Hitler te Berlijn
Rede
van
B3i^ /Sk
1 fc
Mo. 18442.
Maandag 22 Maart.
1943.
Crebbeberg
Plechtigheid op den
Generaal
de
Europa afgewend
voor
en
Bolsjewistisch gevaar
Rijkscommissaris
het woord
Christiansen,
Mussert voerden
Millioenen stroomen naar
het front
ZWARE SOVJET-VERLIEZEN
VERDUISTEREN
BOVENLOOP VAN DEN DONETZ
OVER BREED FRONT BEREIKT
HET VESTIG1NGS- EN VERHUIZINGS-
VERBOD
KEURINGEN VOOR DE
WAFFEN-SS EN HET LEGIOEN
van 6.58 nar nam. tot 6.36 uur voorm.
Rede van den Rijkscommissaris
EEN SYMBOOL
DE PLECHTIGHEID
HAAGSCHE
COURANT
uitdrukte,
het
groote
Jodl,
de parlementaire Engelsche dei
toen hij in 1936 nog geen veran!
Hitler, Sieg Heil”.
alle
~ien
len,
de
Nederlandsche Vrijwilligers In de
Savjet-Unie. (S.S.P.K.-Leiü-O.-HJ
een
uit
de
de
Op Heidengedenkdag heeft de Führer in den „Ehrenhof” van het Berlijnsche
„Zeughaus” een rede gehouden, waarin hg o.a. reide:
Voor de vierde maal vieren wij den Heidengedenkdag van ons volk in dit
gebied. De dag der herdenking is verlegd, omdat ik meende pas thans de plaats
van mijn werk, waaraan ik sinds maanden gebonden was, met rustig geweten
te kunnen verlaten. Immers, dank zjj de offervaardigheid en heldhaftigheid van
onze soldaten aan het Oosteljjke front is het gelukt, thans definitief de crisis te
boven te komen, waarin het Duitsche leger door een onverdiend lot was
gestort, het front te stabiliseeren en alle maatregelen te nemen, die aan de voor
ons liggende maanden weer het succes tot aan de definitieve overwinning moeten
verzekeren. Dat het in die omstandigheden verantwoord kan worden, het thans
sinds vele maanden bestaande verlofsverbod met ingang van heden op te heffen,
om in de komende maanden in toenemende mate aan onze dappere mannen weer
den weg naar hun dierbaren in het vaderland te openen, maakt het ook voor
mijn geweten gemakkelijker, vandaag hier te zijn.
oorlog pas goed onvermoeid gaan werken
aan de verwezenlijking van een program
dat in zijn laatste consequentie moet leiden
tot de volledige opheffing der klassente
genstellingen en tot de totstandbrenging
eener ware socialistische gemeenschap.
Herdenkingsrede generaa
Christiansen
Nadat de kapel koraalmuziek ten ge-
hoore had gebracht, besteeg generaal
Christiansen het spreekgestoelte voor het
uitspreken zijner herdenkingsrede.
Nauwelijks zijn de woorden van den
Führer Adolf Hitler voorbij, of wij staan
hier aangetreden op dit kerkhof, dat een
symbool is voor de Duitsche en Neder-
landsche kameraadschap om ook diegenen
i, te gedenken, die voor ons streden, over
wonnen en voor volk en vaderland vielen.
Wij Duitschers hebben na een zwaren
wereldoorlog jaren moeten doormaken,
waarin op den voorgrond steeds het mee-
doogenlooze woord „strijd” gestaan heeft.
Wij geloofden in 1933, toen onze Führer
Adolf Hitler in ons Rijk vrede en orde had
geschapen, dat wij toen een aantal vredige
jaren voor ons hadden om datgene, wat wij
in een wereldoorlog en in de jaren daarna
veroverd hadden te stabiliseeren en uit te
breiden. Wij hebben het echter alleen weer
moeten beleven, dat precies zooals genera
ties geleden, dezelfde vijanden zich weer
gereed maakten om tegen ons op te trek-
•ken en zich weer bewapenden en dat wij
op zekeren dag oolf weer zouden moeten
aantreden voor een heiligen strijd voor
volk en vaderland.
Thans staan wij al weer jaren aan alle
fronten, hetzij te land, in de lucht of op
de wereldzeeën, Doch, kameraden in dezen
wereldoorlog is het toch geheel anders
dan in den vorigen, toen wij de geheele we
reld tegen ons hadden. Thans staan name
lijk verbonden volken aan onze zijde. Al
deze landen weten wat bolsjewisme is en
zoo scharen zich thans als strijders aan
onze zijde de naties, die met ons strijden
voor de overwinning en die het bolsjewis
me van de hand wijzen.
