Haagsche Courant van Maandag 24 Augustus 1942
TWEEDE BLAD
De bijeenkomst in het Concertgebouw
te Amsterdam
in
Het begrip „Rijk”
FEUILLETON
Hardnekkige geruchten
De kwestie der gijzelaars
Een blik in de toekomst
De oproep van dr. Seyss-Inquart
De strijd tegen het bolsjewisme
Zoo doen er velen
DE RENAUTO
I
I
Gw
in
tijd
Germaansche Rijk.
ties zeer beslist niet
voor
heeft
ik
staarde
juffrouw
EINDE
beurd?
'men se-
en lei
en
en
best
Mag ik u iets vragen,
Hallerman? vroeg hij zacht.
Ja.
Toen... toen...
en Nederlandsche
gemeenschappelijk
(Vervolg van frontpagina.)
TOT MEDEWERKING AANGESPOORD
Wie heeft Duitsche
nationaal-socialisten
opgesloten?
Strijders
s te Lun-
teren op. Mussent richtte toen den blik
van zijn strijders naar het Oosten en
te
Het rijk moet oernaive in den strijd
worden veroverd. Geen volk, dat deze
veorwaarden niet vervult en anderzijds
zijn strijdbare en leidende bijdrage voor
dit rijk levert, kan aanspraak maken eens
door dit rijk beschermd en erkend te wor
den. Het komende rijk wordt geen enkel
volk In den schoot geworpen, doch moet
door leder door arbeid en strild verkregen
worden.
In dezen zin moet ook de jongste rede
van den leider der Nationaal-Socialistische
Beweging, Mussért. begrepen worden. Deze
toont heel duidelijk aan, dat de grenzen
van het nieuwe rijk niet aan Maas en
IJsel liggen en verdedigd moeten worden,
doch dat daarvoor Nederlandsche soldaten
met Duitschers tezamen aan de Wolga en
in het Oosten de grenzen van de Germaan
sche levensruimte moeten verdedigen. In.
dien kort geleden een of andere schrijver
uit de uiteenzettingen van Mussert de ge
volgtrekking meende te kunnen maken,
dat in den Germaanschen statenbond Oos
telijke volksgemeenschappen opgenomen
zouden kunnen worden, dan kan men zoo
veel politieke onwetendheid slechts be
treuren. Het is derhalve tijd zich over
deze kwestie nog eens te beraden.
Wij leven in een tijd van geruchten.
Dat is niets bijzonders. In iederen tijd,
waarin gebeurtenissen plaats vinden, die.
een deel der bevolking niet kan begrij-*
pen, viert het gerucht hoogtij. Hardnek
kige geruchten, voortgekomen uit wensch-
droomen, waren rond. Zij worden ijverig
verder verteld door menschen, die mee
nen, dat het bolsjewisme „zoo erg niet
is", die geen idee Inebben van de gevaren,
die Europa bedreigen, dip genieten van
„berichten”, verspreid door den Oranje
zender, die gereed zijn, de Engelsche
„bondgenooten" met gejuich te begroeten
en intusschen onze dappere Oostfront
strijders bekladden Inderdaad landgenoot,
gij zijt uit ander hout gesneden Hardnek
kige geruchten en wenschdroomen verlo
ren bij u den strijd tegen de naakte fei
ten. Beoordeel de situatie naar deze fei
ten, trek uw conclusie en meld u aan bij
het Vrijwilligerslegioen Nederland. Ko
ninginnegracht 22 te den Haag.
Op het oogenblik, waarop het Duitsche
volk honderdduizenden zijner beste zo
nen offert voor de toekomst van Europa.
Is het onverdragelijk, dat in een land
menschen probeeren in vrijwel ongestoor
de gezelligheid te leven en zich over te
geven aan de rust Aan wie danken deze
menschen hier in Nederland hun leven
dan eigenlijk wel? Aan hun eigen presta-
Op deze bases zal eenmaal het nieuwe
rijk gesticht worden en onze trouwe ka
meraadschap en dapperheid dragen mede
tot het ontstaan van het Germaansche
Rijk bij. Wanneer wij beloven, deze wet
ten steeds in acht te nemen en daarnaar
te handelen, dan behoeven wij ons geen
GEEN OPNEMING IN HET
DUITSCHE RIJK
Het is ook onverstandig en het getuigt
van een politiek analfabetisme, wanneer
thans hier en daar nog steeds de meening
opduikt, dat men de Nederlanders in het
Duitsche Rijk zou kunnen opnemen. Om
deze reden bestaat ook de politieke groep,
welke zich dit ten doel gesteld had, niet
meer en behoort tot het verleden. Gij zijt
Nederlanders, wij zijn Duitschers, verbon
den door het gemeenschappelijk bloed en
de gemeenschappelijke nationaal-socialis-
tische idee.
Overwinnen zal het nationaal-socialisme
in ieder geval. Wij zullen de laatste bataL
jons in het veld brengen en daarmede ook
den een of anderen dag deze worsteling
beëindigen. Smeeken wij van den Almach
tige den zegen af voor den Führer, Adolf
Hitler, en voor al zijn soldaten
Sieg Heil!
De bijeenkomst werd besloten met hét
zingen van de Duitsche volksliederen en
de zesde strophe van het Wilhelmus.
Wie heeft er voor gezorgd, dat zij op de
jneest onwaardige wijze werden mishan
deld? Wie heeft er laf en arglistig weer-
looze menschen neergeschoten in trein-
coupé’s? Het is tijd, kameraden, dat wij
ons deze dagen herinneren en ons deze
misdrijven voor oogen stellen om daaruit
de noodige conclusies te trekken \oor de
hardheid van onzen politieken strijd.
