40
niet minder prachtig dan de Praesidiale stoel in de Natio
nale Vergadering en ik geloof zelf dat men bij het maken
van haar meer voor inwendige sterkte gesorgd heeft.
Ik heb bij deeze geleegentheid zo veel belangrijks in haar
geschiedenis bevonden, dat ik vermeen HL. geen ondienst
te doen als ik de bekomene berichten meede deel.
Het is eenigsints onzeker voor wien en wanneer zij ge
maakt is. De eene overleevering zegt, dat zij het eerst zoude
gebruikt zijn bij de afkondiging van den Munstersche vreede
in 1648, toen de Staaten Generaal zich in de volle luister
der Souvereiniteit vertoonden.
Volgens eene andere overleevering' zoude Willem de 2de
haar hebben laaten maaken met het oogmerk om ze als eene
staatsie koets voor Zich en Zijne Familie te gebruiken en
dan zouden de Staaten Generaal haar na deszelfs overlijden
hebben overgenoomen. Ik beslis dit niet, het is zeeker dat
zij na dit gelukkig sterfgeval haare beste dagen gehad heeft.
In innerlijke sterkte en uitwendige glans kwam zij overeen
met de energie, welvaart en ontzach waarover het Vaderland
in die glorierijke dagen zich mogt verheugen; haar pracht
trok, bij de toenmalige eenvoudigheid, den aandacht tot
zich; een ieder zag haar met eerbied, en vermits men haar
bij elke plegtige gelegentheid gebruikte, ontleende zij niet
zelden meer luister van de groote Mannen die zij voerde,
dan van haar rijke cieraaden.
In het jaar 1672 veranderde dit alles; naauwelijks was
Willem de 3de Stadhouder geworden, of hij betrok de woningen
op het Binnenhof; zij moest hierop hetzelve verlaaten om
ruimte te maken voor zijne koetsen en spoedig zag zij haar
glans door den luister van zijne hofhouding overschoenen.