Haagsche Courant van Maandag 24 Augustus 1942 TWEEDE BLAD De bijeenkomst in het Concertgebouw te Amsterdam in Het begrip „Rijk” FEUILLETON Hardnekkige geruchten De kwestie der gijzelaars Een blik in de toekomst De oproep van dr. Seyss-Inquart De strijd tegen het bolsjewisme Zoo doen er velen DE RENAUTO I I Gw in tijd Germaansche Rijk. ties zeer beslist niet voor heeft ik staarde juffrouw EINDE beurd? 'men se- en lei en en best Mag ik u iets vragen, Hallerman? vroeg hij zacht. Ja. Toen... toen... en Nederlandsche gemeenschappelijk (Vervolg van frontpagina.) TOT MEDEWERKING AANGESPOORD Wie heeft Duitsche nationaal-socialisten opgesloten? Strijders s te Lun- teren op. Mussent richtte toen den blik van zijn strijders naar het Oosten en te Het rijk moet oernaive in den strijd worden veroverd. Geen volk, dat deze veorwaarden niet vervult en anderzijds zijn strijdbare en leidende bijdrage voor dit rijk levert, kan aanspraak maken eens door dit rijk beschermd en erkend te wor den. Het komende rijk wordt geen enkel volk In den schoot geworpen, doch moet door leder door arbeid en strild verkregen worden. In dezen zin moet ook de jongste rede van den leider der Nationaal-Socialistische Beweging, Mussért. begrepen worden. Deze toont heel duidelijk aan, dat de grenzen van het nieuwe rijk niet aan Maas en IJsel liggen en verdedigd moeten worden, doch dat daarvoor Nederlandsche soldaten met Duitschers tezamen aan de Wolga en in het Oosten de grenzen van de Germaan sche levensruimte moeten verdedigen. In. dien kort geleden een of andere schrijver uit de uiteenzettingen van Mussert de ge volgtrekking meende te kunnen maken, dat in den Germaanschen statenbond Oos telijke volksgemeenschappen opgenomen zouden kunnen worden, dan kan men zoo veel politieke onwetendheid slechts be treuren. Het is derhalve tijd zich over deze kwestie nog eens te beraden. Wij leven in een tijd van geruchten. Dat is niets bijzonders. In iederen tijd, waarin gebeurtenissen plaats vinden, die. een deel der bevolking niet kan begrij-* pen, viert het gerucht hoogtij. Hardnek kige geruchten, voortgekomen uit wensch- droomen, waren rond. Zij worden ijverig verder verteld door menschen, die mee nen, dat het bolsjewisme „zoo erg niet is", die geen idee Inebben van de gevaren, die Europa bedreigen, dip genieten van „berichten”, verspreid door den Oranje zender, die gereed zijn, de Engelsche „bondgenooten" met gejuich te begroeten en intusschen onze dappere Oostfront strijders bekladden Inderdaad landgenoot, gij zijt uit ander hout gesneden Hardnek kige geruchten en wenschdroomen verlo ren bij u den strijd tegen de naakte fei ten. Beoordeel de situatie naar deze fei ten, trek uw conclusie en meld u aan bij het Vrijwilligerslegioen Nederland. Ko ninginnegracht 22 te den Haag. Op het oogenblik, waarop het Duitsche volk honderdduizenden zijner beste zo nen offert voor de toekomst van Europa. Is het onverdragelijk, dat in een land menschen probeeren in vrijwel ongestoor de gezelligheid te leven en zich over te geven aan de rust Aan wie danken deze menschen hier in Nederland hun leven dan eigenlijk wel? Aan hun eigen presta- Op deze bases zal eenmaal het nieuwe rijk gesticht worden en onze trouwe ka meraadschap en dapperheid dragen mede tot het ontstaan van het Germaansche Rijk bij. Wanneer wij beloven, deze wet ten steeds in acht te nemen en daarnaar te handelen, dan behoeven wij ons geen GEEN OPNEMING IN HET DUITSCHE RIJK Het is ook onverstandig en het getuigt van een politiek analfabetisme, wanneer thans hier en daar nog steeds de meening opduikt, dat men de Nederlanders in het Duitsche Rijk zou kunnen opnemen. Om deze reden bestaat ook de politieke groep, welke zich dit ten doel gesteld had, niet meer en behoort tot het verleden. Gij zijt Nederlanders, wij zijn Duitschers, verbon den door het gemeenschappelijk bloed en de gemeenschappelijke nationaal-socialis- tische idee. Overwinnen zal het nationaal-socialisme in ieder geval. Wij zullen de laatste bataL jons in het veld brengen en daarmede ook den een of anderen dag deze worsteling beëindigen. Smeeken wij van den Almach tige den zegen af voor den Führer, Adolf Hitler, en voor al zijn soldaten Sieg Heil! De bijeenkomst werd besloten met hét zingen van de Duitsche volksliederen en de zesde strophe van het Wilhelmus. Wie heeft er voor gezorgd, dat zij op de jneest onwaardige wijze werden mishan deld? Wie heeft er laf en arglistig weer- looze menschen neergeschoten in trein- coupé’s? Het is tijd, kameraden, dat wij ons deze dagen herinneren en ons deze misdrijven voor oogen stellen om daaruit de noodige conclusies te trekken \oor de hardheid van onzen politieken strijd. Deze kameraadschap, die destijds ontstond, zal haar hechtheid ook in de moeilijkste, zwaarste dagen bewijzen, Destijds is het geheele volk aange spoord tot medewerking, De kame raadschap kon evenwel