Deze kameraadschap, die destijds
ontstond, zal haar hechtheid ook in de
moeilijkste, zwaarste dagen bewijzen,
Destijds is het geheele volk aange
spoord tot medewerking, De kame
raadschap kon evenwel slechts ge
schonken worden aan degenen, die
voor dezelfde idee hebben geleefd en
geleden.
Als derhalve destijds mannen opston
den als Colijn, die in zijn brochure „Op
de grens van twee werelden” de massa
van het, volk toeriep, dat de zelfstandig
heid der kleine staten wel niet zou terug-
keeren, dan stond toch tusschen de regels
te lezen: Wij zullen wel probeeren :e zij
ner tijd die Duitschers weer kwijt te ra
ken en wij zullen zoo mogelijk ook bij
dragen tot een Engelscbe overwinning op
de nationaal-socialistische krachten.
Ook de toenmalige commissaris der pro
vincie Groningen, Linthorst Homan, wend
de zich in zijn brochure: „Aanpakken" tot
het volk en spoorde aan tot de nieuwe
orde, altoos evenwel onder zekere voor
waarden en voorbehoud.
Desondanks heeft de Rijkscommissaris
aan alle partijen gelegenheid gegeven
weer werkzaam te zijn. Zelfs de marxisten
meenden, dat wij op grond van onze over
eenkomst met Moskou, nu zelf marxisten
en vereerders van het communisme waren
geworden. Uit hun schuilhoeken kwamen
zij te voorschijn en ze zagen zich alweer
als wereldredders met hun parool: „Pro
letariërs aller landen, vereenigt u”.
In dezen zin is ook den laatsten
veel gediscuteerd over het woord „Rijk".
Niet over het Duitsche Rijk of het Groot-
Duitsche Rijk, maar over een rijk, waar
van ook Nederland deel uitmaakt. Dat een
dergelijke discussie ontstaat, haagt samen
met den loop der huidige gebeurtenissen.
Europa, dat in het Oosten tegen het bolsje
wisme strijdt en in het Westen tegen de
democratieën, zoekt naar nieuwe Vormen.
Deze moeten dan ook de door alle Euro
peanen erkende lotsgemeenschap voor de
toekomst effectief maken. Deze strijd, die
met al zijn geestelijke uitwerking gevoerd
wordt op den grondslag van volk en
bloed, bepaalt, dat degenen, die zich el
kander nader voelen door de banden des
bloeds, ook dichter tot elkaar komen-en in
de toekomst bijeen willen blijven. Zooals
ik in het begin reeds verklaarde, mag het
niet weer voorkomen, dat Duitsche en
Nederlandsche soldaten tegenover elkaar
komen te staan met de wapens in de hand.
Het is derhalve ook nuttig dergelijke kwes
ties te behandelen, altoos evenwel op de
voorwaarde, dat zij niet afleiden van de
eischen van den dag en dierhalve niet weg
glijden in de politiek van den dag.
Beschouwt men deze noodzakelijkheden,
dan is het nuttig zich inzicht te verschaf
fen, wat dan wel de Reichsidee is, welke
taak zij heeft en op welke wijze de afzon
derlijke volken en volksstammen in deze
combinatie hun ontwikkelingsmogelijk
heden kunnen hebben en hun bijdrage
kunnen en moeten leveren
Wij zullen ons op dit oogenblik met
deze discussies niet vérder bezig houden,
doch slechts twee dingen vaststellen
Ten eerste moet men het Reich en de
Reichsidee gescheiden houden van de
staatsidee, d.w.z. van de zuiver organisa
torische groepeering van een volk.
Het Reich is geen nationale staat en een
nationale staat kan qua aantal niet worden
opgevoerd tot een‘rijk. Het rijk is vooral
de verwezenlijking van een zedelijke orde
in het gebied, waarbij deze zedelijke Orde
naar onze opvattin? dno- het bloed wordt
bepaald.
Degenen, in wie uil -.tcg stroomt, zijn
voor dit rijk aansprakelijk en dientenge
volge moeten zij de zedelijke grondbegin
selen van het rijk in het geheele gebied
toepassen voor het heil van alle deelne
mers. Het rijk is derhalve de verwezen
lijking van een zedelijke idee, gedragen
door een feitelijke, macht. Het rijk heeft
dus met de uitgestrektheid of met aan-
gelegenhelen van samenstelling en wijzi
ging der eigen bevolking slechts in zoo
verre iets te maken, als bevolking en
volksgevoel bouwsteenen zijn voor de vor
ming van ’t rijk. Het rijk zelf fungeert
evenwel als denkbeeld en vorm op hooger
niveau Of dit rijk nu de gedaante van een
Germaanschen statenbond of een andere
gedaante heeft zal irt de toekomst naar
beste weten en geweten worden beslist
Nationalistische aspiraties doorkruisen de
rijksidee en kunnen tenslotte leiden tot
belemmering en zelfs vernietiging van het
bouwwerk des rijks
In de tweede plaats moet worden vast
gesteld, dat de idee van het rijk in het
avondland na den ondergang van het Ro-
meinsche rijk slechts éénmaal in werke
lijkheid gestalte heeft gekregen, namelijk
in het Römische Reich Deutscher Nation,
dat in het hart van het vasteland de or
dende factor van Europa was. Zoolang dit
rijk sterk was, hadden de volken in het
rijk of in zijn gebied hun beteekenis en
deden zij zich <?ver de geheele wereld gel
den Wat zich naderhand Reich noemde,
was steeds min of meer een nationale staat.
