Hitler te Berlijn Rede van B3i^ /Sk 1 fc Mo. 18442. Maandag 22 Maart. 1943. Crebbeberg Plechtigheid op den Generaal de Europa afgewend voor en Bolsjewistisch gevaar Rijkscommissaris het woord Christiansen, Mussert voerden Millioenen stroomen naar het front ZWARE SOVJET-VERLIEZEN VERDUISTEREN BOVENLOOP VAN DEN DONETZ OVER BREED FRONT BEREIKT HET VESTIG1NGS- EN VERHUIZINGS- VERBOD KEURINGEN VOOR DE WAFFEN-SS EN HET LEGIOEN van 6.58 nar nam. tot 6.36 uur voorm. Rede van den Rijkscommissaris EEN SYMBOOL DE PLECHTIGHEID HAAGSCHE COURANT uitdrukte, het groote Jodl, de parlementaire Engelsche dei toen hij in 1936 nog geen veran! Hitler, Sieg Heil”. alle ~ien len, de Nederlandsche Vrijwilligers In de Savjet-Unie. (S.S.P.K.-Leiü-O.-HJ een uit de de Op Heidengedenkdag heeft de Führer in den „Ehrenhof” van het Berlijnsche „Zeughaus” een rede gehouden, waarin hg o.a. reide: Voor de vierde maal vieren wij den Heidengedenkdag van ons volk in dit gebied. De dag der herdenking is verlegd, omdat ik meende pas thans de plaats van mijn werk, waaraan ik sinds maanden gebonden was, met rustig geweten te kunnen verlaten. Immers, dank zjj de offervaardigheid en heldhaftigheid van onze soldaten aan het Oosteljjke front is het gelukt, thans definitief de crisis te boven te komen, waarin het Duitsche leger door een onverdiend lot was gestort, het front te stabiliseeren en alle maatregelen te nemen, die aan de voor ons liggende maanden weer het succes tot aan de definitieve overwinning moeten verzekeren. Dat het in die omstandigheden verantwoord kan worden, het thans sinds vele maanden bestaande verlofsverbod met ingang van heden op te heffen, om in de komende maanden in toenemende mate aan onze dappere mannen weer den weg naar hun dierbaren in het vaderland te openen, maakt het ook voor mijn geweten gemakkelijker, vandaag hier te zijn. oorlog pas goed onvermoeid gaan werken aan de verwezenlijking van een program dat in zijn laatste consequentie moet leiden tot de volledige opheffing der klassente genstellingen en tot de totstandbrenging eener ware socialistische gemeenschap. Herdenkingsrede generaa Christiansen Nadat de kapel koraalmuziek ten ge- hoore had gebracht, besteeg generaal Christiansen het spreekgestoelte voor het uitspreken zijner herdenkingsrede. Nauwelijks zijn de woorden van den Führer Adolf Hitler voorbij, of wij staan hier aangetreden op dit kerkhof, dat een symbool is voor de Duitsche en Neder- landsche kameraadschap om ook diegenen i, te gedenken, die voor ons streden, over wonnen en voor volk en vaderland vielen. Wij Duitschers hebben na een zwaren wereldoorlog jaren moeten doormaken, waarin op den voorgrond steeds het mee- doogenlooze woord „strijd” gestaan heeft. Wij geloofden in 1933, toen onze Führer Adolf Hitler in ons Rijk vrede en orde had geschapen, dat wij toen een aantal vredige jaren voor ons hadden om datgene, wat wij in een wereldoorlog en in de jaren daarna veroverd hadden te stabiliseeren en uit te breiden. Wij hebben het echter alleen weer moeten beleven, dat precies zooals genera ties geleden, dezelfde vijanden zich weer gereed maakten om tegen ons op te trek- •ken en zich weer bewapenden en dat wij op zekeren dag oolf weer zouden moeten aantreden voor een heiligen strijd voor volk en vaderland. Thans staan wij al weer jaren aan alle fronten, hetzij te land, in de lucht of op de wereldzeeën, Doch, kameraden in dezen wereldoorlog is het toch geheel anders dan in den vorigen, toen wij de geheele we reld tegen ons hadden. Thans staan name lijk verbonden volken aan onze zijde. Al deze landen weten wat bolsjewisme is en zoo scharen zich thans als strijders aan onze zijde de naties, die met ons strijden voor de overwinning en die het bolsjewis me van de hand wijzen. HERDENKING DER GEVALLEN WAPENBROEDERS leenen en hebben zijn kameraden van de afdeeling pantserjagers naar aanleiding van