20 HET JACOBA-PBIËEL. van zorg bevrijd. Vervroolijkt zich zelden Als hij te wijs wordt. Matig wijs Moet de man zijn Maar niet al te wijs. Zijn noodlot kenne Niemand vooruit, Dan blijft ’t gemoed „Radbod is fallen meldde een ijlbode. In den vroegen morgen van den derden October 1574 weêrgalmde in de boschkapel liet schoone lied: Veni Creator Spiritus, Mentes tuorum visita Imple superna gratia Quae tu creastipectora. Daar klonk de roep: „De Spanjool trekt af!” Op dit oogenblik werd uit volle borst gezongen: SchepperGeestvervul ons harte Laaf uit Uw genadebron Onze ziel naar geschapen. Geest des Heeren, kom ja kom! Het waren hervormdenonbewust hetzelfde lied galmende. Op korten afstand van de boschkapelstellig een plaatsvervangster van een offersteen of een outaar gewijd aan Odhinstond het Jacoba-Priëeleertijds het uitgezóchte plekje voor minnende harten.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1892 | | pagina 123