A
r
u
EENE EPIDEMIE IN DE 16e EEUW.
Aard en loop der ziekte.
xS’ïi?' ^^.jr T|J" --ip =ïf~F ip -ïf’i'x
Bij liet nageslacht is de herinnering nagenoeg
volkomen uitgewischt aan een der gevaarlijkste epi
demieën, die in de 16e eeuw de menschheid teisterde
en ook ons land niet spaarde: namelijk de Engelsche
Zweetziekte, Sudor Anglicus, in haar tijd schier niet
minder dan de Pest geducht. Langen tijd stond men
volkomen machteloos tegenover dezen geesel. Van
eischen der hygiëne in den modernen zin des woords
was natuurlijk niets bekend. De medische wetenschap,
die in dien tijd op geen hoogeu trap van ontwikkeling
stond, zocht te vergeefs de oorzaken van het euvel
op te sporen verdiepte zich in onvruchtbare bespiege
lingen aangaande de middelen ter bestrijding. Vleiend
was het voor de Haagsche geneesheeren in die dagen
dat een hunner althans er in slaagde een geneesmiddel
te vinden, dat als het beste geprezen werd en met het
meeste succes hier in den Haag is toegepast. Het
volk sloeg echter evenals wij dat in veel later
tijden bij epidemieën zien gebeuren tot radeloosheid