gelijke wapenfeiten 6 Ijzeren Kruisen 1ste klasse en 20 Ijzeren Kruisen 2de klasse ontvangen. Zoo wordt heden in Eet manende appèl der gesneuvelden het front van het Nieuwe Europa opgebouwd voor een goede en rechtvaardige zaak, want dit verheft on zen strijd zoo torenhoog boven de ge jaagdheid van onze vijanden, dat hun overwinning) vernietiging en een nieuwen oorlog zou beteekenen, onze overwinning daarentegen vrede, opbouw en een le vende rechtvaardigheid zal brengen, op gebouwd op de volkeren van dk wereld deel als de door God gewilde bouwsteenen van de menschheid. Het leger der gesneuvelden heeft de wa pens niet neergelegd, het marcheert in werkelijkheid in de gelederen der strij dende soldaten mede. Het staat als ver maning en nationaal geweten voor ons allen: front en vaderland. Zijn eeuwig zwijgen is de gebiedende stem, die ons allen oproept tot de grootste medewer king. Wij hooren de stem, wij volgen. (Zie verder le blad, pagina 2) De Führer bij de plechtigheid t.g.v. den Heidengedenkdag 1943. (Telefoto Hoffmann-Stapf)' '2. I J.) ƒ1.65, elke m.M. m. tot 22 22 Halve oplaag, halve prijs. Reel, p. p. 10 ct. KJ, Adv (in halve opl.) ƒ0.57. 0,48. Adv. ..Br. bur. v. d. bl.” 10 c meer J—-- - - Telefoon 116300 (zeven lijnen) BUREAUX: WAGENSTRAAT 35—37 G‘»*o No. naoo Bijkant. Sohev. Kelzerstr. 319, Tel. S50310; Fil.i Rljsw., Kantoorboekh. Leeuwendeel, Oranjel. 3, Tel. 119461 Voorb., Bookh. H. E. G. Ruys, Heerenetr. 124, Tel. 778036; N.V. Kantoorb. Th. J. de Konlng, Goudsbloem!. 3, Tol. 330263; Boekh. J. B. v. Beters jr„ Theresiastr. 108a, Tel. 772444; Boekh. F. O. Couvée, v- Hoytemastr. 66 Tel.721187 En wanneer wij van helden en strijders spreken, dan is dit zeer in het bijzonder in dezen oorlog gemotiveerd, want nog nooit is een oorlog zoo hard en meedoogenloos geweest. Wie thans helden eeren «n ge denken wil, die moet zelf een strijder zijn opdat hij zich kan scharen in hun" gelede ren, want hij weet zelf thans niet wanneer hij het Walhalla als strijder en overwin naar zal binnengaan, precies zooals diege nen die ons zijn voorgegaan. Thans is er slechts één eer, één arbeid en één strijd, n.l. dat man en vrouw zich naast elkaar oprichten in geheel Eurqpa, tegen dit meedoogenlooze Oosten. Wij/we ten, dat na dezen strijd aan ons de overwinning zal zijn; want voor ons mar cheert de Führer en voor den Führer staat de strijd, doch achter den strijd staat de overwinning. Wanneer het nog noodig geweest zou zfjn, ons volk den geheelen ernst van dit geweldige conflict te land, ter zee en in de lucht, dien strijd op leven en dood, te verduidelijken, dan heeft vooral de afge- loopen winter ook den laatsten twijfel daaraan weggenomen. De steppen van het Oosten hebben nog eens haar massa’s van millioenen tegen Europa laten optrekken, opgezweept $oor dezelfde macht, die sinds vanouds oorlogen organiseert, daaraan verdient en daarmede juist in het huidige tijdperk kapitalistische belangen en bols jewistische instincten laat dienen voor het zelfde doel.-^ De laatste veile week van de boeken- actie voor onze Nederiandsche werkers in Duitschland is ingegaan. Kijkt uw boe kenkast nog eens goed na of u nog wat te missen hebt.' De Jeugdstorm komt het gaarne bij u halen! lijke voorrechten als degenen, die dienen in de Waffen-S-S. of het Legioen; kost winnersvergoeding, kostelooze ziekenver pleging, extra levensmiddelen, enz. Tijdens deze keuringen kunnen zich ook diegenen melden, die tot de Gewnaansche S.S. in Nederland willen toetreden 233'43 9.0Q Amsterdam, School lepenweg 13 243’43 10.00 Utrecht. Wehrmachtheim, Mariaplaats 25—3'43 10.00 Amersfoort, Dienstgebouw Leus- derweg, 26—3—'43 10.00 DenHaa^ CaiA JDen Hout” Bezuidenhoutschewe». Teneinde misverstand te voorkomen deelen wij mede, dat het Vestigings- en Verhuizingsverbod in- de kuststreek, dat op 15 October 1942 voor den tijd van drie maanden door den