10 De Groot. Het leven van den H. Thomas van Aqnino. 2) Nuijens t. z. p. Frederik II de Hohenstauferdoor Paus Innocentius IV in den ban gedaan en van de Keizerlijke waardigheid vervallen verklaard. «Keizer Frederik II was een schitterend monarch. Zijn beschaafde geest uitte zich ongedwongen in de zes hoofdtalen der middeleeuwsche wereld. Een schrander wet gever, was hij tevens geleerde, schrijver en een beschermer van kunst en wetenschap. Doch zijn hart was onchristelijk. Met vier kronen niet tevreden, zocht hij zich Gesar te maken ennaar heidensche zedeCesar’s wil tot wereldwet zijn trots ontzag geen heilige rechten; uit eerzucht zette hij de keizerskroon op het spel. Aan zijne neigingen geen stren ger toom stellend dan eene oostersch-mohammedaansche zedelijkheidsleer, bezweek zijn betere aanleg voor de zinne lijkheid en de heerschzucht.» J) Zoo werd Frederik een onwaardigedie vergat dat de kroonwelke hij droegde kroon was van het heilige Roomsche rijk der Duitsche natie. Eerst werd die kroon nu opgedragen aan Hendrik, landgraaf van Thüringen, maar deze stierf reeds in 1247. De keuze was nu moeilijk, totdat de hertog van Brdbant de aandacht der Duitsche vorsten vestigde op zijnen neef, den jeugdigen graaf van Holland. 2) Willem, ridderlijk en moedig van zin nam de keuze aan, werd den 3enOctober 1247 tot Roomsch- Koning gekozen, en de zoon van Hollands graven was ver koren den machtigsten schepter der wereld te dragen. Zoo- dra de verkiezing werd bekend gemaakt ontstond er eene algemeene vreugde. Beka verhaalt, dat de verkozene toen twintig jaren telde, dat hij nog ongebaard en blank van

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1891 | | pagina 77