Dit geldt ook vonr he* Twee
de Rijk
Het Groot-Duiisci.t u„. aoou
Hitler in 1938/39 heeft gesmeed, en dat
door de Oostmark verbinding heeft met
het Donaugebied en de Alpen, vormt den
grondpijler voor een nieuwe rijksordening
en grijpt reeds thans in-zijn ordenende
macht over de staatsgrenzen heen
Het behooren tot een werkelijk rijk is
geen zaak, waartoe men politiek kan wor
den overreed, want ieder rijk is gebaseerd
op een zedelijke, volksche orde. De eerste
voorwaarde om tot een rijk te behooren
draagt men derhalve als lid van zijn volk
met zich mee. Daarenboven moet men
evenwel ook in feitelijkc.. zfn sti ijden
voor de zedelijke ordening, die in de rlfks-
■redachfe H?t nn?e«1nf«r'
Duitsche bezettingsstrijdkrachten
Nederlandsche nationaal-socialisten
verantwoordelijke mannen doen hun
voor de voeding en het welzijn dezer lie
den Derhalve moet ook niet de vraag
worden gesteld: „Hebt gij de daad ge
pleegd?” Maar de vraag luidt: Stemt gij
met deze daad in of niet? Volgt gij het
parool van die krachten, die zich gereed
maken Europa nieuw op te bouwen of be
hoort gij tot de doodgravers éan het
avondland’
Op 21 Juni 1941 gingen de legers van
den Führer over tot den strijd tegen
het bolsjewisme, den doodsvijand der
menschheid. Het bezoek van Molotof
met zijn eischen had den Führer aan
getoond, hoe dreigend het bolsjewisme
zijn klauwen hadopgeheven tegen
Duitschland en daarmee tegen geheel
West-Europa. zegevierend voor
waarts stormend beveiligden Duitsche
soldaten Europa en aan hun zijde de
bondgenooten. Voor de eerste maal
nemen ook Nederlandsche vrijwilli
gers in de Standarte Westland deel
aan den strijd tegen het bolsjewisme
Opnieuw wordt hier de kameraad
schap aangetoond, welke in de kerkers
was beproefd.
Voor de politieke groepen in Neder
land had nu ook het uur der beslissing
geslagen, namelijk deel te nemen aan
deze gebeurtenis' van wereldhistorische
beteékenis of zich afzijdig te houden. Zij
kozen het laatste en hebben daarmede zelf
hun bestaansmogelijkheid verspeeld. Op
grond hiervan konden zij de meenings-
vorming in Nederland niet langer influen-
ceeren, daar zij niet bereid waren zich
te schikken in de noodzaak van den
grootten tijd Het is derhalve consequent
en noodzakelijk, dat deze politieke weg,
die eenmaal als juist is onderkend ver
der wordt afgelegd. Duitsche en Neder
landsche nationaal-socialisten vqri
dert dien tijd het politieke strijd-
dersfront in Nederland
Mussert, die reeds in September 1940
den Führer zijn denkbeelden over de
vorming van een Germaanschen staten
bond had uiteengezet, besloot in de dagen
van den zwaarden winterveldtocht in het
Oosten, op 12 December, in de nieuwe
rijkskanselarij te Berlijn den Führer
trouwe volgzaamheid tot in den dood te
beloven. Hierdoor had de nationaal-socia
listische beweging onder haar leider in
den loop van 10 jaar de uitsluitende aan
spraak op leiding in Nederland verovèrd.
Bij de viering van het 10-jarig bestaan
te Utrecht verklaarde derhalve de Rijks
commissaris, Rijksminister dr. Seys-In-
quart, dat de N.StB. thans de uitsluitend
politieke wilsvorming voor zich mocht op-
eischen.
Inmiddels was het aantal der vrijwillige
strijders tegen het bolsjewisme in het
Oosten toegenomen. Het legioen Neder
land werd in Februari opgeroepen, in het
Oosten in verbitterde winterslagen te be
wijzen wat het waard was. "Uit deze con
sequentie volgt nu ook de verdere weg
van Nederland
A viueii. vV U wuui K'pu üt Mc»h.
vroeg genoeg en. kunnen naar alleen steeds
«veer in herinnering brengen de voor
schriften van Weermacht en bezettende
macht ten strengste op te volgen. Dan zal
niemand een haar worden gekrenkt Wij
beseften volkomen de verantwoordelijk
heid. die wij dragen voor de toekomst
van het Duitsche volk en van geheel
Europa. Het bewustzijn van deze verant
woordelijkheid verleent ons de hardheid
jegens onszelf zoo sterk te blijven, dat
wij alle maatregelen treffen, die noodig
zijn om den rug van ons Iront in het Oos
ten te dekken
Zoo willen wij hopen, dat uit deze wor
steling d® krachten mogen ontstaan, die
noodig zijn om Epropa eenmaal te pacifi-
ceeren en een betere toekomst tegemoet
te voeren.
Nog steeds dacht hij aan Peter, maar
dan werd zijn stem vaster.
Toen... u dat ongeluk had,
niet Peter, maar ik u gered.
Ik weet het, antwoordde Elin, zon
der haar oogen op te slaan.
Je weet het? Wie heeft het je ge
zegd? Sedert wanneer weet je het?
Het is mij duidelijk geworden...
Langzaam hief Elin haar oogleden
op. Haar groote, bruine oogen schemer
den vochtig en een blos steeg naar
haar wangen.
Hij legde zijn handen op de hare.
En je hebt dadelijk van mij ge
houden?
Zij knikte zwijgend.
En niet... van Peter...?
Nooit.
Indien deze strijd in het Oosten moctii
worden verloren, dan is er op het. geheele
vasteland geen mensch meer, wien dit
niet aangaat. Ieder zou deze nederlaag
moeten ondervinden en bespeuren aan het
eigen lichaam. Nu moet niemand zich ver
beelden. dat dit bolsjewisme halt zou ma
ken voor zijn woning Ik weet, dat ei-
thans in Nederland nog altoo» menschen
zijn, die willen vergeten, wat het bolsje
wisme sedert het jaar 1917 onder de vol
ken in het Oosten heeft aapgericht. Het
geheele cultureele en sociale leven heeft
men dezen volkeren ontnomen. Volslagen
verdelgd werd ieder, die het slechts waag
de een woord te zeggen over den vroeger
-ren tijd van het tsaristische Rusland.
