IN ME MORI AM. JAN VROLIJK. (ALet Portret,) Weemoedig stemt het een „In Memoriam” te wijden aan een man, die in de kracht van zijn leven aan zijn gezin wordt ontrukt, weemoediger nog wanneer het iemand geldt, die als kunstenaar werd hooggeschat en die door zijne beminnelijke persoonlijkheid een ieder die hem kende, tot zich trok. Zóó iemand was Jan Vrolijk. Toen op Zondag 2 September de mare weerklonk „Jan Vrolijk is dood”, heerschte er eene algemeene verslagenheid onder den grooten kring van vrienden en vereerders van dezen zoo algemeen bekenden en beminden kunstenaar, want het waren niet alleen zijne kunstbroeders, wier sympathie hij wist te winnen, maar in schier alle klassen der maatschappij had Jan Vrolijk, door zijn eenvoud, zijnen hartelijken en jovialen omgang vrienden gemaakt, getuige de groote schare die Don derdag 6 September op de Algemeene Begraafplaats was saamgekomen om een laatsten groet te brengen aan den begaafden artist, aan den trouwen vriend.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1895 | | pagina 345