Het Oogstdankfeest te Groningen Rede den van KUNSTGEBITTEN BOTS’ HANDELSONDERNEMING Rijkscommissaris BÉTAVÉ Rede Mussert Inkoop van HORLOGES, KLOKKEN, WEKKERS in goeden staat en van goede kwaliteit P. GAEMERS, SCHOONHEIDSSPECIALISTE HA^AGSCHE COURANT Maandag 3 October 1943 le bl. pag. 2 KERKNIEUWS Spit, rheumafiek? "'3 Delging van schuld van vroeger systeem 1 De beslissing valt in het Oosten!, Overvallen op distributie kantoren DUITSCH of ENGELSCH fl. 2,-p.m, Nieuw» schrlftel. methode. MIDDENSTANDS- DIPLOMA. Ned. Taal Corrasp. Boakhowdei® «1.- p.m. Vul andersUande BON In. Plaats Uw aaam op da achtarzljda van da anvalop. DAkl HE0' TALEN INSTITUUT.R'DAM BUN Gratie proeflee er overvallen op distributiekantoren ge- een DE VAN PLICHTSGETROUWHEID DEN EENVOUDIGE uit die en ANDÉRE MONDVERZORGING Valkenboschlaan S6A Tel, 33.41.38 wereld,toestand niet radicaal, zooals nood zakelijk zou zijn, mét het zwaard te lijf kan gaan. Ik denk aan de sirtuatie in Ita lië, zooals die ontstaan was door het ver raad van Savoye, van een Badoglio en van de overige vrijmetselaars. Thans is het mogelijk daar openlijk over te praten. Dientengevolge weten wij, dat Afrika niet behouden kon worden, omdat de aanvoer, die bij de Italianen berustte, niet func- tionneerde, niet omdat de Italiaansche manschappen tekort schoten, maar als ge volg van het verraad van een deel der Ita liaansche generaals. -En op Sicilië hebben de verraderlijke generaals zelfs in den rug Het menschenwerk, in dit geval het werk van den boer en de boerenarbei ders, is in dezen tijd niet zoo gemakke- lyk als vroeger. Het is echter de plichts getrouwheid van den eenvoudigen mensch, waarop tenslotte alles is op gebouwd. Het zyn niet de sterren, de uitblin kers, die tenslotte de wereld maken tot wat zy is. Ook zij zyn noodig, maar wat komt er van de wereld terecht, wan neer niet honderdduizenden en millioe- nen eenvoudige werkers altijd weer be leid zijn op een eenvoudige plaats hun plicht te doen. Dat is het fundament der natie, dat is het fundament van de geheele samen - leving. Terwijl wy de taak hebben hier te vechten, zien wü natuurlijk met de meeste belangstelling naar wat daar buiten gebeurt. Maar wat daar buiten gebeurt in militair opzicht, is niet aan ons ter beoordeeling. Het is (vel aan ons om onder alle omstandigheden te blijven gelooven, te blijven vertrouwen en innerlijk zeker te zijn, dat de zege toch zal zijn aan Adolf Hitler en zijn mannen! (Applaus). zoo ver- Drente bracht aan waren Horlogerie. Goud, Zilver, Juweelen, Antieke Uurwerken. WESTEINDE 8 TELEF. 116800 Herr Reichskommissar Duitsche Nederlandsche kameraden Vandaag Eerbied voor de natuur Gisteren was ik in Rotterdam. In Rotterdam moeten bepaalde militaire werken gemaakt worden, want ons Rot terdam wordt bedreigd als plaats aan het Westfront. Wat zei toen, de mili taire man, een Duitscher dus? Hij zei: „ik zal zorg dragen, dat er zoo weinig mogelijk behoeft te worden kapot ge maakt”. „Een huis”, zegt hij terecht, „kan men in één jaar opbouwen, maar een boom, daar heb je 60 jaar voor noodig en ik zal passen op de boomen, die gespaard kunnen worden.” Zie eens, dat is de juiste mentaliteit, die ons ook vandaag moet bezielen, de mentaliteit van ,-,heb eerbied voor de natuur”. Be grijp uw eigen kleinheid, maar doe van uit uw menschelijke standpunt, wat mo gelijk is de natuur te helpen en de natuur zal vruchtbaarder zijn dan ooit te voren. Een nieuw Nederland In een nieuw Europa. Dat kan alleen door de zege der Duitsche wapenen; het kan alleen door de samenbinding, het samenhouden van alle Nationaal-Socialisten of zü nu Duit schers of dat zy Nederlanders zijn. De kameraadschap tusschen ons is het be gin van de kameraadschap tusschen de Germaansche volkeren en die kame raadschap en die lotsverbondenheid vormen het fundament, dat noodig is voor het veilig stellen ^an Europa, want alleen in een veilig Europa kunnen wij leven! Houzee! (Applaus). wijl vooraan onze divisies streden. Niettemin was de toestand op Sicilië zoo danig, dat een half Engelsch leger het nau welijks heeft weten klaar te spelen om tegen een versterkte Duitsche pantser divisie vorderingen te maken. Het kwam slechts zoover vooruit, als die pantseflt divisie krachtens haar bevelen terug ging. Dezelfde ervaring hebben wij opgedaan in Salerno. Daar waren twee Engelsch-Ame- rikaansthe legers, deels op het punt te lan den en deels reeds aan land. De beide le gers zouden door onze beschermingsdivi- sies weer verdreven zijn wanneer onze legerleiding bereid geweest was de offers in bloed op zich te nepen, die de ^r- nietiging der gelande troepen, onder net vuur van het vijaridelijke scheepsgeschut gekost