44
I
zoo zou men
kunnen lezen
den 15e daoli van Meye 1459 Andries Sassebout, Jonck-
man van den Haghe met
Aagte Jan Jacobs, jonge dochter meede van den Haghe
en daaronder:
Gijs van Maestricht, jonckman uyt Limborch, volder in
den Haghe, met Geerte uyt het rustend Weefgetouw.
Zijn oudste had hij ook sedert lang weder als den eerstgebo
ren lieveling erkend en aangenomen. De oude Jan Jacobsen
was de geschiedenis van den verloren zoon indachtig geworden
die in bonte kleuren op den muur der kleine kapel van de paro
chiekerk was geschilderd. De Heere Jezus toch had niet tever
geefs die gelijkenis aan zijne discipelen en der schare verhaald.
We schrijven Bloeimaand 1459. De lente is gekomen en
tevens het Meizonnetje, dat zijn licht werpt op den Meiboom
door de Volders in de wijk hunner neringe geplant.
Er heerscht groote vreugde onder de jonge gezellenterwijl
de ouderen van dagen zich verlustigen in de onbezorgde
vroolijkheid der dartele jeugd.
Alles voegt zich ten dans, nadat de minstreel het geluid
van zijn muziekinstrument heeft doen paren aan de rijmende
regels van den sprooksprekerdie nu eens luimigen dan weder
ernstig het huwelijk bezongen heeft van twee jeugdige paren
die heden morgen in den trouwlegger der parochiekerk zijn inge
schreven, na de wijding van den Pastoor te hebben ontvangen.
Ware dit register niet bij den brand van de St.-Jacobs-
kerke in ’t begin der zestiende eeuw vernietigd geworden.
zou men nu nog in het oude staande schrift hebben