Het Oogstdankfeest te Groningen
Rede
den
van
KUNSTGEBITTEN
BOTS’ HANDELSONDERNEMING
Rijkscommissaris
BÉTAVÉ
Rede Mussert
Inkoop van HORLOGES,
KLOKKEN, WEKKERS
in goeden staat en van goede kwaliteit
P. GAEMERS,
SCHOONHEIDSSPECIALISTE
HA^AGSCHE COURANT Maandag 3 October 1943 le bl. pag. 2
KERKNIEUWS
Spit, rheumafiek?
"'3
Delging van schuld van
vroeger systeem
1
De beslissing valt in
het Oosten!,
Overvallen op distributie
kantoren
DUITSCH of ENGELSCH fl. 2,-p.m,
Nieuw» schrlftel. methode. MIDDENSTANDS-
DIPLOMA. Ned. Taal Corrasp. Boakhowdei®
«1.- p.m. Vul andersUande BON In. Plaats
Uw aaam op da achtarzljda van da anvalop.
DAkl HE0' TALEN INSTITUUT.R'DAM
BUN Gratie proeflee
er overvallen op distributiekantoren
ge-
een
DE
VAN
PLICHTSGETROUWHEID
DEN EENVOUDIGE
uit
die
en
ANDÉRE MONDVERZORGING
Valkenboschlaan S6A Tel, 33.41.38
wereld,toestand niet radicaal, zooals nood
zakelijk zou zijn, mét het zwaard te lijf
kan gaan. Ik denk aan de sirtuatie in Ita
lië, zooals die ontstaan was door het ver
raad van Savoye, van een Badoglio en van
de overige vrijmetselaars. Thans is het
mogelijk daar openlijk over te praten.
Dientengevolge weten wij, dat Afrika niet
behouden kon worden, omdat de aanvoer,
die bij de Italianen berustte, niet func-
tionneerde, niet omdat de Italiaansche
manschappen tekort schoten, maar als ge
volg van het verraad van een deel der Ita
liaansche generaals. -En op Sicilië hebben
de verraderlijke generaals zelfs in den rug
Het menschenwerk, in dit geval het
werk van den boer en de boerenarbei
ders, is in dezen tijd niet zoo gemakke-
lyk als vroeger. Het is echter de plichts
getrouwheid van den eenvoudigen
mensch, waarop tenslotte alles is op
gebouwd.
Het zyn niet de sterren, de uitblin
kers, die tenslotte de wereld maken tot
wat zy is. Ook zij zyn noodig, maar wat
komt er van de wereld terecht, wan
neer niet honderdduizenden en millioe-
nen eenvoudige werkers altijd weer be
leid zijn op een eenvoudige plaats hun
plicht te doen.
Dat is het fundament der natie, dat
is het fundament van de geheele samen -
leving.
Terwijl wy de taak hebben hier te
vechten, zien wü natuurlijk met de
meeste belangstelling naar wat daar
buiten gebeurt. Maar wat daar buiten
gebeurt in militair opzicht, is niet aan
ons ter beoordeeling. Het is (vel aan
ons om onder alle omstandigheden te
blijven gelooven, te blijven vertrouwen
en innerlijk zeker te zijn, dat de zege
toch zal zijn aan Adolf Hitler en zijn
mannen! (Applaus).
zoo ver-
Drente
bracht aan
waren
Horlogerie. Goud, Zilver, Juweelen,
Antieke Uurwerken.
WESTEINDE 8 TELEF. 116800
Herr Reichskommissar Duitsche
Nederlandsche kameraden Vandaag
Eerbied voor de natuur
Gisteren was ik in Rotterdam. In
Rotterdam moeten bepaalde militaire
werken gemaakt worden, want ons Rot
terdam wordt bedreigd als plaats aan
het Westfront. Wat zei toen, de mili
taire man, een Duitscher dus? Hij zei:
„ik zal zorg dragen, dat er zoo weinig
mogelijk behoeft te worden kapot ge
maakt”. „Een huis”, zegt hij terecht,
„kan men in één jaar opbouwen, maar
een boom, daar heb je 60 jaar voor
noodig en ik zal passen op de boomen,
die gespaard kunnen worden.” Zie eens,
dat is de juiste mentaliteit, die ons ook
vandaag moet bezielen, de mentaliteit
van ,-,heb eerbied voor de natuur”. Be
grijp uw eigen kleinheid, maar doe van
uit uw menschelijke standpunt, wat mo
gelijk is de natuur te helpen en de
natuur zal vruchtbaarder zijn dan ooit
te voren.
Een nieuw Nederland In een nieuw
Europa. Dat kan alleen door de zege der
Duitsche wapenen; het kan alleen door
de samenbinding, het samenhouden van
alle Nationaal-Socialisten of zü nu Duit
schers of dat zy Nederlanders zijn. De
kameraadschap tusschen ons is het be
gin van de kameraadschap tusschen de
Germaansche volkeren en die kame
raadschap en die lotsverbondenheid
vormen het fundament, dat noodig is
voor het veilig stellen ^an Europa, want
alleen in een veilig Europa kunnen wij
leven! Houzee! (Applaus).
wijl vooraan onze divisies streden.
Niettemin was de toestand op Sicilië zoo
danig, dat een half Engelsch leger het nau
welijks heeft weten klaar te spelen om
tegen een versterkte Duitsche pantser
divisie vorderingen te maken. Het kwam
slechts zoover vooruit, als die pantseflt
divisie krachtens haar bevelen terug ging.
