Minke van Baadjes.
119
Ik stae te book as Baadjes man,
om mit Freeke van Sjillere te spreken. De wurrelddas êl
Scheeveling mot je weten, ken men op un prik.
In de léste op nt Stad-us staen me waere naem en van;
maar as j op Scheeveling nae me vraegt, dan elp j ien
klên kind terecht. Me vrouw iet Baadje, op zen Latênsch
Barbaraop zen Fransch Barbedaerom is ze niet barbaers,
maar fên-beschaefdop lange nae niet bars, maar bepaeld
meegaende. Êl mOi is ze (n)ok; maar gien gek-êd maeken,
men-êrtje, want reken der op, da ze barbes ét [datbenne
der tien geboden.] Me naem is un verklêning van
Dominions; onze Domenêr zét, dat dat zoveul is as Êrtje;
maar as echte Scheevelinger bug ik voor me vrouw en ben
der onderdaenig, want z ét er slag van der «Minnekisje-
dan” faire la barbe: der man (verstae me goed, ér,
wat k zegge wul: man is zóveul as alleman) der man te
staen; non, dat weet d êle wurreld, en daerom iet k,
bütegemien gelukkig man en vaeder, nae me wêf, mén
Baadje; un téken m êge zelvers mit tros
barbaarsch. maar fijn-beschaafdook niet barsch, maar in-
lieftallig. Zij is heel mooi; maar begin geen gekheid, mijn
heer, want dan zoudt gij ondervinden, dat zij barbes heeft.
Mijn naam is een verkorting van Dominions, volgens onze
Dominé beteekent dit zooveel als Heertje; maar als rechtge
aard Scheevelinger ben ik mijner vrouw onderdanig, die den
slag heeft haar Minnekisje-danfaire la barbe, wat
iedereen weeten daarom mijin-gelukkige echtgenoot en
vader, naar moeder de vrouw noemt.