slechts ge schonken worden aan degenen, die voor dezelfde idee hebben geleefd en geleden. Als derhalve destijds mannen opston den als Colijn, die in zijn brochure „Op de grens van twee werelden” de massa van het, volk toeriep, dat de zelfstandig heid der kleine staten wel niet zou terug- keeren, dan stond toch tusschen de regels te lezen: Wij zullen wel probeeren :e zij ner tijd die Duitschers weer kwijt te ra ken en wij zullen zoo mogelijk ook bij dragen tot een Engelscbe overwinning op de nationaal-socialistische krachten. Ook de toenmalige commissaris der pro vincie Groningen, Linthorst Homan, wend de zich in zijn brochure: „Aanpakken" tot het volk en spoorde aan tot de nieuwe orde, altoos evenwel onder zekere voor waarden en voorbehoud. Desondanks heeft de Rijkscommissaris aan alle partijen gelegenheid gegeven weer werkzaam te zijn. Zelfs de marxisten meenden, dat wij op grond van onze over eenkomst met Moskou, nu zelf marxisten en vereerders van het communisme waren geworden. Uit hun schuilhoeken kwamen zij te voorschijn en ze zagen zich alweer als wereldredders met hun parool: „Pro letariërs aller landen, vereenigt u”. In dezen zin is ook den laatsten veel gediscuteerd over het woord „Rijk". Niet over het Duitsche Rijk of het Groot- Duitsche Rijk, maar over een rijk, waar van ook Nederland deel uitmaakt. Dat een dergelijke discussie ontstaat, haagt samen met den loop der huidige gebeurtenissen. Europa, dat in het Oosten tegen het bolsje wisme strijdt en in het Westen tegen de democratieën, zoekt naar nieuwe Vormen. Deze moeten dan ook de door alle Euro peanen erkende lotsgemeenschap voor de toekomst effectief maken. Deze strijd, die met al zijn geestelijke uitwerking gevoerd wordt op den grondslag van volk en bloed, bepaalt, dat degenen, die zich el kander nader voelen door de banden des bloeds, ook dichter tot elkaar komen-en in de toekomst bijeen willen blijven. Zooals ik in het begin reeds verklaarde, mag het niet weer voorkomen, dat Duitsche en Nederlandsche soldaten tegenover elkaar komen te staan met de wapens in de hand. Het is derhalve ook nuttig dergelijke kwes ties te behandelen, altoos evenwel op de voorwaarde, dat zij niet afleiden van de eischen van den dag en dierhalve niet weg glijden in de politiek van den dag. Beschouwt men deze noodzakelijkheden, dan is het nuttig zich inzicht te verschaf fen, wat dan wel de Reichsidee is, welke taak zij heeft en op welke wijze de afzon derlijke volken en volksstammen in deze combinatie hun ontwikkelingsmogelijk heden kunnen hebben en hun bijdrage kunnen en moeten leveren Wij zullen ons op dit oogenblik met deze discussies niet vérder bezig houden, doch slechts twee dingen vaststellen Ten eerste moet men het Reich en de Reichsidee gescheiden houden van de staatsidee, d.w.z. van de zuiver organisa torische groepeering van een volk. Het Reich is geen nationale staat en een nationale staat kan qua aantal niet worden opgevoerd tot een‘rijk. Het rijk is vooral de verwezenlijking van een zedelijke orde in het gebied, waarbij deze zedelijke Orde naar onze opvattin? dno- het bloed wordt bepaald. Degenen, in wie uil -.tcg stroomt, zijn voor dit rijk aansprakelijk en dientenge volge moeten zij de zedelijke grondbegin selen van het rijk in het geheele gebied toepassen voor het heil van alle deelne mers. Het rijk is derhalve de verwezen lijking van een zedelijke idee, gedragen door een feitelijke, macht. Het rijk heeft dus met de uitgestrektheid of met aan- gelegenhelen van samenstelling en wijzi ging der eigen bevolking slechts in zoo verre iets te maken, als bevolking en volksgevoel bouwsteenen zijn voor de vor ming van ’t rijk. Het rijk zelf fungeert evenwel als denkbeeld en vorm op hooger niveau Of dit rijk nu de gedaante van een Germaanschen statenbond of een andere gedaante heeft zal irt de toekomst naar beste weten en geweten worden beslist Nationalistische aspiraties doorkruisen de rijksidee en kunnen tenslotte leiden tot belemmering en zelfs vernietiging van het bouwwerk des rijks In de tweede plaats moet worden vast gesteld, dat de idee van het rijk in het avondland na den ondergang van het Ro- meinsche rijk slechts éénmaal in werke lijkheid gestalte heeft gekregen, namelijk in het Römische Reich Deutscher Nation, dat in het hart van het vasteland de or dende factor van Europa was. Zoolang dit rijk sterk was, hadden de volken in het rijk of in zijn gebied hun beteekenis en deden zij zich <?ver de geheele wereld gel den Wat zich naderhand Reich noemde, was steeds min of meer een nationale staat. Dit geldt ook vonr he* Twee de Rijk Het Groot-Duiisci.t u„. aoou Hitler in 1938/39 heeft gesmeed, en dat door de Oostmark verbinding heeft met het Donaugebied en de Alpen, vormt den grondpijler voor een nieuwe rijksordening en grijpt reeds thans in-zijn ordenende macht over de staatsgrenzen heen Het behooren tot een