secretaris-generaal van Binnenlandsche Zaken werd ingesteld, op 15 Januari j.l. wederom voor den tijd van drie maanden is verlengd. PRIJS DEZER COURANT; ”oor 's-Gravenhage bij vooruitbet. per 3 mnd. met „Kikerikl", „De Nieuwste Mode”, „Kol. Bljbl.” en „Letterk Bijbl." ƒ3.15. Fr. p. p. met Modebl. ƒ4.20. i. Mod'»’', ƒ3.95. Bultsnl. ƒ9.46. Bij postkant, tegen de geld, goedgek. abonn.pr. Aft. nr. 6 c., fr. p. p. 10 c. Duitsche verliezen Daarmede zullen de 542.000 mannen, die dezeitweede wereldoorlog tot dusver van ons aan dooden geëischt heeft, niet tever geefs gevallen zijn, maar zullen zij als onvergankelijke helden en pioniers van pen beter tijdperk in onze gelederen voor altijd «voorttevon. De Almachtige, die ons door alle be proevingen zijn zegen niet ontzegt en die de in ons wonende kracht daardoor ver sterkt heeft, moge ons daarom ook in de toekomst bij staan om te vervullen, wat wij tegenover ons volk tot aan de over winning schuldig zijn. Daarmede buigen wij weer eerbiedig het hoofd voor de doode kameraden, voor de om hen treurende familieleden, voor de vermoorde mannen, vrouwen en kinderen in ons vaderland en voor al de slachtof fers van onze bondgenooten. Het S.S.-Ersatzkommando Niederlande deelt mede: Nederlanders van Arisch bloed in den leeftijd van 1745 jaar (ook gehuwden) die lichamelijk zoowel als geestelijk goed ontwikkeld zijn en zich geheel kunnen geven aan dc eischen, die de opleiding hun stelt, kunnen zich bij de genoemde adressen vervoegen, teneinde gekeurd te worden. Thans bestaat ook de mogelijkheid tot opleiding en dienstvervulling in Neder- :«hJ, in een speciaal wachtbataljon. Ge zinsleden dezer vrijwilligers hebben se dan duizend dagen en wordt thans terzijde gestaan door het Duitsche Vaderland, dat zelf in groote deelen van het Rijk oorlogs gebied is geworden. Niet alleen, dat het door te werken en te produceeren aan onze soldaten de wapens levert, neen, het is gedwongen zijn eigen strijd te strijden en bij het dulden en verdragen der vijan delijke vernietiglngswoede groeien vrou wen, ja kinderen op tot een héldendom. dat zich vaak in niets meer onderscheidt van datgene, wat op vele plaatsen van het front gebeurt Wat echter de z.g. „neutrale wereld” betreft, de voorwaarde voor de daar zoo geliefde aanmatigende, nu eens bespiege lende. dan weer doceerende beschouwing der gebeurtenissen valt toch slechts uit sluitend te zien in de offervaardigheid van hen, die zij er voor bewaren, de harde werkelijkheid aan eigen lijf zelf te leeren kermen en gevoelen. Want één ding is ze ker: in zulk een tijd kunnen volkeren op den duur slechts met een duidelijke hou ding bestaan. Wij mogen derhalve den xij- and slechts dankbaar zijn, dat hij met eigen hand den geest van valsche objecti viteit in het Duitsche volk uitdooft en in plaats daarvan zet.de natuurlijke instinc ten: Warme liefde jegens het Vaderland en jegens ons volk met voorbijzien van alle grenzen van afkomst en geboorte en gloei ende haat tegen eiken vijand Vastberadenheid van het Volk De branden in onze steden en dorpten zullen steeds meer die vastberadenheid van ons volk stalen, een vastberaden heid, die, niet meer vertroebeld door ge voelens van wereldburgerdom, maar ge voed door het inzicht van een doodelijk gevaar en vervuld van een grimmig fa natisme, dit gevaar nu eens en voor al uit Europa en uit ons eigen volk wil verwijderen. En ik herhaal mijn vroegere voorspelling, dart aan het einde van de-, zen oorlog niet Duitschland of de met Duitschland verbonden staten slachtoffer van het bolsjewisme zullen zijn geworden, doch wel die landen en volkeren, die, door zich steeds meer in handen van het jodendom te begeven, op zek^pen dag de ineenstorting en daarmede hun einde zul len beleven als gevolg van het bolsjewis tische Rif. waartegen zij zelf het aller minst bestand zijn, alleen reeds door hun yeroudprde maatschappelijke