C0NSTANT1JN HUYGENS TE PARIJS (1661 1665). 119 vaderland op een zeer lagen trap stond. En Huygens was sedert zijne vroege jeugd melomaan. Te Parijs bezocht hij zelden de groote avondgezelschappen, maar voor eene muziekuitvoering in kleinen kring was hij altijd te vinden. Hij hoorde De Chambonières, den be roemden clavecijnspeler des Konings, en werd een vriend van hem. Hij leerde Henri du Mont, den niet minder beroemden organist eii'componist kennen, met wien hij al vroeger in briefwisseling had gestaan. En De Nielles en Geoffroy en Mad.le Hilaire, die dikwijls aan het hof optrad, en vooral Anna Bergerotti, eene Italiaansche zangeres, die grooten opgang maakte. ,,Elle ressemble a un garijon habillé en fille, et j’auray de la peine a la croire autre jusqu’a ce que le temps m’en donne de plus clairs indices”, schrijft Lodewijk, de jongste zoon van Huygens, aan zijn broer Chris tiaan. Bij Signora Anna kwamen ook Lionne en Gramont, om haar heerlijk gezang te bewonderen. Van de beeldende kunstenaars ontmoette Huygens de beide schilders Beaubrun, die hem een portret schonken van MadJ<’ de la Barre, eene Fransche zangeres, die vroeger wel bij Huygens gelogeerd had. en den graveur Nanteuil, die hem, toen hij in Den Haag teruggekeerd was, een portret van den Koning toezond. Den beroemden graveur van medailles, Varin, heeft Huygens tot zijn spijt nooit thuis kunnen treffen. Zoo liet Huygens ook te Parijs geen enkel oogen- blik van zijn ledigen tijd verloren gaan. Hij was dikwijls op reis, niet alleen, zooals wij boven zagen, naar Engeland, maar ook tusschen Parijs en Fontai nebleau, waar het hof nog al eens verblijf hieldhij moest dikwijls uren lang antichambreeren bij ministers,, die weer eene nieuwe uitvlucht hadden te bedenken;.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1896 | | pagina 272