zou hebben. Daar Salerno niet het beslissende punt is. heeft de Duitsche legerleiding anders besloten. Wij zullen wachten, tot de Engelschen en Ameri- kanw strijd leVaren op een plek, waar zij geen scheepsgeschut meer achter zich heb ben. Daarom kameraden heb ik, na hetgeen ik zooeven gezegd heb, niet meer te doen dan nog dit kort te zeggenwanneer gij op uw bedrijf moeilijkheden onder vindt lederen dag weer en wanneer gij als Nationaal-Socialist bijzonder veel be zoeken krijgt van controleurs, meer be zoeken dan de anderen, dan zult gij dat op dit oogenblik moeten duigen voor de toekomst, waarvoor wij zullen werken. Gij zult het trachten, want dit is het geen mij zoo bijzonder verheugd heeft, toen ik laatst in Drente was. Gij weet in Drente hebben onze boeren het het moei- lijkst, omdat zij daar het meest worden geterroriseerd. En gij zult misschien den ken „in Drente zal de Beweging wel een klap gekregen hebben en wel veel men- schen hebben verloren”. O ja, er zijn er heengegaan, natuurlijk zijn er heengegaan, dat is een automatische zuivering en ster king. Maar dit mag ik er aan toevoegen: Niettegenstaande de terrëur van de laatste maanden zijn er in Drente meer bijge komen dan er afgegaan zijn. (Applaus). Daarom mijne kameraden, ik behoef het niet eens te zeggen, houdt goeden moed en zet door. Zoolang er nog één jongen van ons daarbuiten staat, zal hij nooit kun nen zeggen, dat hier een Nationaal-Socia- list versaagd heeft. Nooit! Wij staan met elkander vast. (Applaus). Blijft bij alles wat gij doet, het onder scheid zien tusschen goed en kwaad. Blijft begrijpen, blijft beseffen, dat God Almach tig tenslotte het al regeert. Wendt u be wust af van drogredenen, van die drog redenen, die u wijs willen maken, dat het wereldkapitalisme van Angelsaksischen huize voor ons milddadig zou willen zijn. BJijft ver van degenen, die u willen zeg gen, d^t het bolsjewisme uiteindelijk rechtvaardig zal zijn. Wèest trouw aan onze beginselen, die zuiver zijn en gericht op het welzijn der natie. Weest trouw aan uw roeping en denkt daarbij, dat de Al machtige ons volk door honderden jaren heen gevoerd heeft *en ons altijd weer op het rechte spoor heeft gezet en dat wij daarvan dienaar willen blijven, opdat Ne derland zal herleven. Sociale gerechtigheid voor den boerenarbeider De boer wil terug hebben zijn hoeren eer dat hij baas is in eigen huis in den goeden zin van het woord. De boeren arbeider wil sociale gerechtigheid hebben; hij wil niet als paria staan te midden van zijn volksgenooten en niet behooren tot diegenen, die men met het minste maar afscheept. Zij behooren tot het fun dament der natie. eenvoudige man vin zijn volk. Adolf Hitler kent alle zorgen, kent allen kommer, die eiken volksgenoot af zonderlijk treft. Hij heeft alles meebe leefd en in zich bewaard. Dat is de bron van zijn groote kracht. Nooit heeft hij zich van zijn volk verwijderd. Hij staat er midden in, als een van ons. Dat is voor ons de groote waarborg, dat deze strijd op leven en dood voor het groote sociale rechtvaardige doel eener nieuwe ordening van het Europeesche en het Germaansche leven, gevoerd wordt volgens waarachtige beginse len der sociale rechtvaardig’ cid. S» daarom zullen wij met den Führer overwinnen. En daarom zullen wij uit dezen oorlog nog slechts als fa natiekere Nationaal-SociaJisten te voor schijn komen om te beginnen aan ons vredeswerk. Heil den Führer! Het zwaartepunt zal na korteren of langeren tijd verlegd moeten worden naar boer en boerenerf. Zijn leiders capaciteiten zullen naar voeren moeten komen. De verzorging der boerenarbei ders zal vastgesteld^ moeten worden en de producten zullen een redelijken prijs moeten opbrengen, die het loon is naar werken. Dit alles zal ook onder natio- naal-socialistische inschakeling centraal geleid moeten worden, maar de uitvoe ring daarvan kan eerst goed komen, wanheer er is een sterke doelbewuste Landstand. Wil men omschakelen, dan moeten wij van het eene apparaat naar een ander apparaat, maar je kunt niet omschakelen van een apparaat naar niets. Er was nu een ander apparaat, dat in ieder geval het groote voordeel had, dat het Neder landsche volk tot op den huidigen dag gevoed is,kunnen worden. En wanneer wij een aiyier systeem willen hebben, moet den °ok een ander apparaat, een Boerenland stand worden opgebouwd. En wij weten het, dat is niet eenvou dig. Velen begrijpen het niet en staan er* tegenover, ook onder diegenen, die er zelf het grootste belang bij hebben, dat die omschakeling ééns ^1 kunnen plaats vinden. Wjj hebben den waarborg noodig. dat de Landstand het zal kunnen doen en daarom is het de eerste en de belang rijkste taak van salie Nederlandsche Na- tionaal-Socialisten, die boer en boeren arbeider zijn om mede te helpen den Landstand op te bouwen, omdat wij de vaste overtuiging hebben, dat een appa raat, dat nationaal-socialistisch is opge bouwd, tenslotte meer zal kunnen vóórt brengen, gelukkiger menschen zal kunnen maken, dan wanneer dat niet het geval is. Wij gelooven niet.