Massa-executies van ongelooflijken om
vang werden voltrokken, waartegenover
de Fransche revolutie slechts het werk
van leeken en beginnelingen is geweest.
Tien tot vijftien mlllioen menschen en nog
meer werden uitgemoord. Dertig millioen
stierven den hongerdood, daar men vol
gens de marxistische theorie probeerde
den bodem, die geslachten lang door
gezinnen werd bewerkt, thans in een
communistisch kolchozenstelsel te persen.
Voorts werden 20 millioen menschen ge
deporteerd en gingen in de Noordelijke
ijswoestijnen en in de Siberische steppen
de vernietiging tegemoet. Wat overgeble
ven is, is een zielloos mensch. Men leze
slechts de brieven der Duitsche front
soldaten, die overal op de naarste, ellen
digste plekken standbeelden van Lenin,
en Stalin,, reusachtige partijgebouwen met
zuileA van gips en andere imitaties aan
troffen. Dat heeft het marxisme den vol
ken in het Oosten gebracht en daarmee
wilde het de wereld gelukkig maken.
een groote Gemeenschap
maansch gebied,
ieder zijn vaderland beminnend,
doch zich onderwerpend aan de hoo-
gere wetten der orde.
DE WERKELIJKE MACHTS
VERHOUDINGEN
Hauptdienstleitei Schmidt liet den krin
gen, die nog steeds verblind staren op
de»door de vtfandelijke agitatie verbreide
getallen, teneind* daaruit een overmacht
van de vijandelijke mogendheden over de
Spilmogendheden af te leiden, op indruk
wekkende wijze de werkelijke machtsver
houdingen zien, zooals deze na de gewel
dige successen van Duitschland, Italië en
Japan zich thans voordoen.
Nu Britsch-Indië met zijn 358 millioen
menschen zich gereed maakt zijn lot zelf
zorgen te maken, om het ontstaan van dit in handen te nemen, en China, met zijn
1— T"> 11— A A II M-, 11 rx Z-VM «va! Ir AM «fam XP m
zich, maar het was slechts een heesch
gefluister.
Allen keken Manfred aan.
Ik denk, dat zjjn dochter gestorven
is. Zij had onlangs een ernstig ongeluk,
zei deze.
Langzaam droeg men den zieke weg.
De dokter sloot de rij en toen keerden
Elin en Manfred in de kamer terug en
keken bedroefd naar de leege plek,
waar zooeven nog dé brancard had ge
staan. Zij hadden nog geen woord met
elkaar gesproken, toen er wèer gebeld
werd. Het was de dokter.
-Ik wilde nog even naar u beiden
komen kijken, zei hij hartelijk. Wij
zullen mijnheer Ponsiek er wel door
heen halen. Maar nu moet u beiden een
beetje voor u zqjf zorgen. Geeft u de
juffrouw een blouse van uw zuster,
mijnheer Corvin, dan wascht u zich
beiden een» flink het gezicht en de
NOGMAALS GEWAARSCHUWD
Ieder moet derhalve wéten, dat hij
partij moet kiezen in dezen strijd, die in
Juni 1941 is begonnen. Wat vóór 1941 be
stond, behoort reeds thans tot de geschie
denis. Gebleven is evenwel de strijd tegen
het bolsjewisme en zijn bondgenooten
Amerika en Engeland Derhalve zal in deze
kringen wordten toegeslagen, als onverant
woordelijke elementen dezen ons heiligen
strijd willen belemmeren.
Hoe misdadig de Engelsche radio werkt,
blijkt wel uit het feit, dat zij in den
aether verspreidde, dat de Duitsche Weer
macht wel zeer zware verliezen bij het
spoorwegongeluk moest hebben geleden.
Men verheugt zien daarover vol hoon en
interesseert zich niét voor de maatregelen,
die nu zullen volgen. Wij hebben herhaal
delijk gewaarschuwd en onze maatregelen
aangekondigd. Als men maar niet gelooft
hier in Nederland of in Londen, dat wij
ooit voor het nemen van de noodige maak
regelen zullen terugdeinzen Wij wachten
derhalve ook niet tot wellicht weer een
daad van ChurchiU fatsoenlijke Neder
landers tot saboteurs en misdadigers laat
WIE ZIJN VERANTWOORDELIJK?
Als schuldigen moeten niet slechts die
genen worden aangewezen, die in techni-
schen zin beslist de bommen hebben ge
legd. doch de krachten, die zedelijk en
moreel mede de verantwoordelijkheid
voor deze ophitsings-campagne dragen.
Op hun koffie- en theekransjes worden de
Londensche radioberichten gecolporteerd
En hoe gelukkig voelt zich nu zoo een
arme dolende, indien hij de hem inge
scherpte wijsheid als ziln laatste trouvaille
kan spuien
Het is niet de taak van het nationaal-
socialisme. den kleinen man op te han
gen, doch het nationaal-socialisme moet
dengene pakken, die de verantwoordelijk
heid draagt Er is derhalve onder deze
vijf gijzelaars geen enkele, die het bewijs
kon aanvoeren, dat hij in deze twee jaren
niet op een of andere wijze tegen de strij
ders van het nieuwe Europa heeft gehitst
of op zijn theekransje partij heeft geko
zen Of hij zich daarbij zelf zeker gevoelt
en aangenomen heeft, dat hij de wetten
niet heeft geschonden, interesseert de
nationaal-socialisten’ niet. Wij kennen deze
heeren precies en hun voortdurende vijan
dige houding. Ntemand voele zich dus vei
lig, die niet veilig is.
De strijd ‘in het Oosten wordt door de
bolsjewisten zonder eenige scrupule als
zuivere vernietigingsstrijd gevoerd.