HERDENKING DER GEVALLEN WAPENBROEDERS
leenen en hebben zijn kameraden van de
afdeeling pantserjagers naar aanleiding
van gelijke wapenfeiten 6 Ijzeren Kruisen
1ste klasse en 20 Ijzeren Kruisen 2de
klasse ontvangen.
Zoo wordt heden in Eet manende appèl
der gesneuvelden het front van het Nieuwe
Europa opgebouwd voor een goede en
rechtvaardige zaak, want dit verheft on
zen strijd zoo torenhoog boven de ge
jaagdheid van onze vijanden, dat hun
overwinning) vernietiging en een nieuwen
oorlog zou beteekenen, onze overwinning
daarentegen vrede, opbouw en een le
vende rechtvaardigheid zal brengen, op
gebouwd op de volkeren van dk wereld
deel als de door God gewilde bouwsteenen
van de menschheid.
Het leger der gesneuvelden heeft de wa
pens niet neergelegd, het marcheert in
werkelijkheid in de gelederen der strij
dende soldaten mede. Het staat als ver
maning en nationaal geweten voor ons
allen: front en vaderland. Zijn eeuwig
zwijgen is de gebiedende stem, die ons
allen oproept tot de grootste medewer
king. Wij hooren de stem, wij volgen.
(Zie verder le blad, pagina 2)
De Führer bij de plechtigheid t.g.v.
den Heidengedenkdag 1943.
(Telefoto Hoffmann-Stapf)'
'2. I J.) ƒ1.65, elke m.M. m. tot 22
22 Halve oplaag, halve prijs. Reel,
p. p. 10 ct. KJ, Adv (in halve opl.) ƒ0.57.
0,48. Adv. ..Br. bur. v. d. bl.” 10 c meer
J—-- - -
Telefoon 116300 (zeven lijnen) BUREAUX: WAGENSTRAAT 35—37 G‘»*o No. naoo
Bijkant. Sohev. Kelzerstr. 319, Tel. S50310; Fil.i Rljsw., Kantoorboekh. Leeuwendeel, Oranjel. 3, Tel. 119461
Voorb., Bookh. H. E. G. Ruys, Heerenetr. 124, Tel. 778036; N.V. Kantoorb. Th. J. de Konlng, Goudsbloem!. 3, Tol.
330263; Boekh. J. B. v. Beters jr„ Theresiastr. 108a, Tel. 772444; Boekh. F. O. Couvée, v- Hoytemastr. 66 Tel.721187
En wanneer wij van helden en strijders
spreken, dan is dit zeer in het bijzonder in
dezen oorlog gemotiveerd, want nog nooit
is een oorlog zoo hard en meedoogenloos
geweest. Wie thans helden eeren «n ge
denken wil, die moet zelf een strijder zijn
opdat hij zich kan scharen in hun" gelede
ren, want hij weet zelf thans niet wanneer
hij het Walhalla als strijder en overwin
naar zal binnengaan, precies zooals diege
nen die ons zijn voorgegaan.
Thans is er slechts één eer, één arbeid
en één strijd, n.l. dat man en vrouw zich
naast elkaar oprichten in geheel Eurqpa,
tegen dit meedoogenlooze Oosten. Wij/we
ten, dat na dezen strijd aan ons de
overwinning zal zijn; want voor ons mar
cheert de Führer en voor den Führer
staat de strijd, doch achter den strijd
staat de overwinning.
Wanneer het nog noodig geweest zou
zfjn, ons volk den geheelen ernst van dit
geweldige conflict te land, ter zee en in
de lucht, dien strijd op leven en dood, te
verduidelijken, dan heeft vooral de afge-
loopen winter ook den laatsten twijfel
daaraan weggenomen. De steppen van het
Oosten hebben nog eens haar massa’s van
millioenen tegen Europa laten optrekken,
opgezweept $oor dezelfde macht, die sinds
vanouds oorlogen organiseert, daaraan
verdient en daarmede juist in het huidige
tijdperk kapitalistische belangen en bols
jewistische instincten laat dienen voor het
zelfde doel.-^
De laatste veile week van de boeken-
actie voor onze Nederiandsche werkers in
Duitschland is ingegaan. Kijkt uw boe
kenkast nog eens goed na of u nog wat
te missen hebt.' De Jeugdstorm komt het
gaarne bij u halen!
lijke voorrechten als degenen, die dienen
in de Waffen-S-S. of het Legioen; kost
winnersvergoeding, kostelooze ziekenver
pleging, extra levensmiddelen, enz.
Tijdens deze keuringen kunnen zich ook
diegenen melden, die tot de Gewnaansche
S.S. in Nederland willen toetreden
233'43 9.0Q Amsterdam, School
lepenweg 13 243’43 10.00 Utrecht.