^dat het Nationaal- Socialisme alleen is voor mooi weer, het is juist bij stormweer noodzakelijk. Wij kunnen het zoo stellen, dat de veiligheid van Europa beslist wordt door het Natio- naal-Socialisme. In Italië heeft men gezien wie tenslotte betrouwbaar gebleken zijn de Fascisten! En zij zullen het altijd weer zijnBij onze wereldbeschouwing zullen wij ons daarop moeten baseeren en c van moeten uitgaan. Wij zullen het met elkaar moeten doen in eerste instantie, want anders gaat het niet. De voedsel voorziening, ook in oorlogstijd, zal meer en meer naar nationaal-socialistische principes worden uitgevoerd en wanneer wij dan hier deze taak met elkaar, be spreken, dan weten wij dat. zooals wij thans leven, dit alleen mogelijk is, omdat Ier een met de wapenen strijdend Duitsch BEVESTIGING EN INTREDE DS. P. V. d. KRAAN: Nadat hij vorige week Zondag van zijn gemeente te Sliedrecht, die hij ruim 9 jaar dienen mocht, afscheid ge nomen had met een predicatie over 1 Cor. 131, heeft ds P. v. d. Kraan gisteren zijn imtrede gedaan bij de Ned. Herv. Gem. hier ter stede, waar hij in de wijk van ds. C. J. Laarman, die als jeugdpyedikant is opgetreden, gaat arbeiden. Ds. v. d. Kraan werd gistermorgen be vestigd door ds. H. J. Drost, alhier, die dit deed met een predicatie over Ezech. 34: 11, aan het einde waarvan de gemeen te haar nieuwen leeraar staande toezong Gez. 269:2 In de stampvolle Groote Kerk heeft ds. v d. Kraan gisteravond zijn intrede ge daan. Onder de talrijke aanwezigen waren -.verschillende gemeenteleden uit Sliedrecht daar-, fen een vijftal plaatselijke collega's. Ds. v. u «.Tjj Kraan hield een predicatie over Lukas 1910. Na de predicatie heeft ds. v. d. Kraan tot verschillende colleges en per sonen toespraken gehouden. Spr uitte den wensch dat in den Haag zulke gezegende jaren volgen mogen als hij in Sliedrecht hebben mocht en beval zich met de zijnen in aller liefde en voorbede aan. Staande zong de gemeente ds. v. d. Kraan toe de zegenbede uit Ps. 134. Een duivelsch plan. Hét plan was duivelsch. In den rug van de in Italië staande Duitsche divisies moes ten de Italiaansche troepe^ naar den vijand overloopen, onze divisiës afsnijden en met éép slag een front vormen aan de Alpen in het Noorden. Dit plan is volkomen mis lukt. Deze prestaties 'moeten wij ons voor oog houden, want zij bewijzen de tref kracht van onze troepen en de superioriteit van onze leiding. De fascistische legioenen, die maarschalk Graziani thans opstelt, zul len volwaardige militaire bondgenooten zijn. AI vertegenwoordigen deze fascisti sche legioenen ook maar een deel van het door verraderlijke generaals aangevoerde Italiaansche leger, militair gezien zullen zij toch waardevoller zijn, dan het in zijn kern goede, maar in zijn leiding slechte Italiaansche leger. Toen <Je ontwikkeling in Italië zich be gon te völtrekken, wees ik er op, dat Italië een toetssteen zou zijn, voor Italië, voor onze vijanden, voor allen. Een onderzoek van de politieke ontwikkeling toont nu 0 aan, hoe gunstig en nuttig deze gebeur tenissen voor ons geweest zijn. Men be weert altijd, dat er na liquidatie van de autoritaire stelsels, een sterke democra tische regeering zal optreden. Deze regee- ring zal in staat zijn, de verschillende daartoe in aanmerking komende landen in een Westelijke, den Engelschen en Ame rikanen welgevallige, maar niettemin Europeesche ordening te houden. Wat hebben wij in Italië beleefd? Toen Badoglio de poging ondernam het fascis me om zeep te brengen, verschenen er aan den z.g. burgerlijken kant slechts meer politieke kerkhofdeserteurs en klau terden op de redactiezetels. Zij hadden er geen benul meer van wat er werkelijk in de- politiek omgaat en wat voor het volk van belang is. De eenigen die ac tief zijn opgetreden en wier onderwerping een zekere inspanning vbrdert, zijn de communisten geweest. Dat is het beste bewijs, waar dte weg naar toe leidt, wan neer de Wester^ke mogendheden iets op touw metten. Het eindigt met liet com munisme, en wel pas goed, wanneer Jiet Oosten rechtstreeks invloed zou verkrij gen. Want dit is niet ons systeem. Het systeem dat er nu is, is eenvoudig een bestendiging van wat er was. Een afleve- ringsplicht moet er b.v. zijn, dat spreekt vanzelf, maar het zwaartepuht moet ge bracht worden naar de boeren en naar de