51 JOHANNES BOSBOOM. O „In Memoriam“ P. A. M. Boele van ITensbroek. -) „In Memoriam* P. A. M. Boele van ïlensbroek. hoe diep zij voelde. Een meesterlijk uitgevoerd graf monument getuigt van de hulde der Nederlandsche vrouwen”, en tevens van de hartelijke hulde van een diep bedroefden gemaal. Nog was voor Bosboom een schoone en treffende triomf weggelegd. In Maart 1887 werd de zeventigste verjaardag des grooten meesters op het „hofje van Nieuwkoop” door de leden van Pulchri Studio gevierd. Daar vertoonde zich eensklaps, en zeer eigenaardig, eene kerk, zooals Bosboom er zoovele schilderde, terwijl een zacht koraal zich deed hooren. Het was een diep gevoelde, eerbiedige hulde, die niet alleen den kunstenaar tranen in de oogen dreef 2). De terugtocht naar zijn huisvergezeld van zooveel kunstenaars en kunst minnaars niet flambouwen en lampions geleek eene triomftocht, een beeld van zijn leven, dat schier ééne triomftocht geweest is. Dat leven, zoo dierbaar aan velen, zoo rijk voor de kunst, zoo verheffend voor zijn vaderland, vond het einde in den vroegen morgen van den 14den September 1891. Verschillende onderscheidingen vielen Bosboom ten deel; in 1849 werd hij benoemd tot ridder van de Eiken kroon, in 1855 Ridder van den Nederlandschen Leeuw, in 1856 Ridder van de Leopoldsorde en 1874 Ridder der Franz Joseph-Orde. Wie zal ontkennen, dat deze ridderteekenen meer dan verdiend waren, daar hij het vaandel der Nederlandsche kunst zoo hoog hield, en voor haar de bewondering van Europa wekte. In November 1891 hield Pulchri Studio eene tentoonstelling van schilderijen van den meester „als eene waardige

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1893 | | pagina 149