evenals de 10 jubileumde beide opdrukken 2,50 op 10 ongebr. f 35, gebr. 30; serie jub. 1923 ongebr. 56; tentoonst. 1924 in bloes 78; 10 series Kon. 1940 f 75; 1927 roltanding 7J ct. (3-gaten) strip van drie 360; laatste Cour Perm, serie 7.50; een tot op hedeti onbekende rariteit van Indië. n.l. 1913 50 ct. paar tusschen de zegels ongetand, bracht het tot 360; twee blocs van de laatste Indië-uitgave 2 en f 5 noteerden f 142; een gebruikte serie brandkastzegëls f 250; een bloc van 1,50 Curacao 1873 150; 1903 Cur.-serie in bloes 230; de zeer gewilde jub.-serie •Cur. leverde reeds 210 op; de herden- kingsserie in bloes van vier 805; de laatste, zoogen. Sluier-serie in bloes 145. De Suriname-zegels maakten on-' geveer gelijke prijzen. Heden zijn zegels van Europa en „over zee” onder den hamer en morgen komt er een beroemd zegeltje ter tafel, n.l. de 4 Tornese van Napels, een stuk van 20.000 frahc/ Ongetwijfeld zal hiervoor veel belangstelling bestaan. Brood. Eén A-bon geeft recht op 4 rantsoenen ^Prood of gebak, één B-bon op een half rantsoen. Onder één rantsoen wordt verstaan: 100 gram brood óf 75 gram wafels, biscuits, koekjes óf 100 gram speculaas, óf 140 gram koek, óf 300 gram cake, óf 400 gram gevuld klein kerstgebak, óf 500 gram gevuld groot korstgebak. taart of gebakjes. Vleesch - Een A-oon geeft recht op 1 rantsoen vleesch of vleeschwaren. één B-bon op een kwart rantsoen. Onder eén rantsoen wordt verstaan: 100 gram vleesch. been inbegrepen. jM 150 gram paardevleesch, been inbegrepen of 75 gram gerookt of gekookt vleesch, ge braden gehakt, cornedbeaf óf 75 gram ge rookte worstsoorten, óf 100 gram gekookte worstsoorten, óf 125 gram leverartikelen, tongenworst, nierkaas, óf 150 gram bloed worst, zure zult Bloem. Eén rantsoen bloem geeft recht op 70 gram tarwebloem, -meel, rog gebloem. -meel, zelfrijzend bakmeel dan wei ItO gram brood of gebak. R ij s t. Op den rijstbon wordt be schikbaar gesteld 250 gram rijst, rijste- m^el, -bloem, -gries of kindermeel Brandstoffen Eén eenheid is: 1 h.l. (75 k.g.) anthraciet, steenkolen in- dustriebriketten eierbriketten of 2 h.L cokes, gascokes ot 110 k g bruinkoolbri- zijn groot ,.sol- i ketten, of 75 k.g. petroleum-cokes, of 150 FREDERIK DE GROOTE Dit, onder regie van Veit Harlan tot stand gekomen epos, waarin Otto Gé- bühr de figuur van den „Grossen König” tër ugkeër Men zïet nu hoe hij uit"den uitbeeldt ontving het predicaat „Film der Nation”. Dit is de tweede Tobis- film, welke deze hoogste onderscheiding ten deel valt Naast de historische gaafheid treft in dit werk vooral ook de symboliek met betrekking tot onzen tijd. Harlan heeft deze strekking evenwel weten te berei ken zonder het logische verloop van het filmverhaal ook maar eenigszins geweld hiér verschillende doeken aantreft. In de benedenvoorzaal exposeert belangrijke en sympathieke kunstenaar de graficus Arend Hendriks, op wiens etsen ik, ter gelegenheid van de jongste Pulchritentoonstelling reeds wees. Hier is ,veel werk van Hendriks aanwezig. Wat een meesterschap, wat een technisch kunnenMen bezie eens het fijne zelf, portret, dat buiten hangt, hoe doorwerkt is zulk een arbeidook in détailsde handen, de vingers, de nagels! Een boeiend beeld, waaruit meer ^preekt dan