SCHRIJF TOCH NIET ’S-HAGE.
De vergadering machtigt het Bestuur der Ver
eeniging <idie Haghe» om al zulke maatre
gelen te nemen, die kunnen leiden tot het
tegengaan van het leelijke gebruik van 's-Hage;
de leden verbinden zich van hunne zijde dit
loffelijke doel in de hand te werken. (18/4
1891).
In het Haagseh Jaarboekje voor 1890 zijn enkele regelen ge
plaatst van de hand van den hoogleeraar Dr. J. Verdam te Am
sterdam over de schrijfwijze 's-Hage, welke even belachelijk is
als 's-Bosch voor 's-Hertogenbosch, 's-Berg voor 's-Heerenberg,
's-Moer voor s-Gravenmoer.
Gaat men op dien weg voort, schrijft de heer Verdam, dan
mogen ook familienamen, als s-Gravensande, Schravendijk e. a.
worden verkort tot 's-Sande en ’s-Dijk. Welk een welluidende
woorden ontstaan op deze wijze 1
De hoogleeraar Dr. Jan ten Brinkwees op dit misbruik reeds
eenige jaren te voren. Zijn roepstem bleef die eens roependen in
de woestijn. Ook het Haagseh Jaarboekje slaagde niet, om het
euvel den kop in te drukken. Velen, zelfs dagbladen, bleven en
blijven hardnekkig volhouden om 's -Gravenhage tot 's-Hage te
verminken.
Terecht wees ik dan ook als Voorzitter der vereeniging«Die
Haghe», in de onlangs gehouden eerste algemeene vergadering
dier vereeniging, op de wenschelijkheid, dat dit lichaam al zulke
maatregelen zou nemen tot het tegengaan van het leelijke ge
bruik van het woord 's-Hage, dat niet alleen onhistorisch en on
taalkundig is, maai’ zelfs tot schromelijke verwarring kan leiden.
Zoo werd nog onlangs in de couranten medegedeeld, dat vol
gens de Hollandsche spoorwegmaatschappij de kortste weg van
Amsterdam naar Schagen, gaat over Den Haag, Rotterdam en
Den Helder. Een vaandel van de gymnastiek-vereeniging te
Schagen maakte dezer dagen die reis, en eenige werktuigen, die