Dezelfde ervaring hebben wij opgedaan in
Salerno. Daar waren twee Engelsch-Ame-
rikaansthe legers, deels op het punt te lan
den en deels reeds aan land. De beide le
gers zouden door onze beschermingsdivi-
sies weer verdreven zijn wanneer onze
legerleiding bereid geweest was de offers
in bloed op zich te nepen, die de ^r-
nietiging der gelande troepen, onder net
vuur van het vijaridelijke scheepsgeschut
gekost zou hebben. Daar Salerno niet het
beslissende punt is. heeft de Duitsche
legerleiding anders besloten. Wij zullen
wachten, tot de Engelschen en Ameri-
kanw strijd leVaren op een plek, waar zij
geen scheepsgeschut meer achter zich heb
ben.
Daarom kameraden heb ik, na hetgeen
ik zooeven gezegd heb, niet meer te doen
dan nog dit kort te zeggenwanneer
gij op uw bedrijf moeilijkheden onder
vindt lederen dag weer en wanneer gij
als Nationaal-Socialist bijzonder veel be
zoeken krijgt van controleurs, meer be
zoeken dan de anderen, dan zult gij dat
op dit oogenblik moeten duigen voor de
toekomst, waarvoor wij zullen werken.
Gij zult het trachten, want dit is het
geen mij zoo bijzonder verheugd heeft,
toen ik laatst in Drente was. Gij weet in
Drente hebben onze boeren het het moei-
lijkst, omdat zij daar het meest worden
geterroriseerd. En gij zult misschien den
ken „in Drente zal de Beweging wel een
klap gekregen hebben en wel veel men-
schen hebben verloren”. O ja, er zijn er
heengegaan, natuurlijk zijn er heengegaan,
dat is een automatische zuivering en ster
king. Maar dit mag ik er aan toevoegen:
Niettegenstaande de terrëur van de laatste
maanden zijn er in Drente meer bijge
komen dan er afgegaan zijn. (Applaus).
Daarom mijne kameraden, ik behoef het
niet eens te zeggen, houdt goeden moed
en zet door. Zoolang er nog één jongen
van ons daarbuiten staat, zal hij nooit kun
nen zeggen, dat hier een Nationaal-Socia-
list versaagd heeft. Nooit! Wij staan met
elkander vast. (Applaus).
Blijft bij alles wat gij doet, het onder
scheid zien tusschen goed en kwaad. Blijft
begrijpen, blijft beseffen, dat God Almach
tig tenslotte het al regeert. Wendt u be
wust af van drogredenen, van die drog
redenen, die u wijs willen maken, dat het
wereldkapitalisme van Angelsaksischen
huize voor ons milddadig zou willen zijn.
BJijft ver van degenen, die u willen zeg
gen, d^t het bolsjewisme uiteindelijk
rechtvaardig zal zijn. Wèest trouw aan
onze beginselen, die zuiver zijn en gericht
op het welzijn der natie. Weest trouw aan
uw roeping en denkt daarbij, dat de Al
machtige ons volk door honderden jaren
heen gevoerd heeft *en ons altijd weer op
het rechte spoor heeft gezet en dat wij
daarvan dienaar willen blijven, opdat Ne
derland zal herleven.
Sociale gerechtigheid voor
den boerenarbeider
De boer wil terug hebben zijn hoeren
eer dat hij baas is in eigen huis in den
goeden zin van het woord. De boeren
arbeider wil sociale gerechtigheid hebben;
hij wil niet als paria staan te midden
van zijn volksgenooten en niet behooren
tot diegenen, die men met het minste
maar afscheept. Zij behooren tot het fun
dament der natie.
eenvoudige man vin zijn volk. Adolf
Hitler kent alle zorgen, kent allen
kommer, die eiken volksgenoot af
zonderlijk treft. Hij heeft alles meebe
leefd en in zich bewaard. Dat is de
bron van zijn groote kracht. Nooit heeft
hij zich van zijn volk verwijderd. Hij
staat er midden in, als een van ons.
Dat is voor ons de groote waarborg, dat
deze strijd op leven en dood voor het
groote sociale rechtvaardige doel eener
nieuwe ordening van het Europeesche
en het Germaansche leven, gevoerd
wordt volgens waarachtige beginse
len der sociale rechtvaardig’ cid.
S» daarom zullen wij met den
Führer overwinnen. En daarom zullen
wij uit dezen oorlog nog slechts als fa
natiekere Nationaal-SociaJisten te voor
schijn komen om te beginnen aan ons
vredeswerk. Heil den Führer!
Het zwaartepunt zal na korteren of
langeren tijd verlegd moeten worden
naar boer en boerenerf. Zijn leiders
capaciteiten zullen naar voeren moeten
komen. De verzorging der boerenarbei
ders zal vastgesteld^ moeten worden en
de producten zullen een redelijken prijs
moeten opbrengen, die het loon is naar
werken. Dit alles zal ook onder natio-
naal-socialistische inschakeling centraal
geleid moeten worden, maar de uitvoe
ring daarvan kan eerst goed komen,
wanheer er is een sterke doelbewuste
Landstand.
Wil men omschakelen, dan moeten wij
van het eene apparaat naar een ander
apparaat, maar je kunt niet omschakelen
van een apparaat naar niets. Er was nu
een ander apparaat, dat in ieder geval
het groote voordeel had, dat het Neder
landsche volk tot op den huidigen dag
gevoed is,kunnen worden. En wanneer wij
een aiyier systeem willen hebben, moet
den °ok een ander apparaat, een Boerenland
stand worden opgebouwd.