werkelijk rijk is geen zaak, waartoe men politiek kan wor den overreed, want ieder rijk is gebaseerd op een zedelijke, volksche orde. De eerste voorwaarde om tot een rijk te behooren draagt men derhalve als lid van zijn volk met zich mee. Daarenboven moet men evenwel ook in feitelijkc.. zfn sti ijden voor de zedelijke ordening, die in de rlfks- ■redachfe H?t nn?e«1nf«r' Duitsche bezettingsstrijdkrachten Nederlandsche nationaal-socialisten verantwoordelijke mannen doen hun voor de voeding en het welzijn dezer lie den Derhalve moet ook niet de vraag worden gesteld: „Hebt gij de daad ge pleegd?” Maar de vraag luidt: Stemt gij met deze daad in of niet? Volgt gij het parool van die krachten, die zich gereed maken Europa nieuw op te bouwen of be hoort gij tot de doodgravers éan het avondland’ Op 21 Juni 1941 gingen de legers van den Führer over tot den strijd tegen het bolsjewisme, den doodsvijand der menschheid. Het bezoek van Molotof met zijn eischen had den Führer aan getoond, hoe dreigend het bolsjewisme zijn klauwen hadopgeheven tegen Duitschland en daarmee tegen geheel West-Europa. zegevierend voor waarts stormend beveiligden Duitsche soldaten Europa en aan hun zijde de bondgenooten. Voor de eerste maal nemen ook Nederlandsche vrijwilli gers in de Standarte Westland deel aan den strijd tegen het bolsjewisme Opnieuw wordt hier de kameraad schap aangetoond, welke in de kerkers was beproefd. Voor de politieke groepen in Neder land had nu ook het uur der beslissing geslagen, namelijk deel te nemen aan deze gebeurtenis' van wereldhistorische beteékenis of zich afzijdig te houden. Zij kozen het laatste en hebben daarmede zelf hun bestaansmogelijkheid verspeeld. Op grond hiervan konden zij de meenings- vorming in Nederland niet langer influen- ceeren, daar zij niet bereid waren zich te schikken in de noodzaak van den grootten tijd Het is derhalve consequent en noodzakelijk, dat deze politieke weg, die eenmaal als juist is onderkend ver der wordt afgelegd. Duitsche en Neder landsche nationaal-socialisten vqri dert dien tijd het politieke strijd- dersfront in Nederland Mussert, die reeds in September 1940 den Führer zijn denkbeelden over de vorming van een Germaanschen staten bond had uiteengezet, besloot in de dagen van den zwaarden winterveldtocht in het Oosten, op 12 December, in de nieuwe rijkskanselarij te Berlijn den Führer trouwe volgzaamheid tot in den dood te beloven. Hierdoor had de nationaal-socia listische beweging onder haar leider in den loop van 10 jaar de uitsluitende aan spraak op leiding in Nederland verovèrd. Bij de viering van het 10-jarig bestaan te Utrecht verklaarde derhalve de Rijks commissaris, Rijksminister dr. Seys-In- quart, dat de N.StB. thans de uitsluitend politieke wilsvorming voor zich mocht op- eischen. Inmiddels was het aantal der vrijwillige strijders tegen het bolsjewisme in het Oosten toegenomen. Het legioen Neder land werd in Februari opgeroepen, in het Oosten in verbitterde winterslagen te be wijzen wat het waard was. "Uit deze con sequentie volgt nu ook de verdere weg van Nederland A viueii. vV U wuui K'pu üt Mc»h. vroeg genoeg en. kunnen naar alleen steeds «veer in herinnering brengen de voor schriften van Weermacht en bezettende macht ten strengste op te volgen. Dan zal niemand een haar worden gekrenkt Wij beseften volkomen de verantwoordelijk heid. die wij dragen voor de toekomst van het Duitsche volk en van geheel Europa. Het bewustzijn van deze verant woordelijkheid verleent ons de hardheid jegens onszelf zoo sterk te blijven, dat wij alle maatregelen treffen, die noodig zijn om den rug van ons Iront in het Oos ten te dekken Zoo willen wij hopen, dat uit deze wor steling d® krachten mogen ontstaan, die noodig zijn om Epropa eenmaal te pacifi- ceeren en een betere toekomst tegemoet te voeren. Nog steeds dacht hij aan Peter, maar dan werd zijn stem vaster. Toen... u dat ongeluk had, niet Peter, maar ik u gered. Ik weet het, antwoordde Elin, zon der haar oogen op te slaan. Je weet het? Wie heeft het je ge zegd? Sedert wanneer weet je het? Het is mij duidelijk geworden... Langzaam hief Elin haar oogleden op. Haar groote, bruine oogen schemer den vochtig en een blos steeg naar haar wangen. Hij legde zijn handen op de hare. En je hebt dadelijk van mij ge houden? Zij knikte zwijgend. En niet... van Peter...? Nooit. Indien deze strijd in het Oosten moctii worden verloren, dan is er op het. geheele vasteland geen mensch meer, wien dit niet aangaat. Ieder zou deze nederlaag moeten ondervinden en bespeuren aan het eigen lichaam. Nu moet niemand zich ver beelden. dat dit bolsjewisme halt zou ma ken voor zijn woning Ik weet, dat ei- thans in Nederland nog altoo» menschen zijn, die willen vergeten, wat het bolsje wisme sedert het jaar 1917 onder de vol ken in het Oosten heeft aapgericht. Het geheele cultureele en sociale leven heeft men dezen