33
BIJLAG-E C1.
RIDDERZAAL.
aantal adressen, van verschillende zijden, tot ons
Beraadslaging over onderart. 164. luidende
„Onderhoud, instandhouding, inrichting en meubileering van aan het
Rijk behoorende of in gebruik gegeven historische gedenkteekenen en
gebouwen die oudheidkundige of kunstwaarde hebben, en aankoop van
grond en kosten van bewaking en kleeding, f 17.365”,
waarop door de. Commissie van Rapporteurs een amendement is voor
gesteld, strekkende om het artikel te verminderen met f 1000.
De heer Mees, lid van de Commissie van Rapporteurs, ontvangt het
woord tot toelichting van het door deze voorgestelde amendement en
zegt: Mijnheer de Voorzitter! Ik zal bij de toelichting en verdediging
van dit amendement, overeenkomstig uw wensch. kort zijn. Ik zal mij
onthouden van alle uitweidingen waartoe wellicht dit onderwerp aan
leiding zou kunnen geven. Ik geloof ook dat het mogelijk is de quaestie,
in dit amendement gelegen, tot eenvoudige proportiën terug te brengen.
Ik stel op den voorgrond dat het amendement niet gericht is tegen
het denkbeeld om de Grafelijke zalen te restaureeren. Er is geen lid
van de Commissie die dat doel niet wenscht. De Minister wijst er in
zijne Memorie van Beantwoording op dat door niemand kan worden
tegengesproken dat dit gebouw èn uit een architectonisch oogpunt èn
wegens de talrijke historische herinneringen een van de merkwaardigste
monumenten is, en tevens dat het in een toestand van verval verkeert
die niet mag voortduren.
Hetzelfde is in een
gekomen, betoogd.
Tot zoover gaan de Commissie en de Minister te zamen. Maar bij de
vraag: welke weg gevolgd moet worden om tot het doel te geraken,
loopen de wegen eenigermate uiteen. De Minister wenscht dat door de
aanneming van dezen post in beginsel eene beslissing zal worden
genomen, dat de Grafelijke zalen onder de in dit artikel bedoelde
gebouwen opgenomen zullen worden en als bouwwerken van oudheid
kundige waarde zullen gerestaureerd worden, en de Minister meent,
dat. wanneer de zalen erkend worden oudheidkundige waarde te bezitten,
de indeeling van de begrooting medebrengt, dat die gebouwen gebracht
worden onder den daarvoor bestemden special en post op de begrooting
van Binnenlandsche Zaken. De Commissie gelooft, dat wij bij de restau
ratie van dit historische gebouw het best in de historische lijn blijven
wanneer het blijft onder het Departement van Waterstaat.
Toen bij de begrooting van 1879 werd voorgesteld om onder het
beheer van het toen pas opgerichte Departement van Waterstaat de
restauratie van het Binnenhof te beginnen, toen is daarvoor een post
met groote meerderheid aangenomen. Niemand zal ontkennen dat die
restauratie onder die leiding uitstekend is geslaagd. En nu komt het
der Commissie voor, dat er geen reden is om de restauratie van de