ordening. Niet van het nationaal-socialistische of van het fascistische bewind zal geen draad meer overblijven, maar een oud wereldrijk zal ontbonden worden. De zon de tegen het eigen en gelijke bloed zal zich wijzigen in een eens ten hemel schreiende ellende en ongeluk in deze landen zelf. Van ouds heeft alleen die gene het recht de helden te gedenken, die zich voor hen niet behoeft te schamep. De winter van dit jaar heeft echter het Duitsche volk niet alleen niet tot het dé faitisme gebracht, maar tot een nog ge weldiger mobilisatie van al zijn krachten. Die krachten gaan thans gebruikt worden. De productie van oorlogsmateriaal neemt voortdurend toe. Naar het front stroomen aan jonge sol daten, vrijgemaakte mannen en herstelde soldaten, millioenen manschappen. Oude lichtingen en knapen zullen bovendien de afweerwapens van het vaderland be dienen. honderdduizenden en nog eens honderdduizenden vrouwen en meisjes 1 Kameraden, wij hebben onze doode hel den herdacht en wij allen nemen weer met frisschen moed onze dagelijksche taak op en van deze heilige plaats uit geven wij den Führer de verzekering, dat wij hem trouwe volgelingen zurfen zijn, zooals deze helden, deze doode kameraden die voor ons gestreden en overwonnen hebben. Ka meraden, wij gedenken onzen Führer met opiei den ouden strijdkreet: „Den Führer Adolf I land, Hitlar «iao Uail’’ - >>nal. Maan: 22 Mrt. onder 7.14 v.m.. op 7.36 n.m. V.M. 23 Mrt. onder 7.38 v.m., op 8.47 n.m. Nachtdienst Dokters: Tusschen 10 u. n.m. en 7 u. v.m. No. 113058. Ziekenfondsleden de Volharding no. 116364 zg. Stadspatiënten no- 49. Ziekenvervoer (Ziekendienst Den Haag) No. 115995. Vervolgens richtte de Rijkscommissaris Zich als volgt tot dé aanwezigen: Kameraden Het is een mooie, met ons karakter overeenkomende gedachte, om op een be paalden dag in het jaar al degenen te ge denken. die door hun optreden als soldaat hun leven gegeven hebben voor hun „Hei mat”, voor hun vaderland, hun volk. Zoo zijn zij allen thans bij on», die in den eersten wereldoorlog en in dezyn nieuwen strijd, die de definitieve beslissing moet brengen, den soldatendood gestorven zijn. Zij hebben het aardsche omhulsel afge- legd en staan aan de overzijde van de nauwe beperktheid, waarin wij ademen en werken. Zij gaven hun leven op een oogenblik, waarop hen het rhythme der heldhaftigheid omvangen gehouden heeft. Onze gedachten gaan in het bijzonder uit naar die kameraden, die op deze .plek gevallen èn hier begraven zijn: de solda ten van de Weermacht, de mannen van mijn eigen geboortestreek, de S.S.-Stand- arte „Der Führer”, die hier de beslis sing hebben geforceerd en de Nederland- sche soldaten, die bij de vervulling van hum opdracht hier hun leven hebben ge laten. Thans, met.het inzicht en het be wustzijn van de beteekenis van dezen de geheele wereld pmvattenden strijd, zijn wij vervuld van de zekerheid, dat ook deze strijd om dezen berg een bouw steen was in het geweldige werk der Voorzienigheid en dat die strijd ons thans laat aantreden voor de laatste beslis sing. want niets wan grootsch is wordt ons geschonken, het moet door strijd en daaróm ook door lijden verworven wor den. Het bloed van hen. die hier gesneuveld zijn, werkt als een niet tot zwijgen te brengen vermaning aan allen, die in de gevechten der Meidagen van 1940 nog niet het opvlammen en verbranden van den laatsten scheidingsmuur willen zien, die onze mannen en volkeren nog geschei den wilde houden tegenover een lot, dat gemeenschappelijk door strijd moet ver kregen worden en naar gemeenschappe lijke welvaart moet leiden, een verma ning dus aan allen, voor wie deze ge sneuvelden slechts doellooze offers moes ten blijven. Maar deze vermaning heeft niet tever geefs geklonken. Van hieruit dringt onop houdelijk het denkbeeld naar buiten tot de harten der Nederlandsche mannen die dezen roep verstaan. Voor elk der hier