20
HET JACOBA-PBIËEL.
van zorg bevrijd.
Vervroolijkt zich zelden
Als hij te wijs wordt.
Matig wijs
Moet de man zijn
Maar niet al te wijs.
Zijn noodlot kenne
Niemand vooruit,
Dan blijft ’t gemoed
„Radbod is fallen meldde een ijlbode.
In den vroegen morgen van den derden October
1574 weêrgalmde in de boschkapel liet schoone lied:
Veni Creator Spiritus,
Mentes tuorum visita
Imple superna gratia
Quae tu creastipectora.
Daar klonk de roep: „De Spanjool trekt af!”
Op dit oogenblik werd uit volle borst gezongen:
SchepperGeestvervul ons harte
Laaf uit Uw genadebron
Onze ziel naar geschapen.
Geest des Heeren, kom ja kom!
Het waren hervormdenonbewust hetzelfde lied
galmende.
Op korten afstand van de boschkapelstellig een
plaatsvervangster van een offersteen of een outaar
gewijd aan Odhinstond het Jacoba-Priëeleertijds
het uitgezóchte plekje voor minnende harten.