boerenarbeiders. De boeren en de ar beiders moeten volkomen doordrongen zijn van hun plichten ten aanzien van de ge meenschap en het is onze taak en onze roeping om de boeren en de'boerenarbei ders zoover te brengen dat zij inzien waarom het gaat, zoodat zij zelf van hun boerenerf en hun boerengemeenschap uit er voor zullen kunnen zorgdragen, dat ons. volk datgene heeft wat het noodig heeft. Eens, in 1936, ter gelegenheid van een hagespraak in Lunteren heb ik het volgende gezegd: Het bestaan van het nieuwe Nederlandsche volk zullen wij vestigen op onzen bodem. Liefde moeten wij hebben voor onzen bod^n en eerbied voor onze volksgenooten, die naar beste weten door hun arbeid den bodem vrucht baar maken. Beschaamd moeten wij ons afwenden van het goddelooze bedrijf i/an de vernietiging van de opbrengst van on zen bodem, van de vernietiging van den veestapel en van de vernietigipg van al de góederen, welke dit volk verkreeg door Gods genade, dank zij de vruchtbaarheid van den bodem en den noesten vlijt, het overleg en de inspanning van tienduizen den harde werkers”. Het is nu zeven jaar later en ik heb hiervan geen woord terug te nemen. Nog altijd is dit ons funda ment:‘den bodem verzorgen en er zóó veel mogelijk voor zorgdragen, dat hij niet wordt uitgeput. Wij weten het wel, de kunstmestvoorziening is niet schitterend, maar laten wij op dat gebied alles doen, wat mogelijk is om te zoggen, dat de bodem niet wordt uitgeput Want het is zoo: naarmate een bodem schraler is, zal men dat niet direct terugvinden in den stengel, maar in de korrel van het graan en het laatste is juist hetgeen wij het meest van noode hebben. Aanvang nieuwe dag- en avondcursus MEDISCH DIPLOMA 4 mnd. 35.p. m. Inlicht, a.h. Inst>. Groot Hertoginnelaan 112. Directrice* SOPHIE COREN - Telefoon 33 44.10 volk is, dat zoo hier en daar geholpen wordt. Het wordt geholpen door de zwarthemden van Mussolini, door Hon garije en Roemenië en het wordt ook ge holpen door een aantal Nederlanders, die, toch in ieder geval hun kern vinden ii» de N.S.B. Dat alles is geschied. Het Amerikaan- sche voorbeeld was er. g j weet het. In Amerika kregen de boeren betaald naar mate' zij minder deden. Het was een pre mie op het nietsdoen, het kapot maken. Datzelfde systeem is hier gevolgd. T°en kwam'los de groote massa van contro leurs, die de boeren niet moesten con- troleeren of zij wel het noodige deden, maar of zij niet te veel deden. Gij ziet de dwaasheid van dat systeem, want een normale omstandigheid is het, dat ieder den plicht heeft zooveel'mogelijk tot stand te brengen ep niet dat er een cpntrhle is om te zorgen, dat men zoo weinig mo gelijk doet. Het was het noodzakelijk kwaad van dat systeem, maar de sduld kwam op ons volk terecht en wanneer er moeilijke toe standen zijn, zie het dan zoo met mij, mijne volksgenooten en kameraden, dat het hier betreft een kleine delging van de schuld en dat wij nog barmhartig door God behandeld worden, want wij hebben erger verdiend, doordat er moedwillig mil- lioenen kilogrammen voedsel vernietigd zijn. Nu staat het zoo, dat niemand in Ne derland er meer aan denkt om voedsel te vernietigen, behalve dan die paar ver dwaasde misdadigers, die hoeven in brand steken. Het mag toch eigenlijk geen naam hebben; die enkelingen; het volk in zijn geheel staat er volmaakt afwijzend tegen over en de boeren en de boerenarbeiders werken in getrouwheid om zooveel mó gelijk voor het volk voort te brengen. Het systeem echter, dat de bezettende Overheid hier heeft aangetroffen, is niet in een handomdraaien te verande ren. Want één ding gaat voor alles: risico mag er niet genomen worden, want wanneer er ietf niet goed gaat met de voedselvoorziening, zeggen w(j niet „dat is niet erg”. Vroeger vaarden wü uit naar het Oosten en het Westen, naar het Noor den en het Zuiden. Wü z(jn nu op ons zelf aangewezen. De bezettende Over heid kan niet plotseling veranderen dat gene wat was. Maar wü zelf kunnen er geleidelijk maar zeker voor zorgen, dat het Nattenaal-Socialisme daarvoor in de plaats komt. En daarom heeft het mij heugd, dat, toen ik laatst in was en daar een bezoek kameraden, wier boerenhoeven verbrand door misdadige tegenstanders, ieder van hen zei: „Ja, maar dat doen geen boeren! Want boeren zullen nooit een hoeve in brand steken, niet van hun ergsten vijand. Dat doet hij nooit, want hij is te nauw verbonden met de natuur en hij weet, dat zoo iets niet den mond van degenen, wier hoeve een, twee of drie dagen van tevoren was afgebrand. Maar zy stonden' solidair met de an dere boeren en boerenarbeiders, waar toe zij als volk behooren. Zooals ik zoojuist zeide: onzen dank aan God willen wij paren aan l dank, dien