I
„DRIE SCIIOONE SOETE ENDE BEQUAME
DOCHTERKENS VERDRONCKEN.”
Den XXVI. Junij wesende Sondach deses Jaers, is
Andries Steynen, Weert in den Burch in ’s Graven-
Ilaghe in de Hoochstratemet sijn Huys-Vrouwe,
Kinderen ende Huysgesin met een Wagen uyt spelen
ghevaren inde Veenen, ende in het wederkeeren naer
Huys tegen den avont, werden sy mette Waghen onime
ghesmeten in een Sloote, daer van drie Dochteren
verdroncken ende doodt inden Haghe ghehracht wer
den, d’ander waren oock in pericule, maer ghenasen
wederom, die drie overledene werden den 29. der selver
Maent begraven, daer ginghen wel driehondert jonge
Dochters mede ter begraeffenisseende om dat het
schoone soete ende bequame Dochterkens waren, soo
heeft Niclaes Doublet dit Sonnet ter gedachtenisse der
selver ghemaeckt.
Sonnet.
Waer zijn Venus nu u Soons Pijlen end’ Boghen
Als Atropos ghewelt hier toont soo groote macht
Dees drie Dochterkens jonck soo deerlijck omghebracht
Thoonen dat ghij zijt blindt, jae blindt, en sonder
(Ooghen.
W W W W W W
ANNO 1588.