gesneuvelden zijn reeds tien en meer mannen opgestaan en in het gelid van onze strijders getreden. In alle formaties, vooral in de Standarte Westland, het Vrij, willigerslegioen en het N.S.K.K.. hebben zij getuigenis afgelegd van de manmoe digheid van Nederlandsche mannen, en, om slechts een voorbeeld te noemen, on langs. kon onze Führer aan een Neder, lander als eersten soldaat der Germaan- sche broedervolkeren het ridderkruis ver. honderdduizenden vrouwen zullen hen daarbij helpen. Duitsche Weermacht een strijdende natie Zoo verandert de Duitsche Weermacht steeds meer in een strijdende natie. Het nationaal-socialisme, dat eens in een ver bitterden strijd zonder ook maar ooit de minste gedachte aan een compromis gekoesterd te hebben zijn tegenstanders in het binnenland heeft overwonnen, zal thans en in de toekomst als toonaange vende macht van het Rijk ook met zijn buitenlandsche vijanden het weten klaar te spelen. Het Rijk wordt daarbij onder steund door de met ons verbonden volke ren, die van Europa tot Oost-Azië vastbe sloten zijn hun substanties des bloeds als ook hun cultureele waarden te verdedigen. Het Rijk heeft mede-strijders, vooral ech ter onder,Idle volkeren, die duidelijk in zien, dat hun eigen toekomst slechts mo gelijk is in het kader van een ordening, die tegenover hét bolsjewisme tfls het duivelsche instrument der verwoesting met succes stand hpudt. Met hoe grooter vastberadenheid dit conflict wordt uitge vochten met des te minder compromissen het wordt voortgezet, des te duurzamer zal dan de vrede zijn, dié vooral ons con tinent ter genezing van zijn wonden noo dig heeft. Over het kenmerk van dien komenden tijd zullen echter niet die menschen be slissen, die de waarde van den verdwenen vrede niet hebben ingezien en in hun mo- reele verblinding tot een oorlog hebben opgehitst en daarmede hun eigen volkeren naar den ondergang hebben geleid. Neen, daaroyer zullen alleen die staatslieden»be. slissen, die reeds voor dezen oorlog heb ben begrepen, dat zij zelfs bij bescheiden aardsche rijkdommen desondanks voor hun volkeren naar een hooge mate van sociale en cultureele prestaties moeten streven. Derhalve zal de toekomst der ware beschaafde volkeren noch joodsch- bolsjewistisch, noch joodsch-kapitalistisch zijn, maar zal zij in den dienst der natio nale belangen overal steeds meer streven naar de ware volksgemeenschap als hoog ste ideaal. De Duitsche nationaal-socialis tische staat, die deze doelstelling van het begin af aan heeft bezeten, zal na dezen PRIJS DER ADVERT.; Ml m.M. (5 reg. m.M. (10 reg ƒ0.19. Elke m.M. m. 21 ct. L ƒ0.51 p. m.M. Bewijsn. Set., fr. j Dienstaanb. ƒ0.38 Per», gevr. ft-- DUITSCH WEERMACHTBERICHT HOOFDKWARTIER VAN DEN FÜH RER, 21 Maart (D.N.B.) Het Opperbevel van de Weermacht maakt bekend: Ter wijl onze troepen in het gebied van Char- kof-Bjelgorod over een breed front den bovenloop van den Donetz hebben bereikt, gelukte het ook meer naar het Noorden in "hét gebied van Sjefsk de laatste nog aanwezige leemte te sluiten en een vaste verbinding met den sector Orel tot stand te brengen. De vijand heeft gisteren aan het geheele Oosnelijke front nog slechts aangevallen ten Zuidwesten van Wjasma. ten Noorden van het Ilmenmeer en ten Zuiden van het Ladogameer. Zijn aanval len zijn overal mislukt. De Sovjets leden opnieuw zware verliezen en verloren weer talrijke pantserwagens. In den tijd van 11 tot 20 Ma&rt werden aan het Ooste lijke front alleen door formaties van het leger en van de Waffen-S.S. 961 Sovjet- pantserwagens vernietigd, buitgemaakt of onklaar geschoten. Het spoorweg- knooppunt Bataisk aan de mond van den Doil, de stad Worosjilofgrad, Leningrad, fabrieken aan den bovenloop van de WoL. ga. alsmede stad en haven van Moer- mansk vormden alle het doel van doel treffende luchtaanvallen. Een aanval van vrij sterke vijandelijke strijdkrachten in Midden-Tunis