wij gevoelen voor deze hon derdduizenden getrouwe, eenvoudige jverkers, die een jaar .lang weer hun werk gegeven hebben, om het daardoor mogelijk te maken, dat wij leven. Want wij leven alleen, doordat zij ons het noodige voedsel hebben verstrekt. Toen de zeeën nog open waren voor ons, toen werd drie millioen ton graan per jaar uit overzeesche gebieden aange voerd en er waren toen vele menschen in Nederland, die zich afvpoegen, waar voor wü eigenlyk boeren hebben. Ik herinner my, hoe een van de liberalen van de Twede Kamer, het was een vrouw, een» heel mooie berekening op stelde,' volgens welke het niet meer noodig was de Zuiderzee droog te ma ken, omdat de rentestandaard ter beurze zoo hoog was! Het is reeds eenige jaren geleden en wü hebben daartegen genotfg gefulmineerd. U weet hoe het in de kapitalistische periode ging: millioenen tonnen aan graan wer den ingevoerd en onze producten wer den vernietigd. En wij weten het ook, het is vernie tigd op bevel van het groot-kapitalisijpe uit Londen en New York, ofschoon hier het volk voor een groot deel het toch noodig had, ofschoon millioenen Duit- schers het gaarne, zouden willen heb ben. Het is vernietigd op bevel van de heereq uit Londen van het grootkapita lisme, dat hier heerschte bü monde van Colyn. en 0D dezen buitengewoon moêien dag. op dezen herfstdag bij uitnemendheid, zijn wij dan hier vereenigd om onze gedachten te laten gaan over al hetgeen verband houdt met de voedselvoosziening en al hetgeen verband houdt met de hoogere dingen daaraan verbonden. Want met brood alleen kan de mensch niet leven, wij leven uit een ideaal. Maar wij leven ook natuurlijk doordat het ons mbgelijk gemaakt <vordt door de voedselvoorzie ning. En nu weet ik in dezen tijd hoe moeilijk hqj is voor duizenden en tien duizenden om behoorlijk gevoed te wor den. Er is echter, kameraden, en dit is het belangrijkste, in Nederland nog geen mensch van den honger omgekomen. Moeilijkheden zijn er, maar wij staan in het vierde oorlogsjaar en wanneer ik u zoo zie. dan zeg ik nu. het gaat nogal goed met de voedselvoorziening. Moeilijkheden en zorgen hebben wij allen, maar zooals ik zeide, wü staan in het vierde oorlogsjaar en er moet ons toch een groot gevoel van dankbaarheid overstroomen. wanneer wij weten, dat het op het oogenblik nog zoo gesteld is met de voedselvoorziening. Er moet dankbaarheid zijn jegens God en dank baarheid jegens de menschen. Laten wij goed begrijpen de mensch kan de natuur helpen of verstoren. Maar de natuur is de eerste, de tweede en de derde factor Wanneer er dit jaar zulk een schooyie oogst gekomen is, dan willen wij onze dankbaarheid in de eerste plaats aan God betuigen. De natuur gaat tewerk volgens vaste wetten, die wü slechts ten deele kennen. Waarom is er b.v. nu dit jaar bij de suikerbieten een bijzónder hoog percentage aan suiker te verwach ten Waarom is oók de olievoorziening zoo bijzonder Wij weten het niet. Dat doet de natuur, de natuur, die wü in de eerste plaats moeten ondersteunen en helpen, zooveel wij kunnen. En wanneer men dat niet goed doet, verstoort men zooveel. KANTOORMEUBELS^* STENCILS INKT CARBON INKTLINTEN NOG STEEDS VERKRIJGBAAR Nederlanders en Duitschers! Eén ding is volkomen duidelijk: de beslissing valt in het Oosten. Het Westen en ook het Zuiden zullen de beslissing niet bren gen. In het Oosten wordt beslist, of dit Europa nog zün oude bestaan van vele duizenden jaren zal behouden of niet. Er bestaat hier te lande een aantal menschen, die meenen, dat in het Oosten het Natiqpaal-Socialisme en het bolsjewis me elkaar zullen vernietigen, dat dan de Engelschep en Amerikanen West-Europa zullen binnenkomen en aan een grens, waarover men het nog niet eens is, het opdringen van het bolsjewisme zullen tegenhouden. Deze lieden gelooven zelfs, dat dit in feite de geheime plannen zijn van de menschen in Engeland en Ame rika, die aan de touwtjes trekken, dus van Churchill of Roosevelt. Onverschillig van welken aard de jongste geheime plannen van Churchill en Roosevelt zijn, ik kan hier vaststellen, dat Engelschen en Ame rikanen met het bolsjewisme op leven en dood zijn verstrikt, zoodat zij niets an ders kunnen dan Europa prijs te geven. Geven de bolsjewisten den oorlog op, dan is hij ook verloren voor de Engelschen "en Amerikanen. En omdat de Engelschen en Amerikanen dit precies weten, zijn zij ook zonder bezwaren be reid, heel Europa o'p te offeren. IN DE STRIKKEN VAN MOSKOU Zij hebben het al gedaan. Zij hebben den Balkan uitgeleverd, deGrieksche en de Joegoslavische emigrantenregee- ring uit Londen verwijderd, zij hebben Polen prijs gegeven. Dat zijn de bewijzen, dat deze lieden daarginds, onverschillig