Als derhalve hier in het Westen iémand
het waagt deze strijders in het Oosten in
den rug aan te vallen, hetzij door aan
slagen of door andere daden van sabo
tage en daarmede instemt, dan is het voor
ons slechts rechtvaardig en billijk als
tegen deze kringen, die zich door hun
vijandig optreden jegens de bezettende
macht misdragen tégenover verleden en
toekomst van Eurnnn front wordt ge
maakt.
Zoo kan men ook siecnts wenschen, dat
deze snoode daad en de gevolgen daar
van verscheidene menschen, die nooit wil
len hoorén. nu de onverbiddelijkheid van
den strijd voor oogen hebben gesteld.
Derhalve moge een ieder zijn geweten
onderzoeken, of hij de laatste twee jaar
niet op eenigerlei wijze tegen de bezet
tende macht positie heeft gekozen en of
hij niet op een of andere manier heeft
getracht te prikkelen en op te roepen tot
verzet, zij het ook slechts geestelijk. Zeer
velen zullen er zijn, die hier moeten zeg
gen: ja. ik heb dezen ontzaglijken strijd
der Duitsche en verbonden legers in het
Oosten ook thans nog niet erkend. Inner
lijk heb ik de overwinning van Engeland
gewenscht en daardoor uiteraard tevens
gehunkerd naar >i»r Tdereane 'van
Europa
Juist de laatste reis van Cnurcnill heeft
bewezen, tot welke waanzinnige daden
deze man in staat is. Degenen, die elkaar
een jaar geleden op den Atlantischen
Oceaan ontmoetten en daar met vrome
liederen den Almachtige hoonden, dr ijken
thans tezamen met den vervolger van
Christenen staUn hnn vieze zaakjes
Vervolgens behandelde Hauptdienstlei-
ter Schmidt enkele actueele aangelegen
heden, in de eerste plaats de kwestie der
gijzelaars. Hij betoogde: „Nadat de Ne
derlandsche bevolking door den Wehr-
machtsbefehlshaber, door publicaties van
de pers en door openbare redevoeringen
was gewaarschuwd geen „cht te slaan op
het gestook van Londen en zich rustig
aan zijn werk te wijden en nadat ik en
kele weken geleden te Waubacb deze aan
sporing nogmaals had onderstreept met
de woorden: „Rust is de eerste burger
plicht”, hebben toch snoode elementen te
Rotterdam getracht een Duitschen mili
tairen trein door een bomaanslag te doen
ontsporen. Hoe erbarmelijk deze plegers
van den aanslag zijn geweest blijkt wel
hieruit, dat zij hun ladingen ontplofbare
stof hadden geplaatst bij een viaduct en
dus wilden bereiken, dat de trein naar
beneden stortte. Een Nederlandsche spoor
wegbeambte moest hierbij zijn leven of
feren. De Voorzienigheid heeft ook hier
anders beslist dan deze ellendige misda
digers hadden bedoeld.
De Wehrmachtsbefehlshaber spoorde
nogmaals de bevolking qan tot deelne
ming aan het onderzoek. Ook deze tijd
verliep ongebruikt zoodat de bezettings-
autoriteiten thans gedwongen waren 5 Ne
derlanders als .gijzelaars te doen boeten.
De wetten van den oorlog zijn hard en
meedoogenloos. Juist den laatsten tijd is
gebleken met welke lichtzinnigheid de
Engelsche strategie optreedt.
A priori zij opgemerkt, dat het dood
schieten van gijzelaars voor de eene noch
voor de andere partij een aangelegenheid
is, die licht kan worden opgevat. Op
grond hiervan hebben de Duitsche bezet-
tingsautoriteiten dezen stap ook zeer rij
pelijk overwogen. Zij zijn zich bij de
beslissing volkomen bewust van de groote
beteekenis. welke deze zaak uit mensche-
lijk oogpunt heeft, en zi’ nemen deze be
slissing uitsluitend krachtens de groote
verantwoordelijkheid, die zij thans dra-
£JCn irf hpcHqcon^n wnr»- -* nm OFIZP
toekomst.
Wellicht heeft de bewogenheid, die bij
gelegenheid hiervan Nederlandsche krin
gen heeft aangegrepen, deze voor de
eerste maal eenigszins doen aanvoelen,
welk een vreeselijk harde en vooral on
verbiddelijke strijd om zijn óf niet-zijn in
het Oosten wordt uitgevochten
In Mei 1940. toen men nationaal-socia
listen doodschoot en toen de broeder van
den leider der NSB., luitenant-kolonél
Mussert wreedaardig werd vermoord,
sloeg daarop vrijwel niemand acht. Ik zou
zeer in het bijzonder de aandacht op dit
feit willen vestigen, daar er thans nog
Nederlanders zijn, die niet willen begrij
pen, dat de strijd, die in het Oosten woedt
geen oorlog in den gebruikelijken zin
der laatste eeuwen is. Zij moesten toch
door de reusachtige bewapening der bols
jewistische legers en den gruwelijken
strijd dezer onmenschelijke horden lang
zamerhand tot een ander inzicht ziln ge
komen.
DE WORSTELING IN HET OOSTEN
Evenals in het tijdperk van de volks
verhuizing ert van den Mongolenstorm.
waarin de wereld een ander aanzien
kreeg, gaat het er ook thans om. of de
volken van Europa in de door, hun gescha
pen cultuur zullen .voortlevén dan wel,
vernietigd worden en ondergaan. Deze
worsteling, die tegenwoordig in den Kau-
kasus aan de Wolga en voof Moskoü zich
afspeelt, is een worsteling om de vrijheid
van Europa
Zij stonden haastig op en wilden hel
pen Ponsiek op de brancard te leggen,
maar een heftig kreunen deed hen op
schrikken.
