53
I
hadden gevestigd, hielden zij
van geschillenmaar door de
dit meer en meer bezwaarlijk,
■den schrijver, die aan het slot echt vaderlijk den raad geeft
«wachtje voor baeren en schelden».
Schrijver, uitgever of drukker van dit «Satijnrijcqdoch
aerdigh tractaetje» zou in onzen tijd voor ettelijke dagen
voor hoon en laster achter slot en grendel zijn gezet, evenals
«sonder forme van proces», ergo wederrechtelijk, het Hof dan
ook deed. De twist tusschen den Magistraat en het Hof ont
brandde niet daarom, evenmin dat èn schrijver èn uitgever
werden gestraft, want in dien goeden ouden tijd deden
Hechters en Magistraten naar willekeur wat hun gerade
scheenmaar wijl de Stad zich in haar recht gekrenkt achtte.
Ter verduidelijking diene een tikkeltje oud-Haagsch. Toén
de Graven hier hun zetel
rechtsdagen ter beslechting
toenemende bevolking werd
reden waarom Willem V,
HijHollands wakk’re Graaf en Heer (1354:)
Hij, was het, ja, de onzaal’ge Graaf (1357), 2)
bij de aanvaarding der regeering, anno 1354, een Baljuw
en een Schout aanstelde, die, zeker om der rechtvaardig-
heidswille, hun ambt pachtten. Zij deden met Schepenen
Baren (furo), razen, tieren, woeden, is oud en vergelen en
heeft plaats gemaakt voor in arbeid zijn (pario).
3) Mr. J. van LennepNederlandsche Legenden: Eduard van
Gelre, vierde zang. Willem V regeerde kort maar flinkreeds
in 1348, nauwelijks den kinderschoenen ontwassen, wist hij Jan
van Arkel ontzag in te boezemen. In 1349 stelde zijn moeder,
Gravin Margaretha van Henegouwen, het bestuur in handen van
haar zoonen deed afstand aan de Regeering in 1354. Drie jaren
later werd Willem krankzinnigen naar Kanout (Quesnoy) vervoerd.
De onbeduidende Aelbrecht bracht geen zegen over deze landen.