of zij in het geheim zoo of anders willen, met Moskou zoo verstrikt zyn, dat de bolsjewieken hen als een Shy- lock eenvoudig aan hun woord kunnen houden. De laatste hoop, die die lieden daarginds hebben is, dat althans de Duitschers de voorspiegelingen van Churchill en Roosevelt, dat men zich met het bolsjewisme kan verstaan, niet ernstig opvatten. Maar de geesten, die zy hebben op- géroepen, laten hen niet los. Mijnheer Stalin heeft ergens een orthodoxen priester opgegraven, hem tot garts- bisschop gemaakt en speelt nu naar buiten den confessioneel verdraag- zamen man. Niemand in Engeland en Amerika zal dit van hem gelooven. Maar zü moeten doen, alsof zy het ge looven. Ja, de aartsbisschop van York moet ndar Moskou reizen eri daar een niet te overtreffen bewys leveren van grenzelooze huichelary. Maar het is zeer interessant, dat tegelykertyd, ter wijl het bolsjewisme en communisme worden voorgesteld als vrienden van den godsdienst, de bekende Engelsche schrijver Wells een boek laat verschij nen onder den titel: „Crux Atanata”. In dit boek wordt de huidige oorlog gekenmerkt als een wereldomspannen- den stryd, met het doel zich te bevry- deh van den wurgenden Octopus, waar mede de katholieke kerk bedoeld is. 'Wells spreekt daarbij een speciaal per soonlijk woord van verdoemenis uit aan het' adres van het hoofd van de katho lieke kerk. Paus Pius KIL Het, bestem pelt hem als den openlijken vijand van alle scheppende en bpbouwende denk beelden, die de katholieke geestelijk- TORELIStRAAT 131 J-£G8AVENHAGE TEL. 11.35.81 (Vervolg van Frontpagina U zult vrij vaak gehoord hebben, dat er overvallen op distributiekantoren ge- L .- - pleegd en bonnen gestolen worden. Der-, de bruggen in de lucht laten vliegen. Jer- gelyke voorvallen komen voor de volle honderd procent ten laste van de Ne derlandsche voedselvoorziening, althans ten laste van een billijke verdeeling. - U zult zonder meer toegeven, dat de leverantie van de door onze troepeh benoodigde hoeveelheden levensmidde len door dergelijke misdaden in het ge heel niet op het spel gezet wordt. Ook deze wandaden werden omhangen met een vaderlandslievend manteltje. Men zeide, dat de geroofde bonnen ter be schikking gesteld werden van de z.g. onderduikers. Dat is niet waar. Bij de arrestaties hebben wij geconstateerd, dat deze misdadigers' er in het geheel niet aan denken, deze bonnen aan iemand af te staan, maar dat zij op die manier op een eenvoudige wijze, zonder eenig risico, clandestienen han del drijven. De arrestanten hadden dikke portefeuilles mgt honderdduizen den guldens bij zich, die zij zoojuist door den verkoop van geroofde levens middelenbonnen verdiend haddên. Dat is een feit, dat sterk aanleiding geeft tot nadenken, want het betreft hier een zeer grooten wantoestand, die bovendien de gelijkmatige voedselvoor ziening der bevolking mettertijd op het spel kan zetten. DE MOORDAANSLAGEN Vervolgens zou ik nog op een onder werp terugkomen, dat in een bepaalde betrekking staat tot den boerenstand. Het betreft de moordaanslagen, die juist ondér onze N.S.B.-kameraden van den landbouwersstand, de zwaarste offers hebben geëischt. Er hebben zich tooneelen afgespeeld, zoo afschuw'elijk, dat het mij pioeilijk valt, s?e weer te geven. In de eerste plaats zou ik het vol gende tot u willen zeggen: de Neder landers moeten mij mijn taak niet zoo moeilijk maken. Ge kunt ervan over tuigd zijn ik heb het vroeger reeds gezegd dat ik het hier als een van mijn voornaamste taken beschouw óm, bij alle moeilijkheden, die dé tijd nu eenmaal met zich mede brengt, de bio logische substantie van het Nederland sche volk, zoo goed als dit op eeniger- lei wijze mogelijk is, door dézen tijd heen te helpen. Er zijn natuurlijk be voegde en van Duitsch standpunt gezien gerechtvaardigde stemmen, er op wijzen, dat het Duitsche volk de volle kracht en zwaarte van dezen i strijd, vooral in het Oosten draagt, en dat derhalve het Duitsche volk ten i laste van de bezette gebieden werkelijk alles moet krijgen, wat op eenigerlei wijze mogëlijk is. Ik heb tot dusver -.altijd begrip ontmoet en een middel 1 gevonden, om een tusschenweg tot stand te brengen tusschen deze gestel de eischen en de Nederlandsche be- hoeften. Wanneer evenwel thans dergelijke j dingen bekend worden, als die afschu- welyke moorden, die niet alleen jegens mannen, doch ook jegens vrouwen en Tjgor de oogen van de kinderen gepleegd zijn, wanneer b.v. kinderen gedwon gen worden een geheeten nacht in een t vertrek bij hun vermoorde ouders door te brengen dan weet ik niet hoe lang men in Duitschland met de menschelijke nooden nog rekening wil houden. Ik heb eens gezegd, dat tegenover deze gebeurtenissen de revolutionnaire krachten van de nationaal-socialistische gemeenschap zullen optreden. 