51
JOHANNES BOSBOOM.
O „In Memoriam“ P. A. M. Boele van ITensbroek.
-) „In Memoriam* P. A. M. Boele van ïlensbroek.
hoe diep zij voelde. Een meesterlijk uitgevoerd graf
monument getuigt van de hulde der Nederlandsche
vrouwen”, en tevens van de hartelijke hulde van een
diep bedroefden gemaal.
Nog was voor Bosboom een schoone en treffende
triomf weggelegd. In Maart 1887 werd de zeventigste
verjaardag des grooten meesters op het „hofje van
Nieuwkoop” door de leden van Pulchri Studio gevierd.
Daar vertoonde zich eensklaps, en zeer eigenaardig,
eene kerk, zooals Bosboom er zoovele schilderde, terwijl
een zacht koraal zich deed hooren. Het was een diep
gevoelde, eerbiedige hulde, die niet alleen den kunstenaar
tranen in de oogen dreef 2). De terugtocht naar zijn
huisvergezeld van zooveel kunstenaars en kunst
minnaars niet flambouwen en lampions geleek eene
triomftocht, een beeld van zijn leven, dat schier ééne
triomftocht geweest is. Dat leven, zoo dierbaar aan
velen, zoo rijk voor de kunst, zoo verheffend voor zijn
vaderland, vond het einde in den vroegen morgen van
den 14den September 1891.
Verschillende onderscheidingen vielen Bosboom ten
deel; in 1849 werd hij benoemd tot ridder van de
Eiken kroon, in 1855 Ridder van den Nederlandschen
Leeuw, in 1856 Ridder van de Leopoldsorde en 1874
Ridder der Franz Joseph-Orde. Wie zal ontkennen, dat
deze ridderteekenen meer dan verdiend waren, daar hij
het vaandel der Nederlandsche kunst zoo hoog hield,
en voor haar de bewondering van Europa wekte. In
November 1891 hield Pulchri Studio eene tentoonstelling
van schilderijen van den meester „als eene waardige