De ziekendrager duwde Elin zacht
terzijde.
Laat u dat maar, juffrouw, zei hij.
Dat is niets voor u.
Hij knielde neer en wilde de armen
van Ponsiek over elkaar leggen.
Hij draagt rouw, zei hij. hij
heeft een band om den arm.
Is er iemand van zijn familie ge
storven? vroeg de dokter aan Manfred.
Ik weet het niet. Ik heb er geen
idee van; ik was in lang niet bij hem.
Langzaam legden de dragers Pqnsiek
op de brancard. Toen hij erop lag,
opende hij eensklaps de oogen. Hij keek
allen aan, maar hij scheen niet te we
ten. waar hij was. Zijn lippen bewogen
handen en zet u een sterken kop koffie.
Ik drink een kopje mee.
En zonder veel woorden ging de dok
ter naar de keuken en begon daar alles
klaar te maken. Manfred en Elin deden,
wat hjj gezegd had en kwamen daarna
bij hem in de keuken. En dan werden
zij alle drie heel vrooljjk. Zij lachten
om de blouse van Else, welke veel te
groot was voor Elin en haar nog kin
derlijker maakte. Tenslotte vertrok de
dokter om andere zieken te bezoeken.
Nu waren de twee alleen in het huls.
Zij waren opnieuw stil geworden. Man
fred keek naar Elins gebogen hoofd
met het mooie, blonde haar. Hij keek
naar haar wangen en naar de donkere
wimpers.
Mag ik u iets
.je Nederlandsche Arbeidsdienst
neemt de jonge lieden op en voedt hen
op ,tot kameraadschap en gemeenschaps
geest
Het Nederlandsche i_,egioen roept de
activisten op, in het Oosten te strijden.
De Standarte Westland, die reeds in den
veldtocht in het Oosten in 1941 en thans
opnieuw lauweren aan haar roemrijke
vaan kon hechten, heeft plaats genoeg
voor goede soldaten. Het Duitsche leger,
de Duitsche Marine en de Duitsche
Luchtmacht yerheugen zich eveneens,
wanneer deze jonge Germanen, die nog
in deze groote wqrsteling willen laten
zien wat zij waard zijn, zich bij hen aan
melden.
Wij gelooven derhalve aar. onze toe
komst en wij weten, dat eens ook hier
in Nederland deze nationaal-socialis
tische idee zal doorbreken.
Laat ons aanpakken en ons werk ter
hand nemen
Nooit moede ons voor de gemeenschap
op te offeren vrij van haat, steeds slechts
in vereering van ons eigen volk willen
wij onzen plicht doen!
De waardeering kan en zal niet uit
blijven De gebeurtenissen van den dag
vertroebelen onzen kijk op de toekomst
niet. De oorlog moet en zal zegevierend
voor het nationaal-socialisme gewonnen
wonden De oude wereld echter moet en
zal sterven. Zoo zal ook het Westen
yeilig en hecht in de hand van den
Führer liggen en elke eenling bereid zijn,
zijn leven -te geven voor de veiligheid
van dit gebied
Houdt. daarom, nationaal-socialisten.
de kameraadschap die in gevangenissen
en veldslagen op de proef werd gesteld,
.hoog Houdt u met eiken afzonderlijken
volksgenoot bezig en strijdt om hem.
brengt hem in onze organisatie, dan ral
het tijdstip niet ver zijn, waarop een
maal ook in een door Nederlandsche na-
‘ionaal-socialisten geleid Nederland en
in kameraadschap met het Duitsche na
tionaal-socialisme. gesteund en bevoch
ten door de Duitsche Weermacht, dat
gene zal ontstaan, waarnaar wij allen
met verlangen uitzien
Nu ik zoo een kort overzicht heb gege
ven over groei en verleden, willen wij
nog een blik in de toekomst werpen. Ook
hier in Nederland moet eenmaal een natio-
naal-socialistische leiding de staatkundige
verantwoordelijkheid overnemen. De tijd
zal komen, dat deze strijders naast hun
politieke lei-ing ook op verantwoordelijke
wijze d*
leiden. Meent nu niet, Nederlandsche na
tionaal-socialisten, dat dit een verlichting
van uw arbeid zal vormen, of dat daar
door uw politieke strijd ook maar onbe
langrijk zou' worden. Integendeel!
Waf thans geschiedt, gebeurt voor re
kening van de bezettende overheid. Dan
zal het tijdstip komen, waarop gij voor
alles volkomen verantwobrdelijk zult zijn.
Wij zijn hier als nationaal-socialisten ge
plaatst om met u tezamen dezen weg in
het belang van uw volk, doch ook in het
belang van het Duitsche vofk, af te leg
gen. Niemand zal ons kunnen verwijten,
dat wij hebben stilgezeten. In deze twee
jaren der bezetting hebben- de verant
woordelijke mannen hun beste krachten
kunnen geven en steeds in den zin van
toenadering gestreden.
liet zich alleen uitspreken met den
mond heeft veior or)s nationaal-socialisten
geen waarde en dat heeft bij ons geen
weerklank gevonden. Slechts zij, die be
reid zijn met ons te allen tijde schouder
aan schouder te staan, zullen onze kame
raadschap genieten.
Gij hebt uw Nederlandsche volk boven
alles lief, ook wij hebben het in dezen
tijd leeren waardeeren. Honderden van
deze jonge idealisten dekt thans reeds de
bruine aarde van het Oosten. Meer dan
10.000 doen hun plicht. Honderdduizend
ingeschreven Nederlandsche nationaal-
socialisten ijveren en werken voor de
vernieuwing van hun volk en de nog
groote Germaansche gemeenschap.
