43
niet eens ingewijd in de geheimenissen hunner methode. En
Ingenhousz, (in 1730 te Breda geboren), mocht als rechter
optreden, want hij was volkomen bekend met het Suttonian
system, en daarom der Keizerin van Oostenrijk aanbevolen
door J. Pringle, Voorzitter der Royal Society te Londen.
Aldus van alle kanten bestookt en door de dagbladen door
het slijk gehaald, begrijpende dat hun rol geëindigd was,
verdwenen beide Engelschen met stille trom en met ramme
lenden buidel. Na den 8 Mei zoekt men hier hun spoor te
vergeefs.
De enting werd betaald met ƒ2501000; maar meest
«past men een zak zesthalven, dus twee honderd vijf en
zeventig gulden», schreef een Amsterdamsch koopman in nr
125 van De Denker, 20 May 1765. Sutherland vroeg
minstens tien ducaten; toch schijnt hij wel eens gratis
geënt te hebben, althans volgens de zich noemende Jean
Wilkes. «Le bon Suttonius!»
Tien dukaten werden in den regel betaald. Zoo maakte in
1773 een spotvogel op den Leidschen Hoogleeraar Dr. Wouter
van Doeveren, van December 1780 tot zijn dood op den 31
December 1783 eerste geneesheer van Willem V en H.D.
gezin, het volgende rijmpje:
Als Job, een lijdzaam man, was arm, berooft van kleêren.
Zat hij ter misthoop neêr: maar ’t was nog niet genoeg,
Daar hem de Duivel nog in zijn’ elende sloeg,
Van zijnen hoofdscheêl af tot aan den voet, met zweêren.
De Duivel heeft die kunst Van Doev’ren willen leeren,
En bij examen hij hem stipl’lyk ondervroeg.
Twas wel, maar, zey hy, eer gy hand slaat aan den ploeg,
Moet gij het onder tien aucaaten niet probeeren.