Wehrmachtheim, Mariaplaats 25—3'43
10.00 Amersfoort, Dienstgebouw Leus-
derweg, 26—3—'43 10.00 DenHaa^ CaiA
JDen Hout” Bezuidenhoutschewe».
Teneinde misverstand te voorkomen
deelen wij mede, dat het Vestigings- en
Verhuizingsverbod in- de kuststreek, dat op
15 October 1942 voor den tijd van drie
maanden door den secretaris-generaal
van Binnenlandsche Zaken werd ingesteld,
op 15 Januari j.l. wederom voor den tijd
van drie maanden is verlengd.
PRIJS DEZER COURANT; ”oor 's-Gravenhage bij vooruitbet. per 3 mnd.
met „Kikerikl", „De Nieuwste Mode”, „Kol. Bljbl.” en „Letterk Bijbl."
ƒ3.15. Fr. p. p. met Modebl. ƒ4.20. i. Mod'»’', ƒ3.95. Bultsnl. ƒ9.46.
Bij postkant, tegen de geld, goedgek. abonn.pr. Aft. nr. 6 c., fr. p. p. 10 c.
Duitsche verliezen
Daarmede zullen de 542.000 mannen, die
dezeitweede wereldoorlog tot dusver van
ons aan dooden geëischt heeft, niet tever
geefs gevallen zijn, maar zullen zij als
onvergankelijke helden en pioniers van
pen beter tijdperk in onze gelederen voor
altijd «voorttevon.
De Almachtige, die ons door alle be
proevingen zijn zegen niet ontzegt en die
de in ons wonende kracht daardoor ver
sterkt heeft, moge ons daarom ook in de
toekomst bij staan om te vervullen, wat
wij tegenover ons volk tot aan de over
winning schuldig zijn.
Daarmede buigen wij weer eerbiedig
het hoofd voor de doode kameraden, voor
de om hen treurende familieleden, voor de
vermoorde mannen, vrouwen en kinderen
in ons vaderland en voor al de slachtof
fers van onze bondgenooten.
Het S.S.-Ersatzkommando Niederlande
deelt mede: Nederlanders van Arisch
bloed in den leeftijd van 1745 jaar (ook
gehuwden) die lichamelijk zoowel als
geestelijk goed ontwikkeld zijn en zich
geheel kunnen geven aan dc eischen, die
de opleiding hun stelt, kunnen zich bij de
genoemde adressen vervoegen, teneinde
gekeurd te worden.
Thans bestaat ook de mogelijkheid tot
opleiding en dienstvervulling in Neder-
:«hJ, in een speciaal wachtbataljon. Ge
zinsleden dezer vrijwilligers hebben se
dan duizend dagen en wordt thans terzijde
gestaan door het Duitsche Vaderland, dat
zelf in groote deelen van het Rijk oorlogs
gebied is geworden. Niet alleen, dat het
door te werken en te produceeren aan
onze soldaten de wapens levert, neen, het
is gedwongen zijn eigen strijd te strijden
en bij het dulden en verdragen der vijan
delijke vernietiglngswoede groeien vrou
wen, ja kinderen op tot een héldendom.
dat zich vaak in niets meer onderscheidt
van datgene, wat op vele plaatsen van het
front gebeurt
Wat echter de z.g. „neutrale wereld”
betreft, de voorwaarde voor de daar zoo
geliefde aanmatigende, nu eens bespiege
lende. dan weer doceerende beschouwing
der gebeurtenissen valt toch slechts uit
sluitend te zien in de offervaardigheid van
hen, die zij er voor bewaren, de harde
werkelijkheid aan eigen lijf zelf te leeren
kermen en gevoelen. Want één ding is ze
ker: in zulk een tijd kunnen volkeren op
den duur slechts met een duidelijke hou
ding bestaan. Wij mogen derhalve den xij-
and slechts dankbaar zijn, dat hij met
eigen hand den geest van valsche objecti
viteit in het Duitsche volk uitdooft en in
plaats daarvan zet.de natuurlijke instinc
ten: Warme liefde jegens het Vaderland en
jegens ons volk met voorbijzien van alle
grenzen van afkomst en geboorte en gloei
ende haat tegen eiken vijand
Vastberadenheid van het Volk
De branden in onze steden en dorpten
zullen steeds meer die vastberadenheid
van ons volk stalen, een vastberaden
heid, die, niet meer vertroebeld door ge
voelens van wereldburgerdom, maar ge
voed door het inzicht van een doodelijk
gevaar en vervuld van een grimmig fa
natisme, dit gevaar nu eens en voor al
uit Europa en uit ons eigen volk wil
verwijderen. En ik herhaal mijn vroegere
voorspelling, dart aan het einde van de-,
zen oorlog niet Duitschland of de met
Duitschland verbonden staten slachtoffer
van het bolsjewisme zullen zijn geworden,
doch wel die landen en volkeren, die,
door zich steeds meer in handen van het
jodendom te begeven, op zek^pen dag de
ineenstorting en daarmede hun einde zul
len beleven als gevolg van het bolsjewis
tische Rif. waartegen zij zelf het aller
minst bestand zijn, alleen reeds door hun
yeroudprde maatschappelijke ordening.