Wanneer ik hier als vertegenwoordiger
der Duitsche nationaal-socialisten de
Nederlandsche kameraden dank zeg voor
hun opofferenden arbeid, dan zult gij be
grijpen, dat Ik daarbij in het bijzonder
mijn, nationaal-socialistische Duitsche
kameraden herdenk en hun voor hun op-
offerender ^rbei-4 --nn ganscher harte
dmüL
Zoo is enze nationaal-socialistische
kameraadschap gebleken en zij zal dag
.voor dag steeds weer opnieuw blijken.
Eens zullen alle redelijke menschen wak
ker geschud worden.
De driehonderdduizend Nederlandsche
arbeiders, die thans reeds in Duitschland
werken en daar hun plicht doen, hebben
eveneens deze hun nog onbekende roep
stem gevolgd. Vele jonge Nederlanders
zijn bereid den oorlogstijd voor hun eigen
ontwikkeling te gebruiken om binnenkort
eveneens naar Duitschland te gaan. De
Duitschers zijn geen onmenschen, want
zij verheugen zich over iederen arbeider,
die tot hun Germaansche ras behoort.
Echter verlangen zij de hoogste kame
raadschap en plichtsvervulling, zooals
zij het van den Führer hebben geleerd.
Zij, die op het oogenblik in Duitschland
hun blik vergrooten en hun kunnen ver
meerderen, zullen eens dankbaar zijn-
voor dezen tijd, dien zij in Duitschland
mochten doorbrengen. Schudden wij der
halve als nationaal-socialisten de jonge
revolutionnairen wakker, opdat zij zich
bet groote gebeuren waardig toonen.
TWEE HARTEN IN ÉÉN BORST
ia dezen tijd trokken ook de oude
nationaal-socialistische strijders der
N.S.B naar hun vergaderplaats
van zijn strijders naar het Oosten
wekte het Nederlandsche volk op,
breken met de oude methoden der pro-
Engelsche gezindheid en zich te schik-
kc.i naar de noodzaak der gebeurtenis
sen. Hij deed dat. terwijl hij alle Neder
landers opwekte nu niet meer te spre
ken van vijanden., maar van broeders
De bezettende macht haeft deze onV
wikkeling nauwkeurig gadegeslagen en
daaruit naderhand de noodzakelijke ge
volgtrekkingen gemaakt. Overal vorm
den zich groepen en vereenigingen, die
steeds weer betoogden Duitschgezind te
zijn, maar die tevens Engeland lief had
den. Deze twee harten in één borst had
den echter niets te maken met de eerlijk
heid van een politieken strijd.
$edert begin 1940 vlogen Engelsche
vliegers bij nacht en ontij naar Duitsch
land en wierpen zelfs in Nederland,
België en Frankrijk hun bommen op
weerlooze menschen. De Führer waar
schuwde nogmaals. Pas nadat hij had
vastgqsteld. dat op zijn waarschuwingen
jeen acht werd geslagen, viel hij ook
met zijn bommen-eskaders aan en zette
Engeland betaald, wat het Duitsche
menschen had aangedaan.
In een tweede rede, welke Reichs-
minister dr. Seyss-Inquart 26 Juli 1940
in Den Haag hield, spoorde hij in de
volgende bewoordingen de Nederlanders
tot medewerking aan
„Dat de Nederlanders nu meewerken
aan den opbouw en wel als gelijkgerech
tigde partner, die tot groote prestaties
in staat is, is de wehsch van het Duit-
sche volk. Het is duidelijk, dat alle
Nederlanders door deze verandering wor
den getroffen. De toekomst zal deze toe
treding der Nederlanders tot den vollen
stroom der gebeurtenissen toejuichen,
want het zal den Nederlanders een toe
stand van rust doen verlaten, die niet
onvoorwaardelijk op alle gebieden meer
levert dan datgene, wat een staat van
rust, die licht stilstand wordt, kan bie
den. Ik geloof, dat, deze nieuwe opbouw
aan de meerderheid van het Nederland
sche volk, vooral aan de arbeiders en de
plattelandsche bevolking, maar ook aan
den Nederlandschen koopman en zeeman,
zeer veel zal bieden, namelijk medewer
king aan een groot-Europeesch gebied,
dat door grootheid en verscheidenheid
van zijn zeden waarborg biedt tegen
crisisschokken van eiken aard”.
Al gverd slechts door de nationaal
socialisten acht geslagen op dezen op
roep. toch blijkt daaruit zeer duidelijk,
dat de bezettende mogendheid zich steeds
moeite heeft gegeven het Nederlandsche
volk kameraadschappelijk op te roepen
tot medewerking
In dezen tijd geschiedde het ook, dat
de eerste jeugdige nationaal-socialisten
zien ter beschikking stelden van de
Standarte Westland. Zij wisten niet, op
wien zij eens hun geweren zouden rich
ten. Slechts één ding beseften zij: steeds
zullen er krachten zijn, die optreden te
gen het Germanendom. Deze mannen
kunnen er zich ook op beroemen, den
grooten tijd te hebben begrepen, afscheid
te hebben genomen van al. wat hun bef
en dierbaar was en tegen den wil van
90 procent-van alle Nederlanders den
weg der rdrolutie naar de nieuwe vrij
heid te zijn*ingeslagen.
De Rijkscommissaris riep bij de jaar
wisseling 1940/1941 het Nederlandsche
volk een vóór of tegen toe.
Sneller dan menigeen had gedacht,
sloeg dit groote uur der beslissing. Zoo
eindigde het jaar 1940, nadat de Führer
in Juli de wereld nog eens de han^had
toegestoken.
den armen Ponsiek opgejaagd en mis
schien in den dood gejaagd. Else heeft
het niet één keer, maar honderd kéer
gezegd, dat ik naar Weidenau moest
gaan. En ik ben niét gegaan, ik heb
niet getelefoneerd, omdat ik zoo ver-
'liefd op Elin was en niets anders wilde
dan Elin helpen en daarmee heb ik
Ponsiek in het ongeluk gejaagd.