En wij weten het, dat is niet eenvou
dig. Velen begrijpen het niet en staan
er* tegenover, ook onder diegenen, die er
zelf het grootste belang bij hebben, dat
die omschakeling ééns ^1 kunnen plaats
vinden. Wjj hebben den waarborg noodig.
dat de Landstand het zal kunnen doen en
daarom is het de eerste en de belang
rijkste taak van salie Nederlandsche Na-
tionaal-Socialisten, die boer en boeren
arbeider zijn om mede te helpen den
Landstand op te bouwen, omdat wij de
vaste overtuiging hebben, dat een appa
raat, dat nationaal-socialistisch is opge
bouwd, tenslotte meer zal kunnen vóórt
brengen, gelukkiger menschen zal kunnen
maken, dan wanneer dat niet het geval
is. Wij gelooven niet.^dat het Nationaal-
Socialisme alleen is voor mooi weer, het
is juist bij stormweer noodzakelijk. Wij
kunnen het zoo stellen, dat de veiligheid
van Europa beslist wordt door het Natio-
naal-Socialisme. In Italië heeft men gezien
wie tenslotte betrouwbaar gebleken zijn
de Fascisten! En zij zullen het altijd weer
zijnBij onze wereldbeschouwing zullen
wij ons daarop moeten baseeren en c
van moeten uitgaan. Wij zullen het met
elkaar moeten doen in eerste instantie,
want anders gaat het niet. De voedsel
voorziening, ook in oorlogstijd, zal meer
en meer naar nationaal-socialistische
principes worden uitgevoerd en wanneer
wij dan hier deze taak met elkaar, be
spreken, dan weten wij dat. zooals wij
thans leven, dit alleen mogelijk is, omdat
Ier een met de wapenen strijdend Duitsch
BEVESTIGING EN INTREDE DS. P. V. d.
KRAAN: Nadat hij vorige week Zondag
van zijn gemeente te Sliedrecht, die hij
ruim 9 jaar dienen mocht, afscheid ge
nomen had met een predicatie over 1 Cor.
131, heeft ds P. v. d. Kraan gisteren zijn
imtrede gedaan bij de Ned. Herv. Gem.
hier ter stede, waar hij in de wijk van
ds. C. J. Laarman, die als jeugdpyedikant
is opgetreden, gaat arbeiden.
Ds. v. d. Kraan werd gistermorgen be
vestigd door ds. H. J. Drost, alhier, die
dit deed met een predicatie over Ezech.
34: 11, aan het einde waarvan de gemeen
te haar nieuwen leeraar staande toezong
Gez. 269:2
In de stampvolle Groote Kerk heeft ds.
v d. Kraan gisteravond zijn intrede ge
daan. Onder de talrijke aanwezigen waren
-.verschillende gemeenteleden uit Sliedrecht
daar-, fen een vijftal plaatselijke collega's. Ds. v.
u «.Tjj Kraan hield een predicatie over Lukas
1910. Na de predicatie heeft ds. v. d.
Kraan tot verschillende colleges en per
sonen toespraken gehouden. Spr uitte den
wensch dat in den Haag zulke gezegende
jaren volgen mogen als hij in Sliedrecht
hebben mocht en beval zich met de zijnen
in aller liefde en voorbede aan. Staande
zong de gemeente ds. v. d. Kraan toe de
zegenbede uit Ps. 134.
Een duivelsch plan.
Hét plan was duivelsch. In den rug van
de in Italië staande Duitsche divisies moes
ten de Italiaansche troepe^ naar den vijand
overloopen, onze divisiës afsnijden en met
éép slag een front vormen aan de Alpen
in het Noorden. Dit plan is volkomen mis
lukt. Deze prestaties 'moeten wij ons voor
oog houden, want zij bewijzen de tref
kracht van onze troepen en de superioriteit
van onze leiding. De fascistische legioenen,
die maarschalk Graziani thans opstelt, zul
len volwaardige militaire bondgenooten
zijn. AI vertegenwoordigen deze fascisti
sche legioenen ook maar een deel van het
door verraderlijke generaals aangevoerde
Italiaansche leger, militair gezien zullen
zij toch waardevoller zijn, dan het in zijn
kern goede, maar in zijn leiding slechte
Italiaansche leger.
Toen <Je ontwikkeling in Italië zich be
gon te völtrekken, wees ik er op, dat Italië
een toetssteen zou zijn, voor Italië, voor
onze vijanden, voor allen. Een onderzoek
van de politieke ontwikkeling toont nu
0 aan, hoe gunstig en nuttig deze gebeur
tenissen voor ons geweest zijn. Men be
weert altijd, dat er na liquidatie van de
autoritaire stelsels, een sterke democra
tische regeering zal optreden. Deze regee-
ring zal in staat zijn, de verschillende
daartoe in aanmerking komende landen in
een Westelijke, den Engelschen en Ame
rikanen welgevallige, maar niettemin
Europeesche ordening te houden. Wat
hebben wij in Italië beleefd? Toen
Badoglio de poging ondernam het fascis
me om zeep te brengen, verschenen er
aan den z.g. burgerlijken kant slechts
meer politieke kerkhofdeserteurs en klau
terden op de redactiezetels. Zij hadden
er geen benul meer van wat er werkelijk
in de- politiek omgaat en wat voor het
volk van belang is. De eenigen die ac
tief zijn opgetreden en wier onderwerping
een zekere inspanning vbrdert, zijn de
communisten geweest. Dat is het beste
bewijs, waar dte weg naar toe leidt, wan
neer de Wester^ke mogendheden iets op
touw metten. Het eindigt met liet com
munisme, en wel pas goed, wanneer Jiet
Oosten rechtstreeks invloed zou verkrij
gen.