Niet van het nationaal-socialistische of
van het fascistische bewind zal geen
draad meer overblijven, maar een oud
wereldrijk zal ontbonden worden. De zon
de tegen het eigen en gelijke bloed zal
zich wijzigen in een eens ten hemel
schreiende ellende en ongeluk in deze
landen zelf. Van ouds heeft alleen die
gene het recht de helden te gedenken, die
zich voor hen niet behoeft te schamep.
De winter van dit jaar heeft echter het
Duitsche volk niet alleen niet tot het dé
faitisme gebracht, maar tot een nog ge
weldiger mobilisatie van al zijn krachten.
Die krachten gaan thans gebruikt worden.
De productie van oorlogsmateriaal neemt
voortdurend toe.
Naar het front stroomen aan jonge sol
daten, vrijgemaakte mannen en herstelde
soldaten, millioenen manschappen. Oude
lichtingen en knapen zullen bovendien
de afweerwapens van het vaderland be
dienen. honderdduizenden en nog eens
honderdduizenden vrouwen en meisjes 1
Kameraden, wij hebben onze doode hel
den herdacht en wij allen nemen weer met
frisschen moed onze dagelijksche taak op
en van deze heilige plaats uit geven wij
den Führer de verzekering, dat wij hem
trouwe volgelingen zurfen zijn, zooals deze
helden, deze doode kameraden die voor
ons gestreden en overwonnen hebben. Ka
meraden, wij gedenken onzen Führer met opiei
den ouden strijdkreet: „Den Führer Adolf I land,
Hitlar «iao Uail’’ - >>nal.
Maan: 22 Mrt. onder 7.14 v.m.. op 7.36
n.m. V.M. 23 Mrt. onder 7.38 v.m., op
8.47 n.m.
Nachtdienst Dokters: Tusschen 10 u. n.m.
en 7 u. v.m. No. 113058.
Ziekenfondsleden de Volharding no. 116364
zg. Stadspatiënten no- 49.
Ziekenvervoer (Ziekendienst Den Haag)
No. 115995.
Vervolgens richtte de Rijkscommissaris
Zich als volgt tot dé aanwezigen:
Kameraden
Het is een mooie, met ons karakter
overeenkomende gedachte, om op een be
paalden dag in het jaar al degenen te ge
denken. die door hun optreden als soldaat
hun leven gegeven hebben voor hun „Hei
mat”, voor hun vaderland, hun volk. Zoo
zijn zij allen thans bij on», die in den
eersten wereldoorlog en in dezyn nieuwen
strijd, die de definitieve beslissing moet
brengen, den soldatendood gestorven zijn.
Zij hebben het aardsche omhulsel afge-
legd en staan aan de overzijde van de
nauwe beperktheid, waarin wij ademen
en werken. Zij gaven hun leven op een
oogenblik, waarop hen het rhythme der
heldhaftigheid omvangen gehouden heeft.
Onze gedachten gaan in het bijzonder
uit naar die kameraden, die op deze .plek
gevallen èn hier begraven zijn: de solda
ten van de Weermacht, de mannen van
mijn eigen geboortestreek, de S.S.-Stand-
arte „Der Führer”, die hier de beslis
sing hebben geforceerd en de Nederland-
sche soldaten, die bij de vervulling van
hum opdracht hier hun leven hebben ge
laten. Thans, met.het inzicht en het be
wustzijn van de beteekenis van dezen de
geheele wereld pmvattenden strijd, zijn
wij vervuld van de zekerheid, dat ook
deze strijd om dezen berg een bouw
steen was in het geweldige werk der
Voorzienigheid en dat die strijd ons thans
laat aantreden voor de laatste beslis
sing. want niets wan grootsch is wordt
ons geschonken, het moet door strijd en
daaróm ook door lijden verworven wor
den.
Het bloed van hen. die hier gesneuveld
zijn, werkt als een niet tot zwijgen te
brengen vermaning aan allen, die in de
gevechten der Meidagen van 1940 nog
niet het opvlammen en verbranden van
den laatsten scheidingsmuur willen zien,
die onze mannen en volkeren nog geschei
den wilde houden tegenover een lot, dat
gemeenschappelijk door strijd moet ver
kregen worden en naar gemeenschappe
lijke welvaart moet leiden, een verma
ning dus aan allen, voor wie deze ge
sneuvelden slechts doellooze offers moes
ten blijven.