Mijn vader moet hem helpen, zei
Elin dan. Ik geloof, dat hij zich be
weegt.
Zij ging naar hem toe. Maar zij had
zich vergist; de zieke lag nog steeds
440 millioen menschen, volkomen van En
geland, en Amerika is afgesneden, alsook
na het verlies van Nederlandsch-Indië,
zijn bijna een milliard menschen niet meer
Voor het oorlogspotentieel der vijandelijke
mogendheden beschikbaar, terwijl ander
zijds de meeste Chineezen en volksgemeen
schappen van den Indischen en Stillen
Oceaan behalve Australië thans reeds
ingeschakeld zijn in het oorlogspotentieel
van het verbonden Japan. Aldus staan
tegenover de 50 millioen Engelschen, die
de staatkundige functies moeten zich verbonden hebben met de strijdkrach-
tei» van Nqórd-Amerika ten getale van
ongeveer 13Ó millioen, waarvan hoogstens
nog 5p tot 60 millioen beschikbaar zijn,
veel meer dan een milliard menschen, die
hun arbeidskracht voor de Spilmogend
heden geven. Daartegenover is van de be
volking der Sovjet-ünie reeds bijna de
helft voor den tegenstander uitgeschakeld
en begint vcor ons te werken.
Met een olik in de toekomst eindigde
Hauptdienstleiter Schmidt in onwrikbaar
vertrouwen op de overwinning.
„Het is dus slechts nog een kwestie van
tijd, wanneer bolsjewieken en plutocraten
hun wapens zullen moeten leerleggen. In
het Oosten gaat het bolsjewisme reeds zijn
vernietiging tegemoet, in het Westen voe
ren de Duitsche duikbooten en vliegtuigen
hun harden en voortArend mét succes
bekroonden strijd tegen de ravitailleerings-
scheepvaart van Engeland en Amerika.
Eens zal het tijdstip komen, waarop het
groote Engeland door het lot gedwongen i
zal worden, de rol van het kleine Malta
over te nemen
Het is algemeen bekend, dat thans reeds
de rijke plutocratenzonen en dochters met
hun familieleden naar Canada vertrekken.
Moge thans nog de Engelsche lucht
macht hier en daar steden en daarmede
oud Duitsch cultureel bezit vernietigen,
eens zal het tijdstip komen, waarop wij
met een enormen bommenregen Engeland
zullen aanvallen. Iedere bom, <]ie thans op
Duitsch of bezet gebied wordt’ geworpen,
zal eens duizendvoudig .worden vergolden.’
Engeland zal dan, evenals Malta, nog
slechts een aanlegplaats zijn voor uiteen
geslagen convooien. Wij willen echter den
Almachtige bidden, dat hij ons de bestraf
fing en terechtwijzing van Amerika vpor
al deze reekelooze daden, die Amerika
onder Wilson tot en met Roosêvelt heeft
bedreven, zal overlaten. Het zijn toch ten
deele menschen van ons bloed, die, door
rijkdom verblind, geen cultuur-mee? die
nend, het Avondland ontroyw geworden
zijn en zich als alfvallige zonen thans tegen
hun moeders in Europa verheffen. Ook
met deze krachten zullen wij.hét den een
of anderen dag klaar spelen.
Dan zal het tijdstip komen, waarop het
Avondland in oude schoonheid weer zal
opstaan, de edele kunsten weer zullen be
oefenen en der menschheid een lange
vrede zal beschoren zijn.
De Führer. Adolf Hitler, heeft ons dezen
weg reeds sédert 20 jaren gewezen en is
ons moedig en zeker voorgegaan Wij wil
len hem getrouw volgen en den strijd op
ons ntmen, vooraan het volk van 92 mil
lioen Duitschers, dat zich opofferend in
den strijd werpt, teneinde daardoor den
weg te banen voor de vrijheid van het
reeds zoolang onderdrukte Europa.
Indien gij, kameraden, mij nu vraagt:
hoe lang duurt de oorlog nog? dan kan
ik daarop slechts antwoorden: tot aan de
overwinning!
Tal van groote en kleine firma’s in den
lande maken er een gewoonte van, en het
is een goede gewoonte, eens per maand
een bepaald bedrag over te schrijven op
de girorekening van de Nederlandsche
Ambulance. Deze firma's staan bij de ad
ministratie der ambulance op de eerelijst
vermeld. Zorgt er voor, dat uwe firma ook
op deze eerelijst geplaatst wordt. Geeft
uw boekhouder opdracht, maandelijks een
vast bedrag te storten op de girorekening
van de Nederlandsche Ambulance 8 7 6 0 0
Nederlandsche Ambulance, Koninginne
gracht 22 's-Gravenhage
roerloos.
Zwijgend zaten de beide menschen
naast hem, verdiept in hun treurige ge
dachten. Eindelijk kwam de dokter
terug. X
Kom, zei hij, ,wat bent u beiden
bleek. Is er iets met onzen zieke ge-
77) (Nadruk verboden)
Roman van J. KöNIG
Manfreds stem werd een heesch ge
fluister. Hij legde den brief neer. Elin
greep ernaar en las hem nog eens over.
En ik heb er geen idee van gehad,
ft was erbij, toen von Erdmannsdorf
tn Anacker den wagen kwamen bekij
ken. Maar ik wist immers niet, dat von
Erdmannsdorf hem op zijn naam had
'erpand. Werkelijk, ik heb het niet ge
beten, ik zweer het u.
Manfred luisterde niet. Hij
teoor zich uit en dacht
Het is mijn schuld! Het is alleen
Oiljn schuld. Ik heb de anderen veroor
deeld en ik was schuldig En terwijl ik
beende, dat ik onschuldig was, heb ik