Want dit is niet ons systeem. Het
systeem dat er nu is, is eenvoudig een
bestendiging van wat er was. Een afleve-
ringsplicht moet er b.v. zijn, dat spreekt
vanzelf, maar het zwaartepuht moet ge
bracht worden naar de boeren en naar
de boerenarbeiders. De boeren en de ar
beiders moeten volkomen doordrongen zijn
van hun plichten ten aanzien van de ge
meenschap en het is onze taak en onze
roeping om de boeren en de'boerenarbei
ders zoover te brengen dat zij inzien
waarom het gaat, zoodat zij zelf van hun
boerenerf en hun boerengemeenschap uit
er voor zullen kunnen zorgdragen, dat
ons. volk datgene heeft wat het noodig
heeft. Eens, in 1936, ter gelegenheid van
een hagespraak in Lunteren heb ik het
volgende gezegd: Het bestaan van het
nieuwe Nederlandsche volk zullen wij
vestigen op onzen bodem. Liefde moeten
wij hebben voor onzen bod^n en eerbied
voor onze volksgenooten, die naar beste
weten door hun arbeid den bodem vrucht
baar maken. Beschaamd moeten wij ons
afwenden van het goddelooze bedrijf i/an
de vernietiging van de opbrengst van on
zen bodem, van de vernietiging van den
veestapel en van de vernietigipg van al
de góederen, welke dit volk verkreeg door
Gods genade, dank zij de vruchtbaarheid
van den bodem en den noesten vlijt, het
overleg en de inspanning van tienduizen
den harde werkers”. Het is nu zeven jaar
later en ik heb hiervan geen woord terug
te nemen. Nog altijd is dit ons funda
ment:‘den bodem verzorgen en er zóó
veel mogelijk voor zorgdragen, dat hij niet
wordt uitgeput. Wij weten het wel, de
kunstmestvoorziening is niet schitterend,
maar laten wij op dat gebied alles doen,
wat mogelijk is om te zoggen, dat de
bodem niet wordt uitgeput Want het is
zoo: naarmate een bodem schraler is, zal
men dat niet direct terugvinden in den
stengel, maar in de korrel van het graan
en het laatste is juist hetgeen wij het
meest van noode hebben.
Aanvang nieuwe dag- en avondcursus
MEDISCH DIPLOMA
4 mnd. 35.p. m. Inlicht, a.h. Inst>.
Groot Hertoginnelaan 112. Directrice*
SOPHIE COREN - Telefoon 33 44.10
volk is, dat zoo hier en daar geholpen
wordt. Het wordt geholpen door de
zwarthemden van Mussolini, door Hon
garije en Roemenië en het wordt ook ge
holpen door een aantal Nederlanders, die,
toch in ieder geval hun kern vinden ii»
de N.S.B.
Dat alles is geschied. Het Amerikaan-
sche voorbeeld was er. g j weet het. In
Amerika kregen de boeren betaald naar
mate' zij minder deden. Het was een pre
mie op het nietsdoen, het kapot maken.
Datzelfde systeem is hier gevolgd. T°en
kwam'los de groote massa van contro
leurs, die de boeren niet moesten con-
troleeren of zij wel het noodige deden,
maar of zij niet te veel deden. Gij ziet
de dwaasheid van dat systeem, want een
normale omstandigheid is het, dat ieder
den plicht heeft zooveel'mogelijk tot stand
te brengen ep niet dat er een cpntrhle
is om te zorgen, dat men zoo weinig mo
gelijk doet.
Het was het noodzakelijk kwaad van
dat systeem, maar de sduld kwam op ons
volk terecht en wanneer er moeilijke toe
standen zijn, zie het dan zoo met mij,
mijne volksgenooten en kameraden, dat
het hier betreft een kleine delging van
de schuld en dat wij nog barmhartig door
God behandeld worden, want wij hebben
erger verdiend, doordat er moedwillig mil-
lioenen kilogrammen voedsel vernietigd
zijn.
Nu staat het zoo, dat niemand in Ne
derland er meer aan denkt om voedsel
te vernietigen, behalve dan die paar ver
dwaasde misdadigers, die hoeven in brand
steken. Het mag toch eigenlijk geen naam
hebben; die enkelingen; het volk in zijn
geheel staat er volmaakt afwijzend tegen
over en de boeren en de boerenarbeiders
werken in getrouwheid om zooveel mó
gelijk voor het volk voort te brengen.
Het systeem echter, dat de bezettende
Overheid hier heeft aangetroffen, is
niet in een handomdraaien te verande
ren. Want één ding gaat voor alles:
risico mag er niet genomen worden,
want wanneer er ietf niet goed gaat
met de voedselvoorziening, zeggen w(j
niet „dat is niet erg”.
Vroeger vaarden wü uit naar het
Oosten en het Westen, naar het Noor
den en het Zuiden. Wü z(jn nu op ons
zelf aangewezen. De bezettende Over
heid kan niet plotseling veranderen dat
gene wat was. Maar wü zelf kunnen er
geleidelijk maar zeker voor zorgen, dat
het Nattenaal-Socialisme daarvoor in de
plaats komt.
En daarom heeft het mij
heugd, dat, toen ik laatst in
was en daar een bezoek
kameraden, wier boerenhoeven
verbrand door misdadige tegenstanders,
ieder van hen zei: „Ja, maar dat doen
geen boeren! Want boeren zullen nooit
een hoeve in brand steken, niet van
hun ergsten vijand. Dat doet hij nooit,
want hij is te nauw verbonden met de
natuur en hij weet, dat zoo iets niet
den mond
van degenen, wier hoeve een, twee of
drie dagen van tevoren was afgebrand.