Maar deze vermaning heeft niet tever
geefs geklonken. Van hieruit dringt onop
houdelijk het denkbeeld naar buiten tot
de harten der Nederlandsche mannen
die dezen roep verstaan. Voor elk der
hier gesneuvelden zijn reeds tien en meer
mannen opgestaan en in het gelid van
onze strijders getreden. In alle formaties,
vooral in de Standarte Westland, het Vrij,
willigerslegioen en het N.S.K.K.. hebben
zij getuigenis afgelegd van de manmoe
digheid van Nederlandsche mannen, en,
om slechts een voorbeeld te noemen, on
langs. kon onze Führer aan een Neder,
lander als eersten soldaat der Germaan-
sche broedervolkeren het ridderkruis ver.
honderdduizenden vrouwen
zullen hen daarbij helpen.
Duitsche Weermacht een
strijdende natie
Zoo verandert de Duitsche Weermacht
steeds meer in een strijdende natie. Het
nationaal-socialisme, dat eens in een ver
bitterden strijd zonder ook maar ooit
de minste gedachte aan een compromis
gekoesterd te hebben zijn tegenstanders
in het binnenland heeft overwonnen, zal
thans en in de toekomst als toonaange
vende macht van het Rijk ook met zijn
buitenlandsche vijanden het weten klaar
te spelen. Het Rijk wordt daarbij onder
steund door de met ons verbonden volke
ren, die van Europa tot Oost-Azië vastbe
sloten zijn hun substanties des bloeds als
ook hun cultureele waarden te verdedigen.
Het Rijk heeft mede-strijders, vooral ech
ter onder,Idle volkeren, die duidelijk in
zien, dat hun eigen toekomst slechts mo
gelijk is in het kader van een ordening,
die tegenover hét bolsjewisme tfls het
duivelsche instrument der verwoesting
met succes stand hpudt. Met hoe grooter
vastberadenheid dit conflict wordt uitge
vochten met des te minder compromissen
het wordt voortgezet, des te duurzamer
zal dan de vrede zijn, dié vooral ons con
tinent ter genezing van zijn wonden noo
dig heeft.
Over het kenmerk van dien komenden
tijd zullen echter niet die menschen be
slissen, die de waarde van den verdwenen
vrede niet hebben ingezien en in hun mo-
reele verblinding tot een oorlog hebben
opgehitst en daarmede hun eigen volkeren
naar den ondergang hebben geleid. Neen,
daaroyer zullen alleen die staatslieden»be.
slissen, die reeds voor dezen oorlog heb
ben begrepen, dat zij zelfs bij bescheiden
aardsche rijkdommen desondanks voor
hun volkeren naar een hooge mate van
sociale en cultureele prestaties moeten
streven. Derhalve zal de toekomst der
ware beschaafde volkeren noch joodsch-
bolsjewistisch, noch joodsch-kapitalistisch
zijn, maar zal zij in den dienst der natio
nale belangen overal steeds meer streven
naar de ware volksgemeenschap als hoog
ste ideaal. De Duitsche nationaal-socialis
tische staat, die deze doelstelling van het
begin af aan heeft bezeten, zal na dezen
PRIJS DER ADVERT.; Ml m.M. (5 reg.
m.M. (10 reg ƒ0.19. Elke m.M. m. 21 ct. L
ƒ0.51 p. m.M. Bewijsn. Set., fr. j
Dienstaanb. ƒ0.38 Per», gevr. ft--
DUITSCH WEERMACHTBERICHT
HOOFDKWARTIER VAN DEN FÜH
RER, 21 Maart (D.N.B.) Het Opperbevel
van de Weermacht maakt bekend: Ter
wijl onze troepen in het gebied van Char-
kof-Bjelgorod over een breed front den
bovenloop van den Donetz hebben bereikt,
gelukte het ook meer naar het Noorden
in "hét gebied van Sjefsk de laatste nog
aanwezige leemte te sluiten en een vaste
verbinding met den sector Orel tot stand
te brengen. De vijand heeft gisteren aan
het geheele Oosnelijke front nog slechts
aangevallen ten Zuidwesten van Wjasma.
ten Noorden van het Ilmenmeer en ten
Zuiden van het Ladogameer. Zijn aanval
len zijn overal mislukt. De Sovjets leden
opnieuw zware verliezen en verloren weer
talrijke pantserwagens. In den tijd van
11 tot 20 Ma&rt werden aan het Ooste
lijke front alleen door formaties van het
leger en van de Waffen-S.S. 961 Sovjet-
pantserwagens vernietigd, buitgemaakt
of onklaar geschoten. Het spoorweg-
knooppunt Bataisk aan de mond van den
Doil, de stad Worosjilofgrad, Leningrad,
fabrieken aan den bovenloop van de WoL.
ga. alsmede stad en haven van Moer-
mansk vormden alle het doel van doel
treffende luchtaanvallen.