'Het oogenblik is gekomen. Ik heb gevolg gegeven aan den tot mij gerichte wensch om de mannen der Nationaal-Socialis- tische Beweging niet meer zonder risico te laten vermoorden en zal de Natio- naal-Soc. Beweging bewapenen. Ik verheel my niet, dat daarmede een buitengewone verantwoordelijkheid in handen van de Nationaal-Socialisten wordt gelegd. Ik verheel mij echter ook niet, dat de Nationaal-Socialisten deze verantwoordelijkheid zullen dragen, want zij hebben in een meer dan tien- jarigen strijd 'geleerd, een moeilijken weg vol verantwoordelijkheid op te gaan. Des te eerder heb ik hiertoe be sloten, omdat het mij duidelijk is, dat de Nationadl-Socialisten zich deze moor den op den duur niet kunnen late n welgevallen. Teneinde derhalve geen eigen richting te laten baanbreken leg ik thans de verantwoordelijkheid in han den der Beweging. Wanneer men zich in vele Nederlandsche kringen hierover be zorgd zou maken, dan kanjk tot die krih- gen slechts zeggen: het is de geringste zorg, te weten, dat de Nationaal-Socia- listen wapenen in handen hebben. Ove rigens hebben de Nederlanders het zelf in handen, om door eigen discipline een toestand te doen ontstaan, die het Nederlandsche volk in staat stelt zoo goed mogelijk vol te houden. Dat herinnert mü aan een woord, dat men hier vrij vaak verneemt: „het gaat goed”. Eindelijk kan ik eens con- stateeren, dat ik dezelfde meenirig ben toegedaan als zij, die anders meenen myn meening niet te kunnen deelen. Het gaat inderdaad goed, wanneer ik aan den toestand in het Westen denk. Reeds aan het begin van djt jaar, had den wij aan de Westkust van Europa, allerlei voorzorgsmaatregelen getroffen. Wanneer ik my echter voor oogen stel en ook de bewoners, voo'ral van de kust, hebben gelegenheid eenige waar nemingen te doen wat er sinds Fe- b.ruari van dit jaar hier tot stand ge bracht is, wanneer ik bedenk, dat deze verdedigingslinie niet alleen aan de kust bestaat, dat er bovendien nog speciale centra van verdediging zijn en dat er nog steeds meer bijgebouwd worden, wanneer ik mij voor oogen stel, dat de jeugdige manschappen? die bij het begin van dit jaar zijn aange treden, zich thans na vele maanden in de wapenen geoefend hebben en dat er onafgebroken wapenen worden aange voeld naar de kust en naar de andere centra van verdediging, dan moet ik zeggen: het gaat hier in het Westen goed. Maar ook in het Zuiden gaat het goed. Want het is veel beter in den oorlog dui delijke sijuaties te hebben, dan niet alleen onduidelijke, maar zelfs gevaarlijke situa ties, die men met het oog op den’kame raad en bondgenoot met inzicht in den A o Neem Adree heid dwingt slechts datgSne te lezen, wat hy wenscht, en wiens wezen stamt uit het duisterste tydperk. Dat moet toch aanleiding geven tot nadenken. Dat is dat communisme en bolsjewis me, dat thans in Engeland niet genoeg bevorderd en geprezen kan worden. INVASIE DER VERNIETIGING Onze verhouding tot het Amerika nisme is duidelük geworden uit de ervaringen van het jaar 1919. Wat men ons thans vandaar wil brengen, is in derdaad precies hetzelfde, alleen nog versterkt, wat wij in 1919 beleefd heb ben. Het is de invasie van een mateloos uitbuitende kliek van sjacheraars, van menschen, die niets anders voor hebben dan het cultureele leven, het zedelyke leven en het moreel van een volk wer kelijk en volkomen te vernietigen. Het is de invasie van het sadistische joden dom, dat niets anders wil dan de Ger maansche volkeren met wortel en tak volkomen uit te roeien. Dat is een resul taat van het bolsjewisme uit de tweede hand. Voor ons is het Amerikanisme van mijn heer Roosevelt in niets sympathieker en in niets verdraaglijker, dan het bolsjewis me van Stalin. Wij zullen hier deze kust van Europa met uiterste hardnekkigheid verdedigen, h®e ook de gebeurtenissen in het Oosten verloopen, i opdat deze ziekte, die den kiem des doods voor onze Euro peesche cultuur in zich draagt, wordt af geweerd. In dit verband kan ik spreken over de bijdrage, die het Westen van Europa kan leveren. Die bijdrage kan altijd weer slechts uit één ding bestaan ons te hel per. in den strijd, die wij Nationaal-Socia listen, om Europa voeren, hetzij in het Oosten, hetzij hier in het Westen. Dat is echter de eenige voorwaarde en tevens ook de stellige garantie, dat deze volke ren, de Nederlanders en alle anderen, door de vervulling van deze voorwaarde, n.l. door hun optreden voor Europa, hun volksche vrijheid en onafhankelijkheid zullen bewaren en garandeeren. Dat ver bindt ons, Nederlandsche en Duitsche Nationaal-Socialisten. t Dat