Maar zy stonden' solidair met de an
dere boeren en boerenarbeiders, waar
toe zij als volk behooren.
Zooals ik zoojuist zeide: onzen dank
aan God willen wij paren aan l
dank, dien wij gevoelen voor deze hon
derdduizenden getrouwe, eenvoudige
jverkers, die een jaar .lang weer hun
werk gegeven hebben, om het daardoor
mogelijk te maken, dat wij leven. Want
wij leven alleen, doordat zij ons het
noodige voedsel hebben verstrekt. Toen
de zeeën nog open waren voor ons,
toen werd drie millioen ton graan per
jaar uit overzeesche gebieden aange
voerd en er waren toen vele menschen
in Nederland, die zich afvpoegen, waar
voor wü eigenlyk boeren hebben. Ik
herinner my, hoe een van de liberalen
van de Twede Kamer, het was een
vrouw, een» heel mooie berekening op
stelde,' volgens welke het niet meer
noodig was de Zuiderzee droog te ma
ken, omdat de rentestandaard ter
beurze zoo hoog was! Het is reeds
eenige jaren geleden en wü hebben
daartegen genotfg gefulmineerd. U weet
hoe het in de kapitalistische periode
ging: millioenen tonnen aan graan wer
den ingevoerd en onze producten wer
den vernietigd.
En wij weten het ook, het is vernie
tigd op bevel van het groot-kapitalisijpe
uit Londen en New York, ofschoon hier
het volk voor een groot deel het toch
noodig had, ofschoon millioenen Duit-
schers het gaarne, zouden willen heb
ben. Het is vernietigd op bevel van de
heereq uit Londen van het grootkapita
lisme, dat hier heerschte bü monde
van Colyn.
en
0D
dezen buitengewoon moêien dag. op dezen
herfstdag bij uitnemendheid, zijn wij dan
hier vereenigd om onze gedachten te
laten gaan over al hetgeen verband
houdt met de voedselvoosziening en al
hetgeen verband houdt met de hoogere
dingen daaraan verbonden. Want met
brood alleen kan de mensch niet leven,
wij leven uit een ideaal. Maar wij leven
ook natuurlijk doordat het ons mbgelijk
gemaakt <vordt door de voedselvoorzie
ning. En nu weet ik in dezen tijd hoe
moeilijk hqj is voor duizenden en tien
duizenden om behoorlijk gevoed te wor
den. Er is echter, kameraden, en dit is
het belangrijkste, in Nederland nog geen
mensch van den honger omgekomen.
Moeilijkheden zijn er, maar wij staan in
het vierde oorlogsjaar en wanneer ik u
zoo zie. dan zeg ik nu. het gaat nogal
goed met de voedselvoorziening.
Moeilijkheden en zorgen hebben wij
allen, maar zooals ik zeide, wü staan in
het vierde oorlogsjaar en er moet ons
toch een groot gevoel van dankbaarheid
overstroomen. wanneer wij weten, dat
het op het oogenblik nog zoo gesteld is
met de voedselvoorziening. Er moet
dankbaarheid zijn jegens God en dank
baarheid jegens de menschen. Laten wij
goed begrijpen de mensch kan de natuur
helpen of verstoren. Maar de natuur is
de eerste, de tweede en de derde factor
Wanneer er dit jaar zulk een schooyie
oogst gekomen is, dan willen wij onze
dankbaarheid in de eerste plaats aan
God betuigen. De natuur gaat tewerk
volgens vaste wetten, die wü slechts ten
deele kennen. Waarom is er b.v. nu dit
jaar bij de suikerbieten een bijzónder
hoog percentage aan suiker te verwach
ten Waarom is oók de olievoorziening
zoo bijzonder Wij weten het niet. Dat
doet de natuur, de natuur, die wü in de
eerste plaats moeten ondersteunen en
helpen, zooveel wij kunnen. En wanneer
men dat niet goed doet, verstoort men
zooveel.
KANTOORMEUBELS^* STENCILS
INKT CARBON INKTLINTEN
NOG STEEDS VERKRIJGBAAR
Nederlanders en Duitschers! Eén ding
is volkomen duidelijk: de beslissing valt
in het Oosten. Het Westen en ook het
Zuiden zullen de beslissing niet bren
gen. In het Oosten wordt beslist, of dit
Europa nog zün oude bestaan van vele
duizenden jaren zal behouden of niet.
Er bestaat hier te lande een aantal
menschen, die meenen, dat in het Oosten
het Natiqpaal-Socialisme en het bolsjewis
me elkaar zullen vernietigen, dat dan de
Engelschep en Amerikanen West-Europa
zullen binnenkomen en aan een grens,
waarover men het nog niet eens is, het
opdringen van het bolsjewisme zullen
tegenhouden. Deze lieden gelooven zelfs,
dat dit in feite de geheime plannen zijn
van de menschen in Engeland en Ame
rika, die aan de touwtjes trekken, dus van
Churchill of Roosevelt. Onverschillig van
welken aard de jongste geheime plannen
van Churchill en Roosevelt zijn, ik kan
hier vaststellen, dat Engelschen en Ame
rikanen met het bolsjewisme op leven en
dood zijn verstrikt, zoodat zij niets an
ders kunnen dan Europa prijs te geven.
Geven de bolsjewisten den oorlog op,
dan is hij ook verloren voor de
Engelschen "en Amerikanen. En omdat de
Engelschen en Amerikanen dit precies
weten, zijn zij ook zonder bezwaren be
reid, heel Europa o'p te offeren.