knapheid alleen, ook innerlijkheid en menschelijkheid voelt men in Hendriks’ oeuvre. Hoe koel en zonder uiterlijk effect is die trap met de kat met lichten de oogen en tochhoe bewogen werd zulk een bladBijna iedere prent heeft haar eigen sfeer. In zijn eenzijdige gra fiek ontwikkelde deze kunstenaar reeds een belangrijke veelzijdigheid. Een grafi cus, waarop wij trotsch kunnen zijn. Ik ben er van overtuigd, dat het Hendriks daarom niet te doen is. Hij gaat den eenigen weg, dien een kunstenaar in tij den van tumult, verwarring en beproe ving gaan kan:«dien van zijn kunst. Alleen daar kan hij getuigen. En dat doert Arend Hendriks eerlijk, toegewijd en met ernst en verantwoording tegenover zijn groot talent. Ook Henk Munnik werd een verras sing. Men vindt zijn werk in de achter zaal. Daar zijn de drie groote stillevens, uit een donkere, geladen sfeer uit een gesteldheid, welke via Dick Ket, Willink en Pyke Koch in onze kunst een „pe riode” werd, waarvoor een of andere knappe kunsthistoricus of criticus wel eens een mooien, passenden naam zal ver zinnen. Men herinnere zich Munnik’s doeken bij Kleykamp (expositie van Tien Haagsche Jongeren) zijn groot ,.sol- n..^. v. datengraf’’ van de H K K. Jubileum- j k.g. cokesbries, cokesgruis of 300 stuks tentoonstelling in het Gemeentemuseum i persturf, of 450 stuks baggerturf. of 275 k g. turf uit de Peel of 200 k.g andere turfsoorten. Artikel Aardappelen Aardappelen Aardappelen Aardappelen Bak. en br.-vet (Vetk.) 27 100 gr. 4 Juni Beschuit (br. of geb.) 28 75 gr. 6 Juni Bloem (br.) 301, 305, 309 313 70 gr. 13 Juni Boter Brood (ot gebak) Brood (of gebak) Chocolade Gort Havermout Honden- en k.br. 14 1j 10 k.g. 30 Juni Jam 303 500 gr. 13 Juni Kaas 298, 302, 306, 310, 314 100 gr. 13 Juni Koffiesurrogaat 288 250 gr. Margarine (Vetk.) 27 125 gr. Melk 26A t.m. 29A 3} L. Melk 26B t.m. 29B 1} L. Petroleum O-krt. Peulvruchten Pudding, verm. nijst Scheerzeep Sigarettenk. 400 gr. 250 gr. 1 k.g. 250 gr. 100 gr. 1 rantsoen 41 t.m. 100 Textielk. 2e serie (behalve bon K) Thee Bon reeds ingeleverd 40 gr. Vleesch 28A 100 gr. Vleesch 28B 25 gr. Zeep 211,228,272,293,300 90 3 450 gr/ 30 Juni Zeep G, H, I, J, K 90 5 450 gr. 30 Juni Toiletzeep G, H, I, J, K 75 gr. 30 Juni N,B. Zeepbonnen inleveren bij winkelier vóór 30 Juni. Aflevering geschiedt t.m. 31 Juli. OPLICHTER AANGEHOUDEN Een Haagsch ingezetene was in het bezit van een toewijzing voor het betrek ken van een costuum Gezien het feit, dat hij niet over de noodige financieele mid delen beschikte,, kreeg hij van een lief dadige instelling een bon, dien hij in een bepaald kledingmagazijn voor een pak kon inwisselen. De man had echter het ongeluk zijn portefeuille, waarin de waardevolle bescheiden waren geborgen, te verliezen De betrokken instanties en het magazijn, waar d^ bon kon worden ingewisseld, werden gewaarschuwd. Gis teren - nu verscheen in de zaak de 55- jarige kapper J. M W., die op den bon een pak verlangde. Onmiddellijk waarschuwde men de politie, die W aanhield. Hij ont kende den bon gevonden te hebben, doch hem van een onbekende te hebben ge kregen om er een costuum op te bestellen. Natuurlijk werd dit praatje niet al te grif geloofd en de kapper werd overgö- bracht naax het hoofdbureau van