93 EEN HAAGSCH BINNENHUISJE DER 17° EEUW. Trouwens velen verlangden ook naar huis. Het was reeds 4 uur in den namiddag- Voor hen toch was niet de disch bereidwelke voor Hun Majesteiten in de groote zaal van Westminster was aangerecht, en bovendien zouden weldra in de City de vreugdevuren en illuminatiën worden ontstokendie een ander aantrek- kingspunt voor de bonte menigte vormden. Vooraf een flink stuk vleesch of spek, wat witte brood en bieren dan naar buitenin de eerste plaats naar de Teemskadewaar pektonnen in hoog opgaande vlammen de rivier verlichttendan naar de groote gebouwen der staddie met vetglazen waren omlijst in duizenden lichtenen waarvoor verlichte chassinetten het gewichtige feest in beeld en schrift herdachten. Voorts in dichte drommen naar Whitehall, waar tegen 10 uur de Koning en Koningin van Engeland aankwamenom uit te rusten van den vermoei enden dag. Voordat de keur der spijzen werd genotenhad nog een eigenaardige en hoogst bijzondere ceremonie plaats. Charles Dymoke, Kampioen van den Koning en de Koningin, deed driemaal de „gewoonlijke uitdaging tegen degenedie 't regt haarer Majesteyten tot de Kroon mogten willen ontkennen”, en wierp daarna zijn handschoen neder. Daar niemand dien opraaptebukte de Heraut zich en gaf hem den Kampioen terug. De 21e April 1689 was voor Engeland, maar eveneens voor Nederland, een hoogst gewichtige dag. .De vreugdevuuren’t luiden der klokken en andere blijdschapsteekenen (1) zag en hoorde men eindeloos”, (1) Zoo onder andere hield Dokter Gov. Bidloo een rede in de Groote Kerk, getiteld: „’s-Graavenhaage zegevierende op den Dag der Krooning van Haare Majesteyten, Willem en Marie.” Hij zegt: „nimmer vierde ’s-Graavenhaage nadenkelijker dag voor zich zelve;

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1892 | | pagina 196