IN DE STRIKKEN VAN MOSKOU
Zij hebben het al gedaan. Zij hebben
den Balkan uitgeleverd, deGrieksche
en de Joegoslavische emigrantenregee-
ring uit Londen verwijderd, zij hebben
Polen prijs gegeven. Dat zijn de bewijzen,
dat deze lieden daarginds, onverschillig
of zij in het geheim zoo of anders
willen, met Moskou zoo verstrikt zyn,
dat de bolsjewieken hen als een Shy-
lock eenvoudig aan hun woord kunnen
houden. De laatste hoop, die die lieden
daarginds hebben is, dat althans de
Duitschers de voorspiegelingen van
Churchill en Roosevelt, dat men zich
met het bolsjewisme kan verstaan, niet
ernstig opvatten.
Maar de geesten, die zy hebben op-
géroepen, laten hen niet los. Mijnheer
Stalin heeft ergens een orthodoxen
priester opgegraven, hem tot garts-
bisschop gemaakt en speelt nu
naar buiten den confessioneel verdraag-
zamen man. Niemand in Engeland en
Amerika zal dit van hem gelooven.
Maar zü moeten doen, alsof zy het ge
looven. Ja, de aartsbisschop van York
moet ndar Moskou reizen eri daar een
niet te overtreffen bewys leveren van
grenzelooze huichelary. Maar het is
zeer interessant, dat tegelykertyd, ter
wijl het bolsjewisme en communisme
worden voorgesteld als vrienden van
den godsdienst, de bekende Engelsche
schrijver Wells een boek laat verschij
nen onder den titel: „Crux Atanata”.
In dit boek wordt de huidige oorlog
gekenmerkt als een wereldomspannen-
den stryd, met het doel zich te bevry-
deh van den wurgenden Octopus, waar
mede de katholieke kerk bedoeld is.
'Wells spreekt daarbij een speciaal per
soonlijk woord van verdoemenis uit aan
het' adres van het hoofd van de katho
lieke kerk. Paus Pius KIL Het, bestem
pelt hem als den openlijken vijand van
alle scheppende en bpbouwende denk
beelden, die de katholieke geestelijk-
TORELIStRAAT 131 J-£G8AVENHAGE TEL. 11.35.81
(Vervolg van Frontpagina
U zult vrij vaak gehoord hebben, dat
er overvallen op distributiekantoren ge- L .- -
pleegd en bonnen gestolen worden. Der-, de bruggen in de lucht laten vliegen. Jer-
gelyke voorvallen komen voor de volle
honderd procent ten laste van de Ne
derlandsche voedselvoorziening, althans
ten laste van een billijke verdeeling.
- U zult zonder meer toegeven, dat de
leverantie van de door onze troepeh
benoodigde hoeveelheden levensmidde
len door dergelijke misdaden in het ge
heel niet op het spel gezet wordt. Ook
deze wandaden werden omhangen met
een vaderlandslievend manteltje. Men
zeide, dat de geroofde bonnen ter be
schikking gesteld werden van de z.g.
onderduikers. Dat is niet waar. Bij de
arrestaties hebben wij geconstateerd,
dat deze misdadigers' er in het geheel
niet aan denken, deze bonnen aan
iemand af te staan, maar dat zij op
die manier op een eenvoudige wijze,
zonder eenig risico, clandestienen han
del drijven. De arrestanten hadden
dikke portefeuilles mgt honderdduizen
den guldens bij zich, die zij zoojuist
door den verkoop van geroofde levens
middelenbonnen verdiend haddên.
Dat is een feit, dat sterk aanleiding
geeft tot nadenken, want het betreft
hier een zeer grooten wantoestand, die
bovendien de gelijkmatige voedselvoor
ziening der bevolking mettertijd op het
spel kan zetten.
DE MOORDAANSLAGEN
Vervolgens zou ik nog op een onder
werp terugkomen, dat in een bepaalde
betrekking staat tot den boerenstand.
Het betreft de moordaanslagen, die
juist ondér onze N.S.B.-kameraden van
den landbouwersstand, de zwaarste
offers hebben geëischt. Er hebben zich
tooneelen afgespeeld, zoo afschuw'elijk,
dat het mij pioeilijk valt, s?e weer te
geven.
In de eerste plaats zou ik het vol
gende tot u willen zeggen: de Neder
landers moeten mij mijn taak niet zoo
moeilijk maken. Ge kunt ervan over
tuigd zijn ik heb het vroeger reeds
gezegd dat ik het hier als een van
mijn voornaamste taken beschouw óm,
bij alle moeilijkheden, die dé tijd nu
eenmaal met zich mede brengt, de bio
logische substantie van het Nederland
sche volk, zoo goed als dit op eeniger-
lei wijze mogelijk is, door dézen tijd
heen te helpen. Er zijn natuurlijk be
voegde en van Duitsch standpunt
gezien gerechtvaardigde stemmen,
er op wijzen, dat het Duitsche volk de
volle kracht en zwaarte van dezen i
strijd, vooral in het Oosten draagt, en
dat derhalve het Duitsche volk ten i
laste van de bezette gebieden werkelijk
alles moet krijgen, wat op eenigerlei
wijze mogëlijk is. Ik heb tot dusver
-.altijd begrip ontmoet en een middel 1
gevonden, om een tusschenweg tot
stand te brengen tusschen deze gestel
de eischen en de Nederlandsche be-
hoeften.
Wanneer evenwel thans dergelijke j
dingen bekend worden, als die afschu-
welyke moorden, die niet alleen jegens
mannen, doch ook jegens vrouwen en
Tjgor de oogen van de kinderen gepleegd
zijn, wanneer b.v. kinderen gedwon
gen worden een geheeten nacht in een t
vertrek bij hun vermoorde ouders door
te brengen dan weet ik niet hoe lang
men in Duitschland met de menschelijke
nooden nog rekening wil houden.