politie. nV1rrij|dJa« a' s- herdenkt de heef - R. Mulder het feit, dat hij 25 jaar ge- op werkdagen van 9 tot 5 uur. leden als wagenmaker in dienst is getre den bij de Fa. Gebr. W. en A van Eek, alhier. geschilderd en met een terras langs het geheele front, waarvan aan beide zijden sierlijke trappen naar den tuin leidden. Van hieruit zag men over breede grasvelden de rivier en het Oos telijk deel der stad, tot heelemaal naar Weidenau en nog verder. Aan den zijkant voerde een tanjelijk hoog pad, dat links en rechts bezet was met oleanders, naar den ingang. De ge bouwen waren hier indertijd afgebro ken, doch bij den nieuwbouw had men zooveel mogeljjk den ouden stijl be waard. Al deze gebouwen, welke Zuidelijk la gen, waren als kassen ingericht, zoodat het alles er landelijk uitzag. In de kas sen stonden de groeiende en bloeiende lievelingen van Hallermann, waaraan hij zijn weinigen vrijen tijd wijdde. Aan den Noordkant was het oude karakter van het gebouw geheel behouden geble ven. Daar stond een enorme schuur, werden de twee groote auto’s en de ■landbouwwerktuigen bewaard. S.S.-P K Van het Oostfront. „Ijzeren Gustaaf komt denkelijk van nacht niet meer” zegt mijn nieuwe vriend de Sturmmann die naast mij ligt in den kuil op den heuvel, welken hi voor onze expeditie uitgekozen heeft. Hi; zegt het met een zucht, die zijn teleur stelling vertolkt. .Geen .Ijzeren Gustaaf” en het is toch de wekelijksche nacht, waarin hij vrij regelmatig in de buurt vhn onze stellingen pleegt te komen. Ik, die dan hier, dan daar Vertoef, ken „Ijzeren-'Gustaaf” enkel van hooren zeg gen, maar de bereidwillige Sturmmann had er op gestaan, mij eindelijk eens per soonlijk in kennis te brengen met hem. Pech. Ijzeren Gustaaf kost me een kostelijken nacht, dien ik op een bussel- tje stroo en met een deken om me heen had kunnen doorbrengen in een der vele half t woonpaleizen van den arbeider - uit de soldaat voor, een nachtverblijf maar te kiezen heeft. Nu breekt de nieuwe dag al door; we zijn rillerig van slaap en kou. Pech, verduivelde pech. Het is heden mijn laatste kans om ken nis te kunnen maken met „Ijzeren Gus taaf”. In den omtrek zullen immers bin nen enkele dagen de moderne stukken geschut zijn opgesteld, die ons eerst van wege de sneeuw en later om de taai- kleverige- modder van het opdooiende land, niet eerder konden bereiken, en die heel spoedig een einde zullen maken aan het drieste bestaan van „Ijzeren Gus taaf’. Inderdaad, de dood loert op „Gus taaf”. „Ijzeren Gustaaf”. Het heerschap is zoo. gedoopt door de Nederlandsche le gionairs, die dit Trontgedeelte voor hun rekening nemen. Een vreemde naam. voor een vliegtuig Maar wat voor een vliegtuig „Waar de Sovjets deze kist vandaan gehaald hebben”, had de Sturm mann me al in het begin van den nacht verteld-, ,.mag Joost weten Er bestaat geen tweede gaachine van dit model, doch aan dit ëene monster hebben onze jongehs al meer dan genoeg. Een twee dekker, niet eens zoo heel erg groot, die altijd laag vliegt, altijd langzaam, en die een leven maakt als een oordeel.en niet naar beneden te halen is. Gooit zijn bommen uil en vliegt weer kalmpjes te rug, zonder dat we hem, hoe we ook richten, kunnen raken „Ijzeren Gus taaf”. Er is een kok bij de