217
DE HAAGSCIIE SCHILDERIJENMUSEA.
achtig gebouw neergelaten en wordt door de niet
zichtbare vlammen fantastisch verlicht. Breede
spookachtige schaduwen wijzen de plaats van het wacht
vuur aan. Rechts meer naar achteren staat het last
dier, ditmaal geen ezel maar een paard, bij een slapenden
bewaker onder een afdak, en op een brok muur op
den voorgrond kijkt men tegen den rug van een an
deren bewaker. Met valste hand zijn de figuren niet
enkele breede toetsen opgezet. Het geheele effekt van
het tafereeltje berust op de tegenstelling van licht en
donker, daar het zoo goed als uitsluitend met twee
tinten van bruine verf gedaan is. Het is een van die
meesterlijke studies, zooals Rembrandt er in het begin
van zijn loopbaan (tusschen 163040) enkele meer
maakte als schets voor een schilderij of voor een ets,
die dan soms wel, soms niet tot uitvoering gekomen
zijn. In het laatste geval verkeeren wij hier. Niet
tegenstaande er enkele teekeningen en ook schilderijen
met rustende Heilige Families en ook meer dan een
ets van de Vlucht naar Egypte bekend zijn, is er geen
waarvoor onze voorstelling het ontwerp uitmaakt. In
een klein cabinet schilderijen, dat door Professor
Hunter tegelijk met zijne natuurkundige verzamelingen
aan de Universiteit te Glasgow vermaakt is, bevindt
zich een „grauwtje” van een graflegging van Christus
door Rembrandt, dat blijkbaar de eerste studie vormt
voor het grootere tafereel, hetwelk de schilder in 1639
aan Frederik Hendrik leverde. In dit ontwerp keert
geheel en al dezelfde wijze van schilderen weder als
in de nieuwe aanwinst van ’t Mauritshuis. Hierdoor
is het mogelijk vrij nauwkeurig den tijd te bepalen,
waarin deze ontstaan is, te weten omstreeks 163540.
Eene soortgelijke schets van Jozef zijne droomen uit-