Ik heb eens gezegd, dat tegenover
deze gebeurtenissen de revolutionnaire
krachten van de nationaal-socialistische
gemeenschap zullen optreden. 'Het
oogenblik is gekomen. Ik heb gevolg
gegeven aan den tot mij gerichte wensch
om de mannen der Nationaal-Socialis-
tische Beweging niet meer zonder risico
te laten vermoorden en zal de Natio-
naal-Soc. Beweging bewapenen.
Ik verheel my niet, dat daarmede
een buitengewone verantwoordelijkheid
in handen van de Nationaal-Socialisten
wordt gelegd. Ik verheel mij echter ook
niet, dat de Nationaal-Socialisten deze
verantwoordelijkheid zullen dragen,
want zij hebben in een meer dan tien-
jarigen strijd 'geleerd, een moeilijken
weg vol verantwoordelijkheid op te
gaan. Des te eerder heb ik hiertoe be
sloten, omdat het mij duidelijk is, dat
de Nationadl-Socialisten zich deze moor
den op den duur niet kunnen late n
welgevallen. Teneinde derhalve geen
eigen richting te laten baanbreken leg
ik thans de verantwoordelijkheid in han
den der Beweging. Wanneer men zich in
vele Nederlandsche kringen hierover be
zorgd zou maken, dan kanjk tot die krih-
gen slechts zeggen: het is de geringste
zorg, te weten, dat de Nationaal-Socia-
listen wapenen in handen hebben. Ove
rigens hebben de Nederlanders het zelf
in handen, om door eigen discipline
een toestand te doen ontstaan, die het
Nederlandsche volk in staat stelt zoo
goed mogelijk vol te houden.
Dat herinnert mü aan een woord, dat
men hier vrij vaak verneemt: „het
gaat goed”. Eindelijk kan ik eens con-
stateeren, dat ik dezelfde meenirig ben
toegedaan als zij, die anders meenen
myn meening niet te kunnen deelen.
Het gaat inderdaad goed, wanneer ik
aan den toestand in het Westen denk.
Reeds aan het begin van djt jaar, had
den wij aan de Westkust van Europa,
allerlei voorzorgsmaatregelen getroffen.
Wanneer ik my echter voor oogen stel
en ook de bewoners, voo'ral van de
kust, hebben gelegenheid eenige waar
nemingen te doen wat er sinds Fe-
b.ruari van dit jaar hier tot stand ge
bracht is, wanneer ik bedenk, dat deze
verdedigingslinie niet alleen aan de
kust bestaat, dat er bovendien nog
speciale centra van verdediging zijn en
dat er nog steeds meer bijgebouwd
worden, wanneer ik mij voor oogen
stel, dat de jeugdige manschappen? die
bij het begin van dit jaar zijn aange
treden, zich thans na vele maanden in
de wapenen geoefend hebben en dat er
onafgebroken wapenen worden aange
voeld naar de kust en naar de andere
centra van verdediging, dan moet ik
zeggen: het gaat hier in het Westen
goed.
Maar ook in het Zuiden gaat het goed.
Want het is veel beter in den oorlog dui
delijke sijuaties te hebben, dan niet alleen
onduidelijke, maar zelfs gevaarlijke situa
ties, die men met het oog op den’kame
raad en bondgenoot met inzicht in den
A o Neem
Adree
heid dwingt slechts datgSne te lezen,
wat hy wenscht, en wiens wezen stamt
uit het duisterste tydperk. Dat moet
toch aanleiding geven tot nadenken.
Dat is dat communisme en bolsjewis
me, dat thans in Engeland niet genoeg
bevorderd en geprezen kan worden.
INVASIE DER VERNIETIGING
Onze verhouding tot het Amerika
nisme is duidelük geworden uit de
ervaringen van het jaar 1919. Wat men
ons thans vandaar wil brengen, is in
derdaad precies hetzelfde, alleen nog
versterkt, wat wij in 1919 beleefd heb
ben. Het is de invasie van een mateloos
uitbuitende kliek van sjacheraars, van
menschen, die niets anders voor hebben
dan het cultureele leven, het zedelyke
leven en het moreel van een volk wer
kelijk en volkomen te vernietigen. Het
is de invasie van het sadistische joden
dom, dat niets anders wil dan de Ger
maansche volkeren met wortel en tak
volkomen uit te roeien. Dat is een resul
taat van het bolsjewisme uit de tweede
hand.
Voor ons is het Amerikanisme van mijn
heer Roosevelt in niets sympathieker en
in niets verdraaglijker, dan het bolsjewis
me van Stalin. Wij zullen hier deze kust
van Europa met uiterste hardnekkigheid
verdedigen, h®e ook de gebeurtenissen in
het Oosten verloopen, i opdat deze ziekte,
die den kiem des doods voor onze Euro
peesche cultuur in zich draagt, wordt af
geweerd.
In dit verband kan ik spreken over de
bijdrage, die het Westen van Europa kan
leveren. Die bijdrage kan altijd weer
slechts uit één ding bestaan ons te hel
per. in den strijd, die wij Nationaal-Socia
listen, om Europa voeren, hetzij in het
Oosten, hetzij hier in het Westen. Dat is
echter de eenige voorwaarde en tevens
ook de stellige garantie, dat deze volke
ren, de Nederlanders en alle anderen,
door de vervulling van deze voorwaarde,
n.l. door hun optreden voor Europa, hun
volksche vrijheid en onafhankelijkheid
zullen bewaren en garandeeren. Dat ver
bindt ons, Nederlandsche en Duitsche
Nationaal-Socialisten. t
Dat verbindt mij met den heer Mus
sert; die met zijn N.S.B. een vastbera
den heraut is in dezen strijd. Hij is het,
die aan het Nederlandsche volk steeds
weer voorhoudt, welke weg leidt naar
het duidelijk voor oogen stellen van de
eigen eer, maar tevens naar de verde
diging van de eigen volksche vrijheid.