volkeren ontnomen. Volslagen verdelgd werd ieder, die het slechts waag de een woord te zeggen over den vroeger -ren tijd van het tsaristische Rusland. Massa-executies van ongelooflijken om vang werden voltrokken, waartegenover de Fransche revolutie slechts het werk van leeken en beginnelingen is geweest. Tien tot vijftien mlllioen menschen en nog meer werden uitgemoord. Dertig millioen stierven den hongerdood, daar men vol gens de marxistische theorie probeerde den bodem, die geslachten lang door gezinnen werd bewerkt, thans in een communistisch kolchozenstelsel te persen. Voorts werden 20 millioen menschen ge deporteerd en gingen in de Noordelijke ijswoestijnen en in de Siberische steppen de vernietiging tegemoet. Wat overgeble ven is, is een zielloos mensch. Men leze slechts de brieven der Duitsche front soldaten, die overal op de naarste, ellen digste plekken standbeelden van Lenin, en Stalin,, reusachtige partijgebouwen met zuileA van gips en andere imitaties aan troffen. Dat heeft het marxisme den vol ken in het Oosten gebracht en daarmee wilde het de wereld gelukkig maken. een groote Gemeenschap maansch gebied, ieder zijn vaderland beminnend, doch zich onderwerpend aan de hoo- gere wetten der orde. DE WERKELIJKE MACHTS VERHOUDINGEN Hauptdienstleitei Schmidt liet den krin gen, die nog steeds verblind staren op de»door de vtfandelijke agitatie verbreide getallen, teneind* daaruit een overmacht van de vijandelijke mogendheden over de Spilmogendheden af te leiden, op indruk wekkende wijze de werkelijke machtsver houdingen zien, zooals deze na de gewel dige successen van Duitschland, Italië en Japan zich thans voordoen. Nu Britsch-Indië met zijn 358 millioen menschen zich gereed maakt zijn lot zelf zorgen te maken, om het ontstaan van dit in handen te nemen, en China, met zijn 1— T"> 11— A A II M-, 11 rx Z-VM «va! Ir AM «fam XP m zich, maar het was slechts een heesch gefluister. Allen keken Manfred aan. Ik denk, dat zjjn dochter gestorven is. Zij had onlangs een ernstig ongeluk, zei deze. Langzaam droeg men den zieke weg. De dokter sloot de rij en toen keerden Elin en Manfred in de kamer terug en keken bedroefd naar de leege plek, waar zooeven nog dé brancard had ge staan. Zij hadden nog geen woord met elkaar gesproken, toen er wèer gebeld werd. Het was de dokter. -Ik wilde nog even naar u beiden komen kijken, zei hij hartelijk. Wij zullen mijnheer Ponsiek er wel door heen halen. Maar nu moet u beiden een beetje voor u zqjf zorgen. Geeft u de juffrouw een blouse van uw zuster, mijnheer Corvin, dan wascht u zich beiden een» flink het gezicht en de NOGMAALS GEWAARSCHUWD Ieder moet derhalve wéten, dat hij partij moet kiezen in dezen strijd, die in Juni 1941 is begonnen. Wat vóór 1941 be stond, behoort reeds thans tot de geschie denis. Gebleven is evenwel de strijd tegen het bolsjewisme en zijn bondgenooten Amerika en Engeland Derhalve zal in deze kringen wordten toegeslagen, als onverant woordelijke elementen dezen ons heiligen strijd willen belemmeren. Hoe misdadig de Engelsche radio werkt, blijkt wel uit het feit, dat zij in den aether verspreidde, dat de Duitsche Weer macht wel zeer zware verliezen bij het spoorwegongeluk moest hebben geleden. Men verheugt zien daarover vol hoon en interesseert zich niét voor de maatregelen, die nu zullen volgen. Wij hebben herhaal delijk gewaarschuwd en onze maatregelen aangekondigd. Als men maar niet gelooft hier in Nederland of in Londen, dat wij ooit voor het nemen van de noodige maak regelen zullen terugdeinzen Wij wachten derhalve ook niet tot wellicht weer een daad van ChurchiU fatsoenlijke Neder landers tot saboteurs en misdadigers laat WIE ZIJN VERANTWOORDELIJK? Als schuldigen moeten niet slechts die genen worden aangewezen, die in techni- schen zin beslist de bommen hebben ge legd. doch de krachten, die zedelijk en moreel mede de verantwoordelijkheid voor deze ophitsings-campagne dragen. Op hun koffie- en theekransjes worden de Londensche radioberichten gecolporteerd En hoe gelukkig voelt zich nu zoo een arme dolende, indien hij de hem inge scherpte wijsheid als ziln laatste trouvaille kan spuien Het is niet de taak van het nationaal- socialisme. den kleinen man op te han gen, doch het nationaal-socialisme moet dengene pakken, die de verantwoordelijk heid draagt Er is derhalve onder deze vijf gijzelaars geen enkele, die het bewijs kon aanvoeren, dat hij in deze twee jaren niet op een of andere wijze tegen de strij ders van het nieuwe Europa heeft gehitst of op zijn theekransje partij heeft geko zen Of hij zich daarbij zelf zeker gevoelt en aangenomen heeft, dat hij de wetten niet heeft geschonden, interesseert de nationaal-socialisten’ niet. Wij kennen deze heeren precies en hun voortdurende vijan dige houding. Ntemand voele zich dus vei lig, die niet veilig is. De strijd ‘in het Oosten wordt door de bolsjewisten zonder