Nederlanders, die Gustaaf heet en ontzettend grimmig, kan doen als zijn voorraden dreigen op te raken. Kreeg het vervloekte ding in de lucht daarom zijn naam Plotseling een stomp tusschen mijn rib ben. „Hij komt, hij komt toch, luister maarschreeuwt de Sturmmann me toe „Zoek betere dekking”. Ik lig plat tegen den wand van den kuil. M’n oogen turen door een spleet tusschen staalhelm- rand en frisch ruikenden grond den sche- merigen horizon af. Daar, daar is „Ijze ren Gustaaf”, weer laag, weer langzaam vliegend. En inderdaad komt er een ka baal in de lucht, alsof tientallen ijzeren eetketels de glooiing van een steengroeve afhobbelen Ergens in een kuil in mijn nabijheid hoor ik ^en wachtpost telefoneeren, en daar vallen de „eieren” al. De spleet tusschen staalhelmrand en de aarde is ge sloten. De spieren en zenuwen gespannen, wachten we. Maar er komen geen explosies. Geen ontploffingen. Op het motorlawaai in de lucht en het dreunen in de verte van een enkel stuk geschut na, blijft alles vreemd stil. Thans keert „Ijzeren Gustaaf’. Nu moet hij weer boven de Sovjetlinie zijn. Als we onze neuzen weer vrij durven ma ken, zien wij dicjit bij onze schuilplaats, iets liggen op het terrein, dat er zich eerst niet bevond. Een donker hoopje. Op onzen buik kruipen we er heen. En gelijktijdig zien wehet hoopje is een zak. Een zal vol levensmiddelen, sigaret ten, tabak, enz. „Ijzeren Gustaaf” heeft zich ditmaal vergist. Had gemeend boven eigen stellingen te zijn. Dien morgen vonden de Nederlandsche vrijwilligers negen zulke goedgevulde zakken op hun „Frontabschnitt”, Gustaaf, de kok, had dien dag niets te doen, en de jongens paften er op los, alsof er nooit sigarettenschaarschte had bestaan. Op mijn reis verder het front langs, het carton van een Sovjet-sigaret tusschen de lippen ontmoette ik, eveneens dien dag, de karavaan, die de beloofde stukken ge schut naar de Nederlandsche vrijwilligers bracht. Ik had „Ijzeren Gustaaf” dus toch nog juist bijtijds gezien. S.S.-oorlogsberichtgever A. VAN BREUGEL. Brandstoffen Eenh. 30 Apr. '43 1 Eenh. 30 Juni 50 stuks 30 Juni Brandst.krt. DU 1 t.m. 5 1 Eenh. 31 Dec. Gisteren was de eerste dag van een vijfdaagsche postzegelveiling van de fir- Rietdijk in de bovenzaal van „Riche”, dag uitsluitend zegels van en Koloniën werden ver- Elin - die rpet een der heeren het pad afkwam, ontmoette. Goeden dag, mijnheer hem aan te kijken, maar de zon ver- haar zoo. dat zij niets anders zag dan een lichtkleurig costuum en een prachtige das. Dag juffrouw Hallermann, ant woordde Heinrich een beetje verlegen, omdat hij bang was, dat men in zijn stem de ergernis zou hooren, welke hij tegen Elin voelde. Mag ik u een ouden vriend voorstellen? Mijnheer Ponsiek, juffrouw Hallermann! Elin maakte een kleine, damesach tige buiging. Dag, mijnheer Ponsiek, kennis met u te maken. Die eer is geheel aan mij, juf frouw Hallermann, antwoordde Pon siek. Het is mij hoogst aangenaam, ja. inderdaad, het is mij hoogst aan genaam... Hij struikelde over zijn woorden, maar dat hinderde niet. Hij hield Elin's kleine hand in zijn groote en keek haar bijna onderzoekend aan. Juist verdween de zon weer achter een wolk en het

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1942 | | pagina 5