83 C'ONSTANTYN HUYGENS ALS CHRISTEN. zondig Op de Titel-Print voor Koren-bloeinen. man m Indien Huygens in onzen tijd had geleefd, men zou hem allicht hebben ingedeeld bij een der vele „richtingen” op godsdienstig gebied. Toch zou dit nooit met juistheid geschieden, want hij was nu eenmaal geen dogmatische persoonlijkheid. Integendeel, hij was, wat men noemt, een schriftuurlijk christen en een man van practische vroom heid, die den godsdienst niet naast het dagelijksche leven plaatste, niet als een afzonderlijk terrein beschouwde maar bij wien godsdienst en leven één warendie zich in alles door hoogere beginselen liet leiden en het eeuwige in het tijdelijke, de onvergankelijke dingen in de voorbij gaande verschijnselen zochteen eeuwigheidsmensch en die dit nooit uit ’t oog verloor. Hierin ligt de adel van zijn karakter, hierin de eigenlijke verklaring van zijn verdraagzaamheid jegens andersdenkendenalleen tegen wat laag en zondig en wereldsch was, toonde hij zich ’k Heb tegen harde knoopen Kracht en geduld gesteld en alom bij Gods hand Door dwarsse distelen gebroken, zonder schand. Nochtans hij heeft doorgezet en in menig opzicht zijn doel bereikt. Inderdaad, de Gereformeerde kerk mag den dankbaar aandenken houden, die niet te veel zeide, toen hij dichtte; Ik heb voor Land en Kerk standvastiglijk gezweet, Gedaan wat menig man, niet alleman en weet Gedaan wat weinigen (de dank staat nog te hopen) Niet alleman en kon.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1897 | | pagina 259