eenige scrupule als zuivere vernietigingsstrijd gevoerd. Als derhalve hier in het Westen iémand het waagt deze strijders in het Oosten in den rug aan te vallen, hetzij door aan slagen of door andere daden van sabo tage en daarmede instemt, dan is het voor ons slechts rechtvaardig en billijk als tegen deze kringen, die zich door hun vijandig optreden jegens de bezettende macht misdragen tégenover verleden en toekomst van Eurnnn front wordt ge maakt. Zoo kan men ook siecnts wenschen, dat deze snoode daad en de gevolgen daar van verscheidene menschen, die nooit wil len hoorén. nu de onverbiddelijkheid van den strijd voor oogen hebben gesteld. Derhalve moge een ieder zijn geweten onderzoeken, of hij de laatste twee jaar niet op eenigerlei wijze tegen de bezet tende macht positie heeft gekozen en of hij niet op een of andere manier heeft getracht te prikkelen en op te roepen tot verzet, zij het ook slechts geestelijk. Zeer velen zullen er zijn, die hier moeten zeg gen: ja. ik heb dezen ontzaglijken strijd der Duitsche en verbonden legers in het Oosten ook thans nog niet erkend. Inner lijk heb ik de overwinning van Engeland gewenscht en daardoor uiteraard tevens gehunkerd naar >i»r Tdereane 'van Europa Juist de laatste reis van Cnurcnill heeft bewezen, tot welke waanzinnige daden deze man in staat is. Degenen, die elkaar een jaar geleden op den Atlantischen Oceaan ontmoetten en daar met vrome liederen den Almachtige hoonden, dr ijken thans tezamen met den vervolger van Christenen staUn hnn vieze zaakjes Vervolgens behandelde Hauptdienstlei- ter Schmidt enkele actueele aangelegen heden, in de eerste plaats de kwestie der gijzelaars. Hij betoogde: „Nadat de Ne derlandsche bevolking door den Wehr- machtsbefehlshaber, door publicaties van de pers en door openbare redevoeringen was gewaarschuwd geen „cht te slaan op het gestook van Londen en zich rustig aan zijn werk te wijden en nadat ik en kele weken geleden te Waubacb deze aan sporing nogmaals had onderstreept met de woorden: „Rust is de eerste burger plicht”, hebben toch snoode elementen te Rotterdam getracht een Duitschen mili tairen trein door een bomaanslag te doen ontsporen. Hoe erbarmelijk deze plegers van den aanslag zijn geweest blijkt wel hieruit, dat zij hun ladingen ontplofbare stof hadden geplaatst bij een viaduct en dus wilden bereiken, dat de trein naar beneden stortte. Een Nederlandsche spoor wegbeambte moest hierbij zijn leven of feren. De Voorzienigheid heeft ook hier anders beslist dan deze ellendige misda digers hadden bedoeld. De Wehrmachtsbefehlshaber spoorde nogmaals de bevolking qan tot deelne ming aan het onderzoek. Ook deze tijd verliep ongebruikt zoodat de bezettings- autoriteiten thans gedwongen waren 5 Ne derlanders als .gijzelaars te doen boeten. De wetten van den oorlog zijn hard en meedoogenloos. Juist den laatsten tijd is gebleken met welke lichtzinnigheid de Engelsche strategie optreedt. A priori zij opgemerkt, dat het dood schieten van gijzelaars voor de eene noch voor de andere partij een aangelegenheid is, die licht kan worden opgevat. Op grond hiervan hebben de Duitsche bezet- tingsautoriteiten dezen stap ook zeer rij pelijk overwogen. Zij zijn zich bij de beslissing volkomen bewust van de groote beteekenis. welke deze zaak uit mensche- lijk oogpunt heeft, en zi’ nemen deze be slissing uitsluitend krachtens de groote verantwoordelijkheid, die zij thans dra- £JCn irf hpcHqcon^n wnr»- -* nm OFIZP toekomst. Wellicht heeft de bewogenheid, die bij gelegenheid hiervan Nederlandsche krin gen heeft aangegrepen, deze voor de eerste maal eenigszins doen aanvoelen, welk een vreeselijk harde en vooral on verbiddelijke strijd om zijn óf niet-zijn in het Oosten wordt uitgevochten In Mei 1940. toen men nationaal-socia listen doodschoot en toen de broeder van den leider der NSB., luitenant-kolonél Mussert wreedaardig werd vermoord, sloeg daarop vrijwel niemand acht. Ik zou zeer in het bijzonder de aandacht op dit feit willen vestigen, daar er thans nog Nederlanders zijn, die niet willen begrij pen, dat de strijd, die in het Oosten woedt geen oorlog in den gebruikelijken zin der laatste eeuwen is. Zij moesten toch door de reusachtige bewapening der bols jewistische legers en den gruwelijken strijd dezer onmenschelijke horden lang zamerhand tot een ander inzicht ziln ge komen. DE WORSTELING IN HET OOSTEN Evenals in het tijdperk van de volks verhuizing ert van den Mongolenstorm. waarin de wereld een ander aanzien kreeg, gaat het er ook thans om. of de volken van Europa in de door, hun gescha pen cultuur zullen .voortlevén dan wel, vernietigd worden en ondergaan. Deze worsteling, die tegenwoordig in den Kau- kasus aan de Wolga en voof Moskoü zich afspeelt, is een worsteling om de vrijheid van Europa Zij stonden haastig op en wilden hel pen Ponsiek op de brancard te leggen, maar een heftig kreunen deed