II. Wapen.
16
IETS OVER HET GESLACHT HUYGENS.
„voerige Vita Propria, bestemd is, om ons te doen zien,
„welk „werck” hem in zijne „cluys” bezig hield; kluy-
„senaer en steileman zooals hij zich reeds in vroegere
„dichtstukken noemde, van Zeeuwsche afkomst als
„hij was.”
Deze dichterlijke vrijheid laten wij echter voor reke
ning van den geachten schrijver.
De verschillende aanhuwelijkingen in de oudste gene
ration met patricische Vlaamsche geslachten, zijn even
zoovele bewijzen voor het aanzien der familie.
Het oorspronkelijk geslachtswapen vertoont in zilver
twee palen van azuur.
Eerst Constantyn Huygens, Heer van Zuylichem, Zeel-
hem en Monnickenlant vierendeelde zijn wapen met dat
zijner grootmoeder (Backx), voerde als hartschild een
gouden lelie op azuren veld (het hem in 1642 door den
Koning van Frankrijk geschonken gunstbewijs), en ver
sierde den helm met de hem door den Koning van Enge
land in October 1622 toegekende wapenvermeerdering,
bestaande uit een natuurlijke arm en hand, waarin een
gouden pijl, geplaatst en bande, gepunt en geschacht
van azuur.
Het wapen werd met die vermeerderingen door de af
stammelingen steeds zóó gevoerd, zelfs door personen
van den naani Huygens, die aan het hier bedoelde ge
slacht niet het minst verwant waren of zijn.
Aan den bij K.B. van 19 Juli 1830 in den Nederl.
adel verheven Christiaan Diederik Emereus Joan
Bangeman Huygens (wiens moeder Catharina Constantia
Huygens behoorde tot een zijtak van ’t zelfde geslacht
als onze groote vaderlanders), werd bij wijze van breuk