werd af geslagen. De plaats Gafsa, die tijdelijk door mobiele beschermende strijdkrachten was bezet, werd in het kader der krijgs verrichtingen eenige dagen geleden vol gens de plannen weer ontruimd. Jagers en luchtdoelgeschut van de luchtmacht schoten gisteren in het gebied van de Middellandsche Zee 16 vijandelijke vlieg tuigen omlaag, terwijl 3 eigen machines verloren gingen. eerebataljon aangetreden, een compagnie van het leger, marine, van de luchtmacht en Waffen-SS. Toen de Führer het Zeughaus verliet, meldde zich bij hem de commandant van het eerebataljon, drager van het ridder kruis luitenant-kolonel Gehrke, en onder de klankèn van een marsch en van de volksliederen schreed Adolf Hitler met zijn gezelschap langs het front. Vervol gens begaf de Führer zich in het eere- gedenkteeken, waar hij een krans neer legde en eenige oogenblikken in gepeins, vertoefde. Na het verlaten van het eère- gedenkteeken begroette de Führer de oorlogsslachtoffers en hield met hen een vrij langdurig gesprek. Bij het vertrek brachten vele duizenden Berlijners, die in dikke rijen om het grootè plein en langs Unter den Linden stonden., den Führer een levendige ovatie. Hoe groot het gevaar was, dat het oud ste beschaafde continent ter wereld dezen winter geloopen heeft om te worden over, rompeld. blijft overgelaten aan het latere geschiedkundige onderzoek. Dat dit ge vaar thans gebroken en daarmee van Europa is afgewend, is de onvergankelijke verdienste van de soldaten, die wij thans herdenken. Doch reeds een blik op de geweldige voorbereidingen, die het bolsjewisme ge» troffen heeft ter vernietiging van onze wereld, doet met huivering inzien, waarin Duitschland en de geheele rest van het continent geraakt zouden zijn, wanneer niet de nat.-socialistische beweging 10 jaar geleden de macht in den staat verkregen had en met de haar eigen vastberadenheid na tallooze mislukte pogingen tot beper king der bewapening begonnen was aan het herstel van de Duitsche Weermacht. Want het Duitschland van Weimar, het Duitschland van ons vermolmd, marxis- tisch-democrajisch partij gekonkel, zou door dezen storm uit Binnen-Azië zijn weggevaagd als kaf door een orkaan. Steeds duidelijker zien wij in, dat het con flict waarin Europa zich sinds den eersten wereldoorlog bevindt, geleidelijk het ka rakter aanneemt van een strijd, die slechts vergeleken kan worden met de grootste historische gebeurtenissen van het ver leden. Een oorlog zonder medelijden en er barmen werd ons door het eeuwige joden dom opgedwongen, een oorlog die, indien hij niet voor de grenzen van Europa de elementen der verwoesting tot staan zou weten te brengen, dit continent zou ver anderen in één groot puin veld. Maar niet de verbrande steden en niet de verwoes te cultuurmonumenten zouden het^zijn, die als ergste gevolg van dezen strijd dan over zouden blijven, maar de beestachtige vermoorde menschenmassa’s, die aan dezen vloed uit Binnen-Azië precies zoo ten offer zouden vallen als reeds het ge- val is geweest in den tijd van de aan vallen der Hunnen en Mongolen. De vijandelijke doelstellingen Wat de Duitsche en de met hen ver bonden soldaten thans in het Oosten »be- schermen, is niet het steenen gelaat of het sociale en geestelijke kenmerk van dit continent, maar het zijn de eeuwige men- schelijke substanties vanwaar sinds de vroege tijden waarden zijn uitgegaan, die niet alleen aan Europa en Amerika, maar nog veel verder, aan de geheele mensche- lijke beschaving haar huidige uitdrukking geven. Naast deze, uit het Oosten drei gende wereld van de barbaarschheid be leven wij niet minder de satanische ver- nielingswoede van het met haar verbon den z.g.n. Westen. De oorlogsdoelstellin- gen van onze vijanden zijn ons uit tallooze publicaties, redevoeringen en openbare eischen bekend. Het geklets van een At lantisch charter is daartegenover even veel waard als de