hen op schrikken. De ziekendrager duwde Elin zacht terzijde. Laat u dat maar, juffrouw, zei hij. Dat is niets voor u. Hij knielde neer en wilde de armen van Ponsiek over elkaar leggen. Hij draagt rouw, zei hij. hij heeft een band om den arm. Is er iemand van zijn familie ge storven? vroeg de dokter aan Manfred. Ik weet het niet. Ik heb er geen idee van; ik was in lang niet bij hem. Langzaam legden de dragers Pqnsiek op de brancard. Toen hij erop lag, opende hij eensklaps de oogen. Hij keek allen aan, maar hij scheen niet te we ten. waar hij was. Zijn lippen bewogen handen en zet u een sterken kop koffie. Ik drink een kopje mee. En zonder veel woorden ging de dok ter naar de keuken en begon daar alles klaar te maken. Manfred en Elin deden, wat hjj gezegd had en kwamen daarna bij hem in de keuken. En dan werden zij alle drie heel vrooljjk. Zij lachten om de blouse van Else, welke veel te groot was voor Elin en haar nog kin derlijker maakte. Tenslotte vertrok de dokter om andere zieken te bezoeken. Nu waren de twee alleen in het huls. Zij waren opnieuw stil geworden. Man fred keek naar Elins gebogen hoofd met het mooie, blonde haar. Hij keek naar haar wangen en naar de donkere wimpers. Mag ik u iets .je Nederlandsche Arbeidsdienst neemt de jonge lieden op en voedt hen op ,tot kameraadschap en gemeenschaps geest Het Nederlandsche i_,egioen roept de activisten op, in het Oosten te strijden. De Standarte Westland, die reeds in den veldtocht in het Oosten in 1941 en thans opnieuw lauweren aan haar roemrijke vaan kon hechten, heeft plaats genoeg voor goede soldaten. Het Duitsche leger, de Duitsche Marine en de Duitsche Luchtmacht yerheugen zich eveneens, wanneer deze jonge Germanen, die nog in deze groote wqrsteling willen laten zien wat zij waard zijn, zich bij hen aan melden. Wij gelooven derhalve aar. onze toe komst en wij weten, dat eens ook hier in Nederland deze nationaal-socialis tische idee zal doorbreken. Laat ons aanpakken en ons werk ter hand nemen Nooit moede ons voor de gemeenschap op te offeren vrij van haat, steeds slechts in vereering van ons eigen volk willen wij onzen plicht doen! De waardeering kan en zal niet uit blijven De gebeurtenissen van den dag vertroebelen onzen kijk op de toekomst niet. De oorlog moet en zal zegevierend voor het nationaal-socialisme gewonnen wonden De oude wereld echter moet en zal sterven. Zoo zal ook het Westen yeilig en hecht in de hand van den Führer liggen en elke eenling bereid zijn, zijn leven -te geven voor de veiligheid van dit gebied Houdt. daarom, nationaal-socialisten. de kameraadschap die in gevangenissen en veldslagen op de proef werd gesteld, .hoog Houdt u met eiken afzonderlijken volksgenoot bezig en strijdt om hem. brengt hem in onze organisatie, dan ral het tijdstip niet ver zijn, waarop een maal ook in een door Nederlandsche na- ‘ionaal-socialisten geleid Nederland en in kameraadschap met het Duitsche na tionaal-socialisme. gesteund en bevoch ten door de Duitsche Weermacht, dat gene zal ontstaan, waarnaar wij allen met verlangen uitzien Nu ik zoo een kort overzicht heb gege ven over groei en verleden, willen wij nog een blik in de toekomst werpen. Ook hier in Nederland moet eenmaal een natio- naal-socialistische leiding de staatkundige verantwoordelijkheid overnemen. De tijd zal komen, dat deze strijders naast hun politieke lei-ing ook op verantwoordelijke wijze d* leiden. Meent nu niet, Nederlandsche na tionaal-socialisten, dat dit een verlichting van uw arbeid zal vormen, of dat daar door uw politieke strijd ook maar onbe langrijk zou' worden. Integendeel! Waf thans geschiedt, gebeurt voor re kening van de bezettende overheid. Dan zal het tijdstip komen, waarop gij voor alles volkomen verantwobrdelijk zult zijn. Wij zijn hier als nationaal-socialisten ge plaatst om met u tezamen dezen weg in het belang van uw volk, doch ook in het belang van het Duitsche vofk, af te leg gen. Niemand zal ons kunnen verwijten, dat wij hebben stilgezeten. In deze twee jaren der bezetting hebben- de verant woordelijke mannen hun beste krachten kunnen geven en steeds in den zin van toenadering gestreden. liet zich alleen uitspreken met den mond heeft veior or)s nationaal-socialisten geen waarde en dat heeft bij ons geen weerklank gevonden. Slechts zij, die be reid zijn met ons te allen tijde schouder aan schouder te staan, zullen onze kame raadschap genieten. Gij hebt uw Nederlandsche volk boven alles lief, ook wij hebben het in dezen tijd leeren waardeeren. Honderden van deze jonge idealisten dekt thans reeds de bruine aarde van het Oosten. Meer dan 10.000 doen hun plicht. Honderdduizend ingeschreven Nederlandsche nationaal- socialisten ijveren en werken voor de vernieuwing van hun volk en de nog groote Germaansche gemeenschap. Wanneer ik hier als vertegenwoordiger der Duitsche nationaal-socialisten de Nederlandsche kameraden