verbindt mij met den heer Mus sert; die met zijn N.S.B. een vastbera den heraut is in dezen strijd. Hij is het, die aan het Nederlandsche volk steeds weer voorhoudt, welke weg leidt naar het duidelijk voor oogen stellen van de eigen eer, maar tevens naar de verde diging van de eigen volksche vrijheid. En maakt u zich geen zorgen! Stellig komt de dag, waarop deze kruisweg dien U, Leider, met Uw partijgenooten thans bewandelt, door het Nederland sche volk zal worden erkend. Daar ben ik zeker van. Dan zal het Nederland sche volk inzien, wat het Nationaal- Socialisme in de N.S.B. en den Leider Mussert voor de Nederlanders betee- kent en beteekend heeft. Wellicht zijn er dan nog ergens in een hoekje een paar vastberaden lieden, die tenslotte geen andere kreet meer zullen slaken dan: „De oorlog moet een .einde nemén, zelfs op het gevaar af, dat de Nationaal- Socialisten hem winnen”. Wij bevinden ons in het vijfde oorlogs jaar en het zou verkeerd zijn te veronder stellen dat de oorlog geen ernstige geestelijke belasting beteekenfr. De gebeurtenissen die in het Zuiden en in het Oosten zijn ontstaan en de hevigheid ■wan de bomaanvallen zijn zware belastin gen. Maar die zijn er ook in Engeland. Het is zeer opmerkelijk, dat Churchill, die indertijd steeds gesproken heeft over bloed, zweet en tranen, opeens zenuwach tig wordt en de propaganda die over een langdurigen oorlog spreekt, wenschte ver- vangen door de bolsjewistische propagan da. dat de oorlog nog dit jaar gewonnen kan worden. Dat beteekent, dat d.e stem ming in Engeland een aanmerkelijk diep tepunt bereikt moet nebben, ongeveer zoo. als hier in bepaalde kringen die een der gelijke aanvuringsbehoefte aan termijnen hebben waarbij de optimisten met drie weken en de pessimisten met drie maan den rekenen. Dat is een zeer bedenkelijk teeken voor het Engelsche moreel maar ook voor die van de vijandig gezinde Nederlanders. KUNNEN EN GELOOF Het staat ons duidelijk voor oogen,. dat de zware belasting, die op alle Nationaal-Socialisten en vooral op het Duitsche volk drukt, uren van moede loosheid en van twijfel kan brengen, maar tevens ook uren van den weer stand, want dan treedt aan het licht, welk een kftnnen en welk een geloof er in de menschen steekt. Het kunnen schraagt de menschen, die hun strijd om het bestaan voeren, ‘hetzij in het Westen of in het, Oosten. Wanneer de anderen zouden overwinnen, zou er niets meer zy'n, dat het leven in Euro pa waard maakt geleefd te worden. De plaatsen van de Europeesche cultuur, de bakermat van het arische ras in de geheele wereld, zouden yèrnietigd wor den, dat weten wy. Evengoed echter weten wij, dat onze oorlogsdoelstellin- gen goed en rechtvaardig zyn. Wanneer wij Nationaal-Socialisten ons handhaven, dan zal er in heel Europa geen mensch zijn, die niet een betere toekomst tege moet kan zien. Natuurlijk mag men niet altijd uitgaan van datgéne, dat er eens was. Het rad der geschiedenis draait niet terug. Men moet in een vijfde óorlogsjaaf uitgaan van den oor- mag”. Dat vefnam ik uit logstoestand en dan kunnen wij slechts zeggen: wanneer wy deze geweldige som vankrachten, die wü thans in de machine der vernietiging moeten ste ken, voor een socialen opbouw kunnen gebruiken, dan zal het in Europa goed worden en dan zal het ook hier in Nederland weer mooi zijn om te leven, in ieder geval voor den Nederlandschen boer en voor den Nederlandschen arbei der. Wanneer wü winnen hebben ook de anderen nog lang niets te vreezen. Im mers de Engelschen hebben hun we reldrijk aan de Amerikanen en niet aan ons verloren. Wat echter de Amerika nen betreft, zou ik het volgende willen zeggen: kunt u zicl^ voorstellen, is het denkbaar, dat er een zin bestaat: „Wanneer v#ij ook sterven, de Ver- eenigde Staten moeten leven?” Gelooft ge, dat de Amerikanen ooit met een dergelyke kracht van wil den oorlog kunnen voeren? Mkar wij, wij koipen met dezen zin voor de wereldgeschiedenis. Wy zeggen: t „Wanneer wy ook sterven, Duitschland njoet leven!” Daarom zyn wy er volkomen zeker van, dat wij een weerstandskracht opbrengen, die de te- genpartü nooit kan overwinnen. Dat is ons kunnen, kameraden. Bü dit kunnen komt het geloof, dat onze leiding het goede wil. Kameraden! Nederlandsche en Duit sche Nationaal-Socialisten, het lot heeft ons den Führer gegeven. De Führer is niet een mensch, die uit eenigerlei be voorrechten stand komt. De Führer is een mensch, die uit de arbeidersklasse kómt, dien het lot den vader vroegtijdig heeft ontnomen, om het te plaatsen voor alle beproevingen. De Führer is als mensch gebleven wat hij was: de schooyie plaats gaat

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1943 | | pagina 2