Een aanval van vrij sterke vijandelijke
strijdkrachten in Midden-Tunis werd af
geslagen. De plaats Gafsa, die tijdelijk
door mobiele beschermende strijdkrachten
was bezet, werd in het kader der krijgs
verrichtingen eenige dagen geleden vol
gens de plannen weer ontruimd. Jagers
en luchtdoelgeschut van de luchtmacht
schoten gisteren in het gebied van de
Middellandsche Zee 16 vijandelijke vlieg
tuigen omlaag, terwijl 3 eigen machines
verloren gingen.
eerebataljon aangetreden,
een compagnie van het leger,
marine, van de luchtmacht en
Waffen-SS.
Toen de Führer het Zeughaus verliet,
meldde zich bij hem de commandant van
het eerebataljon, drager van het ridder
kruis luitenant-kolonel Gehrke, en onder
de klankèn van een marsch en van de
volksliederen schreed Adolf Hitler met
zijn gezelschap langs het front. Vervol
gens begaf de Führer zich in het eere-
gedenkteeken, waar hij een krans neer
legde en eenige oogenblikken in gepeins,
vertoefde. Na het verlaten van het eère-
gedenkteeken begroette de Führer de
oorlogsslachtoffers en hield met hen een
vrij langdurig gesprek. Bij het vertrek
brachten vele duizenden Berlijners, die
in dikke rijen om het grootè plein en
langs Unter den Linden stonden., den
Führer een levendige ovatie.
Hoe groot het gevaar was, dat het oud
ste beschaafde continent ter wereld dezen
winter geloopen heeft om te worden over,
rompeld. blijft overgelaten aan het latere
geschiedkundige onderzoek. Dat dit ge
vaar thans gebroken en daarmee van
Europa is afgewend, is de onvergankelijke
verdienste van de soldaten, die wij thans
herdenken.
Doch reeds een blik op de geweldige
voorbereidingen, die het bolsjewisme ge»
troffen heeft ter vernietiging van onze
wereld, doet met huivering inzien, waarin
Duitschland en de geheele rest van het
continent geraakt zouden zijn, wanneer
niet de nat.-socialistische beweging 10 jaar
geleden de macht in den staat verkregen
had en met de haar eigen vastberadenheid
na tallooze mislukte pogingen tot beper
king der bewapening begonnen was aan
het herstel van de Duitsche Weermacht.
Want het Duitschland van Weimar, het
Duitschland van ons vermolmd, marxis-
tisch-democrajisch partij gekonkel, zou
door dezen storm uit Binnen-Azië zijn
weggevaagd als kaf door een orkaan.
Steeds duidelijker zien wij in, dat het con
flict waarin Europa zich sinds den eersten
wereldoorlog bevindt, geleidelijk het ka
rakter aanneemt van een strijd, die slechts
vergeleken kan worden met de grootste
historische gebeurtenissen van het ver
leden.
Een oorlog zonder medelijden en er
barmen werd ons door het eeuwige joden
dom opgedwongen, een oorlog die, indien
hij niet voor de grenzen van Europa de
elementen der verwoesting tot staan zou
weten te brengen, dit continent zou ver
anderen in één groot puin veld. Maar niet
de verbrande steden en niet de verwoes
te cultuurmonumenten zouden het^zijn,
die als ergste gevolg van dezen strijd dan
over zouden blijven, maar de beestachtige
vermoorde menschenmassa’s, die aan
dezen vloed uit Binnen-Azië precies zoo
ten offer zouden vallen als reeds het ge-
val is geweest in den tijd van de aan
vallen der Hunnen en Mongolen.
De vijandelijke doelstellingen
Wat de Duitsche en de met hen ver
bonden soldaten thans in het Oosten »be-
schermen, is niet het steenen gelaat of
het sociale en geestelijke kenmerk van dit
continent, maar het zijn de eeuwige men-
schelijke substanties vanwaar sinds de
vroege tijden waarden zijn uitgegaan, die
niet alleen aan Europa en Amerika, maar
nog veel verder, aan de geheele mensche-
lijke beschaving haar huidige uitdrukking
geven. Naast deze, uit het Oosten drei
gende wereld van de barbaarschheid be
leven wij niet minder de satanische ver-
nielingswoede van het met haar verbon
den z.g.n. Westen. De oorlogsdoelstellin-
gen van onze vijanden zijn ons uit tallooze
publicaties, redevoeringen en openbare
eischen bekend. Het geklets van een At
lantisch charter is daartegenover even
veel waard als de voormalige 14 punten
van Wilson waarde hadden tegenover de
toen gekomen reëele wording van het
dictaat van Versailles.