voormalige 14 punten van Wilson waarde hadden tegenover de toen gekomen reëele wording van het dictaat van Versailles. Zooals de oorlogsophitser Churchill in de parlementaire Engelsche democratie, toen hij in 1936 nog geen verantwoorde lijk leider van Groot-Brittannië was, met zijn uitspraak, dat Duitschland weer ver nietigd moest worden, den weg gewezen heeft aan de komende ontwikkeling, zoo ontwerpen in diezelfde democratieën de elementen, die thans de vredesvoorwaar- den willen stellen, nu reeds den door hen nagestreefden toestand van Europa na den oorlog. En hun doelstellingen worden vol ledig gedekt met de ons niét alleen be kende, maar beleefde demonstraties hun ner bolsjewistische bondgenooten: uit roeiing van alle continentale volkeren met s een nationaal bewustzijn en in de eerste plaats uitroeiing vgn oqs eigen Duitsche Volk. Of daarbij Engelsche of Amerikaan- sche bladen, parlementsleden, volksrede naars en schrijvers de verwoesting van het Duitsche Rijk, de ontvoering der kin deren van ons volk, de steriliseering der mannelijke jeugd enz. als eerste oorlogs doel opeischen, of dat het bolsjewisme zonder aarzeling de afslachting van ge heele volksgemeenschappen van mannen, Vrouwen en kinderen in de practijk uit voert, komt precies op hetzelfde neer. Im mers, die laatste drijvende kracht is toch de eeuwige haat van dat vervloekte ras, dat sinds duizenden jaren als een ware geesel Gods de volkeren zoo lang tuch tigt, totdat -deze zich, in tijden van zelf bezinning, zich tegen hun pijnigers gaan keeren. Ik zeg dit niet voor het Duitsche volk. Het heeft heden in zijn moreele houding Seen woorden van troost noodig Het front Bewijst zijn stille heldendom sinds meer Wij staan thans op dit heidenkerkhof, dat bijzonder geadeld is door onze SS, die thans weer in het Oosten in het brandpunt van den strijd staat. Naast de hier gesneu velde SS-helden, liggen onze .Nederlapd- sche kameraden, aan wie wij ’(precies zoo denken. Zoo was dit jaren geleden nog niet voorzien. Daarom zei ik aan i>et be gin, dat dit heidenkerkhof een symbool is. Wij hebben nu de gebeurtenissen in het Oosten beleefd, dezen strengen winter aan welks einde het woord Stalingrad stond. Wanneer men misschien geloofd heeft, dat dat het begin van het einde zou zijn, dan weten zij nu, dat het precies anders uitge komen is. Deze helden van het Oostelijke front zijn opgestaan ouj het front te dek ken en daarom gedenkén wij nu zeer in het bijzonder het Oostelijke front. In onzen geest marcheeren de gevallen helden uit den grooten wereldoorlog, uit de Beweging en uit den tegenwoordigen oorlog mede. De Heldengedenkdag is voor ons niet zooiets als een plicht, doch is iets vanzelfsprekends geworden. Daarom ne men wij steeds van dezen dag weer moed en een fanatiek geloof mede. Wij dragen dit fanatieke geloof vooraan. Op hevel van den Führer dragen wij het op de plaats, waar hij ons stelt en deze plaats zal altijd zijn: strijd en overwinning. De voornaamste der bijeenkomsten, welke op verschillende plaatsen in ons land, op dezen eersten dag der lente, ter herdenking der gesneuvelden werden ge houden, was die op den Grebbeberg bi; Rhenen, waar de gevallen Duitsche en Nederlandsche 'soldaten, die hier in de Meidagen van 1940 tegenover elkaar ston den. temidden eener schoone natuur een gezamenlijke laatste rustplaats hebben gevonden. De graven waren met dennegroen, tul pen en narcissen gesierd. Rond het cen traal gelegen groote kruis, waarbij de oorlogsvlag geheschen was en uit twee flambouwen vlammen flakkerden, hadden zich deelen van het Ersatzbataljon der SS- Standarte Germania, een afdeeling van de Weermacht en een militaire kapel der Waffen-SS opgéstteld Dof glommen de helmen der onder het geboomte in dichte gelederen verzamelde manschappen. Voorts waren deputaties aanwezig van de N.S.D.A.P., de N.S.B., de Nederlandsche politie en den