dank zeg voor hun opofferenden arbeid, dan zult gij be grijpen, dat Ik daarbij in het bijzonder mijn, nationaal-socialistische Duitsche kameraden herdenk en hun voor hun op- offerender ^rbei-4 --nn ganscher harte dmüL Zoo is enze nationaal-socialistische kameraadschap gebleken en zij zal dag .voor dag steeds weer opnieuw blijken. Eens zullen alle redelijke menschen wak ker geschud worden. De driehonderdduizend Nederlandsche arbeiders, die thans reeds in Duitschland werken en daar hun plicht doen, hebben eveneens deze hun nog onbekende roep stem gevolgd. Vele jonge Nederlanders zijn bereid den oorlogstijd voor hun eigen ontwikkeling te gebruiken om binnenkort eveneens naar Duitschland te gaan. De Duitschers zijn geen onmenschen, want zij verheugen zich over iederen arbeider, die tot hun Germaansche ras behoort. Echter verlangen zij de hoogste kame raadschap en plichtsvervulling, zooals zij het van den Führer hebben geleerd. Zij, die op het oogenblik in Duitschland hun blik vergrooten en hun kunnen ver meerderen, zullen eens dankbaar zijn- voor dezen tijd, dien zij in Duitschland mochten doorbrengen. Schudden wij der halve als nationaal-socialisten de jonge revolutionnairen wakker, opdat zij zich bet groote gebeuren waardig toonen. TWEE HARTEN IN ÉÉN BORST ia dezen tijd trokken ook de oude nationaal-socialistische strijders der N.S.B naar hun vergaderplaats van zijn strijders naar het Oosten wekte het Nederlandsche volk op, breken met de oude methoden der pro- Engelsche gezindheid en zich te schik- kc.i naar de noodzaak der gebeurtenis sen. Hij deed dat. terwijl hij alle Neder landers opwekte nu niet meer te spre ken van vijanden., maar van broeders De bezettende macht haeft deze onV wikkeling nauwkeurig gadegeslagen en daaruit naderhand de noodzakelijke ge volgtrekkingen gemaakt. Overal vorm den zich groepen en vereenigingen, die steeds weer betoogden Duitschgezind te zijn, maar die tevens Engeland lief had den. Deze twee harten in één borst had den echter niets te maken met de eerlijk heid van een politieken strijd. $edert begin 1940 vlogen Engelsche vliegers bij nacht en ontij naar Duitsch land en wierpen zelfs in Nederland, België en Frankrijk hun bommen op weerlooze menschen. De Führer waar schuwde nogmaals. Pas nadat hij had vastgqsteld. dat op zijn waarschuwingen jeen acht werd geslagen, viel hij ook met zijn bommen-eskaders aan en zette Engeland betaald, wat het Duitsche menschen had aangedaan. In een tweede rede, welke Reichs- minister dr. Seyss-Inquart 26 Juli 1940 in Den Haag hield, spoorde hij in de volgende bewoordingen de Nederlanders tot medewerking aan „Dat de Nederlanders nu meewerken aan den opbouw en wel als gelijkgerech tigde partner, die tot groote prestaties in staat is, is de wehsch van het Duit- sche volk. Het is duidelijk, dat alle Nederlanders door deze verandering wor den getroffen. De toekomst zal deze toe treding der Nederlanders tot den vollen stroom der gebeurtenissen toejuichen, want het zal den Nederlanders een toe stand van rust doen verlaten, die niet onvoorwaardelijk op alle gebieden meer levert dan datgene, wat een staat van rust, die licht stilstand wordt, kan bie den. Ik geloof, dat, deze nieuwe opbouw aan de meerderheid van het Nederland sche volk, vooral aan de arbeiders en de plattelandsche bevolking, maar ook aan den Nederlandschen koopman en zeeman, zeer veel zal bieden, namelijk medewer king aan een groot-Europeesch gebied, dat door grootheid en verscheidenheid van zijn zeden waarborg biedt tegen crisisschokken van eiken aard”. Al gverd slechts door de nationaal socialisten acht geslagen op dezen op roep. toch blijkt daaruit zeer duidelijk, dat de bezettende mogendheid zich steeds moeite heeft gegeven het Nederlandsche volk kameraadschappelijk op te roepen tot medewerking In dezen tijd geschiedde het ook, dat de eerste jeugdige nationaal-socialisten zien ter beschikking stelden van de Standarte Westland. Zij wisten niet, op wien zij eens hun geweren zouden rich ten. Slechts één ding beseften zij: steeds zullen er krachten zijn, die optreden te gen het Germanendom. Deze mannen kunnen er zich ook op beroemen, den grooten tijd te hebben begrepen, afscheid te hebben genomen van al. wat hun bef en dierbaar was en tegen den wil van 90 procent-van alle Nederlanders den weg der rdrolutie naar de nieuwe vrij heid te zijn*ingeslagen. De Rijkscommissaris riep bij de jaar wisseling 1940/1941 het Nederlandsche volk een vóór of tegen toe. Sneller dan menigeen had gedacht, sloeg dit groote uur der beslissing. Zoo eindigde het jaar 1940, nadat de Führer in Juli de wereld nog eens de han^had toegestoken. den armen Ponsiek opgejaagd en mis schien in den dood gejaagd. Else heeft het niet één keer, maar honderd kéer gezegd, dat ik naar Weidenau moest gaan. En ik ben niét gegaan, ik heb niet getelefoneerd, omdat ik zoo ver- 'liefd op Elin was