Zooals de oorlogsophitser Churchill in
de parlementaire Engelsche democratie,
toen hij in 1936 nog geen verantwoorde
lijk leider van Groot-Brittannië was, met
zijn uitspraak, dat Duitschland weer ver
nietigd moest worden, den weg gewezen
heeft aan de komende ontwikkeling, zoo
ontwerpen in diezelfde democratieën de
elementen, die thans de vredesvoorwaar-
den willen stellen, nu reeds den door hen
nagestreefden toestand van Europa na den
oorlog. En hun doelstellingen worden vol
ledig gedekt met de ons niét alleen be
kende, maar beleefde demonstraties hun
ner bolsjewistische bondgenooten: uit
roeiing van alle continentale volkeren met
s een nationaal bewustzijn en in de eerste
plaats uitroeiing vgn oqs eigen Duitsche
Volk. Of daarbij Engelsche of Amerikaan-
sche bladen, parlementsleden, volksrede
naars en schrijvers de verwoesting van
het Duitsche Rijk, de ontvoering der kin
deren van ons volk, de steriliseering der
mannelijke jeugd enz. als eerste oorlogs
doel opeischen, of dat het bolsjewisme
zonder aarzeling de afslachting van ge
heele volksgemeenschappen van mannen,
Vrouwen en kinderen in de practijk uit
voert, komt precies op hetzelfde neer. Im
mers, die laatste drijvende kracht is toch
de eeuwige haat van dat vervloekte ras,
dat sinds duizenden jaren als een ware
geesel Gods de volkeren zoo lang tuch
tigt, totdat -deze zich, in tijden van zelf
bezinning, zich tegen hun pijnigers gaan
keeren.
Ik zeg dit niet voor het Duitsche volk.
Het heeft heden in zijn moreele houding
Seen woorden van troost noodig Het front
Bewijst zijn stille heldendom sinds meer
Wij staan thans op dit heidenkerkhof,
dat bijzonder geadeld is door onze SS, die
thans weer in het Oosten in het brandpunt
van den strijd staat. Naast de hier gesneu
velde SS-helden, liggen onze .Nederlapd-
sche kameraden, aan wie wij ’(precies zoo
denken. Zoo was dit jaren geleden nog
niet voorzien. Daarom zei ik aan i>et be
gin, dat dit heidenkerkhof een symbool
is. Wij hebben nu de gebeurtenissen in het
Oosten beleefd, dezen strengen winter aan
welks einde het woord Stalingrad stond.
Wanneer men misschien geloofd heeft, dat
dat het begin van het einde zou zijn, dan
weten zij nu, dat het precies anders uitge
komen is. Deze helden van het Oostelijke
front zijn opgestaan ouj het front te dek
ken en daarom gedenkén wij nu zeer in
het bijzonder het Oostelijke front.
In onzen geest marcheeren de gevallen
helden uit den grooten wereldoorlog, uit
de Beweging en uit den tegenwoordigen
oorlog mede. De Heldengedenkdag is voor
ons niet zooiets als een plicht, doch is iets
vanzelfsprekends geworden. Daarom ne
men wij steeds van dezen dag weer moed
en een fanatiek geloof mede. Wij dragen
dit fanatieke geloof vooraan. Op hevel van
den Führer dragen wij het op de plaats,
waar hij ons stelt en deze plaats zal altijd
zijn: strijd en overwinning.
De voornaamste der bijeenkomsten,
welke op verschillende plaatsen in ons
land, op dezen eersten dag der lente, ter
herdenking der gesneuvelden werden ge
houden, was die op den Grebbeberg bi;
Rhenen, waar de gevallen Duitsche en
Nederlandsche 'soldaten, die hier in de
Meidagen van 1940 tegenover elkaar ston
den. temidden eener schoone natuur een
gezamenlijke laatste rustplaats hebben
gevonden.
De graven waren met dennegroen, tul
pen en narcissen gesierd. Rond het cen
traal gelegen groote kruis, waarbij de
oorlogsvlag geheschen was en uit twee
flambouwen vlammen flakkerden, hadden
zich deelen van het Ersatzbataljon der SS-
Standarte Germania, een afdeeling van de
Weermacht en een militaire kapel der
Waffen-SS opgéstteld Dof glommen de
helmen der onder het geboomte in dichte
gelederen verzamelde manschappen.