Nederlandschen Arbeids dienst, benevens verwanten der gevalle nen. Omstreeks twee uur betrok de vaandel- wacht haar plaats achter het spreekge stoelte. Spoedig daarop arriveerden de Weermachtbevelhebber in Nederland generaal der vliegers Fr. Christiansen, de Rijkscommissaris Rijksminister Seyss Inquart, de höhere SS-und Polizeiführer Gruppenführer en Generalleutnant Rauter, die den Reichsführer-SS vertegenwoor digde en Mussert, met gevolg het terrein. De bevelhebber der Waffen-SS, General leutnant en SS-Gruppenführer Demelhu- ber meldde hun de gelederen, waarna zij deze inspecteerden. Voor de derde maal in dezen oorlog zijn in Nederland de gesneuvelden uit de Meidagen’ van 1940 herdacht. Op het stille kerk hof, waar de gevallenen rusten. Nederlanders zoowel als Duit schers, zijn op den eersten dag van de lente, in de-herlevende natuur, temidden van het ontluikende groen, de mannen geëerd, die hun leven offerden voor hun vader land. Zij, die in dit leven als strij ders tegenover elkaar stonden, vonden elkaar in den dood. Thans rusten zij, als broeders vereenigd op hetzelfde kerkhof, in denzèlfden grond. Daarop zinspeelde de bevel hebber der Duitsche Weermacht in ons land, genergal Christiansen, toen hij dit heidenkerkhof een symbool noemde en het herdenken van dezen dag niet als een plicht beschouwde, doch als iets van zelfsprekends. Soldaten stonden er met thet ge weer aan den voet, de oogen ge richt op de kleine, eenvoudige kruisen, waaronder hun kame raden rusten. Vlaggen en stan daarden wapperden in den wind en op de met dennegroen om kranste pylonen brandde het wij- dingsvuur. Het podium, van waar af generaal Christiansen, de Rijks commissaris en Mussert de gevalle nen herdachten, die, zooals de Rijkscommissaris het uitdrukte, staan aan gene zijde van de be perkte ruimte, waarin wij ademen, was opgericht voor houten kruis, dat van verre reeds zichtbaar is. Aan déze graven zijn bergen van verdriet verbonden; Myssert zeide dit met dezelfde woorden, doch hij voegde er aan toe. dat dit alles zoo moest gebeuren, omdat het zoo moest zijn. Koraalmuziek leidde dt plechtig heid in, welke door velen met ont roering werd gevolgd. Aan het eind weerklonk het weemoedige soldatenlied ,Jk had een wapen broeder". dat zoo treffend de stem ming op dezen doodenakker weer gaf. Het was generaal Christiansen, die tenslotte het spreekgestoelte weer besteeg om allen op te roe pen tot den strijd, den strijd voor het nieuwe Europa! De Ehrenhof” van het Zeughaus was voor deze plechtigheid op militair een voudige wijzè ingericht. Aan de front- zijde was een machtig ijzeren kruis aan gebracht, geflankeerd door de Rijks- oorlogsvlaggen. Generaals en admiraals, onder wie de kolonels-generaal Guderian, Fromm Jodi, generaal-admiraal von Salmutn, alsmede kolonel-generaal Hal der en velé hooge officieren van wapens, waren aanwezig. Voorts najni aan de plechtigheid deel 300 gewo^te het „Führerkorps” van het Rijk en i partij, de Rijksministers en Reichsleiter, gouwleiders en staatssecretarissen en de leidende personen der dochter-organisa- ties. Zwijgend begroetten de aanwezigen den Führer, toen hij in gezelschap van Rijksmaarschalk Göring, generaal-veld- maarschalk Keitel, groot-admiraal Dö- nitz, Reichsführer SS Himmler, generaal- veldmaarschalk Milch, generaal-veld- maarschalk Bock en Reichkriegsopfer- führer Oberlindober den Ehrenhof van het Zeughaus betrad. Na de rede van den Führer bezichtigde deze en zijn gezelschap een speciale ten toonstelling van trofeeën en voorstellin gen uit den centralen sector*van het Oos telijke front, terwijl de eeregasten zich begaven naar het eeregedenkteeken Unter den Linden. Gewonden van dezen oorlog en invaliden van den eersten wereldoorlog hadden daar eereplaatsen ingenomen. Op het voorplein stond bestaande van van

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1943 | | pagina 1