en niets anders wilde dan Elin helpen en daarmee heb ik Ponsiek in het ongeluk gejaagd. Mijn vader moet hem helpen, zei Elin dan. Ik geloof, dat hij zich be weegt. Zij ging naar hem toe. Maar zij had zich vergist; de zieke lag nog steeds 440 millioen menschen, volkomen van En geland, en Amerika is afgesneden, alsook na het verlies van Nederlandsch-Indië, zijn bijna een milliard menschen niet meer Voor het oorlogspotentieel der vijandelijke mogendheden beschikbaar, terwijl ander zijds de meeste Chineezen en volksgemeen schappen van den Indischen en Stillen Oceaan behalve Australië thans reeds ingeschakeld zijn in het oorlogspotentieel van het verbonden Japan. Aldus staan tegenover de 50 millioen Engelschen, die de staatkundige functies moeten zich verbonden hebben met de strijdkrach- tei» van Nqórd-Amerika ten getale van ongeveer 13Ó millioen, waarvan hoogstens nog 5p tot 60 millioen beschikbaar zijn, veel meer dan een milliard menschen, die hun arbeidskracht voor de Spilmogend heden geven. Daartegenover is van de be volking der Sovjet-ünie reeds bijna de helft voor den tegenstander uitgeschakeld en begint vcor ons te werken. Met een olik in de toekomst eindigde Hauptdienstleiter Schmidt in onwrikbaar vertrouwen op de overwinning. „Het is dus slechts nog een kwestie van tijd, wanneer bolsjewieken en plutocraten hun wapens zullen moeten leerleggen. In het Oosten gaat het bolsjewisme reeds zijn vernietiging tegemoet, in het Westen voe ren de Duitsche duikbooten en vliegtuigen hun harden en voortArend mét succes bekroonden strijd tegen de ravitailleerings- scheepvaart van Engeland en Amerika. Eens zal het tijdstip komen, waarop het groote Engeland door het lot gedwongen i zal worden, de rol van het kleine Malta over te nemen Het is algemeen bekend, dat thans reeds de rijke plutocratenzonen en dochters met hun familieleden naar Canada vertrekken. Moge thans nog de Engelsche lucht macht hier en daar steden en daarmede oud Duitsch cultureel bezit vernietigen, eens zal het tijdstip komen, waarop wij met een enormen bommenregen Engeland zullen aanvallen. Iedere bom, <]ie thans op Duitsch of bezet gebied wordt’ geworpen, zal eens duizendvoudig .worden vergolden.’ Engeland zal dan, evenals Malta, nog slechts een aanlegplaats zijn voor uiteen geslagen convooien. Wij willen echter den Almachtige bidden, dat hij ons de bestraf fing en terechtwijzing van Amerika vpor al deze reekelooze daden, die Amerika onder Wilson tot en met Roosêvelt heeft bedreven, zal overlaten. Het zijn toch ten deele menschen van ons bloed, die, door rijkdom verblind, geen cultuur-mee? die nend, het Avondland ontroyw geworden zijn en zich als alfvallige zonen thans tegen hun moeders in Europa verheffen. Ook met deze krachten zullen wij.hét den een of anderen dag klaar spelen. Dan zal het tijdstip komen, waarop het Avondland in oude schoonheid weer zal opstaan, de edele kunsten weer zullen be oefenen en der menschheid een lange vrede zal beschoren zijn. De Führer. Adolf Hitler, heeft ons dezen weg reeds sédert 20 jaren gewezen en is ons moedig en zeker voorgegaan Wij wil len hem getrouw volgen en den strijd op ons ntmen, vooraan het volk van 92 mil lioen Duitschers, dat zich opofferend in den strijd werpt, teneinde daardoor den weg te banen voor de vrijheid van het reeds zoolang onderdrukte Europa. Indien gij, kameraden, mij nu vraagt: hoe lang duurt de oorlog nog? dan kan ik daarop slechts antwoorden: tot aan de overwinning! Tal van groote en kleine firma’s in den lande maken er een gewoonte van, en het is een goede gewoonte, eens per maand een bepaald bedrag over te schrijven op de girorekening van de Nederlandsche Ambulance. Deze firma's staan bij de ad ministratie der ambulance op de eerelijst vermeld. Zorgt er voor, dat uwe firma ook op deze eerelijst geplaatst wordt. Geeft uw boekhouder opdracht, maandelijks een vast bedrag te storten op de girorekening van de Nederlandsche Ambulance 8 7 6 0 0 Nederlandsche Ambulance, Koninginne gracht 22 's-Gravenhage roerloos. Zwijgend zaten de beide menschen naast hem, verdiept in hun treurige ge dachten. Eindelijk kwam de dokter terug. X Kom, zei hij, ,wat bent u beiden bleek. Is er iets met onzen zieke ge- 77) (Nadruk verboden) Roman van J. KöNIG Manfreds stem werd een heesch ge fluister. Hij legde den brief neer. Elin greep ernaar en las hem nog eens over. En ik heb er geen idee van gehad, ft was erbij, toen von Erdmannsdorf tn Anacker den wagen kwamen bekij ken. Maar ik wist immers niet, dat von Erdmannsdorf hem op zijn naam had 'erpand. Werkelijk, ik heb het niet ge beten, ik zweer het u. Manfred luisterde niet. Hij teoor zich uit en dacht Het is mijn schuld! Het is alleen Oiljn schuld. Ik heb de anderen veroor deeld en ik was schuldig En terwijl ik beende, dat ik onschuldig was, heb ik

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1942 | | pagina 5