Voorts waren deputaties aanwezig van de
N.S.D.A.P., de N.S.B., de Nederlandsche
politie en den Nederlandschen Arbeids
dienst, benevens verwanten der gevalle
nen.
Omstreeks twee uur betrok de vaandel-
wacht haar plaats achter het spreekge
stoelte. Spoedig daarop arriveerden de
Weermachtbevelhebber in Nederland
generaal der vliegers Fr. Christiansen, de
Rijkscommissaris Rijksminister Seyss
Inquart, de höhere SS-und Polizeiführer
Gruppenführer en Generalleutnant Rauter,
die den Reichsführer-SS vertegenwoor
digde en Mussert, met gevolg het terrein.
De bevelhebber der Waffen-SS, General
leutnant en SS-Gruppenführer Demelhu-
ber meldde hun de gelederen, waarna zij
deze inspecteerden.
Voor de derde maal in dezen
oorlog zijn in Nederland de
gesneuvelden uit de Meidagen’ van
1940 herdacht. Op het stille kerk
hof, waar de gevallenen rusten.
Nederlanders zoowel als Duit
schers, zijn op den eersten dag van
de lente, in de-herlevende natuur,
temidden van het ontluikende
groen, de mannen geëerd, die hun
leven offerden voor hun vader
land. Zij, die in dit leven als strij
ders tegenover elkaar stonden,
vonden elkaar in den dood. Thans
rusten zij, als broeders vereenigd
op hetzelfde kerkhof, in denzèlfden
grond. Daarop zinspeelde de bevel
hebber der Duitsche Weermacht in
ons land, genergal Christiansen,
toen hij dit heidenkerkhof een
symbool noemde en het herdenken
van dezen dag niet als een plicht
beschouwde, doch als iets van
zelfsprekends.
Soldaten stonden er met thet ge
weer aan den voet, de oogen ge
richt op de kleine, eenvoudige
kruisen, waaronder hun kame
raden rusten. Vlaggen en stan
daarden wapperden in den wind
en op de met dennegroen om
kranste pylonen brandde het wij-
dingsvuur. Het podium, van waar
af generaal Christiansen, de Rijks
commissaris en Mussert de gevalle
nen herdachten, die, zooals de
Rijkscommissaris het uitdrukte,
staan aan gene zijde van de be
perkte ruimte, waarin wij ademen,
was opgericht voor
houten kruis, dat van verre reeds
zichtbaar is.
Aan déze graven zijn bergen van
verdriet verbonden; Myssert zeide
dit met dezelfde woorden, doch hij
voegde er aan toe. dat dit alles zoo
moest gebeuren, omdat het zoo
moest zijn.
Koraalmuziek leidde dt plechtig
heid in, welke door velen met ont
roering werd gevolgd. Aan het
eind weerklonk het weemoedige
soldatenlied ,Jk had een wapen
broeder". dat zoo treffend de stem
ming op dezen doodenakker weer
gaf. Het was generaal Christiansen,
die tenslotte het spreekgestoelte
weer besteeg om allen op te roe
pen tot den strijd, den strijd voor
het nieuwe Europa!
De Ehrenhof” van het Zeughaus was
voor deze plechtigheid op militair een
voudige wijzè ingericht. Aan de front-
zijde was een machtig ijzeren kruis aan
gebracht, geflankeerd door de Rijks-
oorlogsvlaggen. Generaals en admiraals,
onder wie de kolonels-generaal Guderian,
Fromm Jodi, generaal-admiraal von
Salmutn, alsmede kolonel-generaal Hal
der en velé hooge officieren van
wapens, waren aanwezig. Voorts najni
aan de plechtigheid deel 300 gewo^te
het „Führerkorps” van het Rijk en i
partij, de Rijksministers en Reichsleiter,
gouwleiders en staatssecretarissen en de
leidende personen der dochter-organisa-
ties.
Zwijgend begroetten de aanwezigen
den Führer, toen hij in gezelschap van
Rijksmaarschalk Göring, generaal-veld-
maarschalk Keitel, groot-admiraal Dö-
nitz, Reichsführer SS Himmler, generaal-
veldmaarschalk Milch, generaal-veld-
maarschalk Bock en Reichkriegsopfer-
führer Oberlindober den Ehrenhof van
het Zeughaus betrad.
Na de rede van den Führer bezichtigde
deze en zijn gezelschap een speciale ten
toonstelling van trofeeën en voorstellin
gen uit den centralen sector*van het Oos
telijke front, terwijl de eeregasten zich
begaven naar het eeregedenkteeken
Unter den Linden. Gewonden van dezen
oorlog en invaliden van den eersten
wereldoorlog hadden daar eereplaatsen
ingenomen. Op het voorplein stond
bestaande
van
van