60 DE VREDE VAN RIJSWIJK. Mémoires historiques bl. XVII. worden, was de teruggave van Pignerol aan Savoye. Nu wil men dat Willem III in een gesprek met den gezant van den Hertog, den president de La Torre of de La Tour, dezen te verstaan zou hebben gegeven hoe moeilijk het vallen zou Frankrijk tot afstand van die vesting te bewegen. De Hertog, daaruit opmakend dat hij de vervulling van zijn wensch niet van de zijde der geallieerden te wachten had, zoude toen besloten hebben zich van den anderen kant te helpen. En zoo had hij zich, door een weinig eervollen stap van Pignerol verzekerd Groot was de opschudding daardoor in Europa teweeggebracht, en vooral toen daarop ver nomen werd dat de Hertog zich verplicht had te bewerken dat het aan Spanje toebehoorend gebied van Milaan onzijdig zou worden verklaard. In den eersten schrik over den afval van Savoye, liet men zich te Madrid en te Weenen inderdaad daartoe vinden, en het natuurlijk gevolg daarvan was dat Lodewijk XIV, de handen in Italië vrij hebbende, des te krachtiger zou kunnen optreden in Brabant en in de Rijnstreek. Hoe het Willem Hl daarbij te moede was, is licht te denken. De gedachte dat de Keizer en de koning van Spanje eerlang het trouwelooze voorbeeld van Savoye volgen zouden, vervulde hem met zorg. De oorlog zoude dan geheel ten laste komen van de reeds uitgeputte Zeemogendheden, tenzij het gelukken mocht tot vrede te geraken. Maar daarop scheen voor’t oogenblik weer niet veel kans te bestaan, want, sedert het gelukt was den hertog van Savoye tot afval te bewegen, ademde alles te Parijs weder de voortzetting van den oorlog.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1896 | | pagina 212