En maakt u zich geen zorgen! Stellig
komt de dag, waarop deze kruisweg
dien U, Leider, met Uw partijgenooten
thans bewandelt, door het Nederland
sche volk zal worden erkend. Daar ben
ik zeker van. Dan zal het Nederland
sche volk inzien, wat het Nationaal-
Socialisme in de N.S.B. en den Leider
Mussert voor de Nederlanders betee-
kent en beteekend heeft. Wellicht zijn
er dan nog ergens in een hoekje een
paar vastberaden lieden, die tenslotte
geen andere kreet meer zullen slaken
dan: „De oorlog moet een .einde nemén,
zelfs op het gevaar af, dat de Nationaal-
Socialisten hem winnen”.
Wij bevinden ons in het vijfde oorlogs
jaar en het zou verkeerd zijn te veronder
stellen dat de oorlog geen ernstige
geestelijke belasting beteekenfr. De
gebeurtenissen die in het Zuiden en in
het Oosten zijn ontstaan en de hevigheid
■wan de bomaanvallen zijn zware belastin
gen. Maar die zijn er ook in Engeland.
Het is zeer opmerkelijk, dat Churchill,
die indertijd steeds gesproken heeft over
bloed, zweet en tranen, opeens zenuwach
tig wordt en de propaganda die over een
langdurigen oorlog spreekt, wenschte ver-
vangen door de bolsjewistische propagan
da. dat de oorlog nog dit jaar gewonnen
kan worden. Dat beteekent, dat d.e stem
ming in Engeland een aanmerkelijk diep
tepunt bereikt moet nebben, ongeveer zoo.
als hier in bepaalde kringen die een der
gelijke aanvuringsbehoefte aan termijnen
hebben waarbij de optimisten met drie
weken en de pessimisten met drie maan
den rekenen. Dat is een zeer bedenkelijk
teeken voor het Engelsche moreel maar
ook voor die van de vijandig gezinde
Nederlanders.
KUNNEN EN GELOOF
Het staat ons duidelijk voor oogen,.
dat de zware belasting, die op alle
Nationaal-Socialisten en vooral op het
Duitsche volk drukt, uren van moede
loosheid en van twijfel kan brengen,
maar tevens ook uren van den weer
stand, want dan treedt aan het licht,
welk een kftnnen en welk een geloof er
in de menschen steekt. Het kunnen
schraagt de menschen, die hun strijd
om het bestaan voeren, ‘hetzij in het
Westen of in het, Oosten. Wanneer de
anderen zouden overwinnen, zou er
niets meer zy'n, dat het leven in Euro
pa waard maakt geleefd te worden. De
plaatsen van de Europeesche cultuur,
de bakermat van het arische ras in de
geheele wereld, zouden yèrnietigd wor
den, dat weten wy. Evengoed echter
weten wij, dat onze oorlogsdoelstellin-
gen goed en rechtvaardig zyn. Wanneer
wij Nationaal-Socialisten ons handhaven,
dan zal er in heel Europa geen mensch
zijn, die niet een betere toekomst tege
moet kan zien. Natuurlijk mag men
niet altijd uitgaan van datgéne, dat er
eens was. Het rad der geschiedenis
draait niet terug. Men moet in een
vijfde óorlogsjaaf uitgaan van den oor- mag”. Dat vefnam ik uit
logstoestand en dan kunnen wij slechts
zeggen: wanneer wy deze geweldige
som vankrachten, die wü thans in de
machine der vernietiging moeten ste
ken, voor een socialen opbouw kunnen
gebruiken, dan zal het in Europa goed
worden en dan zal het ook hier in
Nederland weer mooi zijn om te leven,
in ieder geval voor den Nederlandschen
boer en voor den Nederlandschen arbei
der.
Wanneer wü winnen hebben ook de
anderen nog lang niets te vreezen. Im
mers de Engelschen hebben hun we
reldrijk aan de Amerikanen en niet aan
ons verloren. Wat echter de Amerika
nen betreft, zou ik het volgende willen
zeggen: kunt u zicl^ voorstellen, is het
denkbaar, dat er een zin bestaat:
„Wanneer v#ij ook sterven, de Ver-
eenigde Staten moeten leven?” Gelooft
ge, dat de Amerikanen ooit met een
dergelyke kracht van wil den oorlog
kunnen voeren? Mkar wij, wij koipen met
dezen zin voor de wereldgeschiedenis. Wy
zeggen: t „Wanneer wy ook sterven,
Duitschland njoet leven!” Daarom zyn
wy er volkomen zeker van, dat wij een
weerstandskracht opbrengen, die de te-
genpartü nooit kan overwinnen. Dat is
ons kunnen, kameraden. Bü dit kunnen
komt het geloof, dat onze leiding het
goede wil.
Kameraden! Nederlandsche en Duit
sche Nationaal-Socialisten, het lot heeft
ons den Führer gegeven. De Führer is
niet een mensch, die uit eenigerlei be
voorrechten stand komt. De Führer is
een mensch, die uit de arbeidersklasse
kómt, dien het lot den vader vroegtijdig
heeft ontnomen, om het te plaatsen
voor alle beproevingen. De Führer is
als mensch gebleven wat hij was: de
schooyie
plaats
gaat