25 Het was eene uiterst moeitevolle, eene dikwerf bijna hopelooze taak, om die stoere koppen onzer voorouders, wier taal zij natuurlijk eerst moesten leeren spreken, ontvankelijk te maken voor hun leer, en dat konden zij eerst, nadat zij hun vertrouwen hadden gewonnen, door hunne zieken te genezen, door hen met goeden uitslag bekroonden raad te geven ten opzichte van hun vee, of van hun land, of van hun woningbouw, en eerst zóo langs individueelen weg de harten winnend, wonnen zij eindelijk ook de hoofden, en zóó op het laatst den geheelen mensch. een meer individueel en een meer zich zelfbewust bestaan. De komst van het Christendom stond in die dagen gelijk met eene maatschappelijke revolutie, en vormt waar zij optreedt in hare gevolgen de eigenaardigste en weldadigste 'revolutie, die de geschiedenis ons heeft opgeteekend.Gelijk bij elke revolutie, zoo was ook hier een partij van behoud, ’t zij dan uit eigenbelang, 't zij omdat men wars was van iets nieuws, en van daar dat het zwaard van Karei den Groote den knoop eindelijk wel moest doorhakken „laat u doopen tot Christen of sterf.” En van uit het Groene Eiland, van uit Ierland, dat reeds in de 5e eeuw door St. Patrick tot het Christen dom was gebracht, kwamen zij tot ons die geloofshelden, de eersten en de besten van hun land, een Willebrordus, een Bonifacius, een Willehadus, eene Walburga, alles en allen achterlatend, om in voor hen onbekende streken, om aan hen onbekende natuurgenooten, om aan onze heidensche voorouders, als ’t kon, moest liet zijn zelfs met opoffering van eigen leven, de Christelijke gods dienst te brengen en hen tot Christenen te bekeeren. HET KASTEEL „DIE HAGHE.”

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1894 | | pagina 143