13 Wachtende op eenig teeken, zaten zij daar, doch al hun Goden, zelfs Thor bleef zwijgen, zoodat eindelijk een der jongsten onder de daar aanwezigen, de allen benauwende stilte verbrak met de vraag, of men ver eend den onbekenden vijand dan maar niet tegeiBoet zou gaan trekken, om dezen zoo mogelijk te lokken binnen hun woud, en hem, daar gekomen, te overvallen en af te maken. Doch de oudsten, zij schudden het hoofd niet uit vrees, persoonlijke vrees toch kenden zij het aller- Wat te doen? Eene naderende legerbende beteekende toen zoowel als nu, gevaar, beteekende toen zoowel als nu, roof en moord het doel eener zoodanige legerbende is altijd in bezitneming, hetzij van grond gebied, hetzij van goed, hetzij van bewoners. Wat te doen Te vergeefsch trachtte de priester door het brengen van een offer, de voorlichting der Goden in te roepen, te vergeefsch hoopte hij, ’t zij uit de vlucht der vogelen, ’t zij uit de geluiden van het woud, eenig kenteeken, zoo mogelijk een wenk te mogen ontdekken, te vergeefsch. Het gevaar dat nu dreigde, het was te nieuw voor de vogelen, te nieuw voor hun arme Goden, en in somber stilzwijgen, wachtende op de teeltenen die niet ende kwamen, zaten zij daar in wijden kring bijeen, op hun bank van zoden en plaggen, blootshoofds vóór zich uitstarende en wachtende, en daar onder dat eikenloover en in dat maanlicht en met die koppen en met die kleederdracht en in die stille, ernstige afwachtende houding, eene dier vergaderingen vormende, zóó indrukwekkend, zóó eenvoudig grootsch, als Homerus er nog zag in zijnen tijd,.doch als Rembrandt niet meer kon zien in den zijne. HET KASTEEL „DIE HAGUE.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1894 | | pagina 130